1.
Intermissa, Venus, diu
rursus bella moves. Parce, precor, precor!
Non sum, qualis eram bonae
sub regno Cinarae. Desine, dulcium
mater saeva Cupidinum,
circa lustra decem flectere mollibus
iam durum imperiis. Abi,
quo blandae iuvenum te revocant preces.
Tempestivius in domum
Pauli, purpureis ales oloribus,
comissabere Maximi,
si torrere iecur quaeris idoneum.
Namque et nobilis et decens,
et pro sollicitis non tacitus reis,
et centum puer artium,
late signa feret militiae tuae:
et quandoque potentior
largis muneribus riserit aemuli,
Albanos prope te lacus
ponet marmoream sub trabe Cypria.
Illic plurima naribus
duces thura, lyraeque et Berecyntiae
delectabere tibiae
mixtis carminibus, non sine fistula:
illic bis pueri die
numen cum teneris virginibus tuum
laudantes pede candido
in morem Salium ter quatient humum.
Me nec femina nec puer
iam, nec spes animi credula mutui,
nec certare iuvat mero,
nec vincire novis tempora floribus.
Sed cur, heu! Ligurine, cur
manat rara meas lacryma per genas?
Cur facunda parum decoro
inter verba cadit lingua silentio?
Nocturnis ego somniis
iam captum teneo, iam volucrem sequor
te per gramina Martii
campi, te per aquas, dure, volubiles.
2.
Pindarum quisquis studet aemulari,
Iulle, ceratis ope Daedalea
nititur pennis, vitreo daturus
nomina ponto.
Monte decurrens velut amnis, imbres
quem super notas aluere ripas,
fervet immensusque ruit profundo
Pindarus ore,
laurea donandus Apollinari,
seu per audaces nova dithyrambos
verba devolvit numerisque fertur
lege solutis,
seu deos regesque canit deorum
sanguinem, per quos cecidere iusta
morte Centauri, cecidit tremendae
flamma Chimaerae,
sive quos Elea domum reducit
palma caelestis pugilemve equumve
dicit et centum potiore signis
munere donat;
flebili sponsae iuvenemve raptum
plorat et vires animumque moresque
aureos educit in astra nigroque
invidet Orco.
Multa Dircaeum levat aura cycnum,
tendit, Antoni, quotiens in altos
nubium tractus: ego apis Matinae
more modoque
grata carpentis thyma per laborem
plurimum circa nemus uvidique
Tiburis ripas, operosa parvus
carmina fingo.
Concines maiore poeta plectro
Caesarem, quandoque trahet feroces
per sacrum clivum merita decorus
fronde Sygambros;
quo nihil maius meliusve terris
fata donavere bonique divi
nec dabunt, quamvis redeant in aurum
tempora priscum.
Concines laetosque dies et urbis
publicum ludum super impetrato
fortis Augusti reditu forumque
litibus orbum.
Tum meae, siquid loquar audiendum,
vocis accedet bona pars, et «O sol
pulcher, a, laudande!» canam recepto
Caesare felix.
Tuque dum procedis, «Io triumphe!»
non semel dicemus, «Io triumphe!»:
civitas omnis dabimusque divis
tura benignis.
Te decem tauri totidemque vaccae,
me tener solvet vitulus, relicta
matre qui largis iuvenescit herbis
in mea vota,
fronte curvatos imitatus ignes
tertium lunae referentis ortum,
qua notam duxit, niveus videri,
cetera fulvus.
3.
Quem tu, Melpomene, semel
nascentem placido lumine videris,
illum non labor Isthmius
clarabit pugilem, non equus impiger
curru ducet Achaico
victorem, neque res bellica Deliis
ornatum foliis ducem,
quod regum tumidas contuderit minas,
ostendet Capitolio;
sed quae Tibur aquae fertile praefluunt
et spissae nemorum comae
fingent Aeolio carmine nobilem.
Romae, principis urbium,
dignatur suboles inter amabiles
vatum ponere me choros,
et iam dente minus mordeor invido.
O testudinis aureae
dulcem quae strepitum, Pieri, temperas,
o mutis quoque piscibus
donatura cycni, si libeat, sonum,
totum muneris hoc tui est,
quod monstror digito praetereuntium
Romanae fidicen lyrae:
quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.
4.
Qualem ministrum fulminis alitem,
cui rex deorum regnum in aves vagas
permisit, expertus fidelem
Iuppiter in Ganymede flavo,
olim iuventas et patrius vigor
nido laborum propulit inscium,
vernique, iam nimbis remotis,
insolitos docuere nisus
venti paventem; mox in ovilia
demisit hostem vividus impetus,
nunc in reluctantes dracones
egit amor dapis atque pugnae;
qualemve laetis caprea pascuis
intenta, fulvae matris ab ubere
iam lacte depulsum leonem,
dente novo peritura, vidit:
videre Raetis bella sub Alpibus
Drusum gerentem Vindelici; - quibus
mos unde deductus per omne
tempus Amazonia securi
dextras obarmet, quaerere distuli;
nec scire fas est omnia; - sed diu
lateque victrices catervae
consiliis iuvenis revictae
sensere, quid mens rite, quid indoles,
nutrita faustis sub penetralibus,
posset, quid Augusti paternus
in pueros animus Nerones.
Fortes creantur fortibus et bonis.
Est in iuvencis, est in equis patrum
virtus; neque imbellem feroces
progenerant aquilae columbam.
Doctrina sed vim promovet insitam,
rectique cultus pectora roborant:
utcumque defecere mores,
indecorant bene nata culpae.
Quid debeas, o Roma, Neronibus,
testis Metaurum flumen et Hasdrubal
devictus et pulcher fugatis
ille dies Latio tenebris,
qui primus alma risit adorea,
dirus per urbes Afer ut Italas,
ceu flamma per taedas, vel Eurus
per Siculas equitavit undas.
Post hoc secundis usque laboribus
Romana pubes crevit et impio
vastata Poenorum tumultu
fana deos habuere rectos:
dixitque tandem perfidus Hannibal:
cervi, luporum praeda rapacium,
sectamur ultro, quos opimus
fallere et effugere est triumphus.
Gens, quae cremato fortis ab Ilio,
iactata Tuscis aequoribus, sacra
natosque maturosque patres
pertulit Ausonias ad urbes,
duris ut ilex tonsa bipennibus
nigrae feraci frondis in Algido,
per damna, per caedes, ab ipso
ducit opes animumque ferro.
Non hydra secto corpore firmior
vinci dolentem crevit in Herculem,
monstrumve summisere Colchi
maius, Echioniaeve Thebae.
Merses profundo; pulchrior evenit:
luctere; multa proruet integrum
cum laude victorem, geretque
proelia coniugibus loquenda.
Carthagini iam non ego nuntios
mittam superbos: occidit, occidit
spes omnis, et fortuna nostri
nominis, Hasdrubale interempto!
Nil Claudiae non perficient manus:
quas et benigno numine Iuppiter
defendit, et curae sagaces
expediunt per acuta belli.
5.
Divis orte bonis, optume Romulae
custos gentis, abes iam nimium diu;
maturum reditum pollicitus patrum
sancto concilio, redi.
Lucem redde tuae, dux bone, patriae:
instar veris enim vultus ubi tuus
adfulsit populo, gratior it dies
et soles melius nitent.
Ut mater iuvenem, quem Notus invido
flatu Carpathii trans maris aequora
cunctantem spatio longius annuo
dulci distinet a domo,
votis ominibusque et precibus vocat,
curvo nec faciem litore demovet:
sic desideriis icta fidelibus
quaerit patria Caesarem.
Tutus bos etenim rura perambulat,
nutrit rura Ceres almaque Faustitas,
pacatum volitant per mare navitae,
culpari metuit fides,
nullis polluitur casta domus stupris,
mos et lex maculosum edomuit nefas,
laudantur simili prole puerperae,
culpam poena premit comes.
Quis Parthum paveat, quis gelidum Scythen,
quis Germania quos horrida parturit
fetus, incolumi Caesare? Quis ferae
bellum curet Hiberiae?
Condit quisque diem collibus in suis
et vitem viduas ducit ad arbores;
hinc ad vina redit laetus et alteris
te mensis adhibet deum;
te multa prece, te prosequitur mero
defuso pateris, et Laribus tuum
miscet numen, uti Graecia Castoris
et magni memor Herculis.
«Longas o | utinam, dux bone, ferias
praestes Hesperiae!» dicimus integro
sicci mane die, dicimus uvidi,
cum sol Oceano subest.
6.
Dive, quem proles Niobea magnae
vindicem linguae Tityosque raptor
sensit, et Troiae prope victor altae
Phthius Achilles,
ceteris maior, tibi miles impar;
filius quamquam Thetidis marinae
Dardanas turres quateret tremenda
cuspide pugnax.
Ille, mordaci velut icta ferro
pinus, aut impulsa cupressus Euro,
procidit late, posuitque collum in
pulvere Teucro.
Ille non, inclusus equo Minervae
sacra mentito, male feriatos
Troas et laetam Priami choreis
falleret aulam:
sed palam captis gravis, heu nefas! Heu!
Nescios fari pueros Achivis
ureret flammis, etiam latentem
matris in alvo,
ni, tuis victus Venerisque gratae
vocibus, divum pater annuisset
rebus Aeneae potiore ductos
alite muros.
Doctor Argivae fidicen Thaliae,
Phoebe, qui Xantho lavis amne crines,
Dauniae defende decus Camenae,
levis Agyieu.
Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem
carminis nomenque dedit poetae.
Virginum primae puerique claris
patribus orti,
Deliae tutela deae, fugaces
lyncas et cervos cohibentis arcu,
Lesbium servate pedem meique
pollicis ictum:
rite Latonae puerum canentes,
rite crescentem face Noctilucam,
prosperam frugum, celeremque pronos
volvere menses.
Nupta iam dices: ego dis amicum,
saeculo festas referente luces,
reddidi carmen, docilis modorum
vatis Horati.
7.
Diffugere nives, redeunt iam gramina campis
arboribusque comae;
mutat terra vices et decrescentia ripas
flumina praetereunt;
Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet
ducere nuda choros:
immortalia ne speres, monet annus et almum
quae rapit hora diem.
Frigora mitescunt Zephyris, ver proterit aestas,
interitura simul
pomifer autumnus fruges effuderit, et mox
bruma recurrit iners.
Damna tamen celeres reparant caelestia lunae:
nos, ubi decidimus
quo pius Aeneas, quo Tullus dives et Ancus,
pulvis et umbra sumus.
Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae
tempora di superi?
Cuncta manus avidas fugient heredis, amico
quae dederis animo.
Cum semel occideris et de te splendida Minos
fecerit arbitria,
non, Torquate, genus, non te facundia, non te
restituet pietas;
infernis neque enim tenebris Diana pudicum
liberat Hippolytum
nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro
vincula Pirithoo.
8.
Donarem pateras grataque commodus,
Censorine, meis aera sodalibus,
donarem tripodas, praemia fortium
Graiorum: neque tu pessima munerum
ferres, divite me scilicet artium,
quas aut Parrhasius protulit aut Scopas,
hic saxo, liquidis ille coloribus
sollers nunc hominem ponere nunc deum.
Sed non haec mihi vis, non tibi talium
res est aut animus deliciarum egens.
Gaudes carminibus: carmina possumus
donare, et pretium dicere muneris.
Non incisa notis marmora publicis,
per quae spiritus et vita redit bonis
post mortem ducibus, non celeres fugae
reiectaeque retrorsum Hannibalis minae,
[non incendia Carthaginis impiae,]
eius, qui domita nomen ab Africa
lucratus rediit, clarius indicant
laudes, quam Calabrae Pierides. Neque,
si chartae sileant, quod bene feceris,
mercedem tuleris. Quid foret Iliae
Mavortisque puer, si taciturnitas
obstaret meritis invida Romuli?
Ereptum Stygiis fluctibus Aeacum
virtus et favor et lingua potentium
vatum divitibus consecrat insulis.
Dignum laude virum Musa vetat mori;
coelo Musa beat. Sic Iovis interest
optatis epulis impiger Hercules:
clarum Tyndaridae sidus ab infimis
quassas eripiunt aequoribus rates:
ornatus viridi tempora pampino
Liber vota bonos ducit ad exitus.
9.
Ne forte credas interitura, quae,
longe sonantem natus ad Aufidum,
non ante vulgatas per artes
verba loquor socianda chordis.
Non, si priores Maeonius tenet
sedes Homerus, Pindaricae latent,
Ceaeque, et Alcaei minaces,
Stesichorique graves Camenae,
nec, si quid olim lusit Anacreon,
delevit aetas: spirat adhuc amor,
vivuntque commissi calores
Aeoliae fidibus puellae.
Non sola comptos arsit adulteri
crines et aurum vestibus illitum
mirata regalesque cultus
et comites Helene Lacaena,
primusve Teucer tela Cydonio
direxit arcu; non semel Ilios
vexata; non pugnavit ingens
Idomeneus Sthenelusve solus
dicenda Musis proelia: non ferox
Hector vel acer Deiphobus graves
excepit ictus pro pudicis
coniugibus puerisque primus.
Vixere fortes ante Agamemnona
multi; sed omnes illacrimabiles
urgentur ignotique longa
nocte, carent quia vate sacro.
Paulum sepultae distat inertiae
celata virtus. Non ego te meis
chartis inornatum silebo,
totve tuos patiar labores
impune, Lolli, carpere lividas
obliviones. Est animus tibi
rerumque prudens et secundis
temporibus dubiisque rectus;
vindex avarae fraudis, et abstinens
ducentis ad se cuncta pecuniae;
consulque non unius anni,
sed quotiens bonus atque fidus
iudex honestum praetulit utili,
reiecit alto dona nocentium
vultu, per obstantes catervas
explicuit sua victor arma.
Non possidentem multa vocaveris
recte beatum: rectius occupat
nomen beati, qui deorum
muneribus sapienter uti
duramque callet pauperiem pati,
peiusque leto flagitium timet;
non ille pro caris amicis
aut patria timidus perire.
10.
O crudelis adhuc, et Veneris muneribus potens,
insperata tuae cum veniet pluma superbiae,
et, quae nunc humeris involitant, deciderint comae,
nunc et qui color est puniceae flore prior rosae,
mutatus Ligurinum in faciem verterit hispidam:
dices «heu!» quotiens te speculo videris alterum:
quae mens est hodie, cur eadem non puero fuit?
Vel cur his animis incolumes non redeunt genae?
11.
Est mihi nonum superantis annum
plenus Albani cadus; est in horto,
Phylli, nectendis apium coronis:
est hederae vis
multa, qua crines religata fulges;
ridet argento domus; ara, castis
vincta verbenis, avet immolato
spargier agno.
Cuncta festinat manus; huc et illuc
cursitant mixtae pueris puellae;
sordidum flammae trepidant rotantes
vertice fumum.
Ut tamen noris, quibus advoceris
gaudiis: Idus tibi sunt agendae,
qui dies mensem Veneris marinae
findit Aprilem;
iure sollemnis mihi, sanctiorque
paene natali proprio, quod ex hac
luce Maecenas meus affluentes
ordinat annos.
Telephum, quem tu petis, occupavit,
non tuae sortis iuvenem, puella
dives et lasciva, tenetque grata
compede vinctum.
Terret ambustus Phaethon avaras
spes, et exemplum grave praebet ales
Pegasus, terrenum equitem gravatus
Bellerophontem:
semper ut te digna sequare, et, ultra
quam licet sperare nefas putando,
disparem vites. Age iam, meorum
finis amorum,
(non enim posthac alia calebo
femina) condisce modos, amanda
voce quos reddas: minuentur atrae
carmine curae.
12.
Iam veris comites, quae mare temperant,
impellunt animae lintea Thraciae,
iam nec prata rigent nec fluvii strepunt
hiberna nive turgidi.
Nidum ponit Ityn flebiliter gemens
infelix avis et Cecropiae domus
aeternum opprobrium, quod male barbaras
regum est ulta libidines.
Dicunt in tenero gramine pinguium
custodes ovium carmina fistula
delectantque deum, cui pecus et nigri
colles Arcadiae placent.
Adduxere sitim tempora, Vergili.
Sed pressum Calibus ducere Liberum
si gestis, iuvenum nobilium cliens,
nardo vina merebere.
Nardi parvus onyx eliciet cadum,
qui nunc Sulpiciis accubat horreis,
spes donare novas largus amaraque
curarum eluere efficax.
Ad quae si properas gaudia, cum tua
velox merce veni: non ego te meis
immunem meditor tingere poculis,
plena dives ut in domo.
Verum pone moras et studium lucri
nigrorumque memor, dum licet ignium
misce stultitiam consiliis brevem:
dulce est desipere in loco.
13.
Audivere, Lyce, di mea vota; di
audivere, Lyce: fis anus, et tamen
vis formosa videri,
ludisque et bibis impudens
et cantu tremulo pota Cupidinem
lentum sollicitas. Ille virentis et
doctae psallere Chiae
pulchris excubat in genis.
Importunus enim transvolat aridas
quercus, et refugit te, quia luridi
dentes te, quia rugae
turpant, et capitis nives.
Nec Coae referunt iam tibi purpurae
nec clari lapides tempora, quae semel
notis condita fastis
inclusit volucris dies.
Quo fugit Venus? Heu! Quove color? Decens
quo motu? Quid habes illius, illius,
quae spirabat amores,
quae me surpuerat mihi,
felix post Cinaram, notaque et artium
gratarum facies? Sed Cinarae breves
annos fata dederunt,
servatura diu parem
cornicis vetulae temporibus Lycen,
possent ut iuvenes visere fervidi,
multo non sine risu,
dilapsam in cineres facem.
14.
Quae cura patrum quaeve Quiritium
plenis honorum muneribus tuas,
Auguste, virtutes in aevum
per titulos memoresque fastus
aeternet, o, qua sol habitabilis
illustrat oras, maxime principum?
Quem legis expertes Latinae
Vindelici didicere nuper,
quid Marte posses. Milite nam tuo
Drusus Genaunos, implacidum genus,
Breunosque veloces et arces
Alpibus impositas tremendis
deiecit acer plus vice simplici.
Maior Neronum mox grave proelium
commisit, immanesque Raetos
auspiciis pepulit secundis,
spectandus in certamine Martio,
devota morti pectora liberae
quantis fatigaret ruinis;
indomitas prope qualis undas
exercet Auster, Pleiadum choro
scindente nubes, impiger hostium
vexare turmas et frementem
mittere equum medios per ignes.
Sic tauriformis volvitur Aufidus,
qui regna Dauni praefluit Apuli,
cum saevit horrendamque cultis
diluviem meditatur agris,
ut barbarorum Claudius agmina
ferrata vasto diruit impetu,
primosque et extremos metendo
stravit humum sine clade victor,
te copias, te consilium et tuos
praebente divos. Nam tibi, quo die
portus Alexandrea supplex
et vacuam patefecit aulam,
Fortuna lustro prospera tertio
belli secundos reddidit exitus,
laudemque et optatum peractis
imperiis decus arrogavit.
Te Cantaber non ante domabilis
Medusque et Indus, te profugus Scythes
miratur, o tutela praesens
Italiae dominaeque Romae!
Te, fontium qui celat origines
Nilusque et Hister, te rapidus Tigris,
te beluosus qui remotis
obstrepit Oceanus Britannis,
te non paventis funera Galliae
duraeque tellus audit Hiberiae,
te caede gaudentes Sygambri
compositis venerantur armis.
15.
Phoebus volentem proelia me loqui
victas et urbes, increpuit lyra,
ne parva Tyrrhenum per aequor
vela darem. Tua, Caesar, aetas
fruges et agris rettulit uberes
et signa nostro restituit Iovi
derepta Parthorum superbis
postibus et vacuum duellis
Ianum Quirini clausit et ordinem
rectum evaganti frena licentiae
iniecit emovitque culpas
et veteres revocavit artes,
per quas Latinum nomen et Italae
crevere vires famaque et imperi
porrecta maiestas ad ortus
solis ab Hesperio cubili.
Custode rerum Caesare non furor
civilis aut vis exiget otium,
non ira, quae procudit enses
et miseras inimicat urbes.
Non qui profundum Danuvium bibunt
edicta rumpent Iulia, non Getae
non Seres infidique Persae,
non Tanain prope flumen orti.
Nosque et profestis lucibus et sacris
inter iocosi munera Liberi,
cum prole matronisque nostris,
rite deos prius adprecati,
virtute functos more patrum duces
Lydis remixto carmine tibiis
Troiamque et Anchisen et almae
progeniem Veneris canemus.
1.
Īntērmīssă, Vĕnūs, dĭū
rūrsūs bēllă mŏvēs. ‖ Pārcĕ, prĕcōr, prĕcōr!
Nōn sūm, quālĭs ĕrām bŏnaē
sūb rēgnō Cĭnăraē. ‖ Dēsĭnĕ, dūlcĭūm
mātēr saēvă Cŭpīdĭnūm,
cīrcā lūstră dĕcēm ‖ flēctĕrĕ mōllĭbūs
iām dūrum īmpĕrĭīs. Ăbī,
quō blāndaē iŭvĕnūm ‖ tē rĕvŏcānt prĕcēs.
Tēmpēstīvĭŭs īn dŏmūm
Paūlī, pūrpŭrĕīs ‖ ālĕs ŏlōrĭbūs,
cōmīssābĕrĕ Māxĭmī,
sī tōrrērĕ iĕcūr ‖ quaērĭs ĭdōnĕūm.
Nāmque ēt nōbĭlĭs ēt dĕcēns,
ēt prō sōllĭcĭtīs ‖ nōn tăcĭtūs rĕīs,
ēt cēntūm pŭĕr ārtĭūm,
lātē sīgnă fĕrēt ‖ mīlĭtĭaē tŭaē:
ēt quāndōquĕ pŏtēntĭōr
lārgīs mūnĕrĭbūs ‖ rīsĕrĭt aēmŭlī,
Ālbānōs prŏpĕ tē lăcūs
pōnēt mārmŏrĕām ‖ sūb trăbĕ Cŷprĭā.
Īllīc plūrĭmă nārĭbūs
dūcēs thūră, lўraēque ‖ ēt Bĕrĕcŷntĭaē
dēlēctābĕrĕ tībĭaē
mīxtīs cārmĭnĭbūs, ‖ nōn sĭnĕ fīstŭlā:
īllīc bīs pŭĕrī dĭē
nūmēn cūm tĕnĕrīs ‖ vīrgĭnĭbūs tŭūm
laūdāntēs pĕdĕ cāndĭdō
īn mōrēm Sălĭūm ‖ tēr quătĭēnt hŭmūm.
Mē nēc fēmĭnă nēc pŭēr
iām, nēc spēs ănĭmī ‖ crēdŭlă mūtŭī,
nēc cērtārĕ iŭvāt mĕrō,
nēc vīncīrĕ nŏvīs ‖ tēmpŏră flōrĭbūs.
Sēd cūr, heū! Lĭgŭrīnĕ, cūr
mānāt rāră mĕās ‖ lācrўmă pēr gĕnās?
Cūr fācūndă părūm dĕcōro
īntēr vērbă cădīt ‖ līnguă sĭlēntĭō?
Nōctūrnīs ĕgŏ sōmnĭīs
iām cāptūm tĕnĕō, ‖ iām vŏlŭcrēm sĕquōr
tē pēr grāmĭnă Mārtĭī
cāmpī, tē pĕr ăquās, ‖ dūrĕ, vŏlūbĭlēs.
2.
Pīndărūm quīsquīs stŭdĕt aēmŭlārī,
Iūllĕ, cērātīs ŏpĕ Daēdălēā
nītĭtūr pēnnīs, vĭtrĕō dătūrūs
nōmĭnă pōntō.
Mōntĕ dēcūrrēns vĕlŭt āmnĭs, īmbrēs
quēm sŭpēr nōtās ălŭērĕ rīpās,
fērvĕt īmmēnsūsquĕ rŭīt prŏfūndō
Pīndărŭs ōrē,
laūrĕā dōnāndŭs Ăpōllĭnārī,
seū pĕr aūdācēs nŏvă dīthўrāmbōs
vērbă dēvōlvīt nŭmĕrīsquĕ fērtūr
lēgĕ sŏlūtīs,
seū dĕōs rēgēsquĕ cănīt dĕōrūm
sānguĭnēm, pēr quōs cĕcĭdērĕ iūstā
mōrtĕ Cēntaūrī, cĕcĭdīt trĕmēndaē
flāmmă Chĭmaēraē,
sīvĕ quōs Ēlēă dŏmūm rĕdūcīt
pālmă caēlēstīs pŭgĭlēmve ĕquūmvĕ
dīcĭt ēt cēntūm pŏtĭōrĕ sīgnīs
mūnĕrĕ dōnāt;
flēbĭlī spōnsaē iŭvĕnēmvĕ rāptūm
plōrăt ēt vīrēs ănĭmūmquĕ mōrēsque
aūrĕōs ēdūcĭt ĭn āstră nīgrōque
īnvĭdĕt Ōrcō.
Mūltă Dīrcaēūm lĕvăt aūră cŷcnūm,
tēndĭt, Āntōnī, quŏtĭēns ĭn āltōs
nūbĭūm trāctūs: ĕgo ăpīs Mătīnaē
mōrĕ mŏdōquĕ
grātă cārpēntīs thўmă pēr lăbōrēm
plūrĭmūm cīrcā nĕmŭs ūvĭdīquĕ
Tībŭrīs rīpās, ŏpĕrōsă pārvūs
cārmĭnă fīngō.
Cōncĭnēs māiōrĕ pŏētă plēctrō
Caēsărēm, quāndōquĕ trăhēt fĕrōcēs
pēr săcrūm clīvūm mĕrĭtā dĕcōrūs
frōndĕ Sўgāmbrōs;
quō nĭhīl māiūs mĕlĭūsvĕ tērrīs
fātă dōnāvērĕ bŏnīquĕ dīvī
nēc dăbūnt, quāmvīs rĕdĕānt ĭn aūrūm
tēmpŏră prīscūm.
Cōncĭnēs laētōsquĕ dĭēs ĕt ūrbīs
pūblĭcūm lūdūm sŭpĕr īmpĕtrātō
fōrtĭs Aūgūstī rĕdĭtū fŏrūmquĕ
lītĭbŭs ōrbūm.
Tūm mĕaē, sīquīd lŏquăr aūdĭēndūm,
vōcĭs āccēdēt bŏnă pārs, ĕt «Ō sōl
pūlchĕr, ā, laūdāndĕ!» cănām rĕcēptō
Caēsărĕ fēlīx.
Tūquĕ dūm prōcēdĭs, «Ĭō trĭūmphē!»
nōn sĕmēl dīcēmŭs, «Ĭō trĭūmphē!»:
cīvĭtās ōmnīs dăbĭmūsquĕ dīvīs
tūră bĕnīgnīs.
Tē dĕcēm taūrī tŏtĭdēmquĕ vāccaē,
mē tĕnēr sōlvēt vĭtŭlūs, rĕlīctā
mātrĕ quī lārgīs iŭvĕnēscĭt hērbīs
īn mĕă vōtā,
frōntĕ cūrvātōs ĭmĭtātŭs īgnēs
tērtĭūm lūnaē rĕfĕrēntĭs ōrtūm,
quā nŏtām dūxīt, nĭvĕūs vĭdērī,
cētĕră fūlvūs.
3.
Quēm tū, Mēlpŏmĕnē, sĕmēl
nāscēntēm plăcĭdō ‖ lūmĭnĕ vīdĕrīs,
īllūm nōn lăbŏr Īsthmĭūs
clārābīt pŭgĭlēm, ‖ nōn ĕquŭs īmpĭgēr
cūrrū dūcĕt Ăchāĭcō
vīctōrēm, nĕquĕ rēs ‖ bēllĭcă Dēlĭīs
ōrnātūm fŏlĭīs dŭcēm,
quōd rēgūm tŭmĭdās ‖ cōntŭdĕrīt mĭnās,
ōstēndēt Căpĭtōlĭō;
sēd quaē Tībur aquaē ‖ fērtĭlĕ praēflŭūnt
ēt spīssaē nĕmŏrūm cŏmaē
fīngēnt Aēŏlĭō ‖ cārmĭnĕ nōbĭlēm.
Rōmaē, prīncĭpĭs ūrbĭūm,
dīgnātūr sŭbŏlēs ‖ īntĕr ămābĭlēs
vātūm pōnĕrĕ mē chŏrōs,
ēt iām dēntĕ mĭnūs ‖ mōrdĕŏr īnvĭdō.
Ō tēstūdĭnĭs aūrĕaē
dūlcēm quaē strĕpĭtūm, ‖ Pīĕrĭ, tēmpĕrās,
ō mūtīs quŏquĕ pīscĭbūs
dōnātūră cўcnī, ‖ sī lĭbĕāt, sŏnūm,
tōtūm mūnĕrĭs hōc tŭi ēst,
quōd mōnstrōr dĭgĭtō ‖ praētĕrĕūntĭūm
Rōmānaē fĭdĭcēn lўraē:
quōd spīro ēt plăcĕō, ‖ sī plăcĕō, tŭum ēst.
4.
Quālēm mĭnīstrūm fūlmĭnĭs ālĭtēm,
cuī rēx dĕōrūm rēgnum ĭn ăvēs văgās
pērmīsĭt, ēxpērtūs fĭdēlēm
Iūppĭtĕr īn Gănўmēdĕ flāvō,
ōlīm iŭvēntās ēt pătrĭūs vĭgōr
nīdō lăbōrūm prōpŭlĭt īnscĭūm,
vērnīquĕ, iām nīmbīs rĕmōtīs,
īnsŏlĭtōs dŏcŭērĕ nīsūs
vēntī păvēntēm; mōx ĭn ŏvīlĭā
dēmīsĭt hōstēm vīvĭdŭs īmpĕtūs,
nūnc īn rĕlūctāntēs drăcōnēs
ēgĭt ămōr dăpĭs ātquĕ pūgnaē;
quālēmvĕ laētīs cāprĕă pāscŭīs
īntēntă, fūlvaē mātrĭs ăb ūbĕrĕ
iām lāctĕ dēpūlsūm lĕōnēm,
dēntĕ nŏvō pĕrĭtūră, vīdīt:
vīdērĕ Raētīs bēllă sŭb Ālpĭbūs
Drūsūm gĕrēntēm Vīndĕlĭcī; - quĭbūs
mōs ūndĕ dēdūctūs pĕr ōmnĕ
tēmpŭs Ămāzŏnĭā sĕcūrī
dēxtrās ŏbārmēt, quaērĕrĕ dīstŭlī;
nēc scīrĕ fās ēst ōmnĭă; - sēd dĭū
lātēquĕ vīctrīcēs cătērvaē
cōnsĭlĭīs iŭvĕnīs rĕvīctaē
sēnsērĕ, quīd mēns rītĕ, quĭd īndŏlēs,
nūtrītă faūstīs sūb pĕnĕtrālĭbūs,
pōssēt, quĭd Aūgūstī pătērnūs
īn pŭĕrōs ănĭmūs Nĕrōnēs.
Fōrtēs crĕāntūr fōrtĭbŭs ēt bŏnīs.
Ēst īn iŭvēncīs, ēst ĭn ĕquīs pătrūm
vīrtūs; nĕque īmbēllēm fĕrōcēs
prōgĕnĕrānt ăquĭlaē cŏlūmbām.
Dōctrīnă sēd vīm prōmŏvĕt īnsĭtām,
rēctīquĕ cūltūs pēctŏră rōbŏrānt:
ūtcūmquĕ dēfēcērĕ mōrēs,
īndĕcŏrānt bĕnĕ nātă cūlpaē.
Quīd dēbĕās, ō Rōmă, Nĕrōnĭbūs,
tēstīs Mĕtaūrūm flūmĕn ĕt Hāsdrŭbāl
dēvīctŭs ēt pūlchēr fŭgātīs
īllĕ dĭēs Lătĭō tĕnēbrīs,
quī prīmŭs ālmā rīsĭt ădōrĕā,
dīrūs pĕr ūrbēs Āfĕr ŭt Ītălās,
ceū flāmmă pēr taēdās, vĕl Eūrūs
pēr Sĭcŭlās ĕquĭtāvĭt ūndās.
Pōst hōc sĕcūndīs ūsquĕ lăbōrĭbūs
Rōmānă pūbēs crēvĭt ĕt īmpĭō
vāstātă Poēnōrūm tŭmūltū
fānă dĕōs hăbŭērĕ rēctōs:
dīxītquĕ tāndēm pērfĭdŭs Hānnĭbāl:
cērvī, lŭpōrūm praēdă răpācĭūm,
sēctāmŭr ūltrō, quōs ŏpīmūs
fāllĕre ĕt ēffŭgĕre ēst trĭūmphūs.
Gēns, quaē crĕmātō fōrtĭs ăb Īlĭō,
iāctātă Tūscīs aēquŏrĭbūs, săcrā
nātōsquĕ mātūrōsquĕ pātrēs
pērtŭlĭt Aūsŏnĭās ăd ūrbēs,
dūrīs ŭt īlēx tōnsă bĭpēnnĭbūs
nīgraē fĕrācī frōndĭs ĭn Ālgĭdō,
pēr dāmnă, pēr caēdēs, ăb īpsō
dūcĭt ŏpēs ănĭmūmquĕ fērrō.
Nōn hŷdră sēctō cōrpŏrĕ fīrmĭōr
vīncī dŏlēntēm crēvĭt ĭn Hērcŭlēm,
mōnstrūmvĕ sūmmīsērĕ Cōlchī
māĭŭs, Ēchiŏnĭaēvĕ Thēbaē.
Mērsēs prŏfūndō; pūlchrĭŏr ēvĕnīt:
lūctērĕ; mūltā prōrŭĕt īntĕgrūm
cūm laūdĕ vīctōrēm, gĕrētquĕ
proēlĭă cōniŭgĭbūs lŏquēndă.
Cārthāgĭnī iām nōn ĕgŏ nūntĭōs
mīttām sŭpērbōs: ōccĭdĭt, ōccĭdīt
spēs ōmnĭs, ēt fōrtūnă nōstrī
nōmĭnĭs, Hāsdrŭbăle īntĕrēmptō!
Nīl Claūdĭaē nōn pērfĭcĭēnt mănūs:
quās ēt bĕnīgnō nūmĭnĕ Iūppĭtēr
dēfēndĭt, ēt cūraē săgācēs
ēxpĕdĭūnt pĕr ăcūtă bēllī.
5.
Dīvīs ōrtĕ bŏnīs, ‖ ōptŭmĕ Rōmŭlaē
cūstōs gēntĭs, ăbēs ‖ iām nĭmĭūm dĭū;
mātūrūm rĕdĭtūm ‖ pōllĭcĭtūs pătrūm
sānctō cōncĭlĭō, rĕdī.
Lūcēm rēddĕ tŭaē, ‖ dūx bŏnĕ, pātrĭaē:
īnstār vērĭs ĕnīm ‖ vūltŭs ŭbī tŭūs
ādfūlsīt pŏpŭlō, ‖ grātĭŏr īt dĭēs
ēt sōlēs mĕlĭūs nĭtēnt.
Ūt mātēr iŭvĕnēm, ‖ quēm Nŏtŭs īnvĭdō
flātū Cārpăthĭī ‖ trāns mărĭs aēquŏrā
cūnctāntēm spătĭō ‖ lōngĭŭs ānnŭō
dūlcī dīstĭnĕt ā dŏmō,
vōtīs ōmĭnĭbūsque ‖ ēt prĕcĭbūs vŏcāt,
cūrvō nēc făcĭēm ‖ lītŏrĕ dēmŏvēt:
sīc dēsīdĕrĭīs ‖ īctă fĭdēlĭbūs
quaērīt pātrĭă Caēsărēm.
Tūtūs bōs ĕtĕnīm ‖ rūră pĕrāmbŭlāt,
nūtrīt rūră Cĕrēs ‖ ālmăquĕ Faūstĭtās,
pācātūm vŏlĭtānt ‖ pēr mărĕ nāvĭtaē,
cūlpārī mĕtŭīt fĭdēs,
nūllīs pōllŭĭtūr ‖ cāstă dŏmūs stŭprīs,
mōs ēt lēx măcŭlōsum ‖ ēdŏmŭīt nĕfās,
laūdāntūr sĭmĭlī ‖ prōlĕ pŭērpĕraē,
cūlpām poēnă prĕmīt cŏmēs.
Quīs Pārthūm păvĕāt, ‖ quīs gĕlĭdūm Scўthēn,
quīs Gērmānĭă quōs ‖ hōrrĭdă pārtŭrīt
fētūs, īncŏlŭmī ‖ Caēsărĕ? Quīs fĕraē
bēllūm cūrĕt Hĭbērĭaē?
Cōndīt quīsquĕ dĭēm ‖ cōllĭbŭs īn sŭīs
ēt vītēm vĭdŭās ‖ dūcĭt ăd ārbŏrēs;
hīnc ād vīnă rĕdīt ‖ laētŭs ĕt āltĕrīs
tē mēnsīs ădhĭbēt dĕūm;
tē mūltā prĕcĕ, tē ‖ prōsĕquĭtūr mĕrō
dēfūsō pătĕrīs, ‖ ēt Lărĭbūs tŭūm
mīscēt nūmĕn, ŭtī ‖ Graēcĭă Cāstŏrīs
ēt māgnī mĕmŏr Hērcŭlīs.
«Lōngās ō |ŭtĭnām, ‖ dūx bŏnĕ, fērĭās
praēstēs Hēspĕrĭaē!» ‖ dīcĭmŭs īntĕgrō
sīccī mānĕ dĭē, ‖ dīcĭmŭs ūvĭdī,
cūm sōl Ōcĕănō sŭbēst.
6.
Dīvĕ, quēm prōlēs Nĭŏbēă māgnaē
vīndĭcēm līnguaē Tĭtўōsquĕ rāptōr
sēnsĭt, ēt Troīaē prŏpĕ vīctŏr āltaē
Phthīŭs Ăchīllēs,
cētĕrīs māiōr, tĭbĭ mīlĕs īmpār;
fīlĭūs quāmquām Thĕtĭdīs mărīnaē
Dārdănās tūrrēs quătĕrēt trĕmēndā
cūspĭdĕ pūgnāx.
Īllĕ, mōrdācī vĕlŭt īctă fērrō
pīnŭs, aūt īmpūlsă cŭprēssŭs Eūrō,
prōcĭdīt lātē, pŏsŭītquĕ cōllum īn
pūlvĕrĕ Teūcrō.
Īllĕ nōn, īnclūsŭs ĕquō Mĭnērvaē
sācră mēntītō, mălĕ fērĭātōs
Trōăs ēt laētām Prĭămī chŏrēīs
fāllĕrĕt aūlām:
sēd pălām cāptīs grăvĭs, heū nĕfās! Heū!
Nēscĭōs fārī pŭĕrōs Ăchīvīs
ūrĕrēt flāmmīs, ĕtĭām lătēntēm
mātrĭs ĭn ālvō,
nī, tŭīs vīctūs Vĕnĕrīsquĕ grātaē
vōcĭbūs, dīvūm pătĕr ānnŭīssēt
rēbŭs Aēnēaē pŏtĭōrĕ dūctōs
ālĭtĕ mūrōs.
Dōctŏr Ārgīvaē fĭdĭcēn Thălīaē,
Phoēbĕ, quī Xānthō lăvĭs āmnĕ crīnēs,
Daūnĭaē dēfēndĕ dĕcūs Cămēnaē,
lēvĭs Ăgyīeū.
Spīrĭtūm Phoēbūs mĭhĭ, Phoēbŭs ārtēm
cārmĭnīs nōmēnquĕ dĕdīt pŏētaē.
Vīrgĭnūm prīmaē pŭĕrīquĕ clārīs
pātrĭbŭs ōrtī,
Dēlĭaē tūtēlă dĕaē, fŭgācēs
lŷncăs ēt cērvōs cŏhĭbēntĭs ārcū,
Lēsbĭūm sērvātĕ pĕdēm mĕīquĕ
pōllĭcĭs īctūm:
rītĕ Lātōnaē pŭĕrūm cănēntēs,
rītĕ crēscēntēm făcĕ Nōctĭlūcām,
prōspĕrām frūgūm, cĕlĕrēmquĕ prōnōs
vōlvĕrĕ mēnsēs.
Nūptă iām dīcēs: ĕgŏ dīs ămīcūm,
saēcŭlō fēstās rĕfĕrēntĕ lūcēs,
rēddĭdī cārmēn, dŏcĭlīs mŏdōrūm
vātĭs Hŏrātī.
7.
Dīffūgērĕ nĭvēs, rĕdĕūnt iām grāmĭnă cāmpīs
ārbŏrĭbūsquĕ cŏmaē;
mūtāt tērră vĭcēs ēt dēcrēscēntĭă rīpās
flūmĭnă praētĕrĕūnt;
Grātĭă cūm Nŷmphīs gĕmĭnīsquĕ sŏrōrĭbŭs aūdēt
dūcĕrĕ nūdă chŏrōs:
īmmōrtālĭă nē spērēs, mŏnĕt ānnŭs ĕt ālmūm
quaē răpĭt hōră dĭēm.
Frīgŏră mītēscūnt Zĕphўrīs, vēr prōtĕrĭt aēstās,
īntĕrĭtūră sĭmūl
pōmĭfĕr aūtūmnūs frūgēs ēffūdĕrĭt, ēt mōx
brūmă rĕcūrrĭt ĭnērs.
Dāmnă tămēn cĕlĕrēs rĕpărānt caēlēstĭă lūnaē:
nōs, ŭbĭ dēcĭdĭmūs
quō pĭŭs Aēnēās, quō Tūllūs dīvĕs ĕt Āncūs,
pūlvĭs ĕt ūmbră sŭmūs.
Quīs scĭt ăn ādĭcĭānt hŏdĭērnaē crāstĭnă sūmmaē
tēmpŏră dī sŭpĕrī?
Cūnctă mănūs ăvĭdās fŭgĭēnt hērēdĭs, ămīcō
quaē dĕdĕrīs ănĭmō.
Cūm sĕmĕl ōccĭdĕrīs ēt dē tē splēndĭdă Mīnōs
fēcĕrĭt ārbĭtrĭă,
nōn, Tōrquātĕ, gĕnūs, nōn tē fācūndĭă, nōn tē
rēstĭtŭēt pĭĕtās;
īnfērnīs nĕque ēnĭm tĕnĕbrīs Dīānă pŭdīcūm
lībĕrăt Hīppŏlўtūm
nēc Lēthaēă vălēt Thēseūs ābrūmpĕrĕ cārō
vīncŭlă Pīrĭthŏō.
8.
Dōnārēm pătĕrās ‖ grātăquĕ cōmmŏdūs,
Cēnsōrīnĕ, mĕīs ‖ aēră sŏdālĭbūs,
dōnārēm trĭpŏdās, ‖ praēmĭă fōrtĭūm
Graīōrūm: nĕquĕ tū ‖ pēssĭmă mūnĕrūm
fērrēs, dīvĭtĕ mē ‖ scīlĭcĕt ārtĭūm,
quās aūt Pārrhăsĭūs ‖ prōtŭlĭt aūt Scŏpās,
hīc sāxō, lĭquĭdīs ‖ īllĕ cŏlōrĭbūs
sōllērs nūnc hŏmĭnēm ‖ pōnĕrĕ nūnc dĕūm.
Sēd nōn haēc mĭhĭ vīs, ‖ nōn tĭbĭ tālĭūm
rēs ēst aūt ănĭmūs ‖ dēlĭcĭārum ĕgēns.
Gaūdēs cārmĭnĭbūs: ‖ cārmĭnă pōssŭmūs
dōnāre, ēt prĕtĭūm ‖ dīcĕrĕ mūnĕrīs.
Nōn īncīsă nŏtīs ‖ mārmŏră pūblĭcīs,
pēr quaē spīrĭtŭs ēt ‖ vītă rĕdīt bŏnīs
pōst mōrtēm dŭcĭbūs, ‖ nōn cĕlĕrēs fŭgaē
rēiēctaēquĕ rĕtrōrsum ‖ Hānnĭbălīs mĭnaē,
[nōn īncēndĭă Cārthāgĭnĭs īmpĭaē,]
ēiūs, quī dŏmĭtā ‖ nōmĕn ăb Āfrĭcā
lūcrātūs rĕdĭīt, ‖ clārĭŭs īndĭcānt
laūdēs, quām Călăbraē ‖ Pīĕrĭdēs. Nĕquĕ,
sī chārtaē sĭlĕānt, ‖ quōd bĕnĕ fēcĕrīs,
mērcēdēm tŭlĕrīs. ‖ Quīd fŏrĕt Īlĭaē
Māvōrtīsquĕ pŭēr, ‖ sī tăcĭtūrnĭtās
ōbstārēt mĕrĭtīs ‖ īnvĭdă Rōmŭlī?
Ērēptūm Stўgĭīs ‖ flūctĭbŭs Aēăcūm
vīrtūs ēt făvŏr ēt ‖ līnguă pŏtēntĭūm
vātūm dīvĭtĭbūs ‖ cōnsĕcrăt īnsŭlīs.
Dīgnūm laūdĕ vĭrūm ‖ Mūsă vĕtāt mŏrī;
coēlō Mūsă bĕāt. ‖ Sīc Iŏvĭs īntĕrēst
ōptātīs ĕpŭlīs ‖ īmpĭgĕr Hērcŭlēs:
clārūm Tŷndărĭdaē ‖ sīdŭs ăb īnfĭmīs
quāssās ērĭpĭūnt ‖ aēquŏrĭbūs rătēs:
ōrnātūs vĭrĭdī ‖ tēmpŏră pāmpĭnō
Lībēr vōtă bŏnōs ‖ dūcĭt ăd ēxĭtūs.
9.
Nē fōrtĕ crēdās īntĕrĭtūră, quaē,
lōngē sŏnāntēm nātŭs ăd Aūfĭdūm,
nōn āntĕ vūlgātās pĕr ārtēs
vērbă lŏquōr sŏcĭāndă chōrdīs.
Nōn, sī prĭōrēs Maēŏnĭūs tĕnēt
sēdēs Hŏmērūs, Pīndărĭcaē lătēnt,
Cēaēque, ĕt Ālcaēī mĭnācēs,
Stēsĭchŏrīquĕ grăvēs Cămēnaē,
nēc, sī quĭd ōlīm lūsĭt Ănācrĕōn,
dēlēvĭt aētās: spīrăt ădhūc ămōr,
vīvūntquĕ cōmmīssī călōrēs
Aēŏlĭaē fĭdĭbūs pŭēllaē.
Nōn sōlă cōmptōs ārsĭt ădūltĕrī
crīnēs ĕt aūrūm vēstĭbŭs īllĭtūm
mīrātă rēgālēsquĕ cūltūs
ēt cŏmĭtēs Hĕlĕnē Lăcaēnā,
prīmūsvĕ Teūcēr tēlă Cўdōnĭō
dīrēxĭt ārcū; nōn sĕmĕl Īlĭōs
vēxātă; nōn pūgnāvĭt īngēns
Īdŏmĕneūs Sthĕnĕlūsvĕ sōlūs
dīcēndă Mūsīs proēlĭă: nōn fĕrōx
Hēctōr vĕl ācēr Dēĭphŏbūs grăvēs
ēxcēpĭt īctūs prō pŭdīcīs
cōniŭgĭbūs pŭĕrīsquĕ prīmūs.
Vīxērĕ fōrtēs ānte Ăgămēmnŏnă
mūltī; sĕd ōmnēs īllăcrĭmābĭlēs
ūrgēntŭr īgnōtīquĕ lōngā
nōctĕ, cărēnt quĭă vātĕ sācrō.
Paūlūm sĕpūltaē dīstăt ĭnērtĭaē
cēlātă vīrtūs. Nōn ĕgŏ tē mĕīs
chārtīs ĭnōrnātūm sĭlēbō,
tōtvĕ tŭōs pătĭār lăbōrēs
īmpūnĕ, Lōllī, cārpĕrĕ līvĭdās
ōblīvĭōnēs. Ēst ănĭmūs tĭbĭ
rērūmquĕ prūdēns ēt sĕcūndīs
tēmpŏrĭbūs dŭbĭīsquĕ rēctūs;
vīndēx ăvāraē fraūdĭs, ĕt ābstĭnēns
dūcēntĭs ād sē cūnctă pĕcūnĭaē;
cōnsūlquĕ nōn ūnīŭs ānnī,
sēd quŏtĭēns bŏnŭs ātquĕ fīdūs
iūdēx hŏnēstūm praētŭlĭt ūtĭlī,
rēiēcĭt āltō dōnă nŏcēntĭūm
vūltū, pĕr ōbstāntēs cătērvās
ēxplĭcŭīt sŭă vīctŏr ārmă.
Nōn pōssĭdēntēm mūltă vŏcāvĕrīs
rēctē bĕātūm: rēctĭŭs ōccŭpāt
nōmēn bĕātī, quī dĕōrūm
mūnĕrĭbūs săpĭēntĕr ūtī
dūrāmquĕ cāllēt paūpĕrĭēm pătī,
pēiūsquĕ lētō flāgĭtĭūm tĭmēt;
nōn īllĕ prō cārīs ămīcīs
aūt pătrĭā tĭmĭdūs pĕrīrē.
10.
Ō crūdēlĭs ădhūc, ‖ ēt Vĕnĕrīs ‖ mūnĕrĭbūs pŏtēns,
īnspērātă tŭaē ‖ cūm vĕnĭēt ‖ plūmă sŭpērbĭaē,
ēt, quaē nūnc hŭmĕrīs ‖ īnvŏlĭtānt, ‖ dēcĭdĕrīnt cŏmaē,
nūnc ēt quī cŏlŏr ēst ‖ pūnĭcĕaē ‖ flōrĕ prĭōr rŏsaē,
mūtātūs Lĭgŭrīnum ‖ īn făcĭēm ‖ vērtĕrĭt hīspĭdām:
dīcēs «heū!» quŏtĭēns ‖ tē spĕcŭlō ‖ vīdĕrĭs āltĕrūm:
quaē mēns ēst hŏdĭē, ‖ cūr ĕădēm ‖ nōn pŭĕrō fŭīt?
Vēl cūr hīs ănĭmīs ‖ īncŏlŭmēs ‖ nōn rĕdĕūnt gĕnaē?
11.
Ēst mĭhī nōnūm sŭpĕrāntĭs ānnūm
plēnŭs Ālbānī cădŭs; ēst ĭn hōrtō,
Phŷllĭ, nēctēndīs ăpĭūm cŏrōnīs:
ēst hĕdĕraē vīs
mūltă, quā crīnēs rĕlĭgātă fūlgēs;
rīdĕt ārgēntō dŏmŭs; āră, cāstīs
vīnctă vērbēnīs, ăvĕt īmmŏlātō
spārgĭĕr āgnō.
Cūnctă fēstīnāt mănŭs; hūc ĕt īllūc
cūrsĭtānt mīxtaē pŭĕrīs pŭēllaē;
sōrdĭdūm flāmmaē trĕpĭdānt rŏtāntēs
vērtĭcĕ fūmūm.
Ūt tămēn nōrīs, quĭbŭs ādvŏcērīs
gaūdĭīs: Īdūs tĭbĭ sūnt ăgēndaē,
quī dĭēs mēnsēm Vĕnĕrīs mărīnaē
fīndĭt Ăprīlēm;
iūrĕ sōllēmnīs mĭhĭ, sānctĭōrquĕ
paēnĕ nātālī prŏprĭō, quŏd ēx hāc
lūcĕ Maēcēnās mĕŭs āfflŭēntēs
ōrdĭnăt ānnōs.
Tēlĕphūm, quēm tū pĕtĭs, ōccŭpāvīt,
nōn tŭaē sōrtīs iŭvĕnēm, pŭēllā
dīvĕs ēt lāscīvă, tĕnētquĕ grātā
cōmpĕdĕ vīnctūm.
Tērrĕt āmbūstūs Phăĕthōn ăvārās
spēs, ĕt ēxēmplūm grăvĕ praēbĕt ālēs
Pēgăsūs, tērrēnum ĕquĭtēm grăvātūs
Bēllĕrŏphōntēm:
sēmpĕr ūt tē dīgnă sĕquāre, ĕt, ūltrā
quām lĭcēt spērārĕ nĕfās pŭtāndō,
dīspărēm vītēs. Ăgĕ iām, mĕōrūm
fīnĭs ămōrūm,
(nōn ĕnīm pōsthāc ălĭā călēbō
fēmĭnā) cōndīscĕ mŏdōs, ămāndā
vōcĕ quōs rēddās: mĭnŭēntŭr ātraē
cārmĭnĕ cūraē.
12.
Iām vērīs cŏmĭtēs, ‖ quaē mărĕ tēmpĕrānt,
īmpēllūnt ănĭmaē ‖ līntĕă Thrācĭaē,
iām nēc prātă rĭgēnt ‖ nēc flŭvĭī strĕpūnt
hībērnā nĭvĕ tūrgĭdī.
Nīdūm pōnĭt Ĭtŷn ‖ flēbĭlĭtēr gĕmēns
īnfēlīx ăvĭs ēt ‖ Cēcrŏpĭaē dŏmūs
aētērnum ōpprŏbrĭūm, ‖ quōd mălĕ bārbărās
rēgum ēst ūltă lĭbīdĭnēs.
Dīcūnt īn tĕnĕrō ‖ grāmĭnĕ pīnguĭūm
cūstōdēs ŏvĭūm ‖ cārmĭnă fīstŭlā
dēlēctāntquĕ dĕūm, ‖ cuī pĕcŭs ēt nĭgrī
cōllēs Ārcădĭaē plăcēnt.
Āddūxērĕ sĭtīm ‖ tēmpŏră, Vērgĭlī.
Sēd prēssūm Călĭbūs ‖ dūcĕrĕ Lībĕrūm
sī gēstīs, iŭvĕnūm ‖ nōbĭlĭūm clĭēns,
nārdō vīnă mĕrēbĕrē.
Nārdī pārvŭs ŏnŷx ‖ ēlĭcĭēt cădūm,
quī nūnc Sūlpĭcĭīs ‖ āccŭbăt hōrrĕīs,
spēs dōnārĕ nŏvās ‖ lārgŭs ămārăquĕ
cūrārum ēlŭĕre ēffĭcāx.
Ād quaē sī prŏpĕrās ‖ gaūdĭă, cūm tŭā
vēlōx mērcĕ vĕnī: ‖ nōn ĕgŏ tē mĕīs
īmmūnēm mĕdĭtōr ‖ tīngĕrĕ pōcŭlīs,
plēnā dīvĕs ŭt īn dŏmō.
Vērūm pōnĕ mŏrās ‖ ēt stŭdĭūm lŭcrī
nīgrōrūmquĕ mĕmōr, ‖ dūm lĭcĕt īgnĭūm
mīscē stūltĭtĭām ‖ cōnsĭlĭīs brĕvēm:
dūlce ēst dēsĭpĕre īn lŏcō.
13.
Aūdīvērĕ, Lўcē, ‖ dī mĕă vōtă; dī
aūdīvērĕ, Lўcē: ‖ fīs ănŭs, ēt tămēn
vīs fōrmōsă vĭdērī,
lūdīsque ēt bĭbĭs īmpŭdēns
ēt cāntū trĕmŭlō ‖ pōtă Cŭpīdĭnēm
lēntūm sōllĭcĭtās. ‖ Īllĕ vĭrēntĭs ēt
dōctaē psāllĕrĕ Chīaē
pūlchrīs ēxcŭbăt īn gĕnīs.
Īmpōrtūnŭs ĕnīm ‖ trānsvŏlăt ārĭdās
quērcūs, ēt rĕfŭgīt ‖ tē, quĭă lūrĭdī
dēntēs tē, quĭă rūgaē
tūrpānt, ēt căpĭtīs nĭvēs.
Nēc Cōaē rĕfĕrūnt ‖ iām tĭbĭ pūrpŭraē
nēc clārī lăpĭdēs ‖ tēmpŏră, quaē sĕmēl
nōtīs cōndĭtă fāstīs
īnclūsīt vŏlŭcrīs dĭēs.
Quō fūgīt Vĕnŭs? Heū! ‖ Quōvĕ cŏlōr? Dĕcēns
quō mōtū? Quĭd hăbēs ‖ īllĭŭs, īllĭūs,
quaē spīrābăt ămōrēs,
quaē mē sūrpŭĕrāt mĭhī,
fēlīx pōst Cĭnărām, ‖ nōtăque ĕt ārtĭūm
grātārūm făcĭēs? ‖ Sēd Cĭnăraē brĕvēs
ānnōs fātă dĕdērūnt,
sērvātūră dĭū părēm
cōrnīcīs vĕtŭlaē ‖ tēmpŏrĭbūs Lўcēn,
pōssēnt ūt iŭvĕnēs ‖ vīsĕrĕ fērvĭdī,
mūltō nōn sĭnĕ rīsū,
dīlāpsam īn cĭnĕrēs făcēm.
14.
Quaē cūră pātrūm quaēvĕ Quĭrītĭūm
plēnīs hŏnōrūm mūnĕrĭbūs tŭās,
Aūgūstĕ, vīrtūtēs ĭn aēvūm
pēr tĭtŭlōs mĕmŏrēsquĕ fāstūs
aētērnĕt, ō, quā sōl hăbĭtābĭlīs
īllūstrăt ōrās, māxĭmĕ prīncĭpūm?
Quēm lēgĭs ēxpērtēs Lătīnaē
Vīndĕlĭcī dĭdĭcērĕ nūpēr,
quīd Mārtĕ pōssēs. Mīlĭtĕ nām tŭō
Drūsūs Gĕnaūnōs, īmplăcĭdūm gĕnūs,
Breūnōsquĕ vēlŏcēs ĕt ārcēs
Ālpĭbŭs īmpŏsĭtās trĕmēndīs
dēiēcĭt ācēr plūs vĭcĕ sĭmplĭcī.
Māiōr Nĕrōnūm mōx grăvĕ proēlĭūm
cōmmīsĭt, īmmānēsquĕ Raētōs
aūspĭcĭīs pĕpŭlīt sĕcūndīs,
spēctāndŭs īn cērtāmĭnĕ Mārtĭō,
dēvōtă mōrtī pēctŏră lībĕraē
quāntīs fătīgārēt rŭīnīs;
īndŏmĭtās prŏpĕ quālĭs ūndās
ēxērcĕt Aūstēr, Plēĭădūm chŏrō
scīndēntĕ nūbēs, īmpĭgĕr hōstĭūm
vēxārĕ tūrmās ēt frĕmēntēm
mīttĕre ĕquūm mĕdĭōs pĕr īgnēs.
Sīc taūrĭfōrmīs vōlvĭtŭr Aūfĭdūs,
quī rēgnă Daūnī praēflŭĭt Āpŭlī,
cūm saēvĭt hōrrēndāmquĕ cūltīs
dīlŭvĭēm mĕdĭtātŭr āgrīs,
ūt bārbărōrūm Claūdĭŭs āgmĭnā
fērrātă vāstō dīrŭĭt īmpĕtū,
prīmōsque ĕt ēxtrēmōs mĕtēndō
strāvĭt hŭmūm sĭnĕ clādĕ vīctōr,
tē cōpĭās, tē cōnsĭlĭum ēt tŭōs
praēbēntĕ dīvōs. Nām tĭbĭ, quō dĭē
pōrtūs Ălēxāndrēă sūpplēx
ēt văcŭām pătĕfēcĭt aūlām,
Fōrtūnă lūstrō prōspĕră tērtĭō
bēllī sĕcūndōs rēddĭdĭt ēxĭtūs,
laūdēmque ĕt ōptātūm pĕrāctīs
īmpĕrĭīs dĕcŭs ārrŏgāvīt.
Tē Cāntăbēr nōn āntĕ dŏmābĭlīs
Mēdūsque ĕt Īndūs, tē prŏfŭgūs Scўthēs
mīrātŭr, ō tūtēlă praēsēns
Ītălĭaē dŏmĭnaēquĕ Rōmaē!
Tē, fōntĭūm quī cēlăt ŏrīgĭnēs
Nīlūsque ĕt Hīstēr, tē răpĭdūs Tĭgrīs,
tē bēlŭōsūs quī rĕmōtīs
ōbstrĕpĭt Ōcĕănūs Brĭtānnīs,
tē nōn păvēntīs fūnĕră Gāllĭaē
dūraēquĕ tēllūs aūdĭt Hĭbērĭaē,
tē caēdĕ gaūdēntēs Sўgāmbrī
cōmpŏsĭtīs vĕnĕrāntŭr ārmīs.
15.
Phoēbūs vŏlēntēm proēlĭă mē lŏquī
vīctās ĕt ūrbēs, īncrĕpŭīt lўrā,
nē pārvă Tŷrrhēnūm pĕr aēquōr
vēlă dărēm. Tŭă, Caēsăr, aētās
frūgēs ĕt āgrīs rēttŭlĭt ūbĕrēs
ēt sīgnă nōstrō rēstĭtŭīt Iŏvī
dērēptă Pārthōrūm sŭpērbīs
pōstĭbŭs ēt văcŭūm dŭēllīs
Iānūm Quĭrīnī claūsĭt ĕt ōrdĭnēm
rēctum ēvăgāntī frēnă lĭcēntĭaē
īniēcĭt ēmōvītquĕ cūlpās
ēt vĕtĕrēs rĕvŏcāvĭt ārtēs,
pēr quās Lătīnūm nōmĕn ĕt Ītălaē
crēvērĕ vīrēs fāmăque ĕt īmpĕrī
pōrrēctă māiēstās ăd ōrtūs
sōlĭs ăb Hēspĕrĭō cŭbīlī.
Cūstōdĕ rērūm Caēsărĕ nōn fŭrōr
cīvīlĭs aūt vīs ēxĭgĕt ōtĭūm,
nōn īră, quaē prōcūdĭt ēnsēs
ēt mĭsĕrās ĭnĭmīcăt ūrbēs.
Nōn quī prŏfūndūm Dānŭvĭūm bĭbūnt
ēdīctă rūmpēnt Iūlĭă, nōn Gĕtaē
nōn Sērĕs īnfīdīquĕ Pērsaē,
nōn Tănăīn prŏpĕ flūmĕn ōrtī.
Nōsque ēt prŏfēstīs lūcĭbŭs ēt săcrīs
īntēr iŏcōsī mūnĕră Lībĕrī,
cūm prōlĕ mātrōnīsquĕ nōstrīs,
rītĕ dĕōs prĭŭs ādprĕcātī,
vīrtūtĕ fūnctōs mōrĕ pătrūm dŭcēs
Lŷdīs rĕmīxtō cārmĭnĕ tībĭīs
Troīāmque ĕt Ānchīsēn ĕt ālmaē
prōgĕnĭēm Vĕnĕrīs cănēmūs.