A. PERSII - SATURA II

0

Hūnc, Mācrīnĕ, dĭēm nŭmĕrā mĕlĭōrĕ lăpīllō,

quī tĭbĭ lābēntīs āppōnēt cāndĭdŭs ānnōs.

fūndĕ mĕrūm gĕnĭō. nōn tū prĕcĕ pōscĭs ĕmācī

quaē nĭsĭ sēdūctīs nĕquĕās cōmmīttĕrĕ dīvīs;

āt bŏnă pārs prŏcĕrūm tăcĭtā lībābĭt ăcērrā.

haūt cuīvīs prōmptum ēst mūrmūrque hŭmĭlīsquĕ sŭsūrrōs

tōllĕrĕ dē tēmplīs ĕt ăpērtō vīvĕrĕ vōtō.

"mēns bŏnă, fāmă, fĭdēs", haēc clāre ĕt ŭt aūdĭăt hōspēs;

īllă sĭbi īntrōrsum ēt sūb līnguā mūrmŭrăt: "ō sī

ēbūlliāt pătrŭūs, praēclārūm fūnŭs!" ĕt "ō sī

sūb rāstrō crĕpĕt ārgēntī mĭhĭ sērĭă dēxtrō

Hērcŭlĕ! pūpīllūmve ŭtĭnām, quēm prōxĭmŭs hērēs

īmpēllo, ēxpūngām; nam ēt ēst scăbĭōsŭs ĕt ācrī

bīlĕ tŭmēt. Nĕrĭō iām tērtĭă cōndĭtŭr ūxōr."

haēc sāncte ūt pōscās, Tĭbĕrīno īn gūrgĭtĕ mērgīs

mānĕ căpūt bīs tērque ēt nōctēm flūmĭnĕ pūrgās.

heūs ăgĕ, rēspōndē (mĭnĭmum ēst quōd scīrĕ lăbōrō)

dē Iŏvĕ quīd sēntīs? ēstne ūt praēpōnĕrĕ cūrēs

hūnc - cuīnām? cuīnām? vīs Stāio? ān - scīlĭcĕt haērēs?

quīs pŏtĭōr iūdēx pŭĕrīsvĕ quĭs āptĭŏr ōrbīs?

hōc ĭgĭtūr quō tū Iŏvĭs aūrem īmpēllĕrĕ tēmptās

dīc ăgĕdūm Stāiō. "prō Iūppĭtĕr, ō bŏnĕ" clāmēt

"Iūppĭtĕr!" āt sēsē nōn clāmēt Iūppĭtĕr īpsĕ?

īgnōvīssĕ pŭtās quĭă, cūm tŏnăt, ōcĭŭs īlēx

sūlpŭrĕ dīscŭtĭtūr sācrō quām tūquĕ dŏmūsquĕ?

ān quĭă nōn fībrīs ŏvĭum Ērgēnnāquĕ iŭbēntĕ

trīstĕ iăcēs lūcīs ēvītāndūmquĕ bĭdēntāl,

īdcīrcō stŏlĭdām praēbēt tĭbĭ vēllĕrĕ bārbām

Iūppĭtĕr? aūt quīdnam ēst quā tū mērcēdĕ dĕōrūm

ēmĕrĭs aūrĭcŭlās? pūlmōne ēt lāctĭbŭs ūnctīs?

ēcce ăvĭa aūt mĕtŭēns dīvūm mātērtĕră cūnīs

ēxēmīt pŭĕrūm frōntēmque ātque ūdă lăbēllă

īnfāmī dĭgĭto ēt lūstrālĭbŭs āntĕ sălīvīs

ēxpĭăt, ūrēntīs ŏcŭlōs ĭnhĭbērĕ pĕrītă;

tūnc mănĭbūs quătĭt ēt spēm mācrām sūpplĭcĕ vōtō

nūnc Lĭcĭni īn cāmpōs, nūnc Crāssī mīttĭt ĭn aēdīs:

"hūnc ōptēt gĕnĕrūm rēx ēt rēgīnă, pŭēllaē

hūnc răpĭānt; quīdquīd cālcāvĕrĭt hīc, rŏsă fīāt."

āst ĕgŏ nūtrīcī nōn māndō vōtă. nĕgātō,

Iūppĭtĕr, haēc īllī, quāmvīs te ālbātă rŏgārīt.

pōscĭs ŏpēm nērvīs cōrpūsquĕ fĭdēlĕ sĕnēctaē.

ēsto ăgĕ. sēd grāndēs pătĭnaē tūccētăquĕ crāssă

ādnŭĕre hīs sŭpĕrōs vĕtŭērĕ Iŏvēmquĕ mŏrāntūr.

rēm strŭĕre ēxōptās caēsō bŏvĕ Mērcŭrĭūmquĕ

ārcēssīs fībrā: "dā fōrtūnārĕ Pĕnātīs,

dā pĕcŭs ēt grĕgĭbūs fētūm." quō, pēssĭmĕ, pāctō,

tōt tĭbĭ cum īn flāmmā iūnīcum ōmēntă lĭquēscānt?

ēt tămĕn hīc ēxtīs ĕt ŏpīmō vīncĕrĕ fērtō

īntēndīt: "iām crēscĭt ăgēr, iām crēscĭt ŏvīlĕ,

iām dăbĭtūr, iām iām" - dōnēc dēcēptŭs ĕt ēxspēs

nēquīquām fūndō sūspīrēt nūmmŭs ĭn īmō.

sī tĭbĭ crētērrās ārgēnti īncūsăquĕ pīnguī

aūrō dōnă fĕrām, sūdēs ēt pēctŏrĕ laēvō

ēxcŭtĭāt gūttās laētārī praētrĕpĭdūm cōr.

hīnc īllūd sŭbĭīt, aūrō sācrās quŏd ŏvātō

pērdūcīs făcĭēs. "nām frātrēs īntĕr ăēnōs,

sōmnĭă pītŭĭtā quī pūrgātīssĭmă mīttūnt,

praēcĭpŭī sūntō sītque īllīs aūrĕă bārbă."

aūrūm vāsă Nŭmaē Sātūrnĭăque īmpŭlĭt aērā

Vēstālīsque ūrnās ēt Tūscūm fīctĭlĕ mūtāt.

ō cūrvae īn tērrīs ănĭmae ēt caēlēstĭum ĭnānīs,

quīd iŭvăt hōc, tēmplīs nōstrōs īnmīttĕrĕ mōrēs

ēt bŏnă dīs ēx hāc scĕlĕrātā dūcĕrĕ pūlpā?

haēc sĭbĭ cōrrūptō căsĭām dīssōlvĭt ŏlīvō,

haēc Călăbrūm cōxīt vĭtĭātō mūrĭcĕ vēllūs,

haēc bācām cōnchaē rāsīsse ēt strīngĕrĕ vēnās

fērvēntīs māssaē crūdō dē pūlvĕrĕ iūssīt.

pēccăt ĕt haēc, pēccāt, vĭtĭō tămĕn ūtĭtŭr. āt vōs

dīcĭtĕ, pōntĭfĭcēs, īn sānctō quīd făcĭt aūrūm?

nēmpe hōc quōd Vĕnĕrī dōnātae ā vīrgĭnĕ pūpaē.

quīn dămŭs īd sŭpĕrīs, dē māgnā quōd dărĕ lāncĕ

nōn pōssīt māgnī Mēssālaē līppă prŏpāgŏ?

cōnpŏsĭtūm iūs fāsque ănĭmō sānctōsquĕ rĕcēssūs

mēntĭs ĕt īncōctūm gĕnĕrōsō pēctŭs hŏnēstō.

haēc cĕdo ŭt ādmŏvĕām tēmplīs ēt fārrĕ lĭtābō.

Hunc, Macrine, diem numera meliore lapillo,

qui tibi labentis apponet candidus annos.

funde merum genio. non tu prece poscis emaci

quae nisi seductis nequeas committere diuis;

at bona pars procerum tacita libabit acerra.

haut cuiuis promptum est murmurque humilisque susurros

tollere de templis et aperto uiuere uoto.

"mens bona, fama, fides", haec clare et ut audiat hospes;

illa sibi introrsum et sub lingua murmurat: "o si

ebulliat patruus, praeclarum funus!" et "o si

sub rastro crepet argenti mihi seria dextro

Hercule! pupillumue utinam, quem proximus heres

impello, expungam; nam et est scabiosus et acri

bile tumet. Nerio iam tertia conditur uxor."

haec sancte ut poscas, Tiberino in gurgite mergis

mane caput bis terque et noctem flumine purgas.

heus age, responde (minimum est quod scire laboro)

de Ioue quid sentis? estne ut praeponere cures

hunc - cuinam? cuinam? uis Staio? an - scilicet haeres?

quis potior iudex puerisue quis aptior orbis?

hoc igitur quo tu Iouis aurem impellere temptas

dic agedum Staio. "pro Iuppiter, o bone" clamet

"Iuppiter!" at sese non clamet Iuppiter ipse?

ignouisse putas quia, cum tonat, ocius ilex

sulpure discutitur sacro quam tuque domusque?

an quia non fibris ouium Ergennaque iubente

triste iaces lucis euitandumque bidental,

idcirco stolidam praebet tibi uellere barbam

Iuppiter? aut quidnam est qua tu mercede deorum

emeris auriculas? pulmone et lactibus unctis?

ecce auia aut metuens diuum matertera cunis

exemit puerum frontemque atque uda labella

infami digito et lustralibus ante saliuis

expiat, urentis oculos inhibere perita;

tunc manibus quatit et spem macram supplice uoto

nunc Licini in campos, nunc Crassi mittit in aedis:

"hunc optet generum rex et regina, puellae

hunc rapiant; quidquid calcauerit hic, rosa fiat."

ast ego nutrici non mando uota. negato,

Iuppiter, haec illi, quamuis te albata rogarit.

poscis opem neruis corpusque fidele senectae.

esto age. sed grandes patinae tuccetaque crassa

adnuere his superos uetuere Iouemque morantur.

rem struere exoptas caeso boue Mercuriumque

arcessis fibra: "da fortunare Penatis,

da pecus et gregibus fetum." quo, pessime, pacto,

tot tibi cum in flamma iunicum omenta liquescant?

et tamen hic extis et opimo uincere ferto

intendit: "iam crescit ager, iam crescit ouile,

iam dabitur, iam iam" - donec deceptus et exspes

nequiquam fundo suspiret nummus in imo.

si tibi creterras argenti incusaque pingui

auro dona feram, sudes et pectore laeuo

excutiat guttas laetari praetrepidum cor.

hinc illud subiit, auro sacras quod ouato

perducis facies. "nam fratres inter aenos,

somnia pituita qui purgatissima mittunt,

praecipui sunto sitque illis aurea barba."

aurum uasa Numae Saturniaque impulit aera

Vestalisque urnas et Tuscum fictile mutat.

o curuae in terris animae et caelestium inanis,

quid iuuat hoc, templis nostros inmittere mores

et bona dis ex hac scelerata ducere pulpa?

haec sibi corrupto casiam dissoluit oliuo,

haec Calabrum coxit uitiato murice uellus,

haec bacam conchae rasisse et stringere uenas

feruentis massae crudo de puluere iussit.

peccat et haec, peccat, uitio tamen utitur. at uos

dicite, pontifices, in sancto quid facit aurum?

nempe hoc quod Veneri donatae a uirgine pupae.

quin damus id superis, de magna quod dare lance

non possit magni Messalae lippa propago?

conpositum ius fasque animo sanctosque recessus

mentis et incoctum generoso pectus honesto.

haec cedo ut admoueam templis et farre litabo.