DECIMI MAGNI AUSONII - EPHEMERIS ID EST TOTIUS DIEI NEGOTIUM

2

1.

Mane iam clarum reserat fenestras,

iam strepit nidis vigilax hirundo:

tu velut primam mediamque noctem,

Parmeno, dormis.

Dormiunt glires hiemem perennem,

sed cibo parcunt: tibi causa somni,

multa quod potas nimiaque tendis

mole saginam.

Inde nec flexas sonus intrat aures

et locum mentis sopor altus urget

nec coruscantis oculos lacessunt

fulgura lucis.

Annuam quondam iuveni quietem,

noctis et lucis vicibus manentem,

fabulae fingunt, cui Luna somnos

continuarit.

Surge, nugator, lacerande virgis,

surge, ne longus tibi somnus, unde

non times, detur: rape membra molli,

Parmeno, lecto.

Fors et haec somnum tibi cantilena

Sapphico suadet modulata versu?

Lesbiae depelle modum quietis,

acer iambe.

2.

PARECBASIS

Puer, eia, surge et calceos

et linteam da sindonem;

da, quidquid est, amictui

quod iam parasti, ut prodeam.

Da rore fontano abluam

manus et os et lumina.

Pateatque fac sacrarium

nullo paratu extrinsecus.

Pia verba, vota innoxia,

rei divinae copia est.

Nec tus cremandum postulo

nec liba crusti mellei

foculumque vivi caespitis

vanis relinquo altaribus.

Deus precandus est mihi

ac filius summi Dei,

maiestas unius modi,

sociata sacro spiritu.

Et ecce iam vota ordior

et cogitatio numinis

praesentiam sentit pavens -

pavetne quicquam spes, fides?

3.

ORATIO.

Omnipotens, solo mentis mihi cognite cultu,

ignorate malis et nulli ignote piorum:

principio extremoque carens, antiquior aevo,

quod fuit aut veniet: cuius formamque modumque

nec mens conplecti poterit nec lingua profari:

cernere quem solus coramque audire iubentem

fas habet et patriam propter considere dextram

ipse opifex rerum, rebus causa ipse creandis.

Ipse dei verbum, verbum deus, anticipator

mundi, quem facturus erat: generatus in illo

tempore, quo tempus nondum fuit: editus ante

quam iubar et rutilus caelum inlustraret Eous:

quo sine nil actum, per quem facta omnia: cuius

in caelo solium, cui subdita terra sedenti

et mare et obscurae chaos insuperabile noctis:

inrequies, cuncta ipse movens, vegetator inertum:

non genito genitore deus, qui fraude superbi

offensus populi gentes in regna vocavit,

stirpis adoptivae meliore propage colendus:

cernere quem licuit proavis, quo numine viso

et patrem vidisse datum contagia nostra

qui tulit et diri passus ludibria leti

esse iter aeternae docuit remeabile vitae:

nec solam remeare animam, sed corpore toto

caelestes intrare plagas et inane sepulcri

arcanum vacuis adopertum linquere terris.

Nate patris summi nostroque salutifer aevo,

virtutes patrias genitor cui tradidit omnes,

nil ex invidia retinens plenusque datorum,

pande viam precibus patriasque haec perfer ad aures.

Da, pater, invictam contra omnia crimina mentem

vipereumque nefas nocituri averte veneni.

Sit satis, antiquam serpens quod prodidit Aevam

deceptumque adiunxit Adam: nos sera nepotum

semina, veridicis aetas praedicta prophetis,

vitemus laqueos, quos letifer implicat anguis.

Pande viam, quae me post vincula corporis aegri

in sublime ferat, puri qua lactea caeli

semita ventosae superat vaga nubila lunae,

qua proceres abiere pii quaque integer olim

raptus quadriiugo penetrat super aëra curru

Elias et solido cum corpore praevius Enoch.

Da, pater, aeterni speratam luminis auram,

si lapides non iuro deos unumque verendi

suspiciens altare sacri libamina vitae

intemerata fero: si te dominique deique

unigenae cognosco patrem mixtumque duobus,

qui super aequoreas volitabat spiritus undas.

Da, genitor, veniam cruciataque pectora purga,

si te non pecudum fibris, non sanguine fuso

quaero nec arcanis numen coniecto sub extis:

si scelere abstineo | errori obnoxius et si

opto magis quam fido bonus purusque probari.

Confessam dignare animam, si membra caduca

exsecror et tacitum si paenitet altaque sensus

formido excruciat tormentaque sera gehennae

anticipat patiturque suos mens saucia manes.

Da, pater, haec nostro fieri rata vota precatu.

Nil metuam cupiamque nihil: satis hos rear esse,

quod satis est. Nil turpe velim nec causa pudoris

sim mihi. Non faciam cuiquam, quae tempore eodem

nolim facta mihi. Nec vero crimine laedar,

nec maculer dubio: paulum distare videtur

suspectus vereque reus. Male posse facultas

nulla sit et bene posse adsit tranquilla potestas.

Sim tenui victu atque habitu, sim carus amicis

et semper genitor sine volnere nominis huius.

Non animo doleam, non corpore: cuncta suetis

fungantur membra officiis, nec saucius ullis

partibus amissum quicquam desideret usus.

Pace fruar, securus agam, miracula terrae

nulla putem. Suprema diei cum venerit hora,

nec timeat mortem bene conscia vita nec optet.

Purus ab occultis cum te indulgente videbor,

omnia despiciam, fuerit cum sola voluptas

iudicium sperare tuum. Quod dum sua differt

tempora cunctaturque dies, procul exige saevum

insidiatorem blandis erroribus anguem.

Haec pia, sed maesto trepidantia vota reatu,

nate, apud aeternum placabilis adsere patrem,

salvator, deus ac dominus, mens, gloria, verbum,

filius, ex vero verus, de lumine lumen,

aeterno cum patre manens, in saecula regnans,

consona quem celebrant modulati carmina David:

et responsuris ferit aëra vocibus Amen.

4

EGRESSIO

Satis precum datum deo,

quamvis satis numquam reis

fiat precatu numinis.

Habitum forensem da, puer.

Dicendum amicis est have

valeque, quod fit mutuum.

Quod cum per horas quattuor

. . . . . . . . . . . . . .

inclinet ad meridiem,

monendus est iam Sosias.

5

LOCUS INVITATIONIS

Tempus vocandis namque amicis appetit.

Ne nos vel illis demoremur prandium,

propere per aedes curre vicinas, puer.

Scis ipse, qui sint: iamque dum loquor, redi.

Quinque advocavi. Sex enim convivium

cum rege iustum, si super, convicium est.

Abiit: relicti nos sumus cum Sosia.

6

LOCUS ORDINANDI COQUI

Sosia, prandendum est. Quartam iam totus in horam

sol calet: ad quintam flectitur umbra notam.

An vegeto madeant condita opsonia gustu

(fallere namque solent), experiundo proba.

Concute ferventes palmis volventibus ollas,

tingue celer digitos iure calente tuos,

vibranti lambat quos umida lingua recursu.

.............................

7

.............................

quadrupedum et volucrum vel cum terrena marinis

monstra admiscentur, donec purgantibus euris

difflatae liquidum tenuentur in aëra nubes.

Nunc fora, nunc lites, lati modo pompa theatri

visitur et turmas equitum caedesque latronum

perpetior; lacerat nostros fera belua vultus

aut in sanguinea gladio grassamur harena.

Per mare navifragum gradior pedes et freta cursu

transilio et subitis volito super aëra pinnis.

Infandas etiam veneres incestaque noctis

dedecora et tragicos patimur per somnia coetus.

Perfugium tamen est, quotiens portenta soporum

solvit rupta pudore quies et imagine foeda

libera mens vigilat; totum bene conscia lectum

pertractat secura manus: probrosa recedit

culpa tori et profugi munus cum crimine somni.

Cerno triumphantes inter me plaudere: rursum

inter captivos trahor exarmatus Alanos.

Templa deum sanctasque fores palatiaque aurea

specto et Sarrano videor discumbere in ostro:

et mox fumosis conviva accumbo popinis.

Divinum perhibent vatem sub frondibus ulmi

vana ignavorum simulacra locasse soporum

et geminas numero portas: quae fornice eburno

semper fallaces glomerat super aëra formas:

altera, quae veros emittit cornea visus.

Quod si de dubiis conceditur optio nobis,

desse fidem laetis melius quam vana timeri.

Ecce ego iam malim falli. Nam, dum modo semper

tristia vanescant, potius caruisse fruendis

quam trepidare malis. Satis est bene, si metus absit.

Sunt et qui fletus et gaudia contraversum

coniectent varioque trahant eventa relatu.

Ite per obliquos caeli, mala somnia, mundos,

inrequieta vagi qua difflant nubila nimbi,

lunares habitate polos. Quid nostra subitis

limina et angusti tenebrosa cubilia tecti?

Me sinite ignavas placidum traducere noctes,

dum redeat roseo mihi Lucifer aureus ortu.

Quod si me nullis vexatum nocte figuris

mollis tranquillo permulserit aëre somnus,

hunc lucum, nostro viridis qui frondet in agro

ulmeus, excubiis habitandum dedico vestris.

1.

Mānĕ iām clārūm rĕsĕrāt fĕnēstrās,

iām strĕpīt nīdīs vĭgĭlāx hĭrūndŏ:

tū vĕlūt prīmām mĕdĭāmquĕ nōctēm,

Pārmĕnŏ, dōrmīs.

Dōrmĭūnt glīrēs hĭĕmēm pĕrēnnēm,

sēd cĭbō pārcūnt: tĭbĭ caūsă sōmnī,

mūltă quōd pōtās nĭmĭāquĕ tēndīs

mōlĕ săgīnām.

Īndĕ nēc flēxās sŏnŭs īntrăt aūrēs

ēt lŏcūm mēntīs sŏpŏr āltŭs ūrgēt

nēc cŏrūscāntīs ŏcŭlōs lăcēssūnt

fūlgŭră lūcīs.

Ānnŭām quōndām iŭvĕnī quĭētēm,

nōctĭs ēt lūcīs vĭcĭbūs mănēntēm,

fābŭlaē fīngūnt, cŭĭ Lūnă sōmnōs

cōntĭnŭārīt.

Sūrgĕ, nūgātōr, lăcĕrāndĕ vīrgīs,

sūrgĕ, nē lōngūs tĭbĭ sōmnŭs, ūndĕ

nōn tĭmēs, dētūr: răpĕ mēmbră mōllī,

Pārmĕnŏ, lēctō.

Fōrs ĕt haēc sōmnūm tĭbĭ cāntĭlēnă

Sāpphĭcō suādēt mŏdŭlātă vērsū?

Lēsbĭaē dēpēllĕ mŏdūm quĭētīs,

ācĕr ĭāmbē.

2.

PARECBASIS

Pŭĕr, ēiă, sūrge ĕt cālcĕōs

ēt līntĕām dā sīndŏnēm;

dā, quīdquĭd ēst, ămīctŭī

quŏd iām părāsti, ūt prōdĕām.

Dā rōrĕ fōntāno āblŭām

mănūs ĕt ōs ēt lūmĭnă.

Pătĕātquĕ fāc săcrārĭūm

nūllō părātu ēxtrīnsĕcūs.

Pĭă vērbă, vōta īnnōxĭă,

rēī dĭvīnaē cōpĭa ēst.

Nēc tūs crĕmāndūm pōstŭlō

nēc lībă crūstī mēllĕī

fŏcŭlūmquĕ vīvī caēspĭtīs

vānīs rĕlīnquo āltārĭbūs.

Dĕūs prĕcāndūs ēst mĭhī

āc fīlĭūs sūmmī Dĕī,

măēstăs ūnĭūs mŏdī,

sŏcĭātă sācrō spīrĭtū.

Ĕt ēccĕ iām vōta ōrdĭōr

ēt cōgĭtātiŏ nūmĭnīs

praēsēntĭām sēntīt păvēns -

păvētnĕ quīcquām spēs, fĭdēs?

3.

ORATIO.

Ōmnĭpŏtēns, sōlō mēntīs mĭhĭ cōgnĭtĕ cūltū,

īgnōrātĕ mălīs ēt nūlli īgnōtĕ pĭōrūm:

prīncĭpĭo ēxtrēmōquĕ cărēns, āntīquĭŏr aēvō,

quōd fŭĭt aūt vĕnĭēt: cūiūs fōrmāmquĕ mŏdūmquĕ

nēc mēns cōnplēctī pŏtĕrīt nēc līnguă prŏfārī:

cērnĕrĕ quēm sōlūs cōrāmque aūdīrĕ iŭbēntēm

fās hăbĕt ēt pătrĭām prōptēr cōnsīdĕrĕ dēxtrām

īpse ŏpĭfēx rērūm, rēbūs caūsa īpsĕ crĕāndīs.

Īpsĕ dĕī vērbūm, vērbūm dĕŭs, āntĭcĭpātōr

mūndī, quēm fāctūrŭs ĕrāt: gĕnĕrātŭs ĭn īllō

tēmpŏrĕ, quō tēmpūs nōndūm fŭĭt: ēdĭtŭs āntĕ

quām iŭbăr ēt rŭtĭlūs caēlum īnlūstrārĕt Ĕōūs:

quō sĭnĕ nīl āctūm, pēr quēm fācta ōmnĭă: cūiūs

īn caēlō sŏlĭūm, cuī sūbdĭtă tērră sĕdēntī

ēt măre ĕt ōbscūraē chăŏs īnsŭpĕrābĭlĕ nōctīs:

īnrĕquĭēs, cūncta īpsĕ mŏvēns, vĕgĕtātŏr ĭnērtūm:

nōn gĕnĭtō gĕnĭtōrĕ dĕūs, quī fraūdĕ sŭpērbī

ōffēnsūs pŏpŭlī gēntēs īn rēgnă vŏcāvīt,

stīrpĭs ădōptīvaē mĕlĭōrĕ prŏpāgĕ cŏlēndūs:

cērnĕrĕ quēm lĭcŭīt prŏăvīs, quō nūmĭnĕ vīsō

ēt pātrēm vīdīssĕ dătūm cōntāgĭă nōstră

quī tŭlĭt ēt dīrī pāssūs lūdībrĭă lētī

ēsse ĭtĕr aētērnaē dŏcŭīt rĕmĕābĭlĕ vītaē:

nēc sōlām rĕmĕāre ănĭmām, sēd cōrpŏrĕ tōtō

caēlēstēs īntrārĕ plăgās ĕt ĭnānĕ sĕpūlcrī

ārcānūm văcŭīs ădŏpērtūm līnquĕrĕ tērrīs.

Nātĕ pătrīs sūmmī nōstrōquĕ sălūtĭfĕr aēvō,

vīrtūtēs pătrĭās gĕnĭtōr cuī trādĭdĭt ōmnēs,

nīl ēx īnvĭdĭā rĕtĭnēns plēnūsquĕ dătōrūm,

pāndĕ vĭām prĕcĭbūs pătrĭāsque haēc pērfĕr ăd aūrēs.

Dā, pătĕr, īnvīctām cōntra ōmnĭă crīmĭnă mēntēm

vīpĕrĕūmquĕ nĕfās nŏcĭtūri āvērtĕ vĕnēnī.

Sīt sătĭs, āntīquām sērpēns quōd prōdĭdĭt Aēvām

dēcēptūmque ādiūnxĭt Ădām: nōs sēră nĕpōtūm

sēmĭnă, vērĭdĭcīs aētās praēdīctă prŏphētīs,

vītēmūs lăquĕōs, quōs lētĭfĕr īmplĭcăt ānguīs.

Pāndĕ vĭām, quaē mē pōst vīncŭlă cōrpŏrĭs aēgrī

īn sūblīmĕ fĕrāt, pūrī quā lāctĕă caēlī

sēmĭtă vēntōsaē sŭpĕrāt văgă nūbĭlă lūnaē,

quā prŏcĕrēs ăbĭērĕ pĭī quāque īntĕgĕr ōlīm

rāptūs quādrĭiŭgō pĕnĕtrāt sŭpĕr āĕră cūrrū

Ēlĭăs ēt sŏlĭdō cūm cōrpŏrĕ praēvĭŭs Ēnōch.

Dā, pătĕr, aētērnī spērātām lūmĭnĭs aūrām,

sī lăpĭdēs nōn iūrō dēŏs ŭnūmquĕ vĕrēndī

sūspĭcĭēns āltārĕ săcrī lībāmĭnă vītaē

īntĕmĕrātă fĕrō: sī tē dŏmĭnīquĕ dĕīquĕ

ūnĭgĕnaē cōgnōscŏ pătrēm mīxtūmquĕ dŭōbūs,

quī sŭpĕr aēquŏrĕās vŏlĭtābāt spīrĭtŭs ūndās.

Dā, gĕnĭtōr, vĕnĭām crŭcĭātăquĕ pēctŏră pūrgā,

sī tē nōn pĕcŭdūm fībrīs, nōn sānguĭnĕ fūsō

quaērŏ nĕc ārcānīs nūmēn cōniēctŏ sŭb ēxtīs:

sī scĕlĕre ābstĭnĕō | ērrōri ōbnōxĭŭs ēt sī

ōptŏ măgīs quām fīdŏ bŏnūs pūrūsquĕ prŏbārī.

Cōnfēssām dīgnāre ănĭmām, sī mēmbră cădūcă

ēxsĕcrŏr ēt tăcĭtūm sī paēnĭtĕt āltăquĕ sēnsūs

fōrmīdo ēxcrŭcĭāt tōrmēntăquĕ sēră gĕhēnnaē

āntĭcĭpāt pătĭtūrquĕ sŭōs mēns saūcĭă mānēs.

Dā, pătĕr, haēc nōstrō fĭĕrī rătă vōtă prĕcātū.

Nīl mĕtŭām cŭpĭāmquĕ nĭhīl: sătĭs hōs rĕăr ēssĕ,

quōd sătĭs ēst. Nīl tūrpĕ vĕlīm nēc caūsă pŭdōrīs

sīm mĭhĭ. Nōn făcĭām cuīquām, quaē tēmpŏre ĕōdēm

nōlīm fāctă mĭhī. Nēc vērō crīmĭnĕ laēdār,

nēc măcŭlēr dŭbĭō: paūlūm dīstārĕ vĭdētūr

sūspēctūs vērēquĕ rĕūs. Mălĕ pōssĕ făcūltās

nūllă sĭt ēt bĕnĕ pōsse ādsīt trānquīllă pŏtēstās.

Sīm tĕnŭī vīctu ātque hăbĭtū, sīm cārŭs ămīcīs

ēt sēmpēr gĕnĭtōr sĭnĕ vōlnĕrĕ nōmĭnĭs hūiūs.

Nōn ănĭmō dŏlĕām, nōn cōrpŏrĕ: cūnctă sŭētīs

fūngāntūr mēmbra ōffĭcĭīs, nēc saūcĭŭs ūllīs

pārtĭbŭs āmīssūm quīcquām dēsīdĕrĕt ūsūs.

Pācĕ frŭār, sēcūrŭs ăgām, mīrācŭlă tērraē

nūllă pŭtēm. Sŭprĕmā dĭĕī cūm vēnĕrĭt hōră,

nēc tĭmĕāt mōrtēm bĕnĕ cōnscĭă vītă nĕc ōptēt.

Pūrŭs ăb ōccūltīs cūm te īndūlgēntĕ vĭdēbōr,

ōmnĭă dēspĭcĭām, fŭĕrīt cūm sōlă vŏlūptās

iūdĭcĭūm spērārĕ tŭūm. Quōd dūm sŭă dīffērt

tēmpŏră cūnctātūrquĕ dĭēs, prŏcŭl ēxĭgĕ saēvūm

īnsĭdĭātōrēm blāndīs ērrōrĭbŭs ānguēm.

Haēc pĭă, sēd maēstō trĕpĭdāntĭă vōtă rĕātū,

nāte, ăpŭd aētērnūm plācābĭlĭs ādsĕrĕ pātrēm,

sālvātōr, dĕŭs āc dŏmĭnūs, mēns, glōrĭă, vērbūm,

fīlĭŭs, ēx vērō vērūs, dē lūmĭnĕ lūmēn,

aētērnō cūm pātrĕ mănēns, īn saēcŭlă rēgnāns,

cōnsŏnă quēm cĕlĕbrānt mŏdŭlātī cārmĭnă Dāvīd:

ēt rēspōnsūrīs fĕrĭt āĕră vōcĭbŭs Āmēn.

4

EGRESSIO

Sătīs prĕcūm dătūm dĕō,

quāmvīs sătīs nūmquām rĕīs

fīāt prĕcātū nūmĭnīs.

Hăbĭtūm fŏrēnsēm dā, pŭēr.

Dīcēndum ămīcīs ēst hăvē

vălēquĕ, quōd fīt mūtŭūm.

Quōd cūm pĕr hōrās quāttŭōr

. . . . . . . . . . . . . .

īnclīnĕt ād mĕrīdĭēm,

mŏnēndŭs ēst iām Sōsĭās.

5

LOCUS INVITATIONIS

Tēmpūs vŏcāndīs nāmque ămīcīs āppĕtīt.

Nē nōs vĕl īllīs dēmŏrēmūr prāndĭūm,

prŏpĕrē pĕr aēdēs cūrrĕ vīcīnās, pŭēr.

Scĭs īpsĕ, quī sīnt: iāmquĕ dūm lŏquōr, rĕdī.

Quīnque ādvŏcāvī. Sēx ĕnīm cōnvīvĭūm

cūm rēgĕ iūstūm, sī sŭpēr, cōnvīcĭum ēst.

Ăbĭīt: rĕlīctī nōs sŭmūs cūm Sōsĭā.

6

LOCUS ORDINANDI COQUI

Sōsĭă, prāndēndum ēst. Quārtām iām tōtŭs ĭn hōrām

sōl călĕt: ād quīntām ‖ flēctĭtŭr ūmbră nŏtām.

Ān vĕgĕtō mădĕānt cōndīta ōpsōnĭă gūstū

fāllĕrĕ nāmquĕ sŏlēnt, ‖ ēxpĕrĭūndŏ prŏbā.

Cōncŭtĕ fērvēntēs pālmīs vōlvēntĭbŭs ōllās,

tīnguĕ cĕlēr dĭgĭtōs ‖ iūrĕ călēntĕ tŭōs,

vībrāntī lāmbāt quōs ūmĭdă līnguă rĕcūrsū.

.............................

7

.............................

quādrŭpĕdum ēt vŏlŭcrūm vēl cūm tērrēnă mărīnīs

mōnstra ādmīscēntūr, dōnēc pūrgāntĭbŭs eūrīs

dīfflātaē lĭquĭdūm tĕnŭēntŭr ĭn āĕră nūbēs.

Nūnc fŏră, nūnc lītēs, lātī mŏdŏ pōmpă thĕātrī

vīsĭtŭr ēt tūrmās ĕquĭtūm caēdēsquĕ lătrōnūm

pērpĕtĭōr; lăcĕrāt nōstrōs fĕră bēlŭă vūltūs

aūt īn sānguĭnĕā glădĭō grāssāmŭr hărēnā.

Pēr mărĕ nāvĭfrăgūm grădĭōr pĕdĕs ēt frĕtă cūrsū

trānsĭlĭo ēt sŭbĭtīs vŏlĭtō sŭpĕr āĕră pīnnīs.

Īnfāndās ĕtĭām vĕnĕrēs īncēstăquĕ nōctīs

dēdĕcŏra ēt trăgĭcōs pătĭmūr pēr sōmnĭă coētūs.

Pērfŭgĭūm tămĕn ēst, quŏtĭēns pōrtēntă sŏpōrūm

sōlvīt rūptă pŭdōrĕ quĭēs ĕt ĭmāgĭnĕ foēdā

lībĕră mēns vĭgĭlāt; tōtūm bĕnĕ cōnscĭă lēctūm

pērtrāctāt sēcūră mănūs: prōbrōsă rĕcēdīt

cūlpă tŏri ēt prŏfŭgī mūnūs cūm crīmĭnĕ sōmnī.

Cērnŏ trĭūmphāntēs īntēr mē plaūdĕrĕ: rūrsūm

īntēr cāptīvōs trăhŏr ēxārmātŭs Ălānōs.

Tēmplă dĕūm sānctāsquĕ fŏrēs pālātĭăque aūreă

spēcto ēt Sārrānō vĭdĕōr dīscūmbĕre ĭn ōstrō:

ēt mōx fūmōsīs cōnvīva āccūmbŏ pŏpīnīs.

Dīvīnūm pĕrhĭbēnt vātēm sūb frōndĭbŭs ūlmī

vāna īgnāvōrūm sĭmŭlācră lŏcāssĕ sŏpōrūm

ēt gĕmĭnās nŭmĕrō pōrtās: quaē fōrnĭce ĕbūrnō

sēmpēr fāllācēs glŏmĕrāt sŭpĕr āĕră fōrmās:

āltĕră, quaē vērōs ēmīttīt cōrnĕă vīsūs.

Quōd sī dē dŭbĭīs cōncēdĭtŭr ōptĭŏ nōbīs,

dēssĕ fĭdēm laētīs mĕlĭūs quām vānă tĭmērī.

Ēcce ĕgŏ iām mālīm fāllī. Nām, dūm mŏdŏ sēmpēr

trīstĭă vānēscānt, pŏtĭūs cărŭīssĕ frŭēndīs

quām trĕpĭdārĕ mălīs. Sătĭs ēst bĕnĕ, sī mĕtŭs ābsīt.

Sūnt ēt quī flētūs ēt gaūdĭă cōntrāvērsūm

cōniēctēnt vărĭōquĕ trăhānt ēvēntă rĕlātū.

Ītĕ pĕr ōblīquōs caēlī, mălă sōmnĭă, mūndōs,

īnrĕquĭētă văgī quā dīfflānt nūbĭlă nīmbī,

lūnārēs hăbĭtātĕ pŏlōs. Quīd nōstră sŭbītīs

līmĭna ĕt āngūstī tĕnĕbrōsă cŭbīlĭă tēctī?

Mē sĭnĭte īgnāvās plăcĭdūm trādūcĕrĕ nōctēs,

dūm rĕdĕāt rŏsĕō mĭhĭ Lūcĭfĕr aūrĕŭs ōrtū.

Quōd sī mē nūllīs vēxātūm nōctĕ fĭgūrīs

mōllīs trānquīllō pērmūlsĕrĭt āĕrĕ sōmnūs,

hūnc lūcūm, nōstrō vĭrĭdīs quī frōndĕt ĭn āgrō

ūlmĕŭs, ēxcŭbĭīs hăbĭtāndūm dēdĭcŏ vēstrīs.