1.
PRAEFATIO IN PROSA
Scio versiculis meis evenire, ut fastidiose legantur: quippe sic meritum est eorum. Sed quosdam solet commendare materia et aliquotiens fortasse lectorem solum lemma sollicitat tituli, ut festivitate persuasus et ineptiam ferre contentus sit. Hoc opusculum nec materia amoenum est nec appellatione iucundum. Habet maestam religionem, qua carorum meorum obitus tristi affectione commemoro. Titulus libelli est Parentalia. Antiquae appellationis hic dies et iam inde ab Numa cognatorum inferiis institutus: nec quicquam sanctius habet reverentia superstitum quam ut amissos venerabiliter recordetur.
2.
ITEM PRAEFATIO VERSIBUS ADNOTATA
Nomina carorum iam condita funere iusto,
fleta prius lacrimis, nunc memorabo modis,
nuda, sine ornatu fandique carentia cultu:
sufficit inferiis exsequialis honos.
Nenia funereis satis officiosa querellis
annua ne tacitus munera praetereas,
quae Numa cognatis sollemnia dedicat umbris,
ut gradus aut mortis postulat aut generis.
Hoc satis et tumulis, satis et telluris egenis:
voce ciere animas funeris instar habet.
Gaudent conpositi cineres sua nomina dici:
frontibus hoc scriptis et monumenta iubent.
Ille etiam, maesti cui defuit urna sepulcri,
nomine ter dicto paene sepultus erit.
At tu, quicumque es, lector, qui fata meorum
dignaris maestis conmemorare elegis,
inconcussa tuae percurras tempora vitae
et praeter iustum funera nulla fleas.
3.
IULIUS AUSONIUS PATER
Primus in his pater Ausonius, quem ponere primum,
etsi cunctetur filius, ordo iubet.
Cura dei, placidae functus quod honore senectae
undecies binas vixit Olympiadas.
Omnia quae voluit qui prospera vidit, eidem,
optavit quidquid, contigit ut voluit:
non quia fatorum nimia indulgentia, sed quod
tam moderata illi vota fuere viro.
Quem sua contendit septem sapientibus aetas,
quorum doctrinam moribus excoluit,
viveret ut potius quam diceret arte sophorum,
quamquam et facundo non rudis ingenio.
Praeditus et vitas hominum ratione medendi
porrigere et fatis amplificare moras.
Inde et perfunctae manet haec reverentia vitae,
aetas nostra illi quod dedit hunc titulum:
ut nullum Ausonius, quem sectaretur, habebat,
sic nullum, qui se nunc imitetur, habet.
4
AEMILIA AEONIA MATER
Proxima tu, genetrix Aeonia, sanguine mixto
Tarbellae matris patris et Haeduici.
Morigerae uxoris virtus cui contigit omnis,
fama pudicitiae lanificaeque manus
coniugiique fides et natos cura regendi
et gravitas comis laetaque serietas.
Aeternum placidos manes conplexa mariti,
viva torum quondam, functa fove tumulum.
5
AEMILIUS MAGNUS ARBORIUS AVUNCULUS
Culta mihi est pietas patre primum et matre vocatis
dicere - sero id fit - tertius Arborius.
Quem primum memorare nefas mihi patre secundo,
rursum non primum ponere paene nefas.
Temperies adhibenda ............
ante alios, quamquam patre secundus erit.
Tu frater genetricis et unanimis genitori
et mihi, qui fueris, quod pater et genetrix,
qui me lactantem, puerum iuvenemque virumque
artibus ornasti, quas didicisse iuvat.
Te sibi Palladiae antetulit toga docta Tolosae,
te Narbonensis Gallia praeposuit,
ornasti cuius Latio sermone tribunal
et fora Hiberorum quaeque Novem populis.
Hinc tenus Europam fama crescente petito
Constantinopolis rhetore te viguit.
Tu per mille modos, per mille oracula fandi
doctus, facundus, tum celer atque memor.
Tu, postquam primis placui tibi traditus annis,
dixisti nato me satis esse tibi.
Me tibi, me patribus clarum decus esse professus
dictasti fatis verba notanda meis.
Ergo vale Elysiam sortitus, avuncule, sedem:
haec tibi de Musis carmina libo tuis.
6.
CAECILIUS ARGICIUS ARBORIUS AVUS
Officiosa pium ne desere, pagina, munus:
maternum post hos commemoremus avum
Arborium, Haeduico ductum de stemmate nomen,
conplexum multas nobilitate domus,
qua Lugdunensis provincia quaque potentes
Haedues, Alpino quaque Vienna iugo.
Invida set nimium generique opibusque superbis
aerumna incubuit. Namque avus et genitor
proscripti, regnum cum Victorinus haberet
victor et in Tetricos reccidit imperium.
Tum profugum in terris, per quas erumpit Aturrus,
Tarbellique furor perstrepit Oceani,
grassantis dudum Fortunae tela paventem
pauperis Aemiliae condicio inplicuit.
Mox tenuis multo quaesita pecunia nisu
solamen fesso, non et opes tribuit.
Tu caeli numeros et conscia sidera fati
callebas, studium dissimulanter agens.
Non ignota tibi nostrae quoque formula vitae,
signatis quam tu condideras tabulis,
prodita non umquam, sed matris cura retexit,
sedula quod timidi cura tegebat avi.
Tu novies denos vitam cum duxeris annos,
expertus Fortis tela cavenda deae,
amissum flesti post trina decennia natum
saucius: hoc leto lumine cassus eras.
Dicebas sed te solacia longa fovere,
quod mea praecipuus fata maneret honos.
Et modo conciliis animarum mixte priorum
fata tui certe nota nepotis habes.
Sentis, quod quaestor, quod te praefectus et idem
consul honorifico munere conmemoro.
7
AEMILIA CORINTHIA MAURA AVIA
Aemiliam nunc fare aviam, pia cura nepotis,
coniunx praedicto quae fuit Arborio.
Nomen huic ioculare datum, cute fusca quod olim
aequales inter Maura vocata fuit.
Sed non atra animo, qui clarior esset olore
et non calcata qui nive candidior.
Et non deliciis ignoscere prompta pudendis
ad perpendiculum seque suosque habuit.
Haec me praereptum cunis et ab ubere matris
blanda sub austeris inbuit imperiis.
Tranquillos aviae cineres praestate quieti
aeternum manes, si pia verba loquor.
8.
AEMILIA HILARIA MATERTERA VIRGO DEVOTA
Tuque gradu generis matertera, sed vice matris
affectu nati commemoranda pio,
Aemilia, in cunis Hilari cognomen adepta,
quod laeta et pueri comis ad effigiem,
reddebas verum non dissimulanter ephebum,
more virum medicis artibus experiens.
Feminei sexus odium tibi semper et inde
crevit devotae virginitatis amor,
quae tibi septenos novies est culta per annos:
quique aevi finis, ipse pudicitiae.
Haec, quia uti mater monitis et amore fovebas,
supremis reddo filius exsequiis.
9
CL. CONTENTUS ET IULIUS CALLIPPIO PATRUI
Et patruos, elegea, meos reminiscere cantu:
Contentum, tellus quem Rutupina tegit.
Magna cui et variae quaesita pecunia sortis
heredis nullo nomine tuta perit,
Raptus enim laetis et adhuc florentibus annis
trans mare et ignaris fratribus oppetiit.
Iulius in longam produxit fata senectam,
affectus damnis innumerabilibus,
qui comis blandusque et mensa commodus uncta
heredes solo nomine nos habuit.
Ambo pii, vultu similes, ioca seria mixti,
aevi fortunam non habuere parem.
Discreti quamquam tumulis et honore iacetis,
commune hoc verbi munus habete: vale.
10.
ATTUSIUS LUCANUS TALISIUS SOCER
Qui proceres veteremque volet celebrare senatum
claraque ab exortu stemmata Burdigalae,
teque tuumque genus memoret, Lucane Talisi,
moribus ornasti qui veteres proavos.
Pulcher honore oris, tranquillo pectore, comis,
facundo civis maior ab ingenio;
venatu et ruris cultu victusque nitore
omne aevum peragens, publica despiciens:
nosci inter primos cupiens, prior esse recusans,
ipse tuo vivens segregus arbitrio.
Optabas tu me generum florente iuventa:
optare hoc tantum, non et habere datum.
Vota probant superi meritisque faventia sanctis
inplent fata, viri quod voluere boni.
Et nunc perpetui sentis sub honore sepulcri,
quam reverens natae quamque tui maneam.
Caelebs namque gener haec nunc pia munera solvo:
nam et caelebs numquam desinet esse gener.
11.
ATTUSIA LUCANA SABINA UXOR
Hactenus ut caros, ita iusto funere fletos
functa piis cecinit nenia nostra modis.
Nunc, dolor atque cruces nec contrectabile fulmen,
coniugis ereptae mors memoranda mihi.
Nobilis a proavis et origine clara senatus,
moribus usque bonis clara Sabina magis,
te iuvenis primis luxi deceptus in annis
perque novem caelebs te fleo Olympiadas.
Nec licet obductum senio sopire dolorem;
semper crudescit nam mihi poena recens.
Admittunt alii solacia temporis aegri:
haec graviora facit vulnera longa dies.
Torqueo deceptos ego vita caelibe canos,
quoque magis solus, hoc mage maestus ago.
Volnus alit, quod muta domus silet et torus alget,
quod mala non cuiquam, non bona participo.
Maereo, si coniunx alii bona, maereo contra,
si mala: ad exemplum tu mihi semper ades.
Tu mihi crux ab utraque venis, sive est mala, quod tu
dissimilis fueris, seu bona, quod similis.
Non ego opes cassas et inania gaudia plango,
sed iuvenis iuveni quod mihi rapta viro:
laeta, pudica, gravis, genus inclita et inclita forma,
et dolor atque decus coniugis Ausonii.
Quae modo septenos quater inpletura Decembres,
liquisti natos, pignera nostra, duos.
Illa favore dei, sicut tua vota fuerunt,
florent, optatis accumulata bonis.
Et precor ut vigeant, tandemque superstite utroque
nuntiet hoc cineri nostra favilla tuo.
12.
AUSONIUS PARVULUS FILIUS
Non ego te infletum memori fraudabo querella,
primus, nate, meo nomine dicte puer.
Murmura quem primis meditantem absolvere verbis,
indolis ut plenae planximus exsequiis.
Tu gremio in proavi funus commune locatus,
invidiam tumuli ne paterere tui.
13
PASTOR NEPOS EX FILIO
Tu quoque maturos, puer inmature, dolores
irrumpis, maesti luctus acerbus avi,
Pastor care nepos, spes cuius certa fuit res,
Hesperii patris tertia progenies,
nomine, quod casus dederat, quia fistula primum
pastorale melos concinuit genito.
Sero intellectum vitae brevis argumentum,
spiritus afflatis quod fugit e calamis.
Occidis emissae percussus pondere testae,
abiecit tecto quam manus artificis.
Non fuit artificis manus haec: manus illa cruenti
certa fuit fati, suppositura reum.
Heu, quae vota mihi, quae rumpis gaudia. Pastor!
Illa meum petiit tegula missa caput.
Dignior o, nostrae gemeres qui fata senectae et
quererere meas maestus ad exsequias!
14.
IULIA DRYADIA SOROR
Si qua fuit virtus, cuperet quam femina prudens
esse suam, soror hac Dryadia haud caruit,
quin etiam multas habuit. Quas sexus habere
fortior optaret nobilitasque virum:
docta satis vitamque colu famamque tueri,
docta bonos mores ipsa suosque docens.
Et verum vita cui carius unaque cura
nosse deum et fratrem diligere ante alios.
Coniuge adhuc iuvenis caruit, sed seria vitans
moribus austeras aequiperavit anus.
Produxit celerem per sena decennia vitam
inque domo ac tecto, quo pater, oppetiit.
15.
AVITIANUS FRATER
Avitianum, Musa, germanum meum
dona querella funebri.
Minor iste natu me, sed ingenio prior
artes paternas inbibit.
Verum iuventae flore laeto perfrui
aevique supra puberis
exire metas vetuit infesta Atropos,
heu quem dolorem sauciis!
‹Heu› quanta vitae decora, quem cultum spei
germane pubes, deseris,
germane carnis lege et ortu sanguinis,
amore paene filius.
16.
VAL. LATINUS EUROMIUS GENER
O generis clari decus, o mihi funus acerbum,
Euromi, e iuvenum lecte cohorte gener,
occidis in primae raptus mihi flore iuventae,
lactantis nati vix bene note pater.
Tu procerum de stirpe satus, praegressus et ipsos,
unde genus clarae nobilitatis erat,
ore decens, bonus ingenio, facundus et omni
dexteritate vigens praecipuusque fide.
Hoc praefecturae sedes, hoc Illyris ora
praeside te experta est, fiscus et ipse cliens.
Nil aevi brevitate tamen tibi laudis ademptum:
indole maturus, funere acerbus obis.
17.
POMPONIUS MAXIMUS ADFINIS
Et te germanum non sanguine, sed vice fratris,
Maxime, devinctum nenia nostra canet.
Coniunx namque meae tu consociate sorori
aevi fruge tui destituis viduam.
Non domus hoc tantum sensit tua, sensit acerbum
saucia pro casum curia Burdigalae,
te primore vigens, te deficiente relabens
inque Valentinum te moriente cadens.
Heu quare nato, qui fruge et flore nepotum
ereptus nobis, Maxime, non frueris?
Set frueris, divina habitat si portio manes
quaeque futura olim gaudia nosse datur.
Longior hic etiam laetorum fructus habetur,
anticipasse diu, quae modo participas.
18.
VERIA LICERIA UXOR ARBORII SORORIS FILII
Tu quoque sive nurus mihi nomine, vel vice natae,
Veria, supremi carmen honoris habe.
Cuius si probitas, si forma et fama fidesque
morigerae uxoris lanificaeque manus
nunc laudanda forent, procul et de manibus imis
accersenda esset vox proavi Eusebii.
Qui quoniam functo iam pridem conditus aevo,
transcripsit partes in mea verba suas:
accipe funereas, neptis defleta, querellas,
coniunx Arborii commemoranda mei,
cui parva ingentis luctus solacia linquens
destituis natos, quo magis excrucias.
At tibi dilecti ne desit cura mariti,
iuncta colis thalamo nunc monumenta tuo.
Hic, ubi primus hymen, sedes ibi maesta sepulcri:
nupta magis dici quam tumulata potes.
19.
POMPONIUS MAXIMUS HERCULANUS
SORORIS FILIUS
Nec Herculanum genitum germana mea
modulamine nenia tristi
tacitum sine honore relinquat,
super indole cuius adulti
magnae bona copia laudis.
Verum memorare magis quam
functum laudare decebit.
Decus hoc matrisque meumque
in tempore puberis aevi
vis perculit invida fati:
eheu, quem, Maxime, fructum,
facunde et musice et acer,
menti bonus, ingenio ingens,
volucer pede, corpore pulcher,
lingua catus, ore canorus!
Cape munera iusta parentum,
lacrimabilis orsa querellae,
quae funereo modulatu
tibi maestus avunculus offert.
20.
FL. SANCTUS MARITUS PUDENTILLAE
QUAE SOROR SABINAE MEAE
Qui ioca laetitiamque colis, qui tristia damnas,
nec metuis quemquam nec metuendus agis,
qui nullum insidiis captas nec lite lacessis,
sed iustam et clemens vitam agis ‹et› sapiens:
tranquillos manes supremaque mitia Sancti
ore pio et verbis advenerare bonis,
militiam nullo qui turbine sedulus egit,
praeside laetatus quo Rutupinus age,
octoginta annos cuius tranquilla senectus
nullo mutavit deteriore die.
Ergo precare favens, ut qualia tempora vitae,
talia et ad manes otia Sanctus agat.
21.
NAMIA PUDENTILLA ADFINIS
Tuque Pudentillam verbis adfare supremis,
quae famae curam, quae probitatis habes.
Nobilis haec, frugi, proba, laeta, pudica, decora,
coniugium Sancti iugiter haec habuit.
Inviolata tuens castae praeconia vitae
rexit opes proprias, otia agente viro:
non ideo exprobrans aut fronte obducta marito,
quod gereret totam femina sola domum.
Heu nimium iuvenis, sed laeta superstite nato
atque viro, patiens fata suprema obiit:
unanimis nostrae et quondam germana Sabinae
et mihi inoffenso nomine dicta soror.
Nunc etiam manes placidos pia cura retractat
atque Pudentillam fantis honore colit.
22.
LUCANUS TALISIUS † CURAM FILII
Nec iam tu, matris spes unica, ephebe Talisi,
consobrine meus, inmemoratus eris:
ereptus primis aevi florentis in annis,
iam tamen et coniunx, iam properate pater.
Festinasse putes fatum, ne funus acerbum
diceret hoc genitor, tam cito factus avus.
23.
ATTUSIA LUCANA TALISIA.
ERMINUSCIUS REGULUS ADFINIS
Notitia exilis nobis, Attusia, tecum
cumque tuo plane coniuge nulla fuit.
Verum tu nostrae soror es germana Sabinae,
adfinis quoque ‹tu›, Regule, nomen habes.
Sortitos igitur tam cara vocabula nobis
stringamus maesti carminis obsequio.
Quamvis Santonica procul in tellure iacentes
pervenit ad manes exsequialis honor.
24.
SEVERUS CENSOR IULIANUS CONSOCER
Desinite, o veteres, Calpurnia nomina, Frugi
ut proprium hoc vestrae gentis habere decus;
nec solus semper censor Cato nec sibi solus
iustus Aristides his placeant titulis.
Nam sapiens quicumque fuit verumque fidemque
qui coluit, comitem se tibi, Censor, agat.
Tu gravis et comis cum iustitiaque remissus,
austeris doctus iungere temperiem.
Tu non adscito tibi me nec sanguine iuncto
optasti nostras consociare domos.
Nempe aliqua in nobis morum simulacra tuorum
effigies nostri praebuit ingenii;
aut iam Fortunae sic se vertigo rotabat,
ut pondus fatis tam bona vota darent.
Si quid aput manes sentis, fovet hoc tibi mentem,
quod fieri optaras, id voluisse deum.
25.
PAULINUS ET DRYADIA
FILII PAULINI ET MEGENTIRAE SORORIS FILIAE
Qui nomen vultumque patris, Pauline, gerebas,
amissi specimen qui genitoris eras;
propter quem luctus miserae decedere matris
coeperat, offerret cum tua forma patrem,
redderet et mores et moribus adderet illud,
Paulinus caruit quo pater, eloquium:
eriperis laetis et pubescentibus annis
crudaque adhuc matris pectora sollicitas.
flemus enim raptam thalami de sede sororem,
heu non maturo funere, Dryadiam:
flemus, ego in primis, qui matris avunculus ac vos
natorum tamquam diligo progeniem.
Illa manus inter genetricis et oscula patris
occidit, Hispana tu regione procul.
Quam tener et primo, nove flos, decerperis aevo,
nondum purpureas cinctus, ephebe, genas!
Quattuor ediderat nunc facta puerpera partus,
funera set tumulis iam geminata dedit.
Sit satis hoc, Pauline pater. Divisio facta est:
debetur matri cetera progenies.
26.
PAULINUS SORORIS GENER
Qui laetum ingenium, mores qui diligit aequos
quique fidem sancta cum pietate colit,
Paulini manes mecum veneratus amicis
inroret lacrimis, annua liba ferens.
Aequaevus, Pauline, mihi natamque sororis
indeptus thalamo: sic mihi paene gener.
Stirpis Aquitanae mater tibi: nam genitori
Cossio Vasatum, municipale genus.
Scrinia praefecti meritus, rationibus inde
praepositus Libycis praemia opima capis.
Nam correcturae tibi Tarraco Hibera tribunal
praebuit, adfectans esse clienta tibi.
Tu socrum pro matre colens adfinis haberi
non poteras, nati cum fruerere loco.
Inter concordes vixisti fidus amicos,
duodeviginti functus Olympiadas.
27.
AEMILIA DRYADIA MATERTERA
Te quoque Dryadiam materteram,
flebilibus modulis,
germana genitus, prope filius,
ore pio veneror,
quam thalamo taedisque iugalibus
invida mors rapuit
mutavitque torum feretri vice
exsequialis honor.
Discebas in me, matertera,
mater uti fieres.
Unde modo hoc maestum tibi defero
filius officium.
28
IULIA CATAPHRONIA AMITA
Quin et funereis amitam inpertire querellis,
Musa, Cataphroniam,
innuba devotae quae virginitatis amorem
parcaque anus coluit
et mihi quod potuit, quamvis de paupere summa,
mater uti adtribuit.
Ergo commemorata have maestumque vocata
pro genetrice vale.
29.
IULIA VENERIA AMITA
Et amita Veneria properiter obiit,
cui brevia melea modifica recino:
cinis, uti placidulus ad opera vigeat,
loca tacita celeripes adeat Erebi.
30.
IULIA IDALIA CONSOBRINA
Parva etiam fuit Idalia,
nomine praedita quae Paphiae
et speciem meruit Veneris.
Quae genita est mihi paene soror:
filia nam fuit haec amitae,
quam celebrat sub honore pio
nenia carmine funereo.
31.
AEMILIA MELANIA SOROR
Aemilia ‹en›, vix nota mihi soror, accipe questus,
debent quos cineri maesta elegea tuo.
Coniunxit nostras aequaeva infantia cunas,
uno quamvis tu consule maior eras.
Invida set nimium Lachesis properata peregit
tempora et ad manes funera acerba dedit.
Praemissa ergo vale manesque verere parentum,
qui maiore aevo quique minore venit.
32.
POMPONIA URBICA
CONSOCRUS UXOR IULIANI CENSORIS
Ut generis clari, veterum sic femina morum
Urbica, Censoris nobilitata toro,
ingenitis pollens virtutibus auctaque et illis,
quas docuit coniunx, quas pater et genetrix
quas habuit Tanaquil, quas Pythagorea Theano,
quaeque sine exemplo pro nece functa viri.
Et tibi ‹si› fatum sic permutare dedisset,
viveret hoc nostro tempore Censor adhuc.
Set neque tu viduo longum cruciata sub aevo
protinus optato fine secuta virum.
Annua nunc maestis ferimus tibi iusta querellis,
cum genero et natis consocer Ausonius.
1.
PRAEFATIO IN PROSA
Scio versiculis meis evenire, ut fastidiose legantur: quippe sic meritum est eorum. Sed quosdam solet commendare materia et aliquotiens fortasse lectorem solum lemma sollicitat tituli, ut festivitate persuasus et ineptiam ferre contentus sit. Hoc opusculum nec materia amoenum est nec appellatione iucundum. Habet maestam religionem, qua carorum meorum obitus tristi affectione commemoro. Titulus libelli est Parentalia. Antiquae appellationis hic dies et iam inde ab Numa cognatorum inferiis institutus: nec quicquam sanctius habet reverentia superstitum quam ut amissos venerabiliter recordetur.
2.
ITEM PRAEFATIO VERSIBUS ADNOTATA
Nōmĭnă cārōrūm iām cōndĭtă fūnĕrĕ iūstō,
flētă prĭūs lăcrĭmīs, ‖ nūnc mĕmŏrābŏ mŏdīs,
nūdă, sĭne ōrnātū fāndīquĕ cărēntĭă cūltū:
sūffĭcĭt īnfĕrĭīs ‖ ēxsĕquĭālĭs hŏnōs.
Nēnĭă fūnĕrĕīs sătĭs ōffĭcĭōsă quĕrēllīs
ānnŭă nē tăcĭtūs ‖ mūnĕră praētĕrĕās,
quaē Nŭmă cōgnātīs sōllēmnĭă dēdĭcăt ūmbrīs,
ūt grădŭs aūt mōrtīs ‖ pōstŭlăt aūt gĕnĕrīs.
Hōc sătĭs ēt tŭmŭlīs, sătĭs ēt tēllūrĭs ĕgēnīs:
vōcĕ cĭēre ănĭmās ‖ fūnĕrĭs īnstăr hăbēt.
Gaūdēnt cōnpŏsĭtī cĭnĕrēs sŭă nōmĭnă dīcī:
frōntĭbŭs hōc scrīptīs ‖ ēt mŏnŭmēntă iŭbēnt.
Īlle ĕtĭām, maēstī cuī dēfŭĭt ūrnă sĕpūlcrī,
nōmĭnĕ tēr dīctō ‖ paēnĕ sĕpūltŭs ĕrīt.
Āt tū, quīcūmque ēs, lēctōr, quī fātă mĕōrūm
dīgnārīs maēstīs ‖ cōnmĕmŏrāre ĕlĕgīs,
īncōncūssă tŭaē pērcūrrās tēmpŏră vītaē
ēt praētēr iūstūm ‖ fūnĕră nūllă flĕās.
3.
IULIUS AUSONIUS PATER
Prīmŭs ĭn hīs pătĕr Aūsŏnĭūs, quēm pōnĕrĕ prīmūm,
ētsī cūnctētūr ‖ fīlĭŭs, ōrdŏ iŭbēt.
Cūră dĕī, plăcĭdaē fūnctūs quŏd hŏnōrĕ sĕnēctaē
ūndĕcĭēs bīnās ‖ vīxĭt Ŏlŷmpĭădās.
Ōmnĭă quaē vŏlŭīt quī prōspĕră vīdĭt, ĕīdēm,
ōptāvīt quīdquīd, ‖ cōntĭgĭt ūt vŏlŭīt:
nōn quĭă fātōrūm nĭmĭa īndūlgēntĭă, sēd quōd
tām mŏdĕrāta īllī ‖ vōtă fŭērĕ vĭrō.
Quēm sŭă cōntēndīt sēptēm săpĭēntĭbŭs aētās,
quōrūm dōctrīnām ‖ mōrĭbŭs ēxcŏlŭīt,
vīvĕrĕt ūt pŏtĭūs quām dīcĕrĕt ārtĕ sŏphōrūm,
quāmquam ēt fācūndō ‖ nōn rŭdĭs īngĕnĭō.
Praēdĭtŭs ēt vītās hŏmĭnūm rătĭōnĕ mĕdēndī
pōrrĭgĕre ēt fātīs ‖ āmplĭfĭcārĕ mŏrās.
Īnde ēt pērfūnctaē mănĕt haēc rĕvĕrēntĭă vītaē,
aētās nōstra īllī ‖ quōd dĕdĭt hūnc tĭtŭlūm:
ūt nūllum Aūsŏnĭūs, quēm sēctārētŭr, hăbēbāt,
sīc nūllūm, quī sē ‖ nūnc ĭmĭtētŭr, hăbēt.
4
AEMILIA AEONIA MATER
Prōxĭmă tū, gĕnĕtrīx Aēōnĭă, sānguĭnĕ mīxtō
Tārbēllaē mātrīs ‖ pātrĭs ĕt Haēdŭĭcī.
Mōrĭgĕrae ūxōrīs vīrtūs cuī cōntĭgĭt ōmnīs,
fāmă pŭdīcĭtĭaē ‖ lānĭfĭcaēquĕ mănūs
cōniŭgĭīquĕ fĭdēs ēt nātōs cūră rĕgēndī
ēt grăvĭtās cōmīs ‖ laētăquĕ sērĭĕtās.
Aētērnūm plăcĭdōs mānēs cōnplēxă mărītī,
vīvă tŏrūm quōndām, ‖ fūnctă fŏvē tŭmŭlūm.
5
AEMILIUS MAGNUS ARBORIUS AVUNCULUS
Cūltă mĭhi ēst pĭĕtās pătrĕ prīmum ēt mātrĕ vŏcātīs
dīcĕrĕ - sēro īd fīt - ‖ tērtĭŭs Ārbŏrĭūs.
Quēm prīmūm mĕmŏrārĕ nĕfās mĭhĭ pātrĕ sĕcūndō,
rūrsūm nōn prīmūm ‖ pōnĕrĕ paēnĕ nĕfās.
Tēmpĕrĭēs ădhĭbēndă ............
ānte ălĭōs, quāmquām ‖ pātrĕ sĕcūndŭs ĕrīt.
Tū frātēr gĕnĕtrīcĭs ĕt ūnănĭmīs gĕnĭtōrī
ēt mĭhĭ, quī fŭĕrīs, ‖ quōd pătĕr ēt gĕnĕtrīx,
quī mē lāctāntēm, pŭĕrūm iŭvĕnēmquĕ vĭrūmquĕ
ārtĭbŭs ōrnāstī, ‖ quās dĭdĭcīssĕ iŭvāt.
Tē sĭbĭ Pāllădĭae āntĕtŭlīt tŏgă dōctă Tŏlōsaē,
tē Nārbōnēnsīs ‖ Gāllĭă praēpŏsŭīt,
ōrnāstī cūiūs Lătĭō sērmōnĕ trĭbūnāl
ēt fŏra Hĭbērōrūm ‖ quaēquĕ Nŏvēm pŏpŭlīs.
Hīnc tĕnŭs Eūrōpām fāmā crēscēntĕ pĕtītŏ
Cōnstāntīnŏpŏlīs ‖ rhētŏrĕ tē vĭgŭīt.
Tū pēr mīllĕ mŏdōs, pēr mīlle ōrācŭlă fāndī
dōctūs, fācūndūs, ‖ tūm cĕlĕr ātquĕ mĕmōr.
Tū, pōstquām prīmīs plăcŭī tĭbĭ trādĭtŭs ānnīs,
dīxīstī nātō ‖ mē sătĭs ēssĕ tĭbī.
Mē tĭbĭ, mē pătrĭbūs clārūm dĕcŭs ēssĕ prŏfēssūs
dīctāstī fātīs ‖ vērbă nŏtāndă mĕīs.
Ērgŏ văle Ēlўsĭām sōrtītŭs, ăvūncŭlĕ, sēdēm:
haēc tĭbĭ dē Mūsīs ‖ cārmĭnă lībŏ tŭīs.
6.
CAECILIUS ARGICIUS ARBORIUS AVUS
Ōffĭcĭōsă pĭūm nē dēsĕrĕ, pāgĭnă, mūnūs:
mātērnūm pōst hōs ‖ cōmmĕmŏrēmŭs ăvūm
Ārbŏrĭum, Haēdŭĭcō dūctūm dē stēmmătĕ nōmēn,
cōnplēxūm mūltās ‖ nōbĭlĭtātĕ dŏmūs,
quā Lūgdūnēnsīs prōvīncĭă quāquĕ pŏtēntēs
Haēdūēs, Ālpīnō ‖ quăquĕ Viēnnă iŭgō.
Īnvĭdă sēt nĭmĭūm gĕnĕrīque ŏpĭbūsquĕ sŭpērbīs
aērūmna īncŭbŭīt. ‖ Nāmque ăvŭs ēt gĕnĭtōr
prōscrīptī, rēgnūm cūm Vīctōrīnŭs hăbērēt
vīctŏr ĕt īn Tĕtrĭcōs ‖ rēccĭdĭt īmpĕrĭūm.
Tūm prŏfŭgum īn tērrīs, pēr quās ērūmpĭt Ătūrrūs,
Tārbēllīquĕ fŭrōr ‖ pērstrĕpĭt Ōcĕănī,
grāssāntīs dūdūm Fōrtūnaē tēlă păvēntēm
paūpĕrĭs Aēmĭlĭaē ‖ cōndĭcĭo īnplĭcŭīt.
Mōx tĕnŭīs mūltō quaēsītă pĕcūnĭă nīsū
sōlāmēn fēssō, ‖ nōn ĕt ŏpēs trĭbŭīt.
Tū caēlī nŭmĕrōs ēt cōnscĭă sīdĕră fātī
cāllēbās, stŭdĭūm ‖ dīssĭmŭlāntĕr ăgēns.
Nōn īgnōtă tĭbī nōstraē quŏquĕ fōrmŭlă vītaē,
sīgnātīs quām tū ‖ cōndĭdĕrās tăbŭlīs,
prōdĭtă nōn ūmquām, sēd mātrīs cūră rĕtēxīt,
sēdŭlă quōd tĭmĭdī ‖ cūră tĕgēbăt ăvī.
Tū nŏvĭēs dēnōs vītām cūm dūxĕrĭs ānnōs,
ēxpērtūs Fōrtīs ‖ tēlă căvēndă dĕaē,
āmīssūm flēstī pōst trīnă dĕcēnnĭă nātūm
saūcĭŭs: hōc lētō ‖ lūmĭnĕ cāssŭs ĕrās.
Dīcēbās sēd tē sōlācĭă lōngă fŏvērĕ,
quōd mĕă praēcĭpŭūs ‖ fātă mănērĕt hŏnōs.
Ēt mŏdŏ cōncĭlĭīs ănĭmārūm mīxtĕ prĭōrūm
fātă tŭī cērtē ‖ nōtă nĕpōtĭs hăbēs.
Sēntīs, quōd quaēstōr, quōd tē praēfēctŭs ĕt īdēm
cōnsŭl hŏnōrĭfĭcō ‖ mūnĕrĕ cōnmĕmŏrō.
7
AEMILIA CORINTHIA MAURA AVIA
Aēmĭlĭām nūnc fāre ăvĭām, pĭă cūră nĕpōtīs,
cōniūnx praēdīctō ‖ quaē fŭĭt Ārbŏrĭō.
Nōmēn huīc iŏcŭlārĕ dătūm, cŭtĕ fūscă quŏd ōlīm
aēquālēs īntēr ‖ Maūră vŏcātă fŭīt.
Sēd nōn ātra ănĭmō, quī clārĭŏr ēssĕt ŏlōrĕ
ēt nōn cālcātā ‖ quī nĭvĕ cāndĭdĭōr.
Ēt nōn dēlĭcĭīs īgnōscĕrĕ prōmptă pŭdēndīs
ād pērpēndĭcŭlūm ‖ sēquĕ sŭōsque hăbŭīt.
Haēc mē praērēptūm cūnīs ĕt ăb ūbĕrĕ mātrīs
blāndă sŭb aūstērīs ‖ īnbŭĭt īmpĕrĭīs.
Trānquīllōs ăvĭaē cĭnĕrēs praēstātĕ quĭētī
aētērnūm mānēs, ‖ sī pĭă vērbă lŏquōr.
8.
AEMILIA HILARIA MATERTERA VIRGO DEVOTA
Tūquĕ grădū gĕnĕrīs mātērtĕră, sēd vĭcĕ mātrīs
āffēctū nātī ‖ cōmmĕmŏrāndă pĭō,
Aēmĭlĭa, īn cūnīs Hĭlărī cōgnōmĕn ădēptă,
quōd laēta ēt pŭĕrī ‖ cōmĭs ăd ēffĭgĭēm,
rēddēbās vērūm nōn dīssĭmŭlāntĕr ĕphēbūm,
mōrĕ vĭrūm mĕdĭcīs ‖ ārtĭbŭs ēxpĕrĭēns.
Fēmĭnĕī sēxūs ŏdĭūm tĭbĭ sēmpĕr ĕt īndĕ
crēvīt dēvōtaē ‖ vīrgĭnĭtātĭs ămōr,
quaē tĭbĭ sēptēnōs nŏvĭēs ēst cūltă pĕr ānnōs:
quīque aēvī fīnīs, ‖ īpsĕ pŭdīcĭtĭaē.
Haēc, quĭa ŭtī mātēr mŏnĭtīs ĕt ămōrĕ fŏvēbās,
sūprēmīs rēddō ‖ fīlĭŭs ēxsĕquĭīs.
9
CL. CONTENTUS ET IULIUS CALLIPPIO PATRUI
Ēt pătrŭōs, ĕlĕgēă, mĕōs rĕmĭnīscĕrĕ cāntū:
Cōntēntūm, tēllūs ‖ quēm Rŭtŭpīnă tĕgīt.
Māgnă cŭi ēt vărĭaē quaēsītă pĕcūnĭă sōrtīs
hērēdīs nūllō ‖ nōmĭnĕ tūtă pĕrīt,
Rāptŭs ĕnīm laētīs ĕt ădhūc flōrēntĭbŭs ānnīs
trāns măre ĕt īgnārīs ‖ frātrĭbŭs ōppĕtĭīt.
Iūlĭŭs īn lōngām prōdūxīt fātă sĕnēctām,
āffēctūs dāmnīs ‖ īnnŭmĕrābĭlĭbūs,
quī cōmīs blāndūsque ēt mēnsā cōmmŏdŭs ūnctā
hērēdēs sōlō ‖ nōmĭnĕ nōs hăbŭīt.
Āmbŏ pĭī, vūltū sĭmĭlēs, iŏcă sērĭă mīxtī,
aēvī fōrtūnām ‖ nōn hăbŭērĕ părēm.
Dīscrētī quāmquām tŭmŭlīs ĕt hŏnōrĕ iăcētīs,
cōmmūne hōc vērbī ‖ mūnŭs hăbētĕ: vălē.
10.
ATTUSIUS LUCANUS TALISIUS SOCER
Quī prŏcĕrēs vĕtĕrēmquĕ vŏlēt cĕlĕbrārĕ sĕnātūm
clārăque ăb ēxōrtū ‖ stēmmătă Būrdĭgălaē,
tēquĕ tŭūmquĕ gĕnūs mĕmŏrēt, Lūcānĕ Tălīsī,
mōrĭbŭs ōrnāstī ‖ quī vĕtĕrēs prŏăvōs.
Pūlchĕr hŏnōre ōrīs, trānquīllō pēctŏrĕ, cōmīs,
fācūndō cīvīs ‖ māiŏr ăb īngĕnĭō;
vēnātu ēt rūrīs cūltū vīctūsquĕ nĭtōrĕ
ōmne aēvūm pĕrăgēns, ‖ pūblĭcă dēspĭcĭēns:
nōsci īntēr prīmōs cŭpĭēns, prĭŏr ēssĕ rĕcūsāns,
īpsĕ tŭō vīvēns ‖ sēgrĕgŭs ārbĭtrĭō.
Ōptābās tū mē gĕnĕrūm flōrēntĕ iŭvēntā:
ōptāre hōc tāntūm, ‖ nōn ĕt hăbērĕ dătūm.
Vōtă prŏbānt sŭpĕrī mĕrĭtīsquĕ făvēntĭă sānctīs
īnplēnt fātă, vĭrī ‖ quōd vŏlŭērĕ bŏnī.
Ēt nūnc pērpĕtŭī sēntīs sŭb hŏnōrĕ sĕpūlcrī,
quām rĕvĕrēns nātaē ‖ quāmquĕ tŭī mănĕām.
Caēlēbs nāmquĕ gĕnēr haēc nūnc pĭă mūnĕră sōlvō:
nam ēt caēlēbs nūmquām ‖ dēsĭnĕt ēssĕ gĕnēr.
11.
ATTUSIA LUCANA SABINA UXOR
Hāctĕnŭs ūt cārōs, ĭtă iūstō fūnĕrĕ flētōs
fūnctă pĭīs cĕcĭnīt ‖ nēnĭă nōstră mŏdīs.
Nūnc, dŏlŏr ātquĕ crŭcēs nēc cōntrēctābĭlĕ fūlmēn,
cōniŭgĭs ērēptaē ‖ mōrs mĕmŏrāndă mĭhī.
Nōbĭlĭs ā prŏăvīs ĕt ŏrīgĭnĕ clāră sĕnātūs,
mōrĭbŭs ūsquĕ bŏnīs ‖ clāră Săbīnă măgīs,
tē iŭvĕnīs prīmīs lūxī dēcēptŭs ĭn ānnīs
pērquĕ nŏvēm caēlēbs ‖ tē flĕo Ŏlŷmpĭădās.
Nēc lĭcĕt ōbdūctūm sĕnĭō sōpīrĕ dŏlōrēm;
sēmpēr crūdēscīt ‖ nām mĭhĭ poēnă rĕcēns.
Ādmīttūnt ălĭī sōlācĭă tēmpŏrĭs aēgrī:
haēc grăvĭōră făcīt ‖ vūlnĕră lōngă dĭēs.
Tōrquĕŏ dēcēptōs ĕgŏ vītā caēlĭbĕ cānōs,
quōquĕ măgīs sōlūs, ‖ hōc măgĕ maēstŭs ăgō.
Vōlnŭs ălīt, quōd mūtă dŏmūs sĭlĕt ēt tŏrŭs ālgēt,
quōd mălă nōn cuīquām, ‖ nōn bŏnă pārtĭcĭpō.
Maērĕŏ, sī cōniūnx ălĭī bŏnă, maērĕŏ cōntrā,
sī măla: ăd ēxēmplūm ‖ tū mĭhĭ sēmpĕr ădēs.
Tū mĭhĭ crūx ăb ŭtrāquĕ vĕnīs, sīve ēst mălă, quōd tū
dīssĭmĭlīs fŭĕrīs, ‖ seū bŏnă, quōd sĭmĭlīs.
Nōn ĕgo ŏpēs cāssās ĕt ĭnānĭă gaūdĭă plāngō,
sēd iŭvĕnīs iŭvĕnī ‖ quōd mĭhĭ rāptă vĭrō:
laētă, pŭdīcă, grăvīs, gĕnŭs īnclĭta ĕt īnclĭtă fōrmā,
ēt dŏlŏr ātquĕ dĕcūs ‖ cōniŭgĭs Aūsŏnĭī.
Quaē mŏdŏ sēptēnōs quătĕr īnplētūră Dĕcēmbrēs,
līquīstī nātōs, ‖ pīgnĕră nōstră, dŭōs.
Īllă făvōrĕ dĕī, sīcūt tŭă vōtă fŭērūnt,
flōrēnt, ōptātīs ‖ āccŭmŭlātă bŏnīs.
Ēt prĕcŏr ūt vĭgĕānt, tāndēmquĕ sŭpērstĭte ŭtrōquĕ
nūntĭĕt hōc cĭnĕrī ‖ nōstră făvīllă tŭō.
12.
AUSONIUS PARVULUS FILIUS
Nōn ĕgŏ te īnflētūm mĕmŏrī fraūdābŏ quĕrēllā,
prīmūs, nātĕ, mĕō ‖ nōmĭnĕ dīctĕ pŭēr.
Mūrmŭră quēm prīmīs mĕdĭtāntem ābsōlvĕrĕ vērbīs,
īndŏlĭs ūt plēnaē ‖ plānxĭmŭs ēxsĕquĭīs.
Tū grĕmĭo īn prŏăvī fūnūs cōmmūnĕ lŏcātūs,
īnvĭdĭām tŭmŭlī ‖ nē pătĕrērĕ tŭī.
13
PASTOR NEPOS EX FILIO
Tū quŏquĕ mātūrōs, pŭĕr īnmātūrĕ, dŏlōrēs
īrrūmpīs, maēstī ‖ lūctŭs ăcērbŭs ăvī,
Pāstōr cārĕ nĕpōs, spēs cūiūs cērtă fŭīt rēs,
Hēspĕrĭī pātrīs ‖ tērtĭă prōgĕnĭēs,
nōmĭnĕ, quōd cāsūs dĕdĕrāt, quĭă fīstŭlă prīmūm
pāstōrālĕ mĕlōs ‖ cōncĭnŭīt gĕnĭtō.
Sēro īntēllēctūm vītaē brĕvĭs ārgūmēntūm,
spīrĭtŭs āfflātīs ‖ quōd fŭgĭt ē călămīs.
Ōccĭdĭs ēmīssaē pērcūssūs pōndĕrĕ tēstaē,
ābĭĕcīt tēctō ‖ quām mănŭs ārtĭfĭcīs.
Nōn fŭĭt ārtĭfĭcīs mănŭs haēc: mănŭs īllă crŭēntī
cērtă fŭīt fātī, ‖ sūppŏsĭtūră rĕūm.
Heū, quaē vōtă mĭhī, quaē rūmpīs gaūdĭă. Pāstōr!
Īllă mĕūm pĕtĭīt ‖ tēgŭlă mīssă căpūt.
Dīgnĭŏr ō, nōstraē gĕmĕrēs quī fātă sĕnēctae ēt
quērērērĕ mĕās ‖ maēstŭs ăd ēxsĕquĭās!
14.
IULIA DRYADIA SOROR
Sī quă fŭīt vīrtūs, cŭpĕrēt quām fēmĭnă prūdēns
ēssĕ sŭām, sŏrŏr hāc ‖ Drŷădĭa haūd cărŭīt,
quīn ĕtĭām mūltās hăbŭīt. Quās sēxŭs hăbērĕ
fōrtĭŏr ōptārēt ‖ nōbĭlĭtāsquĕ vĭrūm:
dōctă sătīs vītāmquĕ cŏlū fāmāmquĕ tŭērī,
dōctă bŏnōs mōrēs ‖ īpsă sŭōsquĕ dŏcēns.
Ēt vērūm vītā cuī cārĭŭs ūnăquĕ cūră
nōssĕ dĕum ēt frātrēm ‖ dīlĭgĕre ānte ălĭōs.
Cōniŭge ădhūc iŭvĕnīs cărŭīt, sēd sērĭă vītāns
mōrĭbŭs aūstērās ‖ aēquĭpĕrāvĭt ănūs.
Prōdūxīt cĕlĕrēm pēr sēnă dĕcēnnĭă vītām
īnquĕ dŏmo āc tēctō, ‖ quō pătĕr, ōppĕtĭīt.
15.
AVITIANUS FRATER
Āvītĭānūm, Mūsă, gērmānūm mĕūm
dōnā quĕrēllā fūnĕbrī.
Mĭnŏr īstĕ nătū mĕ, sĕd īngĕnĭō prĭōr
ārtēs pătērnās īnbĭbīt.
Vĕrūm iŭvēntaē flōrĕ laētō pērfrŭī
aēvīquĕ sūprā pūbĕrīs
ēxīrĕ mētās vĕtŭĭt īnfēsta Ātrŏpōs,
heū quēm dŏlōrēm saūcĭīs!
‹Heū› quāntă vītaē dĕcŏră, quēm cūltūm spĕī
gērmānĕ pūbēs, dēsĕrīs,
gērmānĕ cārnīs lēge ĕt ōrtū sānguĭnīs,
ămōrĕ paēnĕ fīlĭūs.
16.
VAL. LATINUS EUROMIUS GENER
Ō gĕnĕrīs clārī dĕcŭs, ō mĭhĭ fūnŭs ăcērbūm,
Eūrōmi, ē iŭvĕnūm ‖ lēctĕ cŏhōrtĕ gĕnēr,
ōccĭdĭs īn prīmaē rāptūs mĭhĭ flōrĕ iŭvēntaē,
lāctāntīs nātī ‖ vīx bĕnĕ nōtĕ pătēr.
Tū prŏcĕrūm dē stīrpĕ sătūs, praēgrēssŭs ĕt īpsōs,
ūndĕ gĕnūs clāraē ‖ nōbĭlĭtātĭs ĕrāt,
ōrĕ dĕcēns, bŏnŭs īngĕnĭō, fācūndŭs ĕt ōmnī
dēxtĕrĭtātĕ vĭgēns ‖ praēcĭpŭūsquĕ fĭdē.
Hōc praēfēctūraē sēdēs, hōc Īllўrĭs ōră
praēsĭdĕ te ēxpērta ēst, ‖ fīscŭs ĕt īpsĕ clĭēns.
Nīl aēvī brĕvĭtātĕ tămēn tĭbĭ laūdĭs ădēmptūm:
īndŏlĕ mātūrūs, ‖ fūnĕre ăcērbŭs ŏbīs.
17.
POMPONIUS MAXIMUS ADFINIS
Ēt tē gērmānūm nōn sānguĭnĕ, sēd vĭcĕ frātrīs,
Māxĭmĕ, dēvīnctūm ‖ nēnĭă nōstră cănēt.
Cōniūnx nāmquĕ mĕaē tū cōnsŏcĭātĕ sŏrōrī
aēvī frūgĕ tŭī ‖ dēstĭtŭīs vĭdŭām.
Nōn dŏmŭs hōc tāntūm sēnsīt tŭă, sēnsĭt ăcērbūm
saūcĭă prō cāsūm ‖ cūrĭă Būrdĭgălaē,
tē prīmōrĕ vĭgēns, tē dēfĭcĭēntĕ rĕlābēns
īnquĕ Vălēntīnūm ‖ tē mŏrĭēntĕ cădēns.
Heū quārē nātō, quī frūge ēt flōrĕ nĕpōtūm
ērēptūs nōbīs, ‖ Māxĭmĕ, nōn frŭĕrīs?
Sēt frŭĕrīs, dīvīna hăbĭtāt sī pōrtĭŏ mānēs
quaēquĕ fŭtūra ōlīm ‖ gaūdĭă nōssĕ dătūr.
Lōngĭŏr hīc ĕtĭām laētōrūm frūctŭs hăbētūr,
āntĭcĭpāssĕ dĭū, ‖ quaē mŏdŏ pārtĭcĭpās.
18.
VERIA LICERIA UXOR ARBORII SORORIS FILII
Tū quŏquĕ sīvĕ nŭrūs mĭhĭ nōmĭnĕ, vēl vĭcĕ nātaē,
Vērĭă, sūprēmī ‖ cārmĕn hŏnōrĭs hăbē.
Cūiūs sī prŏbĭtās, sī fōrma ēt fāmă fĭdēsquĕ
mōrĭgĕrae ūxōrīs ‖ lānĭfĭcaēquĕ mănūs
nūnc laūdāndă fŏrēnt, prŏcŭl ēt dē mānĭbŭs īmīs
āccērsēnda ēssēt ‖ vōx prŏăvi Eūsĕbĭī.
Quī quŏnĭām fūnctō iām prīdēm cōndĭtŭs aēvō,
trānscrīpsīt pārtēs ‖ īn mĕă vērbă sŭās:
āccĭpĕ fūnĕrĕās, nēptīs dēflētă, quĕrēllās,
cōniūnx Ārbŏrĭī ‖ cōmmĕmŏrāndă mĕī,
cuī pārva īngēntīs lūctūs sōlācĭă līnquēns
dēstĭtŭīs nātōs, ‖ quō măgĭs ēxcrŭcĭās.
Āt tĭbĭ dīlēctī nē dēsīt cūră mărītī,
iūnctă cŏlīs thălămō ‖ nūnc mŏnŭmēntă tŭō.
Hīc, ŭbĭ prīmŭs hўmēn, sēdēs ĭbĭ maēstă sĕpūlcrī:
nūptă măgīs dīcī ‖ quām tŭmŭlātă pŏtēs.
19.
POMPONIUS MAXIMUS HERCULANUS
SORORIS FILIUS
Nĕc Hērcŭlānūm gĕnĭtūm gērmānā mĕā
mŏdŭlāmĭnĕ nēnĭă trīstī
tăcĭtūm sĭne hŏnōrĕ rĕlīnquāt,
sŭpĕr īndŏlĕ cūiŭs ădūltī
māgnaē bŏnă cōpĭă laūdīs.
Vērūm mĕmŏrārĕ măgīs quām
fūnctūm laūdārĕ dĕcēbīt.
Dĕcŭs hōc mātrīsquĕ mĕūmquĕ
īn tēmpŏrĕ pūbĕrĭs aēvī
vīs pērcŭlĭt īnvĭdă fātī:
ēheū, quēm, Māxĭmĕ, frūctūm,
fācūnde ēt mūsĭce ĕt ācēr,
mēntī bŏnŭs, īngĕnĭo īngēns,
vŏlŭcēr pĕdĕ, cōrpŏrĕ pūlchēr,
līnguā cătŭs, ōrĕ cănōrūs!
Căpĕ mūnĕră iūstă părēntūm,
lăcrĭmābĭlĭs ōrsă quĕrēllaē,
quaē fūnĕrĕō mŏdŭlātū
tĭbĭ maēstŭs ăvūncŭlŭs ōffērt.
20.
FL. SANCTUS MARITUS PUDENTILLAE
QUAE SOROR SABINAE MEAE
Quī iŏcă laētĭtĭāmquĕ cŏlīs, quī trīstĭă dāmnās,
nēc mĕtŭīs quēmquām ‖ nēc mĕtŭēndŭs ăgīs,
quī nūllum īnsĭdĭīs cāptās nēc lītĕ lăcēssīs,
sēd iūstam ēt clēmēns ‖ vītam ăgĭs ‹ēt› săpĭēns:
trānquīllōs mānēs sūprēmăquĕ mītĭă Sānctī
ōrĕ pĭo ēt vērbīs ‖ ādvĕnĕrārĕ bŏnīs,
mīlĭtĭām nūllō quī tūrbĭnĕ sēdŭlŭs ēgīt,
praēsĭdĕ laētātūs ‖ quō Rŭtŭpīnŭs ăgĕ,
ōctōgīnta ānnōs cūiūs trānquīllă sĕnēctūs
nūllō mūtāvīt ‖ dētĕrĭōrĕ dĭē.
Ērgŏ prĕcārĕ făvēns, ūt quālĭă tēmpŏră vītaē,
tālĭa ĕt ād mānēs ‖ ōtĭă Sānctŭs ăgāt.
21.
NAMIA PUDENTILLA ADFINIS
Tūquĕ Pŭdēntīllām vērbīs ādfārĕ sŭprēmīs,
quaē fāmaē cūrām, ‖ quaē prŏbĭtātĭs hăbēs.
Nōbĭlĭs haēc, frūgī, prŏbă, laētă, pŭdīcă, dĕcōră,
cōniŭgĭūm Sānctī ‖ iūgĭtĕr haēc hăbŭīt.
Īnvĭŏlātă tŭēns cāstaē praēcōnĭă vītaē
rēxĭt ŏpēs prŏprĭās, ‖ ōtĭa ăgēntĕ vĭrō:
nōn ĭdĕo ēxprōbrāns aūt frōnte ōbdūctă mărītō,
quōd gĕrĕrēt tōtām ‖ fēmĭnă sōlă dŏmūm.
Heū nĭmĭūm iŭvĕnīs, sēd laētă sŭpērstĭtĕ nātō
ātquĕ vĭrō, pătĭēns ‖ fātă sŭprēma ŏbĭīt:
ūnănĭmīs nōstrae ēt quōndām gērmānă Săbīnaē
ēt mĭhi ĭnōffēnsō ‖ nōmĭnĕ dīctă sŏrōr.
Nūnc ĕtĭām mānēs plăcĭdōs pĭă cūră rĕtrāctāt
ātquĕ Pŭdēntīllām ‖ fāntĭs hŏnōrĕ cŏlīt.
22.
LUCANUS TALISIUS † CURAM FILII
Nēc iām tū, mātrīs spēs ūnĭca, ĕphēbĕ Tălīsī,
cōnsōbrīnĕ mĕūs, ‖ īnmĕmŏrātŭs ĕrīs:
ērēptūs prīmīs aēvī flōrēntĭs ĭn ānnīs,
iām tămĕn ēt cōniūnx, ‖ iām prŏpĕrātĕ pătēr.
Fēstīnāssĕ pŭtēs fātūm, nē fūnŭs ăcērbūm
dīcĕrĕt hōc gĕnĭtōr, ‖ tām cĭtŏ fāctŭs ăvūs.
23.
ATTUSIA LUCANA TALISIA.
ERMINUSCIUS REGULUS ADFINIS
Nōtĭtĭa ēxīlīs nōbīs, Āttūsĭă, tēcūm
cūmquĕ tŭō plānē ‖ cōniŭgĕ nūllă fŭīt.
Vērūm tū nōstraē sŏrŏr ēs gērmānă Săbīnaē,
ādfīnīs quŏquĕ ‹tū›, ‖ Rēgŭlĕ, nōmĕn hăbēs.
Sōrtītōs ĭgĭtūr tām cāră vŏcābŭlă nōbīs
strīngāmūs maēstī ‖ cārmĭnĭs ōbsĕquĭō.
Quāmvīs Sāntŏnĭcā prŏcŭl īn tēllūrĕ iăcēntēs
pērvĕnĭt ād mānēs ‖ ēxsĕquĭālĭs hŏnōr.
24.
SEVERUS CENSOR IULIANUS CONSOCER
Dēsĭnĭte, ō vĕtĕrēs, Cālpūrnĭă nōmĭnă, Frūgī
ūt prŏprĭum hōc vēstraē ‖ gēntĭs hăbērĕ dĕcūs;
nēc sōlūs sēmpēr cēnsōr Cătŏ nēc sĭbĭ sōlūs
iūstŭs Ărīstīdēs ‖ hīs plăcĕānt tĭtŭlīs.
Nām săpĭēns quīcūmquĕ fŭīt vērūmquĕ fĭdēmquĕ
quī cŏlŭīt, cŏmĭtēm ‖ sē tĭbĭ, Cēnsŏr, ăgāt.
Tū grăvĭs ēt cōmīs cūm iūstĭtĭāquĕ rĕmīssūs,
aūstērīs dōctūs ‖ iūngĕrĕ tēmpĕrĭēm.
Tū nōn ādscītō tĭbĭ mē nēc sānguĭnĕ iūnctō
ōptāstī nōstrās ‖ cōnsŏcĭārĕ dŏmōs.
Nēmpe ălĭqua īn nōbīs mōrūm sĭmŭlācră tŭōrūm
ēffĭgĭēs nōstrī ‖ praēbŭĭt īngĕnĭī;
aūt iām Fōrtūnaē sīc sē vērtīgŏ rŏtābāt,
ūt pōndūs fātīs ‖ tām bŏnă vōtă dărēnt.
Sī quĭd ăpūt mānēs sēntīs, fŏvĕt hōc tĭbĭ mēntēm,
quōd fĭĕri ōptārās, ‖ īd vŏlŭīssĕ dĕūm.
25.
PAULINUS ET DRYADIA
FILII PAULINI ET MEGENTIRAE SORORIS FILIAE
Quī nōmēn vūltūmquĕ pătrīs, Paūlīnĕ, gĕrēbās,
āmīssī spĕcĭmēn ‖ quī gĕnĭtōrĭs ĕrās;
prōptēr quēm lūctūs mĭsĕraē dēcēdĕrĕ mātrīs
coēpĕrăt, ōffērrēt ‖ cūm tŭă fōrmă pătrēm,
rēddĕrĕt ēt mōrēs ēt mōrĭbŭs āddĕrĕt īllūd,
Paūlīnūs cărŭīt ‖ quō pătĕr, ēlŏquĭūm:
ērĭpĕrīs laētīs ēt pūbēscēntĭbŭs ānnīs
crūdăque ădhūc mātrīs ‖ pēctŏră sōllĭcĭtās.
flēmŭs ĕnīm rāptām thălămī dē sēdĕ sŏrōrēm,
heū nōn mātūrō ‖ fūnĕrĕ, Drŷădĭām:
flēmŭs, ĕgo īn prīmīs, quī mātrĭs ăvūncŭlŭs āc vōs
nātōrūm tāmquām ‖ dīlĭgŏ prōgĕnĭēm.
Īllă mănūs īntēr gĕnĕtrīcĭs ĕt ōscŭlă pātrīs
ōccĭdĭt, Hīspānā ‖ tū rĕgĭōnĕ prŏcūl.
Quām tĕnĕr ēt prīmō, nŏvĕ flōs, dēcērpĕrĭs aēvō,
nōndūm pūrpŭrĕās ‖ cīnctŭs, ĕphēbĕ, gĕnās!
Quāttŭŏr ēdĭdĕrāt nūnc fāctă pŭērpĕră pārtūs,
fūnĕră sēt tŭmŭlīs ‖ iām gĕmĭnātă dĕdīt.
Sīt sătĭs hōc, Paūlīnĕ pătēr. Dīvīsĭŏ fācta ēst:
dēbētūr mātrī ‖ cētĕră prōgĕnĭēs.
26.
PAULINUS SORORIS GENER
Quī laētum īngĕnĭūm, mōrēs quī dīlĭgĭt aēquōs
quīquĕ fĭdēm sānctā ‖ cūm pĭĕtātĕ cŏlīt,
Paūlīnī mānēs mēcūm vĕnĕrātŭs ămīcīs
īnrōrēt lăcrĭmīs, ‖ ānnŭă lībă fĕrēns.
Aēquaēvūs, Paūlīnĕ, mĭhī nātāmquĕ sŏrōrīs
īndēptūs thălămō: ‖ sīc mĭhĭ paēnĕ gĕnēr.
Stīrpĭs Ăquītānaē mātēr tĭbĭ: nām gĕnĭtōrī
Cōssĭŏ Vāsātūm, ‖ mūnĭcĭpālĕ gĕnūs.
Scrīnĭă praēfēctī mĕrĭtūs, rătĭōnĭbŭs īndĕ
praēpŏsĭtūs Lĭbўcīs ‖ praēmĭa ŏpīmă căpīs.
Nām cōrrēctūraē tĭbĭ Tārrăco Hĭbēră trĭbūnāl
praēbŭĭt, ādfēctāns ‖ ēssĕ clĭēntă tĭbī.
Tū sōcrūm prō mātrĕ cŏlēns ādfīnĭs hăbērī
nōn pŏtĕrās, nātī ‖ cūm frŭĕrērĕ lŏcō.
Īntēr cōncōrdēs vīxīstī fīdŭs ămīcōs,
dūŏdĕvīgīntī ‖ fūnctŭs Ŏlŷmpĭădās.
27.
AEMILIA DRYADIA MATERTERA
Tē quŏquĕ Drŷădĭām mātērtĕrām,
flēbĭlĭbūs mŏdŭlīs,
gērmānā gĕnĭtūs, prŏpĕ fīlĭūs,
ōrĕ pĭō vĕnĕrōr,
quām thălămō taēdīsquĕ iŭgālĭbūs
īnvĭdă mōrs răpŭīt
mūtāvītquĕ tŏrūm fĕrĕtrī vĭcĕ
ēxsĕquĭālĭs hŏnōr.
Dīscēbās īn mē, mātērtĕră,
mātĕr ŭtī fĭĕrēs.
Ūndĕ mŏdo hōc maēstūm tĭbĭ dēfĕrō
fīlĭŭs ōffĭcĭūm.
28
IULIA CATAPHRONIA AMITA
Quīn ēt fūnĕrĕīs ămĭtam īnpērtīrĕ quĕrēllīs,
Mūsă, Cătāphrŏnĭām,
īnnŭbă dēvōtaē quaē vīrgĭnĭtātĭs ămōrēm
pārcăque ănūs cŏlŭīt
ēt mĭhĭ quōd pŏtŭīt, quāmvīs dē paūpĕrĕ sūmmă,
mātĕr ŭti ādtrĭbŭīt.
Ērgō cōmmĕmŏrāta hāvē maēstūmquĕ vŏcātă
prō gĕnĕtrīcĕ vălē.
29.
IULIA VENERIA AMITA
Ĕt ămĭtă Vĕnĕrĭă prŏpĕrĭtĕr ŏbĭīt,
cŭĭ brĕvĭă mĕlĕă mŏdĭfĭcă rĕcĭnō:
cĭnĭs, ŭtĭ plăcĭdŭlŭs ăd ŏpĕră vĭgĕāt,
lŏcă tăcĭtă cĕlĕrĭpĕs ădĕăt Ĕrĕbī.
30.
IULIA IDALIA CONSOBRINA
Pārva ĕtĭām fŭĭt Īdălĭă,
nōmĭnĕ praēdĭtă quaē Păphĭaē
ēt spĕcĭēm mĕrŭīt Vĕnĕrīs.
Quaē gĕnĭta ēst mĭhĭ paēnĕ sŏrōr:
fīlĭă nām fŭĭt haēc ămĭtaē,
quām cĕlĕbrāt sŭb hŏnōrĕ pĭō
nēnĭă cārmĭnĕ fūnĕrĕō.
31.
AEMILIA MELANIA SOROR
Aēmĭlĭa ‹ēn›, vīx nōtă mĭhī sŏrŏr, āccĭpĕ quēstūs,
dēbēnt quōs cĭnĕrī ‖ maēsta ĕlĕgēă tŭō.
Cōniūnxīt nōstrās aēquaēva īnfāntĭă cūnās,
ūnō quāmvīs tū ‖ cōnsŭlĕ māiŏr ĕrās.
Īnvĭdă sēt nĭmĭūm Lăchĕsīs prŏpĕrātă pĕrēgīt
tēmpŏra ĕt ād mānēs ‖ fūnĕra ăcērbă dĕdīt.
Praēmīssa ērgŏ vălē mānēsquĕ vĕrērĕ părēntūm,
quī māiōre aēvō ‖ quīquĕ mĭnōrĕ vĕnīt.
32.
POMPONIA URBICA
CONSOCRUS UXOR IULIANI CENSORIS
Ūt gĕnĕrīs clārī, vĕtĕrūm sīc fēmĭnă mōrūm
Ūrbĭcă, Cēnsōrīs ‖ nōbĭlĭtātă tŏrō,
īngĕnĭtīs pōllēns vīrtūtĭbŭs aūctăque ĕt īllīs,
quās dŏcŭīt cōniūnx, ‖ quās pătĕr ēt gĕnĕtrīx
quās hăbŭīt Tănăquīl, quās Pŷthăgŏrēă Thĕānō,
quaēquĕ sĭne ēxēmplō ‖ prō nĕcĕ fūnctă vĭrī.
Ēt tĭbĭ ‹sī› fātūm sīc pērmūtārĕ dĕdīssēt,
vīvĕrĕt hōc nōstrō ‖ tēmpŏrĕ Cēnsŏr ădhūc.
Sēt nĕquĕ tū vĭdŭō lōngūm crŭcĭātă sŭb aēvō
prōtĭnŭs ōptātō ‖ fīnĕ sĕcūtă vĭrūm.
Ānnŭă nūnc maēstīs fĕrĭmūs tĭbĭ iūstă quĕrēllīs,
cūm gĕnĕro ēt nātīs ‖ cōnsŏcĕr Aūsŏnĭūs.