P. OVIDII NASONIS - HEROIDES XIX - HERO LEANDRO

1

Quām mīhī mīsīstī vērbīs, Leāndrĕ, sălūtēm

ūt pōssīm mīssām ‖ rēbŭs hăbērĕ, vĕnī!

lōngă mŏra ēst nōbīs ōmnīs, quaē gaūdĭă dīffērt.

dā vĕnĭām fāssaē; ‖ nōn pătĭēntĕr ămō.

ūrĭmŭr īgnĕ părī, sēd sūm tĭbĭ vīrĭbŭs īmpār:

fōrtĭŭs īngĕnĭūm ‖ sūspĭcŏr ēssĕ vĭrīs.

ūt cōrpūs, tĕnĕrīs ĭtă mēns īnfīrmă pŭēllīs;

dēfĭcĭām, pārvī ‖ tēmpŏrĭs āddĕ mŏrām.

vōs mŏdŏ vēnāndō, mŏdŏ rūs gĕnĭālĕ cŏlēndō

pōnĭtĭs īn vărĭā ‖ tēmpŏră lōngă mŏrā.

aūt fŏră vōs rĕtĭnēnt aūt ūnctaē dōnă pălaēstraē

flēctĭtĭs aūt frēnō ‖ cōllă sĕquācĭs ĕquī;

nūnc vŏlŭcrēm lăquĕō, nūnc pīscēm dūcĭtĭs hāmō,

dīlŭĭtūr pŏsĭtō ‖ sērĭŏr hōră mĕrō.

hīs mĭhĭ sūmmōtaē, vēl sī mĭnŭs ācrĭtĕr ūrār,

quōd făcĭām, sŭpĕrēst ‖ praētĕr ămārĕ nĭhīl.

quōd sŭpĕrēst făcĭō, tēque, ō mĕă sōlă vŏlūptās,

plūs quŏquĕ, quām rēddī ‖ quōd mĭhĭ pōssĭt, ămō.

aūt ĕgŏ cūm cānā dē tē nūtrīcĕ sŭsūrrō,

quaēquĕ tŭūm, mīrōr, ‖ caūsă mŏrētŭr ĭtēr;

aūt mărĕ prōspĭcĭēns ŏdĭōsō cōncĭtă vēntō

cōrrĭpĭō vērbīs ‖ aēquŏră paēnĕ tŭīs;

aūt ŭbĭ saēvĭtĭaē paūlūm grăvĭs ūndă rĕmīsīt,

pōssĕ quĭdēm, sēd tē ‖ nōllĕ vĕnīrĕ, quĕrōr;

dūmquĕ quĕrōr lăcrĭmaē pĕr ămāntĭă lūmĭnă mānānt,

pōllĭcĕ quās trĕmŭlō ‖ cōnscĭă sīccăt ănūs.

saēpĕ tŭī spēctō sī sīnt īn lītŏrĕ pāssūs,

īmpŏsĭtās tāmquām ‖ sērvĕt hărēnă nŏtās;

ūtquĕ rŏgēm dē te ēt scrībām tĭbĭ, sīquĭs Ăbŷdō

vēnĕrĭt aūt, quaērō, ‖ sīquĭs Ăbŷdŏn ĕāt.

quīd rĕfĕrām, quŏtĭēns dēm vēstĭbŭs ōscŭlă, quās tū

Hēllēspōntĭăcā ‖ pōnĭs ĭtūrŭs ăquā?

sīc ŭbĭ lūx ācta ēst ēt nōctĭs ămīcĭŏr hōră

ēxhĭbŭīt pūlsō ‖ sīdĕră clāră dĭē,

prōtĭnŭs īn sūmmā vĭgĭlāntĭă lūmĭnă tūrrĕ

pōnĭmŭs, ādsuētaē ‖ sīgnă nŏtāmquĕ vĭaē,

tōrtăquĕ vērsātō dūcēntēs stāmĭnă fūsō

fēmĭnĕā tārdās ‖ fāllĭmŭs ārtĕ mŏrās.

quīd lŏquăr īntĕrĕā tām lōngō tēmpŏrĕ, quaērīs:

nīl nĭsĭ Lēāndrī ‖ nōmĕn ĭn ōrĕ mĕo ēst.

'iāmnĕ pŭtās ēxīssĕ dŏmō mĕă gaūdĭă, nūtrīx,

ān vĭgĭlānt ōmnēs, ‖ ēt tĭmĕt īllĕ sŭōs?

iāmnĕ sŭās ŭmĕrīs īllūm dēpōnĕrĕ vēstēs,

pāllădĕ iām pīnguī ‖ tīnguĕrĕ mēmbră pŭtās?'

ādnŭĭt īllă fĕrē; nōn nōstră quŏd ōscŭlă cūrēt,

sēd mŏvĕt ōbrēpēns ‖ sōmnŭs ănīlĕ căpūt.

pōstquĕ mŏraē mĭnĭmūm 'iām cērtē nāvĭgăt,' īnquām,

'lēntăquĕ dīmōtīs ‖ brācchĭă iāctăt ăquīs.'

paūcăquĕ cūm tāctā pērfēcī stāmĭnă tērrā

ān mĕdĭō pōssīs, ‖ quaērĭmŭs, ēssĕ frĕtō.

ēt mŏdŏ prōspĭcĭmūs, tĭmĭdā mŏdŏ vōcĕ prĕcāmūr,

ūt tĭbĭ dēt făcĭlēs ‖ ūtĭlĭs aūră vĭās;

aūrĭbŭs īncērtās vōcēs cāptāmŭs ĕt ōmnēm

ādvēntūs strĕpĭtūm ‖ crēdĭmŭs ēssĕ tŭī.

sīc ŭbĭ dēcēptaē pārs ēst mĭhĭ māxĭmă nōctīs

āctă, sŭbīt fūrtīm ‖ lūmĭnă fēssă sŏpōr.

fōrsĭtăn īnvītūs mēcūm tămĕn, īmprŏbĕ, dōrmīs

ēt, quāmquām nōn vīs ‖ īpsĕ vĕnīrĕ, vĕnīs.

nām mŏdŏ tē vĭdĕōr prŏpĕ iām spēctārĕ nătāntēm,

brācchĭă nūnc ŭmĕrīs ‖ ūmĭdă fērrĕ mĕīs,

nūnc dărĕ quaē sŏlĕō, mădĭdīs vēlāmĭnă mēmbrīs,

pēctŏră nūnc nōstrō ‖ iūnctă fŏvērĕ sĭnū

mūltăquĕ praētĕrĕā līnguaē rĕtĭcēndă mŏdēstaē

quaē fēcīssĕ iŭvāt, ‖ fāctă rĕfērrĕ pŭdēt.

mē mĭsĕrām! brĕvĭs ēst haēc ēt nōn vēră vŏlūptās;

nām tū cūm sōmnō ‖ sēmpĕr ăbīrĕ sŏlēs.

fīrmĭŭs, ō, cŭpĭdī tāndēm cŏĕāmŭs ămāntēs,

nēc cărĕānt vērā ‖ gaūdĭă nōstră fĭdē.

cūr ĕgŏ tōt vĭdŭās ēxēgī frīgĭdă nōctēs?

cūr tŏtĭēns ā mē, ‖ lēntĕ mŏrātŏr, ăbēs?

ēst mărĕ, cōnfĭtĕōr, nōn nūnc trāctābĭlĕ nāntī;

nōctĕ sĕd hēstērnā ‖ lēnĭŏr aūră fŭīt.

cūr ĕă praētĕrĭta ēst? cūr nōn vēntūră tĭmēbās?

tām bŏnă cūr pĕrĭīt, ‖ nēc tĭbĭ rāptă vĭa ēst?

prōtĭnŭs ūt sĭmĭlīs dētūr tĭbĭ cōpĭă cūrsūs,

hōc mĕlĭōr cērtē, ‖ quō prĭŏr, īllă fŭīt.

āt cĭtŏ mūtāta ēst pācātī fōrmă prŏfūndī.

tēmpŏrĕ, cūm prŏpĕrās, ‖ saēpĕ mĭnōrĕ vĕnīs.

hīc, pŭtŏ, dēprēnsūs nīl quōd quĕrĕrērĭs hăbērēs

mēquĕ tĭbi āmplēxō ‖ nūllă nŏcērĕt hĭēms.

cērte ĕgŏ tūm vēntōs aūdīrēm laētă sŏnāntēs

ēt nūmquām plăcĭdās ‖ ēssĕ prĕcārĕr ăquās.

quīd tămĕn ēvēnīt, cūr sīs mĕtŭēntĭŏr ūndaē

cōntēmptūmquĕ prĭūs ‖ nūnc vĕrĕārĕ frĕtūm?

nām mĕmĭnī, cūm tē saēvūm vĕnĭēntĕ mĭnāxquĕ

nōn mĭnŭs, aūt mūltō ‖ nōn mĭnŭs, aēquŏr ĕrāt;

cūm tĭbĭ clāmābām: 'sīc tū tĕmĕrārĭŭs ēstō,

nē mĭsĕraē vīrtūs ‖ sīt tŭă flēndă mĭhī.'

ūndĕ nŏvūs tĭmŏr hīc quōque īlla aūdācĭă fūgīt?

māgnŭs ŭbi ēst sprētīs ‖ īllĕ nătātŏr ăquīs?

sīs tămĕn hōc pŏtĭūs, quām quōd prĭŭs ēssĕ sŏlēbās,

ēt făcĭās plăcĭdūm ‖ pēr mărĕ tūtŭs ĭtēr—

dūmmŏdŏ sīs īdēm; dūm sīc, ūt scrībĭs, ămēmūr

flāmmăquĕ nōn fīāt ‖ frīgĭdŭs īllă cĭnīs.

nōn ĕgŏ tām vēntōs tĭmĕō mĕă vōtă mŏrāntēs,

quām sĭmĭlīs vēntō ‖ nē tŭŭs ērrĕt ămōr,

nē nōn sīm tāntī, sŭpĕrēntquĕ pĕrīcŭlă caūsām

ēt vĭdĕār mērcēs ‖ ēssĕ lăbōrĕ mĭnōr.

īntērdūm mĕtŭō, pătrĭā nē laēdăr ĕt īmpār

dīcăr Ăbŷdēnō ‖ Thrēssă pŭēllă tŏrō.

fērrĕ tămēn pōssūm pătĭēntĭŭs ōmnĭă, quām sī

ōtĭă nēscĭŏ quā ‖ paēlĭcĕ cāptŭs ăgīs,

īn tŭă sī vĕnĭūnt ălĭēnī cōllă lăcērtī

fītquĕ nŏvūs nōstrī ‖ fīnĭs ămōrĭs ămōr.

ā, pŏtĭūs pĕrĕām, quām crīmĭnĕ vūlnĕrĕr īstō,

fātăquĕ sīnt cūlpā ‖ nōstră prĭōră tŭā!

nēc quĭă vēntūrī dĕdĕrīs mĭhĭ sīgnă dŏlōrīs,

haēc lŏquŏr aūt fāmā ‖ sōllĭcĭtātă nŏvā.

ōmnĭă sēd vĕrĕōr! quĭs ĕnīm sēcūrŭs ămāvīt?

cōgĭt ĕt ābsēntēs ‖ plūră tĭmērĕ lŏcūs.

fēlīcēs īllās, sŭă quās praēsēntĭă nōssĕ

crīmĭnă vēră iŭbēt, ‖ fālsă tĭmērĕ vĕtāt.

nōs tām vānă mŏvēt, quām fācta īniūrĭă fāllīt,

īncĭtăt ēt mōrsūs ‖ ērrŏr ŭtērquĕ părēs.

ō | ŭtĭnām vĕnĭās! aūt ūt vēntūsvĕ pătērvĕ

caūsăquĕ sīt cērtē ‖ fēmĭnă nūllă mŏraē!

quōdsī quām scĭĕrō, mŏrĭār, mĭhĭ crēdĕ, dŏlēndō;

iāmdūdūm pēccā, ‖ sī mĕă fātă pĕtīs.

sēd nĕquĕ pēccābīs, frūstrāque ĕgŏ tērrĕŏr īstīs,

quōquĕ mĭnūs vĕnĭās, ‖ īnvĭdă pūgnăt hĭēms.

mē mĭsĕrām! quāntō plāngūntūr lītŏră flūctū,

ēt lătĕt ōbscūrā ‖ cōndĭtă nūbĕ dĭēs!

fōrsĭtăn ād pōntūm mātēr pĭă vēnĕrĭt Hēllēs

mērsăquĕ rōrātīs ‖ nātă flĕātŭr ăquīs;

ān măre ăb īnvīsō prīvīgnaē nōmĭnĕ dīctūm

vēxăt ĭn aēquŏrĕām ‖ vērsă nŏvērcă dĕām?

nōn făvĕt, ūt nūnc ēst, tĕnĕrīs lŏcŭs īstĕ pŭēllīs;

hāc Hēllē pĕrĭīt, ‖ hāc ĕgŏ laēdŏr ăquā.

āt tĭbĭ flāmmārūm mĕmŏrī, Nēptūnĕ, tŭārūm

nūllŭs ĕrāt vēntīs ‖ īmpĕdĭēndŭs ămōr:

sī nĕque Ămŷmōnē nēc, laūdātīssĭmă fōrmā,

crīmĭnĭs ēst Tŷrō ‖ fābŭlă vānă tŭī,

lūcĭdăque Ālcyōnē Călўcēque Hĕcătaēŏnĕ nātă,

ēt nōndūm nēxīs ‖ ānguĕ Mĕdūsă cŏmīs

flāvăquĕ Laūdīcē caēlōquĕ rĕcēptă Cĕlaēnō

ēt quārūm mĕmĭnī ‖ nōmĭnă lēctă mĭhī.

hās cērtē plūrēsquĕ cănūnt, Nēptūnĕ, pŏētaē

mōllĕ lătūs lătĕrī ‖ cōnpŏsŭīssĕ tŭō.

cūr ĭgĭtūr, tŏtĭēns vīrēs ēxpērtŭs ămōrīs,

ādsuētūm nōbīs ‖ tūrbĭnĕ claūdĭs ĭtēr?

pārcĕ, fĕrōx, lātōquĕ mărī tŭă proēlĭă mīscē;

sēdūcīt tērrās ‖ haēc brĕvĭs ūndă dŭās.

tē dĕcĕt aūt māgnās māgnūm iāctārĕ cărīnās

aūt ĕtĭām tōtīs ‖ clāssĭbŭs ēssĕ trŭcēm;

tūrpĕ dĕō pĕlăgī iŭvĕnēm tērrērĕ nătāntēm

glōrĭăque ēst stāgnō ‖ quōlĭbĕt īstă mĭnōr.

nōbĭlĭs īllĕ quĭdem ēst ēt clārŭs ŏrīgĭnĕ, sēd nōn

ā tĭbĭ sūspēctō ‖ dūcĭt Ŭlīxĕ gĕnūs.

dā vĕnĭām sērvāquĕ dŭōs. nătăt īllĕ; sĕd īsdēm

cōrpūs Lēāndrī, ‖ spēs mĕă pēndĕt ăquīs.

stērnŭĭt ēt lūmēn - pŏsĭtō nām scrībĭmŭs īllō -

stērnŭĭt ēt nōbīs ‖ prōspĕră sīgnă dĕdīt.

ēccĕ, mĕrūm nūtrīx faūstōs īnstīllăt ĭn īgnēs

'crās'que 'ĕrĭmūs plūrēs' ‖ īnquĭt ĕt īpsă bĭbīt.

ēffĭcĕ nōs plūrēs ēvīctă pĕr aēquŏră lāpsūs,

ō pĕnĭtūs tōtō ‖ cōrdĕ rĕcēptĕ mĭhī!

īn tŭă cāstră rĕdī, sŏcĭī dēsērtŏr ămōrīs;

pōnūntūr mĕdĭō ‖ cūr mĕă mēmbră tŏrō?

quōd tĭmĕās, nōn ēst! aūsō Vĕnŭs īpsă făvēbīt

stērnĕt ĕt aēquŏrĕās ‖ aēquŏrĕ nātă vĭās.

īrĕ lĭbēt mĕdĭās īpsī mĭhĭ saēpĕ pĕr ūndās,

sēd sŏlĕt hōc mărĭbūs ‖ tūtĭŭs ēssĕ frĕtūm.

nām cūr hāc vēctīs Phrīxō Phrīxīquĕ sŏrōrĕ

sōlă dĕdīt vāstīs ‖ fēmĭnă nōmĕn ăquīs?

fōrsĭtăn ād rĕdĭtūm mĕtŭās nē tēmpŏră dēsīnt,

aūt gĕmĭnī nĕquĕās ‖ fērrĕ lăbōrĭs ŏnūs.

āt nōs dīvērsī mĕdĭūm cŏĕāmŭs ĭn aēquōr

ōbvĭăque īn sūmmīs ‖ ōscŭlă dēmŭs ăquīs

ātque ĭtă quīsquĕ sŭās ĭtĕrūm rĕdĕāmŭs ăd ūrbēs;

ēxĭgŭūm sēd plūs ‖ quām nĭhĭl īllŭd ĕrīt.

vēl pŭdŏr hīc ŭtĭnām, quī nōs clām cōgĭt ămārĕ,

vēl tĭmĭdūs fāmaē ‖ cēdĕrĕ vēllĕt ămōr!

nūnc mălĕ rēs iūnctaē, călŏr ēt rĕvĕrēntĭă pūgnānt.

quīd sĕquăr, īn dŭbĭo ēst; ‖ haēc dĕcĕt, īllĕ iŭvāt.

ūt sĕmĕl īntrāvīt Cōlchōs Păgăsaēŭs Ĭāsōn,

īmpŏsĭtām cĕlĕrī ‖ Phāsĭdă pūppĕ tŭlīt;

ūt sĕmĕl Īdaēūs Lăcĕdaēmŏnă vēnĭt ădūltēr,

cūm praēdā rĕdĭīt ‖ prōtĭnŭs īllĕ sŭā.

tū quām saēpĕ pĕtīs quŏd ămās, tām saēpĕ rĕlīnquīs,

ēt quŏtĭēns grăvĕ sīt ‖ pūppĭbŭs īrĕ, nătās.

sīc tămĕn, ō iŭvĕnīs, tŭmĭdārūm vīctŏr ăquārūm,

sīc făcĭtō spērnās, ‖ ūt vĕrĕārĕ, frĕtūm.

ārtĕ lăbōrātaē mērgūntŭr ăb aēquŏrĕ nāvēs;

tū tŭă plūs rēmīs ‖ brācchĭă pōssĕ pŭtās?

quōd cŭpĭs, hōc naūtaē mĕtŭūnt, Lēāndrĕ, nătārĕ;

ēxĭtŭs hīc frāctīs ‖ pūppĭbŭs ēssĕ sŏlēt.

mē mĭsĕrām! cŭpĭō nōn pērsuādērĕ quŏd hōrtōr

sīsquĕ, prĕcōr, mŏnĭtīs ‖ fōrtĭŏr īpsĕ mĕīs;

dūmmŏdŏ pērvĕnĭās ēxcūssăquĕ saēpĕ pĕr ūndās

īnĭcĭās ŭmĕrīs ‖ brācchĭă lāssă mĕīs.

sēd mĭhĭ, caērŭlĕās quŏtĭēns ōbvērtŏr ăd ūndās,

nēscĭŏ quīd păvĭdūm ‖ frīgŏrĕ pēctŭs hăbēt.

nēc mĭnŭs hēstērnaē cōnfūndŏr ĭmāgĭnĕ nōctīs,

quāmvīs ēst sācrīs ‖ īllă pĭātă mĕīs.

nāmquĕ sŭb aūrōrā iām dōrmītāntĕ lŭcērnā

sōmnĭă quō cērnī ‖ tēmpŏrĕ vēră sŏlēnt,

stāmĭnă dē dĭgĭtīs cĕcĭdērĕ sŏpōrĕ rĕmīssīs

cōllăquĕ pūlvīnō ‖ nōstră fĕrēndă dĕdī.

hīc ĕgŏ vēntōsās nāntēm dēlphīnă pĕr ūndās

cērnĕrĕ nōn dŭbĭā ‖ sūm mĭhĭ vīsă fĭdĕ:

quēm pōstquām bĭbŭlīs īllīsīt flūctŭs hărēnīs,

ūndă sĭmūl mĭsĕrūm ‖ vītăquĕ dēsĕrŭīt.

quīdquĭd ĭd ēst, tĭmĕō; nēc tū mĕă sōmnĭă rīdē

nēc nĭsĭ trānquīllō ‖ brācchĭă crēdĕ mărī.

sī tĭbĭ nōn pārcīs, dīlēctaē pārcĕ pŭēllaē,

quaē nūmquām nĭsĭ tē ‖ sōspĭtĕ sōspĕs ĕrō.

spēs tămĕn ēst frāctīs vīcīnaē pācĭs ĭn ūndīs;

tū plăcĭdās tōtō ‖ pēctŏrĕ fīndĕ vĭās.

īntĕrĕā, quŏnĭām nāntī frĕtă pērvĭă nōn sūnt,

lēnĭăt īnvīsās ‖ līttĕră mīssă mŏrās.

Quam mihi misisti verbis, Leandre, salutem

ut possim missam rebus habere, veni!

longa mora est nobis omnis, quae gaudia differt.

da veniam fassae; non patienter amo.

urimur igne pari, sed sum tibi viribus impar:

fortius ingenium suspicor esse viris.

ut corpus, teneris ita mens infirma puellis;

deficiam, parvi temporis adde moram.

vos modo venando, modo rus geniale colendo

ponitis in varia tempora longa mora.

aut fora vos retinent aut unctae dona palaestrae

flectitis aut freno colla sequacis equi;

nunc volucrem laqueo, nunc piscem ducitis hamo,

diluitur posito serior hora mero.

his mihi summotae, vel si minus acriter urar,

quod faciam, superest praeter amare nihil.

quod superest facio, teque, o mea sola voluptas,

plus quoque, quam reddi quod mihi possit, amo.

aut ego cum cana de te nutrice susurro,

quaeque tuum, miror, causa moretur iter;

aut mare prospiciens odioso concita vento

corripio verbis aequora paene tuis;

aut ubi saevitiae paulum gravis unda remisit,

posse quidem, sed te nolle venire, queror;

dumque queror lacrimae per amantia lumina manant,

pollice quas tremulo conscia siccat anus.

saepe tui specto si sint in litore passus,

impositas tamquam servet harena notas;

utque rogem de te et scribam tibi, siquis Abydo

venerit aut, quaero, siquis Abydon eat.

quid referam, quotiens dem vestibus oscula, quas tu

Hellespontiaca ponis iturus aqua?

sic ubi lux acta est et noctis amicior hora

exhibuit pulso sidera clara die,

protinus in summa vigilantia lumina turre

ponimus, adsuetae signa notamque viae,

tortaque versato ducentes stamina fuso

feminea tardas fallimus arte moras.

quid loquar interea tam longo tempore, quaeris:

nil nisi Leandri nomen in ore meo est.

'iamne putas exisse domo mea gaudia, nutrix,

an vigilant omnes, et timet ille suos?

iamne suas umeris illum deponere vestes,

pallade iam pingui tinguere membra putas?'

adnuit illa fere; non nostra quod oscula curet,

sed movet obrepens somnus anile caput.

postque morae minimum 'iam certe navigat,' inquam,

'lentaque dimotis bracchia iactat aquis.'

paucaque cum tacta perfeci stamina terra

an medio possis, quaerimus, esse freto.

et modo prospicimus, timida modo voce precamur,

ut tibi det faciles utilis aura vias;

auribus incertas voces captamus et omnem

adventus strepitum credimus esse tui.

sic ubi deceptae pars est mihi maxima noctis

acta, subit furtim lumina fessa sopor.

forsitan invitus mecum tamen, improbe, dormis

et, quamquam non vis ipse venire, venis.

nam modo te videor prope iam spectare natantem,

bracchia nunc umeris umida ferre meis,

nunc dare quae soleo, madidis velamina membris,

pectora nunc nostro iuncta fovere sinu

multaque praeterea linguae reticenda modestae

quae fecisse iuvat, facta referre pudet.

me miseram! brevis est haec et non vera voluptas;

nam tu cum somno semper abire soles.

firmius, o, cupidi tandem coeamus amantes,

nec careant vera gaudia nostra fide.

cur ego tot viduas exegi frigida noctes?

cur totiens a me, lente morator, abes?

est mare, confiteor, non nunc tractabile nanti;

nocte sed hesterna lenior aura fuit.

cur ea praeterita est? cur non ventura timebas?

tam bona cur periit, nec tibi rapta via est?

protinus ut similis detur tibi copia cursus,

hoc melior certe, quo prior, illa fuit.

at cito mutata est pacati forma profundi.

tempore, cum properas, saepe minore venis.

hic, puto, deprensus nil quod querereris haberes

meque tibi amplexo nulla noceret hiems.

certe ego tum ventos audirem laeta sonantes

et numquam placidas esse precarer aquas.

quid tamen evenit, cur sis metuentior undae

contemptumque prius nunc vereare fretum?

nam memini, cum te saevum veniente minaxque

non minus, aut multo non minus, aequor erat;

cum tibi clamabam: 'sic tu temerarius esto,

ne miserae virtus sit tua flenda mihi.'

unde novus timor hic quoque illa audacia fugit?

magnus ubi est spretis ille natator aquis?

sis tamen hoc potius, quam quod prius esse solebas,

et facias placidum per mare tutus iter—

dummodo sis idem; dum sic, ut scribis, amemur

flammaque non fiat frigidus illa cinis.

non ego tam ventos timeo mea vota morantes,

quam similis vento ne tuus erret amor,

ne non sim tanti, superentque pericula causam

et videar merces esse labore minor.

interdum metuo, patria ne laedar et impar

dicar Abydeno Thressa puella toro.

ferre tamen possum patientius omnia, quam si

otia nescio qua paelice captus agis,

in tua si veniunt alieni colla lacerti

fitque novus nostri finis amoris amor.

a, potius peream, quam crimine vulnerer isto,

fataque sint culpa nostra priora tua!

nec quia venturi dederis mihi signa doloris,

haec loquor aut fama sollicitata nova.

omnia sed vereor! quis enim securus amavit?

cogit et absentes plura timere locus.

felices illas, sua quas praesentia nosse

crimina vera iubet, falsa timere vetat.

nos tam vana movet, quam facta iniuria fallit,

incitat et morsus error uterque pares.

o | utinam venias! aut ut ventusve paterve

causaque sit certe femina nulla morae!

quodsi quam sciero, moriar, mihi crede, dolendo;

iamdudum pecca, si mea fata petis.

sed neque peccabis, frustraque ego terreor istis,

quoque minus venias, invida pugnat hiems.

me miseram! quanto planguntur litora fluctu,

et latet obscura condita nube dies!

forsitan ad pontum mater pia venerit Helles

mersaque roratis nata fleatur aquis;

an mare ab inviso privignae nomine dictum

vexat in aequoream versa noverca deam?

non favet, ut nunc est, teneris locus iste puellis;

hac Helle periit, hac ego laedor aqua.

at tibi flammarum memori, Neptune, tuarum

nullus erat ventis impediendus amor:

si neque Amymone nec, laudatissima forma,

criminis est Tyro fabula vana tui,

lucidaque Alcyone Calyceque Hecataeone nata,

et nondum nexis angue Medusa comis

flavaque Laudice caeloque recepta Celaeno

et quarum memini nomina lecta mihi.

has certe pluresque canunt, Neptune, poëtae

molle latus lateri conposuisse tuo.

cur igitur, totiens vires expertus amoris,

adsuetum nobis turbine claudis iter?

parce, ferox, latoque mari tua proelia misce;

seducit terras haec brevis unda duas.

te decet aut magnas magnum iactare carinas

aut etiam totis classibus esse trucem;

turpe deo pelagi iuvenem terrere natantem

gloriaque est stagno quolibet ista minor.

nobilis ille quidem est et clarus origine, sed non

a tibi suspecto ducit Ulixe genus.

da veniam servaque duos. natat ille; sed isdem

corpus Leandri, spes mea pendet aquis.

sternuit etn lumen - posito nam scribimus illo -

sternuit et nobis prospera signa dedit.

ecce, merum nutrix faustos instillat in ignes

'cras'que 'erimus plures' inquit et ipsa bibit.

effice nos plures evicta per aequora lapsus,

o penitus toto corde recepte mihi!

in tua castra redi, socii desertor amoris;

ponuntur medio cur mea membra toro?

quod timeas, non est! auso Venus ipsa favebit

sternet et aequoreas aequore nata vias.

ire libet medias ipsi mihi saepe per undas,

sed solet hoc maribus tutius esse fretum.

nam cur hac vectis Phrixo Phrixique sorore

sola dedit vastis femina nomen aquis?

forsitan ad reditum metuas ne tempora desint,

aut gemini nequeas ferre laboris onus.

at nos diversi medium coeamus in aequor

obviaque in summis oscula demus aquis

atque ita quisque suas iterum redeamus ad urbes;

exiguum sed plus quam nihil illud erit.

vel pudor hic utinam, qui nos clam cogit amare,

vel timidus famae cedere vellet amor!

nunc male res iunctae, calor et reverentia pugnant.

quid sequar, in dubio est; haec decet, ille iuvat.

ut semel intravit Colchos Pagasaeus Iason,

impositam celeri Phasida puppe tulit;

ut semel Idaeus Lacedaemona venit adulter,

cum praeda rediit protinus ille sua.

tu quam saepe petis quod amas, tam saepe relinquis,

et quotiens grave sit puppibus ire, natas.

sic tamen, o iuvenis, tumidarum victor aquarum,

sic facito spernas, ut vereare, fretum.

arte laboratae merguntur ab aequore naves;

tu tua plus remis bracchia posse putas?

quod cupis, hoc nautae metuunt, Leandre, natare;

exitus hic fractis puppibus esse solet.

me miseram! cupio non persuadere quod hortor

sisque, precor, monitis fortior ipse meis;

dummodo pervenias excussaque saepe per undas

inicias umeris bracchia lassa meis.

sed mihi, caeruleas quotiens obvertor ad undas,

nescio quid pavidum frigore pectus habet.

nec minus hesternae confundor imagine noctis,

quamvis est sacris illa piata meis.

namque sub aurora iam dormitante lucerna

somnia quo cerni tempore vera solent,

stamina de digitis cecidere sopore remissis

collaque pulvino nostra ferenda dedi.

hic ego ventosas nantem delphina per undas

cernere non dubia sum mihi visa fide:

quem postquam bibulis illisit fluctus harenis,

unda simul miserum vitaque deseruit.

quidquid id est, timeo; nec tu mea somnia ride

nec nisi tranquillo bracchia crede mari.

si tibi non parcis, dilectae parce puellae,

quae numquam nisi te sospite sospes ero.

spes tamen est fractis vicinae pacis in undis;

tu placidas toto pectore finde vias.

interea, quoniam nanti freta pervia non sunt,

leniat invisas littera missa moras.