D. IUNII IUVENALIS - SATURA X

0

Ōmnĭbŭs īn tērrīs, quaē sūnt ā Gādĭbŭs ūsquĕ

Aūrōram ēt Gāngēn, paūcī dīnōscĕrĕ pōssūnt

vēră bŏna ātque īllīs mūltūm dīvērsă, rĕmōtā

ērrōrīs nĕbŭlā. quĭd ĕnīm rătĭōnĕ tĭmēmūs

aūt cŭpĭmūs? quīd tām dēxtrō pĕdĕ cōncĭpĭs ūt tē

cōnātūs nōn paēnĭtĕāt vōtīquĕ pĕrāctī?

ēvērtērĕ dŏmōs tōtās ōptāntĭbŭs īpsīs

dī făcĭlēs. nŏcĭtūră tŏgā, nŏcĭtūră pĕtūntūr

mīlĭtĭā; tōrrēns dīcēndī cōpĭă mūltīs

ēt sŭă mōrtĭfĕra ēst fācūndĭă; vīrĭbŭs īllĕ

cōnfīsūs pĕrĭīt ādmīrāndīsquĕ lăcērtīs;

sēd plūrīs nĭmĭā cōngēstă pĕcūnĭă cūrā

strāngŭlăt ēt cūncta ēxsŭpĕrāns pătrĭmōnĭă cēnsūs

quāntō dēlphīnīs bāllaēnă Brĭtānnĭcă māiōr.

tēmpŏrĭbūs dīrīs ĭgĭtūr iūssūquĕ Nĕrōnīs

Lōngīnum ēt māgnōs Sĕnĕcaē praēdīvĭtĭs hōrtōs

claūsĭt ĕt ēgrĕgĭās Lătĕrānōrum ōbsĭdĕt aēdēs

tōtă cŏhōrs: rārūs vĕnĭt īn cēnācŭlă mīlēs.

paūcă lĭcēt pōrtēs ārgēntī vāscŭlă pūrī

nōcte ĭtĕr īngrēssūs, glădĭūm cōntūmquĕ tĭmēbīs

ēt mōta ād lūnām trĕpĭdābĭs hărūndĭnĭs ūmbrā:

cāntābīt văcŭūs cōrām lātrōnĕ vĭātōr.

prīmă fĕrē vōta ēt cūnctīs nōtīssĭmă tēmplīs

dīvĭtĭaē, crēscānt ŭt ŏpēs, ūt māxĭmă tōtō

nōstră sĭt ārcă fŏrō. sēd nūlla ăcŏnītă bĭbūntūr

fīctĭlĭbūs; tūnc īllă tĭmē cūm pōcŭlă sūmēs

gēmmāta ēt lātō Sētīnum ārdēbĭt ĭn aūrō.

iāmne ĭgĭtūr laūdās quōd dē săpĭēntĭbŭs āltēr

rīdēbāt, quŏtĭēns ā līmĭnĕ mōvĕrăt ūnūm

prōtŭlĕrātquĕ pĕdēm, flēbāt cōntrārĭŭs aūctōr?

sēd făcĭlīs cuīvīs rĭgĭdī cēnsūră căchīnnī:

mīrāndum ēst ūnde īlle ŏcŭlīs sūffēcĕrĭt ūmōr.

pērpĕtŭō rīsū pūlmōnem ăgĭtārĕ sŏlēbāt

Dēmŏcrĭtūs, quāmquām nōn ēssēnt ūrbĭbŭs īllīs

praētēxtaē, trăbĕaē, fāscēs, lēctīcă, trĭbūnāl.

quīd sī vīdīssēt praētōrēm cūrrĭbŭs āltīs

ēxstāntem ēt mĕdĭī sūblīmēm pūlvĕrĕ cīrcī

īn tŭnĭcā Iŏvĭs ēt pīctaē Sārrānă fĕrēntēm

ēx ŭmĕrīs aūlaēă tŏgaē māgnaēquĕ cŏrōnaē

tāntum ōrbēm, quāntō cērvīx nōn sūffĭcĭt ūllă?

quīppĕ tĕnēt sūdāns hānc pūblĭcŭs ēt, sĭbĭ cōnsūl

nē plăcĕāt, cūrrū sērvūs pōrtātŭr ĕōdēm.

dā nūnc ēt vŏlŭcrēm, scēptrō quaē sūrgĭt ĕbūrnō,

īllīnc cōrnĭcĭnēs, hīnc praēcēdēntĭă lōngī

āgmĭnĭs ōffĭcĭa ēt nĭvĕōs ād frēnă Quĭrītēs,

dēfōssa īn lŏcŭlōs quōs spōrtŭlă fēcĭt ămīcōs.

tūm quŏquĕ mātĕrĭām rīsūs īnvēnĭt ăd ōmnīs

ōccūrsūs hŏmĭnūm, cūiūs prūdēntĭă mōnstrāt

sūmmōs pōssĕ vĭrōs ēt māgna ēxēmplă dătūrōs

vērvēcum īn pătrĭā crāssōquĕ sŭb āĕrĕ nāscī.

rīdēbāt cūrās nēc nōn ēt gaūdĭă vūlgī,

īntērdum ēt lăcrĭmās, cūm Fōrtūnae īpsĕ mĭnācī

māndārēt lāqueūm mĕdĭūmque ōstēndĕrĕt ūnguēm.

ērgŏ sŭpērvăcŭa aūt quaē pērnĭcĭōsă pĕtūntūr?

prōptēr quaē fās ēst gĕnŭa īncērārĕ dĕōrūm?

quōsdām praēcĭpĭtāt sūbiēctă pŏtēntĭă māgnaē

īnvĭdĭaē, mērgīt lōnga ātque īnsīgnĭs hŏnōrūm

pāgĭnă. dēscēndūnt stătŭaē rēstēmquĕ sĕquūntūr,

īpsās deīndĕ rŏtās bīgārum īmpāctă sĕcūrīs

caēdĭt ĕt īmmĕrĭtīs frāngūntūr crūră căbāllīs.

iām strīdēnt īgnēs, iām fōllĭbŭs ātquĕ cămīnīs

ārdĕt ădōrātūm pŏpŭlō căpŭt ēt crĕpăt īngēns

Sēiānūs, deīnde ēx făcĭē tōto ōrbĕ sĕcūndā

fīūnt ūrcĕŏlī, pēlvēs, sārtāgŏ, mătēllaē.

pōnĕ dŏmī laūrūs, dūc īn Căpĭtōlĭă māgnūm

crētātūmquĕ bŏvēm: Sēiānūs dūcĭtŭr ūncō

spēctāndūs, gaūdēnt ōmnēs. "quaē lābră, quĭs īllī

vūltŭs ĕrāt! nūmquām, sī quīd mĭhĭ crēdĭs, ămāvī

hūnc hŏmĭnēm. sēd quō cĕcĭdīt sūb crīmĭnĕ? quīsnām

dēlātōr quĭbŭs īndĭcĭbūs, quō tēstĕ prŏbāvīt?"

"nīl hōrūm; vērbōsa ēt grāndĭs ĕpīstŭlă vēnīt

ā Căprĕīs." "bĕne hăbēt, nīl plūs īntērrŏgŏ." sēd quīd

tūrbă Rĕmī? sĕquĭtūr fōrtūnam, ūt sēmpĕr, ĕt ōdīt

dāmnātōs. īdēm pŏpŭlūs, sī Nōrtĭă Tūscō

fāvīssēt, si ōpprēssă fŏrēt sēcūră sĕnēctūs

prīncĭpĭs, hāc īpsā Sēiānūm dīcĕrĕt hōrā

Aūgūstūm. iām prīdem, ēx quō sūffrāgĭă nūllī

vēndĭmŭs, ēffūdīt cūrās; nām quī dăbăt ōlīm

īmpĕrĭūm, fāscēs, lĕgĭōnēs, ōmnĭă, nūnc sē

cōntĭnĕt ātquĕ dŭās tāntūm rēs ānxĭŭs ōptāt,

pānem ēt cīrcēnsēs. "pĕrĭtūrōs aūdĭŏ mūltōs."

"nīl dŭbĭūm, māgna ēst fōrnācŭlă." "pāllĭdŭlūs mī

Brūttĭdĭūs mĕŭs ād Mārtīs fŭĭt ōbvĭŭs ārām;

quām tĭmĕō, vīctūs nē poēnās ēxĭgăt Āiāx

ūt mălĕ dēfēnsūs. cūrrāmūs praēcĭpĭtēs ēt,

dūm iăcĕt īn rīpā, cālcēmūs Caēsărĭs hōstēm.

sēd vĭdĕānt sērvī, nē quīs nĕgĕt ēt păvĭdum īn iūs

cērvīce ōbstrīctā dŏmĭnūm trăhăt." hī sērmōnēs

tūnc dē Sēiānō, sēcrēta haēc mūrmŭră vūlgī.

vīsnĕ sălūtārī sīcūt Sēiānŭs, hăbērĕ

tāntūndem ātque īllī sūmmās dōnārĕ cŭrūlēs,

īllum ēxērcĭtĭbūs praēpōnĕrĕ, tūtŏr hăbērī

prīncĭpĭs āngūstā Căprĕārum īn rūpĕ sĕdēntīs

cūm grĕgĕ Chāldaēō? vīs cērtē pīlă, cŏhōrtīs,

ēgrĕgĭōs ĕquĭtēs ēt cāstră dŏmēstĭcă; quīdnī

haēc cŭpĭās? ēt quī nōlūnt ōccīdĕrĕ quēmquām

pōssĕ vŏlūnt. sēd quaē praēclāra ēt prōspĕră tāntī,

ūt rēbūs laētīs pār sīt mēnsūră mălōrūm?

hūiūs quī trăhĭtūr praētēxtām sūmĕrĕ māvīs

ān Fīdēnārūm Găbĭōrūmque ēssĕ pŏtēstās

ēt dē mēnsūrā iūs dīcĕrĕ, vāsă mĭnōră

frāngĕrĕ pānnōsūs văcŭīs aēdīlĭs Ŭlūbrīs?

ērgŏ quĭd ōptāndūm fŏrĕt īgnōrāssĕ fătērīs

Sēiānūm; nām quī nĭmĭōs ōptābăt hŏnōrēs

ēt nĭmĭās pōscēbăt ŏpēs, nŭmĕrōsă părābāt

ēxcēlsaē tūrrīs tăbŭlāta, ūnde āltĭŏr ēssēt

cāsŭs ĕt īmpūlsaē praēcēps īmmānĕ rŭīnaē.

quīd Crāssōs, quīd Pōmpeīōs ēvērtĭt ĕt īllūm,

ād sŭă quī dŏmĭtōs dēdūxīt flāgră Quĭrītēs?

sūmmūs nēmpĕ lŏcūs nūllā nōn ārtĕ pĕtītūs

māgnăquĕ nūmĭnĭbūs vōta ēxaūdītă mălīgnīs.

ād gĕnĕrūm Cĕrĕrīs sĭnĕ caēde āc vūlnĕrĕ paūcī

dēscēndūnt rēgēs ēt sīccā mōrtĕ tўrānnī.

ēlŏquĭum āc fāmām Dēmōsthĕnĭs aūt Cĭcĕrōnīs

īncĭpĭt ōptāre ēt tōtīs quīnquātrĭbŭs ōptāt

quīsquĭs ădhūc ūnō pārcām cŏlĭt āssĕ Mĭnērvām,

quēm sĕquĭtūr cūstōs āngūstaē vērnŭlă cāpsaē.

ēlŏquĭō sĕd ŭtērquĕ pĕrīt ōrātŏr, ŭtrūmquĕ

lārgŭs ĕt ēxūndāns lētō dĕdĭt īngĕnĭī fōns.

īngĕnĭō mănŭs ēst ēt cērvīx caēsă, nĕc ūmquām

sānguĭnĕ caūsĭdĭcī mădŭērūnt rōstră pŭsīllī.

"ō fōrtūnātām nātām mē cōnsŭlĕ Rōmām:"

Āntōnī glădĭōs pŏtŭīt cōntēmnĕrĕ sī sīc

ōmnĭă dīxīssēt. rīdēndă pŏēmătă mālō

quām tē, cōnspĭcŭaē dīvīnă Phĭlīppĭcă fāmaē,

vōlvĕrĭs ā prīmā quaē prōxĭmă. saēvŭs ĕt īllūm

ēxĭtŭs ērĭpŭīt, quēm mīrābāntŭr Ăthēnaē

tōrrēntem ēt plēnī mŏdĕrāntēm frēnă thĕātrī.

dīs īlle ādvērsīs gĕnĭtūs fātōquĕ sĭnīstrō,

quēm pătĕr ārdēntīs māssaē fūlīgĭnĕ līppūs

ā cārbōne ēt fōrcĭpĭbūs glădĭōsquĕ părāntī

īncūde ēt lŭtĕō Vūlcāno ād rhētŏră mīsīt.

bēllōrum ēxŭvĭaē, trūncīs ādfīxă trŏpaēīs

lōrīca ēt frāctā dē cāssĭdĕ būccŭlă pēndēns

ēt cūrtūm tēmōnĕ iŭgūm vīctaēquĕ trĭrēmīs

āplūstre ēt sūmmō trīstīs cāptīvŏs ĭn ārcū

hūmānīs māiōră bŏnīs crēdūntŭr. ăd hōc sē

Rōmānūs Grāiūsque ēt bārbărŭs īndŭpĕrātōr

ērēxīt, caūsās dīscrīmĭnĭs ātquĕ lăbōrīs

īnde hăbŭīt: tāntō māiōr fāmaē sĭtĭs ēst quām

vīrtūtīs. quĭs ĕnīm vīrtūtem āmplēctĭtŭr īpsām,

praēmĭă sī tōllās? pătrĭām tămĕn ōbrŭĭt ōlīm

glōrĭă paūcōrum ēt laūdīs tĭtŭlīquĕ cŭpīdŏ

haēsūrī sāxīs cĭnĕrūm cūstōdĭbŭs, ād quaē

dīscŭtĭēndă vălēnt stĕrĭlīs mălă rōbŏră fīcī,

quāndŏquĭdēm dătă sūnt īpsīs quŏquĕ fātă sĕpūlcrīs.

ēxpēnde Hānnĭbălēm: quōt lībrās īn dŭcĕ sūmmō

īnvĕnĭēs? hīc ēst quēm nōn căpĭt Āfrĭcă Maūrō

pērcūssa ōceānō Nīlōque ādmōtă tĕpēntī

rūrsŭs ăd Aēthĭŏpūm pŏpŭlōs ălĭōsque ĕlĕphāntōs.

āddĭtŭr īmpĕrĭīs Hīspānĭă, Pŷrēnaēūm

trānsĭlĭt. ōppŏsŭīt nātūra Ālpēmquĕ nĭvēmquĕ:

dīdūcīt scŏpŭlōs ēt mōntēm rūmpĭt ăcētō.

iām tĕnĕt Ītălĭām, tămĕn ūltrā pērgĕrĕ tēndīt.

"ācti" īnquīt "nĭhĭl ēst, nĭsĭ Poēnō mīlĭtĕ pōrtās

frāngĭmŭs ēt mĕdĭā vēxīllūm pōnŏ Sŭbūrā."

ō quālīs făcĭēs ēt quālī dīgnă tăbēllā,

cūm Gaētūlă dŭcēm pōrtārēt bēlŭă lūscūm!

ēxĭtŭs ērgŏ quĭs ēst? ō glōrĭă! vīncĭtŭr īdēm

nēmpe ĕt ĭn ēxĭlĭūm praēcēps fŭgĭt ātque ĭbĭ māgnūs

mīrāndūsquĕ clĭēns sĕdĕt ād praētōrĭă rēgīs,

dōnēc Bīthŷnō lĭbĕāt vĭgĭlārĕ tўrānnō.

fīnem ănĭmaē, quaē rēs hūmānās mīscŭĭt ōlīm,

nōn glădĭī, nōn sāxă dăbūnt nēc tēlă, sĕd īllĕ

Cānnārūm vīndēx ēt tāntī sānguĭnĭs ūltōr

ānŭlŭs. ī, dēmēns, ēt saēvās cūrrĕ pĕr Ālpēs

ūt pŭĕrīs plăcĕās ēt dēclāmātĭŏ fīās.

ūnūs Pēllaēō iŭvĕnī nōn sūffĭcĭt ōrbīs,

aēstŭăt īnfēlīx āngūstō līmĭtĕ mūndī

ūt Gўăraē claūsūs scŏpŭlīs pārvāquĕ Sĕrīphō;

cūm tămĕn ā fĭgŭlīs mūnītam īntrāvĕrĭt ūrbēm,

sārcŏphăgō cōntēntŭs ĕrīt. mōrs sōlă fătētūr

quāntŭlă sīnt hŏmĭnūm cōrpūscŭlă. crēdĭtŭr ōlīm

vēlĭfĭcātŭs Ăthōs ēt quīdquīd Graēcĭă mēndāx

aūdĕt ĭn hīstŏrĭā, cōnstrātūm clāssĭbŭs īsdēm

sūppŏsĭtūmquĕ rŏtīs sŏlĭdūm mărĕ; crēdĭmŭs āltōs

dēfēcīsse āmnēs ēpōtăquĕ flūmĭnă Mēdō

prāndēnte ēt mădĭdīs cāntāt quaē Sōstrătŭs ālīs.

īllĕ tămēn quālīs rĕdĭīt Sălămīnĕ rĕlīctā,

īn Cōrum ātque Eūrūm sŏlĭtūs saēvīrĕ flăgēllīs

bārbărŭs Aēŏlĭō nūmquam hōc īn cārcĕrĕ pāssōs,

īpsūm cōmpĕdĭbūs quī vīnxĕrăt Ēnnŏsĭgaēūm

(mītĭŭs īd sānē, quōd nōn ēt stīgmătĕ dīgnūm

crēdĭdĭt. huīc quīsquām vēllēt sērvīrĕ dĕōrūm?).

sēd quālīs rĕdĭīt? nēmpe ūnā nāvĕ, crŭēntīs

flūctĭbŭs āc tārdā pēr dēnsă cădāvĕră prōrā.

hās tŏtĭēns ōptāta ēxēgīt glōrĭă poēnās.

"dā spătĭūm vītaē, mūltōs dā, Iūppĭtĕr, ānnōs."

hōc rēctō vūltū, sōlum hōc ēt pāllĭdŭs ōptās.

sēd quām cōntĭnŭīs ēt quāntīs lōngă sĕnēctūs

plēnă mălīs! dēfōrmem ēt taētrum ānte ōmnĭă vūltūm

dīssĭmĭlēmquĕ sŭī, dēfōrmēm prō cŭtĕ pēllēm

pēndēntīsquĕ gĕnās ēt tālīs āspĭcĕ rūgās

quālēs, ūmbrĭfĕrōs ŭbĭ pāndīt Thābrăcă sāltūs,

īn vĕtŭlā scālpīt iām mātēr sīmĭă būccā.

plūrĭmă sūnt iŭvĕnūm dīscrīmĭnă, pūlchrĭŏr īllĕ

hōc ātque īlle ălĭō, mūltum hīc rōbūstĭŏr īllō:

ūnă sĕnūm făcĭēs, cūm vōcĕ trĕmēntĭă mēmbră

ēt iām lēvĕ căpūt mădĭdīque īnfāntĭă nāsī;

frāngēndūs mĭsĕrō gīngīvā pānĭs ĭnērmī.

ūsque ădĕō grăvĭs ūxōrī nātīsquĕ sĭbīquĕ,

ūt cāptātōrī mŏvĕāt fāstīdĭă Cōssō.

nōn ĕădēm vīni ātquĕ cĭbī tōrpēntĕ pălātō

gaūdĭă; nām cŏĭtūs iām lōnga ōblīvĭŏ, vēl sī

cōnērīs, iăcĕt ēxĭgŭūs cūm rāmĭcĕ nērvūs

ēt, quāmvīs tōtā pālpētūr nōctĕ, iăcēbīt.

ānne ălĭquīd spērārĕ pŏtēst haēc īnguĭnĭs aēgrī

cānĭtĭēs? quīd quōd mĕrĭtō sūspēctă lĭbīdōst

quaē vĕnĕrem ādfēctāt sĭnĕ vīrĭbŭs? āspĭcĕ pārtīs

nūnc dāmnum āltĕrĭūs. nām quaē cāntāntĕ vŏlūptās,

sīt lĭcĕt ēxĭmĭūs, cĭthăroēdō sīvĕ Sĕleūcō

ēt quĭbŭs aūrātā mōs ēst fūlgērĕ lăcērnā?

quīd rēfērt, māgnī sĕdĕāt quā pārtĕ thĕātrī

quī vīx cōrnĭcĭnēs ēxaūdĭĕt ātquĕ tŭbārūm

cōncēntūs? clāmōre ŏpŭs ēst ūt sēntĭăt aūrīs

quēm dīcāt vēnīssĕ pŭēr, quōt nūntĭĕt hōrās.

praētĕrĕā mĭnĭmūs gĕlĭdō iam īn cōrpŏrĕ sānguīs

fēbrĕ călēt sōlā, cīrcūmsĭlĭt āgmĭnĕ fāctō

mōrbōrum ōmnĕ gĕnūs, quōrūm sī nōmĭnă quaērās,

prōmptĭŭs ēxpĕdĭām quŏt ămāvĕrĭt Ōppĭă moēchōs,

quōt Thĕmĭsōn aēgrōs aūtūmno ōccīdĕrĭt ūnō,

quōt Băsĭlūs sŏcĭōs, quōt cīrcūmscrīpsĕrĭt Hīrrūs

pūpīllōs, quōt lōngă vĭrōs ēxōrbĕăt ūnō

Maūră dĭē, quōt dīscĭpŭlōs īnclīnĕt Hămīllūs;

pērcūrrām cĭtĭūs quōt vīllās pōssĭdĕāt nūnc

quō tōndēntĕ grăvīs iŭvĕnī mĭhĭ bārbă sŏnābāt.

īlle ŭmĕro, hīc lūmbīs, hīc cōxā dēbĭlĭs; āmbōs

pērdĭdĭt īlle ŏcŭlōs ēt lūscīs īnvĭdĕt; hūiūs

pāllĭdă lābră cĭbum āccĭpĭūnt dĭgĭtīs ălĭēnīs,

īpse ād cōnspēctūm cēnaē dīdūcĕrĕ rīctūm

suētŭs hĭāt tāntūm ceū pūllŭs hĭrūndĭnĭs, ād quēm

ōrĕ vŏlāt plēnō mātēr iēiūnă. sĕd ōmnī

mēmbrōrūm dāmnō māiōr dēmēntĭă, quaē nēc

nōmĭnă sērvōrūm nēc vūltum āgnōscĭt ămīcī

cūm quō praētĕrĭtā cēnāvīt nōctĕ, nĕc īllōs

quōs gĕnŭīt, quōs ēdūxīt. nām cōdĭcĕ saēvō

hērēdēs vĕtăt ēssĕ sŭōs, bŏnă tōtă fĕrūntūr

ād Phĭălēn; tāntum ārtĭfĭcīs vălĕt hālĭtŭs ōrīs,

quōd stĕtĕrāt mūltīs īn cārcĕrĕ fōrnĭcĭs ānnīs.

ūt vīgeānt sēnsūs ănĭmī, dūcēndă tămēn sūnt

fūnĕră nātōrūm, rŏgŭs āspĭcĭēndŭs ămātaē

cōniŭgĭs ēt frātrīs plēnaēquĕ sŏrōrĭbŭs ūrnaē.

haēc dătă poēnă dĭū vīvēntĭbŭs, ūt rĕnŏvātā

sēmpēr clādĕ dŏmūs mūltīs īn lūctĭbŭs īnquĕ

pērpĕtŭō maērōre ēt nīgrā vēstĕ sĕnēscānt.

rēx Pўlĭūs, māgnō sī quīcquām crēdĭs Hŏmērō,

ēxēmplūm vītaē fŭĭt ā cōrnīcĕ sĕcūndaē.

fēlīx nīmīrūm, quī tōt pēr saēcŭlă mōrtēm

dīstŭlĭt ātquĕ sŭōs iām dēxtrā cōmpŭtăt ānnōs,

quīquĕ nŏvūm tŏtĭēns mūstūm bĭbĭt. ōrŏ părūmpēr

āttēndās quāntūm dē lēgĭbŭs īpsĕ quĕrātūr

fātōrum ēt nĭmĭō dē stāmĭnĕ, cūm vĭdĕt ācrīs

Āntĭlŏchī bārbam ārdēntēm, cūm quaērĭt ăb ōmnī,

quīsquĭs ădēst, sŏcĭō cūr haēc īn tēmpŏră dūrēt,

quōd făcĭnūs dīgnūm tām lōngo ādmīsĕrĭt aēvō.

haēc ĕădēm Pēleūs, rāptūm cūm lūgĕt Ăchīllēm,

ātque ălĭūs, cuī fās Ĭthăcūm lūgērĕ nătāntēm.

īncŏlŭmī Troīā Prĭămūs vēnīssĕt ăd ūmbrās

Āssărăcī māgnīs sōllēmnĭbŭs Hēctŏrĕ fūnūs

pōrtānte āc rĕlĭquīs frātrūm cērvīcĭbŭs īntēr

Īlĭădūm lăcrĭmās, ūt prīmōs ēdĕrĕ plānctūs

Cāssāndra īncĭpĕrēt scīssāquĕ Pŏlŷxĕnă pāllā,

sī fŏrĕt ēxtīnctūs dīvērsō tēmpŏrĕ, quō nōn

coēpĕrăt aūdācēs Părĭs aēdĭfĭcārĕ cărīnās.

lōngă dĭēs ĭgĭtūr quīd cōntŭlĭt? ōmnĭă vīdīt

ēvērsa ēt flāmmīs Ăsĭām fērrōquĕ cădēntēm.

tūnc mīlēs trĕmŭlūs pŏsĭtā tŭlĭt ārmă tĭārā

ēt rŭĭt ānte ārām sūmmī Iŏvĭs ūt vĕtŭlūs bōs

quī dŏmĭnī cūltrīs tĕnŭe ēt mĭsĕrābĭlĕ cōllūm

praēbĕt ăb īngrātō iām fāstīdītŭs ărātrō.

ēxĭtŭs īlle ūtcūmque hŏmĭnīs, sēd tōrvă cănīnō

lātrāvīt rīctū quaē pōst hūnc vīxĕrăt ūxōr.

fēstīno ād nōstrōs ēt rēgēm trānsĕŏ Pōntī

ēt Croēsūm, quēm vōx iūstī fācūndă Sŏlōnīs

rēspĭcĕre ād lōngaē iūssīt spătĭa ūltĭmă vītaē.

ēxĭlĭum ēt cārcēr Mīntūrnārūmquĕ pălūdēs

ēt mēndīcātūs vīctā Cārthāgĭnĕ pānīs

hīnc caūsās hăbŭērĕ; quĭd īllō cīvĕ tŭlīssēt

nātūra īn tērrīs, quīd Rōmă bĕātĭŭs ūmquām,

sī cīrcūmdūctō cāptīvōrum āgmĭne ĕt ōmnī

bēllōrūm pōmpā | ănĭmam ēxhālāssĕt ŏpīmām,

cūm dē Teūtŏnĭcō vēllēt dēscēndĕrĕ cūrrū?

prōvĭdă Pōmpĕĭō dĕdĕrāt Cāmpānĭă fēbrēs

ōptāndās, sēd mūltae ūrbēs ēt pūblĭcă vōtă

vīcērūnt; ĭgĭtūr Fōrtūna īpsīŭs ĕt ūrbīs

sērvātūm vīctō căpŭt ābstŭlĭt. hōc crŭcĭātū

Lēntŭlŭs, hāc poēnā cărŭīt cĕcĭdītquĕ Cĕthēgūs

īntĕgĕr ēt iăcŭīt Cătĭlīnă cădāvĕrĕ tōtō.

fōrmam ōptāt mŏdĭcō pŭĕrīs, māiōrĕ pŭēllīs

mūrmŭrĕ, cūm Vĕnĕrīs fānūm vĭdĕt, ānxĭă mātēr

ūsque ād dēlĭcĭās vōtōrūm. "cūr tămĕn" īnquīt

"cōrrĭpĭās? pūlchrā gaūdēt Lātōnă Dĭānā."

sēd vĕtăt ōptārī făcĭēm Lūcrētĭă quālēm

īpsa hăbŭīt, cŭpĕrēt Rŭtĭlaē Vērgīnĭă gībbūm

āccĭpĕre ātquĕ sŭūm Rŭtĭlaē dărĕ. fīlĭŭs aūtēm

cōrpŏrĭs ēgrĕgĭī mĭsĕrōs trĕpĭdōsquĕ părēntēs

sēmpĕr hăbēt: rāra ēst ădĕō cōncōrdĭă fōrmaē

ātquĕ pŭdīcĭtĭaē. sānctōs lĭcĕt hōrrĭdă mōrēs

trādĭdĕrīt dŏmŭs āc vĕtĕrēs ĭmĭtātă Săbīnōs,

praētĕrĕā cāstum īngĕnĭūm vūltūmquĕ mŏdēstō

sānguĭnĕ fērvēntēm trĭbŭāt nātūră bĕnīgnă

lārgă mănū (quĭd ĕnīm pŭĕrō cōnfērrĕ pŏtēst plūs

cūstōde ēt cūrā nātūră pŏtēntĭŏr ōmnī?),

nōn lĭcĕt ēssĕ vĭrō; nām prōdĭgă cōrrūptōrīs

īmprŏbĭtās īpsōs aūdēt tēmptārĕ părēntēs:

tānta īn mūnĕrĭbūs fīdūcĭă. nūllŭs ĕphēbūm

dēfōrmēm saēvā cāstrāvĭt ĭn ārcĕ tўrānnūs,

nēc praētēxtātūm răpŭīt Nĕrŏ lōrĭpĕdēm nēc

strūmōsum ātque ŭtĕrō părĭtēr gībbōquĕ tŭmēntēm.

ī nūnc ēt iŭvĕnīs spĕcĭē laētārĕ tŭī, quēm

māiōra ēxspēctānt dīscrīmĭnă. fīĕt ădūltēr

pūblĭcŭs ēt poēnās mĕtŭēt quāscūmquĕ mărītī

†īrātī† dēbēt, nĕc ĕrīt fēlīcĭŏr āstrō

Mārtĭs, ŭt īn lăquĕōs nūmquam īncĭdăt. ēxĭgĭt aūtēm

īntērdum īllĕ dŏlōr plūs quām lēx ūllă dŏlōrī

cōncēssīt: nĕcăt hīc fērrō, sĕcăt īllĕ crŭēntīs

vērbĕrĭbūs, quōsdām moēchōs ēt mūgĭlĭs īntrāt.

sēd tŭŭs Ēndŷmiōn dīlēctaē fīĕt ădūltēr

mātrōnaē. mōx cūm dĕdĕrīt Sērvīlĭă nūmmōs

fīĕt ĕt īllīūs quām nōn ămăt, ēxŭĕt ōmnēm

cōrpŏrĭs ōrnātūm; quĭd ĕnim ūllă nĕgāvĕrĭt ūdīs

īnguĭnĭbūs, sīve ēst haēc Ōppĭă sīvĕ Cătūllă?

dētĕrĭōr tōtōs hăbĕt īllīc fēmĭnă mōrēs.

"sēd cāstō quīd fōrmă nŏcēt?" quīd prōfŭĭt īmmō

Hīppŏlўtō grăvĕ prōpŏsĭtūm, quīd Bēllĕrŏphōntī?

ērŭbŭīt †nēmpe haēc† ceū fāstīdītă rĕpūlsō

nēc Sthĕnĕboēă mĭnūs quām Crēssa ēxcāndŭĭt, ēt sē

cōncūssēre āmbaē. mŭlĭēr saēvīssĭmă tūnc ēst

cūm stĭmŭlōs ŏdĭō pŭdŏr ādmŏvĕt. ēlĭgĕ quīdnām

suādēndum ēssĕ pŭtēs cuī nūbĕrĕ Caēsărĭs ūxōr

dēstĭnăt. ōptĭmŭs hīc ēt fōrmōnsīssĭmŭs īdēm

gēntīs pātrĭcĭaē răpĭtūr mĭsĕr ēxtīnguēndūs

Mēssālīnae ŏcŭlīs; dūdūm sĕdĕt īllă părātō

flāmmĕŏlō Tўrĭūsquĕ pălām gĕnĭālĭs ĭn hōrtīs

stērnĭtŭr ēt rītū dĕcĭēs cēntēnă dăbūntūr

āntīquō, vĕnĭēt cūm sīgnātōrĭbŭs aūspēx.

haēc tū sēcrēta ēt paūcīs cōmmīssă pŭtābās?

nōn nĭsĭ lēgĭtĭmē vūlt nūbĕrĕ. quīd plăcĕāt dīc.

nī pārērĕ vĕlīs, pĕrĕūndum ĕrĭt āntĕ lŭcērnās;

sī scĕlŭs ādmīttās, dăbĭtūr mŏră pārvŭlă, dūm rēs

nōta ūrbi ēt pŏpŭlō cōntīngāt prīncĭpĭs aūrēm.

dēdĕcŭs īllĕ dŏmūs scĭĕt ūltĭmŭs. īntĕrĕā tū

ōbsĕquĕre īmpĕrĭō, sī tāntī vītă dĭērūm

paūcōrūm. quīdquīd lĕvĭūs mĕlĭūsquĕ pŭtārīs,

praēbēnda ēst glădĭō pūlchra haēc ēt cāndĭdă cērvīx.

nīl ērgo ōptābūnt hŏmĭnēs? sī cōnsĭlĭūm vīs,

pērmīttēs īpsīs ēxpēndĕrĕ nūmĭnĭbūs quīd

cōnvĕnĭāt nōbīs rēbūsquĕ sĭt ūtĭlĕ nōstrīs;

nām prō iūcūndīs āptīssĭmă quaēquĕ dăbūnt dī.

cārĭŏr ēst īllīs hŏmŏ quām sĭbĭ. nōs ănĭmōrūm

īmpūlsu ēt caēcā māgnāquĕ cŭpīdĭnĕ dūctī

cōniŭgĭūm pĕtĭmūs pārtūmque ūxōrĭs, ăt īllīs

nōtūm quī pŭĕrī quālīsquĕ fŭtūră sĭt ūxōr.

ūt tămĕn ēt pōscās ălĭquīd vŏvĕāsquĕ săcēllīs

ēxta ēt cāndĭdŭlī dīvīnă tŏmācŭlă pōrcī,

ōrāndum ēst ūt sīt mēns sāna īn cōrpŏrĕ sānō.

fōrtēm pōsce ănĭmūm mōrtīs tērrōrĕ cărēntēm,

quī spătĭūm vītae ēxtrēmum īntēr mūnĕră pōnāt

nātūraē, quī fērrĕ quĕāt quōscūmquĕ lăbōrēs,

nēscĭăt īrāscī, cŭpĭāt nĭhĭl ēt pŏtĭōrēs

Hērcŭlĭs aērūmnās crēdāt saēvōsquĕ lăbōrēs

ēt vĕnĕre ēt cēnīs ēt plūmā Sārdănăpāllī.

mōnstrŏ quŏd īpsĕ tĭbī pōssīs dărĕ; sēmĭtă cērtē

trānquīllaē pēr vīrtūtēm pătĕt ūnĭcă vītaē.

nūllūm nūmĕn hăbēs, sī sīt prūdēntĭă: nōs tē,

nōs făcĭmūs, Fōrtūnă, dĕām caēlōquĕ lŏcāmūs.

Omnibus in terris, quae sunt a Gadibus usque

Auroram et Gangen, pauci dinoscere possunt

uera bona atque illis multum diuersa, remota

erroris nebula. quid enim ratione timemus

aut cupimus? quid tam dextro pede concipis ut te

conatus non paeniteat uotique peracti?

euertere domos totas optantibus ipsis

di faciles. nocitura toga, nocitura petuntur

militia; torrens dicendi copia multis

et sua mortifera est facundia; uiribus ille

confisus periit admirandisque lacertis;

sed pluris nimia congesta pecunia cura

strangulat et cuncta exsuperans patrimonia census

quanto delphinis ballaena Britannica maior.

temporibus diris igitur iussuque Neronis

Longinum et magnos Senecae praediuitis hortos

clausit et egregias Lateranorum obsidet aedes

tota cohors: rarus uenit in cenacula miles.

pauca licet portes argenti uascula puri

nocte iter ingressus, gladium contumque timebis

et mota ad lunam trepidabis harundinis umbra:

cantabit uacuus coram latrone uiator.

prima fere uota et cunctis notissima templis

diuitiae, crescant ut opes, ut maxima toto

nostra sit arca foro. sed nulla aconita bibuntur

fictilibus; tunc illa time cum pocula sumes

gemmata et lato Setinum ardebit in auro.

iamne igitur laudas quod de sapientibus alter

ridebat, quotiens a limine mouerat unum

protuleratque pedem, flebat contrarius auctor?

sed facilis cuiuis rigidi censura cachinni:

mirandum est unde ille oculis suffecerit umor.

perpetuo risu pulmonem agitare solebat

Democritus, quamquam non essent urbibus illis

praetextae, trabeae, fasces, lectica, tribunal.

quid si uidisset praetorem curribus altis

exstantem et medii sublimem puluere circi

in tunica Iouis et pictae Sarrana ferentem

ex umeris aulaea togae magnaeque coronae

tantum orbem, quanto ceruix non sufficit ulla?

quippe tenet sudans hanc publicus et, sibi consul

ne placeat, curru seruus portatur eodem.

da nunc et uolucrem, sceptro quae surgit eburno,

illinc cornicines, hinc praecedentia longi

agminis officia et niueos ad frena Quirites,

defossa in loculos quos sportula fecit amicos.

tum quoque materiam risus inuenit ad omnis

occursus hominum, cuius prudentia monstrat

summos posse uiros et magna exempla daturos

ueruecum in patria crassoque sub aëre nasci.

ridebat curas nec non et gaudia uulgi,

interdum et lacrimas, cum Fortunae ipse minaci

mandaret laqueum mediumque ostenderet unguem.

ergo superuacua aut quae perniciosa petuntur?

propter quae fas est genua incerare deorum?

quosdam praecipitat subiecta potentia magnae

inuidiae, mergit longa atque insignis honorum

pagina. descendunt statuae restemque sequuntur,

ipsas deinde rotas bigarum impacta securis

caedit et immeritis franguntur crura caballis.

iam strident ignes, iam follibus atque caminis

ardet adoratum populo caput et crepat ingens

Seianus, deinde ex facie toto orbe secunda

fiunt urceoli, pelues, sartago, matellae.

pone domi laurus, duc in Capitolia magnum

cretatumque bouem: Seianus ducitur unco

spectandus, gaudent omnes. "quae labra, quis illi

uultus erat! numquam, si quid mihi credis, amaui

hunc hominem. sed quo cecidit sub crimine? quisnam

delator quibus indicibus, quo teste probauit?"

"nil horum; uerbosa et grandis epistula uenit

a Capreis." "bene habet, nil plus interrogo." sed quid

turba Remi? sequitur fortunam, ut semper, et odit

damnatos. idem populus, si Nortia Tusco

fauisset, si oppressa foret secura senectus

principis, hac ipsa Seianum diceret hora

Augustum. iam pridem, ex quo suffragia nulli

uendimus, effudit curas; nam qui dabat olim

imperium, fasces, legiones, omnia, nunc se

continet atque duas tantum res anxius optat,

panem et circenses. "perituros audio multos."

"nil dubium, magna est fornacula." "pallidulus mi

Bruttidius meus ad Martis fuit obuius aram;

quam timeo, uictus ne poenas exigat Aiax

ut male defensus. curramus praecipites et,

dum iacet in ripa, calcemus Caesaris hostem.

sed uideant serui, ne quis neget et pauidum in ius

ceruice obstricta dominum trahat." hi sermones

tunc de Seiano, secreta haec murmura uulgi.

uisne salutari sicut Seianus, habere

tantundem atque illi summas donare curules,

illum exercitibus praeponere, tutor haberi

principis angusta Caprearum in rupe sedentis

cum grege Chaldaeo? uis certe pila, cohortis,

egregios equites et castra domestica; quidni

haec cupias? et qui nolunt occidere quemquam

posse uolunt. sed quae praeclara et prospera tanti,

ut rebus laetis par sit mensura malorum?

huius qui trahitur praetextam sumere mauis

an Fidenarum Gabiorumque esse potestas

et de mensura ius dicere, uasa minora

frangere pannosus uacuis aedilis Vlubris?

ergo quid optandum foret ignorasse fateris

Seianum; nam qui nimios optabat honores

et nimias poscebat opes, numerosa parabat

excelsae turris tabulata, unde altior esset

casus et impulsae praeceps immane ruinae.

quid Crassos, quid Pompeios euertit et illum,

ad sua qui domitos deduxit flagra Quirites?

summus nempe locus nulla non arte petitus

magnaque numinibus uota exaudita malignis.

ad generum Cereris sine caede ac uulnere pauci

descendunt reges et sicca morte tyranni.

eloquium ac famam Demosthenis aut Ciceronis

incipit optare et totis quinquatribus optat

quisquis adhuc uno parcam colit asse Mineruam,

quem sequitur custos angustae uernula capsae.

eloquio sed uterque perit orator, utrumque

largus et exundans leto dedit ingenii fons.

ingenio manus est et ceruix caesa, nec umquam

sanguine causidici maduerunt rostra pusilli.

"o fortunatam natam me consule Romam:"

Antoni gladios potuit contemnere si sic

omnia dixisset. ridenda poëmata malo

quam te, conspicuae diuina Philippica famae,

uolueris a prima quae proxima. saeuus et illum

exitus eripuit, quem mirabantur Athenae

torrentem et pleni moderantem frena theatri.

dis ille aduersis genitus fatoque sinistro,

quem pater ardentis massae fuligine lippus

a carbone et forcipibus gladiosque paranti

incude et luteo Vulcano ad rhetora misit.

bellorum exuuiae, truncis adfixa tropaeis

lorica et fracta de casside buccula pendens

et curtum temone iugum uictaeque triremis

aplustre et summo tristis captiuos in arcu

humanis maiora bonis creduntur. ad hoc se

Romanus Graiusque et barbarus induperator

erexit, causas discriminis atque laboris

inde habuit: tanto maior famae sitis est quam

uirtutis. quis enim uirtutem amplectitur ipsam,

praemia si tollas? patriam tamen obruit olim

gloria paucorum et laudis titulique cupido

haesuri saxis cinerum custodibus, ad quae

discutienda ualent sterilis mala robora fici,

quandoquidem data sunt ipsis quoque fata sepulcris.

expende Hannibalem: quot libras in duce summo

inuenies? hic est quem non capit Africa Mauro

percussa oceano Niloque admota tepenti

rursus ad Aethiopum populos aliosque elephantos.

additur imperiis Hispania, Pyrenaeum

transilit. opposuit natura Alpemque niuemque:

diducit scopulos et montem rumpit aceto.

iam tenet Italiam, tamen ultra pergere tendit.

"acti" inquit "nihil est, nisi Poeno milite portas

frangimus et media uexillum pono Subura."

o qualis facies et quali digna tabella,

cum Gaetula ducem portaret belua luscum!

exitus ergo quis est? o gloria! uincitur idem

nempe et in exilium praeceps fugit atque ibi magnus

mirandusque cliens sedet ad praetoria regis,

donec Bithyno libeat uigilare tyranno.

finem animae, quae res humanas miscuit olim,

non gladii, non saxa dabunt nec tela, sed ille

Cannarum uindex et tanti sanguinis ultor

anulus. i, demens, et saeuas curre per Alpes

ut pueris placeas et declamatio fias.

unus Pellaeo iuueni non sufficit orbis,

aestuat infelix angusto limite mundi

ut Gyarae clausus scopulis paruaque Seripho;

cum tamen a figulis munitam intrauerit urbem,

sarcophago contentus erit. mors sola fatetur

quantula sint hominum corpuscula. creditur olim

uelificatus Athos et quidquid Graecia mendax

audet in historia, constratum classibus isdem

suppositumque rotis solidum mare; credimus altos

defecisse amnes epotaque flumina Medo

prandente et madidis cantat quae Sostratus alis.

ille tamen qualis rediit Salamine relicta,

in Corum atque Eurum solitus saeuire flagellis

barbarus Aeolio numquam hoc in carcere passos,

ipsum compedibus qui uinxerat Ennosigaeum

(mitius id sane, quod non et stigmate dignum

credidit. huic quisquam uellet seruire deorum?).

sed qualis rediit? nempe una naue, cruentis

fluctibus ac tarda per densa cadauera prora.

has totiens optata exegit gloria poenas.

"da spatium uitae, multos da, Iuppiter, annos."

hoc recto uultu, solum hoc et pallidus optas.

sed quam continuis et quantis longa senectus

plena malis! deformem et taetrum ante omnia uultum

dissimilemque sui, deformem pro cute pellem

pendentisque genas et talis aspice rugas

quales, umbriferos ubi pandit Thabraca saltus,

in uetula scalpit iam mater simia bucca.

plurima sunt iuuenum discrimina, pulchrior ille

hoc atque ille alio, multum hic robustior illo:

una senum facies, cum uoce trementia membra

et iam leue caput madidique infantia nasi;

frangendus misero gingiua panis inermi.

usque adeo grauis uxori natisque sibique,

ut captatori moueat fastidia Cosso.

non eadem uini atque cibi torpente palato

gaudia; nam coitus iam longa obliuio, uel si

coneris, iacet exiguus cum ramice neruus

et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.

anne aliquid sperare potest haec inguinis aegri

canities? quid quod merito suspecta libidost

quae uenerem adfectat sine uiribus? aspice partis

nunc damnum alterius. nam quae cantante uoluptas,

sit licet eximius, citharoedo siue Seleuco

et quibus aurata mos est fulgere lacerna?

quid refert, magni sedeat qua parte theatri

qui uix cornicines exaudiet atque tubarum

concentus? clamore opus est ut sentiat auris

quem dicat uenisse puer, quot nuntiet horas.

praeterea minimus gelido iam in corpore sanguis

febre calet sola, circumsilit agmine facto

morborum omne genus, quorum si nomina quaeras,

promptius expediam quot amauerit Oppia moechos,

quot Themison aegros autumno occiderit uno,

quot Basilus socios, quot circumscripserit Hirrus

pupillos, quot longa uiros exorbeat uno

Maura die, quot discipulos inclinet Hamillus;

percurram citius quot uillas possideat nunc

quo tondente grauis iuueni mihi barba sonabat.

ille umero, hic lumbis, hic coxa debilis; ambos

perdidit ille oculos et luscis inuidet; huius

pallida labra cibum accipiunt digitis alienis,

ipse ad conspectum cenae diducere rictum

suetus hiat tantum ceu pullus hirundinis, ad quem

ore uolat pleno mater ieiuna. sed omni

membrorum damno maior dementia, quae nec

nomina seruorum nec uultum agnoscit amici

cum quo praeterita cenauit nocte, nec illos

quos genuit, quos eduxit. nam codice saeuo

heredes uetat esse suos, bona tota feruntur

ad Phialen; tantum artificis ualet halitus oris,

quod steterat multis in carcere fornicis annis.

ut uigeant sensus animi, ducenda tamen sunt

funera natorum, rogus aspiciendus amatae

coniugis et fratris plenaeque sororibus urnae.

haec data poena diu uiuentibus, ut renouata

semper clade domus multis in luctibus inque

perpetuo maerore et nigra ueste senescant.

rex Pylius, magno si quicquam credis Homero,

exemplum uitae fuit a cornice secundae.

felix nimirum, qui tot per saecula mortem

distulit atque suos iam dextra computat annos,

quique nouum totiens mustum bibit. oro parumper

attendas quantum de legibus ipse queratur

fatorum et nimio de stamine, cum uidet acris

Antilochi barbam ardentem, cum quaerit ab omni,

quisquis adest, socio cur haec in tempora duret,

quod facinus dignum tam longo admiserit aeuo.

haec eadem Peleus, raptum cum luget Achillem,

atque alius, cui fas Ithacum lugere natantem.

incolumi Troia Priamus uenisset ad umbras

Assaraci magnis sollemnibus Hectore funus

portante ac reliquis fratrum ceruicibus inter

Iliadum lacrimas, ut primos edere planctus

Cassandra inciperet scissaque Polyxena palla,

si foret extinctus diuerso tempore, quo non

coeperat audaces Paris aedificare carinas.

longa dies igitur quid contulit? omnia uidit

euersa et flammis Asiam ferroque cadentem.

tunc miles tremulus posita tulit arma tiara

et ruit ante aram summi Iouis ut uetulus bos

qui domini cultris tenue et miserabile collum

praebet ab ingrato iam fastiditus aratro.

exitus ille utcumque hominis, sed torua canino

latrauit rictu quae post hunc uixerat uxor.

festino ad nostros et regem transeo Ponti

et Croesum, quem uox iusti facunda Solonis

respicere ad longae iussit spatia ultima uitae.

exilium et carcer Minturnarumque paludes

et mendicatus uicta Carthagine panis

hinc causas habuere; quid illo ciue tulisset

natura in terris, quid Roma beatius umquam,

si circumducto captiuorum agmine et omni

bellorum pompa | animam exhalasset opimam,

cum de Teutonico uellet descendere curru?

prouida Pompeio dederat Campania febres

optandas, sed multae urbes et publica uota

uicerunt; igitur Fortuna ipsius et urbis

seruatum uicto caput abstulit. hoc cruciatu

Lentulus, hac poena caruit ceciditque Cethegus

integer et iacuit Catilina cadauere toto.

formam optat modico pueris, maiore puellis

murmure, cum Veneris fanum uidet, anxia mater

usque ad delicias uotorum. "cur tamen" inquit

"corripias? pulchra gaudet Latona Diana."

sed uetat optari faciem Lucretia qualem

ipsa habuit, cuperet Rutilae Verginia gibbum

accipere atque suum Rutilae dare. filius autem

corporis egregii miseros trepidosque parentes

semper habet: rara est adeo concordia formae

atque pudicitiae. sanctos licet horrida mores

tradiderit domus ac ueteres imitata Sabinos,

praeterea castum ingenium uultumque modesto

sanguine feruentem tribuat natura benigna

larga manu (quid enim puero conferre potest plus

custode et cura natura potentior omni?),

non licet esse uiro; nam prodiga corruptoris

improbitas ipsos audet temptare parentes:

tanta in muneribus fiducia. nullus ephebum

deformem saeua castrauit in arce tyrannus,

nec praetextatum rapuit Nero loripedem nec

strumosum atque utero pariter gibboque tumentem.

i nunc et iuuenis specie laetare tui, quem

maiora exspectant discrimina. fiet adulter

publicus et poenas metuet quascumque mariti

†irati† debet, nec erit felicior astro

Martis, ut in laqueos numquam incidat. exigit autem

interdum ille dolor plus quam lex ulla dolori

concessit: necat hic ferro, secat ille cruentis

uerberibus, quosdam moechos et mugilis intrat.

sed tuus Endymion dilectae fiet adulter

matronae. mox cum dederit Seruilia nummos

fiet et illius quam non amat, exuet omnem

corporis ornatum; quid enim ulla negauerit udis

inguinibus, siue est haec Oppia siue Catulla?

deterior totos habet illic femina mores.

"sed casto quid forma nocet?" quid profuit immo

Hippolyto graue propositum, quid Bellerophonti?

erubuit †nempe haec† ceu fastidita repulso

nec Stheneboea minus quam Cressa excanduit, et se

concussere ambae. mulier saeuissima tunc est

cum stimulos odio pudor admouet. elige quidnam

suadendum esse putes cui nubere Caesaris uxor

destinat. optimus hic et formonsissimus idem

gentis patriciae rapitur miser extinguendus

Messalinae oculis; dudum sedet illa parato

flammeolo Tyriusque palam genialis in hortis

sternitur et ritu decies centena dabuntur

antiquo, ueniet cum signatoribus auspex.

haec tu secreta et paucis commissa putabas?

non nisi legitime uult nubere. quid placeat dic.

ni parere uelis, pereundum erit ante lucernas;

si scelus admittas, dabitur mora paruula, dum res

nota urbi et populo contingat principis aurem.

dedecus ille domus sciet ultimus. interea tu

obsequere imperio, si tanti uita dierum

paucorum. quidquid leuius meliusque putaris,

praebenda est gladio pulchra haec et candida ceruix.

nil ergo optabunt homines? si consilium uis,

permittes ipsis expendere numinibus quid

conueniat nobis rebusque sit utile nostris;

nam pro iucundis aptissima quaeque dabunt di.

carior est illis homo quam sibi. nos animorum

impulsu et caeca magnaque cupidine ducti

coniugium petimus partumque uxoris, at illis

notum qui pueri qualisque futura sit uxor.

ut tamen et poscas aliquid uoueasque sacellis

exta et candiduli diuina tomacula porci,

orandum est ut sit mens sana in corpore sano.

fortem posce animum mortis terrore carentem,

qui spatium uitae extremum inter munera ponat

naturae, qui ferre queat quoscumque labores,

nesciat irasci, cupiat nihil et potiores

Herculis aerumnas credat saeuosque labores

et uenere et cenis et pluma Sardanapalli.

monstro quod ipse tibi possis dare; semita certe

tranquillae per uirtutem patet unica uitae.

nullum numen habes, si sit prudentia: nos te,

nos facimus, Fortuna, deam caeloque locamus.