P. OVIDII NASONIS - HEROIDES IV - PHAEDRA HIPPOLYTO

1

Quām nĭsĭ tū dĕdĕrīs, cărĭtūra ēst īpsă, sălūtēm

mīttĭt Ămāzŏnĭō ‖ Crēssă pŭēllă vĭrō.

Pērlĕgĕ, quōdcūmque ēst. quĭd ĕpīstŭlă lēctă nŏcēbīt?

Tē quŏque ĭn hāc ălĭquīd ‖ quōd iŭvĕt ēssĕ pŏtēst.

Hīs ārcānă nŏtīs tērrā pĕlăgōquĕ fĕrūntūr;

īnspĭcĭt āccēptās ‖ hōstĭs ăb hōstĕ nŏtās.

Tēr tēcūm cōnātă lŏquī tĕr ĭnūtĭlĭs haēsīt

līnguă, tĕr īn prīmō ‖ dēstĭtĭt ōrĕ sŏnūs.

Quā lĭcĕt ēt quītūr, pŭdŏr ēst mīscēndŭs ămōrī;

dīcĕrĕ quaē pŭdŭīt, ‖ scrībĕrĕ iūssĭt ămōr.

Quīdquĭd Ămōr iūssīt, nōn ēst cōntēmnĕrĕ tūtūm;

rēgnăt ĕt īn dŏmĭnōs ‖ iūs hăbĕt īllĕ dĕōs.

Īllĕ mĭhī prīmō dŭbĭtāntī scrībĕrĕ dīxīt:

"scrībĕ. dăbīt vīctās ‖ fērrĕŭs īllĕ mănūs."

Ādsĭt, ĕt, ūt nōstrās ăvĭdō fŏvĕt īgnĕ mĕdūllās,

fīgāt sīc ănĭmōs ‖ īn mĕă vōtă tŭōs!

Nōn ĕgŏ nēquĭtĭā sŏcĭālĭă foēdĕră rūmpām;

fāmă, vĕlīm quaērās, ‖ crīmĭnĕ nōstră văcāt.

Vēnĭt ămōr grăvĭūs, quō sērĭŭs. ūrĭmŭr īntūs;

ūrĭmŭr ēt caēcūm ‖ pēctŏră vūlnŭs hăbēnt.

Scīlĭcĕt ūt tĕnĕrōs laēdūnt iŭgă prīmă iŭvēncōs

frēnăquĕ vīx pătĭtūr ‖ dē grĕgĕ cāptŭs ĕquūs,

sīc mălĕ vīxquĕ sŭbīt prīmōs rŭdĕ pēctŭs ămōrēs

sārcĭnăque haēc ănĭmō ‖ nōn sĕdĕt āptă mĕō.

Ārs fĭt, ŭbi ā tĕnĕrīs crīmēn cōndīscĭtŭr ānnīs;

quaē vĕnĭt ēxāctō ‖ tēmpŏrĕ, pēiŭs ămāt.

Tū nŏvă sērvātaē cārpēs lībāmĭnă fāmaē

ēt părĭtēr nōstrūm ‖ fīĕt ŭtērquĕ nŏcēns.

Ēst ălĭquīd plēnīs pōmārĭă cārpĕrĕ rāmīs

ēt tĕnŭī prīmām ‖ dēlĕgĕre ūnguĕ rŏsām.

Sī tămĕn īllĕ prĭōr, quō mē sĭnĕ crīmĭnĕ gēssī,

cāndŏr ăb īnsŏlĭtā ‖ lābĕ nŏtāndŭs ĕrāt,

āt bĕnĕ sūccēssīt, dīgnō quŏd ădūrĭmŭr īgnī;

pēiŭs ădūltĕrĭō ‖ tūrpĭs ădūltĕr ŏbēst.

Sī mĭhĭ cōncēdāt Iūnō frātrēmquĕ vĭrūmquĕ,

Hīppŏlўtūm vĭdĕōr ‖ praēpŏsĭtūră Iŏvī.

Iām quŏquĕ, vīx crēdēs, īgnōtās mūtŏr ĭn ārtēs;

ēst mĭhĭ pēr saēvās ‖ īmpĕtŭs īrĕ fĕrās;

iām mĭhĭ prīmă dĕa ēst ārcū praēsīgnĭs ădūncō

Dēlĭă; iūdĭcĭūm ‖ sūbsĕquŏr īpsă tŭūm.

Īn nĕmŭs īrĕ lĭbēt prēssīsque īn rētĭă cērvīs

hōrtārī cĕlĕrīs ‖ pēr iŭgă sūmmă cănēs

aūt trĕmŭlum ēxcūssō iăcŭlūm vībrārĕ lăcērtō

aūt īn grāmĭnĕā ‖ pōnĕrĕ cōrpŭs hŭmō.

Saēpĕ iŭvāt vērsārĕ lĕvēs īn pūlvĕrĕ cūrrūs

tōrquēntēm frēnīs ‖ ōră fŭgācĭs ĕquī;

nūnc fĕrŏr ūt Bācchī fŭrĭīs Ĕlĕlēĭdĕs āctaē

quaēquĕ sŭb Īdaēō ‖ tŷmpănă cōllĕ mŏvēnt

aūt quās sēmĭdĕaē Drўădēs Faūnīquĕ bĭcōrnēs

nūmĭnĕ cōntāctās ‖ āttŏnŭērĕ sŭō.

Nāmquĕ mĭhī rĕfĕrūnt, cūm sē fŭrŏr īllĕ rĕmīsīt,

ōmnĭă; mē tăcĭtām ‖ cōnscĭŭs ūrĭt ămōr.

Fōrsĭtăn hūnc gĕnĕrīs fātō rēddāmŭs ămōrēm

ēt Vĕnŭs ēx tōtā ‖ gēntĕ trĭbūtă pĕtāt.

Iūppĭtĕr Eūrōpēn (prīma ēst ĕă gēntĭs ŏrīgŏ)

dīlēxīt, taūrō ‖ dīssĭmŭlāntĕ dĕūm;

Pāsĭphăē mātēr, dēcēptō sūbdĭtă taūrō,

ēnīxa ēst ŭtĕrō ‖ crīmĕn ŏnūsquĕ sŭō;

pērfĭdŭs Aēgīdēs, dūcēntĭă fīlă sĕcūtūs,

cūrvă mĕaē fūgīt ‖ tēctă sŏrōrĭs ŏpē.

Ēn, ĕgŏ nūnc, nē fōrtĕ părūm Mīnōĭă crēdār,

īn sŏcĭās lēgēs ‖ ūltĭmă gēntĭs ĕō.

Hōc quŏquĕ fātāle ēst; plăcŭīt dŏmŭs ūnă dŭābūs;

mē tŭă fōrmă căpīt, ‖ cāptă părēntĕ sŏrōr;

Thēsĕĭdēs Thēseūsquĕ dŭās răpŭērĕ sŏrōrēs;

pōnĭtĕ dē nōstrā ‖ bīnă trŏpaēă dŏmō.

Tēmpŏrĕ quō nōbīs ĭnĭta ēst Cĕrĕālĭs Ĕleūsīn,

Gnōsĭă mē vēllēm ‖ dētĭnŭīssĕt hŭmūs.

Tūnc mĭhĭ praēcĭpŭē, nēc nōn tămĕn āntĕ, plăcēbās;

ācĕr ĭn ēxtrēmīs ‖ ōssĭbŭs haēsĭt ămōr.

Cāndĭdă vēstĭs ĕrāt, praēcīnctī flōrĕ căpīllī,

flāvă vĕrēcūndūs ‖ tīnxĕrăt ōră rŭbōr,

quēmquĕ vŏcānt ălĭaē vūltūm rĭgĭdūmquĕ trŭcēmquĕ,

prō rĭgĭdō Phaēdrā ‖ iūdĭcĕ fōrtĭs ĕrāt.

Sīnt prŏcŭl ā nōbīs iŭvĕnēs ūt fēmĭnă cōmptī.

Fīnĕ cŏlī mŏdĭcō ‖ fōrmă vĭrīlĭs ămāt.

Tē tŭŭs īstĕ rĭgōr pŏsĭtīquĕ sĭne ārtĕ căpīllī

ēt lĕvĭs ēgrĕgĭō ‖ pūlvĭs ĭn ōrĕ dĕcēt.

Sīvĕ fĕrōcĭs ĕquī lūctāntĭă cōllă rĕcūrvās,

ēxĭgŭō flēxōs ‖ mīrŏr ĭn ōrbĕ pĕdēs;

seū lēntūm vălĭdō tōrquēs hāstīlĕ lăcērtō,

ōră fĕrōx īn sē ‖ vērsă lăcērtŭs hăbēt;

sīvĕ tĕnēs lātō vēnābŭlă cōrnĕă fērrō,

dēnĭquĕ nōstră iŭvāt ‖ lūmĭnă, quīdquĭd ăgās.

Tū mŏdŏ dūrĭtĭām sīlvīs dēpōnĕ iŭgōsīs.

Nōn sūm dūrĭtĭā ‖ dīgnă pĕrīrĕ tŭā.

Quīd iŭvăt īncīnctaē stŭdĭa ēxērcērĕ Dĭānaē

ēt Vĕnĕrī nŭmĕrōs ‖ ērĭpŭīssĕ sŭōs?

Quōd cărĕt āltērnā rĕquĭē, dūrābĭlĕ nōn ēst;

haēc rĕpărāt vīrēs ‖ fēssăquĕ mēmbră nŏvāt;

ārcŭs (ĕt ārmă tŭaē tĭbĭ sūnt ĭmĭtāndă Dĭānaē)

sī nūmquām cēssēs ‖ tēndĕrĕ, mōllĭs ĕrīt.

Clārŭs ĕrāt sīlvīs Cĕphălūs mūltaēquĕ pĕr hērbās

cōncĭdĕrānt īllō ‖ pērcŭtĭēntĕ fĕraē,

nēc tămĕn Aūrōraē mălĕ sē praēbēbăt ămāndūm;

ībăt ăd hūnc săpĭēns ‖ ā sĕnĕ dīvă vĭrō.

Saēpĕ sŭb īlĭcĭbūs Vĕnĕrēm Cĭnўrāquĕ crĕātūm

sūstĭnŭīt pŏsĭtōs ‖ quaēlĭbĕt hērbă dŭōs.

Ārsĭt ĕt Oēnīdēs īn Maēnălĭā | Ătălāntā;

īllă fĕraē spŏlĭūm ‖ pīgnŭs ămōrĭs hăbēt.

Nōs quŏquĕ iām prīmūm tūrbā nŭmĕrēmŭr ĭn īstā;

sī Vĕnĕrēm tōllās, ‖ rūstĭcă sīlvă tŭāst.

Īpsă cŏmēs vĕnĭām, nēc mē lătĕbrōsă mŏvēbūnt

sāxă nĕque ōblīquō ‖ dēntĕ tĭmēndŭs ăpēr.

Aēquŏră bīnă sŭīs ōppūgnānt flūctĭbŭs Īsthmōn

ēt tĕnŭīs tēllūs ‖ aūdĭt ŭtrūmquĕ mărē.

Hīc tēcūm Troēzēnă cŏlām, Pītthēĭă rēgnă;

iām nūnc ēst pătrĭā ‖ grātĭŏr īllă mĕā.

Tēmpŏre ăbēst ăbĕrītquĕ dĭū Nēptūnĭŭs hērōs;

īllūm Pīrĭthŏī ‖ dētĭnĕt ōră sŭī;

praēpŏsŭīt Thēseūs, nĭsĭ sī mănĭfēstă nĕgāmūs,

Pīrĭthŏūm Phaēdraē ‖ Pīrĭthŏūmquĕ tĭbī.

Sōlă nĕc haēc ād nōs īniūrĭă vēnĭt ăb īllō;

īn māgnīs laēsī ‖ rēbŭs ŭtērquĕ sŭmūs.

Ōssă mĕī frātrīs clāvā pērfrāctă trĭnōdī

spārsĭt hŭmī, sŏrŏr ēst ‖ praēdă rĕlīctă fĕrīs.

Prīmă sĕcūrĭgĕrās īntēr vīrtūtĕ pŭēllās

tē pĕpĕrīt, nātī ‖ dīgnă vĭgōrĕ părēns;

sī quaērās ŭbĭ sīt, Thēseūs lătŭs ēnsĕ pĕrēgīt;

nēc tāntō mātēr ‖ pīgnŏrĕ tūtă fŭīt.

Āt nē nūptă quĭdēm taēdāque āccēptă iŭgālī;

cūr, nĭsĭ nē căpĕrēs ‖ rēgnă pătērnă nŏthūs?

Āddĭdĭt ēt frātrēs ēx mē tĭbĭ, quōs tămĕn ōmnīs

nōn ĕgŏ tōllēndī ‖ caūsă, sĕd īllĕ fŭīt.

Ō | ŭtĭnām nŏcĭtūră tĭbī, pūlchērrĭmĕ rērūm,

īn mĕdĭō nīsū ‖ vīscĕră rūptă fŏrēnt!

Ī nūnc, sīc mĕrĭtī lēctūm rĕvĕrērĕ părēntīs,

quēm fŭgĭt ēt fāctīs ‖ ābdĭcăt īpsĕ sŭīs.

Nēc, quĭă prīvīgnō vĭdĕār cŏĭtūră nŏvērcă.

Tērrŭĕrīnt ănĭmōs ‖ nōmĭnă vānă tŭōs.

Īstă vĕtūs pĭĕtās, aēvō mŏrĭtūră fŭtūrō,

rūstĭcă Sātūrnō ‖ rēgnă tĕnēntĕ fŭīt;

Iūppĭtĕr ēssĕ pĭūm stătŭīt quōdcūmquĕ iŭvārēt,

ēt fās ōmnĕ făcīt ‖ frātrĕ mărītă sŏrōr.

Īllă cŏīt fīrmā gĕnĕrīs iūnctūră cătēnā,

īmpŏsŭīt nōdōs ‖ cuī Vĕnŭs īpsă sŭōs.

Nēc lăbŏr ēst cēlārĕ, lĭcēt pēccēmŭs, ĕt īllă

cōgnātō pŏtĕrīt ‖ nōmĭnĕ cūlpă tĕgī.

Vīdĕrĭt āmplēxūs ălĭquīs, laūdābĭmŭr āmbō,

dīcār prīvīgnō ‖ fīdă nŏvērcă mĕō.

Nōn tĭbĭ pēr tĕnĕbrās dūrī rĕsĕrāndă mărītī

iānŭă, nōn cūstōs ‖ dēcĭpĭēndŭs ĕrīt;

ūt tĕnŭīt dŏmŭs ūnă dŭōs, dŏmŭs ūnă tĕnēbīt;

ōscŭla ăpērtă dăbās, ‖ ōscŭla ăpērtă dăbīs;

tūtŭs ĕrīs mēcūm laūdēmquĕ mĕrēbĕrĕ cūlpā,

tū lĭcĕt īn lēctō ‖ cōnspĭcĭārĕ mĕō.

Tōllĕ mŏrās tāntūm prŏpĕrātăquĕ foēdĕră iūngĕ:

quī mĭhĭ nūnc saēvīt, ‖ sīc tĭbĭ pārcăt Ămōr.

Nōn ĕgŏ dēdīgnōr sūpplēx hŭmĭlīsquĕ prĕcārī.

Heū! | ŭbĭ nūnc fāstūs ‖ āltăquĕ vērbă? iăcēnt.

Ēt pūgnārĕ dĭū nēc mē sūbmīttĕrĕ cūlpaē

cērtă fŭī, cērtī ‖ sīquĭd hăbērĕt ămōr;

vīctă prĕcōr gĕnĭbūsquĕ tŭīs rēgālĭă tēndō

brācchĭă. quīd dĕcĕāt, ‖ nōn vĭdĕt ūllŭs ămāns.

Dēpŭdŭīt, prŏfŭgūsquĕ pŭdōr sŭă sīgnă rĕlīquīt.

Dā vĕnĭām fāssaē ‖ dūrăquĕ cōrdă dŏmā.

Quōd mĭhĭ sīt gĕnĭtōr, quī pōssĭdĕt aēquŏră, Mīnōs,

quōd vĕnĭānt prŏăvī ‖ fūlmĭnă tōrtă mănū,

quōd sĭt ăvūs rădĭīs frōntēm vāllātŭs ăcūtīs,

pūrpŭrĕō tĕpĭdūm ‖ quī mŏvĕt āxĕ dĭēm,

nōbĭlĭtās sŭb ămōrĕ iăcēt; mĭsĕrērĕ prĭōrūm

ēt, mĭhĭ sī nōn vīs ‖ pārcĕrĕ, pārcĕ mĕīs.

Ēst mĭhĭ dōtālīs tēllūs Iŏvĭs īnsŭlă, Crētē;

sērvĭăt Hīppŏlўtō ‖ rēgĭă tōtă mĕō.

Flēctĕ, fĕrōx, ănĭmōs. pŏtŭīt cōrrūmpĕrĕ taūrūm

mātĕr; ĕrīs taūrō ‖ saēvĭŏr īpsĕ trŭcī?

Pēr Vĕnĕrēm, pārcās, ōrō, quaē plūrĭmă mēcūmst.

Sīc nūmquām, quaē tē ‖ spērnĕrĕ pōssĭt, ămēs;

sīc tĭbĭ sēcrētīs ăgĭlīs dĕă sāltĭbŭs ādsīt

sīlvăquĕ pērdēndās ‖ praēbĕăt āltă fĕrās;

sīc făvĕānt Sătўrī mōntānăquĕ nūmĭnă Pānēs

ēt cădăt ādvērsā ‖ cūspĭdĕ fōssŭs ăpēr;

sīc tĭbĭ dēnt nŷmphaē, quāmvīs ōdīssĕ pŭēllās

dīcĕrĭs, ārēntēm ‖ quaē lĕvĕt ūndă sĭtīm.

Āddĭmŭs hīs prĕcĭbūs lăcrĭmās quŏquĕ. vērbă prĕcāntīs

pērlĕgĭs, āt lăcrĭmās ‖ fīngĕ vĭdērĕ mĕās.

Quam nisi tu dederis, caritura est ipsa, salutem

mittit Amazonio Cressa puella uiro.

Perlege, quodcumque est. quid epistula lecta nocebit?

Te quoque in hac aliquid quod iuuet esse potest.

His arcana notis terra pelagoque feruntur;

inspicit acceptas hostis ab hoste notas.

Ter tecum conata loqui ter inutilis haesit

lingua, ter in primo destitit ore sonus.

Qua licet et quitur, pudor est miscendus amori;

dicere quae puduit, scribere iussit amor.

Quidquid Amor iussit, non est contemnere tutum;

regnat et in dominos ius habet ille deos.

Ille mihi primo dubitanti scribere dixit:

"scribe. dabit uictas ferreus ille manus."

Adsit, et, ut nostras auido fouet igne medullas,

figat sic animos in mea uota tuos!

Non ego nequitia socialia foedera rumpam;

fama, uelim quaeras, crimine nostra uacat.

Venit amor grauius, quo serius. urimur intus;

urimur et caecum pectora uulnus habent.

Scilicet ut teneros laedunt iuga prima iuuencos

frenaque uix patitur de grege captus equus,

sic male uixque subit primos rude pectus amores

sarcinaque haec animo non sedet apta meo.

Ars fit, ubi a teneris crimen condiscitur annis;

quae uenit exacto tempore, peius amat.

Tu noua seruatae carpes libamina famae

et pariter nostrum fiet uterque nocens.

Est aliquid plenis pomaria carpere ramis

et tenui primam delegere ungue rosam.

Si tamen ille prior, quo me sine crimine gessi,

candor ab insolita labe notandus erat,

at bene successit, digno quod adurimur igni;

peius adulterio turpis adulter obest.

Si mihi concedat Iuno fratremque uirumque,

Hippolytum uideor praepositura Ioui.

Iam quoque, uix credes, ignotas mutor in artes;

est mihi per saeuas impetus ire feras;

iam mihi prima dea est arcu praesignis adunco

Delia; iudicium subsequor ipsa tuum.

In nemus ire libet pressisque in retia ceruis

hortari celeris per iuga summa canes

aut tremulum excusso iaculum uibrare lacerto

aut in graminea ponere corpus humo.

Saepe iuuat uersare leues in puluere currus

torquentem frenis ora fugacis equi;

nunc feror ut Bacchi furiis Eleleides actae

quaeque sub Idaeo tympana colle mouent

aut quas semideae Dryades Faunique bicornes

numine contactas attonuere suo.

Namque mihi referunt, cum se furor ille remisit,

omnia; me tacitam conscius urit amor.

Forsitan hunc generis fato reddamus amorem

et Venus ex tota gente tributa petat.

Iuppiter Europen (prima est ea gentis origo)

dilexit, tauro dissimulante deum;

Pasiphaë mater, decepto subdita tauro,

enixa est utero crimen onusque suo;

perfidus Aegides, ducentia fila secutus,

curua meae fugit tecta sororis ope.

En, ego nunc, ne forte parum Minoia credar,

in socias leges ultima gentis eo.

Hoc quoque fatale est; placuit domus una duabus;

me tua forma capit, capta parente soror;

Theseides Theseusque duas rapuere sorores;

ponite de nostra bina tropaea domo.

Tempore quo nobis inita est Cerealis Eleusin,

Gnosia me uellem detinuisset humus.

Tunc mihi praecipue, nec non tamen ante, placebas;

acer in extremis ossibus haesit amor.

Candida uestis erat, praecincti flore capilli,

flaua uerecundus tinxerat ora rubor,

quemque uocant aliae uultum rigidumque trucemque,

pro rigido Phaedra iudice fortis erat.

Sint procul a nobis iuuenes ut femina compti.

Fine coli modico forma uirilis amat.

Te tuus iste rigor positique sine arte capilli

et leuis egregio puluis in ore decet.

Siue ferocis equi luctantia colla recuruas,

exiguo flexos miror in orbe pedes;

seu lentum ualido torques hastile lacerto,

ora ferox in se uersa lacertus habet;

siue tenes lato uenabula cornea ferro,

denique nostra iuuat lumina, quidquid agas.

Tu modo duritiam siluis depone iugosis.

Non sum duritia digna perire tua.

Quid iuuat incinctae studia exercere Dianae

et Veneri numeros eripuisse suos?

Quod caret alterna requie, durabile non est;

haec reparat uires fessaque membra nouat;

arcus (et arma tuae tibi sunt imitanda Dianae)

si numquam cesses tendere, mollis erit.

Clarus erat siluis Cephalus multaeque per herbas

conciderant illo percutiente ferae,

nec tamen Aurorae male se praebebat amandum;

ibat ad hunc sapiens a sene diua uiro.

Saepe sub ilicibus Venerem Cinyraque creatum

sustinuit positos quaelibet herba duos.

Arsit et Oenides in Maenalia | Atalanta;

illa ferae spolium pignus amoris habet.

Nos quoque iam primum turba numeremur in ista;

si Venerem tollas, rustica silua tuast.

Ipsa comes ueniam, nec me latebrosa mouebunt

saxa neque obliquo dente timendus aper.

Aequora bina suis oppugnant fluctibus Isthmon

et tenuis tellus audit utrumque mare.

Hic tecum Troezena colam, Pittheia regna;

iam nunc est patria gratior illa mea.

Tempore abest aberitque diu Neptunius heros;

illum Pirithoi detinet ora sui;

praeposuit Theseus, nisi si manifesta negamus,

Pirithoum Phaedrae Pirithoumque tibi.

Sola nec haec ad nos iniuria uenit ab illo;

in magnis laesi rebus uterque sumus.

Ossa mei fratris claua perfracta trinodi

sparsit humi, soror est praeda relicta feris.

Prima securigeras inter uirtute puellas

te peperit, nati digna uigore parens;

si quaeras ubi sit, Theseus latus ense peregit;

nec tanto mater pignore tuta fuit.

At ne nupta quidem taedaque accepta iugali;

cur, nisi ne caperes regna paterna nothus?

Addidit et fratres ex me tibi, quos tamen omnis

non ego tollendi causa, sed ille fuit.

O | utinam nocitura tibi, pulcherrime rerum,

in medio nisu uiscera rupta forent!

I nunc, sic meriti lectum reuerere parentis,

quem fugit et factis abdicat ipse suis.

Nec, quia priuigno uidear coitura nouerca.

Terruerint animos nomina uana tuos.

Ista uetus pietas, aeuo moritura futuro,

rustica Saturno regna tenente fuit;

Iuppiter esse pium statuit quodcumque iuuaret,

et fas omne facit fratre marita soror.

Illa coit firma generis iunctura catena,

imposuit nodos cui Venus ipsa suos.

Nec labor est celare, licet peccemus, et illa

cognato poterit nomine culpa tegi.

Viderit amplexus aliquis, laudabimur ambo,

dicar priuigno fida nouerca meo.

Non tibi per tenebras duri reseranda mariti

ianua, non custos decipiendus erit;

ut tenuit domus una duos, domus una tenebit;

oscula aperta dabas, oscula aperta dabis;

tutus eris mecum laudemque merebere culpa,

tu licet in lecto conspiciare meo.

Tolle moras tantum properataque foedera iunge:

qui mihi nunc saeuit, sic tibi parcat Amor.

Non ego dedignor supplex humilisque precari.

Heu! | ubi nunc fastus altaque uerba? iacent.

Et pugnare diu nec me submittere culpae

certa fui, certi siquid haberet amor;

uicta precor genibusque tuis regalia tendo

bracchia. quid deceat, non uidet ullus amans.

Depuduit, profugusque pudor sua signa reliquit.

Da ueniam fassae duraque corda doma.

Quod mihi sit genitor, qui possidet aequora, Minos,

quod ueniant proaui fulmina torta manu,

quod sit auus radiis frontem uallatus acutis,

purpureo tepidum qui mouet axe diem,

nobilitas sub amore iacet; miserere priorum

et, mihi si non uis parcere, parce meis.

Est mihi dotalis tellus Iouis insula, Crete;

seruiat Hippolyto regia tota meo.

Flecte, ferox, animos. potuit corrumpere taurum

mater; eris tauro saeuior ipse truci?

Per Venerem, parcas, oro, quae plurima mecumst.

Sic numquam, quae te spernere possit, ames;

sic tibi secretis agilis dea saltibus adsit

siluaque perdendas praebeat alta feras;

sic faueant Satyri montanaque numina Panes

et cadat aduersa cuspide fossus aper;

sic tibi dent nymphae, quamuis odisse puellas

diceris, arentem quae leuet unda sitim.

Addimus his precibus lacrimas quoque. uerba precantis

perlegis, at lacrimas finge uidere meas.