SEDULII - CARMEN PASCHALE - LIBER I - PRAEFATIO

1

Paschales quicumque dapes conviva requiris,

Dignatus nostris accubitare toris,

Pone supercilium si te cognoscis amicum,

Nec quaeras opus hic codicis artificis:

Sed modicae contentus adi sollemnia mensae

Plusque libens animo quam satiare cibo.

Aut si magnarum caperis dulcedine rerum

Divitiasque magis deliciosus amas,

Nobilium nitidis doctorum vescere cenis,

Quorum multiplices nec numerantur opes.

Illic invenies quidquid mare nutrit edendum,

Quidquid terra creat, quidquid ad astra volat.

Cerea gemmatis flavescunt mella canistris

Conlucentque suis aurea vasa favis.

At nos exiguum de paupere carpsimus horto,

Rubra quod adpositum testa ministrat, holus.

Pāschālēs quīcūmquĕ dăpēs cōnvīvă rĕquīrīs,

Dīgnātūs nōstrīs ‖ āccŭbĭtārĕ tŏrīs,

Pōnĕ sŭpērcĭlĭūm sī tē cōgnōscĭs ămīcūm,

Nēc quaērās ŏpŭs hīc ‖ cōdĭcĭs ārtĭfĭcīs:

Sēd mŏdĭcaē cōntēntŭs ădī sōllēmnĭă mēnsaē

Plūsquĕ lĭbēns ănĭmō ‖ quām sătĭārĕ cĭbō.

Aūt sī māgnārūm căpĕrīs dūlcēdĭnĕ rērūm

Dīvĭtĭāsquĕ măgīs ‖ dēlĭcĭōsŭs ămās,

Nōbĭlĭūm nĭtĭdīs dōctōrūm vēscĕrĕ cēnīs,

Quōrūm mūltĭplĭcēs ‖ nēc nŭmĕrāntŭr ŏpēs.

Īllīc īnvĕnĭēs quīdquīd mărĕ nūtrĭt ĕdēndūm,

Quīdquīd tērră crĕāt, ‖ quīdquĭd ăd āstră vŏlāt.

Cērĕă gēmmātīs flāvēscūnt mēllă cănīstrīs

Cōnlūcēntquĕ sŭīs ‖ aūrĕă vāsă făvīs.

Āt nōs ēxĭgŭūm dē paūpĕrĕ cārpsĭmŭs hōrtō,

Rūbră quŏd ādpŏsĭtūm ‖ tēstă mĭnīstrăt, hŏlūs.