Q. HORATII FLACCI - SERMONES - LIBER I - SATURA V

0

Egressum magna me accepit Aricia Roma

hospitio modico; rhetor comes Heliodorus,

Graecorum longe doctissimus; inde Forum Appi

differtum nautis cauponibus atque malignis.

Hoc iter ignavi divisimus, altius ac nos

praecinctis unum: minus est gravis Appia tardis.

Hic ego propter aquam, quod erat deterrima, ventri

indico bellum, cenantis haud animo aequo

exspectans comites. Iam nox inducere terris

umbras et caelo diffundere signa parabat:

tum pueri nautis, pueris convicia nautae

ingerere: "Huc adpelle"; "Trecentos inseris"; "Ohe,

iam satis est." Dum aes exigitur, dum mula ligatur,

tota abit hora. Mali culices ranaeque palustres

avertunt somnos; absentem cantat amicam

multa prolutus vappa nauta atque viator

incipit ac missae pastum retinacula mulae

nauta piger saxo religat stertitque supinus.

Iamque dies aderat, nil cum procedere lintrem

sentimus, donec cerebrosus prosilit unus

ac mulae nautaeque caput lumbosque saligno

fuste dolat: quarta vix demum exponimur hora.

Ora manusque tua lavimus, Feronia, lympha.

Milia tum pransi tria repimus atque subimus

impositum saxis late candentibus Anxur.

Huc venturus erat Maecenas optimus atque

Cocceius, missi magnis de rebus uterque

legati, aversos soliti conponere amicos.

Hic oculis ego nigra meis collyria lippus

inlinere; interea Maecenas advenit atque

Cocceius, Capitoque simul Fonteius, ad unguem

factus homo, Antoni non ut magis alter amicus.

Fundos Aufidio Lusco praetore libenter

linquimus, insani ridentes praemia scribae,

praetextam et latum clavum prunaeque vatillum.

In Mamurrarum lassi deinde urbe manemus,

Murena praebente domum, Capitone culinam.

Postea lux oritur, multo gratissima; namque

Plotius et Varius Sinuessae Vergiliusque

occurrunt, animae qualis neque candidiores

terra tulit neque quis me sit devinctior alter.

O qui complexus et gaudia quanta fuerunt!

Nil ego contulerim iucundo sanus amico.

Proxuma Campano ponti quae villula tectum

praebuit et parochi quae debent ligna salemque.

Hinc muli Capuae clitellas tempore ponunt.

Lusum it Maecenas, dormitum ego Vergiliusque;

namque pila lippis inimicum et ludere crudis.

Hinc nos Coccei recipit plenissima villa,

quae super est Caudi cauponas. Nunc mihi paucis

Sarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri,

Musa, velim memores, et quo patre natus uterque

contulerit litis. Messi clarum genus Osci;

Sarmenti domina exstat; ab his maioribus orti

ad pugnam venere. Prior Sarmentus: "Equi te

esse feri similem dico." Ridemus, et ipse

Messius: "Accipio," caput et movet. "O tua cornu

ni foret exsecto frons" inquit, "quid faceres, cum

sic mutilus minitaris?" at illi foeda cicatrix

saetosam laevi frontem turpaverat oris.

Campanum in morbum, in faciem permulta iocatus,

pastorem saltaret uti Cyclopa rogabat;

nil illi larva aut tragicis opus esse cothurnis.

Multa Cicirrus ad haec. Donasset iamne catenam

ex voto Laribus, quaerebat; scriba quod esset,

nilo deterius dominae ius esse; rogabat

denique cur umquam fugisset, cui satis una

farris libra foret, gracili sic tamque pusillo.

Prorsus iucunde cenam producimus illam.

Tendimus hinc recta Beneventum, ubi sedulus hospes

paene macros arsit dum turdos versat in igni;

nam vaga per veterem dilapso flamma culinam

Volcano summum properabat lambere tectum.

Convivas avidos cenam servosque timentis

tum rapere atque omnis restinguere velle videres.

Incipit ex illo montis Apulia notos

ostentare mihi, quos torret Atabulus et quos

nunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivici

villa recepisset lacrimoso non sine fumo,

udos cum foliis ramos urente camino.

Hic ego mendacem stultissimus usque puellam

ad mediam noctem exspecto; somnus tamen aufert

intentum Veneri; tum immundo somnia visu

nocturnam vestem maculant ventremque supinum.

Quattuor hinc rapimur viginti et milia raedis,

mansuri oppidulo, quod versu dicere non est,

signis perfacile est; venit vilissima rerum

hic aqua, sed plane longe pulcherrimus, ultra

callidus ut soleat umeris portare viator.

Nam Canusi lapidosus, aquae non ditior urna

qui locus a forti Diomede est conditus olim.

Flentibus hinc Varius discedit maestus amicis.

Inde Rubos fessi pervenimus, utpote longum

carpentes iter et factum corruptius imbri.

Postera tempestas melior, via peior ad usque

Bari moenia piscosi. Dein Gnatia lymphis

iratis exstructa dedit risusque iocosque,

dum flamma sine tura liquescere limine sacro

persuadere cupit. Credat Iudaeus Apella,

non ego; namque deos didici securum agere aevom,

nec, siquid miri faciat natura, deos id

tristis ex alto caeli demittere tecto.

Brundisium longae finis chartaeque viaeque est.

Ēgrēssūm māgnā me āccēpĭt Ărīcĭă Rōmā

hōspĭtĭō mŏdĭcō; rhētōr cŏmĕs Hēlĭŏdōrūs,

Graēcōrūm lōngē dōctīssĭmŭs; īndĕ Fŏrum Āppī

dīffērtūm naūtīs caūpōnĭbŭs ātquĕ mălīgnīs.

Hōc ĭtĕr īgnāvī dīvīsĭmŭs, āltĭŭs āc nōs

praēcīnctīs ūnūm: mĭnŭs ēst grăvĭs Āppĭă tārdīs.

Hīc ĕgŏ prōptĕr ăquām, quŏd ĕrāt dētērrĭmă, vēntrī

īndīcō bēllūm, cēnāntīs haūd ănĭmo aēquō

ēxspēctāns cŏmĭtēs. Iām nōx īndūcĕrĕ tērrīs

ūmbrās ēt caēlō dīffūndĕrĕ sīgnă părābāt:

tūm pŭĕrī naūtīs, pŭĕrīs cōnvīcĭă naūtaē

īngĕrĕre: "Hūc ādpēllĕ"; "Trĕcēntōs īnsĕrĭs"; "Ōhē,

iām sătĭs ēst." Dum aēs ēxĭgĭtūr, dūm mūlă lĭgātūr,

tōta ăbĭt hōră. Mălī cŭlĭcēs rānaēquĕ pălūstrēs

āvērtūnt sōmnōs; ābsēntēm cāntăt ămīcām

mūltā prōlūtūs vāppā naūta ātquĕ vĭātōr

īncĭpĭt āc mīssaē pāstūm rĕtĭnācŭlă mūlaē

naūtă pĭgēr sāxō rĕlĭgāt stērtītquĕ sŭpīnūs.

Iāmquĕ dĭēs ădĕrāt, nīl cūm prōcēdĕrĕ līntrēm

sēntīmūs, dōnēc cĕrĕbrōsūs prōsĭlĭt ūnūs

āc mūlaē naūtaēquĕ căpūt lūmbōsquĕ sălīgnō

fūstĕ dŏlāt: quārtā vīx dēmum ēxpōnĭmŭr hōrā.

Ōră mănūsquĕ tŭā lăvĭmūs, Fērōnĭă, lŷmphā.

Mīlĭă tūm prānsī trĭă rēpĭmŭs ātquĕ sŭbīmūs

īmpŏsĭtūm sāxīs lātē cāndēntĭbŭs Ānxūr.

Hūc vēntūrŭs ĕrāt Maēcēnās ōptĭmŭs ātquĕ

Cōccĕĭūs, mīssī māgnīs dē rēbŭs ŭtērquĕ

lēgāti, āvērsōs sŏlĭtī cōnpōnĕre ămīcōs.

Hīc ŏcŭlīs ĕgŏ nīgră mĕīs cōllŷrĭă līppūs

īnlĭnĕre; īntĕrĕā Maēcēnās ādvĕnĭt ātquĕ

Cōccĕīūs, Căpĭtōquĕ sĭmūl Fōntēiŭs, ăd ūnguēm

fāctŭs hŏmo, Āntōnī nōn ūt măgĭs āltĕr ămīcūs.

Fūndōs Aūfĭdĭō Lūscō praētōrĕ lĭbēntēr

līnquĭmŭs, īnsānī rīdēntēs praēmĭă scrībaē,

praētēxtam ēt lātūm clāvūm prūnaēquĕ vătīllūm.

Īn Māmūrrārūm lāssī deīnde ūrbĕ mănēmūs,

Mūrēnā praēbēntĕ dŏmūm, Căpĭtōnĕ cŭlīnām.

Pōstĕă lūx ŏrĭtūr, mūltō grātīssĭmă; nāmquĕ

Plōtĭŭs ēt Vărĭūs Sĭnŭēssaē Vērgĭlĭūsquĕ

ōccūrrūnt, ănĭmaē quālīs nĕquĕ cāndĭdĭōrēs

tērră tŭlīt nĕquĕ quīs mē sīt dēvīnctĭŏr āltēr.

Ō quī cōmplēxūs ēt gaūdĭă quāntă fŭērūnt!

Nīl ĕgŏ cōntŭlĕrīm iūcūndō sānŭs ămīcō.

Prōxŭmă Cāmpānō pōntī quaē vīllŭlă tēctūm

praēbŭĭt ēt părŏchī quaē dēbēnt līgnă sălēmquĕ.

Hīnc mūlī Căpŭaē clītēllās tēmpŏrĕ pōnūnt.

Lūsum īt Maēcēnās, dōrmītum ĕgŏ Vērgĭlĭūsquĕ;

nāmquĕ pĭlā līppīs ĭnĭmīcum ēt lūdĕrĕ crūdīs.

Hīnc nōs Cōccēī rĕcĭpīt plēnīssĭmă vīllă,

quaē sŭpĕr ēst Caūdī caūpōnās. Nūnc mĭhĭ paūcīs

Sārmēntī scūrraē pūgnām Mēssīquĕ Cĭcīrrī,

Mūsă, vĕlīm mĕmŏrēs, ēt quō pătrĕ nātŭs ŭtērquĕ

cōntŭlĕrīt lītīs. Mēssī clārūm gĕnŭs Ōscī;

Sārmēntī dŏmĭna ēxstăt; ăb hīs māiōrĭbŭs ōrtī

ād pūgnām vēnērĕ. Prĭōr Sārmēntŭs: "Ĕquī tē

ēssĕ fĕrī sĭmĭlēm dīcō." Rīdēmŭs, ĕt īpsĕ

Mēssĭŭs: "Āccĭpĭō," căpŭt ēt mŏvĕt. "Ō tŭă cōrnū

nī fŏrĕt ēxsēctō frōns" īnquīt, "quīd făcĕrēs, cūm

sīc mŭtĭlūs mĭnĭtārĭs?" ăt īllī foēdă cĭcātrīx

saētōsām laēvī frōntēm tūrpāvĕrăt ōrīs.

Cāmpānum īn mōrbum, īn făcĭēm pērmūltă iŏcātūs,

pāstōrēm sāltārĕt ŭtī Cŷclōpă rŏgābāt;

nīl īllī lārva aūt trăgĭcīs ŏpŭs ēssĕ cŏthūrnīs.

Mūltă Cĭcīrrŭs ăd haēc. Dōnāssēt iāmnĕ cătēnām

ēx vōtō Lărĭbūs, quaērēbāt; scrībă quŏd ēssēt,

nīlō dētĕrĭūs dŏmĭnaē iūs ēssĕ; rŏgābāt

dēnĭquĕ cūr ūmquām fūgīssēt, cuī sătĭs ūnă

fārrīs lībră fŏrēt, grăcĭlī sīc tāmquĕ pŭsīllō.

Prōrsūs iūcūndē cēnām prōdūcĭmŭs īllām.

Tēndĭmŭs hīnc rēctā Bĕnĕvēntum, ŭbĭ sēdŭlŭs hōspēs

paēnĕ măcrōs ārsīt dūm tūrdōs vērsăt ĭn īgnī;

nām văgă pēr vĕtĕrēm dīlāpsō flāmmă cŭlīnām

Vōlcānō sūmmūm prŏpĕrābāt lāmbĕrĕ tēctūm.

Cōnvīvās ăvĭdōs cēnām sērvōsquĕ tĭmēntīs

tūm răpĕre ātque ōmnīs rēstīnguĕrĕ vēllĕ vĭdērēs.

Īncĭpĭt ēx īllō mōntīs Āpūlĭă nōtōs

ōstēntārĕ mĭhī, quōs tōrrĕt Ătābŭlŭs ēt quōs

nūnquam ērēpsēmūs, nĭsĭ nōs vīcīnă Trĭvīcī

vīllă rĕcēpīssēt lăcrĭmōsō nōn sĭnĕ fūmō,

ūdōs cūm fŏlĭīs rāmōs ūrēntĕ cămīnō.

Hīc ĕgŏ mēndācēm stūltīssĭmŭs ūsquĕ pŭēllām

ād mĕdĭām nōctem ēxspēctō; sōmnūs tămĕn aūfērt

īntēntūm Vĕnĕrī; tum īmmūndō sōmnĭă vīsū

nōctūrnām vēstēm măcŭlānt vēntrēmquĕ sŭpīnūm.

Quāttŭŏr hīnc răpĭmūr vīgīnti ēt mīlĭă raēdīs,

mānsūri ōppĭdŭlō, quōd vērsū dīcĕrĕ nōn ēst,

sīgnīs pērfăcĭle ēst; vēnīt vīlīssĭmă rērūm

hīc ăquă, sēd plānē lōngē pūlchērrĭmŭs, ūltrā

cāllĭdŭs ūt sŏlĕāt ŭmĕrīs pōrtārĕ vĭātōr.

Nām Cănŭsī lăpĭdōsŭs, ăquaē nōn dītĭŏr ūrnā

quī lŏcŭs ā fōrtī Dĭŏmēde ēst cōndĭtŭs ōlīm.

Flēntĭbŭs hīnc Vărĭūs dīscēdīt maēstŭs ămīcīs.

Īndĕ Rŭbōs fēssī pērvēnĭmŭs, ūtpŏtĕ lōngūm

cārpēntēs ĭtĕr ēt fāctūm cōrrūptĭŭs īmbrī.

Pōstĕră tēmpēstās mĕlĭōr, vĭă pēiŏr ăd ūsquĕ

Bārī moēnĭă pīscōsī. Deīn Gnātĭă lŷmphīs

īrātīs ēxstrūctă dĕdīt rīsūsquĕ iŏcōsquĕ,

dūm flāmmā sĭnĕ tūră lĭquēscĕrĕ līmĭnĕ sācrō

pērsuādērĕ cŭpīt. Crēdāt Iūdaēŭs Ăpēllă,

nōn ĕgŏ; nāmquĕ dĕōs dĭdĭcī sēcūrum ăgĕre aēvōm,

nēc, sīquīd mīrī făcĭāt nātūră, dĕōs īd

trīstīs ēx āltō caēlī dēmīttĕrĕ tēctō.

Brūndĭsĭūm lōngaē fīnīs chārtaēquĕ vĭaēque ēst.