SEDULII - CARMEN PASCHALE - LIBER III

0

Prima suae Dominus thalamis dignatus adesse

Virtutis documenta dedit convivaque praesens

Pascere, non pasci veniens, mirabile! fusas

In vinum convertit aquas: amittere gaudent

Pallorem latices, mutavit laeta saporem

Unda suum largita merum, mensasque per omnes

Dulcia non nato rubuerunt pocula musto.

Implecit sex ergo lacus hoc nectare Christus:

Quippe ferax qui vitis erat virtute colona

Omnia fructificans, cuius sub tegmine blando

Mitis inocciduas enutrit pampinus uvas.

Post regulus nato quidam moriente rogabat

Flebilis et supplex Dominum, quo viseret aegrum

Febre laborantem puerum trepidamque vetaret

Labi animam de sede sua. tunc larga potestas,

Credenti quae nulla negat nec dona retardat,

Velocem comitata fidem, sermone salutem

Concedens facili: vivit iam filius, inquit,

Perge, tuus. quantum imperii fert iussio Christi!

Non dixit 'victurus erit' sed 'iam quia vivit'

More Dei, qui cuncta prius quam nata videndo

Praeteritum cernit quidquid vult esse futurum.

Inde salutiferis incedens gressibus urbes,

Oppida, rura, casas, vicos, castella peragrans,

Omnia depulsis sanabat corpora morbis.

Ecce autem mediae clamans ex agmine turbae

Leprosus poscebat opem variosque per artus

Plus candore miser: si vis, Domine, inquit, ab istis

Me maculis mundare, potes. 'volo' Christus ut inquit,

Confestim redit una cutis proprioque decore

Laeta peregrinam mutarunt membra figuram,

Inque suo magis est vix agnitus ille colore.

Forte Petri validae torrebat lampadis aestu

Febris anhela socrum, dubioque in funere pendens

Saucia sub gelidis ardebat vita periclis,

Inmensusque calor frigus letale coquebat.

At posquam fessos Domini manus adtigit artus,

Igneus ardor abiit, totisque extincta medullis

Fonte latentis aquae cecidit violentia flammae.

Quin etiam rabidas nigrorum depulit iras

Spirituum, ne flatus atrox laceraret iniqua

Peste homines operisque Dei vexaret honorem,

Quem norat non esse Dei; passimque catervas

Ut pius innumeras pulso languore saluti

Reddidit et varia populos a clade levavit.

Inde marina petens arentes gressibus algas

Pressit, et exiguae conscendens robora cumbae

Aequoreas intravit aquas; Dominumque sequentes

Discipuli placido librabant carbasa ponto.

Iam procul a terris fuerat ratis actaque flabris

Sulcabat medium puppis secura profundum,

Cum subito fera surgit hiems pelagusque procellis

Vertitur et trepidam quatiunt vada salsa carinam.

Perculerat formido animos, seseque putabant

Naufraga litoreis iam tendere brachia saxis.

Ipse autem placidum carpebat pectore somnum,

Maiestate vigil, quia non dormitat in aevum,

Qui regit Israhel neque prorsus dormiet umquam.

Ergo ubi pulsa quies cunctis lacrimantibus una

Voce simul 'miserere citus, miserere, perimus,

Auxilio succurre pio', nil vota moratus,

Exurgens Dominus validis mitescere ventis

Imperat et dicto citius tumida aequora placat.

Non erat illa feri pugnax audacia ponti,

In Dominum tumidas quae surgere cogeret undas,

Nec metuenda truces agitabant flamina vires:

Sed laetum exiliens Christo mare conpulit imum

Obsequio fervere fretum, rapidoque volatu

Moverunt avidas ventorum gaudia pinnas.

Interea placido transvectus marmore puppem

Liquerat et medios lustrabat passibus agros,

Cum procul e tumulis gemino stridore ruentes

Prosiluere viri, quos non mala daemone pauco

Sed legio vexabat atrox, nexuque cruento

Saeva catenatis gestantes vincla lacertis

Angebat quoque poena duplex. heu dura furoris

Condicio! qui vim patitur magis ille ligatur.

Tunc Domini praecepta tremens exire iubentis,

Spiritus infelix hominem non audet adire,

Effigiem reddit quam Christum cernit habere:

Sed pecus, inmunda gaudens lue, semper amicum

Sordibus atque olido consuetum vivere caeno

Pro meritis petiere suis tristesque phalanges

Porcinum tenuere gregem: niger, hispidus, horrens

Talem quippe domum dignus fuit hospes habere.

Hinc alias Dominus pelago dilatus in oras,

Intravit natale solum, quo corpore nasci

Se voluit patriamque sibi pater ipse dicavit.

Ecce aderant vivum portantes iamque cadaver

Bis bina cervice viri lectoque cubantem

Vix hominem, cui vita manens sine corporis usu

Mortis imago fuit, resolutaque membra iacebant

Officiis deserta suis, fluxosque per artus

Languida dimissis pendebant vincula nervis.

Hunc ubi virtutum Dominus conspexit egentem

Robore, peccatis primum mundavit ademptis,

Quae generant augmenta malis miseroque iacenti:

Surge, ait, et proprium scapulis adtolle grabatum,

Inque tuam discede domum. nil iussa moratus,

Cui fuerat concessa salus, vestigia linquens

Tandem aliena suis laetatur vadere plantis

Vectoremque suum grata mercede revexit.

Principis interea synagogae filia clauso

Functa die superas moriens amiserat auras.

At genitor, cui finis edax spem prolis adultae

Sustulerat, sanctos Domini lacrimansque gemensque

Conruit ante pedes, vix verba precantia fari

Singultu quatiente valens, 'miserere parentis

Orbati, miserere senis, modo filia' dicens

'Unica virgineis nec adhuc matura sub annis

Occidit et misero patris mihi nomen ademit.

Adfer opem lapsamque animam per membra refunde,

Qui totum praestare potes.' haec inquit: et auctor

Lucis ad extinctae pergebat funera gressum

Vix populo stipante movens, permixtaque turbis

Ibat inundantem mulier perpessa cruorem,

Quae magnas tenuarat opes, ut sanior esset,

Exhaustaque domu nec proficiente medella

Perdiderat proprium pariter cum sanguine censum.

Ast ubi credentis iam sano in pectore coepit

Dives adesse fides, mediis inmersa catervis

Nititur aversi vel filum tangere Christi.

Posteriusque latens subitam furata salutem

Extrema de veste rapit siccisque fluentis

Damnavit patulas audax fiducia venas.

Senserat ista Deus, cuius de fonte cucurrit

Quod virtus secreta dedit, furtumque fidele

Laudat et egregiae tribuit sua vota rapinae.

Ventum erat ad maesti lugentia culmina tecti

Deflentemque domum, moriens ubi virgo iacebat

Extremum sortita diem, trepidusque tumultus

Omnia lamentis ululans implebat amaris,

Funereosque modos cantu lacrimante gemebant

Tibicines, plangorque frequens confuderat aedes.

'Ponite sollicita conceptos mente dolores,

Hic sopor est, Salvator ait, nec funus adesse

Credite, nec somno positam lugete puellam.'

Dixerat et gelida constrictum morte cadaver

Spiritus igne fovet, verboque inmobile corpus

Suscitat atque semel genitam bis vivere praestat.

Obstipuere animis, inopinaque vota parentes

Aspiciunt versisque modis per gaudia plangunt.

Inde pedem referens duo conspicit ecce sequentes

Caecatos clamare viros: fili inclite David,

Decute nocturnas extinctis vultibus umbras

Et clarum largire diem. quam credere tutum,

Quam sanum est cognosse Deum! iam corde videbant

Qui lucis sensere viam; tunc caeca precantum

Lumina defuso ceu torpens ignis olivo

Sub Domini micuere manu, tactuque sereno

Instaurata suis radiarunt ora lucernis.

His ita dimissis alius producitur aeger,

Multiplici languore miser, qui voce relictus,

Auditu vacuus, solo per inania membra

Daemone plenus erat. hunc protinus ordine sacro

Curavit versis Deus in contraria causis,

Daemonio vacuans, auditu et voce reformans.

Nec minus interea proprios iubet omnia posse

Discipulos totisque simul virtutibus implens:

Ite, ait, et tristes morborum excludite pestes,

Sed domus Israhel (quia necdum nomine gentes

Auxerat hoc omnes), caelorum dicite regnum,

Daemoniis auferte locum, depellite lepram

Functaque subductae revocate cadavera vitae:

Sumpsistis gratis, cunctis inpendite gratis.

Ac velut hoc dicens: ego vobis quippe ministris

Servandos conmitto greges, ego denique pastor

Sum bonus et proprios ad victum largior agros:

Nemo meis ovibus quae sunt mea pascua vendat.

Haec in apostolicas ideo prius edidit aures

Omnipotens, ut ab his iam sese auctore magistris

In reliquum doctrina fluens decurreret aevum:

Qualiter ex uno paradisi fonte leguntur

Quatuor ingentes procedere cursibus amnes,

Ex quibus in totum sparguntur flumina mundum.

‹Quisquis enim deitatis opus, quod non habet ex se

Sed Domino tradente gerit, sub nomine puro

Suscipiet, puro dispenset munere, possit

Ut dispensator non ut mercator haberi

Davidisque modis vitam cantare futuram:

Intrabo in Domini requiem, quia nescio mercem.›

Exin conspicuam synagogae ingressus in aulam,

Aspicit invalidum, dimenso corpore mancum,

Seminecem membris, non totum vivere, cuius

Arida torpentem damnarat dextera partem;

Imperioque medens gelidam recalescere palmam

Praecepit et reduci divino more saluti,

Sicut semper agit, nil tollit et omnia reddit.

En iterum veteres instaurans lubricus artes

Ille chelydrus adest, nigri qui felle veneni

Lividus humano gaudet pinguescere tabo,

Quodque per alternos totiens disperserat aegros

Viros in unius progressus viscera fudit:

Cui vocem lumenque tulit, triplicique furore

Saucia membra tenens mutum quatiebat et orbum.

Tunc Dominus mundi, lux nostra et sermo parentis,

Sordibus exclusis oculos atque ora novavit:

Verbaque per verbum, per lumen lumina surgunt.

Venerat et mulier morbo contracta vetusto

Non senio, tremebunda, gemens, incurva, caducis

Vultibus et solam dispectans cernua terram.

Quae Domino miserante iuges post octo decemque

Membra levat messes, caelumque ac sidera tandem

Cernit et ardentem solis reminiscitur orbem,

Totum erecta videns: quia quos malus opprimit hostis

Ima petunt, quos Christus alit sine labe resurgunt.

Cumque dehinc populum sese in deserta secutum

Ut typicus Moyses verusque propheta videret

Antiquam sentire famem, maioribus actis

Antiquam monstravit opem. tunc alite multa

Carnis opima dedit, geminis modo piscibus auxit;

Sufficiens tunc manna pluit, modo panibus amplum

Quinque dedit victum per milia quinque virorum.

Cetera turba latet, numero nec clauditur ullo

Maxima parvorum legio vel maxima matrum.

Quodque magis stupeas, cophinos ablata replerunt

Fragmina bis senos, populisque vorantibus aucta

Quae redit a cunctis non est data copia mensis.

Iamque senescentem calidi sub caerula ponti

Oceano rapiente diem, cum pallor adesset

Noctis et astriferas induceret hesperus umbras,

Discipuli solo terris residente magistro

Undosum petiere salum, fluctuque tumenti

Torva laborantem iactabant aequora puppem;

Adversus nam flatus erat. tunc noctis opacae

Tempore calcatas Dominus superambulat undas

Et vasti premit arva freti, glaucisque fluentis

Circumfusa sacras lambebant marmora plantas.

Miratur stupefacta cohors sub calle pedestri

Navigeras patuisse vias: at Petrus amicam

Doctus habere fidem Christumque agnoscere semper

In medias discendit aquas, quem dextra levavit

Labentem Domini, nil tanto in gurgite passum:

Cui portus fuit ille manus, pelagique viator

Libera per vitreos movit vestigia campos.

Genesar inde soli Domino veniente coloni

Infirmos traxere suos, ut fimbria saltim

Vix adtacta Dei morbis mederetur acerbis:

Et quotquot tetigere iugem sensere salutem.

Quam pretiosa fuit quae numquam vendita vestis,

Ipsa omnes modici redimebat munere fili!

Hinc Tyrias partes Sidoniaque arva petentem

Anxia pro natae vitio, quam spiritus atris

Vexabat stimulis, mulier Chananaea rogabat,

Se canibus confessa parem, qui more sagaci

Semper odoratae recubant ad limina mensae,

Adsueti refluas dominorum lambere micas.

Vox humilis, sed celsa fides, quae sospite nata

De cane fecit ovem gentisque in sentibus ortam

Conpulit Hebraei de gramine vescier agri.

Alta dehinc subiens montis iuga plebe sequente

Milia caecorum, claudorum milia passim

Leprososque simul populos surdasque catervas

Invalidasque manus et quidquid debile vulgi

Venerat, in priscum conponit motibus usum

Et revocata suis adtempterat organa nervis.

Dumque medens aegrum refovet virtute tumultum,

Tertia lux aderat, sterilique in cespite nullum

Contigerat plebs tanta cibum, nimiosque labores

Nutribat geminanda fames si saucia callem

Turba per ingentem dapibus ieiuna rediret.

Qua flexus pietate Deus, qui semper egentum

Panis adest victumque locis sine frugibus infert,

Pisciculis paucis et septem panibus agmen

Pavit enorme virum, praeterque infirma secundi

Sexus et aetatis saturavit quattuor illic

Milia vescentum. plus ut mireris, et auctas

Disce fuisse dapes, epulas nutrivit edendo

Vulgus, et adtritae creverunt morsibus escae.

Reliquiasque suas, sportarum culmina septem,

Expavit fugitiva fames, ubi fragmine sumpto

Vidit abundantem modico de semine messem.

Nec tamen humano quamvis in corpore Christum,

Matris ab occasu mortalia membra gerentem,

Clam fuit esse Deum, quia non absconditur umquam

Urbs in monte sedens, modio nec subditur ardens

Lychnus, anhelantem sed spargens altius ignem

Cunctis lumen agit: radians nam testibus amplo

Discipulis fulgore tribus velut igneus ardor

Solis, in aetheriam versus splendore figuram,

Vicerat ore diem, vestemque tuentibus ipsam

Candida forma nivis Domini de tegmine fulsit.

O meritum sublime trium, quibus illa videre

Contigit in mundo quae non sunt credita mundo!

Quid quod et Heliam et clarum videre Moysen?

Ignotos oculis viderunt lumine cordis,

Ut maior sit nostra fides: hunc esse per orbem

Principium ac finem, hunc A viderier, hunc Ω.

Quem medium tales circumfulsere prophetae,

Alter adhuc vivens, alter stans limite vitae.

Sidereoque sono 'meus est hic Filius' aiens

Ostendit verbo genitum vox patria Christum.

Posquam corporeos virtus regressa per artus

Texit adoratam carnis velamine formam,

Seque palam Dominus populis dedit: ecce repente

Vir humilis maesto deiectus lumina vultu

Procedit supplexque manus et brachia tendit

Inploratque gemens: unus mihi filius, unus

Est, Domine; horrenda lacerat quem spiritus ira

Nec linquit, nisi mergat aquis aut ignibus atris

Opprimat, atque animam dubia sub morte fatigat.

Hunc, precor, expulso miseratus utrumque furore

Redde mihi vel redde sibi, ne caeca potestas

Expellat trepidam subtracto lumine vitam.

Dixerat et genua amplectens genibusque volutans

Haerebat; Dominusque pio iam pectore votis

Adnuerat. tunc praedo furens ac noxius hostis,

Cui possessa diu est alieni fabrica iuris,

Pervasa migrare domo conpulsus, in iram

Tollitur accensam correptaque carpere membra

Nititur et frustra Domino prohibente laborans

Fugit in obscuras puero vivente tenebras.

Rex etiam solus regum et Dominus dominantum

Non dedignatus Petro piscante tributum

Solvere Caesareum, medii de gurgite ponti

Hamum ferre iubet gerulum didragmatis aurei.

Incola mox pelagi pendentia fila momordit,

Iussa tributa ferens, graviorque onerante metallo

Vilis honor piscis pretio maiore pependit.

Discipulisque suis se percontantibus, aulae

Caelestis regni quis possit maior haberi:

Ut Deus et doctor mirabilis: omnibus, inquit,

Celsior est humilis cunctisque potentior ibit

Qui cunctis subiectus erit seseque minorem

Dimissa cervice feret, velut iste videtur

Parvulus (et monstrat puerum consistere parvum);

Scilicet ingenium teneri sectemur ut aevi

Non annis, sed mente iubet, quia mollior aetas

Nil pompae mundalis amat, non ambit honorem,

Nec resupina tumet: sic purae semita vitae

Quantum prona solo, tantum fit proxima caelo.

Mens etenim vergens altum petit altaque vergit,

Inferiorque gradus quo vult discendere surgit.

Ecce humilem Dominus de stercore tollit egentem

Et facit egregios inter residere tyrannos:

At contra tumidum pugnaci mente rebellem

Praecipitem caelo sub tartara iussit abire.

Parva loquor si facta Dei per singula curram

Et speciale bonum, cum sit generale revolvam.

Prīmă sŭaē Dŏmĭnūs thălămīs dīgnātŭs ădēssĕ

Vīrtūtīs dŏcŭmēntă dĕdīt cōnvīvăquĕ praēsēns

Pāscĕrĕ, nōn pāscī vĕnĭēns, mīrābĭlĕ! fūsās

Īn vīnūm cōnvērtĭt ăquās: āmīttĕrĕ gaūdēnt

Pāllōrēm lătĭcēs, mūtāvīt laētă săpōrēm

Ūndă sŭūm lārgītă mĕrūm, mēnsāsquĕ pĕr ōmnēs

Dūlcĭă nōn nātō rŭbŭērūnt pōcŭlă mūstō.

Īmplēcīt sēx ērgŏ lăcūs hōc nēctărĕ Chrīstūs:

Quīppĕ fĕrāx quī vītĭs ĕrāt vīrtūtĕ cŏlōnā

Ōmnĭă frūctĭfĭcāns, cūiūs sūb tēgmĭnĕ blāndō

Mītĭs ĭnōccĭdŭās ēnūtrīt pāmpĭnŭs ūvās.

Pōst rĕgŭlūs nātō quīdām mŏrĭēntĕ rŏgābāt

Flēbĭlĭs ēt sūpplēx Dŏmĭnūm, quō vīsĕrĕt aēgrūm

Fēbrĕ lăbōrāntēm pŭĕrūm trĕpĭdāmquĕ vĕtārēt

Lābi ănĭmām dē sēdĕ sŭā. tūnc lārgă pŏtēstās,

Crēdēntī quaē nūllă nĕgāt nēc dōnă rĕtārdāt,

Vēlōcēm cŏmĭtātă fĭdēm, sērmōnĕ sălūtēm

Cōncēdēns făcĭlī: vīvīt iām fīlĭŭs, īnquīt,

Pērgĕ, tŭūs. quāntum īmpĕrĭī fērt iūssĭŏ Chrīstī!

Nōn dīxīt 'vīctūrŭs ĕrīt' sēd 'iām quĭă vīvīt'

Mōrĕ Dĕī, quī cūnctă prĭūs quām nātă vĭdēndō

Praētĕrĭtūm cērnīt quīdquīd vūlt ēssĕ fŭtūrūm.

Īndĕ sălūtĭfĕrīs īncēdēns grēssĭbŭs ūrbēs,

Ōppĭdă, rūră, căsās, vīcōs, cāstēllă pĕrāgrāns,

Ōmnĭă dēpūlsīs sānābāt cōrpŏră mōrbīs.

Ēcce aūtēm mĕdĭaē clāmāns ēx āgmĭnĕ tūrbaē

Lēprōsūs pōscēbăt ŏpēm vărĭōsquĕ pĕr ārtūs

Plūs cāndōrĕ mĭsēr: sī vīs, Dŏmĭne, īnquĭt, ăb īstīs

Mē măcŭlīs mūndārĕ, pŏtēs. 'vŏlŏ' Chrīstŭs ŭt īnquīt,

Cōnfēstīm rĕdĭt ūnă cŭtīs prŏprĭōquĕ dĕcōrĕ

Laētă pĕrēgrīnām mūtārūnt mēmbră fĭgūrām,

Īnquĕ sŭō măgĭs ēst vīx āgnĭtŭs īllĕ cŏlōrĕ.

Fōrtĕ Pĕtrī vălĭdaē tōrrēbāt lāmpădĭs aēstū

Fēbrĭs ănhēlă sŏcrūm, dŭbĭōque īn fūnĕrĕ pēndēns

Saūcĭă sūb gĕlĭdīs ārdēbāt vītă pĕrīclīs,

Īnmēnsūsquĕ călōr frīgūs lētālĕ cŏquēbāt.

Āt pōsquām fēssōs Dŏmĭnī mănŭs ādtĭgĭt ārtūs,

Īgneūs ārdŏr ăbiīt, tōtīsque ēxtīnctă mĕdūllīs

Fōntĕ lătēntĭs ăquaē cĕcĭdīt vĭŏlēntĭă flāmmaē.

Quīn ĕtĭām răbĭdās nīgrōrūm dēpŭlĭt īrās

Spīrĭtŭūm, nē flātŭs ătrōx lăcĕrārĕt ĭnīquā

Pēste hŏmĭnēs ŏpĕrīsquĕ Dĕī vēxārĕt hŏnōrēm,

Quēm nōrāt nōn ēssĕ Dĕī; pāssīmquĕ cătērvās

Ūt pĭŭs īnnŭmĕrās pūlsō lānguōrĕ sălūtī

Rēddĭdĭt ēt vărĭā pŏpŭlōs ā clādĕ lĕvāvīt.

Īndĕ mărīnă pĕtēns ārēntēs grēssĭbŭs ālgās

Prēssĭt, ĕt ēxĭgŭaē cōnscēndēns rōbŏră cūmbaē

Aēquŏrĕās īntrāvĭt ăquās; Dŏmĭnūmquĕ sĕquēntēs

Dīscĭpŭlī plăcĭdō lībrābānt cārbăsă pōntō.

Iām prŏcŭl ā tērrīs fŭĕrāt rătĭs āctăquĕ flābrīs

Sūlcābāt mĕdĭūm pūppīs sēcūră prŏfūndūm,

Cūm sŭbĭtō fĕră sūrgĭt hĭēms pĕlăgūsquĕ prŏcēllīs

Vērtĭtŭr ēt trĕpĭdām quătĭūnt vădă sālsă cărīnām.

Pērcŭlĕrāt fōrmīdo ănĭmōs, sēsēquĕ pŭtābānt

Naūfrăgă lītŏrĕīs iām tēndĕrĕ brāchĭă sāxīs.

Īpse aūtēm plăcĭdūm cārpēbāt pēctŏrĕ sōmnūm,

Māiēstātĕ vĭgīl, quĭă nōn dōrmītăt ĭn aēvūm,

Quī rēgīt Īsrāhēl nĕquĕ prōrsūs dōrmĭĕt ūmquām.

Ērgo ŭbĭ pūlsă quĭēs cūnctīs lăcrĭmāntĭbŭs ūnā

Vōcĕ sĭmūl 'mĭsĕrērĕ cĭtūs, mĭsĕrērĕ, pĕrīmūs,

Aūxĭlĭō sūccūrrĕ pĭō', nīl vōtă mŏrātūs,

Ēxūrgēns Dŏmĭnūs vălĭdīs mītēscĕrĕ vēntīs

Īmpĕrăt ēt dīctō cĭtĭūs tŭmĭda aēquŏră plācāt.

Nōn ĕrăt īllă fĕrī pūgnāx aūdācĭă pōntī,

Īn Dŏmĭnūm tŭmĭdās quaē sūrgĕrĕ cōgĕrĕt ūndās,

Nēc mĕtŭēndă trŭcēs ăgĭtābānt flāmĭnă vīrēs:

Sēd laētum ēxĭlĭēns Chrīstō mărĕ cōnpŭlĭt īmūm

Ōbsĕquĭō fērvērĕ frĕtūm, răpĭdōquĕ vŏlātū

Mōvērūnt ăvĭdās vēntōrūm gaūdĭă pīnnās.

Īntĕrĕā plăcĭdō trānsvēctūs mārmŏrĕ pūppēm

Līquĕrăt ēt mĕdĭōs lūstrābāt pāssĭbŭs āgrōs,

Cūm prŏcŭl ē tŭmŭlīs gĕmĭnō strīdōrĕ rŭēntēs

Prōsĭlŭērĕ vĭrī, quōs nōn mălă daēmŏnĕ paūcō

Sēd lĕgĭō vēxābăt ătrōx, nēxūquĕ crŭēntō

Saēvă cătēnātīs gēstāntēs vīnclă lăcērtīs

Āngēbāt quŏquĕ poēnă dŭplēx. heū dūră fŭrōrīs

Cōndĭcĭō! quī vīm pătĭtūr măgĭs īllĕ lĭgātūr.

Tūnc Dŏmĭnī praēcēptă trĕmēns ēxīrĕ iŭbēntīs,

Spīrĭtŭs īnfēlīx hŏmĭnēm nōn aūdĕt ădīrĕ,

Ēffĭgĭēm rēddīt quām Chrīstūm cērnĭt hăbērĕ:

Sēd pĕcŭs, īnmūndā gaūdēns lŭĕ, sēmpĕr ămīcūm

Sōrdĭbŭs ātque ŏlĭdō cōnsuētūm vīvĕrĕ caēnō

Prō mĕrĭtīs pĕtĭērĕ sŭīs trīstēsquĕ phălāngēs

Pōrcīnūm tĕnŭērĕ grĕgēm: nĭgĕr, hīspĭdŭs, hōrrēns

Tālēm quīppĕ dŏmūm dīgnūs fŭĭt hōspĕs hăbērĕ.

Hīnc ălĭās Dŏmĭnūs pĕlăgō dīlātŭs ĭn ōrās,

Īntrāvīt nātālĕ sŏlūm, quō cōrpŏrĕ nāscī

Sē vŏlŭīt pătrĭāmquĕ sĭbī pătĕr īpsĕ dĭcāvīt.

Ēcce ădĕrānt vīvūm pōrtāntēs iāmquĕ cădāvēr

Bīs bīnā cērvīcĕ vĭrī lēctōquĕ cŭbāntēm

Vīx hŏmĭnēm, cuī vītă mănēns sĭnĕ cōrpŏrĭs ūsū

Mōrtĭs ĭmāgŏ fŭīt, rĕsŏlūtăquĕ mēmbră iăcēbānt

Ōffĭcĭīs dēsērtă sŭīs, flūxōsquĕ pĕr ārtūs

Lānguĭdă dīmīssīs pēndēbānt vīncŭlă nērvīs.

Hūnc ŭbĭ vīrtūtūm Dŏmĭnūs cōnspēxĭt ĕgēntēm

Rōbŏrĕ, pēccātīs prīmūm mūndāvĭt ădēmptīs,

Quaē gĕnĕrānt aūgmēntă mălīs mĭsĕrōquĕ iăcēntī:

Sūrge, ăĭt, ēt prŏprĭūm scăpŭlīs ādtōllĕ grăbātūm,

Īnquĕ tŭām dīscēdĕ dŏmūm. nīl iūssă mŏrātūs,

Cuī fŭĕrāt cōncēssă sălūs, vēstīgĭă līnquēns

Tāndem ălĭēnă sŭīs laētātūr vādĕrĕ plāntīs

Vēctōrēmquĕ sŭūm grātā mērcēdĕ rĕvēxīt.

Prīncĭpĭs īntĕrĕā sўnăgōgaē fīlĭă claūsō

Fūnctă dĭē sŭpĕrās mŏrĭēns āmīsĕrăt aūrās.

Āt gĕnĭtōr, cuī fīnĭs ĕdāx spēm prōlĭs ădūltaē

Sūstŭlĕrāt, sānctōs Dŏmĭnī lăcrĭmānsquĕ gĕmēnsquĕ

Cōnrŭĭt āntĕ pĕdēs, vīx vērbă prĕcāntĭă fārī

Sīngūltū quătĭēntĕ vălēns, 'mĭsĕrērĕ părēntīs

Ōrbātī, mĭsĕrērĕ sĕnīs, mŏdŏ fīlĭă' dīcēns

'Ūnĭcă vīrgĭnĕīs nĕc ădhūc mātūră sŭb ānnīs

Ōccĭdĭt ēt mĭsĕrō pātrīs mĭhĭ nōmĕn ădēmīt.

Ādfēr ōpēm lāpsāmque ănĭmām pēr mēmbră rĕfūndĕ,

Quī tōtūm praēstārĕ pŏtēs.' haēc īnquĭt: ĕt aūctōr

Lūcĭs ăd ēxtīnctaē pērgēbāt fūnĕră grēssūm

Vīx pŏpŭlō stīpāntĕ mŏvēns, pērmīxtăquĕ tūrbīs

Ībăt ĭnūndāntēm mŭlĭēr pērpēssă crŭōrēm,

Quaē māgnās tĕnŭārăt ŏpēs, ūt sānĭŏr ēssēt,

Ēxhaūstāquĕ dŏmū nēc prōfĭcĭēntĕ mĕdēllā

Pērdĭdĕrāt prŏprĭūm părĭtēr cūm sānguĭnĕ cēnsūm.

Āst ŭbĭ crēdēntīs iām sāno īn pēctŏrĕ coēpīt

Dīvĕs ădēssĕ fĭdēs, mĕdĭīs īnmērsă cătērvīs

Nītĭtŭr āvērsī vēl fīlūm tāngĕrĕ Chrīstī.

Pōstĕrĭūsquĕ lătēns sŭbĭtām fūrātă sălūtēm

Ēxtrēmā dē vēstĕ răpīt sīccīsquĕ flŭēntīs

Dāmnāvīt pătŭlās aūdāx fīdūcĭă vēnās.

Sēnsĕrăt īstă Dĕūs, cūiūs dē fōntĕ cŭcūrrīt

Quōd vīrtūs sēcrētă dĕdīt, fūrtūmquĕ fĭdēlĕ

Laūdăt ĕt ēgrĕgĭaē trĭbŭīt sŭă vōtă răpīnaē.

Vēntum ĕrăt ād maēstī lūgēntĭă cūlmĭnă tēctī

Dēflēntēmquĕ dŏmūm, mŏrĭēns ŭbĭ vīrgŏ iăcēbāt

Ēxtrēmūm sōrtītă dĭēm, trĕpĭdūsquĕ tŭmūltūs

Ōmnĭă lāmēntīs ŭlŭlāns īmplēbăt ămārīs,

Fūnĕrĕōsquĕ mŏdōs cāntū lăcrĭmāntĕ gĕmēbānt

Tībĭcĭnēs, plāngōrquĕ frĕquēns cōnfūdĕrăt aēdēs.

'Pōnĭtĕ sōllĭcĭtā cōncēptōs mēntĕ dŏlōrēs,

Hīc sŏpŏr ēst, Sālvātŏr ăīt, nēc fūnŭs ădēssĕ

Crēdĭtĕ, nēc sōmnō pŏsĭtām lūgētĕ pŭēllām.'

Dīxĕrăt ēt gĕlĭdā cōnstrīctūm mōrtĕ cădāvēr

Spīrĭtŭs īgnĕ fŏvēt, vērbōque īnmōbĭlĕ cōrpūs

Sūscĭtăt ātquĕ sĕmēl gĕnĭtām bīs vīvĕrĕ praēstāt.

Ōbstĭpŭēre ănĭmīs, ĭnŏpīnăquĕ vōtă părēntēs

Āspĭcĭūnt vērsīsquĕ mŏdīs pēr gaūdĭă plāngūnt.

Īndĕ pĕdēm rĕfĕrēns dŭŏ cōnspĭcĭt ēccĕ sĕquēntēs

Caēcātōs clāmārĕ vĭrōs: fīli īnclĭtĕ Dāvīd,

Dēcŭtĕ nōctūrnās ēxtīnctīs vūltĭbŭs ūmbrās

Ēt clārūm lārgīrĕ dĭēm. quām crēdĕrĕ tūtūm,

Quām sānum ēst cōgnōssĕ Dĕūm! iām cōrdĕ vĭdēbānt

Quī lūcīs sēnsērĕ vĭām; tūnc caēcă prĕcāntūm

Lūmĭnă dēfūsō ceū tōrpēns īgnĭs ŏlīvō

Sūb Dŏmĭnī mĭcŭērĕ mănū, tāctūquĕ sĕrēnō

Īnstaūrātă sŭīs rădĭārūnt ōră lŭcērnīs.

Hīs ĭtă dīmīssīs ălĭūs prōdūcĭtŭr aēgēr,

Mūltĭplĭcī lānguōrĕ mĭsēr, quī vōcĕ rĕlīctūs,

Aūdītū văcŭūs, sōlō pĕr ĭnānĭă mēmbră

Daēmŏnĕ plēnŭs ĕrāt. hūnc prōtĭnŭs ōrdĭnĕ sācrō

Cūrāvīt vērsīs Dĕŭs īn cōntrārĭă caūsīs,

Daēmŏnĭō văcŭāns, aūdītu ēt vōcĕ rĕfōrmāns.

Nēc mĭnŭs īntĕrĕā prŏprĭōs iŭbĕt ōmnĭă pōssĕ

Dīscĭpŭlōs tōtīsquĕ sĭmūl vīrtūtĭbŭs īmplēns:

Īte, ăĭt, ēt trīstēs mōrbōrum ēxclūdĭtĕ pēstēs,

Sēd dōmūs Īsrāhēl (quĭă nēcdūm nōmĭnĕ gēntēs

Aūxĕrăt hōc ōmnēs), caēlōrūm dīcĭtĕ rēgnūm,

Daēmŏnĭīs aūfērtĕ lŏcūm, dēpēllĭtĕ lēprām

Fūnctăquĕ sūbdūctaē rĕvŏcātĕ cădāvĕră vītaē:

Sūmpsīstīs grātīs, cūnctīs īnpēndĭtĕ grātīs.

Āc vĕlŭt hōc dīcēns: ĕgŏ vōbīs quīppĕ mĭnīstrīs

Sērvāndōs cōnmīttŏ grĕgēs, ĕgŏ dēnĭquĕ pāstōr

Sūm bŏnŭs ēt prŏprĭōs ād vīctūm lārgĭŏr āgrōs:

Nēmŏ mĕīs ŏvĭbūs quaē sūnt mĕă pāscŭă vēndāt.

Haēc ĭn ăpōstŏlĭcās ĭdĕō prĭŭs ēdĭdĭt aūrēs

Ōmnĭpŏtēns, ŭt ăb hīs iām sēse aūctōrĕ măgīstrīs

Īn rĕlĭquūm dōctrīnă flŭēns dēcūrrĕrĕt aēvūm:

Quālĭtĕr ēx ūnō părădīsī fōntĕ lĕgūntūr

Quātŭŏr īngēntēs prōcēdĕrĕ cūrsĭbŭs āmnēs,

Ēx quĭbŭs īn tōtūm spārgūntūr flūmĭnă mūndūm.

‹Quīsquĭs ĕnīm dĕĭtātĭs ŏpūs, quōd nōn hăbĕt ēx sē

Sēd Dŏmĭnō trādēntĕ gĕrīt, sūb nōmĭnĕ pūrō

Sūscĭpĭēt, pūrō dīspēnsēt mūnĕrĕ, pōssīt

Ūt dīspēnsātōr nōn ūt mērcātŏr hăbērī

Dāvīdīsquĕ mŏdīs vītām cāntārĕ fŭtūrām:

Īntrābo īn Dŏmĭnī rĕquĭēm, quĭă nēscĭŏ mērcēm.›

Ēxīn cōnspĭcŭām sўnăgōgae īngrēssŭs ĭn aūlām,

Āspĭcĭt īnvălĭdūm, dīmēnsō cōrpŏrĕ māncūm,

Sēmĭnĕcēm mēmbrīs, nōn tōtūm vīvĕrĕ, cūiūs

Ārĭdă tōrpēntēm dāmnārāt dēxtĕră pārtēm;

Īmpĕrĭōquĕ mĕdēns gĕlĭdām rĕcălēscĕrĕ pālmām

Praēcĕpĭt ēt rĕdŭcī dīvīnō mōrĕ sălūtī,

Sīcūt sēmpĕr ăgīt, nīl tōllĭt ĕt ōmnĭă rēddīt.

Ēn ĭtĕrūm vĕtĕrēs īnstaūrāns lūbrĭcŭs ārtēs

Īllĕ chĕlŷdrŭs ădēst, nīgrī quī fēllĕ vĕnēnī

Līvĭdŭs hūmānō gaūdēt pīnguēscĕrĕ tābō,

Quōdquĕ pĕr āltērnōs tŏtĭēns dīspērsĕrăt aēgrōs

Vīrŏs ĭn ūnīūs prōgrēssūs vīscĕră fūdīt:

Cuī vōcēm lūmēnquĕ tŭlīt, trĭplĭcīquĕ fŭrōrĕ

Saūcĭă mēmbră tĕnēns mūtūm quătĭēbăt ĕt ōrbūm.

Tūnc Dŏmĭnūs mūndī, lūx nōstra ēt sērmŏ părēntīs,

Sōrdĭbŭs ēxclūsīs ŏcŭlōs ātque ōră nŏvāvīt:

Vērbăquĕ pēr vērbūm, pēr lūmēn lūmĭnă sūrgūnt.

Vēnĕrăt ēt mŭlĭēr mōrbō cōntrāctă vĕtūstō

Nōn sĕnĭō, trĕmĕbūndă, gĕmēns, īncūrvă, cădūcīs

Vūltĭbŭs ēt sōlām dīspēctāns cērnŭă tērrām.

Quaē Dŏmĭnō mĭsĕrāntĕ iŭgēs pōst ōctŏ dĕcēmquĕ

Mēmbră lĕvāt mēssēs, caēlūmque āc sīdĕră tāndēm

Cērnĭt ĕt ārdēntēm sōlīs rĕmĭnīscĭtŭr ōrbēm,

Tōtum ērēctă vĭdēns: quĭă quōs mălŭs ōpprĭmĭt hōstīs

Īmă pĕtūnt, quōs Chrīstŭs ălīt sĭnĕ lābĕ rĕsūrgūnt.

Cūmquĕ dĕhīnc pŏpŭlūm sēse īn dēsērtă sĕcūtūm

Ūt tўpĭcūs Mŏўsēs vērūsquĕ prŏphētă vĭdērēt

Āntīquām sēntīrĕ fămēm, māiōrĭbŭs āctīs

Āntīquām mōnstrāvĭt ŏpēm. tūnc ālĭtĕ mūltă

Cārnĭs ŏpīmă dĕdīt, gĕmĭnīs mŏdŏ pīscĭbŭs aūxīt;

Sūffĭcĭēns tūnc mānnă plŭīt, mŏdŏ pānĭbŭs āmplūm

Quīnquĕ dĕdīt vīctūm pēr mīlĭă quīnquĕ vĭrōrūm.

Cētĕră tūrbă lătēt, nŭmĕrō nēc claūdĭtŭr ūllō

Māxĭmă pārvōrūm lĕgĭō vēl māxĭmă mātrūm.

Quōdquĕ măgīs stŭpĕās, cŏphĭnōs āblātă rĕplērūnt

Frāgmĭnă bīs sēnōs, pŏpŭlīsquĕ vŏrāntĭbŭs aūctă

Quaē rĕdĭt ā cūnctīs nōn ēst dătă cōpĭă mēnsīs.

Iāmquĕ sĕnēscēntēm călĭdī sūb caērŭlă pōntī

Ōcĕănō răpĭēntĕ dĭēm, cūm pāllŏr ădēssēt

Nōctĭs ĕt āstrĭfĕrās īndūcĕrĕt hēspĕrŭs ūmbrās,

Dīscĭpŭlī sōlō tērrīs rĕsĭdēntĕ măgīstrō

Ūndōsūm pĕtĭērĕ sălūm, flūctūquĕ tŭmēntī

Tōrvă lăbōrāntēm iāctābānt aēquŏră pūppēm;

Ādvērsūs nām flātŭs ĕrāt. tūnc nōctĭs ŏpācaē

Tēmpŏrĕ cālcātās Dŏmĭnūs sŭpĕrāmbŭlăt ūndās

Ēt vāstī prĕmĭt ārvă frĕtī, glaūcīsquĕ flŭēntīs

Cīrcūmfūsă săcrās lāmbēbānt mārmŏră plāntās.

Mīrātūr stŭpĕfāctă cŏhōrs sūb cāllĕ pĕdēstrī

Nāvĭgĕrās pătŭīssĕ vĭās: āt Pētrŭs ămīcām

Dōctŭs hăbērĕ fĭdēm Chrīstūmque āgnōscĕrĕ sēmpēr

Īn mĕdĭās dīscēndĭt ăquās, quēm dēxtră lĕvāvīt

Lābēntēm Dŏmĭnī, nīl tānto īn gūrgĭtĕ pāssūm:

Cuī pōrtūs fŭĭt īllĕ mănūs, pĕlăgīquĕ vĭātōr

Lībĕră pēr vĭtrĕōs mōvīt vēstīgĭă cāmpōs.

Gēnĕsăr īndĕ sŏlī Dŏmĭnō vĕnĭēntĕ cŏlōnī

Īnfīrmōs trāxērĕ sŭōs, ūt fīmbrĭă sāltīm

Vīx ādtāctă Dĕī mōrbīs mĕdĕrētŭr ăcērbīs:

Ēt quōtquōt tĕtĭgērĕ iŭgēm sēnsērĕ sălūtēm.

Quām prĕtĭōsă fŭīt quaē nūmquām vēndĭtă vēstīs,

Īpsa ōmnēs mŏdĭcī rĕdĭmēbāt mūnĕrĕ fīlī!

Hīnc Tўrĭās pārtēs Sīdōnĭăque ārvă pĕtēntēm

Ānxĭă prō nātaē vĭtĭō, quām spīrĭtŭs ātrīs

Vēxābāt stĭmŭlīs, mŭlĭēr Chănănaēă rŏgābāt,

Sē cănĭbūs cōnfēssă părēm, quī mōrĕ săgācī

Sēmpĕr ŏdōrātaē rĕcŭbānt ād līmĭnă mēnsaē,

Ādsuētī rĕflŭās dŏmĭnōrūm lāmbĕrĕ mīcās.

Vōx hŭmĭlīs, sēd cēlsă fĭdēs, quaē sōspĭtĕ nātā

Dē cănĕ fēcĭt ŏvēm gēntīsque īn sēntĭbŭs ōrtām

Cōnpŭlĭt Hēbraēī dē grāmĭnĕ vēscĭĕr āgrī.

Āltă dĕhīnc sŭbĭēns mōntīs iŭgă plēbĕ sĕquēntĕ

Mīlĭă caēcōrūm, claūdōrūm mīlĭă pāssīm

Lēprōsōsquĕ sĭmūl pŏpŭlōs sūrdāsquĕ cătērvās

Īnvălĭdāsquĕ mănūs ēt quīdquīd dēbĭlĕ vūlgī

Vēnĕrăt, īn prīscūm cōnpōnīt mōtĭbŭs ūsūm

Ēt rĕvŏcātă sŭīs ādtēmptĕrăt ōrgănă nērvīs.

Dūmquĕ mĕdēns aēgrūm rĕfŏvēt vīrtūtĕ tŭmūltūm,

Tērtĭă lūx ădĕrāt, stĕrĭlīque īn cēspĭtĕ nūllūm

Cōntĭgĕrāt plēbs tāntă cĭbūm, nĭmĭōsquĕ lăbōrēs

Nūtrībāt gĕmĭnāndă fămēs sī saūcĭă cāllēm

Tūrbă pĕr īngēntēm dăpĭbūs iēiūnă rĕdīrēt.

Quā flēxūs pĭĕtātĕ Dĕūs, quī sēmpĕr ĕgēntūm

Pānĭs ădēst vīctūmquĕ lŏcīs sĭnĕ frūgĭbŭs īnfērt,

Pīscĭcŭlīs paūcīs ēt sēptēm pānĭbŭs āgmēn

Pāvĭt ĕnōrmĕ vĭrūm, praētērque īnfīrmă sĕcūndī

Sēxŭs ĕt aētātīs sătŭrāvīt quāttŭŏr īllīc

Mīlĭă vēscēntūm. plūs ūt mīrērĭs, ĕt aūctās

Dīscĕ fŭīssĕ dăpēs, ĕpŭlās nūtrīvĭt ĕdēndō

Vūlgŭs, ĕt ādtrītaē crēvērūnt mōrsĭbŭs ēscaē.

Rēlĭquĭāsquĕ sŭās, spōrtārūm cūlmĭnă sēptēm,

Ēxpāvīt fŭgĭtīvă fămēs, ŭbĭ frāgmĭnĕ sūmptō

Vīdĭt ăbūndāntēm mŏdĭcō dē sēmĭnĕ mēssēm.

Nēc tămĕn hūmānō quāmvīs īn cōrpŏrĕ Chrīstūm,

Mātrĭs ăb ōccāsū mōrtālĭă mēmbră gĕrēntēm,

Clām fŭĭt ēssĕ Dĕūm, quĭă nōn ābscōndĭtŭr ūmquām

Ūrbs īn mōntĕ sĕdēns, mŏdĭō nēc sūbdĭtŭr ārdēns

Lŷchnŭs, ănhēlāntēm sēd spārgēns āltĭŭs īgnēm

Cūnctīs lūmĕn ăgīt: rădĭāns nām tēstĭbŭs āmplō

Dīscĭpŭlīs fūlgōrĕ trĭbūs vĕlŭt īgnĕŭs ārdōr

Sōlĭs, ĭn aēthĕrĭām vērsūs splēndōrĕ fĭgūrām,

Vīcĕrăt ōrĕ dĭēm, vēstēmquĕ tŭēntĭbŭs īpsām

Cāndĭdă fōrmă nĭvīs Dŏmĭnī dē tēgmĭnĕ fūlsīt.

Ō mĕrĭtūm sūblīmĕ trĭūm, quĭbŭs īllă vĭdērĕ

Cōntĭgĭt īn mūndō quaē nōn sūnt crēdĭtă mūndō!

Quīd quŏd ĕt Hēlīam ēt clārūm vīdērĕ Mŏŷsēn?

Īgnōtōs ŏcŭlīs vīdērūnt lūmĭnĕ cōrdīs,

Ūt māiōr sīt nōstră fĭdēs: hūnc ēssĕ pĕr ōrbēm

Prīncĭpĭum āc fīnēm, | hūnc Ā vīdērĭĕr, hūnc Ō.

Quēm mĕdĭūm tālēs cīrcūmfūlsērĕ prŏphētaē,

Āltĕr ădhūc vīvēns, āltēr stāns līmĭtĕ vītaē.

Sīdĕrĕōquĕ sŏnō 'mĕŭs ēst hīc Fīlĭŭs' āiēns

Ōstēndīt vērbō gĕnĭtūm vōx pātrĭă Chrīstūm.

Pōsquām cōrpŏrĕōs vīrtūs rēgrēssă pĕr ārtūs

Tēxĭt ădōrātām cārnīs vēlāmĭnĕ fōrmām,

Sēquĕ pălām Dŏmĭnūs pŏpŭlīs dĕdĭt: ēccĕ rĕpēntĕ

Vīr hŭmĭlīs maēstō dēiēctūs lūmĭnă vūltū

Prōcēdīt sūpplēxquĕ mănūs ēt brāchĭă tēndīt

Īnplōrātquĕ gĕmēns: ūnūs mĭhĭ fīlĭŭs, ūnūs

Ēst, Dŏmĭne; hōrrēndā lăcĕrāt quēm spīrĭtŭs īrā

Nēc līnquīt, nĭsĭ mērgăt ăquīs aūt īgnĭbŭs ātrīs

Ōpprĭmăt, ātque ănĭmām dŭbĭā sūb mōrtĕ fătīgāt.

Hūnc, prĕcŏr, ēxpūlsō mĭsĕrātŭs ŭtrūmquĕ fŭrōrĕ

Rēddĕ mĭhī vēl rēddĕ sĭbī, nē caēcă pŏtēstās

Ēxpēllāt trĕpĭdām sūbtrāctō lūmĭnĕ vītām.

Dīxĕrăt ēt gĕnŭa āmplēctēns gĕnĭbūsquĕ vŏlūtāns

Haērēbāt; Dŏmĭnūsquĕ pĭō iām pēctŏrĕ vōtīs

Ādnŭĕrāt. tūnc praēdŏ fŭrēns āc nōxĭŭs hōstīs,

Cuī pōssēssă dĭu ēst ălĭēnī fābrĭcă iūrīs,

Pērvāsā mīgrārĕ dŏmō cōnpūlsŭs, ĭn īrām

Tōllĭtŭr āccēnsām cōrrēptăquĕ cārpĕrĕ mēmbră

Nītĭtŭr ēt frūstrā Dŏmĭnō prŏhĭbēntĕ lăbōrāns

Fūgĭt ĭn ōbscūrās pŭĕrō vīvēntĕ tĕnēbrās.

Rēx ĕtĭām sōlūs rēgum ēt Dŏmĭnūs dŏmĭnāntūm

Nōn dēdīgnātūs Pētrō pīscāntĕ trĭbūtūm

Sōlvĕrĕ Caēsărĕūm, mĕdĭī dē gūrgĭtĕ pōntī

Hāmūm fērrĕ iŭbēt gĕrŭlūm dīdrāgmătĭs aūreī.

Īncŏlă mōx pĕlăgī pēndēntĭă fīlă mŏmōrdīt,

Iūssă trĭbūtă fĕrēns, grăvĭōrque ŏnĕrāntĕ mĕtāllō

Vīlĭs hŏnōr pīscīs prĕtĭō māiōrĕ pĕpēndīt.

Dīscĭpŭlīsquĕ sŭīs sē pērcōntāntĭbŭs, aūlaē

Caēlēstīs rēgnī quīs pōssīt māiŏr hăbērī:

Ūt Dĕŭs ēt dōctōr mīrābĭlĭs: ōmnĭbŭs, īnquīt,

Cēlsĭŏr ēst hŭmĭlīs cūnctīsquĕ pŏtēntĭŏr ībīt

Quī cūnctīs sūbiēctŭs ĕrīt sēsēquĕ mĭnōrēm

Dīmīssā cērvīcĕ fĕrēt, vĕlŭt īstĕ vĭdētūr

Pārvŭlŭs (ēt mōnstrāt pŭĕrūm cōnsīstĕrĕ pārvūm);

Scīlĭcĕt īngĕnĭūm tĕnĕrī sēctēmŭr ŭt aēvī

Nōn ānnīs, sēd mēntĕ iŭbēt, quĭă mōllĭŏr aētās

Nīl pōmpaē mūndālĭs ămāt, nōn āmbĭt hŏnōrēm,

Nēc rĕsŭpīnă tŭmēt: sīc pūraē sēmĭtă vītaē

Quāntūm prōnă sŏlō, tāntūm fīt prōxĭmă caēlō.

Mēns ĕtĕnīm vērgēns āltūm pĕtĭt āltăquĕ vērgīt,

Īnfĕrĭōrquĕ grădūs quō vūlt dīscēndĕrĕ sūrgīt.

Ēcce hŭmĭlēm Dŏmĭnūs dē stērcŏrĕ tōllĭt ĕgēntēm

Ēt făcĭt ēgrĕgĭōs īntēr rĕsĭdērĕ tўrānnōs:

Āt cōntrā tŭmĭdūm pūgnācī mēntĕ rĕbēllēm

Praēcĭpĭtēm caēlō sūb tārtără iūssĭt ăbīrĕ.

Pārvă lŏquōr sī fāctă Dĕī pēr sīngŭlă cūrrām

Ēt spĕcĭālĕ bŏnūm, cūm sīt gĕnĕrālĕ rĕvōlvām.