VALERII FLACCI - ARGONAUTICON LIBER VII

0

Tē quŏquĕ Thēssălĭcō iām sērŭs ăb hōspĭtĕ vēspēr

dīvĭdĭt ēt iām tē tŭă gaūdĭă, vīrgŏ, rĕlīnquūnt

nōxquĕ rŭīt sōlī vĕnĭēns nōn mītĭs ămāntī.

ērgo ŭbĭ cūnctātīs ēxtrēmo īn līmĭnĕ plāntīs

cōntĭgĭt aēgră tŏrōs ēt mēns īncēnsă tĕnēbrīs

vērtĕrĕ tūnc vărĭōs pēr lōnga īnsōmnĭă quēstūs

nēc pĕrĕāt quō scīrĕ mălō, tāndēmquĕ fătērī

aūsă sĭbī paūlūm mĕdĭō sīc fātă dŏlōrēst.

"nūnc ĕgŏ quō cāsū vēl quō sīc pērvĭgĭl ūsquĕ

īpsă vŏlēns ērrōrĕ trăhōr? nōn haēc mĭhĭ cērtē

nōx ĕrăt āntĕ tŭōs, iŭvĕnīs fōrtīssĭmĕ, vūltūs,

quōs ĕgŏ cūr ĭtĕrūm dēmēns ĭtĕrūmquĕ rĕcōrdōr

tām māgnō dīscrētă mărī? quĭd ĭn hōspĭtĕ sōlō

mēns mĭhĭ? cōgnātī pŏtĭūs iām vēllĕră Phrīxī

āccĭpĭāt, quaē sōlă pĕtīt quaēque ūnă lăbōrūm

caūsă vĭrō. nām quāndŏ dŏmōs hās īllĕ rĕvīsēt

aūt mĕŭs Aēsŏnĭās quāndō pătĕr ībĭt ăd ūrbēs?

fēlīcēs mĕdĭīs quī sē dărĕ flūctĭbŭs aūsī

nēc tāntās tĭmŭērĕ vĭās tālēmquĕ sĕcūtī

hūc quī deīndĕ vĭrūm; sēd, sīt quŏquĕ tālĭs, ăbītŏ."

tūm iāctātă tŏrō tōtūmque ēxpērtă cŭbīlĕ

ēccĕ vĭdēt tĕnŭī cāndēscĕrĕ līmĕn Ĕōō;

nēc mĭnŭs īnsōmnēm lūx ōrtă rĕfēcĭt ămāntēm

quām cūm lānguēntēs ‹lĕvĭs› ērĭgĭt īmbĕr ărīstās

grātăquĕ iām fēssīs dēscēndūnt flāmĭnă rēmīs.

Āt sŭă lōngārūm Mĭnўās iām cūră vĭārūm

ādmŏnĕt īnque īpsō nēquīquām tēmpŏrĕ rēgēm

laētĭtĭaē mĕrĭtīquĕ pĕtūnt. quēm pāssŭs Ĭāsōn

vōtă prĭūs cāptāsquĕ dĕīs āccēndĕrĕ praēdās

prōmĭnĕt ātque ŏcŭlōs lōngē tĕnĕt, aūrĕă sī iām

pēllĭs ĕt ōblātīs clārēscānt ātrĭă vīllīs.

īlle aūtēm iāmiām vūltūs vōcēsquĕ părāntēm

āntĕ căpīt rūmpītquĕ mŏrās īnque īpsă mŏrāntīs

prōsĭlĭt ōră vĭrī tālīque ēffūndĭtŭr īrā:

"ōrbĕ sătōs ălĭō, sŭă lītŏră rēgnăque hăbēntēs,

quīs fŭrŏr hās mĕdĭīs tōt flūctĭbŭs ēgĭt ĭn ōrās

quīsvĕ mĕī vōs tāntŭs ămōr? tū prīmă mălōrūm

caūsă mĭhī, tū, Phrīxĕ gĕnēr. nōn te aēquŏrĕ mērsūm

quō sŏrŏr, ūt fēlīx nūllōs nūnc nōmĭnĕ Grāiōs

nōssem ĕgŏ! quīs rēgūm Pĕlĭās, quīs Thēssălŭs aūt quaē

Graēcĭă? quōdnam hŏmĭnūm cērnō gĕnŭs, aūt ŭbĭ caūtēs

Cŷănĕaē? vēnīt Scўthĭcās ēn hōspĕs ĭn ōrās.

quīnquāgīnta Ăsĭām (pŭdĕt heū) pĕnĕtrārĭt Ĭāsōn

ēxŭlĭbūs, mēque ānte ălĭōs sīc sprēvĕrĭt ūnă,

ūnă rătīs spŏlĭum ūt vīvō dē rēgĕ rĕpōrtēt?

īpsum ōffērrĕ mĕōs, īpsūm mē pāndĕrĕ lūcōs

īmpĕrĕt ēt nūllō dīgnētūr vīncĕrĕ bēllō?

cūr ăgĕ nōn tēmplīs sācrāta āvēllĕrĕ dōnă

ōmnĭbŭs ātque īpsās grĕmĭīs ābdūcĕrĕ nātās,

praēdŏ, lĭbēt? vōbīsnĕ dŏmōs, vōbīsnĕ pĕnātēs

ēssĕ pŭtēm, rătĭs īnfāndīs quōs sōlă răpīnīs

saēvăquĕ pāscĭt hĭēms ēt quōs, crēdāmŭs ŭt īpsīs,

rēx sŭŭs īnlīsīt pĕlăgō vĕtŭītquĕ rĕvērtī?

scīlĭcĕt Aēŏlĭaē pĕcŭdīs pŏtĕrētŭr ŭt aūrō?

āntĕ mĕūs caēsā dēscēndēt Caūcăsŭs ūmbrā

āc prĭŏr Haēmŏnĭās rĕpĕtēt sŭpĕr aēquŏră praēdās.

haūd ĕgŏ cūm vīttīs stătŭī fērālĭbŭs Hēllēn.

sī tămĕn hīs ălĭtēr pērstās nōn cēdĕrĕ tērrīs

tēquĕ pŭdōr cāssī rĕdĭtūs mŏvĕt āc lătĕt ūnā

nēscĭŏquīd plūs pūppĕ vĭrīs, haūd īpsĕ mŏrābōr

quaē pĕtĭtīs; mŏdŏ nōstră prĭōr tū pērfĭcĕ iūssă.

Mārtĭŭs ānte ūrbēm lōngīs iăcĕt hōrrĭdŭs ānnīs

cāmpŭs ĕt ārdēntēs āc mē quŏquĕ vōmĕrĕ prēssō,

mē quŏquĕ cūnctāntēs īntērdum āgnōscĕrĕ taūrī.

hīs măgĭs ātquĕ măgīs răbĭēm nūnc nōstră sĕnēctūs

lūxŭrĭēmquĕ dĕdīt, sŏlĭtōquĕ sŭpērbĭŏr īgnīs

ōrĕ frĕmīt. sūccēdĕ mĕaē, fōrtīssĭmĕ, laūdī

ēt nōstrōs rĕcŏle, hōspĕs, ăgrōs. nēc sēmĭnă dērūnt

quaē prĭŭs īpsĕ dăbam, ēt mēssēs quās sōlŭs ŏbībām.

cōnsĭlĭīs nōx ūnă sătīs, tēcūmquĕ rĕtrāctā

cūmquĕ tŭīs haēc iūssă dĕīs, āc sīquĭd ĭn īstōst

rōbŏrĕ praēdīctī vĕnĭēs īn iūră lăbōrīs.

īpse īncērtŭs ădhūc tĕnĕbrīs tē prōtĭnŭs īllīs

īnvōlvī flāmmīsquĕ vĕlīm, dūrārĕ părūmpēr

ān măgĭs ēvērsō iăcĭās dūm sēmĭnă cāmpō

āc tĭbĭ Cādmēī dūm dēntĭbŭs ēxĕăt hŷdrī

mīlĕs ĕt ārmātā flōrēscānt pūbĕ nŏvālēs."

Fīlĭă prīmă trŭcīs vōcēm mīrātă tўrānnī

haēsĭt ĕt ād iŭvĕnēm pāllēntĭă rēttŭlĭt ōră

cōntrĕmŭītquĕ mĕtū ‹nē› nēscĭŭs aūdĕăt hōspēs

sēquĕ mĭsēr nē pōssĕ pŭtēt. pērstrīnxĕrăt hōrrōr

īpsum ĕtĭam ēt maēstā stābāt dēfīxŭs ĭn īrā.

nōn ĭtă Tŷrrhēnūs stŭpĕt Īŏnĭūsquĕ măgīstēr

quī iām tē, Tĭbĕrīnĕ, tŭēns clārūmquĕ sĕrēnā

ārcĕ phărōn praēcēps sŭbĭtō nūsquam ōstĭă, nūsquām

Aūsŏnĭām vĭdĕt ēt saēvās āccēdĕrĕ Sŷrtēs.

tūm tămĕn īnfāndō quaē dēt rēspōnsă tўrānnō

cōllĭgĭt ēt tāndem ōbtūtū cōnsūrgĭt ăb āltō.

"nōn" ăĭt "hōs rĕdĭtūs, nōn hānc, Aēētă, dĕdīstī

spēm Mĭnўīs cūm prīmă tŭīs prō moēnĭbŭs ārmă

īndŭĭmūs. quō vērsă fĭdēs? quōs vēstră vŏlūtānt

iūssă dŏlōs? ălĭum hīc Pĕlĭān, ălĭa aēquŏră cērnō.

quīn ăgĭte hōc ōmnēs ŏdĭīsque ūrgētĕ tўrānnī

īmpĕrĭīsquĕ căpūt: nūnquām mĭhĭ dēxtĕră nēc spēs

dēfŭĕrīt; mōs iūssă pătī nēc cēdĕrĕ dūrīs.

ūnum ōrō, seū me īllă sŭīs sĕgĕs ōbrŭĕt hāstīs

haūrĭĕt ādvērsō seū crāstĭnŭs īgnĭs hĭātū,

nūntĭŭs hīnc saēvās Pĕlĭaē mīttātŭr ăd aūrēs

hīc pĕrĭīssĕ vĭrōs ēt mē, sī vēstră fŭīssēt

ūllă fĭdēs, rĕdŭcēm pătrĭaē pŏtŭīssĕ rĕfērrī."

Tālĭbŭs āttŏnĭtōs dīctīs nātāmquĕ pătrēmquĕ

līnquĭt ĕt īnfīdā praēcēps prōrūmpĭt ăb aūlā.

āt trĕpĭda ēt mĕdĭōs īntēr dēsērtă părēntēs

vīrgŏ sĭlēt nēc fīxă sŏlō sērvārĕ părūmpēr

lūmĭnă nēc pŏtŭīt maēstōs nōn flēctĕrĕ vūltūs

rēspēxītquĕ fŏrēs ĕt ădhūc īnvēnĭt ĕūntēm:

vīsŭs ĕt heū mĭsĕraē tūnc pūlchrĭŏr hōspĕs ămāntī

dīscēdēns; tālēs ŭmĕrōs, ĕă tērgă rĕlīnquīt.

īllă dŏmum ātque īpsōs paūlūm prōcēdĕrĕ pōstēs

ōptăt, ăt ārdēntēs tĕnĕt īntrā līmĭnă grēssūs.

quālĭs ŭbi ēxtrēmās Īō văgă sēntĭt hărēnās

fērtquĕ rĕfērtquĕ pĕdēm, tŭmĭdō quām cōgĭt Ĕrīnŷs

īrĕ mărī Phărĭaēquĕ vŏcānt trāns aēquŏră mātrēs,

cīrcŭĭt haūd ălĭtēr fŏrĭbūsque īmpēndĕt ăpērtīs

ān mĕlĭōr Mĭnўās rĕvŏcēt pătĕr, ōrăquĕ quaērēns

hōspĭtĭs aūt sōlō maērēt dēfēctă cŭbīlī

aūt vĕnĭt īn cāraē grĕmĭūm rĕfŭgītquĕ sŏrōrīs

ātquĕ lŏquī cōnātă sĭlēt, rūrsūsquĕ rĕcēdēns

quaērĭt ŭt Aēaēīs hōspēs cōnsēdĕrĭt ōrīs

Phrīxŭs, ŭt ālĭgĕrī Cīrcēn răpŭērĕ drăcōnēs.

tūm cŏmĭtūm vīsū frŭĭtūr mĭsĕrāndă sŭārūm

īmplērīquĕ nĕquīt sŭbĭtōquĕ părēntĭbŭs haērēt

blāndĭŏr ēt pătrĭaē cīrcūmfērt ōscŭlă dēxtraē.

sīc ādsuētă tŏrīs ēt mēnsaē dūlcĭs ĕrīlī

aēgră nŏvā iām pēstĕ cănīs răbĭēquĕ fŭtūrā

āntĕ fŭgām tōtōs lūstrāt quĕrĭbūndă pĕnātēs.

tāndem ĕtĭām mōllī sēmēt sīc īncrĕpăt īrā:

"pērgĭs" ăīt, "dēmēns, tēque īllĭŭs āngĭt ĭmāgŏ

cūrăquĕ quī prŏfŭgā fōrsān tĕnĕt āltă cărīnā

quīquĕ mĕūm pătrĭās rĕfĕrēt nēc nōmĕn ăd ūrbēs?

quīd me aūtēm sīc īllĕ mŏvēt, sŭpĕrētnĕ lăbōrēs

ān cădăt ēt tāntō tūrbētūr Graēcĭă lūctū?

sāltēm, fātă vĭrūm sī iām sūprēmă fĕrēbānt,

iūssŭs ăd īgnōtōs pŏtĭūs fŏrĕt īrĕ tўrānnōs

ō | ŭtĭnam, ūt tāndēm nōn hāc mŏrĕrētŭr ĭn ūrbĕ!

nāmque ēt sīdĕrĕō nōstrī dē sānguĭnĕ Phrīxī

dīcĭtŭr, ēt cārām vīdi īndŏlŭīssĕ sŏrōrēm,

sēque ăĭt hās iūssīs āctūm mĭsĕr īrĕ pĕr ūndās.

āt rĕdĕāt quōcūmquĕ mŏdō mēque īstă prĕcārī

nēscĭăt ātquĕ mĕūm nōn ōdĕrĭt īllĕ părēntēm."

dīxĕrăt haēc strātōquĕ grăvēs prōiēcĕrăt ārtūs

sī vĕnĭāt mĭsĕrātă quĭēs, cūm saēvĭŏr īpsĕ

tūrbăt ăgītquĕ sŏpōr; sūpplēx hīnc stērnĭtŭr hōspēs,

hīnc pătĕr. īllă nŏvā rūmpīt fōrmīdĭnĕ sōmnōs

ērĭgĭtūrquĕ tŏrō; fămŭlās cārōsquĕ pĕnātēs

āgnōscīt, mŏdŏ Thēssălĭcās rāptātă pĕr ūrbēs:

tūrbĭdŭs ūt Poēnīs caēcīsquĕ păvōrĭbŭs ēnsēm

cōrrĭpĭt ēt saēvaē fĕrĭt āgmĭnă mātrĭs Ŏrēstēs;

īpsum ānguēs, īpsum hōrrĭsŏnī quătĭt īră flăgēllī

ātque ĭtĕrum īnfēstaē sē fērvĕrĕ caēdĕ Lăcaēnaē

crēdĭt ăvēns fālsāquĕ rĕdīt dē strāgĕ dĕārūm

fēssŭs ĕt īn mĭsĕraē cōllābĭtŭr ōră sŏrōrīs.

Hīs ŭbĭ nēquīquām nūtāntēm Cōlchĭdă cūrīs

Iūnŏ vĭdēt nēcdum ēxtrēmō pārērĕ fŭrōrī

nōn iām mēntītaē vūltūm vōcēmquĕ rĕsūmīt

Chālcĭŏpēs. quāndo ārdŏr hĕbēt lĕvĭōrquĕ pŭdōrī

mēnsque ōbnīxă mălō, tĕnŭēs sūblīmĭs ĭn aūrās

tōllĭtŭr ēt fūlvō Vĕnĕrēm vēstīgăt Ŏlŷmpō.

"sūm mĕmŏr ūt sīs hūnc mēcūm pārtītă lăbōrēm;

īllă nĭmīs sēd dūră mănēt cōnvērsăque ĭn īrām

ēt fŭrĭās dŏlĕt āc mē nūnc dēcēptă rĕlīquīt.

ī prĕcŏr ātque īstūm quō mē frūstrātŭr ămōrēm

vīncĕ prŏcāx pătrĭīs ūt tāndem ēvādĕrĕ tēctīs

aūdĕăt ātquĕ mĕūm cāsū dēfēndĕre ăb ōmnī

Aēsŏnĭdēn. quīn īllă săcrō, quō frētă, vĕnēnō

īllum ĕtĭām tōtīs ādstāntēm nōctĭbŭs ānguēm,

quī nĕmŭs ōmnĕ sŭūm quīque aūrĕă (rēspĭcĕ pōrrō)

vēllĕră tōt spīrīs cīrcūm, tōt dūctĭbŭs īmplēt,

fāllăt ĕt īn sōmnōs īngēntī sōlvăt ăb ōrnō.

haēc tĭbĭ nūnc, Fŭrĭīs ātque īpsī cētĕră māndō."

Tūm Vĕnŭs ālĭgĕrūm mātēr sīc fātŭr Ămōrūm:

"nēc tĭbĭ cūm prīmōs ādgrēssa ēs flēctĕrĕ sēnsūs

vīrgĭnĭs īgnōtāque ănĭmūm cōntīngĕrĕ cūrā

dēfŭĭmūs, dătă cōntĭnŭō ‹quīn› cīngŭlă sōlī

nōstră tĭbī, quīs mōtă lŏcō lăbĕfāctăquĕ cēssīt.

haūd sătĭs ēst, sēd me īpsa ŏpŭs ēt cūnctāntĭă pōscūnt

pēctŏră mē dŭbĭūsquĕ pŭdōr. iām foēdĕră fāxō

Aēsŏnĭī pĕtăt īpsă vĭrī mĕtŭātquĕ mŏrārī.

tū fāc lūcĭfĕraē cĭtŭs ād dēlūbră Dĭānaē

dēvĕnĭāt, sācrās sŏlĭta ēst ŭbĭ fūndĕrĕ taēdās

Cōlchĭs ĕt aēquālī dŏmĭnām lūstrārĕ cătērvā.

nēc tē nūnc Hĕcătēs sŭbĕāt mĕtŭs, aūt mĕă fōrtĕ

īmpĕdĭāt nē coēptă tĭmē. quīn aūdĕăt ōptō;

cōntĭnŭō trānsībĭt ămōr cāntūquĕ trĭlīnguī

īpsām flāmmĭfĕrōs cōgām cōmpēscĕrĕ taūrōs."

āmplēxūquĕ pĕtīt; vŏlŭcrēm tūnc āspĭcĭt Īrīn

fēstīnāmquĕ iŭbēt mŏnĭtīs pārērĕ Dĭōnēs

ēt iŭvĕnem Aēsŏnĭūm praēdīctō sīstĕrĕ lūcō.

prōtĭnŭs hīnc Īrīs Mĭnўās, Cўthĕrēă pĕtīvīt

Cōlchĭdă, Caūcăsĕīs spĕcŭlātrīx Iūnŏ rĕsēdīt

rūpĭbŭs āttŏnĭtōs Aēaēa īn moēnĭă vūltūs

spēquĕ mĕtūquĕ tĕnēns ĕt ădhūc īgnāră fŭtūrī.

Vīx prīmās ōccūltă Vĕnūs prōspēxĕrăt ārcēs:

vīrgĭnĭs ēccĕ nŏvūs mēntēm pērstrīngĕrĕ lānguōr

īncĭpĭt; īngĕmĭnānt cōmmōtīs quēstĭbŭs aēstūs.

ērgo ĭtĕrūm sēnsūs vărĭōs sŭpĕr hōspĭtĕ vōlvēns

maērĕt ĕt ābsēntī nēquīquām tālĭă fātūr:

"sī tĭbĭ Thēssălĭcīs, nūnc sī tŭă fōrtĕ vĕnēnīs

mātĕr ĕt heū sīqua ēst pōssēt sūccūrrĕrĕ cōniūnx!

quīdnĕ tŭōs vīrgō pōssīm nĭsĭ flērĕ lăbōrēs?

nēc sătĭs; īpsa ĕtĭām cāsūs spēctārĕ sŭprēmōs

ātque ĭtĕrūm dūraē cōgār cŏmĕs īrĕ sŏrōrī!

ēt nūnc īllĕ sŭā nōn quēmquām sōrtĕ mŏvērī,

nōn ūllūm mĕmĭnīssĕ pŭtāt, cūmque ōmnĭbŭs ōdīt

mē quŏquĕ. sīquāndō fŭĕrīt tămĕn ūllă pŏtēstās

īllum ĕgŏ quī dīrīs cĭnĭs ūltĭmŭs haēsĕrĭt ārvīs

ōssăquĕ quīs taūrī saēvūsquĕ pĕpērcĕrĭt īgnīs

cōmpōnām sēdēmquĕ dăbō. fās tūnc mĭhĭ mānēs

dīlēxīssĕ vĭrī tŭmŭlōque hās rēddĕrĕ cūrās."

Dīxĕrăt. ēccĕ tŏrō Vĕnŭs īmprōvīsă rĕsēdīt,

sīcŭt ĕrāt mūtātă dĕām mēntītăquĕ pīctīs

vēstĭbŭs ēt măgĭcā Cīrcēn Tītānĭdă vīrgā.

īllă, vĕlūt lēntī fāllātŭr ĭmāgĭnĕ sōmnī,

sīc ŏcŭlōs īncērtă tĕnēt māgnīquĕ sŏrōrēm

paūlātīm pŭtăt ēssĕ pătrīs. tūm flēbĭlĕ gaūdēns

prōsĭlŭīt saēvaēque ūltrō tŭlĭt ōscŭlă dīvaē

āc prĭŏr "ō tāndēm, vīx tāndēm rēddĭtă Cīrcē,

dūră, tŭīs, quaē tē bĭiŭgīs sērpēntĭbŭs ēgīt

hīnc fŭgă quaēvĕ fŭīt pătrĭīs mŏră grātĭŏr ōrīs?

ānte ēt Thēssălĭcaē Phāsīn pĕtĭērĕ cărīnaē

pērquĕ tŏt īnfēlīx frūstrā vădă vēnĭt Ĭāsōn

quām pătrĭaē tē mōvĭt ămōr." tūm cētĕră rūmpīt

ōccūrrītquĕ Vĕnūs: "tū nūnc mĭhĭ caūsă vĭārūm

sōlă, tŭaē vĕnĭō, iām prīdem īgnāvă, iŭvēntaē.

cētĕră pārcĕ quĕrī neū mē, mĕlĭōră sĕcūtām,

ārgŭĕ; quīppe ĕtĭām rĕpŭtēntūr mūnĕră dīvūm.

ōmnĭbŭs hūnc pŏtĭūs cōmmūnem ănĭmāntĭbŭs ōrbēm

cōmmūnēs ēt crēdĕ dĕōs. pătrĭam īndĕ vŏcātō

quā rĕdĭt ītquĕ dĭēs, nēc nōs, ō nātă, mălīgnūs

claūsĕrĭt hōc ūnō sēmpēr sūb frīgŏrĕ mēnsīs.

fās mĭhĭ nōn hăbĭlēs, fās ēt tĭbĭ līnquĕrĕ Cōlchōs.

ēt nūnc Aūsŏnĭī cōniūnx ĕgŏ rēgĭă Pīcī

nēc mĭhĭ flāmmĭfĕrīs hōrrēnt ĭbĭ pāscŭă taūrīs

mēquĕ vĭdēs Tūscī dŏmĭnām mărĭs: āt tĭbĭ quīnām

Saūrŏmătaē, mĭsĕrāndă, prŏcī? cuī vādĭs Hĭbērō,

eī mĭhĭ, vēl saēvō cōniūnx nōn ūnă Gĕlōnō?"

Īllă dĕaē cōntrā iāmdūdūm spērnĕrĕ vōcēs.

"nōn ĭtă me īmmĕmŏrēm māgnaē Pērsēĭdŏs" īnquīt

"cērnĭs ŭt īnfēlīx thălămōs ĕgŏ cōgăr ĭn īllōs.

ī prĕcŏr ātque īllūm prō mē dīmīttĕ tĭmōrēm.

sēd măgĭs hīs mĭsĕrām, quāndō pŏtĕs, ērĭpĕ cūrīs

ūndĕ mĕtūs aēstūsquĕ mĭhī quaēque āspĕră, mātēr,

pērpĕtĭōr dŭbĭaē iāmdūdum īncēndĭă mēntīs.

nūllă quĭēs ănĭmō, nūllūs sŏpŏr, ārĭdă ‹līnguă›.

quaērĕ mălīs nōstrīs rĕquĭēm mēntēmquĕ rĕpōnĕ,

rēddĕ dĭēm nōctēmquĕ mĭhī, dā prēndĕrĕ vēstēs

sōmnĭfĕrās īpsāque ŏcŭlōs cōmpōnĕrĕ vīrgā.

tū quŏquĕ nīl, mātēr, prōdēs mĭhĭ; fōrtĭŏr āntĕ

sōlă fŭī. trīstēs thălămōs īnfēstăquĕ cērnō

ōmnĭă, vīpĕrĕōs īpsī tĭbĭ sūrgĕrĕ crīnēs."

tālĭă vērbă dăbāt cōllāpsăquĕ flēbăt ĭnīquaē

īn Vĕnĕrīs Mēdēă sĭnūs pēstēmquĕ lătēntēm

ōssĭbŭs ātque īmī mōnstrābāt pēctŏrĭs īgnēm.

Ōccŭpăt āmplēxū Vĕnŭs ēt fŭrĭālĭă fīgīt

ōscŭlă pērmīxtūmque ŏdĭīs īnspīrăt ămōrēm,

dūmque īllām vărĭīs maērēntēm vōcĭbŭs āmbīt

īnque ălĭō sērmōnĕ tĕnēt "quīn hōc" ăĭt "aūdī

ātque āttōllĕ gĕnās" lăcrĭmīsque haēc īnfĭt ŏbōrtīs:

"cūm lĕvĭs ā sŭpĕrīs ād tē mŏdŏ lābĕrĕr aūrīs

fōrtĕ rătēm prīmō fūlgēntēm lītŏrĕ cērnō

quālēm nōstră sŭō nūnquām dīmīttĕrĕ pōrtū

vēllĕt ădhūc ōmnēs quaē dētĭnĕt īnsŭlă naūtās.

ūnŭs ĭbi ānte ălĭōs quī tūm mĭhĭ pūlchrĭŏr ōmnēs

vīsŭs ĕrāt, lōngēquĕ dŭcēm mīrābăr ĕt īpsă,

ādvŏlăt ātque ūnām cŏmĭtūm rătŭs ēssĕ tŭārūm

"pēr tĭbĭ sīquĭs" ăīt "mŏrĭtūrī prōtĭnŭs hōrrōr

ēt quēm nōn mĕrĭtīs vĭdĕās ōccūrrĕrĕ mōnstrīs

haēc prĕcŏr, haēc dŏmĭnaē rĕfĕrās ād vīrgĭnĭs aūrēm.

tū flētūs ōstēndĕ mĕōs; īlli hās ĕgŏ vōcēs,

quā dătŭr, hāsquĕ mănūs, ūt pōssum, ā lītŏrĕ tēndō.

īpsaē quās mēcūm pēr mīllĕ pĕrīcŭlă trāxī

dēfēcērĕ dĕaē; spēs ēt vĭă sōlă sălūtīs

quām dĕdĕrīt, sī fōrtĕ dăbīt. nē vōtă rĕpēllāt,

nē, mĕă, tōtque ănĭmās, quālēs nēc vīdĕrĭt ūltrā,

dīc, prĕcŏr, aūxĭlĭō iŭvĕt ātque haēc nōmĭnă sērvēt.

sī Pĕlŏpīs dūrōs prĭŏr Hīppŏdămīă lăbōrēs

ēxpĕdĭīt tōtque ōră sĭmūl vūlgātă prŏcōrūm

rēspĭcĭēns tāndēm pătrĭōs ēxhōrrŭĭt āxēs,

sī dĕdĭt īpsă nĕcī frātrēm Mīnōĭă vīrgŏ,

cūr nōn hōspĭtĭbūs fās sīt sūccūrrĕrĕ dīgnīs

tē quŏque ĕt Aēaēōs iŭbĕās mītēscĕrĕ cāmpōs?

ōccĭdăt aētērnā tāndēm Cādmēĭă mōrtĕ

iām sĕgĕs ēt vīsō fūmāntēs hōspĭtĕ taūrī.

eī mĭhĭ quōd nūllās hīc pōssum ēxsōlvĕrĕ grātēs!

āt tămĕn hōc saēvā cōrpūs dē mōrtĕ rĕcēptūm,

hānc ănĭmām scĭăt ēssĕ sŭām. mĭsĕrēbĭtŭr ērgō?

dīc" ăĭt "ān pŏtĭūs...?", strīctūmquĕ rŭēbăt ĭn ēnsēm.

prōmīsī (nē fāllĕ, prĕcōr) cūmque īpsă mŏvērēr

ādlŏquĭō cāsūquĕ vĭrī tē pāssă rŏgārī

sūm pŏtĭūs: tū laūdĕ nŏvā, tū sūpplĭcĕ dīgnō

dīgnĭŏr ēs, ēt fāmă mĕīs iām pārtă vĕnēnīs."

Tōrsĕrăt īllă grăvī iāmdūdūm lūmĭnă vūltū

vīx ănĭmōs dēxtrāmquĕ tĕnēns quīn īpsă lŏquēntīs

īrĕt ĭn ōră dĕaē; tāntā pŭdŏr aēstŭăt īrā.

vērbă căvēns; hōrrōr mōllēs īnvāsĕrăt ānnōs.

iāmquĕ tŏrō trĕpĭdās īnfēlīx ōbrŭĭt aūrēs

nēc quō fērrĕ fŭgām nēc quō sē vērtĕrĕ pōssēt

prēnsă vĭdēt; rūptā cōndī tēllūrĕ prĕmīquĕ

iāmdūdūm cŭpĭt āc dīrās ēvādĕrĕ vōcēs.

īllă sĕquī iŭbĕt ēt pōrtīs ēxspēctăt ĭn īpsīs

saēvŭs Ĕchīŏnĭā ceū Pēnthĕă Bācchŭs ĭn aūlā

dēsĕrĭt īnfēctīs pēr rōscĭdă cōrnŭă vīttīs,

cūm tĕnĕt īllĕ dĕūm pŭdĭbūndăquĕ tēgmĭnă mātrīs

tŷmpănăque ēt mōllēm sŭbĭtō mĭsĕr āccĭpĭt hāstām;

haūd ălĭtēr dēsērtă păvēt pērque ōmnĭă cīrcūm

fērt ŏcŭlōs tēctīsquĕ nĕgāt prōcēdĕrĕ vīrgŏ.

cōntrā saēvŭs ămōr, cōntrā pĕrĭtūrŭs Ĭāsōn

ūrgĕt ĕt aūdītaē crēscūnt īn pēctŏrĕ vōcēs.

heū quĭd ăgāt? vĭdĕt ēxtērnō sē prōdĕrĕ pātrēm

dūră vĭrō, fāmām scĕlĕrūm iāmque īpsă sŭōrūm

prōspĭcĭt ēt quēstū sŭpĕrōs quēstūquĕ fătīgāt

Tārtără; pūlsăt hŭmūm mănĭbūsque īmmūrmŭrăt ūncīs

nōctĭs ĕrām Dītēmquĕ cĭēns, sūccūrrĕrĕ tāndēm

mōrtĕ vĕlīnt īpsūmquĕ sĭmūl dēmīttĕrĕ lētō

quēm prōptēr fŭrĭt; ābsēntēm saēvīssĭmă pōscīt

nūnc Pĕlĭān, tāntā iŭvĕnēm quī pērdĕrĕt īrā:

saēpĕ sŭās mĭsĕrō prōmīttĕrĕ dēstĭnăt ārtēs;

deīn nĕgăt ātque ūnā pŏtĭūs dēcērnĭt ‹ŏbīrĕ,›

āc nĕquĕ tām tūrpī cēssūrām sēmpĕr ămōrī

prōclāmāt nĕque ŏpem īgnōtō vīrēsquĕ dătūrām

ātquĕ tŏrō prōiēctă mănēt, cūm vīsă vŏcārī

rūrsŭs ĕt īmpūlsō sŏnŭērūnt cārdĭnĕ pōstēs.

Ērgo ŭbĭ nēscĭŏquō pĕnĭtūs sē nūmĭnĕ vīncī

sēntĭt ĕt ābscīsūm quīcquīd pŭdŏr āntĕ mŏnēbāt

tūm thălămī pĕnĕtrālĕ pĕtīt quaē māxĭmă nōrāt

aūxĭlĭa Haēmŏnĭaē quaērēns prō rēgĕ cărīnaē.

ūtquĕ prŏcūl măgĭcīs spīrāntĭă tēctă vĕnēnīs

ēt saēvaē pătŭērĕ fŏrēs ōblātăquĕ cōntrā

ōmnĭă quaē pōntō, quaē mānĭbŭs ērŭĭt īmīs

ēt quaē sānguĭnĕō lūnaē dēstrīnxĭt ăb ōrĕ

"tūnĕ sĕquērĭs" ăīt "quīdquam aūt pătĭērĕ pŭdēndūm

cūm tĭbĭ tōt mōrtēs scĕlĕrīsquĕ brĕvīssĭmă tāntī

ēffŭgĭa?" haēc dīcēns quā nōn vēlōcĭŏr ūllă

pēstĭs ĕrāt tōtō nēquīquām lūmĭnĕ lūstrāt

cūnctātūrquĕ sŭpēr mŏrĭtūrăquĕ cōllĭgĭt īrās.

ō nĭmĭūm iūcūndă dĭēs, quām cāră sŭb īpsā

mōrtĕ măgīs! stĕtĭt ‹ēt› sēsē mīrātă fŭrēntēmst.

"ōccĭdĭs heū; prīmō pŏtĕs hōc dūrārĕ sŭb aēvō?

nēc tū lūcĭs" ăīt "nēc vīdĕrĭs ūllă iŭvēntaē

gaūdĭă, nōn dūlcēs frātrīs pūbēscĕrĕ mālās?

hūnc quŏquĕ, quīcūmque ēst, crūdēlĭs, Ĭāsŏnă nēscīs

mōrtĕ pĕrīrĕ tŭā, quī tē nūnc īnvŏcăt ūnām,

quī rŏgăt, heū nōstrō quām prīmam īn lītŏrĕ vīdīt?

cūr tĭbĭ fāllācēs plăcŭīt cōniūngĕrĕ dēxtrās

tūnc, pătĕr, ātque īstīs iŭvĕnēm nōn pērdĕrĕ mōnstrīs

prōtĭnŭs? īpsa ĕtĭām, fătĕōr, tūnc īpsă vŏlēbām.

tēstōr, cāră, tŭās, Cīrcē Tītānĭă, vōcēs,

tē dūcēntĕ sĕquōr, tŭă mē, grāndaēvă, fătīgānt

cōnsĭlĭa ēt mŏnĭtīs cēdō mĭnŏr." haēc ŭbĭ fātă

rūrsŭs ăd Haēmŏnĭī iŭvĕnīs cūrāmquĕ mĕtūmquĕ

vērtĭtŭr, hūnc sōlūm prōptēr seū vīvĕrĕ gaūdēns

sīvĕ mŏrī, quōdcūmquĕ vĕlīt. māiōră prĕcātūr

cārmĭnă, māiōrēs Hĕcătēn īmmīttĕrĕ vīrēs

nūnc sĭbĭ, nēc nōtīs stābāt cōntēntă vĕnēnīs.

cīngĭtŭr īndĕ sĭnūs ēt, quā sĭbĭ fīdă măgīs vīs

nūllă, Prŏmēthēaē flōrēm dē sānguĭnĕ fībraē

Caūcăsĕūm prōmīt nūtrītăquĕ grāmĭnă †pōntī†

quaē săcĕr īllĕ nĭvēs īntēr trīstēsquĕ prŭīnās

dūrăt ălītquĕ crŭōr cūm vīscĕrĕ vūltŭr ădēsō

tōllĭtŭr ē scŏpŭlīs ēt rōstro īrrōrăt ăpērtō.

īdēm nēc lōngī lānguēscīt fīnĭbŭs aēvī

īmmōrtālĕ vĭrēns, īdēm stāt fūlmĭnă cōntrā

sālvŭs ĕt īn mĕdĭīs flōrēscūnt īgnĭbŭs hērbaē.

prīma Hĕcătē Stўgĭīs dūrātām fōntĭbŭs hārpēn

īntŭlĭt ēt vălĭdās scŏpŭlīs ēffōdĭt ărīstās;

mōx fămŭlaē mōnstrātă sĕgēs, quaē lāmpădĕ Phoēbēs

sūb dĕcĭmā iŭgă fētă mĕtīt saēvītquĕ pĕr ōmnēs

rēlĭquĭās sănĭēmquĕ dĕī; gĕmĭt īrrĭtŭs īllĕ

Cōlchĭdŏs ōră tŭēns; tōtōs tūnc cōntrăhĭt ārtūs

spōntĕ dŏlōr cūnctaēquĕ trĕmūnt sūb fālcĕ cătēnaē.

Tālĭbŭs īnfēlīx cōntrā sŭă rēgnă vĕnēnīs

īnstrŭĭtūr nōctīquĕ trĕmēns īnfērtŭr ŏpācaē.

dāt dēxtrām blāndīsquĕ făvēns Vĕnŭs ōs quŏquĕ sōlvīt

ādlŏquĭīs iūnctōquĕ trăhīt pēr moēnĭă pāssū.

quālĭs ădhūc tĕnĕrōs ŭbĭ prīmūm cāllĭdă fētūs

mātĕr ăb ēxcēlsō prōdūxĭt ĭn āĕră nīdō

hōrtātūrquĕ sĕquī brĕvĭbūsque īnsūrgĕrĕ pīnnīs;

īllōs caērŭlĕī prīmūm fĕrĭt hōrrŏr Ŏlŷmpī

iāmquĕ rĕdīrĕ rŏgānt ādsuētăquĕ quaērĭtŭr ārbōr:

haūd ălĭtēr caēcaē pēr moēnĭă dēfĭcĭt ūrbīs

īncēdēns hōrrētquĕ dŏmōs Mēdēă sĭlēntēs.

hīc ĭtĕrum ēxtrēmaē nēquīquam īn līmĭnĕ pōrtaē

sūbstĭtĭt ātque ĭtĕrūm flētūs ănĭmīquĕ sŏlūtī

rēspēxītquĕ dĕām paūlūmque hīs vōcĭbŭs haēsīt:

"īpsĕ rŏgāt cērtē mēque īpse īmplōrăt Ĭāsōn?

nūllănĕ cūlpă sŭbēst, lābēs nōn ūllă pŭdōrīs,

nūllŭs ămōr? nēc tūrpĕ vĭrō sērvīrĕ prĕcāntī?"

īllă nĭhīl cōntrā vōcēsque ābrūmpĭt ĭnānēs.

ēt iāmiām măgĭcō pĕr ŏpācă sĭlēntĭă Cōlchīs

coēpĕrăt īrĕ sŏnō, mōntānăquĕ cōndĕrĕ vūltūs

nūmĭnă cūmquĕ sŭīs āvērtī †cōllĭbŭs† āmnēs.

iām stăbŭlīs grĕgĭbūsquĕ păvōr strĕpĭtūsquĕ sĕpūlchrīs

īncĭdĕrāt; stŭpĕt īpsă grăvī nōx tārdĭŏr ūmbrā.

iāmquĕ trĕmēns lōngē sĕquĭtūr Vĕnŭs; ūtquĕ sŭb āltās

pērvēnērĕ trăbēs dīvaēquĕ trĭfōrmĭs ĭn ūmbrām

hīc sŭbĭto ānte ŏcŭlōs nōndūm spērātŭs Ĭāsōn

ēmĭcŭīt, vīdītquĕ prĭōr cōntērrĭtă vīrgŏ.

ātque hīnc sē prŏfŭgām vŏlŭcrī Thaūmāntĭăs ālā

sūstŭlĭt, īndĕ Vĕnūs dēxtraē dīlāpsă tĕnēntī.

ōbvĭŭs ūt sērā cūm sē sūb nōctĕ măgīstrīs

īmpīngīt pĕcŏrīquĕ păvōr, quālēsvĕ prŏfūndūm

pēr chăŏs ōccūrrūnt caēcaē sĭnĕ vōcĭbŭs ūmbraē,

haūd sĕcŭs īn mĕdĭīs nōctīs nĕmŏrīsquĕ tĕnēbrīs

īncĭdĕrānt āmbo āttŏnĭtī iūxtāquĕ sŭbībānt

ābiĕtĭbūs tăcĭtīs aūt īmmōtīs cўpărīssīs

ādsĭmĭlēs, răpĭdūs nōndūm quās mīscŭĭt Aūstēr.

Ērgo, ŭt ĕrāt, vūltū dēfīxŭs ŭtērquĕ sĭlēntī

nōxquĕ sŭūm pĕrăgēbăt ĭtēr. iāmiam ōră lĕvārĕ

Aēsŏnĭdēn fārīquĕ cŭpīt Mēdēă prĭōrēm.

quām sĭmŭl ēffūsīs păvĭtāntēm flētĭbŭs hērōs

flāgrāntēsquĕ gĕnās vīdīt mĭsĕrūmquĕ pŭdōrēm

hās tāndēm vōcēs dĕdĭt ēt sōlātŭs ămāntēmst.

"fērsne ălĭquām spēm lūcĭs?" ăīt. "mĭsĕrātă lăbōrēm

nēmpĕ vĕnīs? ăn ĕt īpsă mĕā laētābĕrĕ mōrtĕ?

nē prĕcŏr īnfāndō sĭmĭlēm tē, vīrgŏ, părēntī

gēssĕrĭs; haūd tālēs dĕcĕt īnclēmēntĭă vūltūs.

hāscĭnĕ nūnc grātēs, haēc ēxspēctātă lăbōrūm

dōnă dărī dĕcŭīt? sīc tē sūb tēstĕ rĕmīttī

fās mē? vīrgŏ, tŭās iūstīs dā vōcĭbŭs aūrēs.

dīc, pătĕr īllĕ tŭūs tāntīs me ōppōnĕrĕ mōnstrīs

quīd mĕrĭtum aūt tālēs vŏlŭīt ‹cūr› pēndĕrĕ poēnās?

ān iăcĕt ēxtērnā quōd nūnc mĭhĭ cūspĭdĕ Cānthūs

quōdquĕ mĕūs vēstrīs cĕcĭdīt prō moēnĭbŭs Īphīs

aūt Scўthĭaē tānta īndĕ mănūs? iūssīssĕt ăbīrĕ

pērfĭdŭs ātquĕ sŭīs ēxtēmplō cēdĕrĕ rēgnīs.

spēm mĭhĭ prōmīssām pēr quaē dīscrīmĭnă rūrsūs

ēt rēddāt quā lēgĕ vĭdēs. ōccūmbĕrĕ tāndēm

pōssŭmŭs, īdquĕ sĕdēt quām nōn quaēcūmquĕ sŭbīrĕ

pātrīs iūssă tŭī; nūnquām sĭnĕ vēllĕre ăbībō

hīnc ĕgŏ, dēgĕnĕrēm nēc tū mē prīmă vĭdēbīs."

Haēc ăĭt. īllă trĕmēns, ūt sūpplĭcĭs āspĭcĭt ōră

cōntĭcŭīssĕ vĭrī iāmque ēt sŭă vērbă rĕpōscī,

nēc quĭbŭs īncĭpĭāt dēmēns vĭdĕt ōrdĭnĕ nēc quō

quōvĕ tĕnūs, prīmā cŭpĭēns ēffūndĕrĕ vōcĕ

ōmnĭă, sēd nēc prīmă pŭdōr dāt vērbă tĭmēntī.

haērĕt ĕt āttōllēns vīx tāndēm lūmĭnă fātūr.

"quīd, prĕcŏr, īn nōstrās vēnīstī, Thēssălĕ, tērrās?

ūndĕ mĕī spēs ūllă tĭbī, tāntōsquĕ pĕtīstī

cūr nōn īpsĕ tŭā frētūs vīrtūtĕ lăbōrēs?

nēmpe ĕgŏ sī pătrĭīs tĭmŭīssem ēxcēdĕrĕ tēctīs

ōccĭdĕrās, nēmpe hānc ănĭmām crās saēvă mănēbānt

fūnĕră. Iūno ŭbĭ nūnc, ŭbĭ nūnc Trītōnĭă vīrgŏ,

sōlă tĭbī quŏnĭām tāntīs īn cāsĭbŭs ādsūm

ēxtērnaē rēgīnă dŏmūs? mīrārĭs ĕt īpsĕ,

crēdŏ, nĕc āgnōscūnt haē nūnc Aēētĭdă sīlvaē.

sēd fātīs sūm vīctă tŭīs; căpĕ mūnĕră sūpplēx

nōn mĕă, tēque ĭtĕrūm Pĕlĭās sī pērdĕrĕ quaērēt

īnque ălĭōs cāsūs, ălĭās ‹sī› mīttĕt ăd ūrbēs,

heū fōrmaē nē crēdĕ tŭaē." Tītānĭă iāmquĕ

grāmĭnă Pērsaēāsquĕ sĭnū dēprōmĕrĕ vīrēs

coēpĕrăt hīs‹que› ĭtĕrūm cōmpēllăt Ĭāsŏnă dīctīs:

"sī tămĕn aūt sŭpĕrīs ălĭquām spēm pōnĭs ‹ĭn īstīs›

aūt tŭă praēsēntī vīrtūs [te] ēdūcĕrĕ lētō

sī tē fōrtĕ pŏtēst, ĕtĭām nūnc dēprĕcŏr, hōspēs,

mē sĭne ĕt īnsōntēm mĭsĕrō dīmīttĕ părēntī."

dīxĕrăt. ēxtēmplō (nĕque ĕnim īmmātūră rŭēbānt

sīdĕra ĕt ēxtrēmūm sūspēxĕrăt āxĕ Bŏōtēn)

cūm gĕmĭtu ēt mūltō iŭvĕnī mĕdĭcāmĭnă flētū

nōn sĕcŭs āc pătrĭām părĭtēr fāmāmquĕ dĕcūsquĕ

ōbĭcĭt; īllĕ mănū sŭbĭt ēt vīm cōrrĭpĭt ōmnēm.

Īnde ŭbĭ fāctă nŏcēns ēt nōn rĕvŏcābĭlĭs ūnquām

cēssĭt ăb ōrĕ pŭdōr prŏpĭōrque īmplēvĭt Ĕrīnŷs,

cārmĭnă nūnc tōtōs vŏlŭīt fīgītquĕ pĕr ārtūs

Aēsŏnĭdae ēt tōtūm sēptēnō mūrmŭrĕ fērtūr

pēr clĭpeŭm ātquĕ vĭrō grăvĭōrēm rēddĭdĭt hāstām,

iāmquĕ sŭī taūrīs lānguēnt ābsēntĭbŭs īgnēs.

"nūnc ăge ĕt hās" īnquīt "crīstās gălĕāmquĕ rĕsūmĕ

quām mŏdŏ fūnĕrĕā tĕnŭīt Dīscōrdĭă dēxtrā.

hānc iăcĕ pēr mĕdĭās, cūm vērtĕrĭs aēquŏră, mēssēs;

prōtĭnŭs īn sēsē cōnvērsă fŭrōrĭbŭs ībīt

cūnctă phălānx, ātque īpsĕ frĕmēns mīrābĭtŭr ēt mē

rēspĭcĭēt fōrtāssĕ pătēr." sīc deīndĕ lŏcūtă

iām măgĭs ātquĕ măgīs mēntēm sŭpĕr āltă fĕrēbāt

aēquŏră, pāndēntēs Mĭnўās iām vēlă vĭdēbāt

sē sĭnĕ. tūm vēro ēxtrēmō pērcūssă dŏlōrĕ

ārrĭpĭt Aēsŏnĭdēn dēxtra āc sūmmīssă prŏfātūr.

"sīs mĕmŏr, ōrŏ, mĕī, cōntrā mĕmŏr īpsă mănēbō,

crēdĕ, tŭī. quāntum hīnc ăbĕrīs, dīc quaēsŏ, prŏfūndī?

quōd caēlī spēctābŏ lătūs? sēd tē quŏquĕ tāngāt

cūră mĕī quōcūmquĕ lŏcō, quōscūmquĕ pĕr ānnōs,

ātque hūnc tē mĕmĭnīssĕ vĕlīs ēt nōstră fătērī

mūnĕră, sērvātūm pŭdĕāt nēc vīrgĭnĭs ārtĕ.

eī mĭhĭ, cūr nūllī strīngūnt tŭă lūmĭnă flētūs?

ān mē mōx mĕrĭtā mŏrĭtūrām pātrĭs ăb īrā

dīssĭmŭlās? tē rēgnă tŭaē fēlīcĭă gēntīs,

tē cōniūnx nātīquĕ mănēnt; ĕgŏ prōdĭta ăbībō.

nēc quĕrŏr ēt prō tē lūcēm quŏquĕ laētă rĕlīnquām."

prōtĭnŭs hōspĕs ăd haēc (tăcĭtīs nām cāntĭbŭs īllūm

flēxĕrăt ēt sĭmĭlī iāmdūdum ādflābăt ămōrĕ)

"tūne" ăĭt "Aēsŏnĭdēn quīcquām tē vēllĕ rĕlīctā

crēdĭs ĕt ūllă pĕtī sĭnĕ tē lŏcă? rēddĕ tўrānnō

mē pŏtĭūs, rĕcĭpe īngrātōs ātque ēxŭĕ cāntūs.

quīs mĭhĭ lūcĭs ămōr? pătrĭām cūr āmplĭŭs ōptēm

sī nōn ēt gĕnĭtōr tē prīmam āmplēctĭtŭr Aēsōn

tēquĕ tŭō lōngē fūlgēntēm vēllĕrĕ gaūdēns

spēctăt ĕt ād prīmōs prōcūmbīt Graēcĭă flūctūs?

rēspĭce ăd hās vōcēs ēt iām, prĕcŏr, ādnŭĕ cōniūnx.

pēr tē, quaē sŭpĕrīs dīvīsquĕ pŏtēntĭŏr īmīs,

pērque haēc, vīrgŏ, tŭō rĕdĕūntĭă sīdĕră nūtū

ātquĕ pĕr hās nōstrī iūrō dīscrīmĭnĭs hōrās:

ūnquam ĕgŏ sī mĕrĭtī sīm nōctĭs ‹ĕt› īmmĕmŏr hūiūs,

sī tē scēptră, dŏmūm, sī tē līquīssĕ părēntēs

sēnsĕrĭs ēt mē iām nōn haēc prōmīssă tŭēntēm,

tūm mē nōn taūrōs iŭvĕt ēvāsīssĕ fĕrōsquĕ

tērrĭgĕnās, tūm mē tēctīs tŭă tūrbĕt ĭn īpsīs

flāmmă tŭaēque ārtēs; nūllūs sūccūrrĕrĕ cōntrā

īngrātō quĕăt, ēt sīquīd tū saēvĭŭs īstīs

ādĭcĭās mēque īn mĕdĭō tērrōrĕ rĕlīnquās."

aūdĭĭt ātquĕ sĭmūl mĕrĭtīs pēriūrĭă poēnīs

dēspōndēt quēstūs sēmpēr Fŭrŏr ūltŭs ămāntīs.

Haēc ŭbĭ dīctă, tămēn pērstānt dēfīxŭs ŭtērquĕ

ēt nūnc ōră lĕvānt aūdācī laētă iŭvēntā,

ōră sĭmūl tŏtĭēns dūlcēs răpĭēntĭă vīsūs,

nūnc dĕĭcīt vūltūs aēgēr pŭdŏr ēt mŏră dīctīs

rēddĭtŭr, āc rūrsūs cōntērrĕt Ĭāsŏnă vīrgŏ.

"āccĭpĕ pērdŏmĭtīs quaē deīndĕ pĕrīcŭlă taūrīs

ēt quĭs ĭn Aēŏlĭō mănĕāt tē vēllĕrĕ cūstōs.

nōndūm cūnctă tĭbī, fătĕōr, prōmīssă pĕrēgī;

saēvĭŏr īngēntī Māvōrtĭs ĭn ārbŏrĕ rēstāt,

crēdĕ, lăbōr; quēm - tānta ŭtĭnām fīdūcĭă nōstrī

sīt mĭhĭ nōctūrnaēque Hĕcătēs nōstrīquĕ vĭgōrīs".

dīxĕrăt, ūtquĕ vĭrūm dŏcĕāt quaē mōnstră sŭpērsīnt

prōtĭnŭs īmmēnsīs rĕcŭbāntem ānfrāctĭbŭs ānguēm

tūrbăt ĕt Haēmŏnĭī sŭbĭtō dŭcĭs ōbĭcĭt ūmbrām.

īllĕ, quŏd haūd ălĭās, stĕtĭt ēt trĕpĭdāntĭă tōrsīt

sībĭlă, sēquĕ mĕtū pōstquām sŭă vēllĕră cīrcūm

sūstŭlĭt ātque ōmnīs spīrīs ēxhōrrŭĭt ārbōr

īncĭpĭt īndĕ sĕqui ēt văcŭō fŭrĭt ōrĕ pĕr aūrās.

"quīs frăgŏr hīc? quaēnām tāntaē, dīc, vīrgŏ, rŭīnaē?"

ēxclāmāt strīcto Aēsŏnĭdēs stāns frīgĭdŭs ēnsĕ.

īllă trăhīt rīdēns tāndēmque ăĭt ānguĕ rĕprēssō

"hūnc tĭbĭ pōstrēmūm nōstrī părăt īră părēntīs,

heū mĭsĕr, heū tāntīs ĭtĕrūm mĭhĭ cārĕ pĕrīclīs.

ō | ŭtĭnam haūd ūllō tē sīm vīsūră lăbōrĕ

īpsām caērŭlĕīs squālēntēm nēxĭbŭs ōrnūm

īpsăquĕ pērvĭgĭlīs cālcāntēm lūmĭnă mōnstrī;

cōntīngāt mōx deīndĕ mŏrī." sīc fātă prŏfūgīt

sēquĕ sŭb ēxtrēmīs īn moēnĭă rēttŭlĭt ūmbrīs.

Ēt iām pūnĭcĕō rēgēm spēs vānă sŭb ōrtū

ēxtŭlĕrāt, quāntīs nōx ūnă dĭrēmĕrĭt ūndīs

Aēsŏnĭdēn, lībērnĕ frĕtō iām vūltŭs ăpērtō

ūtquĕ prĭūs tōtūm sĭlĕāt mărĕ. dūmque ĕă lōngē

ēxplōrārĕ quĕāt cōntrā vĕnĭt Ārcăs Ĕchīōn

dīctă fĕrēns iām Cīrcaēīs Māvōrtĭs ĭn āgrīs

stārĕ vĭrūm, dărĕt aērĭpĕdēs īn proēlĭă taūrōs.

ēt "vŏcŏr ēn ūltrō" dīxīt "spēsque āddĭdĭt ālās.

vōs mĭhĭ nūnc prīmum īn flāmmās īnvērtĭtĕ, taūrī,

aēquŏră, nūnc tōtās ăpĕrīte ēt vōlvĭtĕ flāmmās;

ēxĕăt Haēmŏnĭō mēssīs mĕmŏrāndă cŏlōnō.

tūquĕ tŭum ‹īn› pēstēm Grāiūm dā, nātă, drăcōnēm;

īpsĭŭs āspēctū pĕrĕānt īn vēllĕrĭs, īpsă

tērgă mĭhī dīrōs sērvēnt īnfēctă crŭōrēs."

fātŭr ĕt ēffūsīs pāndī iŭbĕt aēquŏră taūrīs.

pārs ēt Ēchiŏnĭī sŭbĕūnt īmmānĭă dēntīs

sēmĭnă, pārs dīrī pōrtānt grăvĕ rōbŭr ărātrī.

āt sŭă māgnănĭmūm cōntrā Păgăsaēă iŭvēntūs

prōsĕquĭtūr stīpātquĕ dŭcēm; tūm māxĭmă quīsquĕ

dīctă dĕdīt saēvīsquĕ prŏcūl dīscēssĭt ĭn āgrīs.

fīxĕrăt īllĕ grădūs tōtōque ēx āgmĭnĕ sōlūs

stābăt ŭt ēxtrēmīs dēsērtŭs ăb ōrĭbŭs āxīs,

quēm iām lāssă dĭēs Aūstrīque ārdēntĭs hărēnaē

aūt quēm Rhīpaēās ēxstāntēm rūrsŭs ăd ārcēs

nīx ēt caērŭlĕī Bŏrĕaē fĕrŭs ābstŭlĭt hōrrōr;

cūm sŭbĭto āttŏnĭtī lōngīssĭmă Phāsĭdĭs ūndă

Caūcăsĕaēquĕ trăbēs ōmnīsque Aēētĭă tēllūs

fūlsĭt ĕt ārdēntēs stăbŭla ēffūdērĕ tĕnēbrās.

āc vĕlŭt ēx ūnā sīquāndō nūbĕ cŏrūscī

īră Iŏvīs tōrsīt gĕmĭnōs mōrtālĭbŭs īgnēs,

aūt dŭŏ cūm părĭtēr rūpērūnt vīncŭlă vēntī

dāntquĕ fŭgām, sīc tūnc claūstrīs ēvāsĭt ŭtērquĕ

taūrūs ēt īmmānĭ prŏflāvīt tūrbĭnĕ flāmmās

ārdŭŭs ātque ātrō vōlvēns īncēndĭă flūctū.

hōrrŭĭt Ārgōaē lĕgĭō rătĭs, hōrrŭĭt aūdāx

quī mŏdŏ vīrgĭnĕīs sērvārī cāntĭbŭs Īdās

flēbăt, ĕt īnvītō prōspēxīt Cōlchĭdă vūltū.

nōn tŭlĭt īpsĕ mŏrās sēsēque īmmīsĭt Ĭāsōn;

dīvērsōs pōstquam īrĕ vĭdēt gălĕāmquĕ mĭnāntēm

quāssăt ‹ĕt› ērrāntēm dēxtrā cĭĕt ōbvĭŭs īgnēm.

ūt tāndēm stĕtĭt ēt tōrvō sē lūmĭnĕ flēxīt

quī prĭŏr ādvērsī rēspēxĭt Ĭāsŏnĭs ārmă

cūnctātūs paūlūm sŭbĭtō fŭrĭt. aēquŏră nōn sīc

īn scŏpŭlōs īrātă rŭūnt ĕădēmquĕ rĕcēdūnt

frāctă rĕtrō. bīs fūlmĭnĕīs sē flātĭbŭs īnfērt

ōbnūbītquĕ vĭrūm, sēd nōn īncēndĭă Cōlchīs

ādspīrārĕ sĭnīt clĭpĕōque īnlīdĭtŭr īgnīs

frīgĭdŭs ēt vīsō pāllēscīt flāmmă vĕnēnō.

īnĭcĭt Aēsŏnĭdēs dēxtram ātque ārdēntĭă vīncīt

cōrnŭă, deīn tōtīs prōpēndēns vīrĭbŭs haērēt.

īllĕ vĭrum ātque īpsām tūnc tē, Mēdēă, rĕcūsāns

cōncŭtĭt ēt tōtā nītēntēm cārmĭnĭs īrā

pōrtăt ĭnērs; tāndēm grăvĭūs mūgīrĕ rĕcēdēns

īncĭpĭt ēt fēssō vīctūs dēscēndĕrĕ cōrnū.

rēspĭcĭt hīnc sŏcĭōs īmmānĭă vīncŭlă pōscēns

Aēsŏnĭdēs iāmque ōră prĕmīt trăhĭtūrquĕ trăhītquĕ

ōbnīxūsquĕ gĕnū sŭpĕrāt cōgītquĕ trĕmēntēs

sūb iŭga ăēnă tŏrōs. ălĭūm dehīnc tūrbĭdă Cōlchīs

ēxārmāt lēntūmque ōffērt tĭmĭdēquĕ mĭnāntēm

iāmquĕ prŏpīnquāntī nōctem īmplĭcăt; īllĕ fătīscēns

īn căpŭt īnque ŭmĕrōs īpsā vī mōlĭs ĕt īraē

prōrŭĭt. īnvādīt tōtūsque īncūmbĭt Ĭāsōn

dēsŭpĕr ātquĕ sŭīs dēfīxūm flātĭbŭs ūrgēt,

ūtquĕ dĕdīt vīnclīs vălĭdōque ōbstrīnxĭt ărātrō

sūscĭtăt īpsĕ gĕnū saēvāque ăgĭt īnsŭpĕr hāstā,

nōn sĕcŭs ā mĕdĭō quām quī tēllūrĭs hĭātū

tērgă rĕcēntĭs ĕquī prīmūmque īnvāsĭt hăbēnīs

mūrmŭr ĕt īn sūmmā Lăpĭthēs āppārŭĭt Ōssā.

Īllĕ, vĕlūt cāmpōs Lĭbўēs āc pīnguĭă Nīlī

fērtĭlĭs ārvă sĕcēt, plēnā sīc sēmĭnă dēxtrā

spārgĕrĕ gaūdĕt ăgrīs ŏnĕrātquĕ nŏvālĭă bēllō.

Mārtĭŭs hīc prīmūm tēr vōmĕrĕ fūsŭs ăb īpsō

clāngŏr ĕt ēx ōmnī sŏnŭērūnt cōrnŭă sūlcō;

bēllātrīx tūnc glēbă quătī părĭtērquĕ crĕārī

ārmārīquĕ phălānx tōtīsque īnsūrgĕrĕ cāmpīs.

cēssĭt ĕt ād sŏcĭōs paūlūm sē rēttŭlĭt hērōs

ōppĕrĭēns ŭbĭ prīmă sĭbī dărĕt āgmĭnă tēllūs.

āt vēro ūt sūmmīs iām rūră rĕcēdĕrĕ crīstīs

vīdĭt ĕt īnfēstā vībrāntēs cāssĭdĕ tērrās

ādvŏlăt ātque, īmō tēllūs quā prōxĭmă cōllō

nēcdum ŭmĕrī vīdērĕ dĭēm, prĭŏr ēnsĕ sĕquācī

aēquăt hŭmō trūncōs; rŭtĭlūm thōrācă sĕquēntī

aūt prīmās ā mātrĕ mănūs prĕmĭt ōbvĭŭs āntĕ.

nēc măgĭs aūt īllīs aūt īllīs mīlĭbŭs ūltrā

sūffĭcĭt, ād dīraē quām cūm Tīrŷnthĭŭs Hŷdraē

āgmĭnă Pāllădĭōs dēfēssūs rēspĭcĭt īgnēs.

ērgo ĭtĕrum ād sŏcĭās cōnvērtĕrĕ Cōlchĭdŏs ārtēs

ēt gălĕaē nēxūs āc vīncŭlă dīssĭpăt īmaē

cūnctātūrquĕ tămēn tōtīque ōccūrrĕrĕ bēllō

īpsĕ cŭpīt; spēs nūllă dătūr, sīc ūndĭquĕ dēnsānt

tērrĭgĕnaē iām sīgnă dŭcēs clāmōrĕ tŭbāquĕ.

iāmque ōmnēs vīdērĕ vĭrūm iāmque ōmnĭă cōntrā

tēla ībānt. tūm vēro āmēns dīscrīmĭnĕ tāntō

quām mŏdŏ Tārtărĕō gălĕām Mēdēă vĕnēnō

***

īn mĕdĭōs tōrsīt; cōnvērsaē prōtĭnŭs hāstaē.

quālĭs ŭbi āttŏnĭtōs maēstaē Phrўgăs ānnŭă Mātrīs

īră vĕl ēxsēctōs lăcĕrāt Bēllōnă cŏmātōs,

haūd sĕcŭs āccēnsās sŭbĭtō Mēdēă cŏhōrtēs

īmplĭcăt ēt mĭsĕrōs ăgĭt īn sŭă proēlĭă frātrēs.

ōmnĭs ĭbi Aēsŏnĭdēn stērnī pŭtăt, ōmnĭbŭs īră

lētĭfĕra ēst. stŭpĕt Aēētēs ūltrōquĕ fŭrēntēs

īpsĕ vĭrōs rĕvŏcārĕ cŭpīt, sēd cūnctă iăcēbānt

āgmĭnă, nēc quīsquām prīmūs rŭĭt aūt sŭpĕr ūllūs

līnquĭtŭr ātque haūsīt sŭbĭtō sŭă fūnĕră tēllūs.

Prōtĭnŭs īn flŭvĭūm fūmāntĭbŭs ēvŏlăt ārmīs

Aēsŏnĭdēs, quālīs Gĕtĭcō dē pūlvĕrĕ Māvōrs

īntrăt ĕquīs ūrītquĕ grăvēm sūdōrĭbŭs Hēbrūm,

aūt nĭgĕr ēx āntrīs rŭtĭlīque ā fūlmĭnĭs aēstū

cūm fŭgĭt ēt Sĭcŭlō rēspīrăt ĭn aēquŏrĕ Cŷclōps.

rēddĭtŭs hīnc tāndēm sŏcĭōsque āmplēxŭs ŏvāntēs

haūd iām mēndācēm prōmīssă rĕpōscĕrĕ rēgēm

dīgnātūr, nēc, si īpsĕ sĭbī tērga īngĕrăt ūltrō

quī pĕpĭgīt, vĕlĭt īn pācēm dēxtrāmquĕ rĕvērtī

āmplĭŭs; āmbŏ trŭcēs, āmbo ābscēssērĕ mĭnāntēs.

Te quoque Thessalico iam serus ab hospite uesper

diuidit et iam te tua gaudia, uirgo, relinquunt

noxque ruit soli ueniens non mitis amanti.

ergo ubi cunctatis extremo in limine plantis

contigit aegra toros et mens incensa tenebris

uertere tunc uarios per longa insomnia questus

nec pereat quo scire malo, tandemque fateri

ausa sibi paulum medio sic fata dolorest.

"nunc ego quo casu uel quo sic peruigil usque

ipsa uolens errore trahor? non haec mihi certe

nox erat ante tuos, iuuenis fortissime, uultus,

quos ego cur iterum demens iterumque recordor

tam magno discreta mari? quid in hospite solo

mens mihi? cognati potius iam uellera Phrixi

accipiat, quae sola petit quaeque una laborum

causa uiro. nam quando domos has ille reuiset

aut meus Aesonias quando pater ibit ad urbes?

felices mediis qui se dare fluctibus ausi

nec tantas timuere uias talemque secuti

huc qui deinde uirum; sed, sit quoque talis, abito."

tum iactata toro totumque experta cubile

ecce uidet tenui candescere limen Eoo;

nec minus insomnem lux orta refecit amantem

quam cum languentes ‹leuis› erigit imber aristas

grataque iam fessis descendunt flamina remis.

At sua longarum Minyas iam cura uiarum

admonet inque ipso nequiquam tempore regem

laetitiae meritique petunt. quem passus Iason

uota prius captasque deis accendere praedas

prominet atque oculos longe tenet, aurea si iam

pellis et oblatis clarescant atria uillis.

ille autem iamiam uultus uocesque parantem

ante capit rumpitque moras inque ipsa morantis

prosilit ora uiri talique effunditur ira:

"orbe satos alio, sua litora regnaque habentes,

quis furor has mediis tot fluctibus egit in oras

quisue mei uos tantus amor? tu prima malorum

causa mihi, tu, Phrixe gener. non te aequore mersum

quo soror, ut felix nullos nunc nomine Graios

nossem ego! quis regum Pelias, quis Thessalus aut quae

Graecia? quodnam hominum cerno genus, aut ubi cautes

Cyaneae? uenit Scythicas en hospes in oras.

quinquaginta Asiam (pudet heu) penetrarit Iason

exulibus, meque ante alios sic spreuerit una,

una ratis spolium ut uiuo de rege reportet?

ipsum offerre meos, ipsum me pandere lucos

imperet et nullo dignetur uincere bello?

cur age non templis sacrata auellere dona

omnibus atque ipsas gremiis abducere natas,

praedo, libet? uobisne domos, uobisne penates

esse putem, ratis infandis quos sola rapinis

saeuaque pascit hiems et quos, credamus ut ipsis,

rex suus inlisit pelago uetuitque reuerti?

scilicet Aeoliae pecudis poteretur ut auro?

ante meus caesa descendet Caucasus umbra

ac prior Haemonias repetet super aequora praedas.

haud ego cum uittis statui feralibus Hellen.

si tamen his aliter perstas non cedere terris

teque pudor cassi reditus mouet ac latet una

nescioquid plus puppe uiris, haud ipse morabor

quae petitis; modo nostra prior tu perfice iussa.

Martius ante urbem longis iacet horridus annis

campus et ardentes ac me quoque uomere presso,

me quoque cunctantes interdum agnoscere tauri.

his magis atque magis rabiem nunc nostra senectus

luxuriemque dedit, solitoque superbior ignis

ore fremit. succede meae, fortissime, laudi

et nostros recole, hospes, agros. nec semina derunt

quae prius ipse dabam, et messes quas solus obibam.

consiliis nox una satis, tecumque retracta

cumque tuis haec iussa deis, ac siquid in istost

robore praedicti uenies in iura laboris.

ipse incertus adhuc tenebris te protinus illis

inuolui flammisque uelim, durare parumper

an magis euerso iacias dum semina campo

ac tibi Cadmei dum dentibus exeat hydri

miles et armata florescant pube nouales."

Filia prima trucis uocem mirata tyranni

haesit et ad iuuenem pallentia rettulit ora

contremuitque metu ‹ne› nescius audeat hospes

seque miser ne posse putet. perstrinxerat horror

ipsum etiam et maesta stabat defixus in ira.

non ita Tyrrhenus stupet Ioniusque magister

qui iam te, Tiberine, tuens clarumque serena

arce pharon praeceps subito nusquam ostia, nusquam

Ausoniam uidet et saeuas accedere Syrtes.

tum tamen infando quae det responsa tyranno

colligit et tandem obtutu consurgit ab alto.

"non" ait "hos reditus, non hanc, Aeeta, dedisti

spem Minyis cum prima tuis pro moenibus arma

induimus. quo uersa fides? quos uestra uolutant

iussa dolos? alium hic Pelian, alia aequora cerno.

quin agite hoc omnes odiisque urgete tyranni

imperiisque caput: nunquam mihi dextera nec spes

defuerit; mos iussa pati nec cedere duris.

unum oro, seu me illa suis seges obruet hastis

hauriet aduerso seu crastinus ignis hiatu,

nuntius hinc saeuas Peliae mittatur ad aures

hic periisse uiros et me, si uestra fuisset

ulla fides, reducem patriae potuisse referri."

Talibus attonitos dictis natamque patremque

linquit et infida praeceps prorumpit ab aula.

at trepida et medios inter deserta parentes

uirgo silet nec fixa solo seruare parumper

lumina nec potuit maestos non flectere uultus

respexitque fores et adhuc inuenit euntem:

uisus et heu miserae tunc pulchrior hospes amanti

discedens; tales umeros, ea terga relinquit.

illa domum atque ipsos paulum procedere postes

optat, at ardentes tenet intra limina gressus.

qualis ubi extremas Io uaga sentit harenas

fertque refertque pedem, tumido quam cogit Erinys

ire mari Phariaeque uocant trans aequora matres,

circuit haud aliter foribusque impendet apertis

an melior Minyas reuocet pater, oraque quaerens

hospitis aut solo maeret defecta cubili

aut uenit in carae gremium refugitque sororis

atque loqui conata silet, rursusque recedens

quaerit ut Aeaeis hospes consederit oris

Phrixus, ut aligeri Circen rapuere dracones.

tum comitum uisu fruitur miseranda suarum

implerique nequit subitoque parentibus haeret

blandior et patriae circumfert oscula dextrae.

sic adsueta toris et mensae dulcis erili

aegra noua iam peste canis rabieque futura

ante fugam totos lustrat queribunda penates.

tandem etiam molli semet sic increpat ira:

"pergis" ait, "demens, teque illius angit imago

curaque qui profuga forsan tenet alta carina

quique meum patrias referet nec nomen ad urbes?

quid me autem sic ille mouet, superetne labores

an cadat et tanto turbetur Graecia luctu?

saltem, fata uirum si iam suprema ferebant,

iussus ad ignotos potius foret ire tyrannos

o | utinam, ut tandem non hac moreretur in urbe!

namque et sidereo nostri de sanguine Phrixi

dicitur, et caram uidi indoluisse sororem,

seque ait has iussis actum miser ire per undas.

at redeat quocumque modo meque ista precari

nesciat atque meum non oderit ille parentem."

dixerat haec stratoque graues proiecerat artus

si ueniat miserata quies, cum saeuior ipse

turbat agitque sopor; supplex hinc sternitur hospes,

hinc pater. illa noua rumpit formidine somnos

erigiturque toro; famulas carosque penates

agnoscit, modo Thessalicas raptata per urbes:

turbidus ut Poenis caecisque pauoribus ensem

corripit et saeuae ferit agmina matris Orestes;

ipsum angues, ipsum horrisoni quatit ira flagelli

atque iterum infestae se feruere caede Lacaenae

credit auens falsaque redit de strage dearum

fessus et in miserae collabitur ora sororis.

His ubi nequiquam nutantem Colchida curis

Iuno uidet necdum extremo parere furori

non iam mentitae uultum uocemque resumit

Chalciopes. quando ardor hebet leuiorque pudori

mensque obnixa malo, tenues sublimis in auras

tollitur et fuluo Venerem uestigat Olympo.

"sum memor ut sis hunc mecum partita laborem;

illa nimis sed dura manet conuersaque in iram

et furias dolet ac me nunc decepta reliquit.

i precor atque istum quo me frustratur amorem

uince procax patriis ut tandem euadere tectis

audeat atque meum casu defendere ab omni

Aesoniden. quin illa sacro, quo freta, ueneno

illum etiam totis adstantem noctibus anguem,

qui nemus omne suum quique aurea (respice porro)

uellera tot spiris circum, tot ductibus implet,

fallat et in somnos ingenti soluat ab orno.

haec tibi nunc, Furiis atque ipsi cetera mando."

Tum Venus aligerum mater sic fatur Amorum:

"nec tibi cum primos adgressa es flectere sensus

uirginis ignotaque animum contingere cura

defuimus, data continuo ‹quin› cingula soli

nostra tibi, quis mota loco labefactaque cessit.

haud satis est, sed me ipsa opus et cunctantia poscunt

pectora me dubiusque pudor. iam foedera faxo

Aesonii petat ipsa uiri metuatque morari.

tu fac luciferae citus ad delubra Dianae

deueniat, sacras solita est ubi fundere taedas

Colchis et aequali dominam lustrare caterua.

nec te nunc Hecates subeat metus, aut mea forte

impediat ne coepta time. quin audeat opto;

continuo transibit amor cantuque trilingui

ipsam flammiferos cogam compescere tauros."

amplexuque petit; uolucrem tunc aspicit Irin

festinamque iubet monitis parere Diones

et iuuenem Aesonium praedicto sistere luco.

protinus hinc Iris Minyas, Cytherea petiuit

Colchida, Caucaseis speculatrix Iuno resedit

rupibus attonitos Aeaea in moenia uultus

speque metuque tenens et adhuc ignara futuri.

Vix primas occulta Venus prospexerat arces:

uirginis ecce nouus mentem perstringere languor

incipit; ingeminant commotis questibus aestus.

ergo iterum sensus uarios super hospite uoluens

maeret et absenti nequiquam talia fatur:

"si tibi Thessalicis, nunc si tua forte uenenis

mater et heu siqua est posset succurrere coniunx!

quidne tuos uirgo possim nisi flere labores?

nec satis; ipsa etiam casus spectare supremos

atque iterum durae cogar comes ire sorori!

et nunc ille sua non quemquam sorte moueri,

non ullum meminisse putat, cumque omnibus odit

me quoque. siquando fuerit tamen ulla potestas

illum ego qui diris cinis ultimus haeserit aruis

ossaque quis tauri saeuusque pepercerit ignis

componam sedemque dabo. fas tunc mihi manes

dilexisse uiri tumuloque has reddere curas."

Dixerat. ecce toro Venus improuisa resedit,

sicut erat mutata deam mentitaque pictis

uestibus et magica Circen Titanida uirga.

illa, uelut lenti fallatur imagine somni,

sic oculos incerta tenet magnique sororem

paulatim putat esse patris. tum flebile gaudens

prosiluit saeuaeque ultro tulit oscula diuae

ac prior "o tandem, uix tandem reddita Circe,

dura, tuis, quae te biiugis serpentibus egit

hinc fuga quaeue fuit patriis mora gratior oris?

ante et Thessalicae Phasin petiere carinae

perque tot infelix frustra uada uenit Iason

quam patriae te mouit amor." tum cetera rumpit

occurritque Venus: "tu nunc mihi causa uiarum

sola, tuae uenio, iam pridem ignaua, iuuentae.

cetera parce queri neu me, meliora secutam,

argue; quippe etiam reputentur munera diuum.

omnibus hunc potius communem animantibus orbem

communes et crede deos. patriam inde uocato

qua redit itque dies, nec nos, o nata, malignus

clauserit hoc uno semper sub frigore mensis.

fas mihi non habiles, fas et tibi linquere Colchos.

et nunc Ausonii coniunx ego regia Pici

nec mihi flammiferis horrent ibi pascua tauris

meque uides Tusci dominam maris: at tibi quinam

Sauromatae, miseranda, proci? cui uadis Hibero,

ei mihi, uel saeuo coniunx non una Gelono?"

Illa deae contra iamdudum spernere uoces.

"non ita me immemorem magnae Perseidos" inquit

"cernis ut infelix thalamos ego cogar in illos.

i precor atque illum pro me dimitte timorem.

sed magis his miseram, quando potes, eripe curis

unde metus aestusque mihi quaeque aspera, mater,

perpetior dubiae iamdudum incendia mentis.

nulla quies animo, nullus sopor, arida ‹lingua›.

quaere malis nostris requiem mentemque repone,

redde diem noctemque mihi, da prendere uestes

somniferas ipsaque oculos componere uirga.

tu quoque nil, mater, prodes mihi; fortior ante

sola fui. tristes thalamos infestaque cerno

omnia, uipereos ipsi tibi surgere crines."

talia uerba dabat collapsaque flebat iniquae

in Veneris Medea sinus pestemque latentem

ossibus atque imi monstrabat pectoris ignem.

Occupat amplexu Venus et furialia figit

oscula permixtumque odiis inspirat amorem,

dumque illam uariis maerentem uocibus ambit

inque alio sermone tenet "quin hoc" ait "audi

atque attolle genas" lacrimisque haec infit obortis:

"cum leuis a superis ad te modo laberer auris

forte ratem primo fulgentem litore cerno

qualem nostra suo nunquam dimittere portu

uellet adhuc omnes quae detinet insula nautas.

unus ibi ante alios qui tum mihi pulchrior omnes

uisus erat, longeque ducem mirabar et ipsa,

aduolat atque unam comitum ratus esse tuarum

"per tibi siquis" ait "morituri protinus horror

et quem non meritis uideas occurrere monstris

haec precor, haec dominae referas ad uirginis aurem.

tu fletus ostende meos; illi has ego uoces,

qua datur, hasque manus, ut possum, a litore tendo.

ipsae quas mecum per mille pericula traxi

defecere deae; spes et uia sola salutis

quam dederit, si forte dabit. ne uota repellat,

ne, mea, totque animas, quales nec uiderit ultra,

dic, precor, auxilio iuuet atque haec nomina seruet.

si Pelopis duros prior Hippodamia labores

expediit totque ora simul uulgata procorum

respiciens tandem patrios exhorruit axes,

si dedit ipsa neci fratrem Minoia uirgo,

cur non hospitibus fas sit succurrere dignis

te quoque et Aeaeos iubeas mitescere campos?

occidat aeterna tandem Cadmeia morte

iam seges et uiso fumantes hospite tauri.

ei mihi quod nullas hic possum exsoluere grates!

at tamen hoc saeua corpus de morte receptum,

hanc animam sciat esse suam. miserebitur ergo?

dic" ait "an potius...?", strictumque ruebat in ensem.

promisi (ne falle, precor) cumque ipsa mouerer

adloquio casuque uiri te passa rogari

sum potius: tu laude noua, tu supplice digno

dignior es, et fama meis iam parta uenenis."

Torserat illa graui iamdudum lumina uultu

uix animos dextramque tenens quin ipsa loquentis

iret in ora deae; tanta pudor aestuat ira.

uerba cauens; horror molles inuaserat annos.

iamque toro trepidas infelix obruit aures

nec quo ferre fugam nec quo se uertere posset

prensa uidet; rupta condi tellure premique

iamdudum cupit ac diras euadere uoces.

illa sequi iubet et portis exspectat in ipsis

saeuus Echionia ceu Penthea Bacchus in aula

deserit infectis per roscida cornua uittis,

cum tenet ille deum pudibundaque tegmina matris

tympanaque et mollem subito miser accipit hastam;

haud aliter deserta pauet perque omnia circum

fert oculos tectisque negat procedere uirgo.

contra saeuus amor, contra periturus Iason

urget et auditae crescunt in pectore uoces.

heu quid agat? uidet externo se prodere patrem

dura uiro, famam scelerum iamque ipsa suorum

prospicit et questu superos questuque fatigat

Tartara; pulsat humum manibusque immurmurat uncis

noctis eram Ditemque ciens, succurrere tandem

morte uelint ipsumque simul demittere leto

quem propter furit; absentem saeuissima poscit

nunc Pelian, tanta iuuenem qui perderet ira:

saepe suas misero promittere destinat artes;

dein negat atque una potius decernit ‹obire,›

ac neque tam turpi cessuram semper amori

proclamat neque opem ignoto uiresque daturam

atque toro proiecta manet, cum uisa uocari

rursus et impulso sonuerunt cardine postes.

Ergo ubi nescioquo penitus se numine uinci

sentit et abscisum quicquid pudor ante monebat

tum thalami penetrale petit quae maxima norat

auxilia Haemoniae quaerens pro rege carinae.

utque procul magicis spirantia tecta uenenis

et saeuae patuere fores oblataque contra

omnia quae ponto, quae manibus eruit imis

et quae sanguineo lunae destrinxit ab ore

"tune sequeris" ait "quidquam aut patiere pudendum

cum tibi tot mortes scelerisque breuissima tanti

effugia?" haec dicens qua non uelocior ulla

pestis erat toto nequiquam lumine lustrat

cunctaturque super morituraque colligit iras.

o nimium iucunda dies, quam cara sub ipsa

morte magis! stetit ‹et› sese mirata furentemst.

"occidis heu; primo potes hoc durare sub aeuo?

nec tu lucis" ait "nec uideris ulla iuuentae

gaudia, non dulces fratris pubescere malas?

hunc quoque, quicumque est, crudelis, Iasona nescis

morte perire tua, qui te nunc inuocat unam,

qui rogat, heu nostro quam primam in litore uidit?

cur tibi fallaces placuit coniungere dextras

tunc, pater, atque istis iuuenem non perdere monstris

protinus? ipsa etiam, fateor, tunc ipsa uolebam.

testor, cara, tuas, Circe Titania, uoces,

te ducente sequor, tua me, grandaeua, fatigant

consilia et monitis cedo minor." haec ubi fata

rursus ad Haemonii iuuenis curamque metumque

uertitur, hunc solum propter seu uiuere gaudens

siue mori, quodcumque uelit. maiora precatur

carmina, maiores Hecaten immittere uires

nunc sibi, nec notis stabat contenta uenenis.

cingitur inde sinus et, qua sibi fida magis uis

nulla, Prometheae florem de sanguine fibrae

Caucaseum promit nutritaque gramina †ponti†

quae sacer ille niues inter tristesque pruinas

durat alitque cruor cum uiscere uultur adeso

tollitur e scopulis et rostro irrorat aperto.

idem nec longi languescit finibus aeui

immortale uirens, idem stat fulmina contra

saluus et in mediis florescunt ignibus herbae.

prima Hecate Stygiis duratam fontibus harpen

intulit et ualidas scopulis effodit aristas;

mox famulae monstrata seges, quae lampade Phoebes

sub decima iuga feta metit saeuitque per omnes

reliquias saniemque dei; gemit irritus ille

Colchidos ora tuens; totos tunc contrahit artus

sponte dolor cunctaeque tremunt sub falce catenae.

Talibus infelix contra sua regna uenenis

instruitur noctique tremens infertur opacae.

dat dextram blandisque fauens Venus os quoque soluit

adloquiis iunctoque trahit per moenia passu.

qualis adhuc teneros ubi primum callida fetus

mater ab excelso produxit in aëra nido

hortaturque sequi breuibusque insurgere pinnis;

illos caerulei primum ferit horror Olympi

iamque redire rogant adsuetaque quaeritur arbor:

haud aliter caecae per moenia deficit urbis

incedens horretque domos Medea silentes.

hic iterum extremae nequiquam in limine portae

substitit atque iterum fletus animique soluti

respexitque deam paulumque his uocibus haesit:

"ipse rogat certe meque ipse implorat Iason?

nullane culpa subest, labes non ulla pudoris,

nullus amor? nec turpe uiro seruire precanti?"

illa nihil contra uocesque abrumpit inanes.

et iamiam magico per opaca silentia Colchis

coeperat ire sono, montanaque condere uultus

numina cumque suis auerti †collibus† amnes.

iam stabulis gregibusque pauor strepitusque sepulchris

inciderat; stupet ipsa graui nox tardior umbra.

iamque tremens longe sequitur Venus; utque sub altas

peruenere trabes diuaeque triformis in umbram

hic subito ante oculos nondum speratus Iason

emicuit, uiditque prior conterrita uirgo.

atque hinc se profugam uolucri Thaumantias ala

sustulit, inde Venus dextrae dilapsa tenenti.

obuius ut sera cum se sub nocte magistris

impingit pecorique pauor, qualesue profundum

per chaos occurrunt caecae sine uocibus umbrae,

haud secus in mediis noctis nemorisque tenebris

inciderant ambo attoniti iuxtaque subibant

abietibus tacitis aut immotis cyparissis

adsimiles, rapidus nondum quas miscuit Auster.

Ergo, ut erat, uultu defixus uterque silenti

noxque suum peragebat iter. iamiam ora leuare

Aesoniden farique cupit Medea priorem.

quam simul effusis pauitantem fletibus heros

flagrantesque genas uidit miserumque pudorem

has tandem uoces dedit et solatus amantemst.

"fersne aliquam spem lucis?" ait. "miserata laborem

nempe uenis? an et ipsa mea laetabere morte?

ne precor infando similem te, uirgo, parenti

gesseris; haud tales decet inclementia uultus.

hascine nunc grates, haec exspectata laborum

dona dari decuit? sic te sub teste remitti

fas me? uirgo, tuas iustis da uocibus aures.

dic, pater ille tuus tantis me opponere monstris

quid meritum aut tales uoluit ‹cur› pendere poenas?

an iacet externa quod nunc mihi cuspide Canthus

quodque meus uestris cecidit pro moenibus Iphis

aut Scythiae tanta inde manus? iussisset abire

perfidus atque suis extemplo cedere regnis.

spem mihi promissam per quae discrimina rursus

et reddat qua lege uides. occumbere tandem

possumus, idque sedet quam non quaecumque subire

patris iussa tui; nunquam sine uellere abibo

hinc ego, degenerem nec tu me prima uidebis."

Haec ait. illa tremens, ut supplicis aspicit ora

conticuisse uiri iamque et sua uerba reposci,

nec quibus incipiat demens uidet ordine nec quo

quoue tenus, prima cupiens effundere uoce

omnia, sed nec prima pudor dat uerba timenti.

haeret et attollens uix tandem lumina fatur.

"quid, precor, in nostras uenisti, Thessale, terras?

unde mei spes ulla tibi, tantosque petisti

cur non ipse tua fretus uirtute labores?

nempe ego si patriis timuissem excedere tectis

occideras, nempe hanc animam cras saeua manebant

funera. Iuno ubi nunc, ubi nunc Tritonia uirgo,

sola tibi quoniam tantis in casibus adsum

externae regina domus? miraris et ipse,

credo, nec agnoscunt hae nunc Aeetida siluae.

sed fatis sum uicta tuis; cape munera supplex

non mea, teque iterum Pelias si perdere quaeret

inque alios casus, alias ‹si› mittet ad urbes,

heu formae ne crede tuae." Titania iamque

gramina Persaeasque sinu depromere uires

coeperat his‹que› iterum compellat Iasona dictis:

"si tamen aut superis aliquam spem ponis ‹in istis›

aut tua praesenti uirtus [te] educere leto

si te forte potest, etiam nunc deprecor, hospes,

me sine et insontem misero dimitte parenti."

dixerat. extemplo (neque enim immatura ruebant

sidera et extremum suspexerat axe Booten)

cum gemitu et multo iuueni medicamina fletu

non secus ac patriam pariter famamque decusque

obicit; ille manu subit et uim corripit omnem.

Inde ubi facta nocens et non reuocabilis unquam

cessit ab ore pudor propiorque impleuit Erinys,

carmina nunc totos uoluit figitque per artus

Aesonidae et totum septeno murmure fertur

per clipeum atque uiro grauiorem reddidit hastam,

iamque sui tauris languent absentibus ignes.

"nunc age et has" inquit "cristas galeamque resume

quam modo funerea tenuit Discordia dextra.

hanc iace per medias, cum uerteris aequora, messes;

protinus in sese conuersa furoribus ibit

cuncta phalanx, atque ipse fremens mirabitur et me

respiciet fortasse pater." sic deinde locuta

iam magis atque magis mentem super alta ferebat

aequora, pandentes Minyas iam uela uidebat

se sine. tum uero extremo percussa dolore

arripit Aesoniden dextra ac summissa profatur.

"sis memor, oro, mei, contra memor ipsa manebo,

crede, tui. quantum hinc aberis, dic quaeso, profundi?

quod caeli spectabo latus? sed te quoque tangat

cura mei quocumque loco, quoscumque per annos,

atque hunc te meminisse uelis et nostra fateri

munera, seruatum pudeat nec uirginis arte.

ei mihi, cur nulli stringunt tua lumina fletus?

an me mox merita morituram patris ab ira

dissimulas? te regna tuae felicia gentis,

te coniunx natique manent; ego prodita abibo.

nec queror et pro te lucem quoque laeta relinquam."

protinus hospes ad haec (tacitis nam cantibus illum

flexerat et simili iamdudum adflabat amore)

"tune" ait "Aesoniden quicquam te uelle relicta

credis et ulla peti sine te loca? redde tyranno

me potius, recipe ingratos atque exue cantus.

quis mihi lucis amor? patriam cur amplius optem

si non et genitor te primam amplectitur Aeson

teque tuo longe fulgentem uellere gaudens

spectat et ad primos procumbit Graecia fluctus?

respice ad has uoces et iam, precor, adnue coniunx.

per te, quae superis diuisque potentior imis,

perque haec, uirgo, tuo redeuntia sidera nutu

atque per has nostri iuro discriminis horas:

unquam ego si meriti sim noctis ‹et› immemor huius,

si te sceptra, domum, si te liquisse parentes

senseris et me iam non haec promissa tuentem,

tum me non tauros iuuet euasisse ferosque

terrigenas, tum me tectis tua turbet in ipsis

flamma tuaeque artes; nullus succurrere contra

ingrato queat, et siquid tu saeuius istis

adicias meque in medio terrore relinquas."

audiit atque simul meritis periuria poenis

despondet questus semper Furor ultus amantis.

Haec ubi dicta, tamen perstant defixus uterque

et nunc ora leuant audaci laeta iuuenta,

ora simul totiens dulces rapientia uisus,

nunc deicit uultus aeger pudor et mora dictis

redditur, ac rursus conterret Iasona uirgo.

"accipe perdomitis quae deinde pericula tauris

et quis in Aeolio maneat te uellere custos.

nondum cuncta tibi, fateor, promissa peregi;

saeuior ingenti Mauortis in arbore restat,

crede, labor; quem - tanta utinam fiducia nostri

sit mihi nocturnaeque Hecates nostrique uigoris."

dixerat, utque uirum doceat quae monstra supersint

protinus immensis recubantem anfractibus anguem

turbat et Haemonii subito ducis obicit umbram.

ille, quod haud alias, stetit et trepidantia torsit

sibila, seque metu postquam sua uellera circum

sustulit atque omnis spiris exhorruit arbor

incipit inde sequi et uacuo furit ore per auras.

"quis fragor hic? quaenam tantae, dic, uirgo, ruinae?"

exclamat stricto Aesonides stans frigidus ense.

illa trahit ridens tandemque ait angue represso

"hunc tibi postremum nostri parat ira parentis,

heu miser, heu tantis iterum mihi care periclis.

o | utinam haud ullo te sim uisura labore

ipsam caeruleis squalentem nexibus ornum

ipsaque peruigilis calcantem lumina monstri;

contingat mox deinde mori." sic fata profugit

seque sub extremis in moenia rettulit umbris.

Et iam puniceo regem spes uana sub ortu

extulerat, quantis nox una diremerit undis

Aesoniden, liberne freto iam uultus aperto

utque prius totum sileat mare. dumque ea longe

explorare queat contra uenit Arcas Echion

dicta ferens iam Circaeis Mauortis in agris

stare uirum, daret aeripedes in proelia tauros.

et "uocor en ultro" dixit "spesque addidit alas.

uos mihi nunc primum in flammas inuertite, tauri,

aequora, nunc totas aperite et uoluite flammas;

exeat Haemonio messis memoranda colono.

tuque tuum ‹in› pestem Graium da, nata, draconem;

ipsius aspectu pereant in uelleris, ipsa

terga mihi diros seruent infecta cruores."

fatur et effusis pandi iubet aequora tauris.

pars et Echionii subeunt immania dentis

semina, pars diri portant graue robur aratri.

at sua magnanimum contra Pagasaea iuuentus

prosequitur stipatque ducem; tum maxima quisque

dicta dedit saeuisque procul discessit in agris.

fixerat ille gradus totoque ex agmine solus

stabat ut extremis desertus ab oribus axis,

quem iam lassa dies Austrique ardentis harenae

aut quem Rhipaeas exstantem rursus ad arces

nix et caerulei Boreae ferus abstulit horror;

cum subito attoniti longissima Phasidis unda

Caucaseaeque trabes omnisque Aeetia tellus

fulsit et ardentes stabula effudere tenebras.

ac uelut ex una siquando nube corusci

ira Iouis torsit geminos mortalibus ignes,

aut duo cum pariter ruperunt uincula uenti

dantque fugam, sic tunc claustris euasit uterque

taurus et immani proflauit turbine flammas

arduus atque atro uoluens incendia fluctu.

horruit Argoae legio ratis, horruit audax

qui modo uirgineis seruari cantibus Idas

flebat, et inuito prospexit Colchida uultu.

non tulit ipse moras seseque immisit Iason;

diuersos postquam ire uidet galeamque minantem

quassat ‹et› errantem dextra ciet obuius ignem.

ut tandem stetit et toruo se lumine flexit

qui prior aduersi respexit Iasonis arma

cunctatus paulum subito furit. aequora non sic

in scopulos irata ruunt eademque recedunt

fracta retro. bis fulmineis se flatibus infert

obnubitque uirum, sed non incendia Colchis

adspirare sinit clipeoque inliditur ignis

frigidus et uiso pallescit flamma ueneno.

inicit Aesonides dextram atque ardentia uincit

cornua, dein totis propendens uiribus haeret.

ille uirum atque ipsam tunc te, Medea, recusans

concutit et tota nitentem carminis ira

portat iners; tandem grauius mugire recedens

incipit et fesso uictus descendere cornu.

respicit hinc socios immania uincula poscens

Aesonides iamque ora premit trahiturque trahitque

obnixusque genu superat cogitque trementes

sub iuga aena toros. alium dehinc turbida Colchis

exarmat lentumque offert timideque minantem

iamque propinquanti noctem implicat; ille fatiscens

in caput inque umeros ipsa ui molis et irae

proruit. inuadit totusque incumbit Iason

desuper atque suis defixum flatibus urget,

utque dedit uinclis ualidoque obstrinxit aratro

suscitat ipse genu saeuaque agit insuper hasta,

non secus a medio quam qui telluris hiatu

terga recentis equi primumque inuasit habenis

murmur et in summa Lapithes apparuit Ossa.

Ille, uelut campos Libyes ac pinguia Nili

fertilis arua secet, plena sic semina dextra

spargere gaudet agris oneratque noualia bello.

Martius hic primum ter uomere fusus ab ipso

clangor et ex omni sonuerunt cornua sulco;

bellatrix tunc gleba quati pariterque creari

armarique phalanx totisque insurgere campis.

cessit et ad socios paulum se rettulit heros

opperiens ubi prima sibi daret agmina tellus.

at uero ut summis iam rura recedere cristis

uidit et infesta uibrantes casside terras

aduolat atque, imo tellus qua proxima collo

necdum umeri uidere diem, prior ense sequaci

aequat humo truncos; rutilum thoraca sequenti

aut primas a matre manus premit obuius ante.

nec magis aut illis aut illis milibus ultra

sufficit, ad dirae quam cum Tirynthius Hydrae

agmina Palladios defessus respicit ignes.

ergo iterum ad socias conuertere Colchidos artes

et galeae nexus ac uincula dissipat imae

cunctaturque tamen totique occurrere bello

ipse cupit; spes nulla datur, sic undique densant

terrigenae iam signa duces clamore tubaque.

iamque omnes uidere uirum iamque omnia contra

tela ibant. tum uero amens discrimine tanto

quam modo Tartareo galeam Medea ueneno

***

in medios torsit; conuersae protinus hastae.

qualis ubi attonitos maestae Phrygas annua Matris

ira uel exsectos lacerat Bellona comatos,

haud secus accensas subito Medea cohortes

implicat et miseros agit in sua proelia fratres.

omnis ibi Aesoniden sterni putat, omnibus ira

letifera est. stupet Aeetes ultroque furentes

ipse uiros reuocare cupit, sed cuncta iacebant

agmina, nec quisquam primus ruit aut super ullus

linquitur atque hausit subito sua funera tellus.

Protinus in fluuium fumantibus euolat armis

Aesonides, qualis Getico de puluere Mauors

intrat equis uritque grauem sudoribus Hebrum,

aut niger ex antris rutilique a fulminis aestu

cum fugit et Siculo respirat in aequore Cyclops.

redditus hinc tandem sociosque amplexus ouantes

haud iam mendacem promissa reposcere regem

dignatur, nec, si ipse sibi terga ingerat ultro

qui pepigit, uelit in pacem dextramque reuerti

amplius; ambo truces, ambo abscessere minantes.