Q. HORATII FLACCI - SERMONES - LIBER I - SATURA IX

0

Ibam forte via Sacra, sicut meus est mos,

nescio quid meditans nugarum, totus in illis:

accurrit quidam notus mihi nomine tantum

arreptaque manu: "Quid agis, dulcissime rerum?"

"Suaviter, ut nunc est", inquam "et cupio omnia quae vis."

Cum adsectaretur: "Numquid vis?" occupo. At ille:

"Noris nos" inquit; "docti sumus". Hic ego: "Pluris

hoc" inquam "mihi eris". Misere discedere quaerens

ire modo ocius, interdum consistere, in aurem

dicere nescio quid puero, cum sudor ad imos

manaret talos. "O te, Bolane, cerebri

felicem" aiebam tacitus, cum quidlibet ille

garriret, vicos, urbem laudaret. Ut illi

nil respondebam: "Misere cupis" inquit "abire:

iamdudum video; sed nil agis: usque tenebo;

persequar hinc quo nunc iter est tibi". "Nil opus est te

circumagi: quendam volo visere non tibi notum;

trans Tiberim longe cubat is prope Caesaris hortos".

"Nil habeo quod agam et non sum piger; usque sequar te".

Demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus,

cum gravius dorso subiit onus. Incipit ille:

"Si bene me novi, non Viscum pluris amicum,

non Varium facies; nam quis me scribere pluris

aut citius possit versus? Quis membra movere

mollius? Invideat quod et Hermogenes, ego canto".

Interpellandi locus hic erat: "Est tibi mater,

cognati, quis te salvo est opus?" "Haud mihi quisquam.

Omnis composui." "Felices. Nunc ego resto.

Confice; namque instat fatum mihi triste, Sabella

quod puero cecinit divina mota anus urna:

hunc neque dira venena nec hosticus auferet ensis

nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra:

garrulus hunc quando consumet cumque: loquacis,

si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas."

Ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei

praeterita, et casu tum respondere vadato

debebat, quod ni fecisset, perdere litem.

"Si me amas", inquit "paulum hic ades." "Inteream si

aut valeo stare aut novi civilia iura;

et propero quo scis." "Dubius sum, quid faciam", inquit,

"tene relinquam an rem." "Me, sodes." "Non faciam" ille,

et praecedere coepit; ego, ut contendere durum

cum victore, sequor. "Maecenas quomodo tecum?"

Hinc repetit. "Paucorum hominum et mentis bene sanae."

"Nemo dexterius fortuna est usus. Haberes

magnum adiutorem, posset qui ferre secundas,

hunc hominem velles si tradere: dispeream, ni

summosses omnis." "Non isto vivimus illic,

quo tu rere, modo; domus hac nec purior ulla est

nec magis his aliena malis; nil mi officit, inquam,

ditior hic aut est quia doctior; est locus uni

cuique suus." "Magnum narras, vix credibile." "Atqui

sic habet." "Accendis quare cupiam magis illi

proximus esse." "Velis tantummodo: quae tua virtus,

expugnabis: et est qui vinci possit eoque

difficilis aditus primos habet." "Haud mihi deero:

muneribus servos corrumpam; non, hodie si

exclusus fuero, desistam; tempora quaeram,

occurram in triviis, deducam. Nil sine magno

vita labore dedit mortalibus." Haec dum agit, ecce

Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum

qui pulchre nosset. Consistimus. "Unde venis et

quo tendis?" rogat et respondet. Vellere coepi

et prensare manu lentissima bracchia, nutans,

distorquens oculos, ut me eriperet. Male salsus

ridens dissimulare; meum iecur urere bilis.

"Certe nescio quid secreto velle loqui te

aiebas mecum." "Memini bene, sed meliore

tempore dicam; hodie tricesima sabbata: vin tu

curtis Iudaeis oppedere?" "Nulla mihi" inquam

"religio est." "At mi: sum paulo infirmior, unus

multorum. Ignosces; alias loquar." Huncine solem

tam nigrum surrexe mihi! Fugit improbus ac me

sub cultro linquit. Casu venit obvius illi

adversarius et "quo tu, turpissime?" magna

inclamat voce, et "licet antestari?" Ego vero

oppono auriculam. Rapit in ius; clamor utrimque,

undique concursus. Sic me servavit Apollo.

Ībām fōrtĕ vĭā Sācrā, sīcūt mĕŭs ēst mōs,

nēscĭŏ quīd mĕdĭtāns nūgārūm, tōtŭs ĭn īllīs:

āccūrrīt quīdām nōtūs mĭhĭ nōmĭnĕ tāntūm

ārrēptāquĕ mănū: "Quĭd ăgīs, dūlcīssĭmĕ rērūm?"

"Suāvĭtĕr, ūt nūnc ēst", īnquam "ēt cŭpĭo ōmnĭă quaē vīs."

Cum ādsēctārētūr: "Nūmquīd vīs?" ōccŭpo. Ăt īllĕ:

"Nōrīs nōs" īnquīt; "dōctī sŭmŭs". Hīc ĕgŏ: "Plūrīs

hōc" īnquām "mĭhi ĕrīs". Mĭsĕrē dīscēdĕrĕ quaērēns

īrĕ mŏdo ōcĭŭs, īntērdūm cōnsīstĕre, ĭn aūrēm

dīcĕrĕ nēscĭŏ quīd pŭĕrō, cūm sūdŏr ăd īmōs

mānārēt tālōs. "Ō tē, Bōlānĕ, cĕrēbrī

fēlīcem" āiēbām tăcĭtūs, cūm quīdlĭbĕt īllĕ

gārrīrēt, vīcōs, ūrbēm laūdārĕt. Ŭt īllī

nīl rēspōndēbām: "Mĭsĕrē cŭpĭs" īnquĭt "ăbīrĕ:

iāmdūdūm vĭdĕō; sēd nīl ăgĭs: ūsquĕ tĕnēbō;

pērsĕquăr hīnc quō nūnc ĭtĕr ēst tĭbĭ". "Nīl ŏpŭs ēst tē

cīrcŭmăgī: quēndām vŏlŏ vīsĕrĕ nōn tĭbĭ nōtūm;

trāns Tĭbĕrīm lōngē cŭbăt īs prŏpĕ Caēsărĭs hōrtōs".

"Nīl hăbĕō quŏd ăgam ēt nōn sūm pĭgĕr; ūsquĕ sĕquār tē".

Dēmītto aūrĭcŭlās, ŭt ĭnīquaē mēntĭs ăsēllūs,

cūm grăvĭūs dōrsō sŭbĭīt ŏnŭs. Īncĭpĭt īllĕ:

"Sī bĕnĕ mē nōvī, nōn Vīscūm plūrĭs ămīcūm,

nōn Vărĭūm făcĭēs; nām quīs mē scrībĕrĕ plūrīs

aūt cĭtĭūs pōssīt vērsūs? Quīs mēmbră mŏvērĕ

mōllĭŭs? Īnvĭdĕāt quŏd ĕt Hērmŏgĕnēs, ĕgŏ cāntō".

Īntērpēllāndī lŏcŭs hīc ĕrăt: "Ēst tĭbĭ mātēr,

cōgnātī, quīs tē sālvo ēst ŏpŭs?" "Haūd mĭhĭ quīsquām.

Ōmnīs cōmpŏsŭī." "Fēlīcēs. Nūnc ĕgŏ rēstō.

Cōnfĭcĕ; nāmque īnstāt fātūm mĭhĭ trīstĕ, Săbēllă

quōd pŭĕrō cĕcĭnīt dīvīnā mōta ănŭs ūrnā:

hūnc nĕquĕ dīră vĕnēnă nĕc hōstĭcŭs aūfĕrĕt ēnsīs

nēc lătĕrūm dŏlŏr aūt tūssīs nēc tārdă pŏdāgră:

gārrŭlŭs hūnc quāndō cōnsūmēt cūmquĕ: lŏquācīs,

sī săpĭāt, vītēt, sĭmŭl ātque ădŏlēvĕrĭt aētās."

Vēntum ĕrăt ād Vēstaē, quārtā iām pārtĕ dĭēī

praētĕrĭta, ēt cāsū tūm rēspōndērĕ vădātō

dēbēbāt, quōd nī fēcīssēt, pērdĕrĕ lītēm.

"Sī me āmās", īnquīt "paūlum hīc ădĕs." "Īntĕrĕām sī

aūt vălĕō stāre aūt nōvī cīvīlĭă iūră;

ēt prŏpĕrō quō scīs." "Dŭbĭūs sūm, quīd făcĭam", īnquīt,

"tēnĕ rĕlīnquam ān rēm." "Mē, sōdēs." "Nōn făcĭam" īllĕ,

ēt praēcēdĕrĕ coēpĭt; ĕgo, ūt cōntēndĕrĕ dūrūm

cūm vīctōrĕ, sĕquōr. "Maēcēnās quōmŏdŏ tēcūm?"

Hīnc rĕpĕtīt. "Paūcōrum hŏmĭnum ēt mēntīs bĕnĕ sānaē."

"Nēmō dēxtĕrĭūs fōrtūna ēst ūsŭs. Hăbērēs

māgnum ādiūtōrēm, pōssēt quī fērrĕ sĕcūndās,

hūnc hŏmĭnēm vēllēs sī trādĕrĕ: dīspĕrĕām, nī

sūmmōssēs ōmnīs." "Nōn īstō vīvĭmŭs īllīc,

quō tū rērĕ, mŏdō; dŏmŭs hāc nēc pūrĭŏr ūlla ēst

nēc măgĭs hīs ălĭēnă mălīs; nīl mi ōffĭcĭt, īnquām,

dītĭŏr hīc aūt ēst quĭă dōctĭŏr; ēst lŏcŭs ūnī

cuīquĕ sŭūs." "Māgnūm nārrās, vīx crēdĭbĭle." "Ātquī

sīc hăbĕt." "Āccēndīs quārē cŭpĭām măgĭs īllī

prōxĭmŭs ēssĕ." "Vĕlīs tāntūmmŏdŏ: quaē tŭă vīrtūs,

ēxpūgnābĭs: ĕt ēst quī vīncī pōssĭt ĕōquĕ

dīffĭcĭlīs ădĭtūs prīmōs hăbĕt." "Haūd mĭhĭ deērō:

mūnĕrĭbūs sērvōs cōrrūmpām; nōn, hŏdĭē sī

ēxclūsūs fŭĕrō, dēsīstām; tēmpŏră quaērām,

ōccūrram īn trĭvĭīs, dēdūcām. Nīl sĭnĕ māgnō

vītă lăbōrĕ dĕdīt mōrtālĭbŭs." Haēc dum ăgĭt, ēccĕ

Fūscŭs Ărīstĭŭs ōccūrrīt, mĭhĭ cārŭs ĕt īllūm

quī pūlchrē nōssēt. Cōnsīstĭmŭs. "Ūndĕ vĕnīs ēt

quō tēndīs?" rŏgăt ēt rēspōndēt. Vēllĕrĕ coēpī

ēt prēnsārĕ mănū lēntīssĭmă brācchĭă, nūtāns,

dīstōrquēns ŏcŭlōs, ūt me ērĭpĕrēt. Mălĕ sālsūs

rīdēns dīssĭmŭlārĕ; mĕūm iĕcŭr ūrĕrĕ bīlīs.

"Cērtē nēscĭŏ quīd sēcrētō vēllĕ lŏquī tē

āiēbās mēcūm." "Mĕmĭnī bĕnĕ, sēd mĕlĭōrĕ

tēmpŏrĕ dīcam; hŏdĭē trīcēsĭmă sābbătă: vīn tū

cūrtīs Iūdaēīs ōppēdĕrĕ?" "Nūllă mĭhi" īnquām

"rēlĭgĭo ēst." "Āt mī: sūm paūlo īnfīrmĭŏr, ūnūs

mūltōrum. Īgnōscēs; ălĭās lŏquăr." Hūncĭnĕ sōlēm

tām nīgrūm sūrrēxĕ mĭhī! Fŭgĭt īmprŏbŭs āc mē

sūb cūltrō līnquīt. Cāsū vĕnĭt ōbvĭŭs īllī

ādvērsārĭŭs ēt "quō tū, tūrpīssĭmĕ?" māgnā

īnclāmāt vōce, ēt "lĭcĕt āntēstāri?" Ĕgŏ vērō

ōppōno aūrĭcŭlām. Răpĭt īn iūs; clāmŏr ŭtrīmquĕ,

ūndĭquĕ cōncūrsūs. Sīc mē sērvāvĭt Ăpōllŏ.