L. AURELII SYMMACHI - CARMINA

0

ARADIVS RVFINVS

Princeps ingenio, fortunae munere princeps

aetatis, Rufine, tuae, cui prospera quaeque

admiranda tuis aequabat gloria rebus,

unus amor cunctis et praesidium trepidorum,

principibus quorum uiguisti tempore doctus

aut calcaria ferre bonis aut frena tyrannis.

VALERIVS PROCVLVS

Cum primis quos non onerauit gloria patrum

ponemus Proculum, uitae morumque decore

haud umquam indignum magnorum Publicolarum.

olli semper amor ueri et constantia, simplex

caelicolum cultus; non illum spernere posses,

et quamquam reuerendus erat, non inde timeres.

ANICIVS IVLIANVS

Cuius opes aut nobilitas aut tanta potestas,

cedenti cui non praeluxerit Amnius unus?

acer ab ingenio cunctisque accommodus idem

hic et carus erat, conferre iuuare paratus;

nam diues, tum celsus honoribus, et tamen illis

grandior aeterno complebat nomine Romam.

PETRONIVS PROBIANVS

Iactet se Fortuna aliis, quos iudice nullo

lucem ad Romuleam sua sola licentia uexit;

te, Probiane pudor, te felix gratia teque

Itala simplicitas morum et sollertia iuuit.

assidue quocirca, Augustis notus et hospes,

praemia magnorum tetulisti dignus honorum.

VERINVS

Uirtutem, Uerine, tuam plus mirer in armis,

eoos dux Armenios cum caede domares,

an magis eloquium, morum uitaeque leporem

et (nisi in officiis, quotiens tibi publica curae)

quod uitam innocuis tenuisti laetus in agris?

nullum ultra est uirtutis opus, nam si esset, haberes.

ARADIVS RVFINVS

Prīncēps īngĕnĭō, fōrtūnaē mūnĕrĕ prīncēps

aētātīs, Rūfīnĕ, tŭaē, cuī prōspĕră quaēquĕ

ādmīrāndă tŭīs aēquābāt glōrĭă rēbūs,

ūnŭs ămōr cūnctīs ēt praēsĭdĭūm trĕpĭdōrūm,

prīncĭpĭbūs quōrūm vĭgŭīstī tēmpŏrĕ dōctūs

aūt cālcārĭă fērrĕ bŏnīs aūt frēnă tўrānnīs.

VALERIVS PROCVLVS

Cūm prīmīs quōs nōn ŏnĕrāvīt glōrĭă pātrūm

pōnēmūs Prŏcŭlūm, vītaē mōrūmquĕ dĕcōrĕ

haūd ūmquam īndīgnūm māgnōrūm Pūblĭcŏlārūm.

ōllī sēmpĕr ămōr vēri ēt cōnstāntĭă, sīmplēx

caēlĭcŏlūm cūltūs; nōn īllūm spērnĕrĕ pōssēs,

ēt quāmquām rĕvĕrēndŭs ĕrāt, nōn īndĕ tĭmērēs.

ANICIVS IVLIANVS

Cūiŭs ŏpēs aūt nōbĭlĭtās aūt tāntă pŏtēstās,

cēdēntī cuī nōn praēlūxĕrĭt Āmnĭŭs ūnūs?

ācĕr ăb īngĕnĭō cūnctīsque āccōmmŏdŭs īdēm

hīc ēt cārŭs ĕrāt, cōnfērrĕ iŭvārĕ părātūs;

nām dīvēs, tūm cēlsŭs hŏnōrĭbŭs, ēt tămĕn īllīs

grāndĭŏr aētērnō cōmplēbāt nōmĭnĕ Rōmām.

PETRONIVS PROBIANVS

Iāctēt sē Fōrtūna ălĭīs, quōs iūdĭcĕ nūllō

lūcem ād Rōmŭlĕām sŭă sōlă lĭcēntĭă vēxīt;

tē, Prŏbĭānĕ pŭdōr, tē fēlīx grātĭă tēquĕ

Ītălă sīmplĭcĭtās mōrum ēt sōllērtĭă iūvīt.

āssĭdŭē quōcīrca, Aūgūstīs nōtŭs ĕt hōspēs,

praēmĭă māgnōrūm tĕtŭlīstī dīgnŭs hŏnōrūm.

VERINVS

Vīrtūtēm, Vērīnĕ, tŭām plūs mīrĕr ĭn ārmīs,

ēōōs dūx Ārmĕnĭōs cūm caēdĕ dŏmārēs,

ān măgĭs ēlŏquĭūm, mōrūm vītaēquĕ lĕpōrēm

ēt (nĭsi ĭn ōffĭcĭīs, quŏtĭēns tĭbĭ pūblĭcă cūraē)

quōd vītam īnnŏcŭīs tĕnŭīstī laētŭs ĭn āgrīs?

nūllum ūltra ēst vīrtūtĭs ŏpūs, nām si ēssĕt, hăbērēs.