Q. HORATII FLACCI - SERMONES - LIBER II - SATURA I

0

"Sunt quibus in satura videar nimis acer et ultra

legem tendere opus; sine nervis altera quidquid

conposui pars esse putat similisque meorum

mille die versus deduci posse. Trebati,

quid faciam? Praescribe." "Quiescas." "Ne faciam, inquis,

omnino versus?" "Aio." "Peream male, si non

optimum erat; verum nequeo dormire." "Ter uncti

transnanto Tiberim, somno quibus est opus alto,

inriguumque mero sub noctem corpus habento.

Aut si tantus amor scribendi te rapit, aude

Caesaris invicti res dicere, multa laborum

praemia laturus." "Cupidum, pater optime, vires

deficiunt; neque enim quivis horrentia pilis

agmina nec fracta pereuntis cuspide Gallos

aut labentis equo describit volnera Parthi."

"Attamen et iustum poteras et scribere fortem,

Scipiadam ut sapiens Lucilius." "Haud mihi dero,

cum res ipsa feret: nisi dextro tempore Flacci

verba per attentam non ibunt Caesaris aurem:

cui male si palpere, recalcitrat undique tutus."

"Quanto rectius hoc quam tristi laedere versu

Pantolabum scurram Nomentanumque nepotem,

cum sibi quisque timet, quamquam est intactus, et odit."

"Quid faciam? Saltat Milonius, ut semel icto

accessit fervor capiti numerusque lucernis;

Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem

pugnis; quot capitum vivunt, totidem studiorum

milia: me pedibus delectat claudere verba

Lucili ritu, nostrum melioris utroque.

Ille velut fidis arcana sodalibus olim

credebat libris neque, si male cesserat, usquam

decurrens alio neque, si bene; quo fit ut omnis

votiva pateat veluti descripta tabella

vita senis. Sequor hunc, Lucanus an Apulus anceps;

nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus,

missus ad hoc pulsis, vetus est ut fama, Sabellis,

quo ne per vacuum Romano incurreret hostis,

sive quod Apula gens seu quod Lucania bellum

incuteret violenta. Sed hic stilus haud petet ultro

quemquam animantem et me veluti custodiet ensis

vagina tectus: quem cur destringere coner

tutus ab infestis latronibus? O pater et rex

Iuppiter, ut pereat positum robigine telum

nec quisquam noceat cupido mihi pacis! At ille,

qui me conmorit - melius non tangere, clamo -,

flebit et insignis tota cantabitur urbe.

Cervius iratus leges minitatur et urnam,

Canidia Albuci, quibus est inimica, venenum,

grande malum Turius, siquid se iudice certes.

Ut quo quisque valet suspectos terreat utque

imperet hoc natura potens, sic collige mecum:

dente lupus, cornu taurus petit: unde nisi intus

monstratum? Scaevae vivacem crede nepoti

matrem: nil faciet sceleris pia dextera - mirum,

ut neque calce lupus quemquam neque dente petit bos -,

sed mala tollet anum vitiato melle cicuta.

Ne longum faciam: seu me tranquilla senectus

exspectat seu mors atris circumvolat alis,

dives, inops, Romae, seu fors ita iusserit, exsul,

quisquis erit vitae scribam color." "O puer, ut sis

vitalis metuo et maiorum nequis amicus

frigore te feriat." "Quid? Cum est Lucilius ausus

primus in hunc operit conponere carmina morem

detrahere et pellem, nitidus qua quisque per ora

cederet, introrsum turpis: num Laelius aut qui

duxit ab oppressa meritum Karthagine nomen

ingenio offensi aut laeso doluere Metello

famosisque Lupo cooperto versibus? Atqui

primores populi arripuit populumque tributim,

scilicet uni aequos virtuti atque eius amicis.

Quin ubi se a volgo et scaena in secreta remorant

virtus Scipiadae et mitis sapientia Laeli,

nugari cum illo et discincti ludere, donec

decoqueretur holus, soliti. Quidquid sum ego, quamvis

infra Lucili censum ingeniumque, tamen me

cum magnis vixisse invita fatebitur usque

invidia et fragili quaerens inlidere dentem

offendet solido - nisi quid tu, docte Trebati,

dissentis." "Equidem nihil hinc diffindere possum.

Sed tamen ut monitus caveas, ne forte negoti

incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum:

si mala condiderit in quem quis carmina, ius est

iudiciumque." "Esto, siquis mala; sed bona siquis

iudice condiderit laudatus Caesare? Siquis

opprobriis dignum latraverit, integer ipse?"

"Solventur risu tabulae, tu missus abibis."

"Sūnt quĭbŭs īn sătŭrā vĭdĕār nĭmĭs ācĕr ĕt ūltrā

lēgēm tēndĕre ŏpūs; sĭnĕ nērvīs āltĕră quīdquīd

cōnpŏsŭī pārs ēssĕ pŭtāt sĭmĭlīsquĕ mĕōrūm

mīllĕ dĭē vērsūs dēdūcī pōssĕ. Trĕbātī,

quīd făcĭām? Praēscrībĕ." "Quĭēscās." "Nē făcĭam, īnquīs,

ōmnīnō vērsūs?" "Ăĭō." "Pĕrĕām mălĕ, sī nōn

ōptĭmum ĕrāt; vērūm nĕquĕō dōrmīrĕ." "Tĕr ūnctī

trānsnāntō Tĭbĕrīm, sōmnō quĭbŭs ēst ŏpŭs āltō,

īnrĭgŭūmquĕ mĕrō sūb nōctēm cōrpŭs hăbēntō.

Aūt sī tāntŭs ămōr scrībēndī tē răpĭt, aūdē

Caēsărĭs īnvīctī rēs dīcĕrĕ, mūltă lăbōrūm

praēmĭă lātūrūs." "Cŭpĭdūm, pătĕr ōptĭmĕ, vīrēs

dēfĭcĭūnt; nĕque ĕnīm quīvīs hōrrēntĭă pīlīs

āgmĭnă nēc frāctā pĕrĕūntīs cūspĭdĕ Gāllōs

aūt lābēntĭs ĕquō dēscrībīt vōlnĕră Pārthī."

"Āttămĕn ēt iūstūm pŏtĕrās ēt scrībĕrĕ fōrtēm,

Scīpĭădam ūt săpĭēns Lūcīlĭŭs." "Haūd mĭhĭ dērō,

cūm rēs īpsă fĕrēt: nĭsĭ dēxtrō tēmpŏrĕ Flāccī

vērbă pĕr āttēntām nōn ībūnt Caēsărĭs aūrēm:

cuī mălĕ sī pālpērĕ, rĕcālcĭtrăt ūndĭquĕ tūtūs."

"Quāntō rēctĭŭs hōc quām trīstī laēdĕrĕ vērsū

Pāntŏlăbūm scūrrām Nōmēntānūmquĕ nĕpōtēm,

cūm sĭbĭ quīsquĕ tĭmēt, quāmquam ēst īntāctŭs, ĕt ōdīt."

"Quīd făcĭām? Sāltāt Mīlōnĭŭs, ūt sĕmĕl īctō

āccēssīt fērvōr căpĭtī nŭmĕrūsquĕ lŭcērnīs;

Cāstōr gaūdĕt ĕquīs, ōvō prōgnātŭs ĕōdēm

pūgnīs; quōt căpĭtūm vīvūnt, tŏtĭdēm stŭdĭōrūm

mīlĭă: mē pĕdĭbūs dēlēctāt claūdĕrĕ vērbă

Lūcīlī rītū, nōstrūm mĕlĭōrĭs ŭtrōquĕ.

Īllĕ vĕlūt fīdīs ārcānă sŏdālĭbŭs ōlīm

crēdēbāt lībrīs nĕquĕ, sī mălĕ cēssĕrăt, ūsquām

dēcūrrēns ălĭō nĕquĕ, sī bĕnĕ; quō fĭt ŭt ōmnīs

vōtīvā pătĕāt vĕlŭtī dēscrīptă tăbēllā

vītă sĕnīs. Sĕquŏr hūnc, Lūcānŭs ăn Āpŭlŭs āncēps;

nām Vĕnŭsīnŭs ărāt fīnēm sŭb ŭtrūmquĕ cŏlōnūs,

mīssŭs ăd hōc pūlsīs, vĕtŭs ēst ūt fāmă, Săbēllīs,

quō nē pēr văcŭūm Rōmāno īncūrrĕrĕt hōstīs,

sīvĕ quŏd Āpŭlă gēns seū quōd Lūcānĭă bēllūm

īncŭtĕrēt vĭŏlēntă. Sĕd hīc stĭlŭs haūd pĕtĕt ūltrō

quēmquam ănĭmāntem ēt mē vĕlŭtī cūstōdĭĕt ēnsīs

vāgīnā tēctūs: quēm cūr dēstrīngĕrĕ cōnēr

tūtŭs ăb īnfēstīs lātrōnĭbŭs? Ō pătĕr ēt rēx

Iūppĭtĕr, ūt pĕrĕāt pŏsĭtūm rōbīgĭnĕ tēlūm

nēc quīsquām nŏcĕāt cŭpĭdō mĭhĭ pācĭs! Ăt īllĕ,

quī mē cōnmōrīt - mĕlĭūs nōn tāngĕrĕ, clāmō -,

flēbĭt ĕt īnsīgnīs tōtā cāntābĭtŭr ūrbĕ.

Cērvĭŭs īrātūs lēgēs mĭnĭtātŭr ĕt ūrnām,

Cānĭdĭa Ālbūcī, quĭbŭs ēst ĭnĭmīcă, vĕnēnūm,

grāndĕ mălūm Tŭrĭūs, sīquīd sē iūdĭcĕ cērtēs.

Ūt quō quīsquĕ vălēt sūspēctōs tērrĕăt ūtquĕ

īmpĕrĕt hōc nātūră pŏtēns, sīc cōllĭgĕ mēcūm:

dēntĕ lŭpūs, cōrnū taūrūs pĕtĭt: ūndĕ nĭsi īntūs

mōnstrātūm? Scaēvaē vīvācēm crēdĕ nĕpōtī

mātrēm: nīl făcĭēt scĕlĕrīs pĭă dēxtĕră - mīrūm,

ūt nĕquĕ cālcĕ lŭpūs quēmquām nĕquĕ dēntĕ pĕtīt bōs -,

sēd mălă tōllĕt ănūm vĭtĭātō mēllĕ cĭcūtă.

Nē lōngūm făcĭām: seū mē trānquīllă sĕnēctūs

ēxspēctāt seū mōrs ātrīs cīrcūmvŏlăt ālīs,

dīvĕs, ĭnōps, Rōmaē, seū fōrs ĭtă iūssĕrĭt, ēxsūl,

quīsquĭs ĕrīt vītaē scrībām cŏlŏr." "Ō pŭĕr, ūt sīs

vītālīs mĕtŭo ēt māiōrūm nēquĭs ămīcūs

frīgŏrĕ tē fĕrĭāt." "Quīd? Cum ēst Lūcīlĭŭs aūsūs

prīmŭs ĭn hūnc ŏpĕrīt cōnpōnĕrĕ cārmĭnă mōrēm

dētrăhĕre ēt pēllēm, nĭtĭdūs quā quīsquĕ pĕr ōră

cēdĕrĕt, īntrōrsūm tūrpīs: nūm Laēlĭŭs aūt quī

dūxĭt ăb ōpprēssā mĕrĭtūm Kārthāgĭnĕ nōmēn

īngĕnĭo ōffēnsi aūt laēsō dŏlŭērĕ Mĕtēllō

fāmōsīsquĕ Lŭpō cŏŏpērtō vērsĭbŭs? Ātquī

prīmōrēs pŏpŭli ārrĭpŭīt pŏpŭlūmquĕ trĭbūtīm,

scīlĭcĕt ūni aēquōs vīrtūti ātque ēiŭs ămīcīs.

Quīn ŭbĭ se ā vōlgo ēt scaēna īn sēcrētă rĕmōrānt

vīrtūs Scīpĭădae ēt mītīs săpĭēntĭă Laēlī,

nūgārī cum īllo ēt dīscīnctī lūdĕrĕ, dōnēc

dēcŏquĕrētŭr hŏlūs, sŏlĭtī. Quīdquīd sum ĕgŏ, quāmvīs

īnfrā Lūcīlī cēnsum īngĕnĭūmquĕ, tămēn mē

cūm māgnīs vīxīsse īnvītă fătēbĭtŭr ūsquĕ

īnvĭdĭa ēt frăgĭlī quaērēns īnlīdĕrĕ dēntēm

ōffēndēt sŏlĭdō - nĭsĭ quīd tū, dōctĕ Trĕbātī,

dīssēntīs." "Ĕquĭdēm nĭhĭl hīnc dīffīndĕrĕ pōssūm.

Sēd tămĕn ūt mŏnĭtūs căvĕās, nē fōrtĕ nĕgōtī

īncŭtĭāt tĭbĭ quīd sānctārum īnscītĭă lēgūm:

sī mălă cōndĭdĕrīt īn quēm quīs cārmĭnă, iūs ēst

iūdĭcĭūmque." "Ēstō, sīquīs mălă; sēd bŏnă sīquīs

iūdĭcĕ cōndĭdĕrīt laūdātūs Caēsărĕ? Sīquīs

ōpprŏbrĭīs dīgnūm lātrāvĕrĭt, īntĕgĕr īpsĕ?"

"Sōlvēntūr rīsū tăbŭlaē, tū mīssŭs ăbībīs."