Q. HORATII FLACCI - SERMONES - LIBER II - SATURA V

0

Hoc quoque, Tiresia, praeter narrata petenti

responde, quibus amissas reparare queam res

artibus atque modis. Quid rides? "iamne doloso

non satis est Ithacam reuehi patriosque penatis

aspicere?" o nulli quicquam mentite, uides ut

nudus inopsque domum redeam te uate, neque illic

aut apotheca procis intacta est aut pecus; atqui

et genus et uirtus nisi cum re uilior algast."

quando pauperiem missis ambagibus horres,

accipe qua ratione queas ditescere. Turdus

siue aliud priuum dabitur tibi, deuolet illuc

res ubi magna nitet domino sene; dulcia poma

et quoscumque feret cultus tibi fundus honores

ante Larem gustet uenerabilior Lare diues;

qui quamuis periurus erit, sine gente, cruentus

sanguine fraterno, fugitiuus, ne tamen illi

tu comes exterior si postulet ire recuses."

utne tegam spurco Damae latus? Haud ita Troiae

me gessi certans semper melioribus. "ergo

pauper eris." fortem hoc animum tolerare iubebo;

et quondam maiora tuli. Tu protinus unde

diuitias aerisque ruam dic, augur, aceruos.

"dixi equidem et dico: captes astutus ubique

testamenta senum, neu, si uafer unus et alter

insidiatorem praeroso fugerit hamo,

aut spem deponas aut artem illusus omittas.

magna minorue foro si res certabitur olim,

uiuet uter locuples sine gnatis, improbus, ultro

qui meliorem audax uocet in ius, illius esto

defensor; fama ciuem causaque priorem

sperne, domi si gnatus erit fecundaue coniunx.

"Quinte," puta, aut "Publi," (gaudent praenomine molles

auriculae) "tibi me uirtus tua fecit amicum;

ius anceps noui, causas defendere possum;

eripiet quiuis oculos citius mihi quam te

contemptum cassa nuce pauperet; haec mea curast,

ne quid tu perdas neu sis iocus." ire domum atque

pelliculam curare iube; fi cognitor ipse,

persta atque obdura, seu rubra Canicula findet

infantis statuas, seu pingui tentus omaso

Furius hibernas cana niue conspuet Alpis.

"nonne uides," aliquis cubito stantem prope tangens

inquiet, "ut patiens, ut amicis aptus, ut acer?"

plures adnabunt thynni et cetaria crescent.

si cui praeterea ualidus male filius in re

praeclara sublatus aletur, ne manifestum

caelibis obsequium nudet te, leniter in spem

arrepe officiosus, ut et scribare secundus

heres et, si quis casus puerum egerit Orco,

in uacuum uenias: perraro haec alea fallit.

qui testamentum tradet tibi cumque legendum,

abnuere et tabulas a te remouere memento,

sic tamen ut limis rapias quid prima secundo

cera uelit uersu; solus multisne coheres,

ueloci percurre oculo. Plerumque recoctus

scriba ex quinqueuiro coruum deludet hiantem,

captatorque dabit risus Nasica Corano."

num furis? An prudens ludis me obscura canendo?

"o Laertiade, quidquid dicam aut erit aut non:

diuinare etenim magnus mihi donat Apollo."

quid tamen ista uelit sibi fabula, si licet, ede.

"tempore quo iuuenis Parthis horrendus, ab alto

demissum genus Aenea, tellure marique

magnus erit, forti nubet procera Corano

filia Nasicae metuentis reddere soldum.

tum gener hoc faciet: tabulas socero dabit atque

ut legat orabit; multum Nasica negatas

accipiet tandem et tacitus leget, inuenietque

nil sibi legatum praeter plorare suisque.

illud ad haec iubeo: mulier si forte dolosa

libertusue senem delirum temperet, illis

accedas socius; laudes, lauderis ut absens.

adiuuat hoc quoque; sed uincit longe prius ipsum

expugnare caput. Scribet mala carmina uecors:

laudato. Scortator erit: caue te roget; ultro

Penelopam facilis potiori trade." putasne,

perduci poterit tam frugi tamque pudica,

quam nequiere proci recto depellere cursu?

"uenit enim magnum donandi parca iuuentus,

nec tantum Veneris, quantum studiosa culinae.

sic tibi Penelope frugi est, quae si semel uno

de sene gustarit tecum partita lucellum,

ut canis a corio numquam absterrebitur uncto.

me sene quod dicam factum est: anus improba Thebis

ex testamento sic est elata: cadauer

unctum oleo largo nudis umeris tulit heres,

scilicet elabi si posset mortua; credo,

quod nimium institerat uiuenti. Cautus adito:

neu desis operae neue immoderatus abundes.

difficilem et morosum offendet garrulus; ultra

non etiam sileas. Dauus sis comicus atque

stes capite obstipo, multum similis metuenti.

obsequio grassare; mone, si increbruit aura,

cautus uti uelet carum caput; extrahe turba

oppositis umeris; aurem substringe loquaci.

importunus amat laudari: donec ohe! Iam

ad caelum manibus sublatis dixerit, urge,

crescentem tumidis infla sermonibus utrem.

cum te seruitio longo curaque leuarit,

et certum uigilans, quartae sit partis Ulixes,

audieris "heres": "ergo nunc Dama sodalis

nusquam est? Vnde mihi tam fortem tamque fidelem?"

sparge subinde et, si paulum potes, illacrimare: est

gaudia prodentem uultum celare. Sepulcrum

permissum arbitrio sine sordibus exstrue; funus

egregie factum laudet uicinia. Si quis

forte coheredum senior male tussiet, huic tu

dic, ex parte tua seu fundi siue domus sit

emptor, gaudentem nummo te addicere. Sed me

imperiosa trahit Proserpina; uiue ualeque."

Hōc quŏquĕ, Tīrĕsĭā, praētēr nārrātă pĕtēntī

rēspōndē, quĭbŭs āmīssās rĕpărārĕ quĕām rēs

ārtĭbŭs ātquĕ mŏdīs. Quīd rīdēs? "iāmnĕ dŏlōsō

nōn sătĭs ēst Ĭthăcām rĕvĕhī pătrĭōsquĕ pĕnātīs

āspĭcĕre?" ō nūllī quīcquām mēntītĕ, vĭdēs ūt

nūdŭs ĭnōpsquĕ dŏmūm rĕdĕām tē vātĕ, nĕque īllīc

aūt ăpŏthēcă prŏcīs īntācta ēst aūt pĕcŭs; ātquī

ēt gĕnŭs ēt vīrtūs nĭsĭ cūm rē vīlĭŏr ālgāst."

quāndō paūpĕrĭēm mīssīs āmbāgĭbŭs hōrrēs,

āccĭpĕ quā rătĭōnĕ quĕās dītēscĕrĕ. Tūrdūs

sīve ălĭūd prīvūm dăbĭtūr tĭbĭ, dēvŏlĕt īllūc

rēs ŭbĭ māgnă nĭtēt dŏmĭnō sĕnĕ; dūlcĭă pōmă

ēt quōscūmquĕ fĕrēt cūltūs tĭbĭ fūndŭs hŏnōrēs

āntĕ Lărēm gūstēt vĕnĕrābĭlĭōr Lărĕ dīvēs;

quī quămŭīs pĕrĭūrŭs ĕrīt, sĭnĕ gēntĕ, crŭēntūs

sānguĭnĕ frātērnō, fŭgĭtīvūs, nē tămĕn īllī

tū cŏmĕs ēxtĕrĭōr sī pōstŭlĕt īrĕ rĕcūsēs."

ūtnĕ tĕgām spūrcō Dāmaē lătŭs? Haūd ĭtă Troīaē

mē gēssī cērtāns sēmpēr mĕlĭōrĭbŭs. "ērgō

paūpĕr ĕrīs." fōrtem hōc ănĭmūm tŏlĕrārĕ iŭbēbō;

ēt quōndām māiōră tŭlī. Tū prōtĭnŭs ūndĕ

dīvĭtĭās aērīsquĕ rŭām dīc, aūgŭr, ăcērvōs.

"dīxi ĕquĭdem ēt dīcō: cāptēs āstūtŭs ŭbīquĕ

tēstāmēntă sĕnūm, neū, sī văfĕr ūnŭs ĕt āltēr

īnsĭdĭātōrēm praērōsō fūgĕrĭt hāmō,

aūt spēm dēpōnās aūt ārtem īllūsŭs ŏmīttās.

māgnă mĭnōrvĕ fŏrō sī rēs cērtābĭtŭr ōlīm,

vīvĕt ŭtēr lŏcŭplēs sĭnĕ gnātīs, īmprŏbŭs, ūltrō

quī mĕlĭōrem aūdāx vŏcĕt īn iūs, īllĭŭs ēstō

dēfēnsōr; fāmā cīvēm caūsāquĕ prĭōrēm

spērnĕ, dŏmī sī gnātŭs ĕrīt fēcūndăvĕ cōniūnx.

"Quīntĕ," pŭta, aūt "Pūblī," (gaūdēnt praēnōmĭnĕ mōllēs

aūrĭcŭlaē) "tĭbĭ mē vīrtūs tŭă fēcĭt ămīcūm;

iūs āncēps nōvī, caūsās dēfēndĕrĕ pōssūm;

ērĭpĭēt quīvīs ŏcŭlōs cĭtĭūs mĭhĭ quām tē

cōntēmptūm cāssā nŭcĕ paūpĕrĕt; haēc mĕă cūrāst,

nē quīd tū pērdās neū sīs iŏcŭs." īrĕ dŏmum ātquĕ

pēllĭcŭlām cūrārĕ iŭbē; fī cōgnĭtŏr īpsĕ,

pērsta ātque ōbdūrā, seū rūbră Cănīcŭlă fīndēt

īnfāntīs stătŭās, seū pīnguī tēntŭs ŏmāsō

Fūrĭŭs hībērnās cānā nĭvĕ cōnspŭĕt Ālpīs.

"nōnnĕ vĭdēs," ălĭquīs cŭbĭtō stāntēm prŏpĕ tāngēns

inquiet, "ut patiens, ut amicis aptus, ut acer?"

plūrēs ādnābūnt thŷnni ēt cētārĭă crēscēnt.

sī cuī praētĕrĕā vălĭdūs mălĕ fīlĭŭs īn rē

praēclārā sūblātŭs ălētūr, nē mănĭfēstūm

caēlĭbĭs ōbsĕquĭūm nūdēt tē, lēnĭtĕr īn spēm

ārrēpe ōffĭcĭōsŭs, ŭt ēt scrībārĕ sĕcūndūs

hērēs ēt, sī quīs cāsūs pŭĕrum ēgĕrĭt Ōrcō,

īn văcŭūm vĕnĭās: pērrāro haēc ālĕă fāllīt.

quī tēstāmēntūm trādēt tĭbĭ cūmquĕ lĕgēndūm,

ābnŭĕre ēt tăbŭlās ā tē rĕmŏvērĕ mĕmēntō,

sīc tămĕn ūt līmīs răpĭās quīd prīmă sĕcūndō

cēră vĕlīt vērsū; sōlūs mūltīsnĕ cŏhērēs,

vēlōcī pērcūrre ŏcŭlō. Plērūmquĕ rĕcōctūs

scrība ēx quīnquĕvĭrō cōrvūm dēlūdĕt hĭāntēm,

cāptātōrquĕ dăbīt rīsūs Nāsīcă Cŏrānō."

nūm fŭrĭs? Ān prūdēns lūdīs me ōbscūră cănēndō?

"ō Lāērtĭădē, quīdquīd dīcam aūt ĕrĭt aūt nōn:

dīvīnāre ĕtĕnīm māgnūs mĭhĭ dōnăt Ăpōllŏ."

quīd tămĕn īstă vĕlīt sĭbĭ fābŭlă, sī lĭcĕt, ēdĕ.

"tēmpŏrĕ quō iŭvĕnīs Pārthīs hōrrēndŭs, ăb āltō

dēmīssūm gĕnŭs Aēnēā, tēllūrĕ mărīquĕ

māgnŭs ĕrīt, fōrtī nūbēt prōcēră Cŏrānō

fīlĭă Nāsīcaē mĕtŭēntīs rēddĕrĕ sōldūm.

tūm gĕnĕr hōc făcĭēt: tăbŭlās sŏcĕrō dăbĭt ātquĕ

ūt lĕgăt ōrābīt; mūltūm Nāsīcă nĕgātās

āccĭpĭēt tāndem ēt tăcĭtūs lĕgĕt, īnvĕnĭētquĕ

nīl sĭbĭ lēgātūm praētēr plōrārĕ sŭīsquĕ.

īllŭd ăd haēc iŭbĕō: mŭlĭēr sī fōrtĕ dŏlōsă

lībērtūsvĕ sĕnēm dēlīrūm tēmpĕrĕt, īllīs

āccēdās sŏcĭūs; laūdēs, laūdērĭs ŭt ābsēns.

ādiŭvăt hōc quŏquĕ; sēd vīncīt lōngē prĭŭs īpsūm

ēxpūgnārĕ căpūt. Scrībēt mălă cārmĭnă vēcōrs:

laūdātō. Scōrtātŏr ĕrīt: căvĕ tē rŏgĕt; ūltrō

Pēnĕlŏpām făcĭlīs pŏtĭōrī trādĕ." pŭtāsnĕ,

pērdūcī pŏtĕrīt tām frūgī tāmquĕ pŭdīcă,

quām nĕquĭērĕ prŏcī rēctō dēpēllĕrĕ cūrsū?

"vēnĭt ĕnīm māgnūm dōnāndī pārcă iŭvēntūs,

nēc tāntūm Vĕnĕrīs, quāntūm stŭdĭōsă cŭlīnaē.

sīc tĭbĭ Pēnĕlŏpē frūgi ēst, quaē sī sĕmĕl ūnō

dē sĕnĕ gūstārīt tēcūm pārtītă lŭcēllūm,

ūt cănĭs ā cŏrĭō nūmquam ābstērrēbĭtŭr ūnctō.

mē sĕnĕ quōd dīcām fāctum ēst: ănŭs īmprŏbă Thēbīs

ēx tēstāmēntō sīc ēst ēlātă: cădāvēr

ūnctum ŏlĕō lārgō nūdīs ŭmĕrīs tŭlĭt hērēs,

scīlĭcĕt ēlābī sī pōssēt mōrtŭă; crēdō,

quōd nĭmĭum īnstĭtĕrāt vīvēntī. Caūtŭs ădītō:

neū dēsīs ŏpĕraē nēve īmmŏdĕrātŭs ăbūndēs.

dīffĭcĭlem ēt mōrōsum ōffēndēt gārrŭlŭs; ūltrā

nōn ĕtĭām sĭlĕās. Dāvūs sīs cōmĭcŭs ātquĕ

stēs căpĭte ōbstīpō, mūltūm sĭmĭlīs mĕtŭēntī.

ōbsĕquĭō grāssārĕ; mŏnē, si īncrēbrŭĭt aūră,

caūtŭs ŭtī vēlēt cārūm căpŭt; ēxtrăhĕ tūrbā

ōppŏsĭtīs ŭmĕrīs; aūrēm sūbstrīngĕ lŏquācī.

īmpōrtūnŭs ămāt laūdārī: dōnĕc ŏhē! Iām

ād caēlūm mănĭbūs sūblātīs dīxĕrĭt, ūrgĕ,

crēscēntēm tŭmĭdīs īnflā sērmōnĭbŭs ūtrēm.

cūm tē sērvĭtĭō lōngō cūrāquĕ lĕvārīt,

ēt cērtūm vĭgĭlāns, quārtaē sīt pārtĭs Ŭlīxēs,

aūdĭĕrīs "hērēs": "ērgō nūnc Dāmă sŏdālīs

nūsquam ēst? Ūndĕ mĭhī tām fōrtēm tāmquĕ fĭdēlēm?"

spārgĕ sŭbīnde ēt, sī paūlūm pŏtĕs, īllăcrĭmāre: ēst

gaūdĭă prōdēntēm vūltūm cēlārĕ. Sĕpūlcrūm

pērmīssum ārbĭtrĭō sĭnĕ sōrdĭbŭs ēxstrŭĕ; fūnūs

ēgrĕgĭē fāctūm laūdēt vīcīnĭă. Sī quīs

fōrtĕ cŏhērēdūm sĕnĭōr mălĕ tūssĭĕt, huīc tū

dīc, ēx pārtĕ tŭā seū fūndī sīvĕ dŏmūs sīt

ēmptōr, gaūdēntēm nūmmō te āddīcĕrĕ. Sēd mē

īmpĕrĭōsă trăhīt Prōsērpĭnă; vīvĕ vălēquĕ."