Rex fuit Herodes Iudaea in gente cruentus,
Sub quo seruator iusti templique sacerdos
Zacharias, uicibus cui templum cura tueri
Digesto instabat lectorum ex ordine uatum.
Huius inhaerebat thalamis dignissima coniux.
Cura his ambobus parilis moderaminis aequi,
Ambos annexos legis praecepta tenebant.
Nec fuit his suboles, iam tum uergentibus annis
Gratius ut donum iam desperantibus esset.
Sed cum forte aditis arisque inferret odores
Zacharias, uisus caelo descendere aperto
Nuntius et soli iussas perferre loquellas
(Cetera nam foribus tunc plebs astrata rogabat):
'Quem tibi terribilis concussit corde pauorem
Uisus, cum laeti sermonis gratia placat?
Nam me dimissum rerum pater unicus alto
E caeli solio tibi nunc in uerba uenire
Praecipit et cara tibi mox e coniuge natum
Promittit, grandis rerum cui gloria restat,
Plurima qui populis nascendo gaudia quaeret;
Sobrius aeternum, clausum quem Spiritus ipsis
Uisceribus matris complebit numine claro.
Istius hic populi partem pleramque docendo
Ad uerum conuertet iter, Dominumque Deumque
Continuo primus noscet plebemque nouabit.
Nomine Iohannem | hunc tu uocitare memento.'
Olli confusa respondit mente sacerdos:
'Aemula promissis obsistit talibus aetas,
Nec senibus fetus poterit contingere fessis,
Quem deus auertens primaeuo in flore negauit.'
Haec trepidans uates; cui talia nuntius addit:
'Si tibi mortalis subolem promitteret ullus,
Ad desperandum forsan cunctatio mentis
Debuerat tardis haerens insistere uerbis.
Nunc ego, quem dominus caeli, terraeque repertor,
Ante suos uultus uoluit parere ministrum,
Auribus ingratis hominis uisuque receptus,
Supremi mandata Dei temnenda peregi.
Quare promissis manet irreuocabile donum,
Sed tibi claudetur rapidae uox nuntia mentis,
Donec cuncta Dei firmentur munera uobis.'
Haec ait et sese teneris immiscuit auris.
Interea populus miracula longa trahebat,
Quid tantum templo uellet cessare sacerdos.
Progressus trepide numen uidisse supernum
Nutibus edocuit, miserae et dispendia uocis.
Inde domum remeat completo ex ordine uates
Officio, amissamque leuant promissa loquellam;
Nec dilata diu uenerunt munera prolis.
Anxia sed uentris celabat gaudia coniux,
Donec quinque cauam complerent lumina lunam.
Tunc maiora dehinc idem mandata minister
Detulit ad Mariae dimissus uirginis aures.
Haec desponsa suo per tempora certa propinquo
Abdita uirgineis caste pubescere tectis
Et seruare diem iussis permissa parentum.
Ad quam tranquillum sermonem nuntius infit:
'Salue, progenie terras iutura salubri,
Desine conspectu mentem turbare verendo.
Nam tua concipient caelesti uiscera iussu
Natum, quem regnare Deus per saecula cuncta
Et propriam credi subolem gaudetque iubetque.
Hunc ubi sub lucem dederis, sit nomine Iesus.'
Ad quem uirgo dehinc pauido sic inchoat ore:
'Nullos conceptus fieri sine coniuge dicunt;
Unde igitur subolem mihimet sperabo uenire?'
Nuntius haec contra celeri sermone profatur:
'Virtus celsa Dei circumuolitabit obumbrans,
Spiritus et ueniet purus, lectissima uirgo
Ac tibi mox puerum casto sermone iubebit
Magnificum gigni populis, quem credere sanctum
Supremique Dei natum uocitare necesse est.
Sic cognata tibi, sterilis quae credita cunctis,
Zachariae coniux mortali germine nuper
Aeuo defessis hausit miracula membris.
Sextus adest mensis: parent sic omnia iussis.'
Virgo dehinc: Domino famulam nunc ecce iubenti,
Ut tua uerba sonant, cernis seruile paratam.'
Nuntius abscedens uacuis se condidit auris.
Illa dehinc rapidis Iudaeam passibus urbem
Zachariaeque domum penetrat grauidamque salutat
Elisabeth, clausae cum protinus anxia prolis
Membra uteri gremio motu maiore resultant.
Et simul exiluit mater concussa tremore,
Diuinae uocis completa est flamine sancto
Et magnum clamans: 'Felix o femina, salue,
Felicem gestans uteri sinuamine fetum.
Unde meam tanto uoluit Deus aequus honore
Illustrare domum, quam mater numinis alti
Viseret? Ecce meo gaudens in uiscere proles
Exultat, Mariae cum prima affamina sensit.
Felix, qui credit finem mox affore uerbis,
Quae Deus ad famulos magnum dignando loquetur.
Illa trahens animum per gaudia mixta pudore
Suppressae uocis pauitantia dicta uolutat:
'Magnificas laudes animus gratesque rependit
Immensi Domino mundi. Vix gaudia tanta
Spiritus iste capit, quod me dignatus in altum
Erigit ex humili celsam cunctisque beatam
Gentibus et saeclis uoluit Deus aequus haberi.
Sustulit ecce thronum saeuis fregitque superbos,
Largifluis humiles opibus ditauit egentes.'
Tunc illic mansit trinos ex ordine menses,
Ad propriamque domum repedat iam certa futuri.
Iamque aderat tempus, quo iussum fundere partum
Elisabeth uoluenda dies in luminis oras
Cogeret. Ad partus famam collecta cucurrit
Turba propinquorum, tum gaudia mira frequentes
Concelebrant nomenque iubent genitoris habere.
Abnuit hoc genetrix, sed Iohannes uocitetur
Ingeminat. Placuit muti tunc iussa parentis
Consulere, scriptoque rogant edicere nomen.
Sed, pro mira fides, tabulis cum scribere temptat,
Implicitam soluit per uerba sonantia linguam.
Mox etiam assuetam penetrant spiracula mentem,
Completusque canit uenturi conscia dicta:
'Concelebrent cuncti laudes gratesque frequentent
Astrorum et terrae, pontique hominumque parenti,
Visere quod uoluit propriamque absoluere plebem.
En beat antiquam gentem cornuque salutis
Erecto indulget Dauidis origine lumen.
Hoc est, quod prisci cecinere ex ordine uates,
Haec est illa salus, qua nos ex hostibus atris
Eripit, ut iuste iusto seruire queamus.
At tu, parue puer, sanctus dignusque profeta
Dicere et Dominum mox praegrediere uiando
Illius et populum duces per lumen apertum:
Errorem per te spernent mortisque tenebras
Abrumpent omnes, tua qui praecepta sequentur.'
Exhinc secretis in uallibus abdita semper
Vita fuit puero, donec poscentibus annis
Vatis ad officium pleno pubesceret aeuo.
Interea Mariae sponso miracula mentem
Sollicitant, manifesta uteri quod pondera uidit
Et secum uoluit, quanam ratione propinquae
Dedecus oppressum celet thalamosque recuset.
Talia tractanti torpescunt membra sopore
Audiuitque Dei super horrida somnia uocem:
'Accipe coniugium nullo cum crimine pactae,
Spiritus impleuit sancto cui uiscera fetu.
Hanc cecinit uates uenturam et uirgine prolem,
Nobiscum Deus est nomen cui.' Protinus ille
Haec praecepta sequens seruat sponsalia pacta.
Sed tum forte nouo capitum discussio censu
Caesaris Augusti iussis per plurima terrae
Describebatur: Suriam tunc iure regebat,
Quirinus, proprios cui tota per oppida fines
Edebant populi, uires nomenque genusque.
Urbs est Iudaeae Bethleem, Dauida canorum
Quae genuit, generis quae censum iure petebat.
Edidit hic Mariam Dauidis origine Ioseph
Desponsamque sibi scribens grauidamque professus
Hospitio amborum Bethleem sub moenibus urbis
Angusti fuerant praeparua habitacula ruris.
Illic uirgo nouo completa in tempore fetu
Soluitur et puerum ueteri cunabula textu
Inuoluunt durumque datur praesepe cubili.
Circa sollicitae pecudum custodia noctis
Pastores tenuit uigiles per pascua laeta.
Ecce Dei monitu uisus descendere caelo
Nuntius, at subitus terror tremefacta pauore
Prostrauit uiridi pastorum corpora terrae.
Talis et attonitis caelo uox missa cucurrit:
'Ponite terrorem mentis, mea sumite dicta,
Pastores, quibus haec ingentia gaudia porto.
Nam genitus puer est Dauidis origine clara,
Qui populis lucem mox laetitiamque propaget.
Hoc signum dicam, puerum quod cernere uobis
Iam licet implentem gracili praesepia uoce.'
Talia dicenti iunguntur milia plebis
Caelestis cunctique Deum laudantque rogantque,
Talis et uniti uox agminis aëra complet:
'Gloria supremum comitatur debita patrem;
In terris iustos homines pax digna sequetur.'
Et simul his dictis caeli secreta reuisunt.
Pastores propere ueniunt puerumque iacentem
Praesepis gremio cernunt; post inde frequentes
Dispergunt late celeris uaga semina famae.
Mirantes laudant, laetantes constipuerunt,
Omnia nocturnis monitis quod uera recurrant.
Viderat octauam lucem puer, ecce recidi
Ad morem legis nomenque aptare necesse est.
Impositumque illi est, monitis caelestibus olim
Quod Mariae uox missa Deo praecepit, Iesus.
Scripserat antiquae Moyses moderamina legis,
Inter quae primos prisco de sanguine uatum
Obseruare dedit fetus offerre sacrandos,
Implumesque simul ferre ad delubra columbas.
Haec ubi per Mariam templo seruata feruntur,
Ecce senex Simeon dignus comprendere sensu
Caelestes uoces, cui quondam praescia rerum
Virtus prodiderat, quod carcere corporis aegri
Deposito mortem liber requiemque uideret,
Cum primum caeli laudem terraeque salutem,
Omnia quem uatum spondent oracula Christum,
Vidisset templo sollemnes ferre palumbas.
Isque ubi curuato defessus corpore templum
Iam grauior penetrat, monuit quod spiritus auctor,
Ecce simul paruum gremio genetricis Iesum
Ad templum sensit uenisse, trementibus ulnis
Accepit puerum laetusque haec dicta profatur:
'Nunc, nunc me famulum Dominus nunc liberat atris
Corporis e uinclis finemque imponere uerbis
Dignatur cum pace suis. En splendida nostros
Lux oculos tua circumstat radiisque renidet,
Quam cunctis hominum lustratis gentibus addit
Istrahelitarum cumulatae gloria plebis.
Quid tantum Mariae stupuerunt pectora matris?
Hic puer ad casum populi datur, iste renasci
Concedet populos; dictum in contraria signum
Istius adueniet, percurrens debita leto
Atque animam matris ferro fulgente machaera,
Quo pateant tecti tenebrosa uolumina cordis.'
Haec ait in Simeone Deus; mox ecce profetae
Femineam sancto complet spiramine mentem.
Anna fuit natu grauior, quam in flore iuuentae
Destituit uiduam mors immatura mariti.
Casta sed in templo semper pro coniuge uita
Et cultus cessere Dei; quae numine iussa
Cognouit Christum et simili sermone locuta est.
Inde ubi sollemnem pueri pro nomine legem
Compleuit genetrix et Ioseph omnia mirans,
Ad patriam laeti repedant puerumque reportant.
Gens est ulterior surgenti conscia soli,
Astrorum sollers ortusque obitusque notare;
Huius primores nomen tenuere Magorum.
Tunc hinc delecti Solymos per longa uiarum
Deueniunt regemque adeunt orantque doceri,
Quae regio imperio puerum Iudaea teneret
Progenitum: sese stellae fulgentis ab ortu
Admonitos uenisse uiam, quo supplice dextra
Exortum terris uenerabile numen adorent.
Territus Herodes Solymorum culmina uatum
Quique profetarum ueterum praedicta recensent
Imperio accitos iubet omnia quaerere legis,
Quis pateat, quae sint genitalia moenia Christo,
Omnia uenturum spondent quem oracula uatum.
Tunc manifestatur, Bethleem quod moenibus illum
Progigni maneat, cui sacram ducere plebem
Israhelitarum sancta virtute necesse est.
Hinc iubet Herodes Persas pertendere gressum
Inuentumque sibi puerum monstrare colendum.
Ecce iteris medio stellam praecurrere cernunt
Sulcantem flammis auras, quae culmine summo
Restitit at pueri lustrata habitacula monstrat.
Gaudia magna Magi gaudent sidusque salutant,
Et postquam puerum uidere sub ubere matris,
Deiecti prono strauerunt corpore terram
Summissique simul quaesunt; tum munera trina
Tus, aurum, murram regique hominique Deoque
Dona dabant. Totam mox horrida somnia noctem
Sollicitant saeuumque iubent uitare tyrannum.
Denique diuersis Herodis callibus aulam
Diffugiunt patriamque Magi rediere latenter.
Ipsum etiam puerum monitis caelestibus actus
Aegyptum cum matre simul transportat Ioseph.
At ferus Herodes sibimet succedere credit,
Quem callens astris quaesisset cura Magorum.
Quorum praecauto discessu sollicitatus
Horribilem iussit Bethleem per compita caedem.
Infantes cunctos teneramque sub ubere plebem
Auellit ferro nullo sub crimine culpae.
Haec etiam caedes olim praescripta manebat,
Quam bonus Hieremias diuino numine iussus
Complorat, subolis misero pro funere matres
Horrendis grauiter caelum pulsare querellis.
Ast ubi sopitus furor est et saeua tyranni
Infantum horribili feritas satiata cruore,
Extinxisse putat cunctos, quos unus et alter
Annus letiferi miseros oppresserat aeui.
Mirandis rursus deuinctus membra sopore
Urgetur monitis Mariam puerumque Ioseph
Aegypto ad patriam uectare, ubi Nazara felix
Olim praedictum puero dedit addere nomen.
Dixit et alterius quondam praenuntia uatis
Vox instincta Deo: Veniet, ueniet mea proles
Aegypto ex alta terris lumenque salusque.
Crescebat rapidis annorum gressibus infans,
Praecurrens aeuum sapientia praeueniebat
Gratiaque in uultu et uerbis ueneranda micabat.
Et iam bissenos aeui comprenderat annos,
Cum paschae ritum seruando ex more parentes
Ad templum laetis puerum perducere festis
Omnibus annorum uicibus de more solebant.
Ergo aderant paschae pariter cunctisque diebus
Festorum impletis patriam remeare parabant,
Cum puer in populo comitis uestigia matris
Deseruit templique libens secreta petiuit.
Illum per uicos urbis perque abdita tecta
Perque iteris stratas per notos perque propinquos
Quaerebat genetrix; sed lux ubi tertia uenit
Ad templum propere remeat, uatumque choreis
Inuenit insertum legumque obscura senili
Tractantem coetu. Vix admiratio digna
De pueri uerbis senibus fuit; at pia mater:
'Nate, ait, amissum lacrimis te quaero profusis
Anxia cum genitore gemens. Quae causa parentum
Discernit gressu templique in sede retentat?'
Ille autem: 'Quid me tantum, quid quaeritis? inquit.
An nondum sentis, genetrix, quod iure paternis
Sedibus et domibus natum inhabitare necesse est?'
Haec ait et gressum sociat patriamque reuisit;
Nec genetrix tanti persensit pondera uerbi,
Ordine cuncta tamen cordis secreta reseruant.
At puer obsequiis apte praedulcibus ambos
Ad proprium semper cogens nectebat amorem.
Interea ueteris scripti per debita currens
Omnia saeclorum series promissa trahebat.
Zachariae suboles desertis uallibus omnes
Ad deponendas maculas clamore uocabat,
Fluminis ut liquidi caperent miranda lauacra,
Quis animae uirtus abluta sorde niteret;
Esaias uates cecinit quod numine iussus:
'Vox late resonat desertis uallibus; amplas
Instruite stratas, omnis sit recta uiarum
Semita, quae Domini digne uestigia gestet.
Subsident colles, uallis complebitur omnis;
Corriget anfractus iteris bona linea recti
Corporeisque oculis lumen tractare serenum
Omnibus indulget genitor Dominusque salutis.'
Ergo aderant populi passimque hinc inde ruentes
Complebant ripas auidique lauacra petebant.
Texta camelorum fuerant uelamina saetis,
Et zonae pellis medium cinxere profetam.
Et tenuem uictum praebent siluestria mella.
Isque ubi tot populos diuersis sedibus ortos
Irruere ad fluuium cernit, sic incipit ore:
'Vipereae gentis suboles, quis debita uobis
Supplicia urgentesque iras euadere monstrat?
Sed facite, o miseri, fructum, si paenitet, aptum,
Nec generis uestri tollat fiducia mentes.
Nam facile e saxis etiam pro nomine plebes
Succedet uestro, suboles quia degener errat.
Proxima roboreis iamiam radicibus instat
cunctorum ante oculos acies leuata securis.
Caedentur siluae steriles ignemque fouebunt.
Nunc ego praeteritas maculas in flumine puro
Abluere institui; ueniet sed fortior alter,
Cuius uincla pedum non sum contingere dignus.
Abluet ille hominis sancto spiramine mentem
Flamarumque globis purgabit noxia corda.
Illius et manibus ruralis pala tenetur
Et propria ipsius purgabitur area frugum
Horreaque implebit secreti copia farris
Aeternusque leues paleas populabitur ignis.'
Haec ait et properis per siluam passibus ipsum
Cernit Iordanis ueneranda lauacra petentem.
Sed uetat increpitans uates et talia fatur:
'Tune meis manibus dignaris mergier undis,
Cum tua me melius possint mundare lauacra?'
Dixit Iohannes, cui talia reddit Iesus:
'Nunc sine, nam decet hoc, sic sancta per omnia nobis
Iustitiae consectandus complebitur ordo.'
Haec memorans uitreas penetrabat fluminis undas.
Surgenti manifesta dei praesentia claret.
Scinditur auricolor caeli septemplicis aethra
Corporeamque gerens speciem descendit ab alto
Spiritus aëriam simulans ex nube columbam
Et sancto flatu corpus perfudit Iesu.
Tunc uox missa Dei longum per inane cucurrit
Ablutumque undis Christum flatuque perunctum
Alloquitur: 'Te nate, hodie per gaudia testor
Ex me progenitum, placet haec mihi gloria prolis.'
Tum petit umbrosos montes et lustra ferarum
Obsequiumque illi patris praebere ministri
Certabant rapidi, mox liuor daemonis atram
Cum terrore rapit mentem, nec defuit aegro
Temptandi interea Christum uersutia fallax.
Quadraginta illi fuerant ex ordine soles.
Ex quo nulla cibi potusque alimenta dabantur,
Sed contenta simul firmi ieiunia cordis
Terrarum ad regnum mentis secreta tenebant.
Tunc epulas demum monuit conquirere corpus.
Horrendi interea sceleris fallacia temptans:
'Si te pro certo genuit Deus, omnibus, inquit,
His poteris saxis forti sermone iubere
Usum triticei formamque capessere panis.'
Christus ad haec fatur: 'Nil me iam talia terrent;
Nam memini scriptum, quoniam non sola tenebit
Vitam credentis facilis substantia panis,
Sed sermone Dei complet pia pectora uirtus.
Rursus at ille dolos uersutis artibus aptans
Nectere temptator properat. Nam moenibus urbis
Mox inferre pedem sensit, uis liuida Christum
Culmine marmoreo fecit consistere templi.
Tum sic aggreditur uocis fallente ueneno:
'Si Deus est uere genitor tibi, culmine templi
Aëra per uacuum saltu iaculabere corpus.
Testis erit scriptura tibi, quae spondet aperte
Mandatum summi genitoris tale ministris,
Ut lapsum studeant casu defendere corpus;
Et famulis manibus current tua membra leuare,
Ne lapidis laedat summas offensio plantas.'
Reddidit his Christus dictis contraria dicta:
'Me meminisse magis scripti caelestis oportet,
Ne uires Domini fidens audacia temptet.'
Rursus in abrupti montis consistere celsis
Mox furibunda iugis sensit fallacia Christum,
Ostendens illi fulgentia regna per orbem:
'Cernis, ait, quae sit tantarum gloria rerum?
Cuncta tuo possum iamiam concedere regno,
Talia donantem si me ueneratus adores.'
Tunc sic instantem dictis reiecit Iesus:
'Effuge pestiferi rabies uaesana ueneni,
Haereat ut semper nobis immobile iussum,
Ut iustus caeli Dominum deuotus adoret
Unius et famulans ueneretur nomen in aeuum.'
Talibus excussus fugit per deuia daemon.
Ille ubi Iohannem cognouit carceris umbris
Immersum, tristi compressit corde dolorem,
Finibus et statuit Zabulonum ponere sedes,
Ut dictum Esaiae concurreret ordine longo:
'Terra Zabulonum et regionis Neptala nomen,
Et uia trans pelagus longe Galilaea per arua
Trans et Iordanen gentes populique tenebris
Inclusi magnum lumen subitumque uidebunt,
In mortisque illis umbra residentibus alma
Exoritur fidei resplendens luce uoluntas.'
Ergo instare Dei regnantis munera Christus
Nuntiat increpitans praeconia larga salutis.
Praeteriensque uidet ponti per litora fratres,
Praesolidum Simonem, dignum cognomine Petri,
Andreamque simul, sinuosa uolumina lini
Piscibus insidias disponere marmoris undis.
'Nunc, inquit, pisces capitis maris aestibus altis,
Sed me si libeat sectari, fortia uobis
Prouenient hominum praepulchra indagine lucra.'
Olli confestim firmato pectore certi
Retibus abiectis pariter praecepta sequuntur.
Post fratres Iacobum | Iohannemque marinis
Insidias gregibus maculoso innectere textu
Ut uidit similemque dedit de litore uocem,
Illi Zebedeum genitorem in puppe relinquunt
Ilico sectantes pulcherrima iussa salutis.
Exhinc per terram Galilaeam sancta serebat
Insinuans populis regni praeconia Christus
Donabatque citam inualidis aegrisque medellam;
Et mox crebra procul Syriam iam fama tenebat
Mille sonans uerbis praesentia munera Christi.
Denique certatim languoris tabe peresos
Diuersisque malis nexos, quis longa dolore
Absumpsit populans membrorum robora tabes,
Monstrabant Christo; facili sed munere cunctos
Reddebat propere miranda ad gaudia sanos.
Iamque animae ipsius morbi saeuique furores
Et lunae cursum comitata insania mentis
Discessere graui sermonis pondere iussa.
Illum stipantes miracula magna mouentem
Mixtae sectantur turbae Solymique Syrique
Et Iudaea frequens populis Galilaeaque plebes,
Quos et Iordanes dirimit stagnante fluento.
Hos populos cernens praecelsa rupe resedit
Ac sic discipulis gremium cingentibus infit:
'Felices humiles, pauper quos spiritus ambit,
Illos nam caeli regnum sublime receptat,
His similes mites, quos mansuetudo coronat,
Quorum debetur iuri pulcherrima tellus.
Hoc modo lugentes solacia magna sequentur.
Pabula iustitiae qui nunc potusque requirunt,
Illos plena manet satiandos copia mensae.
Felix, qui miseri doluit de pectore sortem,
Illum nam Domini miseratio larga manebit.
Felices, puro qui caelum corde tuentur,
Visibilis Deus his per saecula cuncta patebit.
Pacificos Deus in numerum sibi prolis adoptat.
Felices nimium, quos insectatio frendens
Propter iustitiam premit; his mox regia caeli
Pandetur. Gaudete, operum quos iusta tenentes
Urgebit praeceps stimulis iniuria saeuis;
Plurima nam merces uobis seruatur in aethra,
Namque profetarum fuit insectatio talis.
Discite uos hac in terra salis esse saporem.
Hic sapor amissa si iam uirtute senescit,
Quae salis absumptos acuet substantia gustus?
Nec quisquam uani post haec superest salis usus,
Ni longe abiectum cuncta ut uestigia calcent.
Vos estis mundi clarum (ne abscondite) lumen.
Nam quis praecelsis impostam rupibus urbem
Occultare queat? Vestrum sic lumen ad omnes
Perueniat rerumque decus sub luce serena
Ponatur. Cunctis genitoris gloria uestri
Laudetur, celsi thronus est cui regia caeli.
Non ego nunc priscas leges dissoluere ueni
Vertere nec, ueteres ponunt quae iussa profetae;
Omnia nam uobis per me complenda manebunt.
Vera loquor, donec caeli terraeque marisque
Interitus ueniat, legis nec littera saltem
Aut apicis parui gracilis distinctio deerit,
Omnia quin fiant digesto ex ordine saecli.
Si quis enim minimam mandati soluere partem
Ausus erit, pariterque homines audendo docebit,
Hic minimi nomen caelesti in sede tenebit.
At quicumque operis proprii moderamina seruans
Inuiolata simul tradet praecepta priorum,
Magnus erit magnique feret trans sidera nomen.
Audistis ueteris iussum moderamine legis.
Humano si quis macularit sanguine palmas,
Ille reus ferro persoluet uindice poenas.
Ast ego praecipiam, ne quis consurgere in iras
Audeat atque odio fratris feruente moueri.
Nam reus hic aequo poenas sub iudice pendet.
Nec minor illorum conuicia flamma sequetur,
Qui fatui miseriue cient sub nomine fratrem.
Sin offerre uoles, uenerans altaria, munus
Et tua tunc tacitae mentis penetralia tanget,
Quod tibi sit cum fratre domi suscepta simultas,
Munera cuncta illic aditis admota relinque
Et prius ad pacem properans transcurre petendam.
Fraterno demum iam conciliatus amori
Offer grata Deo tranquillo pectore dona.
Est tibi praeterea semper contraria uirtus
Corporis; hoc casti celeri curetur amore,
Dum rapidae tecum graditur per compita uitae.
Accusabit enim polluti corporis usus
Et te sublimi statuet sub iudice uinctum.
Damnatum rapient ad uincula saeua ministri
Nec prius e tenebris solueris carceris atri,
Ultima quam minimi reddatur portio nummi.
Haut ignota, reor, uobis stat cautio legis
Corpus adulterio prohibens, sed nunc mea iussa
Occulta internae frenant molimina mentis:
Nec minus optati quam facti poena luenda est.
Si te forte oculi dextri laqueauerit error,
Auctorem miserae properans conuellito labis
Et iaculare procul. Nam membrum perdere refert
Exiguum, flammis quam totum dedere corpus
Perpetuisque animam pariter conuoluere poenis.
Et si dextra manus mentem per deuia ducit,
Erroris causam praestat decidere ferro,
Quam totum aeternis corpus concedere flammis.
Praecipiunt ueteres, si quis conubia rumpit,
Scribere discidium, iuris feralia uerba.
Sola uiri recte discedet adultera tectis,
Ast aliae maneant, nam casti iura pudoris
Auctore amittet mulier deserta marito.
Antiquae leges prohibent periuria linguis,
Sed nostris cedat iurandi audacia iussis.
Nec fas est homini caelum iurare per altum,
Quod sedes Domini, nec quae uestigia gestat
Terra Dei, Solymaeue urbis uenerabile nomen,
Quod regis magni propria est, iurabitur umquam.
Nec caput in proprium cuiquam iurare licebit,
Namque potestatem minimi non esse capilli
Cernitis albumue aut nigrum mutare colorem.
Est est sufficiat, quod non est dicite: non est.
Quod superest istis, totum fallaciter aegro
Suggeret obreptans animo uis taetra ueneni.
Peruulgata diu legis praecepta tenetis:
Laedentem semper similis uindicta sequatur,
Sed tranquilla malum melius patientia uincet;
Ac si quis partem palma percusserit oris,
Mox aliam uultus partem praebere memento.
Auferet aut tunicam si quis ui iudicis instans,
Cede libens pariterque ferat tua pallia secum.
Si te forte aliquis passus per mille iubebit
Ire uiam grauidique oneris perferre laborem,
Mox perges aliudque iteris comitabere duplum.
Si quis egens poscet uel si simulabit egentem,
Ex animo miserans largire; aut mutua si quis
Orabit, tribue, et mitem ne subtrahe uultum.
Nec tibi sit placitum solis succurrere amicis
Aut caecis odiis inimicos ducere dignos.
Quin ego praecipiam semper blando esse per omnes
Obsequio precibusque Deum mollire benignis
Pro uita ipsorum, qui uos exscindere gaudent
Aduersisque truces animis odiisque sequuntur.
Nam genitor noster communia lumina solis
Communesque dedit pluuias iustisque malisque.
Quod si coniunctos tantum ueneramur amicos,
Quis locus hic iustae poterit mercedis haberi?
Seruit amicitiae tantum gens dedita lucris.
Sed uos perfecto similes estote parenti.
Sicubi iustitiae pandetur pulchra facultas,
Deuitate oculos hominum; nam nulla manebit
Merces, posterius quae factum tale sequatur.
Applaudet tantum sterilis laudatio uulgi.
Sed quod dextra facit, faciat, nescire sinistram
Conueniet; iustis meritis tum digna rependet
Occulti solus scrutator praemia cordis.
Sunt quos praetumidae tollit iactantia mentis,
Et precibus propriis gaudent assistere turbas
Multifluisque diem uerbis ducendo fatigant;
His uotis pompae fructus succedit inanis.
Sed secreta domus precibus penetralia castis
Claudantur paucisque Deum uenerabere uerbis.
Scit pater ipse, tui quae sit trepidatio cordis.
Nil absente Deo loquimur, nil abdita clausum
Pectoris antra tegunt, praesens Deus omnia cernit.
His igitur uotum placeat concludere uerbis:
Sidereo genitor residens in uertice caeli,
Nominis, oramus, ueneratio sanctificetur
In nobis, pater alte, tui: tranquillaque mundo
Adueniat regnumque tuum lux alma reclaudat.
Sic caelo ut terris fiat tua clara uoluntas,
Vitalisque hodie sancti substantia panis
Proueniat uobis; tua mox largitio soluat
Innumera indulgens erroris debita praui:
Et nos haut aliter concedere fenora nostris.
Taetri saeua procul temptatio daemonis absit
Eque malis tua nos in lucem dextera tollat.
Sic etenim genitor populis delicta remittet,
Si uestra alterni uobis peccata uelitis
Cedere nec durum erratis intendere pectus.
Sunt etiam praegrata Deo ieiunia plebis;
Sed propriam multi faciem foedare laborant,
Quo uanam captent hominum ieiunia famam.
Tu uero et grato crinem nitefactus oliuo
Laetantem puris de fontibus ablue uultum,
Ut solus genitor deuoti pectoris altum
Seruitium cernens laudet meritumque rependat.
Vanum est defossis terra inuigilare talentis.
Illic aerugo et tineae dominantur edaces,
Cunctaque diripiunt fures egesta latebris.
Condite thesauros uobis in uertice caeli;
Non aerugo illos tineaeue aut horrida furum
Factio diripiet. Vobis ubi condita res est,
Illic corda etiam simili dicione tenentur.
Corporis est lumen, quo publica lumina cernis;
Sed si pura acies oculis simplexque nitebit,
Clare totius splendebunt corporis artus.
Sin uero nequam fuerit paruumque uidebit,
Obscurae incumbent super omnia membra tenebrae.
In nigras lumen sed si conuertitur umbras,
Ipsis horror erit quantus sine luce tenebris?
Nemo potest dominis aeque seruire duobus,
Unius aut odiis cedet uel cedet amori,
Nec pariter dominum seruus patietur utrumque.
Haut umquam poterit quis diuitiisque Deoque
Inseruire simul; sed uos haec iussa tenete:
Sollicitet proprio ne uos pro corpore uestis,
Neu faciles uictus aegra disquirite cura.
Nonne animam pluris facimus quam corporis escas?
Aut dubitat corpus quisquam praeponere uesti?
Aërias spectemus aues: num uomere presso
Terga soli subigunt, iaciunt aut semina farris,
Aut segetum culmos incurua falce recidunt?
Proueniet tamen his satias potusque cibique.
Nonne Deo magis est hominum curatio cordi?
Nec dignum fuerat uestis suspendere curam
Pectoribus nostris; non, si cubitalia possent
Incrementa suis homines imponere membris.
Cernite, per pingues agros ut lilia fulgent!
Non ulli tamen his umquam incubuere labores,
Nec Solomona illum, cum regni diuitis aula
Afflueret, talis contexit gratia uestis.
Quod si pratorum fruticumque uirentia laeta
Ipse Deus uestit nostris obnoxia flammis,
Cur uobis potior non est fiducia patris?
Ergo cibum potum uestemque et inania cuncta
Gentibus infidis terrenam linquite curam.
Vos potius digne caelestia quaerite regna
Iustitiamque Dei (spontanea cetera current),
Crastina nec uobis curetur copia rerum;
Quisque dies sibimet satis est pro fraude diurna.
Iudicium uestrum fugiat damnatio saeua:
Nam Dominus uestri iuris documenta sequetur,
Quae uos in terris statuetis tempore capti:
Mensuram tibi, quam ponis, portare necesse est.
Cernis adhaerentem fistucam in lumine fratris,
Nec tamen in proprio tignum consistere sentis
Atque oculum prius alterius purgare laboras;
Deripe sed proprio fallax de lumine lignum,
Tunc minimam alterius curabis demere aristam.
Ne canibus sanctum dederitis neue uelitis
Turpiter immundis iactare monilia porcis.
Namque illa in caeno pedibus subiecta iacebunt
Conuersique sues uasto uos uulnere rumpent.
Poscenti dabitur, quaerens inuenta tenebit,
Pulsantique aditus foribus pandetur apertis.
Vos homines uatis panem poscentibus omnes
Non lapidem dabitis piscemue petentibus anguem;
Vos, inquam, rigidi, quibus alte est insita cordis
Durities, uestris dabitis semper bona natis.
Indulgens hominum genitor bona mitia digne
Quam praestare magis gaudet poscentibus aequis!
Quae cupitis uobis hominum benefacta uenire,
Haec eadem uestro cunctis praestate fauore.
Haec legis summa est, hoc ius dixere profetae.
Ite per angustam, iusti, super aethera portam.
Quam lata et spatiosa uia est, quae limite laeuo
Praeruptum conuoluit iter caligine mortis,
Innumeraeque illam penetrant per prona cateruae!
Vitalis uastis stipatur semita saxis,
Celsaque uis paucos ducit per scrupea uirtus.
At si quos nimium fallax illexque malorum
Planities suasit deformi lubrica lapsu,
Arripit hos pronosque trahit uelut impetus amnis,
Aut alacer sonipes ruptis effrenus habenis,
Aut rectoris egens uentosa per aequora puppis.
Obseruate illos, fulso qui nomine uobis
Insidias faciunt appellanturque profetae.
Hos ouium species uestit, sed saeua luporum
Pectora fraude tegunt, lacerantque incauta trahentes
Agmina cedentum, saeuus quos decipit error.
Fructibus e propriis noscuntur talia monstra;
Quemque petat finem fallax doctrina uidendum est.
Nam neque de tribulis ficus nec sentibus uuas
Prouenisse umquam ruris per terga notastis.
Utque arbor proprio uestitur germine pomi,
Sic dolus illorum fructu monstrante patescit.
Non ego palpantum uerbis et honore mouebor,
Nec, me quod dominum praeblanda adolatio dicet,
Praemia caelestis capient spontanea sedis.
Illi sed merito gaudebunt munere regni,
Qui facient nostri genitoris iussa uolentes.
Adueniet mox summa dies, quae iure seuero
Praemia iustitiae tribuet scelerique gehennam.
Tunc mihi multorum clamabit talia fletus:
Nonne tuo quondam magnae sub nomine nobis
Virtutes sanctis domuerunt omnia iussis?
Saepe etiam nostra est uox annumerata profetis
Seruiuitque tuo nobis sub nomine daemon.
Tunc iurabo illis, quod talis cognita numquam
Vita mihi est hominum, gestis quae sordet iniquis.
Quisque meis monitis auresque et facta dicabit,
Tunc aequabo uiro solidis fundamina saxis
Ponenti, librata super cui moenia surgent.
Illa domus pluuiis uentisque illaesa manebit
Torrentumque minas firmato robore uincet,
Haerent immotae quoniam fundamina petrae.
Qui uero auditu tantum mea iussa tenebit
Diuersisque procul factis per lubrica perget,
Hunc similem faciam, uolucri qui fulcit harena
Fundamenta domus; primo cui flamine uenti
Et pluuia infusis coepit cum incumbere riuis,
Omnis subuerso procumbit pondere moles
Insequiturque graui tectorum strage ruina.'
Talia dicentem fixa admiratio plebis
Immensum stupuit, quoniam transcenderat alte
Doctrinam ueterum Christo concessa potestas.
Denique linquentem celsi fastigia montis
Stipabat gaudens populorum turba sequentum
Ecce sed horrenda confixus uiscera tabe,
Quem toto obsessum foedarat corpore lepra,
Procubuit uenerans iuuenis Christumque precatur:
'Ut caream tandem languoris pondere tanti,
Sufficiet uoluisse tuum.' Tum dextera Christi
Attactu solo purgauit lurida membra.
Incolumique dehinc: 'Celaris gaudia, iussit,
Et legi parens offers tua munera templo.
Inde recedenti supplex se protinus offert
Centurio et precibus proiectus talibus orat:
'Impubis pueri cruciatur spiritus aeger,
Cuius cuncta repens membrorum munia languor
Dissoluit uitamque tenet iam poena superstes.
Sed iussu miserere precor, nam tecta subire
Crimina nostra uetant uitae lucisque parentem.
Nunc uerbo satis est iubeas remeare salutem.
Subiectos mihi saepe uiros sic nostra potestas
Officiis uerbo iussis parere coëgit.
Dixerat. Ille uiri motus precibusque fideque
Talia conuersus populo dat dicta sequenti:
'Haut umquam talem memini me gentis auitae
Inuenisse fidem; sed ueris discite dictis,
Quod multos homines diuersis partibus orbis
Progenitos caeli regnum sublime uocabit
Cum patribus nostris uitali accumbere mensae,
Progenies quorum caecis demersa tenebris
Dentibus horrendum stridens fletumque frequentans
Perpetuis poenae cruciatibus acta subibit.
At tibi iam, iuuenis, mentis uirtute fidelis,
Ut credis, ueniet fructus cum luce salutis.'
Dixerat et dicto citius cum uox loquentis
Ad puerum celeris transcurrunt munera uerbi,
Ingressusque domum miles properante recursu
Praeuenisse Dei laetatur dona medentis.
Aedes inde Petri sanctus penetrabat Iesus,
Cuius anhela socrus aestu febrique iacebat.
Utque illi dextram tetigit saluator Iesus,
Sana ministerium praebebat femina mensis.
Rēx fŭĭt Hērōdēs Iūdaēa īn gēntĕ crŭēntūs,
Sūb quō sērvātōr iūstī tēmplīquĕ săcērdōs
Zāchărĭās, vĭcĭbūs cuī tēmplūm cūră tŭērī
Dīgēsto īnstābāt lēctōrum ēx ōrdĭnĕ vātūm.
Hūiŭs ĭnhaērēbāt thălămīs dīgnīssĭmă cōniūx.
Cūra hīs āmbōbūs părĭlīs mŏdĕrāmĭnĭs aēquī,
Āmbōs ānnēxōs lēgīs praēcēptă tĕnēbānt.
Nēc fŭĭt hīs sŭbŏlēs, iām tūm vērgēntĭbŭs ānnīs
Grātĭŭs ūt dōnūm iām dēspērāntĭbŭs ēssēt.
Sēd cūm fōrte ădĭtīs ārīsque īnfērrĕt ŏdōrēs
Zāchărĭās, vīsūs caēlō dēscēndĕre ăpērtō
Nūntĭŭs ēt sōlī iūssās pērfērrĕ lŏquēllās
(Cētĕră nām fŏrĭbūs tūnc plēbs āstrātă rŏgābāt):
'Quēm tĭbĭ tērrĭbĭlīs cōncūssīt cōrdĕ păvōrēm
Vīsūs, cūm laētī sērmōnīs grātĭă plācāt?
Nām mē dīmīssūm rērūm pătĕr ūnĭcŭs āltō
Ē caēlī sŏlĭō tĭbĭ nūnc īn vērbă vĕnīrĕ
Praēcĭpĭt ēt cārā tĭbĭ mōx ē cōniŭgĕ nātūm
Prōmīttīt, grāndīs rērūm cuī glōrĭă rēstāt,
Plūrĭmă quī pŏpŭlīs nāscēndō gaūdĭă quaērēt;
Sōbrĭŭs aētērnūm, claūsūm quēm Spīrĭtŭs īpsīs
Vīscĕrĭbūs mātrīs cōmplēbīt nūmĭnĕ clārō.
Īstĭŭs hīc pŏpŭlī pārtēm plērāmquĕ dŏcēndō
Ād vērūm cōnvērtĕt ĭtēr, Dŏmĭnūmquē Deūmquĕ
Cōntĭnŭō prīmūs nōscēt plēbēmquĕ nŏvābīt.
Nōmĭnĕ Iōhānnēm | hūnc tū vŏcĭtārĕ mĕmēntŏ.'
Ōllī cōnfūsā rēspōndīt mēntĕ săcērdōs:
'Aēmŭlă prōmīssīs ōbsīstīt tālĭbŭs aētās,
Nēc sĕnĭbūs fētūs pŏtĕrīt cōntīngĕrĕ fēssīs,
Quēm dĕŭs āvērtēns prīmaēvo īn flōrĕ nĕgāvīt.'
Haēc trĕpĭdāns vātēs; cuī tālĭă nūntĭŭs āddīt:
'Sī tĭbĭ mōrtālīs sŭbŏlēm prōmīttĕrĕt ūllūs,
Ād dēspērāndūm fōrsān cūnctātĭŏ mēntīs
Dēbŭĕrāt tārdīs haērēns īnsīstĕrĕ vērbīs.
Nūnc ĕgŏ, quēm dŏmĭnūs caēlī, tērraēquĕ rĕpērtōr,
Āntĕ sŭōs vūltūs vŏlŭīt pārērĕ mĭnīstrūm,
Aūrĭbŭs īngrātīs hŏmĭnīs vīsūquĕ rĕcēptūs,
Sūprēmī māndātă Dĕī tēmnēndă pĕrēgī.
Quārē prōmīssīs mănĕt īrrĕvŏcābĭlĕ dōnūm,
Sēd tĭbĭ claūdētūr răpĭdaē vōx nūntĭă mēntīs,
Dōnēc cūnctă Dĕī fīrmēntūr mūnĕră vōbīs.'
Haēc ăĭt ēt sēsē tĕnĕrīs īmmīscŭĭt aūrīs.
Īntĕrĕā pŏpŭlūs mīrācŭlă lōngă trăhēbāt,
Quīd tāntūm tēmplō vēllēt cēssārĕ săcērdōs.
Prōgrēssūs trĕpĭdē nūmēn vīdīssĕ sŭpērnūm
Nūtĭbŭs ēdŏcŭīt, mĭsĕrae ēt dīspēndĭă vōcīs.
Īndĕ dŏmūm rĕmĕāt cōmplēto ēx ōrdĭnĕ vātēs
Ōffĭcĭo, āmīssāmquĕ lĕvānt prōmīssă lŏquēllām;
Nēc dīlātă dĭū vēnērūnt mūnĕră prōlīs.
Ānxĭă sēd vēntrīs cēlābāt gaūdĭă cōniūx,
Dōnēc quīnquĕ căvām cōmplērēnt lūmĭnă lūnām.
Tūnc māiōră dĕhīnc īdēm māndātă mĭnīstēr
Dētŭlĭt ād Mărĭaē dīmīssūs vīrgĭnĭs aūrēs.
Haēc dēspōnsă sŭō pēr tēmpŏră cērtă prŏpīnquō
Ābdĭtă vīrgĭnĕīs cāstē pūbēscĕrĕ tēctīs
Ēt sērvārĕ dĭēm iūssīs pērmīssă părēntūm.
Ād quām trānquīllūm sērmōnēm nūntĭŭs īnfīt:
'Sālvē, prōgĕnĭē tērrās iūtūră sălūbrī,
Dēsĭnĕ cōnspēctū mēntēm tūrbārĕ vĕrēndō.
Nām tŭă cōncĭpĭēnt caēlēstī vīscĕră iūssū
Nātūm, quēm rēgnārĕ Dĕūs pēr saēcŭlă cūnctă
Ēt prŏprĭām crēdī sŭbŏlēm gaūdētquĕ iŭbētquĕ.
Hūnc ŭbĭ sūb lūcēm dĕdĕrīs, sīt nōmĭnĕ Iēsūs.'
Ād quēm vīrgŏ dĕhīnc păvĭdō sīc īnchŏăt ōrĕ:
'Nūllōs cōncēptūs fĭĕrī sĭnĕ cōniŭgĕ dīcūnt;
Ūnde ĭgĭtūr sŭbŏlēm mĭhĭmēt spērābŏ vĕnīrĕ?'
Nūntĭŭs haēc cōntrā cĕlĕrī sērmōnĕ prŏfātūr:
'Vīrtūs cēlsă Dĕī cīrcūmvŏlĭtābĭt ŏbūmbrāns,
Spīrĭtŭs ēt vĕnĭēt pūrūs, lēctīssĭmă vīrgŏ
Āc tĭbĭ mōx pŭĕrūm cāstō sērmōnĕ iŭbēbīt
Māgnĭfĭcūm gīgnī pŏpŭlīs, quēm crēdĕrĕ sānctūm
Sūprēmīquĕ Dĕī nātūm vŏcĭtārĕ nĕcēsse ēst.
Sīc cōgnātă tĭbī, stĕrĭlīs quaē crēdĭtă cūnctīs,
Zāchărĭaē cŏnĭūx mōrtālī gērmĭnĕ nūpēr
Aēvō dēfēssīs haūsīt mīrācŭlă mēmbrīs.
Sēxtŭs ădēst mēnsīs: pārēnt sīc ōmnĭă iūssīs.'
Vīrgŏ dĕhīnc: Dŏmĭnō fămŭlām nūnc ēccĕ iŭbēntī,
Ūt tŭă vērbă sŏnānt, cērnīs sērvīlĕ părātām.'
Nūntĭŭs ābscēdēns văcŭīs sē cōndĭdĭt aūrīs.
Īllă dĕhīnc răpĭdīs Iūdaēām pāssĭbŭs ūrbēm
Zāchărĭaēquĕ dŏmūm pĕnĕtrāt grăvĭdāmquĕ sălūtāt
Ēlĭsăbēth, claūsaē cūm prōtĭnŭs ānxĭă prōlīs
Mēmbra ŭtĕrī grĕmĭō mōtū māiōrĕ rĕsūltānt.
Ēt sĭmŭl ēxĭlŭīt mātēr cōncūssă trĕmōrĕ,
Dīvīnaē vōcīs cōmplēta ēst flāmĭnĕ sānctō
Ēt māgnūm clāmāns: 'Fēlīx ō fēmĭnă, sālvē,
Fēlīcēm gēstāns ŭtĕrī sĭnŭāmĭnĕ fētūm.
Ūndĕ mĕām tāntō vŏlŭīt Dĕūs aēquŭs hŏnōrĕ
Īllūstrārĕ dŏmūm, quām mātēr nūmĭnĭs āltī
Vīsĕrĕt? Ēccĕ mĕō gaūdēns īn vīscĕrĕ prōlēs
Ēxūltāt, Mărĭaē cūm prīma āffāmĭnă sēnsīt.
Fēlīx, quī crēdīt fīnēm mōx āffŏrĕ vērbīs,
Quaē Dĕūs ād fămŭlōs māgnūm dīgnāndŏ lŏquētūr.
Īllă trăhēns ănĭmūm pēr gaūdĭă mīxtă pŭdōrĕ
Sūpprēssaē vōcīs păvĭtāntĭă dīctă vŏlūtāt:
'Māgnĭfĭcās laūdēs ănĭmūs grātēsquĕ rĕpēndīt
Īmmēnsī Dŏmĭnō mūndī. Vīx gaūdĭă tāntă
Spīrĭtŭs īstĕ căpīt, quōd mē dīgnātŭs ĭn āltūm
Ērĭgĭt ēx hŭmĭlī cēlsām cūnctīsquĕ bĕātām
Gēntĭbŭs ēt saēclīs vŏlŭīt Dĕŭs aēquŭs hăbērī.
Sūstŭlĭt ēccĕ thrŏnūm saēvīs frēgītquĕ sŭpērbōs,
Lārgĭflŭīs hŭmĭlēs ŏpĭbūs dītāvĭt ĕgēntēs.'
Tūnc īllīc mānsīt trīnōs ēx ōrdĭnĕ mēnsēs,
Ād prŏprĭāmquĕ dŏmūm rĕpĕdāt iām cērtă fŭtūrī.
Iāmque ădĕrāt tēmpūs, quō iūssūm fūndĕrĕ pārtūm
Ēlĭsăbēth vōlvēndă dĭēs īn lūmĭnĭs ōrās
Cōgĕrĕt. Ād pārtūs fāmām cōllēctă cŭcūrrīt
Tūrbă prŏpīnquōrūm, tūm gaūdĭă mīră frĕquēntēs
Cōncĕlĕbrānt nōmēnquĕ iŭbēnt gĕnĭtōrĭs hăbērĕ.
Ābnŭĭt hōc gĕnĕtrīx, sēd Iōhānnēs vŏcĭtētūr
Īngĕmĭnāt. Plăcŭīt mūtī tūnc iūssă părēntīs
Cōnsŭlĕrē, scrīptōquĕ rŏgānt ēdīcĕrĕ nōmēn.
Sēd, prō mīră fĭdēs, tăbŭlīs cūm scrībĕrĕ tēmptāt,
Īmplĭcĭtām sōlvīt pēr vērbă sŏnāntĭă līnguām.
Mōx ĕtĭam āssuētām pĕnĕtrānt spīrācŭlă mēntēm,
Cōmplētūsquĕ cănīt vēntūrī cōnscĭă dīctă:
'Cōncĕlĕbrēnt cūnctī laūdēs grātēsquĕ frĕquēntēnt
Āstrōrum ēt tērraē, pōntīque hŏmĭnūmquĕ părēntī,
Vīsĕrĕ quōd vŏlŭīt prŏprĭāmque ābsōlvĕrĕ plēbēm.
Ēn bĕăt āntīquām gēntēm cōrnūquĕ sălūtīs
Ērēcto īndūlgēt Dāvīdĭs ŏrīgĭnĕ lūmēn.
Hōc ēst, quōd prīscī cĕcĭnēre ēx ōrdĭnĕ vātēs,
Haēc ēst īllă sălūs, quā nōs ēx hōstĭbŭs ātrīs
Ērĭpĭt, ūt iūstē iūstō sērvīrĕ quĕāmūs.
Āt tū, pārvĕ pŭēr, sānctūs dīgnūsquĕ prŏfētă
Dīcēre ēt Dŏmĭnūm mōx praēgrĕdĭērĕ vĭāndō
Īllĭŭs ēt pŏpŭlūm dūcēs pēr lūmĕn ăpērtūm:
Ērrōrēm pēr tē spērnēnt mōrtīsquĕ tĕnēbrās
Ābrūmpēnt ōmnēs, tŭă quī praēcēptă sĕquēntūr.'
Ēxhīnc sēcrētīs īn vāllĭbŭs ābdĭtă sēmpēr
Vītă fŭīt pŭĕrō, dōnēc pōscēntĭbŭs ānnīs
Vātĭs ăd ōffĭcĭūm plēnō pūbēscĕrĕt aēvō.
Īntĕrĕā Mărĭaē spōnsō mīrācŭlă mēntēm
Sōllĭcĭtānt, mănĭfēsta ŭtĕrī quōd pōndĕră vīdīt
Ēt sēcūm vŏlŭīt, quānām rătĭōnĕ prŏpīnquaē
Dēdĕcŭs ōpprēssūm cēlēt thălămōsquĕ rĕcūsēt.
Tālĭă trāctāntī tōrpēscūnt mēmbră sŏpōrĕ
Aūdīvītquĕ Dĕī sŭpĕr hōrrĭdă sōmnĭă vōcēm:
'Āccĭpĕ cōniŭgĭūm nūllō cūm crīmĭnĕ pāctaē,
Spīrĭtŭs īmplēvīt sānctō cuī vīscĕră fētū.
Hānc cĕcĭnīt vātēs vēntūram ēt vīrgĭnĕ prōlēm,
Nōbīscūm Dĕŭs ēst nōmēn cuī.' Prōtĭnŭs īllĕ
Haēc praēcēptă sĕquēns sērvāt spōnsālĭă pāctă.
Sēd tūm fōrtĕ nŏvō căpĭtūm dīscūssĭŏ cēnsū
Caēsărĭs Aūgūstī iūssīs pēr plūrĭmă tērraē
Dēscrībēbātūr: Sŭrĭām tūnc iūrĕ rĕgēbāt,
Quīrīnūs, prŏprĭōs cuī tōtă pĕr ōppĭdă fīnēs
Ēdēbānt pŏpŭlī, vīrēs nōmēnquĕ gĕnūsquĕ.
Ūrbs ēst Iūdaēaē Bĕthlĕēm, Dāvīdă cănōrūm
Quaē gĕnŭīt, gĕnĕrīs quaē cēnsūm iūrĕ pĕtēbāt.
Ēdĭdĭt hīc Mărĭām Dāvīdĭs ŏrīgĭnĕ Iŏsēph
Dēspōnsāmquĕ sĭbī scrībēns grăvĭdāmquĕ prŏfēssūs
Hōspĭtĭo āmbōrūm Bĕthlĕēm sūb moēnĭbŭs ūrbīs
Āngūstī fŭĕrānt praēpārva hăbĭtācŭlă rūrīs.
Īllīc vīrgŏ nŏvō cōmplēta īn tēmpŏrĕ fētū
Sōlvĭtŭr ēt pŭĕrūm vĕtĕrī cūnābŭlă tēxtū
Īnvōlvūnt dūrūmquĕ dătūr praēsēpĕ cŭbīlī.
Cīrcā sōllĭcĭtaē pĕcŭdūm cūstōdĭă nōctīs
Pāstōrēs tĕnŭīt vĭgĭlēs pēr pāscŭă laētă.
Ēccĕ Dĕī mŏnĭtū vīsūs dēscēndĕrĕ caēlō
Nūntĭŭs, āt sŭbĭtūs tērrōr trĕmĕfāctă păvōrĕ
Prōstrāvīt vĭrĭdī pāstōrūm cōrpŏră tērraē.
Tālĭs ĕt āttŏnĭtīs caēlō vōx mīssă cŭcūrrīt:
'Pōnĭtĕ tērrōrēm mēntīs, mĕă sūmĭtĕ dīctă,
Pāstōrēs, quĭbŭs haēc īngēntĭă gaūdĭă pōrtō.
Nām gĕnĭtūs pŭĕr ēst Dāvīdĭs ŏrīgĭnĕ clārā,
Quī pŏpŭlīs lūcēm mōx laētĭtĭāmquĕ prŏpāgēt.
Hōc sīgnūm dīcām, pŭĕrūm quōd cērnĕrĕ vōbīs
Iām lĭcĕt īmplēntēm grăcĭlī praēsēpĭă vōcĕ.'
Tālĭă dīcēntī iūngūntūr mīlĭă plēbīs
Caēlēstīs cūnctīquĕ Dĕūm laūdāntquĕ rŏgāntquĕ,
Tālĭs ĕt ūnītī vōx āgmĭnĭs āĕră cōmplēt:
'Glōrĭă sūprēmūm cŏmĭtātūr dēbĭtă pātrēm;
Īn tērrīs iūstōs hŏmĭnēs pāx dīgnă sĕquētūr.'
Ēt sĭmŭl hīs dīctīs caēlī sēcrētă rĕvīsūnt.
Pāstōrēs prŏpĕrē vĕnĭūnt pŭĕrūmquĕ iăcēntēm
Praēsēpīs grĕmĭō cērnūnt; pōst īndĕ frĕquēntēs
Dīspērgūnt lātē cĕlĕrīs văgă sēmĭnă fāmaē.
Mīrāntēs laūdānt, laētāntēs cōnstĭpŭērūnt,
Ōmnĭă nōctūrnīs mŏnĭtīs quōd vēră rĕcūrrānt.
Vīdĕrăt ōctāvām lūcēm pŭĕr, ēccĕ rĕcīdī
Ād mōrēm lēgīs nōmēnque āptārĕ nĕcēsse ēst.
Īmpŏsĭtūmque īlli ēst, mŏnĭtīs caēlēstĭbŭs ōlīm
Quōd Mărĭaē vōx mīssă Dĕō praēcēpĭt, Ĭēsūs.
Scrīpsĕrăt āntīquaē Mŏўsēs mŏdĕrāmĭnă lēgīs,
Īntēr quaē prīmōs prīscō dē sānguĭnĕ vātūm
Ōbsērvārĕ dĕdīt fētūs ōffērrĕ săcrāndōs,
Īmplūmēsquĕ sĭmūl fērre ād dēlūbră cŏlūmbās.
Haēc ŭbĭ pēr Mărĭām tēmplō sērvātă fĕrūntūr,
Ēccĕ sĕnēx Sĭmĕōn dīgnūs cōmprēndĕrĕ sēnsū
Caēlēstēs vōcēs, cuī quōndām praēscĭă rērūm
Vīrtūs prōdĭdĕrāt, quōd cārcĕrĕ cōrpŏrĭs aēgrī
Dēpŏsĭtō mōrtēm lībēr rĕquĭēmquĕ vĭdērēt,
Cūm prīmūm caēlī laūdēm tērraēquĕ sălūtēm,
Ōmnĭă quēm vātūm spōndēnt ōrācŭlă Chrīstūm,
Vīdīssēt tēmplō sōllēmnēs fērrĕ pălūmbās.
Īsque ŭbĭ cūrvātō dēfēssūs cōrpŏrĕ tēmplūm
Iām grăvĭōr pĕnĕtrāt, mŏnŭīt quōd spīrĭtŭs aūctōr,
Ēccĕ sĭmūl pārvūm grĕmĭō gĕnĕtrīcĭs Ĭēsūm
Ād tēmplūm sēnsīt vēnīssĕ, trĕmēntĭbŭs ūlnīs
Āccēpīt pŭĕrūm laētūsque haēc dīctă prŏfātūr:
'Nūnc, nūnc mē fămŭlūm Dŏmĭnūs nūnc lībĕrăt ātrīs
Cōrpŏrĭs ē vīnclīs fīnēmque īmpōnĕrĕ vērbīs
Dīgnātūr cūm pācĕ sŭīs. Ēn splēndĭdă nōstrōs
Lūx ŏcŭlōs tŭă cīrcūmstāt rădĭīsquĕ rĕnīdēt,
Quām cūnctīs hŏmĭnūm lūstrātīs gēntĭbŭs āddīt
Īstrăhĕlītārūm cŭmŭlātaē glōrĭă plēbīs.
Quīd tāntūm Mărĭaē stŭpŭērūnt pēctŏră mātrīs?
Hīc pŭĕr ād cāsūm pŏpŭlī dătŭr, īstĕ rĕnāscī
Cōncēdēt pŏpŭlōs; dīctum īn cōntrārĭă sīgnūm
Īstĭŭs ādvĕnĭēt, pērcūrrēns dēbĭtă lētō
Ātque ănĭmām mātrīs fērrō fūlgēntĕ măchaērā,
Quō pătĕānt tēctī tĕnĕbrōsă vŏlūmĭnă cōrdīs.'
Haēc ăĭt īn Sĭmĕōnĕ Dĕūs; mōx ēccĕ prŏfētaē
Fēmĭnĕām sānctō cōmplēt spīrāmĭnĕ mēntēm.
Ānnă fŭīt nātū grăvĭōr, quam īn flōrĕ iŭvēntaē
Dēstĭtŭīt vĭdŭām mōrs īmmātūră mărītī.
Cāstă sĕd īn tēmplō sēmpēr prō cōniŭgĕ vītă
Ēt cūltūs cēssērĕ Dĕī; quaē nūmĭnĕ iūssă
Cōgnōvīt Chrīstum ēt sĭmĭlī sērmōnĕ lŏcūta ēst.
Īnde ŭbĭ sōllēmnēm pŭĕrī prō nōmĭnĕ lēgēm
Cōmplēvīt gĕnĕtrīx ĕt Ĭōsēph ōmnĭă mīrāns,
Ād pătrĭām laētī rĕpĕdānt pŭĕrūmquĕ rĕpōrtānt.
Gēns ēst ūltĕrĭōr sūrgēntī cōnscĭă sōlī,
Āstrōrūm sōllērs ōrtūsque ŏbĭtūsquĕ nŏtārĕ;
Hūiūs prīmōrēs nōmēn tĕnŭērĕ Măgōrūm.
Tūnc hīnc dēlēctī Sŏlўmōs pēr lōngă vĭārūm
Dēvĕnĭūnt rēgēmque ădĕūnt ōrāntquĕ dŏcērī,
Quaē rĕgĭo īmpĕrĭō pŭĕrūm Iūdaēă tĕnērēt
Prōgĕnĭtūm: sēsē stēllaē fūlgēntĭs ăb ōrtū
Ādmŏnĭtōs vēnīssĕ vĭām, quō sūpplĭcĕ dēxtrā
Ēxōrtūm tērrīs vĕnĕrābĭlĕ nūmĕn ădōrēnt.
Tērrĭtŭs Hērōdēs Sŏlўmōrūm cūlmĭnă vātūm
Quīquĕ prŏfētārūm vĕtĕrūm praēdīctă rĕcēnsēnt
Īmpĕrĭo āccītōs iŭbĕt ōmnĭă quaērĕrĕ lēgīs,
Quīs pătĕāt, quaē sīnt gĕnĭtālĭă moēnĭă Chrīstō,
Ōmnĭă vēntūrūm spōndēnt quem ōrācŭlă vātūm.
Tūnc mănĭfēstātūr, Bĕthlĕēm quōd moēnĭbŭs īllūm
Prōgīgnī mănĕāt, cuī sācrām dūcĕrĕ plēbēm
Īsrăhĕlītārūm sānctā vīrtūtĕ nĕcēsse ēst.
Hīnc iŭbĕt Hērōdēs Pērsās pērtēndĕrĕ grēssūm
Īnvēntūmquĕ sĭbī pŭĕrūm mōnstrārĕ cŏlēndūm.
Ēcce ĭtĕrīs mĕdĭō stēllām praēcūrrĕrĕ cērnūnt
Sūlcāntēm flāmmīs aūrās, quaē cūlmĭnĕ sūmmō
Rēstĭtĭt āt pŭĕrī lūstrāta hăbĭtācŭlă mōnstrāt.
Gaūdĭă māgnă Măgī gaūdēnt sīdūsquĕ sălūtānt,
Ēt pōstquām pŭĕrūm vīdērĕ sŭb ūbĕrĕ mātrīs,
Dēiēctī prōnō strāvērūnt cōrpŏrĕ tērrām
Sūmmīssīquĕ sĭmūl quaēsūnt; tūm mūnĕră trīnă
Tūs, aūrūm, mūrrām rēgīque hŏmĭnīquĕ Dĕōquĕ
Dōnă dăbānt. Tōtām mōx hōrrĭdă sōmnĭă nōctēm
Sōllĭcĭtānt saēvūmquĕ iŭbēnt vītārĕ tўrānnūm.
Dēnĭquĕ dīvērsīs Hērōdīs cāllĭbŭs aūlām
Dīffŭgĭūnt pătrĭāmquĕ Măgī rĕdĭērĕ lătēntēr.
Īpsum ĕtĭām pŭĕrūm mŏnĭtīs caēlēstĭbŭs āctūs
Aēgŷptūm cūm mātrĕ sĭmūl trānspōrtăt Ĭōsēph.
Āt fĕrŭs Hērōdēs sĭbĭmēt sūccēdĕrĕ crēdīt,
Quēm cāllēns āstrīs quaēsīssēt cūră Măgōrūm.
Quōrūm praēcaūtō dīscēssū sōllĭcĭtātūs
Hōrrĭbĭlēm iūssīt Bĕthlĕēm pēr cōmpĭtă caēdēm.
Īnfāntēs cūnctōs tĕnĕrāmquĕ sŭb ūbĕrĕ plēbēm
Āvēllīt fērrō nūllō sūb crīmĭnĕ cūlpaē.
Haēc ĕtĭām caēdēs ōlīm praēscrīptă mănēbāt,
Quām bŏnŭs Hiērĕmīās dīvīnō nūmĭnĕ iūssūs
Cōmplōrāt, sŭbŏlīs mĭsĕrō prō fūnĕrĕ mātrēs
Hōrrēndīs grăvĭtēr caēlūm pūlsārĕ quĕrēllīs.
Āst ŭbĭ sōpītūs fŭrŏr ēst ēt saēvă tўrānnī
Īnfāntum hōrrĭbĭlī fĕrĭtās sătĭātă crŭōrĕ,
Ēxtīnxīssĕ pŭtāt cūnctōs, quōs ūnŭs ĕt āltēr
Ānnūs lētĭfĕrī mĭsĕrōs ōpprēssĕrăt aēvī.
Mīrāndīs rūrsūs dēvīnctūs mēmbră sŏpōrĕ
Ūrgētūr mŏnĭtīs Mărĭām pŭĕrūmquĕ Ĭōsēph
Aēgŷpto ād pătrĭām vēctāre, ŭbĭ Nāzără fēlīx
Ōlīm praēdīctūm pŭĕrō dĕdĭt āddĕrĕ nōmēn.
Dīxĭt ĕt āltĕrĭūs quōndām praēnūntĭă vātīs
Vōx īnstīnctă Dĕō: Vĕnĭēt, vĕnĭēt mĕă prōlēs
Aēgŷpto ēx āltā tērrīs lūmēnquĕ sălūsquĕ.
Crēscēbāt răpĭdīs ānnōrūm grēssĭbŭs īnfāns,
Praēcūrrēns aēvūm săpĭēntĭă praēvĕnĭēbāt
Grātĭăque īn vūltu ēt vērbīs vĕnĕrāndă mĭcābāt.
Ēt iām bīssēnōs aēvī cōmprēndĕrăt ānnōs,
Cūm pāschaē rītūm sērvāndo ēx mōrĕ părēntēs
Ād tēmplūm laētīs pŭĕrūm pērdūcĕrĕ fēstīs
Ōmnĭbŭs ānnōrūm vĭcĭbūs dē mōrĕ sŏlēbānt.
Ērgo ădĕrānt pāschaē părĭtēr cūnctīsquĕ dĭēbūs
Fēstōrum īmplētīs pătrĭām rĕmĕārĕ părābānt,
Cūm pŭĕr īn pŏpŭlō cŏmĭtīs vēstīgĭă mātrīs
Dēsĕrŭīt tēmplīquĕ lĭbēns sēcrētă pĕtīvīt.
Īllūm pēr vīcōs ūrbīs pērque ābdĭtă tēctă
Pērque ĭtĕrīs strātās pēr nōtōs pērquĕ prŏpīnquōs
Quaērēbāt gĕnĕtrīx; sēd lūx ŭbĭ tērtĭă vēnīt
Ād tēmplūm prŏpĕrē rĕmĕāt, vātūmquĕ chŏrēīs
Īnvĕnĭt īnsērtūm lēgūmque ōbscūră sĕnīlī
Trāctāntēm coētū. Vīx ādmīrātĭŏ dīgnă
Dē pŭĕrī vērbīs sĕnĭbūs fŭĭt; āt pĭă mātēr:
'Nāte, ăĭt, āmīssūm lăcrĭmīs tē quaērŏ prŏfūsīs
Ānxĭă cūm gĕnĭtōrĕ gĕmēns. Quaē caūsă părēntūm
Dīscērnīt grēssū tēmplīque īn sēdĕ rĕtēntāt?'
Īlle aūtēm: 'Quīd mē tāntūm, quīd quaērĭtĭs? īnquīt.
Ān nōndūm sēntīs, gĕnĕtrīx, quōd iūrĕ pătērnīs
Sēdĭbŭs ēt dŏmĭbūs nātum īnhăbĭtārĕ nĕcēsse ēst?'
Haēc ăĭt ēt grēssūm sŏcĭāt pătrĭāmquĕ rĕvīsīt;
Nēc gĕnĕtrīx tāntī pērsēnsīt pōndĕră vērbī,
Ōrdĭnĕ cūnctă tămēn cōrdīs sēcrētă rĕsērvānt.
Āt pŭĕr ōbsĕquĭīs āptē praēdūlcĭbŭs āmbōs
Ād prŏprĭūm sēmpēr cōgēns nēctēbăt ămōrēm.
Īntĕrĕā vĕtĕrīs scrīptī pēr dēbĭtă cūrrēns
Ōmnĭă saēclōrūm sĕrĭēs prōmīssă trăhēbāt.
Zāchărĭaē sŭbŏlēs dēsērtīs vāllĭbŭs ōmnēs
Ād dēpōnēndās măcŭlās clāmōrĕ vŏcābāt,
Flūmĭnĭs ūt lĭquĭdī căpĕrēnt mīrāndă lăvācră,
Quīs ănĭmaē vīrtūs āblūtā sōrdĕ nĭtērēt;
Ēsăĭās vātēs cĕcĭnīt quōd nūmĭnĕ iūssūs:
'Vōx lātē rĕsŏnāt dēsērtīs vāllĭbŭs; āmplās
Īnstrŭĭtē strātās, ōmnīs sīt rēctă vĭārūm
Sēmĭtă, quaē Dŏmĭnī dīgnē vēstīgĭă gēstēt.
Sūbsīdēnt cōllēs, vāllīs cōmplēbĭtŭr ōmnīs;
Cōrrĭgĕt ānfrāctūs ĭtĕrīs bŏnă līnĕă rēctī
Cōrpŏrĕīsque ŏcŭlīs lūmēn trāctārĕ sĕrēnūm
Ōmnĭbŭs īndūlgēt gĕnĭtōr Dŏmĭnūsquĕ sălūtīs.'
Ērgo ădĕrānt pŏpŭlī pāssīmque hīnc īndĕ rŭēntēs
Cōmplēbānt rīpās ăvĭdīquĕ lăvācră pĕtēbānt.
Tēxtă cămēlōrūm fŭĕrānt vēlāmĭnă saētīs,
Ēt zōnaē pēllīs mĕdĭūm cīnxērĕ prŏfētām.
Ēt tĕnŭēm vīctūm praēbēnt sīlvēstrĭă mēllă.
Īsque ŭbĭ tōt pŏpŭlōs dīvērsīs sēdĭbŭs ōrtōs
Īrrŭĕre ād flŭvĭūm cērnīt, sīc īncĭpĭt ōrĕ:
'Vīpĕrĕaē gēntīs sŭbŏlēs, quīs dēbĭtă vōbīs
Sūpplĭcĭa ūrgēntēsque īrās ēvādĕrĕ mōnstrāt?
Sēd făcĭte, ō mĭsĕrī, frūctūm, sī paēnĭtĕt, āptūm,
Nēc gĕnĕrīs vēstrī tōllāt fīdūcĭă mēntēs.
Nām făcĭle ē sāxīs ĕtĭām prō nōmĭnĕ plēbēs
Sūccēdēt vēstrō, sŭbŏlēs quĭă dēgĕnĕr ērrāt.
Prōxĭmă rōbŏrĕīs iāmiām rādīcĭbŭs īnstāt
cūnctōrum ānte ŏcŭlōs ăcĭēs lēvātă sĕcūrīs.
Caēdēntūr sīlvaē stĕrĭlēs īgnēmquĕ fŏvēbūnt.
Nūnc ĕgŏ praētĕrĭtās măcŭlās īn flūmĭnĕ pūrō
Āblŭĕre īnstĭtŭī; vĕnĭēt sēd fōrtĭŏr āltēr,
Cūiūs vīnclă pĕdūm nōn sūm cōntīngĕrĕ dīgnūs.
Āblŭĕt īlle hŏmĭnīs sānctō spīrāmĭnĕ mēntēm
Flāmārūmquĕ glŏbīs pūrgābīt nōxĭă cōrdă.
Īllĭŭs ēt mănĭbūs rūrālīs pālă tĕnētūr
Ēt prŏprĭa īpsīūs pūrgābĭtŭr ārĕă frūgūm
Hōrrĕăque īmplēbīt sēcrētī cōpĭă fārrīs
Aētērnūsquĕ lĕvēs pălĕās pŏpŭlābĭtŭr īgnīs.'
Haēc ăĭt ēt prŏpĕrīs pēr sīlvām pāssĭbŭs īpsūm
Cērnĭt Ĭōrdānīs vĕnĕrāndă lăvācră pĕtēntēm.
Sēd vĕtăt īncrĕpĭtāns vātēs ēt tālĭă fātūr:
'Tūnĕ mĕīs mănĭbūs dīgnārīs mērgĭĕr ūndīs,
Cūm tŭă mē mĕlĭūs pōssīnt mūndārĕ lăvācră?'
Dīxĭt Ĭōhānnēs, cuī tālĭă rēddĭt Ĭēsūs:
'Nūnc sĭnĕ, nām dĕcĕt hōc, sīc sānctă pĕr ōmnĭă nōbīs
Iūstĭtĭaē cōnsēctāndūs cōmplēbĭtŭr ōrdŏ.'
Haēc mĕmŏrāns vĭtrĕās pĕnĕtrābāt flūmĭnĭs ūndās.
Sūrgēntī mănĭfēstă dĕī praēsēntĭă clārēt.
Scīndĭtŭr aūrĭcŏlōr caēlī sēptēmplĭcĭs aēthră
Cōrpŏrĕāmquĕ gĕrēns spĕcĭēm dēscēndĭt ăb āltō
Spīrĭtŭs āĕrĭām sĭmŭlāns ēx nūbĕ cŏlūmbām
Ēt sānctō flātū cōrpūs pērfūdĭt Ĭēsū.
Tūnc vōx mīssă Dĕī lōngūm pĕr ĭnānĕ cŭcūrrīt
Āblūtūmque ūndīs Chrīstūm flātūquĕ pĕrūnctūm
Āllŏquĭtūr: 'Tē nāte, hŏdĭē pēr gaūdĭă tēstōr
Ēx mē prōgĕnĭtūm, plăcĕt haēc mĭhĭ glōrĭă prōlīs.'
Tūm pĕtĭt ūmbrōsōs mōntēs ēt lūstră fĕrārūm
Ōbsĕquĭūmque īllī pātrīs praēbērĕ mĭnīstrī
Cērtābānt răpĭdī, mōx līvōr daēmŏnĭs ātrām
Cūm tērrōrĕ răpīt mēntēm, nēc dēfŭĭt aēgrō
Tēmptāndi īntĕrĕā Chrīstūm vērsūtĭă fāllāx.
Quādrāgīnta īllī fŭĕrānt ēx ōrdĭnĕ sōlēs.
Ēx quō nūllă cĭbī pōtūsque ălĭmēntă dăbāntūr,
Sēd cōntēntă sĭmūl fīrmī iēiūnĭă cōrdīs
Tērrārum ād rēgnūm mēntīs sēcrētă tĕnēbānt.
Tūnc ĕpŭlās dēmūm mŏnŭīt cōnquīrĕrĕ cōrpūs.
Hōrrēndi īntĕrĕā scĕlĕrīs fāllācĭă tēmptāns:
'Sī tē prō cērtō gĕnŭīt Dĕŭs, ōmnĭbŭs, īnquīt,
Hīs pŏtĕrīs sāxīs fōrtī sērmōnĕ iŭbērĕ
Ūsūm trītĭcĕī fōrmāmquĕ căpēssĕrĕ pānīs.'
Chrīstŭs ăd haēc fātūr: 'Nīl mē iām tālĭă tērrēnt;
Nām mĕmĭnī scrīptūm, quŏnĭām nōn sōlă tĕnēbīt
Vītām crēdēntīs făcĭlīs sūbstāntĭă pānīs,
Sēd sērmōnĕ Dĕī cōmplēt pĭă pēctŏră vīrtūs.
Rūrsŭs ăt īllĕ dŏlōs vērsūtīs ārtĭbŭs āptāns
Nēctĕrĕ tēmptātōr prŏpĕrāt. Nām moēnĭbŭs ūrbīs
Mōx īnfērrĕ pĕdēm sēnsīt, vīs līvĭdă Chrīstūm
Cūlmĭnĕ mārmŏrĕō fēcīt cōnsīstĕrĕ tēmplī.
Tūm sīc āggrĕdĭtūr vōcīs fāllēntĕ vĕnēnō:
'Sī Deūs ēst vērē gĕnĭtōr tĭbĭ, cūlmĭnĕ tēmplī
Āĕră pēr văcŭūm sāltū iăcŭlābĕrĕ cōrpūs.
Tēstĭs ĕrīt scrīptūră tĭbī, quaē spōndĕt ăpērtē
Māndātūm sūmmī gĕnĭtōrīs tālĕ mĭnīstrīs,
Ūt lāpsūm stūdeānt cāsū dēfēndĕrĕ cōrpūs;
Ēt fămŭlīs mănĭbūs cūrrēnt tŭă mēmbră lĕvārĕ,
Nē lăpĭdīs laēdāt sūmmās ōffēnsĭŏ plāntās.'
Rēddĭdĭt hīs Chrīstūs dīctīs cōntrārĭă dīctă:
'Mē mĕmĭnīssĕ măgīs scrīptī caēlēstĭs ŏpōrtēt,
Nē vīrēs Dŏmĭnī fīdēns aūdācĭă tēmptēt.'
Rūrsŭs ĭn ābrūptī mōntīs cōnsīstĕrĕ cēlsīs
Mōx fŭrĭbūndă iŭgīs sēnsīt fāllācĭă Chrīstūm,
Ōstēndēns īllī fūlgēntĭă rēgnă pĕr ōrbēm:
'Cērnĭs, ăīt, quaē sīt tāntārūm glōrĭă rērūm?
Cūnctă tŭō pōssūm iāmiām cōncēdĕrĕ rēgnō,
Tālĭă dōnāntēm sī mē vĕnĕrātŭs ădōrēs.'
Tūnc sīc īnstāntēm dīctīs rēiēcĭt Ĭēsūs:
'Ēffŭgĕ pēstĭfĕrī răbĭēs vaēsānă vĕnēnī,
Haērĕăt ūt sēmpēr nōbīs īmmōbĭlĕ iūssūm,
Ūt iūstūs caēlī Dŏmĭnūm dēvōtŭs ădōrēt
Ūnĭŭs ēt fămŭlāns vĕnĕrētūr nōmĕn ĭn aēvūm.'
Tālĭbŭs ēxcūssūs fūgīt pēr dēvĭă daēmōn.
Īlle ŭbĭ Iōhānnēm cōgnōvīt cārcĕrĭs ūmbrīs
Īmmērsūm, trīstī cōmprēssīt cōrdĕ dŏlōrēm,
Fīnĭbŭs ēt stătŭīt Zăbŭlōnūm pōnĕrĕ sēdēs,
Ūt dīctum Ēsăĭaē cōncūrrĕrĕt ōrdĭnĕ lōngō:
'Tērră Zăbūlōnum ēt rĕgĭōnīs Nēptălă nōmēn,
Ēt vĭă trāns pĕlăgūs lōngē Gălĭlaēă pĕr ārvă
Trāns ĕt Ĭōrdānēn gēntēs pŏpŭlīquĕ tĕnēbrīs
Īnclūsī māgnūm lūmēn sŭbĭtūmquĕ vĭdēbūnt,
Īn mōrtīsque īllīs ūmbrā rĕsĭdēntĭbŭs ālmā
Ēxŏrĭtūr fĭdĕī rēsplēndēns lūcĕ vŏlūntās.'
Ērgo īnstārĕ Dĕī rēgnāntīs mūnĕră Chrīstūs
Nūntĭăt īncrĕpĭtāns praēcōnĭă lārgă sălūtīs.
Praētĕrĭēnsquĕ vĭdēt pōntī pēr lītŏră frātrēs,
Praēsŏlĭdūm Sĭmŏnēm, dīgnūm cōgnōmĭnĕ Pētrī,
Āndrēāmquĕ sĭmūl, sĭnŭōsă vŏlūmĭnă līnī
Pīscĭbŭs īnsĭdĭās dīspōnĕrĕ mārmŏrĭs ūndīs.
'Nūnc, īnquīt, pīscēs căpĭtīs mărĭs aēstĭbŭs āltīs,
Sēd mē sī lĭbĕāt sēctārī, fōrtĭă vōbīs
Prōvĕnĭēnt hŏmĭnūm praēpūlchra īndāgĭnĕ lūcră.'
Ōllī cōnfēstīm fīrmātō pēctŏrĕ cērtī
Rētĭbŭs ābiēctīs părĭtēr praēcēptă sĕquūntūr.
Pōst frātrēs Iăcŏbūm | Īōhānnēmquĕ mărīnīs
Īnsĭdĭās grĕgĭbūs măcŭlōso īnnēctĕrĕ tēxtū
Ūt vīdīt sĭmĭlēmquĕ dĕdīt dē lītŏrĕ vōcēm,
Īllī Zēbĕdĕūm gĕnĭtōrem īn pūppĕ rĕlīnquūnt
Īlĭcŏ sēctāntēs pūlchērrĭmă iūssă sălūtīs.
Ēxhīnc pēr tērrām Gălĭlaēām sānctă sĕrēbāt
Īnsĭnŭāns pŏpŭlīs rēgnī praēcōnĭă Chrīstūs
Dōnābātquĕ cĭtam īnvălĭdīs aēgrīsquĕ mĕdēllām;
Ēt mōx crēbră prŏcūl Sўrĭām iām fāmă tĕnēbāt
Mīllĕ sŏnāns vērbīs praēsēntĭă mūnĕră Chrīstī.
Dēnĭquĕ cērtātīm lānguōrīs tābĕ pĕrēsōs
Dīvērsīsquĕ mălīs nēxōs, quīs lōngă dŏlōrĕ
Ābsūmpsīt pŏpŭlāns mēmbrōrūm rōbŏră tābēs,
Mōnstrābānt Chrīstō; făcĭlī sēd mūnĕrĕ cūnctōs
Rēddēbāt prŏpĕrē mīrānda ād gaūdĭă sānōs.
Iāmque ănĭmae īpsīūs mōrbī saēvīquĕ fŭrōrēs
Ēt lūnaē cūrsūm cŏmĭtāta īnsānĭă mēntīs
Dīscēssērĕ grăvī sērmōnīs pōndĕrĕ iūssă.
Īllūm stīpāntēs mīrācŭlă māgnă mŏvēntēm
Mīxtaē sēctāntūr tūrbaē Sŏlўmīquĕ Sўrīquĕ
Ēt Iūdaēă frĕquēns pŏpŭlīs Gălĭlaēăquĕ plēbēs,
Quōs ĕt Ĭōrdānēs dĭrĭmīt stāgnāntĕ flŭēntō.
Hōs pŏpŭlōs cērnēns praēcēlsā rūpĕ rĕsēdīt
Āc sīc dīscĭpŭlīs grĕmĭūm cīngēntĭbŭs īnfīt:
'Fēlīcēs hŭmĭlēs, paūpēr quōs spīrĭtŭs āmbīt,
Īllōs nām caēlī rēgnūm sūblīmĕ rĕcēptāt,
Hīs sĭmĭlēs mītēs, quōs mānsuētūdŏ cŏrōnāt,
Quōrūm dēbētūr iūrī pūlchērrĭmă tēllūs.
Hōc mŏdŏ lūgēntēs sōlācĭă māgnă sĕquēntūr.
Pābŭlă iūstĭtĭaē quī nūnc pōtūsquĕ rĕquīrūnt,
Īllōs plēnă mănēt sătĭāndōs cōpĭă mēnsaē.
Fēlīx, quī mĭsĕrī dŏlŭīt dē pēctŏrĕ sōrtēm,
Īllūm nām Dŏmĭnī mĭsĕrātĭŏ lārgă mănēbīt.
Fēlīcēs, pūrō quī caēlūm cōrdĕ tŭēntūr,
Vīsĭbĭlīs Dĕŭs hīs pēr saēcŭlă cūnctă pătēbīt.
Pācĭfĭcōs Dĕŭs īn nŭmĕrūm sĭbĭ prōlĭs ădōptāt.
Fēlīcēs nĭmĭūm, quōs īnsēctātĭŏ frēndēns
Prōptēr iūstĭtĭām prĕmĭt; hīs mōx rēgĭă caēlī
Pāndētūr. Gaūdēte, ŏpĕrūm quōs iūstă tĕnēntēs
Ūrgēbīt praēcēps stĭmŭlīs īniūrĭă saēvīs;
Plūrĭmă nām mērcēs vōbīs sērvātŭr ĭn aēthrā,
Nāmquĕ prŏfētārūm fŭĭt īnsēctātĭŏ tālīs.
Dīscĭtĕ vōs hāc īn tērrā sălĭs ēssĕ săpōrēm.
Hīc săpŏr āmīssā sī iām vīrtūtĕ sĕnēscīt,
Quaē sălĭs ābsūmptōs ăcŭēt sūbstāntĭă gūstūs?
Nēc quīsquām vānī pōst haēc sŭpĕrēst sălĭs ūsūs,
Nī lōnge ābiēctūm cūncta ūt vēstīgĭă cālcēnt.
Vōs ēstīs mūndī clārūm (ne ābscōndĭtĕ) lūmēn.
Nām quīs praēcēlsīs īmpōstām rūpĭbŭs ūrbēm
Ōccūltārĕ quĕāt? Vēstrūm sīc lūmĕn ăd ōmnēs
Pērvĕnĭāt rērūmquĕ dĕcūs sūb lūcĕ sĕrēnā
Pōnātūr. Cūnctīs gĕnĭtōrīs glōrĭă vēstrī
Laūdētūr, cēlsī thrŏnŭs ēst cuī rēgĭă caēlī.
Nōn ĕgŏ nūnc prīscās lēgēs dīssōlvĕrĕ vēnī
Vērtĕrĕ nēc, vĕtĕrēs pōnūnt quaē iūssă prŏfētaē;
Ōmnĭă nām vōbīs pēr mē cōmplēndă mănēbūnt.
Vēră lŏquōr, dōnēc caēlī tērraēquĕ mărīsquĕ
Īntĕrĭtūs vĕnĭāt, lēgīs nēc līttĕră sāltēm
Aūt ăpĭcīs pārvī grăcĭlīs dīstīnctĭŏ deērīt,
Ōmnĭă quīn fīānt dīgēsto ēx ōrdĭnĕ saēclī.
Sī quĭs ĕnīm mĭnĭmām māndātī sōlvĕrĕ pārtēm
Aūsŭs ĕrīt, părĭtērque hŏmĭnēs aūdēndŏ dŏcēbīt,
Hīc mĭnĭmī nōmēn caēlēsti īn sēdĕ tĕnēbīt.
Āt quīcūmque ŏpĕrīs prŏprĭī mŏdĕrāmĭnă sērvāns
Īnvĭŏlātă sĭmūl trādēt praēcēptă prĭōrūm,
Māgnŭs ĕrīt māgnīquĕ fĕrēt trāns sīdĕră nōmēn.
Aūdīstīs vĕtĕrīs iūssūm mŏdĕrāmĭnĕ lēgīs.
Hūmānō sī quīs măcŭlārīt sānguĭnĕ pālmās,
Īllĕ rĕūs fērrō pērsōlvēt vīndĭcĕ poēnās.
Āst ĕgŏ praēcĭpĭām, nē quīs cōnsūrgĕre ĭn īrās
Aūdĕăt ātque ŏdĭō frātrīs fērvēntĕ mŏvērī.
Nām rĕŭs hīc aēquō poēnās sūb iūdĭcĕ pēndēt.
Nēc mĭnŏr īllōrūm cōnvīcĭă flāmmă sĕquētūr,
Quī fătŭī mĭsĕrīvĕ cĭēnt sūb nōmĭnĕ frātrēm.
Sīn ōffērrĕ vŏlēs, vĕnĕrāns āltārĭă, mūnūs
Ēt tŭă tūnc tăcĭtaē mēntīs pĕnĕtrālĭă tāngēt,
Quōd tĭbĭ sīt cūm frātrĕ dŏmī sūscēptă sĭmūltās,
Mūnĕră cūncta īllīc ădĭtīs ādmōtă rĕlīnquĕ
Ēt prĭŭs ād pācēm prŏpĕrāns trānscūrrĕ pĕtēndām.
Frātērnō dēmūm iām cōncĭlĭātŭs ămōrī
Ōffēr grātă Dĕō trānquīllō pēctŏrĕ dōnă.
Ēst tĭbĭ praētĕrĕā sēmpēr cōntrārĭă vīrtūs
Cōrpŏrĭs; hōc cāstī cĕlĕrī cūrētŭr ămōrĕ,
Dūm răpĭdaē tēcūm grădĭtūr pēr cōmpĭtă vītaē.
Āccūsābĭt ĕnīm pōllūtī cōrpŏrĭs ūsūs
Ēt tē sūblīmī stătŭēt sūb iūdĭcĕ vīnctūm.
Dāmnātūm răpĭēnt ād vīncŭlă saēvă mĭnīstrī
Nēc prĭŭs ē tĕnĕbrīs sōlvērīs cārcĕrĭs ātrī,
Ūltĭmă quām mĭnĭmī rēddātūr pōrtĭŏ nūmmī.
Haūt īgnōtă, rĕōr, vōbīs stāt caūtĭŏ lēgīs
Cōrpŭs ădūltĕrĭō prŏhĭbēns, sēd nūnc mĕă iūssă
Ōccūlta īntērnaē frēnānt mōlīmĭnă mēntīs:
Nēc mĭnŭs ōptātī quām fāctī poēnă lŭēnda ēst.
Sī tē fōrte ŏcŭlī dēxtrī lăquĕāvĕrĭt ērrōr,
Aūctōrēm mĭsĕraē prŏpĕrāns cōnvēllĭtŏ lābīs
Ēt iăcŭlārĕ prŏcūl. Nām mēmbrūm pērdĕrĕ rēfērt
Ēxĭgŭūm, flāmmīs quām tōtūm dēdĕrĕ cōrpūs
Pērpĕtŭīsque ănĭmām părĭtēr cōnvōlvĕrĕ poēnīs.
Ēt sī dēxtră mănūs mēntēm pēr dēvĭă dūcīt,
Ērrōrīs caūsām praēstāt dēcīdĕrĕ fērrō,
Quām tōtum aētērnīs cōrpūs cōncēdĕrĕ flāmmīs.
Praēcĭpĭūnt vĕtĕrēs, sī quīs cōnūbĭă rūmpīt,
Scrībĕrĕ dīscĭdĭūm, iūrīs fērālĭă vērbă.
Sōlă vĭrī rēctē dīscēdĕt ădūltĕră tēctīs,
Āst ălĭaē mănĕānt, nām cāstī iūră pŭdōrīs
Aūctōre āmīttēt mŭlĭēr dēsērtă mărītō.
Āntīquaē lēgēs prŏhĭbēnt pēriūrĭă līnguīs,
Sēd nōstrīs cēdāt iūrāndi aūdācĭă iūssīs.
Nēc fās ēst hŏmĭnī caēlūm iūrārĕ pĕr āltūm,
Quōd sēdēs Dŏmĭnī, nēc quaē vēstīgĭă gēstāt
Tērră Dĕī, Sŏlўmaēve ūrbīs vĕnĕrābĭlĕ nōmēn,
Quōd rēgīs māgnī prŏprĭa ēst, iūrābĭtŭr ūmquām.
Nēc căpŭt īn prŏprĭūm cuīquām iūrārĕ lĭcēbīt,
Nāmquĕ pŏtēstātēm mĭnĭmī nōn ēssĕ căpīllī
Cērnĭtĭs ālbūmve aūt nīgrūm mūtārĕ cŏlōrēm.
Ēst ēst sūffĭcĭāt, quōd nōn ēst dīcĭtĕ: nōn ēst.
Quōd sŭpĕrēst īstīs, tōtūm fāllācĭtĕr aēgrō
Sūggĕrĕt ōbrēptāns ănĭmō vīs taētră vĕnēnī.
Pērvūlgātă dĭū lēgīs praēcēptă tĕnētīs:
Laēdēntēm sēmpēr sĭmĭlīs vīndīctă sĕquātūr,
Sēd trānquīllă mălūm mĕlĭūs pătĭēntĭă vīncēt;
Āc sī quīs pārtēm pālmā pērcūssĕrĭt ōrīs,
Mōx ălĭām vūltūs pārtēm praēbērĕ mĕmēntŏ.
Aūfĕrĕt aūt tŭnĭcām sī quīs vī iūdĭcĭs īnstāns,
Cēdĕ lĭbēns părĭtērquĕ fĕrāt tŭă pāllĭă sēcūm.
Sī tē fōrte ălĭquīs pāssūs pēr mīllĕ iŭbēbīt
Īrĕ vĭām grăvĭdīque ŏnĕrīs pērfērrĕ lăbōrēm,
Mōx pērgēs ălĭūdque ĭtĕrīs cŏmĭtābĕrĕ dūplūm.
Sī quĭs ĕgēns pōscēt vēl sī sĭmŭlābĭt ĕgēntēm,
Ēx ănĭmō mĭsĕrāns lārgīre; aūt mūtŭă sī quīs
Ōrābīt, trĭbŭe, ēt mītēm nē sūbtrăhĕ vūltūm.
Nēc tĭbĭ sīt plăcĭtūm sōlīs sūccūrrĕre ămīcīs
Aūt caēcīs ŏdĭīs ĭnĭmīcōs dūcĕrĕ dīgnōs.
Quīn ĕgŏ praēcĭpĭām sēmpēr blāndo ēssĕ pĕr ōmnēs
Ōbsĕquĭō prĕcĭbūsquĕ Dĕūm mōllīrĕ bĕnīgnīs
Prō vīta īpsōrūm, quī vōs ēxscīndĕrĕ gaūdēnt
Ādvērsīsquĕ trŭcēs ănĭmīs ŏdĭīsquĕ sĕquūntūr.
Nām gĕnĭtōr nōstēr cōmmūnĭă lūmĭnă sōlīs
Cōmmūnēsquĕ dĕdīt plŭvĭās iūstīsquĕ mălīsquĕ.
Quōd sī cōniūnctōs tāntūm vĕnĕrāmŭr ămīcōs,
Quīs lŏcŭs hīc iūstaē pŏtĕrīt mērcēdĭs hăbērī?
Sērvĭt ămīcĭtĭaē tāntūm gēns dēdĭtă lūcrīs.
Sēd vōs pērfēctō sĭmĭlēs ēstōtĕ părēntī.
Sīcŭbĭ iūstĭtĭaē pāndētūr pūlchră făcūltās,
Dēvītāte ŏcŭlōs hŏmĭnūm; nām nūllă mănēbīt
Mērcēs, pōstĕrĭūs quaē fāctūm tālĕ sĕquātūr.
Āpplaūdēt tāntūm stĕrĭlīs laūdātĭŏ vūlgī.
Sēd quōd dēxtră făcīt, făcĭāt, nēscīrĕ sĭnīstrām
Cōnvĕnĭēt; iūstīs mĕrĭtīs tūm dīgnă rĕpēndēt
Ōccūltī sōlūs scrūtātōr praēmĭă cōrdīs.
Sūnt quōs praētŭmĭdaē tōllīt iāctāntĭă mēntīs,
Ēt prĕcĭbūs prŏprĭīs gaūdēnt āssīstĕrĕ tūrbās
Mūltĭflŭīsquĕ dĭēm vērbīs dūcēndŏ fătīgānt;
Hīs vōtīs pōmpaē frūctūs sūccēdĭt ĭnānīs.
Sēd sēcrētă dŏmūs prĕcĭbūs pĕnĕtrālĭă cāstīs
Claūdāntūr paūcīsquĕ Dĕūm vĕnĕrābĕrĕ vērbīs.
Scīt pătĕr īpsĕ, tŭī quaē sīt trĕpĭdātĭŏ cōrdīs.
Nīl ābsēntĕ Dĕō lŏquĭmūr, nīl ābdĭtă claūsūm
Pēctŏrĭs āntră tĕgūnt, praēsēns Dĕŭs ōmnĭă cērnīt.
Hīs ĭgĭtūr vōtūm plăcĕāt cōnclūdĕrĕ vērbīs:
Sīdĕrĕō gĕnĭtōr rĕsĭdēns īn vērtĭcĕ caēlī,
Nōmĭnĭs, ōrāmūs, vĕnĕrātĭŏ sānctĭfĭcētūr
Īn nōbīs, pătĕr āltĕ, tŭī: trānquīllăquĕ mūndō
Ādvĕnĭāt rēgnūmquĕ tŭūm lūx ālmă rĕclaūdāt.
Sīc caēlo ūt tērrīs fīāt tŭă clāră vŏlūntās,
Vītālīsque hŏdĭē sānctī sūbstāntĭă pānīs
Prōvĕnĭāt vōbīs; tŭă mōx lārgītĭŏ sōlvāt
Īnnŭmĕra īndūlgēns ērrōrīs dēbĭtă prāvī:
Ēt nōs haūt ălĭtēr cōncēdĕrĕ fēnŏră nōstrīs.
Taētrī saēvă prŏcūl tēmptātĭŏ daēmŏnĭs ābsīt
Ēquĕ mălīs tŭă nōs īn lūcēm dēxtĕră tōllāt.
Sīc ĕtĕnīm gĕnĭtōr pŏpŭlīs dēlīctă rĕmīttēt,
Sī vēstra āltērnī vōbīs pēccātă vĕlītīs
Cēdĕrĕ nēc dūrum ērrātīs īntēndĕrĕ pēctūs.
Sūnt ĕtĭām praēgrātă Dĕō iēiūnĭă plēbīs;
Sēd prŏprĭām mūltī făcĭēm foēdārĕ lăbōrānt,
Quō vānām cāptēnt hŏmĭnūm iēiūnĭă fāmām.
Tū vēro ēt grātō crīnēm nĭtĕfāctŭs ŏlīvō
Laētāntēm pūrīs dē fōntĭbŭs āblŭĕ vūltūm,
Ūt sōlūs gĕnĭtōr dēvōtī pēctŏrĭs āltūm
Sērvĭtĭūm cērnēns laūdēt mĕrĭtūmquĕ rĕpēndāt.
Vānum ēst dēfōssīs tērra īnvĭgĭlārĕ tălēntīs.
Īllīc aērūgo ēt tĭnĕaē dŏmĭnāntŭr ĕdācēs,
Cūnctăquĕ dīrĭpĭūnt fūrēs ēgēstă lătēbrīs.
Cōndĭtĕ thēsaūrōs vōbīs īn vērtĭcĕ caēlī;
Nōn aērūgo īllōs tĭnĕaēve aūt hōrrĭdă fūrūm
Fāctĭŏ dīrĭpĭēt. Vōbīs ŭbĭ cōndĭtă rēs ēst,
Īllīc cōrda ĕtĭām sĭmĭlī dĭcĭōnĕ tĕnēntūr.
Cōrpŏrĭs ēst lūmēn, quō pūblĭcă lūmĭnă cērnīs;
Sēd sī pūra ăcĭēs ŏcŭlīs sīmplēxquĕ nĭtēbīt,
Clārē tōtīūs splēndēbūnt cōrpŏrĭs ārtūs.
Sīn vērō nēquām fŭĕrīt pārvūmquĕ vĭdēbīt,
Ōbscūrae īncūmbēnt sŭpĕr ōmnĭă mēmbră tĕnēbraē.
Īn nīgrās lūmēn sēd sī cōnvērtĭtŭr ūmbrās,
Īpsīs hōrrŏr ĕrīt quāntūs sĭnĕ lūcĕ tĕnēbrīs?
Nēmŏ pŏtēst dŏmĭnīs aēquē sērvīrĕ dŭōbūs,
Ūnĭŭs aūt ŏdĭīs cēdēt vēl cēdĕt ămōrī,
Nēc părĭtēr dŏmĭnūm sērvūs pătĭētŭr ŭtrūmquĕ.
Haūt ūmquām pŏtĕrīt quīs dīvĭtĭīsquĕ Dĕōquĕ
Īnsērvīrĕ sĭmūl; sēd vōs haēc iūssă tĕnētĕ:
Sōllĭcĭtēt prŏprĭō nē vōs prō cōrpŏrĕ vēstīs,
Neū făcĭlēs vīctūs aēgrā dīsquīrĭtĕ cūrā.
Nōnne ănĭmām plūrīs făcĭmūs quām cōrpŏrĭs ēscās?
Aūt dŭbĭtāt cōrpūs quīsquām praēpōnĕrĕ vēstī?
Āĕrĭās spēctēmŭs ăvēs: nūm vōmĕrĕ prēssō
Tērgă sŏlī sŭbĭgūnt, iăcĭūnt aūt sēmĭnă fārrīs,
Aūt sĕgĕtūm cūlmōs īncūrvā fālcĕ rĕcīdūnt?
Prōvĕnĭēt tămĕn hīs sătĭās pōtūsquĕ cĭbīquĕ.
Nōnnĕ Dĕō măgĭs ēst hŏmĭnūm cūrātĭŏ cōrdī?
Nēc dīgnūm fŭĕrāt vēstīs sūspēndĕrĕ cūrām
Pēctŏrĭbūs nōstrīs; nōn, sī cŭbĭtālĭă pōssēnt
Īncrēmēntă sŭīs hŏmĭnēs īmpōnĕrĕ mēmbrīs.
Cērnĭtĕ, pēr pīnguēs āgrōs ūt līlĭă fūlgēnt!
Nōn ūllī tămĕn hīs ūmquam īncŭbŭērĕ lăbōrēs,
Nēc Sŏlŏmōna īllūm, cūm rēgnī dīvĭtĭs aūlă
Āfflŭĕrēt, tālīs cōntēxīt grātĭă vēstīs.
Quōd sī prātōrūm frŭtĭcūmquĕ vĭrēntĭă laētă
Īpsĕ Dĕūs vēstīt nōstrīs ōbnōxĭă flāmmīs,
Cūr vōbīs pŏtĭōr nōn ēst fīdūcĭă pātrīs?
Ērgŏ cĭbūm pōtūm vēstēmque ĕt ĭnānĭă cūnctă
Gēntĭbŭs īnfīdīs tērrēnām līnquĭtĕ cūrām.
Vōs pŏtĭūs dīgnē caēlēstĭă quaērĭtĕ rēgnă
Iūstĭtĭāmquĕ Dĕī (spōntānĕă cētĕră cūrrēnt),
Crāstĭnă nēc vōbīs cūrētūr cōpĭă rērūm;
Quīsquĕ dĭēs sĭbĭmēt sătĭs ēst prō fraūdĕ dĭūrnā.
Iūdĭcĭūm vēstrūm fŭgĭāt dāmnātĭŏ saēvă:
Nām Dŏmĭnūs vēstrī iūrīs dŏcŭmēntă sĕquētūr,
Quaē vōs īn tērrīs stătŭētīs tēmpŏrĕ cāptī:
Mēnsūrām tĭbĭ, quām pōnīs, pōrtārĕ nĕcēsse ēst.
Cērnĭs ădhaērēntēm fīstūcam īn lūmĭnĕ frātrīs,
Nēc tămĕn īn prŏprĭō tīgnūm cōnsīstĕrĕ sēntīs
Ātque ŏcŭlūm prĭŭs āltĕrĭūs pūrgārĕ lăbōrās;
Dērĭpĕ sēd prŏprĭō fāllāx dē lūmĭnĕ līgnūm,
Tūnc mĭnĭmam āltĕrĭūs cūrābīs dēmĕre ărīstām.
Nē cănĭbūs sānctūm dĕdĕrītīs nēvĕ vĕlītīs
Tūrpĭtĕr īmmūndīs iāctārĕ mŏnīlĭă pōrcīs.
Nāmque īlla īn caēnō pĕdĭbūs sūbiēctă iăcēbūnt
Cōnvērsīquĕ sŭēs vāstō vōs vūlnĕrĕ rūmpēnt.
Pōscēntī dăbĭtūr, quaērēns īnvēntă tĕnēbīt,
Pūlsāntīque ădĭtūs fŏrĭbūs pāndētŭr ăpērtīs.
Vōs hŏmĭnēs vātīs pānēm pōscēntĭbŭs ōmnēs
Nōn lăpĭdēm dăbĭtīs pīscēmvĕ pĕtēntĭbŭs ānguēm;
Vōs, īnquām, rĭgĭdī, quĭbŭs ālte ēst īnsĭtă cōrdīs
Dūrĭtĭēs, vēstrīs dăbĭtīs sēmpēr bŏnă nātīs.
Īndūlgēns hŏmĭnūm gĕnĭtōr bŏnă mītĭă dīgnē
Quām praēstārĕ măgīs gaūdēt pōscēntĭbŭs aēquīs!
Quaē cŭpĭtīs vōbīs hŏmĭnūm bĕnĕfāctă vĕnīrĕ,
Haēc ĕădēm vēstrō cūnctīs praēstātĕ făvōrĕ.
Haēc lēgīs sūmma ēst, hōc iūs dīxērĕ prŏfētaē.
Ītĕ pĕr āngūstām, iūstī, sŭpĕr aēthĕră pōrtām.
Quām lāta ēt spătĭōsă vĭa ēst, quaē līmĭtĕ laēvō
Praērūptūm cōnvōlvĭt ĭtēr cālīgĭnĕ mōrtīs,
Īnnŭmĕraēque īllām pĕnĕtrānt pēr prōnă cătērvaē!
Vītālīs vāstīs stīpātūr sēmĭtă sāxīs,
Cēlsăquĕ vīs paūcōs dūcīt pēr scrūpĕă vīrtūs.
Āt sī quōs nĭmĭūm fāllāx īllēxquĕ mălōrūm
Plānĭtĭēs suāsīt dēfōrmī lūbrĭcă lāpsū,
Ārrĭpĭt hōs prōnōsquĕ trăhīt vĕlŭt īmpĕtŭs āmnīs,
Aūt ălăcēr sŏnĭpēs rūptīs ēffrēnŭs hăbēnīs,
Aūt rēctōrĭs ĕgēns vēntōsă pĕr aēquŏră pūppīs.
Ōbsērvāte īllōs, fūlsō quī nōmĭnĕ vōbīs
Īnsĭdĭās făcĭūnt āppēllāntūrquĕ prŏfētaē.
Hōs ŏvĭūm spĕcĭēs vēstīt, sēd saēvă lŭpōrūm
Pēctŏră fraūdĕ tĕgūnt, lăcĕrāntque īncaūtă trăhēntēs
Āgmĭnă cēdēntūm, saēvūs quōs dēcĭpĭt ērrōr.
Frūctĭbŭs ē prŏprĭīs nōscūntūr tālĭă mōnstră;
Quēmquĕ pĕtāt fīnēm fāllāx dōctrīnă vĭdēndum ēst.
Nām nĕquĕ dē trĭbŭlīs fīcūs nēc sēntĭbŭs ūvās
Prōvēnīsse ūmquām rūrīs pēr tērgă nŏtāstīs.
Ūtque ārbōr prŏprĭō vēstītūr gērmĭnĕ pōmī,
Sīc dŏlŭs īllōrūm frūctū mōnstrāntĕ pătēscīt.
Nōn ĕgŏ pālpāntūm vērbīs ĕt hŏnōrĕ mŏvēbōr,
Nēc, mē quōd dŏmĭnūm praēblānda ădŏlātĭŏ dīcēt,
Praēmĭă caēlēstīs căpĭēnt spōntānĕă sēdīs.
Īllī sēd mĕrĭtō gaūdēbūnt mūnĕrĕ rēgnī,
Quī făcĭēnt nōstrī gĕnĭtōrīs iūssă vŏlēntēs.
Ādvĕnĭēt mōx sūmmă dĭēs, quaē iūrĕ sĕvērō
Praēmĭă iūstĭtĭaē trĭbŭēt scĕlĕrīquĕ gĕhēnnām.
Tūnc mĭhĭ mūltōrūm clāmābīt tālĭă flētūs:
Nōnnĕ tŭō quōndām māgnaē sūb nōmĭnĕ nōbīs
Vīrtūtēs sānctīs dŏmŭērūnt ōmnĭă iūssīs?
Saēpe ĕtĭām nōstra ēst vōx ānnŭmĕrātă prŏfētīs
Sērvīvītquĕ tŭō nōbīs sūb nōmĭnĕ daēmōn.
Tūnc iūrābo īllīs, quōd tālīs cōgnĭtă nūmquām
Vītă mĭhi ēst hŏmĭnūm, gēstīs quaē sōrdĕt ĭnīquīs.
Quīsquĕ mĕīs mŏnĭtīs aūrēsque ēt fāctă dĭcābīt,
Tūnc aēquābŏ vĭrō sŏlĭdīs fūndāmĭnă sāxīs
Pōnēntī, lībrātă sŭpēr cuī moēnĭă sūrgēnt.
Īllă dŏmūs plŭvĭīs vēntīsque īllaēsă mănēbīt
Tōrrēntūmquĕ mĭnās fīrmātō rōbŏrĕ vīncēt,
Haērēnt īmmōtaē quŏnĭām fūndāmĭnă pētraē.
Quī vēro aūdītū tāntūm mĕă iūssă tĕnēbīt
Dīvērsīsquĕ prŏcūl fāctīs pēr lūbrĭcă pērgēt,
Hūnc sĭmĭlēm făcĭām, vŏlŭcrī quī fūlcĭt hărēnā
Fūndāmēntă dŏmūs; prīmō cuī flāmĭnĕ vēntī
Ēt plŭvĭa īnfūsīs coēpīt cum īncūmbĕrĕ rīvīs,
Ōmnīs sūbvērsō prōcūmbīt pōndĕrĕ mōlēs
Īnsĕquĭtūrquĕ grăvī tēctōrūm strāgĕ rŭīnă.'
Tālĭă dīcēntēm fīxa ādmīrātĭŏ plēbīs
Īmmēnsūm stŭpŭīt, quŏnĭām trānscēndĕrăt āltē
Dōctrīnām vĕtĕrūm Chrīstō cōncēssă pŏtēstās.
Dēnĭquĕ līnquēntēm cēlsī fāstīgĭă mōntīs
Stīpābāt gaūdēns pŏpŭlōrūm tūrbă sĕquēntūm
Ēccĕ sĕd hōrrēndā cōnfīxūs vīscĕră tābĕ,
Quēm tōto ōbsēssūm foēdārāt cōrpŏrĕ lēpră,
Prōcŭbŭīt vĕnĕrāns iŭvĕnīs Chrīstūmquĕ prĕcātūr:
'Ūt cărĕām tāndēm lānguōrīs pōndĕrĕ tāntī,
Sūffĭcĭēt vŏlŭīssĕ tŭūm.' Tūm dēxtĕră Chrīstī
Āttāctū sōlō pūrgāvīt lūrĭdă mēmbră.
Īncŏlŭmīquĕ dĕhīnc: 'Cēlārīs gaūdĭă, iūssīt,
Ēt lēgī pārēns ōffērs tŭă mūnĕră tēmplō.
Īndĕ rĕcēdēntī sūpplēx sē prōtĭnŭs ōffērt
Cēntŭrĭo ēt prĕcĭbūs prōiēctūs tālĭbŭs ōrāt:
'Īmpūbīs pŭĕrī crŭcĭātūr spīrĭtŭs aēgēr,
Cūiūs cūnctă rĕpēns mēmbrōrūm mūnĭă lānguōr
Dīssōlvīt vītāmquĕ tĕnēt iām poēnă sŭpērstēs.
Sēd iūssū mĭsĕrērĕ prĕcōr, nām tēctă sŭbīrĕ
Crīmĭnă nōstră vĕtānt vītaē lūcīsquĕ părēntēm.
Nūnc vērbō sătĭs ēst iŭbĕās rĕmĕārĕ sălūtēm.
Sūbiēctōs mĭhĭ saēpĕ vĭrōs sīc nōstră pŏtēstās
Ōffĭcĭīs vērbō iūssīs pārērĕ cŏēgīt.
Dīxĕrăt. Īllĕ vĭrī mōtūs prĕcĭbūsquĕ fĭdēquĕ
Tālĭă cōnvērsūs pŏpŭlō dāt dīctă sĕquēntī:
'Haūt ūmquām tālēm mĕmĭnī mē gēntĭs ăvītaē
Īnvēnīssĕ fĭdēm; sēd vērīs dīscĭtĕ dīctīs,
Quōd mūltōs hŏmĭnēs dīvērsīs pārtĭbŭs ōrbīs
Prōgĕnĭtōs caēlī rēgnūm sūblīmĕ vŏcābīt
Cūm pătrĭbūs nōstrīs vītāli āccūmbĕrĕ mēnsaē,
Prōgĕnĭēs quōrūm caēcīs dēmērsă tĕnēbrīs
Dēntĭbŭs hōrrēndūm strīdēns flētūmquĕ frĕquēntāns
Pērpĕtŭīs poēnaē crŭcĭātĭbŭs āctă sŭbībīt.
Āt tĭbĭ iām, iŭvĕnīs, mēntīs vīrtūtĕ fĭdēlīs,
Ūt crēdīs, vĕnĭēt frūctūs cūm lūcĕ sălūtīs.'
Dīxĕrăt ēt dīctō cĭtĭūs cūm vōx lōquēntīs
Ād pŭĕrūm cĕlĕrīs trānscūrrūnt mūnĕră vērbī,
Īngrēssūsquĕ dŏmūm mīlēs prŏpĕrāntĕ rĕcūrsū
Praēvēnīssĕ Dĕī laētātūr dōnă mĕdēntīs.
Aēdēs īndĕ Pĕtrī sānctūs pĕnĕtrābăt Ĭēsūs,
Cūiŭs ănhēlă sŏcrūs aēstū fēbrīquĕ iăcēbāt.
Ūtque īllī dēxtrām tĕtĭgīt sālvātŏr Ĭēsūs,
Sānă mĭnīstĕrĭūm praēbēbāt fēmĭnă mēnsīs.