CALPURNII SICULI - BVCOLICA V

0

Fōrtĕ Mĭcōn sĕnĭōr Cānthūsquĕ, Mĭcōnĭs ălūmnūs,

tōrrēntēm pătŭlā vītābānt īlĭcĕ sōlēm,

cūm iŭvĕnī sĕnĭōr praēcēptă dătūrŭs ălūmnō

tālĭă vērbă rĕfērt trĕmŭlīs tĭtŭbāntĭă lābrīs:

"quās ērrārĕ vĭdēs īntēr dūmētă căpēllās

cānăquĕ lāscīvō cōncīdĕrĕ grāmĭnă mōrsū,

Cānthĕ pŭēr, quōs ēccĕ grĕgēs ā mōntĕ rĕmōtōs

cērnĭs ĭn āprīcō dēcērpĕrĕ grāmĭnă cāmpō,

hōs tĭbĭ dō sĕnĭōr iŭvĕnī pătĕr: īpsĕ tŭēndōs

āccĭpĕ. iām cērtē pŏtĕs īnsūdārĕ lăbōrī,

iām prō mē gnāvām pŏtĕs ēxērcērĕ iŭvēntām.

Ādspĭcĭs ūt nōbīs aētās iām mīllĕ quĕrēlās

āffĕrăt ēt băcŭlūm prĕmăt īnclīnātă sĕnēctūs?

sēd quā lēgĕ rĕgās ĕt ămāntēs lūstră căpēllās

ēt mĕlĭūs prātīs ērrāntēs mōllĭbŭs āgnās,

pērcĭpĕ. vērĕ nŏvō, cūm iām tīnnīrĕ vŏlūcrēs

īncĭpĭēnt nīdōsquĕ rĕvērsă lŭtābĭt hĭrūndŏ,

prōtĭnŭs hībērnō pĕcŭs ōmnĕ mŏvēbĭs ŏvīlī.

tūnc ĕtĕnīm mĕlĭōr vērnāntī gērmĭnĕ sīlvă

pūllăt ĕt aēstīvās rĕpărābĭlĭs īncŏhăt ūmbrās,

tūnc flōrēnt sāltūs vĭrĭdīsquĕ rĕnāscĭtŭr ānnūs,

tūnc Vĕnŭs ēt călĭdī scīntīllāt fērvŏr ămōrīs

lāscīvūmquĕ pĕcūs sălĭēntēs āccĭpĭt hīrcōs.

sēd nōn āntĕ grĕgēs īn pāscŭă mīttĕ rĕclūsōs,

quām fŭĕrīt plācātă Pălēs. tūm cēspĭtĕ vīvō

pōnĕ fŏcūm gĕnĭūmquĕ lŏcī Faūnūmquĕ Lărēsquĕ

sālsō fārrĕ vŏcā; tĕpĭdōs tūnc hōstĭă cūltrōs

īmbŭăt: hāc ĕtĭām, dūm vīvĭt, ŏvīlĭă lūstrā.

nēc mŏră, tūnc cāmpōs ŏvĭbūs, dūmētă căpēllīs

ōrtō sōlĕ dăbīs, sĭmŭl hūnc trānscēndĕrĕ mōntēm

coēpĕrĭt āc prīmaē spătĭūm tĕpĕfēcĕrĭt hōraē.

āt sī fōrtĕ văcēs, dūm mātūtīnă rĕlāxāt

frīgŏră sōl, tŭmĭdīs spūmāntĭă mūlctră păpīllīs

īmplēbīt quōd mānĕ flŭēt; rūrsūsquĕ prĕmētūr

mānĕ quŏd ōccĭdŭaē mūlsūră rĕdēgĕrĭt hōraē.

pārcĕ tămēn fētīs: nē sīnt cōmpēndĭă tāntī,

dēstrŭăt ūt nĭvĕōs vēnālīs cāsĕŭs āgnōs;

nām tĭbĭ praēcĭpŭō fētūră cŏlētŭr ămōrĕ.

tē quŏquĕ nōn pŭdĕāt, cūm sērŭs ŏvīlĭă vīsēs,

sī quă iăcēbĭt ŏvīs pārtū rĕsŏlūtă rĕcēntī,

hānc ŭmĕrīs pōrtārĕ tŭīs nātōsquĕ tĕpēntī

fērrĕ sĭnū trĕmŭlōs ēt nōndūm stārĕ părātōs.

nēc tū lōngīnquās prŏcŭl ā praēsēpĭbŭs hērbās

nēc nĭmĭs āmōtaē sēctābĕrĕ pābŭlă sīlvaē,

dūm pĕrăgīt vērnūm Iŏvĭs īncōnstāntĭă tēmpūs.

vērĭs ĕnīm dŭbĭtāndă fĭdēs: mŏdŏ frōntĕ sĕrēnā

blāndĭŭs ārrīsīt, mŏdŏ cūm cālīgĭnĕ nīmbōs

īntŭlĭt ēt mĭsĕrās tōrrēntĭbŭs ābstŭlĭt āgnās.

Āt cūm lōngă dĭēs sĭtĭēntēs āffĕrĕt aēstūs

nēc fŭĕrīt vāriāntĕ dĕō mūtābĭlĕ caēlūm,

iām sīlvīs cōmmīttĕ grĕgēs, iām lōngĭŭs hērbās

quaērĕ; sĕd āntĕ dĭēm pĕcŭs ēxĕăt: ūmĭdă dūlcēs

ēffĭcĭt aūră cĭbōs, quŏtĭēns fŭgĭēntĭbŭs eūrīs

frīgĭdă nōctūrnō tāngūntūr pāscŭă rōrĕ

ēt mātūtīnaē lūcēnt īn grāmĭnĕ gūttaē.

āt sĭmŭl ārgūtaē nĕmŭs īncrĕpŭērĕ cĭcādaē,

ād fōntēm cōmpēllĕ grĕgēs; nēc prōtĭnŭs hērbās

ēt cāmpōs pērmīttĕ sĕquī, sēd prōtĕgăt īllōs

īntĕrĕā vĕtĕrēs quaē pōrrĭgĭt aēscŭlŭs ūmbrās.

vērum ŭbĭ dēclīnī iām nōnă tĕpēscĕrĕ sōlĕ

īncĭpĭēt sēraēquĕ vĭdēbĭtŭr hōră mĕrēndaē,

rūrsūs pāscĕ grĕgēs ĕt ŏpācōs dēsĕrĕ lūcōs.

nēc prĭŭs aēstīvō pĕcŭs īnclūdātŭr ŏvīlī,

quām lĕvĭbūs nīdīs sōmnōs cāptārĕ vŏlūcrīs

cōgĭtĕt ēt trĕmŭlō quĕrĭbūndă frĭtīnnĭăt ōrĕ.

Cūm iām tēmpŭs ĕrīt mātūrās dēmĕrĕ lānās,

sūcĭdă iām tĕrĕtī cōnstrīngĕrĕ vēllĕră iūncō,

hīrcōrūmquĕ iŭbās ĕt ŏlēntēs caēdĕrĕ bārbās,

āntĕ tămēn sēcērnĕ pĕcūs grĕgĭbūsquĕ nŏtātīs

cōnsĭmĭlēs īnclūdĕ cŏmīs, nē lōngă mĭnūtīs,

mōllĭă nē dūrīs cŏĕānt, nē cāndĭdă fūscīs.

sēd tĭbĭ cūm văcŭās pŏsĭtō vēlāmĭnĕ cōstās

dēnūdāvĭt ŏvīs, cīrcūmspĭcĕ, nē sĭt ăcūtā

fōrpĭcĕ laēsă cŭtīs, tăcĭtūm nē pūstŭlă vīrūs

tēxĕrĭt ōccūltō sūb vūlnĕrĕ: quaē nĭsĭ fērrō

rūmpĭtŭr, ā! mĭsĕrūm frăgĭlī rūbīgĭnĕ cōrpūs

ārrōdēt sănĭēs ēt pūtrĭă cōntrăhĕt ōssă.

prōvĭdŭs (hōc mŏnĕō) vīvēntĭă sūlphŭră tēcūm

ēt scīllaē căpŭt ēt vīrōsă bĭtūmĭnă pōrtēs,

vūlnĕrĭbūs lātūrŭs ŏpēm; nēc Brūttĭă dēsīt

pīx tĭbĭ: tū lĭquĭdō pĭcĭs ūnguĭnĕ tērgă mĕmēntŏ,

sī sīnt rāsă, lĭnās. vīvī quŏquĕ pōndĕră mēllĕ

ārgēntī cŏquĭtō lēntūmquĕ bĭtūmĕn ăhēnō,

īmprēssūrŭs ŏvī tŭă nōmĭnă; nām tĭbĭ lītēs

aūfĕrĕt īngēntēs lēctūs pōssēssŏr ĭn ārmō.

Nūnc ĕtĭām, dūm sīccŭs ăgēr, dūm fērvĭdă tēllūs,

dūm rīmōsă pălūs ēt mūltō tōrrĭdă līmō

aēstŭăt ēt frăgĭlēs nĭmĭūm sōl pūlvĕrăt hērbās,

lūrĭdă cōnvĕnĭēt sūccēndĕrĕ gālbănă sēptīs

ēt tŭă cērvīnō lūstrārĕ măpālĭă fūmō.

ōbfŭĭt īllĕ mălīs ŏdŏr ānguĭbŭs: īpsĕ vĭdēbīs

sērpēntūm cĕcĭdīssĕ mĭnās: nōn strīngĕrĕ dēntēs

ūllă pŏtēst ūncōs, sĕd ĭnānī dēbĭlĭs ōrĕ

mārcĕt ĕt ōbtūsō iăcĕt ēxārmātă vĕnēnō.

Nūnc ăgĕ vīcīnaē cīrcūmspĭcĕ tēmpŏră brūmaē

quā rătĭōnĕ gĕrās. ăpĕrīt cūm vīnĕă sēpēs

ēt pōrtāt lēctās sēcūrūs cīrcĭtŏr ūvās,

īncĭpĕ fālcĕ nĕmūs vīvāsquĕ rĕcīdĕrĕ frōndēs.

nūnc ŏpŭs ēst tĕnĕrās sūmmātīm strīngĕrĕ vīrgās,

nūnc hĭĕmī sērvārĕ cŏmās, dūm pērmănĕt ūmōr,

dūm vĭrĕt ēt trĕmŭlās nōn ēxcŭtĭt Āfrĭcŭs ūmbrās.

hās tĭbĭ cōnvĕnĭēt tĕpĭdīs fēnīlĭbŭs ōlīm

prōmĕrĕ, cūm pĕcŭdēs ēxtrēmūs claūsĕrĭt ānnūs.

hāc tĭbĭ nītēndum ēst, lăbŏr hīc īn tēmpŏrĕ nōstēr,

gnāvăquĕ sēdŭlĭtās rĕdĭt ēt pāstōrĭă vīrtūs.

nē pĭgĕāt rāmōs sīccīs mīscērĕ rĕcēntēs

ēt sūcōs ădhĭbērĕ nŏvōs, nē tōrrĭdă nīmbīs

īnstĕt hĭēms nĭmĭōquĕ gĕlū nĭvĭbūsquĕ cŏāctīs

īncūrsārĕ vĕtēt nĕmŭs ēt cōnstrīngĕrĕ frōndēs;

tū tămĕn aūt lēvēs hĕdĕrās aūt mōllĕ sălīctūm

vāllĕ prĕmēs mĕdĭā. sĭtĭs ēst pēnsāndă tŭōrūm,

Cānthĕ, grĕgūm vĭrĭdāntĕ cĭbō: nĭhĭl ārĭdŭs īllīs,

īngēntī pŏsĭtūs quāmvīs strŭĕ, prōsĭt ăcērvūs.

vīrgĕă sī dēsīnt lĭquĭdō tūrgēntĭă sūcō

ēt quĭbŭs ēst ălĭquīd plēnaē vītālĕ mĕdūllaē.

praēcĭpŭē gĕlĭdūm stĭpŭlā cūm frōndĕ cădūcā

stērnĕ sŏlūm, nē fōrtĕ rĭgōr pĕnĕtrābĭlĕ cōrpūs

ūrăt ĕt īntērnō vāstēt pĕcŭārĭă mōrbō.

Plūră quĭdēm mĕmĭnīssĕ vĕlīm, nām plūră sŭpērsūnt.

sēd iām sēră dĭēs cădĭt ēt iām sōlĕ fŭgātō

frīgĭdŭs aēstīvās īmpēllīt Nōctĭfĕr hōrās."

Forte Micon senior Canthusque, Miconis alumnus,

torrentem patula uitabant ilice solem,

cum iuueni senior praecepta daturus alumno

talia uerba refert tremulis titubantia labris:

"quas errare uides inter dumeta capellas

canaque lasciuo concidere gramina morsu,

Canthe puer, quos ecce greges a monte remotos

cernis in aprico decerpere gramina campo,

hos tibi do senior iuueni pater: ipse tuendos

accipe. iam certe potes insudare labori,

iam pro me gnauam potes exercere iuuentam.

Adspicis ut nobis aetas iam mille querelas

afferat et baculum premat inclinata senectus?

sed qua lege regas et amantes lustra capellas

et melius pratis errantes mollibus agnas,

percipe. uere nouo, cum iam tinnire uolucres

incipient nidosque reuersa lutabit hirundo,

protinus hiberno pecus omne mouebis ouili.

tunc etenim melior uernanti germine silua

pullat et aestiuas reparabilis incohat umbras,

tunc florent saltus uiridisque renascitur annus,

tunc Venus et calidi scintillat feruor amoris

lasciuumque pecus salientes accipit hircos.

sed non ante greges in pascua mitte reclusos,

quam fuerit placata Pales. tum cespite uiuo

pone focum geniumque loci Faunumque Laresque

salso farre uoca; tepidos tunc hostia cultros

imbuat: hac etiam, dum uiuit, ouilia lustra.

nec mora, tunc campos ouibus, dumeta capellis

orto sole dabis, simul hunc transcendere montem

coeperit ac primae spatium tepefecerit horae.

at si forte uaces, dum matutina relaxat

frigora sol, tumidis spumantia mulctra papillis

implebit quod mane fluet; rursusque premetur

mane quod occiduae mulsura redegerit horae.

parce tamen fetis: ne sint compendia tanti,

destruat ut niueos uenalis caseus agnos;

nam tibi praecipuo fetura coletur amore.

te quoque non pudeat, cum serus ouilia uises,

si qua iacebit ouis partu resoluta recenti,

hanc umeris portare tuis natosque tepenti

ferre sinu tremulos et nondum stare paratos.

nec tu longinquas procul a praesepibus herbas

nec nimis amotae sectabere pabula siluae,

dum peragit uernum Iouis inconstantia tempus.

ueris enim dubitanda fides: modo fronte serena

blandius arrisit, modo cum caligine nimbos

intulit et miseras torrentibus abstulit agnas.

At cum longa dies sitientes afferet aestus

nec fuerit uariante deo mutabile caelum,

iam siluis committe greges, iam longius herbas

quaere; sed ante diem pecus exeat: umida dulces

efficit aura cibos, quotiens fugientibus euris

frigida nocturno tanguntur pascua rore

et matutinae lucent in gramine guttae.

at simul argutae nemus increpuere cicadae,

ad fontem compelle greges; nec protinus herbas

et campos permitte sequi, sed protegat illos

interea ueteres quae porrigit aesculus umbras.

uerum ubi declini iam nona tepescere sole

incipiet seraeque uidebitur hora merendae,

rursus pasce greges et opacos desere lucos.

nec prius aestiuo pecus includatur ouili,

quam leuibus nidis somnos captare uolucris

cogitet et tremulo queribunda fritinniat ore.

Cum iam tempus erit maturas demere lanas,

sucida iam tereti constringere uellera iunco,

hircorumque iubas et olentes caedere barbas,

ante tamen secerne pecus gregibusque notatis

consimiles include comis, ne longa minutis,

mollia ne duris coëant, ne candida fuscis.

sed tibi cum uacuas posito uelamine costas

denudauit ouis, circumspice, ne sit acuta

forpice laesa cutis, tacitum ne pustula uirus

texerit occulto sub uulnere: quae nisi ferro

rumpitur, a! miserum fragili rubigine corpus

arrodet sanies et putria contrahet ossa.

prouidus (hoc moneo) uiuentia sulphura tecum

et scillae caput et uirosa bitumina portes,

uulneribus laturus opem; nec Bruttia desit

pix tibi: tu liquido picis unguine terga memento,

si sint rasa, linas. uiui quoque pondera melle

argenti coquito lentumque bitumen aheno,

impressurus oui tua nomina; nam tibi lites

auferet ingentes lectus possessor in armo.

Nunc etiam, dum siccus ager, dum feruida tellus,

dum rimosa palus et multo torrida limo

aestuat et fragiles nimium sol puluerat herbas,

lurida conueniet succendere galbana septis

et tua ceruino lustrare mapalia fumo.

obfuit ille malis odor anguibus: ipse uidebis

serpentum cecidisse minas: non stringere dentes

ulla potest uncos, sed inani debilis ore

marcet et obtuso iacet exarmata ueneno.

Nunc age uicinae circumspice tempora brumae

qua ratione geras. aperit cum uinea sepes

et portat lectas securus circitor uuas,

incipe falce nemus uiuasque recidere frondes.

nunc opus est teneras summatim stringere uirgas,

nunc hiemi seruare comas, dum permanet umor,

dum uiret et tremulas non excutit Africus umbras.

has tibi conueniet tepidis fenilibus olim

promere, cum pecudes extremus clauserit annus.

hac tibi nitendum est, labor hic in tempore noster,

gnauaque sedulitas redit et pastoria uirtus.

ne pigeat ramos siccis miscere recentes

et sucos adhibere nouos, ne torrida nimbis

instet hiems nimioque gelu niuibusque coactis

incursare uetet nemus et constringere frondes;

tu tamen aut leues hederas aut molle salictum

ualle premes media. sitis est pensanda tuorum,

Canthe, gregum uiridante cibo: nihil aridus illis,

ingenti positus quamuis strue, prosit aceruus.

uirgea si desint liquido turgentia suco

et quibus est aliquid plenae uitale medullae.

praecipue gelidum stipula cum fronde caduca

sterne solum, ne forte rigor penetrabile corpus

urat et interno uastet pecuaria morbo.

Plura quidem meminisse uelim, nam plura supersunt.

sed iam sera dies cadit et iam sole fugato

frigidus aestiuas impellit Noctifer horas."