P. OVIDII NASONIS - METAMORPHOSEON LIBER VII

0

Iāmquĕ frĕtūm Mĭnўaē Păgăsaēā pūppĕ sĕcābānt

pērpĕtŭāquĕ trăhēns ĭnŏpēm sūb nōctĕ sĕnēctām

Phīneūs vīsŭs ĕrāt iŭvĕnēsque Ăquĭlōnĕ crĕātī

vīrgĭnĕās vŏlŭcrēs mĭsĕrī sĕnĭs ōrĕ fŭgārānt

mūltăquĕ pērpēssī clārō sŭb Ĭāsŏnĕ tāndēm

cōntĭgĕrānt răpĭdās līmōsī Phāsĭdŏs ūndās.

Dūmque ădĕūnt rēgēm Phrīxēăquĕ vēllĕră pōscūnt

vīsquĕ dătūr Mĭnўīs māgnōrum hōrrēndă lăbōrūm,

cōncĭpĭt īntĕrĕā vălĭdōs Aēētĭăs īgnēs

ēt lūctātă dĭū, pōstquām rătĭōnĕ fŭrōrēm

vīncĕrĕ nōn pŏtĕrāt: "Frūstrā, Mēdēă, rĕpūgnās;

nēscĭŏ quīs dĕŭs ōbstăt;" ăīt "mīrūmquĕ nĭsi hōc ēst,

aūt ălĭquīd cērtē sĭmĭle huīc, quŏd ămārĕ vŏcātūr.

Nām cūr iūssă pătrīs nĭmĭūm mĭhĭ dūră vĭdēntūr?

Sūnt quŏquĕ dūră nĭmīs. Cūr, quēm mŏdŏ dēnĭquĕ vīdī,

nē pĕrĕāt tĭmĕō? Quaē tāntī caūsă tĭmōrīs?

Ēxcŭtĕ vīrgĭnĕō cōncēptās pēctŏrĕ flāmmās,

sī pŏtĕs, īnfēlīx. Sī pōssēm, sānĭŏr ēssēm;

sēd trăhĭt īnvītām nŏvă vīs ălĭūdquĕ cŭpīdŏ,

mēns ălĭūd suādēt; vĭdĕō mĕlĭōră prŏbōquĕ,

dētĕrĭōră sĕquōr. Quĭd ĭn hōspĭtĕ, rēgĭă vīrgŏ,

ūrĕrĭs ēt thălămōs ălĭēnī cōncĭpĭs ōrbīs?

Haēc quŏquĕ tērră pŏtēst, quŏd ămēs, dărĕ. Vīvăt ăn īllĕ

ōccĭdăt, īn dīs ēst. Vīvāt tămĕn; īdquĕ prĕcārī

vēl sĭne ămōrĕ lĭcēt; quĭd ĕnīm cōmmīsĭt Ĭāsōn?

Quēm, nĭsĭ crūdēlēm, nōn tāngăt Ĭāsŏnĭs aētās

ēt gĕnŭs ēt vīrtūs? Quēm nōn, ūt cētĕră dēsīnt,

ōrĕ mŏvērĕ pŏtēst? Cērtē mĕă pēctŏră mōvīt.

Āt nĭsi ŏpēm tŭlĕrō, taūrōrum āfflābĭtŭr ōrĕ

cōncūrrētquĕ sŭaē sĕgĕtīs tēllūrĕ crĕātīs

hōstĭbŭs, ūt ăvĭdō dăbĭtūr fĕră praēdă drăcōnī.

Hōc ĕgŏ sī pătĭār, tūm mē dē tīgrĭdĕ nātām,

tūm fērrum ēt scŏpŭlōs gēstāre īn cōrdĕ fătēbōr.

Cūr nōn ēt spēctō pĕrĕūntem ŏcŭlōsquĕ vĭdēndō

cōnscĕlĕrō? Cūr nōn taūrōs ēxhōrtŏr ĭn īllūm

tērrĭgĕnāsquĕ fĕrōs īnsōpītūmquĕ drăcōnēm?

Dī mĕlĭōră vĕlīnt! Quāmquām nōn īstă prĕcāndă,

sēd făcĭēndă mĭhī. Prōdāmne ĕgŏ rēgnă părēntīs

ātque ŏpĕ nēscĭŏ quīs sērvābĭtŭr ādvĕnă nōstrā,

ūt pēr mē sōspēs sĭnĕ mē dēt līntĕă vēntīs

vīrquĕ sĭt āltĕrĭūs, poēnaē Mēdēă rĕlīnquār?

Sī făcĕre hōc ălĭāmvĕ pŏtēst praēpōnĕrĕ nōbīs,

ōccĭdăt īngrātūs. Sēd nōn īs vūltŭs ĭn īllō,

nōn ĕă nōbĭlĭtās ănĭmo ēst, ĕă grātĭă fōrmaē

ūt tĭmĕām fraūdēm mĕrĭtīque ōblīvĭă nōstrī;

ēt dăbĭt āntĕ fĭdēm cōgāmque īn foēdĕră tēstēs

ēssĕ dĕōs. Quīd tūtă tĭmēs? Āccīngĕre ĕt ōmnēm

pēllĕ mŏrām; tĭbĭ sē sēmpēr dēbēbĭt Ĭāsōn,

tē făcĕ sōllēmnī iūngēt sĭbĭ pērquĕ Pĕlāsgās

sērvātrīx ūrbēs mātrūm cĕlĕbrābĕrĕ tūrbā.

Ērgo ĕgŏ gērmānām frātrēmquĕ pătrēmquĕ dĕōsquĕ

ēt nātālĕ sŏlūm, vēntīs āblātă, rĕlīnquām?

Nēmpĕ pătēr saēvūs, nēmpe ēst mĕă bārbără tēllūs,

frātĕr ădhūc īnfāns; stānt mēcūm vōtă sŏrōrīs;

māxĭmŭs īntrā mē dĕŭs ēst. Nōn māgnă rĕlīnquām,

māgnă sĕquār; tĭtŭlūm sērvātaē pūbĭs Ăchīvaē

nōtĭtĭāmquĕ lŏcī mĕlĭōrĭs ĕt ōppĭdă, quōrūm

hīc quŏquĕ fāmă vĭgēt, cūltūsque ārtēsquĕ lŏcōrūm,

quēmque ĕgŏ cūm rēbūs quās tōtūs pōssĭdĕt ōrbīs

Aēsŏnĭdēn mūtāssĕ vĕlīm; quō cōniŭgĕ fēlīx

ēt dīs cāră fĕrār ēt vērtĭcĕ sīdĕră tāngām.

Quīd quōd nēscĭŏ quī mĕdĭīs īncūrrĕre ĭn ūndīs

dīcūntūr mōntēs rătĭbūsque ĭnĭmīcă Chărŷbdīs

nūnc sōrbērĕ frĕtūm, nūnc rēddĕrĕ, cīnctăquĕ saēvīs

Scŷllă răpāx cănĭbūs Sĭcŭlō lātrārĕ prŏfūndō?

Nēmpĕ tĕnēns quŏd ămō grĕmĭōque ĭn Ĭāsŏnĭs haērēns

pēr frĕtă lōngă fĕrār; nĭhĭl īllum āmplēxă tĭmēbō,

aūt, sīquīd mĕtŭām, mĕtŭām dē cōniŭgĕ sōlō.

Cōniŭgĭūmquĕ pŭtās spĕcĭōsăquĕ nōmĭnă cūlpaē

īmpōnīs, Mēdēă, tŭaē? Quīn āspĭcĕ quāntūm

āggrĕdĭārĕ nĕfās ēt, dūm lĭcĕt, ēffŭgĕ crīmēn."

Dīxĭt ĕt ānte ŏcŭlōs rēctūm pĭĕtāsquĕ pŭdōrquĕ

cōnstĭtĕrānt ēt vīctă dăbāt iām tērgă Cŭpīdŏ.

Ībăt ăd āntīquās Hĕcătēs Pērsēĭdŏs ārās,

quās nĕmŭs ūmbrōsūm sēcrētăquĕ sīlvă tĕgēbāt,

ēt iām fōrtĭs ĕrāt pūlsūsquĕ rĕsēdĕrăt ārdōr,

cūm vĭdĕt Aēsŏnĭdēn, ēxstīnctăquĕ flāmmă rĕlūxīt;

ērŭbŭērĕ gĕnaē tōtōquĕ rĕcāndŭĭt ōrĕ,

ūtquĕ sŏlēt vēntīs ălĭmēnta āssūmĕrĕ quaēquĕ

pārvă sŭb īndūctā lătŭīt scīntīllă făvīllā

crēscĕre ĕt īn vĕtĕrēs ăgĭtātă rĕsūrgĕrĕ vīrēs,

sīc iām lēnĭs ămōr, iām quēm lānguērĕ pŭtārēs,

ūt vīdīt iŭvĕnēm, spĕcĭē praēsēntĭs ĭnārsīt;

ēt cāsū sŏlĭtō fōrmōsĭŏr Aēsŏnĕ nātūs

īllā lūcĕ fŭīt; pōssēs īgnōscĕre ămāntī.

Spēctăt ĕt īn vūltū vĕlŭtī tūm dēnĭquĕ vīsō

lūmĭnă fīxă tĕnēt nēc sē mōrtālĭă dēmēns

ōră vĭdērĕ pŭtāt nēc sē dēclīnăt ăb īllō.

Ūt vērō coēpītquĕ lŏquī dēxtrāmquĕ prĕhēndīt

hōspĕs ĕt aūxĭlĭūm sūbmīssā vōcĕ rŏgāvīt

prōmīsītquĕ tŏrūm, lăcrĭmīs ăĭt īllă prŏfūsīs:

"Quīd făcĭām, vĭdĕō; nēc me īgnōrāntĭă vērī

dēcĭpĭēt, sĕd ămōr. Sērvābĕrĕ mūnĕrĕ nōstrō;

sērvātūs prōmīssă dătō." Pēr sācră trĭfōrmīs

īllĕ dĕaē lūcōquĕ fŏrēt quōd nūmĕn ĭn īllō

pērquĕ pătrēm sŏcĕrī cērnēntēm cūnctă fŭtūrī

ēvēntūsquĕ sŭōs, pēr tāntă pĕrīcŭlă iūrāt.

Crēdĭtŭs āccēpīt cāntātās prōtĭnŭs hērbās

ēdĭdĭcītque ūsūm laētūsque īn tēctă rĕcēssīt.

Pōstĕră dēpŭlĕrāt stēllās aūrōră mĭcāntēs;

cōnvĕnĭūnt pŏpŭlī sācrūm Māvōrtĭs ĭn ārvūm

cōnsīstūntquĕ iŭgīs; mĕdĭō rēx īpsĕ rĕsēdīt

āgmĭnĕ pūrpŭrĕūs scēptrōque īnsīgnĭs ĕbūrnō.

Ēcce ădămāntēīs Vūlcānūm nārĭbŭs ēfflānt

aērĭpĕdēs taūrī tāctaēquĕ văpōrĭbŭs hērbaē

ārdēnt; ūtquĕ sŏlēnt plēnī rĕsŏnārĕ cămīnī,

aūt ŭbĭ tērrēnā sĭlĭcēs fōrnācĕ sŏlūtī

cōncĭpĭūnt īgnēm lĭquĭdārum āspērgĭne ăquārūm;

pēctŏră sīc īntūs claūsās vōlvēntĭă flāmmās

gūttŭrăque ūstă sŏnānt; tămĕn īllīs Aēsŏnĕ nātūs

ōbvĭŭs īt. Vērtērĕ trŭcēs vĕnĭēntĭs ăd ōră

tērrĭbĭlēs vūltūs praēfīxăquĕ cōrnŭă fērrō

pūlvĕrĕūmquĕ sŏlūm pĕdĕ pūlsāvērĕ bĭsūlcō

fūmĭfĭcīsquĕ lŏcūm mūgītĭbŭs īmplēvērūnt.

Dērĭgŭērĕ mĕtū Mĭnўaē; sŭbĭt īllĕ nĕc īgnēs

sēnsĭt ănhēlātōs (tāntūm mĕdĭcāmĭnă pōssūnt)

pēndŭlăque aūdācī mūlcēt pălĕārĭă dēxtrā

sūppŏsĭtōsquĕ iŭgō pōndūs grăvĕ cōgĭt ărātrī

dūcĕre ĕt īnsuētūm fērrō prōscīndĕrĕ cāmpūm.

Mīrāntūr Cōlchī; Mĭnўaē clāmōrĭbŭs aūgēnt

ādĭcĭūntque ănĭmōs. Gălĕā tūm sūmĭt ăēnā

vīpĕrĕōs dēntēs ĕt ărātōs spārgĭt ĭn āgrōs.

Sēmĭnă mōllĭt hŭmūs vălĭdō praētīnctă vĕnēnō

ēt crēscūnt fīūntquĕ sătī nŏvă cōrpŏră dēntēs.

Ūtque hŏmĭnīs spĕcĭēm mātērnā sūmĭt ĭn ālvō

pērquĕ sŭōs īntūs nŭmĕrōs cōmpōnĭtŭr īnfāns

nēc nĭsĭ mātūrūs cōmmūnēs ēxĭt ĭn aūrās;

sīc ŭbĭ vīscĕrĭbūs grăvĭdaē tēllūrĭs ĭmāgō

ēffēcta ēst hŏmĭnīs, fētō cōnsūrgĭt ĭn ārvō,

quōdquĕ măgīs mīrum ēst, sĭmŭl ēdĭtă cōncŭtĭt ārmă.

Quōs ŭbĭ vīdērūnt pĕrăcūtaē cūspĭdĭs hāstās

īn căpŭt Haēmŏnĭī iŭvĕnīs tōrquērĕ părāntēs,

dēmĭsĕrē mētū vūltūmque ănĭmūmquĕ Pĕlāsgī.

Īpsă quŏque ēxtĭmŭīt quaē tōtūm fēcĕrăt īllūm;

ūtquĕ pĕtī vīdīt iŭvĕnēm tŏt ăb hōstĭbŭs ūnūm,

pāllŭĭt ēt sŭbĭtō sĭnĕ sānguĭnĕ frīgĭdă sēdīt;

nēvĕ părūm vāleānt ā sē dătă grāmĭnă, cārmēn

aūxĭlĭārĕ cănīt sēcrētāsque ādvŏcăt ārtēs.

Īllĕ grăvēm mĕdĭō sĭlĭcēm iăcŭlātŭs ĭn hōstēs

ā sē dēpūlsūm Mārtēm cōnvērtĭt ĭn īpsōs;

tērrĭgĕnaē pĕrĕūnt pēr mūtŭă vūlnĕră frātrēs

cīvīlīquĕ cădūnt ăcĭē. Grātāntŭr Ăchīvī

vīctōrēmquĕ tĕnēnt ăvĭdīsque āmplēxĭbŭs haērēnt.

tū quŏquĕ vīctōrēm cōmplēctī, bārbără, vēllēs;

ōbstĭtĭt īncoēptō pŭdŏr; āt cōmplēxă fŭīssēs,

sēd tē, nē făcĕrēs, tĕnŭīt rĕvĕrēntĭă fāmaē.

Quōd lĭcĕt, āffēctū tăcĭtō laētārĭs ăgīsquĕ

cārmĭnĭbūs grātēs ēt dīs aūctōrĭbŭs hōrūm.

Pērvĭgĭlēm sŭpĕrēst hērbīs sōpīrĕ drăcōnēm,

quī crīstā līnguīsquĕ trĭbūs praēsīgnĭs ĕt ūncīs

dēntĭbŭs hōrrēndūs cūstōs ĕrăt ārbŏrĭs aūreaē.

Hūnc pōstquām spārsīt Lēthaēī grāmĭnĕ sūcī

vērbăquĕ tēr dīxīt plăcĭdōs făcĭēntĭă sōmnōs,

quaē mărĕ tūrbātūm, quaē cōncĭtă flūmĭnă sīstūnt,

sōmnŭs ĭn īgnōtōs ŏcŭlōs ŭbĭ vēnĭt, ĕt aūrō

hērōs Aēsŏnĭūs pŏtĭtūr spŏlĭōquĕ sŭpērbūs,

mūnĕrĭs aūctōrēm sēcūm, spŏlĭa āltĕră, pōrtāns,

vīctōr Iōlcĭăcōs tĕtĭgīt cūm cōniŭgĕ pōrtūs.

Haēmŏnĭaē mātrēs prō gnātīs dōnă rĕcēptīs

grāndaēvīquĕ fĕrūnt pātrēs cōngēstăquĕ flāmmā

tūră lĭquēfăcĭūnt īndūctăquĕ cōrnĭbŭs aūrūm

vīctĭmă vōtă făcīt; sĕd ăbēst grātāntĭbŭs Aēsōn,

iām prŏpĭōr lētō fēssūsquĕ sĕnīlĭbŭs ānnīs;

cūm sīc Aēsŏnĭdēs: "Ō cuī dēbērĕ sălūtēm

cōnfĭtĕōr, cōniūnx, quāmquām mĭhĭ cūnctă dĕdīstī,

ēxcēssītquĕ fĭdēm mĕrĭtōrūm sūmmă tŭōrūm;

sī tămĕn hōc pōssūnt, (quĭd ĕnīm nōn cārmĭnă pōssūnt?)

dēmĕ mĕīs ānnīs ēt dēmptōs āddĕ părēntī."

Nēc tĕnŭīt lăcrĭmās; mōta ēst pĭĕtātĕ rŏgāntīs

dīssĭmĭlēmque ănĭmūm sŭbĭīt Aēētă rĕlīctūs.

Nōn tămĕn āffēctūs tālīs cōnfēssă: "Quŏd" īnquīt

"ēxcĭdĭt ōrĕ tŭō, cōniūnx, scĕlŭs? Ērgo ĕgŏ cuīquām

pōssĕ tŭaē vĭdĕōr spătĭūm trānscrībĕrĕ vītaē?

Nēc sĭnăt hōc Hĕcătē, nēc tū pĕtĭs aēquă; sĕd īstō

quōd pĕtĭs ēxpĕrĭār māiūs dărĕ mūnŭs, Ĭāsōn.

Ārtĕ mĕā sŏcĕrī lōngūm tēmptābĭmŭs aēvūm,

nōn ānnīs rĕnŏvārĕ tŭīs, mŏdŏ dīvă trĭfōrmīs

ādiŭvĕt ēt praēsēns īngēntĭbŭs ānnŭăt aūsīs."

Trēs ăbĕrānt nōctēs ūt cōrnŭă tōtă cŏīrēnt

ēffĭcĕrēntque ōrbēm; pōstquām plēnīssĭmă fūlsīt

ēt sŏlĭdā tērrās spēctāvĭt ĭmāgĭnĕ lūnă,

ēgrĕdĭtūr tēctīs vēstēs īndūtă rĕcīnctās,

nūdă pĕdēm, nūdōs ŭmĕrīs īnfūsă căpīllōs,

fērtquĕ văgōs mĕdĭaē pēr mūtă sĭlēntĭă nōctīs

īncŏmĭtātă grădūs; hŏmĭnēs vŏlŭcrēsquĕ fĕrāsquĕ

sōlvĕrăt āltă quĭēs; [nūllō cūm mūrmŭrĕ sērpīt

sōpītaē sĭmĭlīs;] nūllō cūm mūrmŭrĕ saēpēs

īmmōtaēquĕ sĭlēnt frōndēs, sĭlĕt ūmĭdŭs āēr;

sīdĕră sōlă mĭcānt; ād quaē sŭă brācchĭă tēndēns,

tēr sē cōnvērtīt, tēr sūmptīs flūmĭnĕ crīnēm

īnrōrāvĭt ăquīs tērnīsque ŭlŭlātĭbŭs ōră

sōlvĭt ĕt īn dūrā sūmmīssō pōplĭtĕ tērrā:

"Nōx," ăĭt "ārcānīs fīdīssĭmă, quaēquĕ dĭūrnīs

aūrĕă cūm lūnā sūccēdĭtĭs īgnĭbŭs āstră,

tūquĕ trĭcēps Hĕcătē, quaē coēptīs cōnscĭă nōstrīs

ādĭŭtrīxquĕ vĕnīs cāntūsque ārtīsquĕ măgōrūm,

quaēquĕ măgōs, Tēllūs, pōllēntĭbŭs īnstrŭĭs hērbīs,

aūraēque ēt vēntī mōntēsque āmnēsquĕ lăcūsquĕ,

dīque ōmnēs nĕmŏrūm, dīque ōmnēs nōctĭs, ădēstĕ;

quōrum ŏpĕ, cūm vŏlŭī, rīpīs mīrāntĭbŭs, āmnēs

īn fōntēs rĕdĭērĕ sŭōs cōncūssăquĕ sīstō,

stāntĭă cōncŭtĭō cāntū frĕtă, nūbĭlă pēllō

nūbĭlăque īndūcō, vēntōs ăbĭgōquĕ vŏcōquĕ,

vīpĕrĕās rūmpō vērbīs ēt cārmĭnĕ faūcēs,

vīvăquĕ sāxă sŭā cōnvūlsăquĕ rōbŏră tērrā

ēt sīlvās mŏvĕō, iŭbĕōquĕ trĕmēscĕrĕ mōntīs

ēt mūgīrĕ sŏlūm mānēsque ēxīrĕ sĕpūlcrīs.

Tē quŏquĕ, Lūnă, trăhō, quāmvīs Tĕmĕsaēă lăbōrēs

aēră tŭōs mĭnŭānt; cūrrūs quŏquĕ cārmĭnĕ nōstrō

pāllĕt ăvī, pāllēt nōstrīs Aūrōră vĕnēnīs.

Vōs mĭhĭ taūrōrūm flāmmās hĕbĕtāstĭs ĕt ūncō

īmpătĭēns ŏnĕrīs cōllūm prēssīstĭs ărātrō;

vōs sērpēntĭgĕnīs īn sē fĕră bēllă dĕdīstīs

cūstōdēmquĕ rŭdēm sōmnō sōpīstĭs ĕt aūrūm,

vīndĭcĕ dēcēptō, Grăĭās mīsīstĭs ĭn ūrbēs.

Nūnc ŏpŭs ēst sūcīs, pēr quōs rĕnŏvātă sĕnēctūs

īn flōrēm rĕdĕāt prīmōsquĕ rĕcōllĭgăt ānnōs;

ēt dăbĭtīs; nĕque ĕnīm mĭcŭērūnt sīdĕră frūstrā,

nēc frūstrā vŏlŭcrūm trāctūs cērvīcĕ drăcōnūm

cūrrŭs ădēst;" ădĕrāt dēmīssŭs ăb aēthĕrĕ cūrrūs.

Quō sĭmŭl āscēndīt frēnātăquĕ cōllă drăcōnūm

pērmūlsīt mănĭbūsquĕ lĕvīs ăgĭtāvĭt hăbēnās,

sūblīmīs răpĭtūr sūbiēctăquĕ Thēssălă Tēmpē

dēspĭcĭt ēt cērtīs rĕgĭōnĭbŭs āpplĭcăt ānguēs;

ēt quās Ōssă tŭlīt, quās lātūs Pēlĭŏn hērbās,

quās Ōthrŷs Pīndūsque ēt Pīndō māiŏr Ŏlŷmpūs,

pērspĭcĭt ēt plăcĭtās pārtīm rādīcĕ rĕvēllīt,

pārtīm sūccīdīt cūrvāmĭnĕ fālcĭs ăēnaē.

Mūltă quŏque Ērĭdănī plăcŭērūnt grāmĭnă rīpīs,

mūltă quŏque Āmphrŷsī; nĕque ĕrās īmmūnĭs, Ĕnīpeū;

nēc nōn Pēnēōs, nēc nōn Spērchēĭdĕs ūndaē

cōntrĭbŭēre ălĭquīd iūncōsăquĕ lītŏră Boēbēs.

Cārpsĭt ĕt Eūbŏĭcā vīvāx Ānthēdŏnĕ grāmēn,

nōndūm mūtātō vūlgātūm cōrpŏrĕ Glaūcī.

Ēt iām nōnă dĭēs cūrrū pēnnīsquĕ drăcōnūm

nōnăquĕ nōx ōmnēs lūstrāntēm vīdĕrăt āgrōs,

cūm rĕdĭīt; nĕque ĕrānt tāctī nĭsi ŏdōrĕ drăcōnēs,

ēt tămĕn ānnōsaē pēllēm pŏsŭērĕ sĕnēctaē.

Cōnstĭtĭt ādvĕnĭēns cītrā līmēnquĕ fŏrēsquĕ

ēt tāntūm caēlō tĕgĭtūr rĕfŭgītquĕ vĭrīlēs

cōntāctūs; stătŭītque ārās ē caēspĭtĕ bīnās,

dēxtĕrĭōre Hĕcătēs, āst laēvā pārtĕ Iŭvēntaē.

Hās ŭbĭ vērbēnīs sīlvāque īncīnxĭt ăgrēstī,

haūd prŏcŭl ēgēstā scrŏbĭbūs tēllūrĕ dŭābūs

sācră făcīt cūltrōsque īn gūttŭră vēllĕrĭs ātrī

cōnĭcĭt ēt pătŭlās pērfūndīt sānguĭnĕ fōssās.

Tūm sŭpĕr īnvērgēns lĭquĭdī cārchēsĭă vīnī

āltĕrăque īnvērgēns tĕpĭdī cārchēsĭă lāctīs,

vērbă sĭmūl fūndīt tērrēnăquĕ nūmĭnă lēnīt

ūmbrārūmquĕ rŏgāt rāptā cūm cōniŭgĕ rēgēm,

nē prŏpĕrēnt ārtūs ănĭmā fraūdārĕ sĕnīlī.

Quōs ŭbĭ plācāvīt prĕcĭbūsque ēt mūrmŭrĕ lōngō,

Aēsŏnĭs ēffētūm prōfērrī cōrpŭs ăd aūrās

iūssĭt ĕt īn plēnōs rĕsŏlūtūm cārmĭnĕ sōmnōs

ēxănĭmī sĭmĭlēm strātīs pōrrēxĭt ĭn hērbīs.

Hīnc prŏcŭl Aēsŏnĭdēn, prŏcŭl hīnc iŭbĕt īrĕ mĭnīstrōs

ēt mŏnĕt ārcānīs ŏcŭlōs rĕmŏvērĕ prŏfānōs.

Dīffŭgĭūnt iūssī; pāssīs Mēdēă căpīllīs

bācchāntūm rītū flāgrāntīs cīrcŭĭt ārās

mūltĭfĭdāsquĕ făcēs īn fōssā sānguĭnĭs ātrā

tīnguĭt ĕt īntīnctās gĕmĭnīs āccēndĭt ĭn ārīs

tērquĕ sĕnēm flāmmā, tĕr ăquā, tēr sūlphŭrĕ lūstrāt.

Īntĕrĕā vălĭdūm pŏsĭtō mĕdĭcāmĕn ăēnō

fērvĕt ĕt ēxsūltāt spūmīsquĕ tŭmēntĭbŭs ālbēt.

Īllīc Haēmŏnĭā rādīcēs vāllĕ rĕsēctās

sēmĭnăquē flōrēsque ēt sūcōs īncŏquĭt ātrōs.

Ādĭcĭt ēxtrēmō lăpĭdēs ŏrĭēntĕ pĕtītōs

ēt quās Ōcĕănī rĕflŭūm mărĕ lāvĭt hărēnās;

āddĭt ĕt ēxcēptās lūnā pērnōctĕ prŭīnās

ēt strĭgĭs īnfāmēs īpsīs cūm cārnĭbŭs ālās

īnquĕ vĭrūm sŏlĭtī vūltūs mūtārĕ fĕrīnōs

āmbĭgŭī prōsēctă lŭpī; nēc dēfŭĭt īllīs

squāmĕă Cīnўphĭī tĕnŭīs mēmbrānă chĕlŷdrī

vīvācīsquĕ iĕcūr cērvī, quĭbŭs īnsŭpĕr āddīt

ōră căpūtquĕ nŏvēm cōrnīcīs saēcŭlă pāssaē.

Hīs ēt mīlle ălĭīs pōstquām sĭnĕ nōmĭnĕ rēbūs

prōpŏsĭtum īnstrūxīt mōrtālī bārbără māiūs,

ārēntī rāmō iāmprīdēm mītĭs ŏlīvaē

ōmnĭă cōnfūdīt sūmmīsque īmmīscŭĭt īmă.

Ēccĕ vĕtūs călĭdō vērsātūs stīpĕs ăēnō

fīt vĭrĭdīs prīmō, nēc lōngō tēmpŏrĕ frōndēs

īndŭĭt ēt sŭbĭtō grăvĭdīs ŏnĕrātŭr ŏlīvīs.

Āt quācūmquĕ căvō spūmās ēĕcĭt aēnō

īgnĭs ĕt īn tērrām gūttaē cĕcĭdērĕ călēntēs,

vērnăt hŭmūs flōrēsque ēt mōllĭă pābŭlă sūrgūnt.

Quaē sĭmŭl āc vīdīt, strīctō Mēdēă rĕclūdīt

ēnsĕ sĕnīs iŭgŭlūm vĕtĕrēmque ēxīrĕ crŭōrēm

pāssă, rĕplēt sūcīs; quōs pōstquām cōnbĭbĭt Aēsōn

aūt ōre āccēptōs aūt vūlnĕrĕ, bārbă cŏmaēquĕ

cānĭtĭē pŏsĭtā nīgrūm răpŭērĕ cŏlōrēm;

pūlsă fŭgīt măcĭēs, ăbĕūnt pāllōrquĕ sĭtūsquĕ

ādiēctōquĕ căvaē sūpplēntūr cōrpŏrĕ rūgaē

mēmbrăquĕ lūxŭrĭānt; Aēsōn mīrātŭr ĕt ōlīm

āntĕ quătēr dēnōs hūnc sē rĕmĭnīscĭtŭr ānnōs.

Vīdĕrăt ēx āltō tāntī mīrācŭlă mōnstrī

Lībĕr ĕt ādmŏnĭtūs iŭvĕnēs nūtrīcĭbŭs ānnōs

pōssĕ sŭīs rēddī, căpĭt hōc ā Cōlchĭdĕ mūnūs.

Nēvĕ dŏlī cēssēnt, ŏdĭūm cūm cōniŭgĕ fālsūm

Phāsĭăs āssĭmŭlāt Pĕlĭaēque ād līmĭnă sūpplēx

cōnfŭgĭt; ātque īllām, quŏnĭām grăvĭs īpsă sĕnēcta ēst,

ēxcĭpĭūnt nātaē. Quās tēmpŏrĕ cāllĭdă pārvō

Cōlchĭs ămīcĭtĭaē mēndācĭs ĭmāgĭnĕ cēpīt;

dūmquĕ rĕfērt īntēr mĕrĭtōrūm māxĭmă dēmptōs

Aēsŏnĭs ēssĕ sĭtūs ātque hāc īn pārtĕ mŏrātūr,

spēs ēst vīrgĭnĭbūs Pĕlĭā sūbiēctă crĕātīs

ārtĕ sŭūm părĭlī rĕvĭrēscĕrĕ pōssĕ părēntēm;

īdquĕ pĕtūnt, prĕtĭūmquĕ iŭbēnt sĭnĕ fīnĕ păcīscī.

Īllă brĕvī spătĭō sĭlĕt ēt dŭbĭtārĕ vĭdētūr

sūspēndītque ănĭmōs fīctā grăvĭtātĕ rŏgāntēs.

Mōx ŭbĭ pōllĭcĭta ēst: "Quō sīt fīdūcĭă māiōr

mūnĕrĭs hūiŭs," ăīt "quī vēstrī māxĭmŭs aēvo ēst

dūx grĕgĭs īntĕr ŏvēs, āgnūs mĕdĭcāmĭnĕ fīēt."

Prōtĭnŭs īnnŭmĕrīs ēffēctūs lānĭgĕr ānnīs

āttrăhĭtūr flēxō cīrcūm căvă tēmpŏră cōrnū;

cūiŭs ŭt Haēmŏnĭō mārcēntĭă gūttŭră cūltrō

fōdĭt ĕt ēxĭgŭō măcŭlāvīt sānguĭnĕ fērrūm,

mēmbră sĭmūl pĕcŭdīs vălĭdōsquĕ vĕnēfĭcă sūcōs

mērgĭt ĭn aērĕ căvō; mĭnŭūnt ĕă cōrpŏrĭs ārtūs

cōrnŭăque ēxūrūnt nēc nōn cūm cōrnĭbŭs ānnōs

ēt tĕnĕr aūdītūr mĕdĭō bālātŭs ăēnō.

Nēc mŏră, bālātūm mīrāntĭbŭs ēxsĭlĭt āgnūs

lāscīvītquĕ fŭgā lāctāntĭăque ūbĕră quaērīt.

Ōbstĭpŭērĕ sătaē Pĕlĭā; prōmīssăquĕ pōstquām

ēxhĭbŭērĕ fĭdēm, tūm vēro īmpēnsĭŭs īnstānt.

Tēr iŭgă Phoēbŭs ĕquīs ĭn Hĭbērō flūmĭnĕ mērsīs

dēmpsĕrăt ēt quārtā rădĭāntĭă nōctĕ mĭcābānt

sīdĕră, cūm răpĭdō fāllāx Aēētĭăs īgnī

īmpōnīt pūrūm lătĭcem ēt sĭnĕ vīrĭbŭs hērbās.

Iāmquĕ nĕcī sĭmĭlīs rĕsŏlūtō cōrpŏrĕ rēgēm

ēt cūm rēgĕ sŭō cūstōdēs sōmnŭs hăbēbāt,

quēm dĕdĕrānt cāntūs măgĭcaēquĕ pŏtēntĭă līnguaē:

īntrārānt iūssaē cūm Cōlchĭdĕ līmĭnă nātaē

āmbĭĕrāntquĕ tŏrūm. "Quīd nūnc dŭbĭtātĭs ĭnērtēs?

Strīngĭte" ăīt "glădĭōs vĕtĕrēmque haūrītĕ crŭōrēm,

ūt rĕplĕām văcŭās iŭvĕnālī sānguĭnĕ vēnās;

īn mănĭbūs vēstrīs vīta ēst aētāsquĕ părēntīs.

Sī pĭĕtās ūlla ēst nēc spēs ăgĭtātĭs ĭnānīs,

ōffĭcĭūm praēstātĕ pătrī tēlīsquĕ sĕnēctām

ēxĭgĭte ēt sănĭēm cōniēcto ēmīttĭtĕ fērrō."

Hīs, ūt quaēquĕ pĭa ēst, hōrtātĭbŭs īmpĭă prīma ēst

ēt, nē sīt scĕlĕrātă, făcīt scĕlŭs; haūd tămĕn īctūs

ūllă sŭōs spēctārĕ pŏtēst ŏcŭlōsquĕ rĕflēctūnt

caēcăquĕ dānt saēvīs āvērsaē vūlnĕră dēxtrīs.

Īllĕ, crŭōrĕ flŭēns, cŭbĭtō tămĕn āllĕvăt ārtūs

sēmĭlăcērquĕ tŏrō tēmptāt cōnsūrgĕre ĕt īntēr

tōt mĕdĭūs glădĭōs pāllēntĭă brācchĭă tēndēns:

"Quīd făcĭtīs, gnātaē? Quīs vōs īn fātă părēntīs

ārmăt?" ăīt. Cĕcĭdēre īllīs ănĭmīquĕ mănūsquĕ;

plūră lŏcūtūrō cūm vērbīs gūttŭră Cōlchīs

ābstŭlĭt ēt călĭdīs lănĭātūm mērsĭt ĭn ūndīs.

Quōd nĭsĭ pēnnātīs sērpēntĭbŭs īssĕt ĭn aūrās,

nōn ēxēmptă fŏrēt poēnaē; fŭgĭt āltă sŭpērquĕ

Pēliōn ūmbrōsūm, Phĭlўrēĭă tēctă, sŭpērquĕ

Ōthrўn ĕt ēvēntū vĕtĕrīs lŏcă nōtă Cĕrāmbī.

Hīc ŏpĕ nŷmphārūm sūblātŭs ĭn āĕrĕ pēnnīs

cūm grăvĭs īnfūsō tēllūs fŏrĕt ōbrŭtă pōntō,

Deūcălĭōnēās ēffūgĭt ĭnōbrŭtŭs ūndās.

Aēŏlĭām Pĭtănēn ā laēvā pārtĕ rĕlīnquīt

fāctăquĕ dē sāxō lōngī sĭmŭlācră drăcōnīs

Īdaēūmquĕ nĕmūs, quō, nātī fūrtă, iŭvēncūm

ōccŭlŭīt Lībēr fālsī sŭb ĭmāgĭnĕ cērvī

quāquĕ pătēr Cŏrўthī pārvā tŭmŭlātŭs hărēnā

ēt quōs Maēră nŏvō lātrātū tērrŭĭt āgrōs

Eūrўpўlīque ūrbēm, quā Cōaē cōrnŭă mātrēs

gēssērūnt tūm cūm dīscēdĕrĕt Hērcŭlĭs āgmēn,

Phoēbēāmquĕ Rhŏdōn ēt Iālўsĭōs Tēlchīnās,

quōrum ŏcŭlōs īpsō vĭtĭāntēs ōmnĭă vīsū

Iūppĭtĕr ēxōsūs frātērnīs sūbdĭdĭt ūndīs.

Trānsĭt ĕt āntīquaē Cārthēĭă moēnĭă Cēaē,

quā pătĕr Ālcĭdămās plăcĭdām dē cōrpŏrĕ nātaē

mīrātūrŭs ĕrāt nāscī pŏtŭīssĕ cŏlūmbām.

Īndĕ lăcūs Hўrĭēs vĭdĕt ēt Cŷgnēĭă Tēmpē,

quaē sŭbĭtūs cĕlĕbrāvĭt ŏlōr; nām Phŷllĭŭs īllīc

īmpĕrĭō pŭĕrī vŏlŭcrīsquĕ fĕrūmquĕ lĕōnēm

trādĭdĕrāt dŏmĭtōs; taūrūm quŏquĕ vīncĕrĕ iūssūs

vīcĕrăt ēt sprētō tŏtĭēns īrātŭs ămōrĕ

praēmĭă pōscēntī taūrūm sūprēmă nĕgābāt.

Īlle īndīgnātūs: "Cŭpĭēs dărĕ" dīxĭt ĕt āltō

dēsīlvīt sāxō; cūnctī cĕcĭdīssĕ pŭtābānt;

fāctŭs ŏlōr nĭvĕīs pēndēbăt ĭn āĕrĕ pēnnīs.

Āt gĕnĕtrīx Hўrĭē, sērvārī nēscĭă, flēndō

dīlĭcŭīt stāgnūmquĕ sŭō dē nōmĭnĕ fēcīt.

Ādiăcĕt hīs Pleūrōn, īn quā trĕpĭdāntĭbŭs ālīs

Ōphĭăs ēffūgīt nātōrūm vūlnĕră Cōmbē.

Īndĕ Călaūrēaē Lētōĭdŏs āspĭcĭt ārvă,

īn vŏlŭcrēm vērsī cūm cōniŭgĕ cōnscĭă rēgīs.

Dēxtrā Cŷllēne ēst, īn quā cūm mātrĕ Mĕnēphrōn

cōncŭbĭtūrŭs ĕrāt saēvārūm mōrĕ fĕrārūm.

Cēphīsōn prŏcŭl hīnc dēflēntēm fātă nĕpōtīs

rēspĭcĭt īn tŭmĭdām phōcēn ăb Ăpōllĭnĕ vērsī

Eūmēlīquĕ dŏmūm lūgēntĭs ĭn āĕrĕ nātūm.

Tāndēm vīpĕrĕīs Ĕphўrēn Pīrēnĭdă pēnnīs

cōntĭgĭt; hīc aēvō vĕtĕrēs mōrtālĭă prīmō

cōrpŏră vūlgārūnt plŭvĭālĭbŭs ēdĭtă fūngīs.

Sēd pōstquām Cōlchīs ārsīt nŏvă nūptă vĕnēnīs

flāgrāntēmquĕ dŏmūm rēgīs mărĕ vīdĭt ŭtrūmquĕ,

sānguĭnĕ nātōrūm pērfūndĭtŭr īmpĭŭs ēnsīs

ūltăquĕ sē mălĕ mātĕr Ĭāsŏnĭs ēffŭgĭt ārmă.

Hīnc Tītānĭăcīs āblātă drăcōnĭbŭs īntrāt

Pāllădĭās ārcēs, quaē tē, iūstīssĭmă Phēnē,

tēquĕ, sĕnēx Pĕrĭphā, părĭtēr vīdērĕ vŏlāntēs

īnnīxāmquĕ nŏvīs nēptēm Pŏlўpēmŏnĭs ālīs.

Ēxcĭpĭt hānc Aēgeūs, fāctō dāmnāndŭs ĭn ūnō;

nēc sătĭs hōspĭtĭum ēst; thălămī quŏquĕ foēdĕrĕ iūngīt.

Iāmque ădĕrāt Thēseūs, prōlēs īgnāră părēntī,

ēt vīrtūtĕ sŭā bĭmărēm pācāvĕrăt Īsthmōn.

Hūiŭs ĭn ēxĭtĭūm mīscēt Mēdēă quŏd ōlīm

āttŭlĕrāt sēcūm Scўthĭcīs ăcŏnītŏn ăb ōrīs.

Īllŭd Ĕchīdnaēaē mĕmŏrānt ē dēntĭbŭs ōrtūm

ēssĕ cănīs; spĕcŭs ēst tĕnĕbrōsō caēcŭs hĭātū,

ēst vĭă dēclīvīs, pēr quām Tīrŷnthĭŭs hērōs

rēstāntēm cōntrāquĕ dĭēm rădĭōsquĕ mĭcāntēs

ōblīquāntem ŏcŭlōs nēxīs ădămāntĕ cătēnīs

Cērbĕrŏn ādtrāxīt; răbĭdā quī cōncĭtŭs īrā

īmplēvīt părĭtēr tērnīs lātrātĭbŭs aūrās

ēt spārsīt vĭrĭdēs spūmīs ālbēntĭbŭs āgrōs.

Hās cōncrēssĕ pŭtānt nāctāsque ălĭmēntă fĕrācīs

fēcūndīquĕ sŏlī vīrēs cēpīssĕ nŏcēndī;

quaē quĭă nāscūntūr dūrā vīvācĭă caūtĕ,

āgrēstēs ăcŏnītă vŏcānt; ĕă cōniŭgĭs āstū

īpsĕ părēns Aēgeūs nātō pōrrēxĭt ŭt hōstī.

Sūmpsĕrăt īgnārā Thēseūs dătă pōcŭlă dēxtrā,

cūm pătĕr īn căpŭlō glădĭī cōgnōvĭt ĕbūrnō

sīgnă sŭī gĕnĕrīs făcĭnūsque ēxcūssĭt ăb ōrĕ;

ēffŭgĭt īllă nĕcēm nĕbŭlīs pēr cārmĭnă mōtīs.

Āt gĕnĭtōr, quāmquām laētātūr sōspĭtĕ nātō,

āttŏnĭtūs tămĕn ēst īngēns dīscrīmĭnĕ pārvō

cōmmīttī pŏtŭīssĕ nĕfās; fŏvĕt īgnĭbŭs ārās

mūnĕrĭbūsquĕ dĕōs īmplēt fĕrĭūntquĕ sĕcūrēs

cōllă tŏrōsă bŏūm vīnctōrūm cōrnŭă vīttīs.

Nūllŭs Ĕrēchthīdīs fērtūr cĕlĕbrātĭŏr īllō

īllūxīssĕ dĭēs; ăgĭtānt cōnvīvĭă pātrēs

ēt mĕdĭūm vūlgūs; nēc nōn ēt cārmĭnă vīnō

īngĕnĭūm făcĭēntĕ cănūnt: "Tē, māxĭmĕ Thēseū,

mīrāta ēst Mărăthōn Crētaēī sānguĭnĕ taūrī;

quōdquĕ sŭīs sēcūrŭs ărāt Crŏmўōnă cŏlōnūs,

mūnŭs ŏpūsquĕ tŭum ēst; tēllūs Ĕpĭdaūrĭă pēr tē

clāvĭgĕrām vīdīt Vūlcāni ōccūmbĕrĕ prōlēm;

vīdĭt ĕt īnmītēm Cēphīsĭăs ōră Prŏcrūstēn,

Cērcyōnīs lētūm vīdīt Cĕrĕālĭs Ĕleūsīn.

Ōccĭdĭt īllĕ Sĭnīs, māgnīs mălĕ vīrĭbŭs aūsūs,

quī pŏtĕrāt cūrvārĕ trăbēs ĕt ăgēbăt ăb āltō

ād tērrām lātē spārsūrās cōrpŏră pīnūs.

Tūtŭs ăd Ālcāthoēn, Lĕlĕgēĭă moēnĭă, līmēs

cōmpŏsĭtō Scīrōnĕ pătēt spārsīsquĕ lătrōnīs

tērră nĕgāt sēdēm, sēdēm nĕgăt ōssĭbŭs ūndă;

quaē iāctātă dĭū fērtūr dūrāssĕ vĕtūstās

īn scŏpŭlōs; scŏpŭlīs nōmēn Scīrōnĭs ĭnhaērēt.

Sī tĭtŭlōs ānnōsquĕ tŭōs nŭmĕrārĕ vĕlīmūs,

fāctă prĕmānt ānnōs; prō tē, fōrtīssĭmĕ, vōtă

pūblĭcă sūscĭpĭmūs, Bācchī tĭbĭ sūmĭmŭs haūstūs."

Cōnsŏnăt ādsēnsū pŏpŭlī prĕcĭbūsquĕ făvēntūm

rēgĭă nēc tōtā trīstīs lŏcŭs ūllŭs ĭn ūrbe ēst.

Nēc tămăn (ūsque ădĕō nūlla ēst sīncēră vŏlūptās

sōllĭcĭtūmque ălĭquīd laētīs īntērvĕnĭt) Aēgeūs

gaūdĭă pērcēpīt nātō sēcūră rĕcēptō.

Bēllă părāt Mīnōs; quī quāmquām mīlĭtĕ, quāmquām

clāssĕ vălēt, pătrĭā tămĕn ēst fīrmīssĭmŭs īrā

Āndrŏgĕīquĕ nĕcēm iūstīs ūlcīscĭtŭr ārmīs.

Āntĕ tămēn bēllō vīrēs ācquīrĭt ămīcās,

quāquĕ pŏtēns hăbĭtūs, vŏlŭcrī frĕtă clāssĕ pĕrērrāt.

Hīnc Ănăphēn sĭbĭ iūngĭt ĕt Āstўpălēĭă rēgnă,

prōmīssīs Ănăphēn, rēgna Āstўpălēĭă bēllō;

hīnc hŭmĭlēm Mўcŏnūm crētōsăquĕ rūră Cĭmōlī

flōrēntēmquĕ thўmō Cŷthnūm plānāmquĕ Sĕrīphōn

mārmŏrĕāmquĕ Părōn quāmque īmpĭă prōdĭdĭt Ārnē

Sīthŏnĭs; āccēptō, quŏd ăvāră pŏpōscĕrăt, aūrō,

mūtāta ēst ĭn ăvēm, quaē nūnc quŏquĕ dīlĭgĭt aūrūm,

nīgră pĕdēs, nīgrīs vēlātă mŏnēdŭlă pēnnīs.

Āt nōn Ōlĭărōs Dĭdўmaēque ēt Tēnŏs ĕt Āndrōs

ēt Gўărōs nĭtĭdaēquĕ fĕrāx Pĕpărēthŏs ŏlīvaē

Gnōsĭăcās iūvērĕ rătēs; lătĕre īndĕ sĭnīstrō

Oēnŏpĭām Mīnōs pĕtĭt, Aēăcĭdēĭă rēgnă;

Oēnŏpĭām vĕtĕrēs āppēllāvērĕ, sĕd īpsĕ

Aēăcŭs Aēgīnām gĕnĕtrīcīs nōmĭnĕ dīxīt.

Tūrbă rŭīt tāntaēquĕ vĭrūm cōgnōscĕrĕ fāmaē

ēxpĕtĭt; ōccūrrūnt īllī Tĕlămōnquĕ mĭnōrquĕ

quām Tĕlămōn Pēleūs ēt prōlēs tērtĭă Phōcūs;

īpsĕ quŏque ēgrĕdĭtūr tārdūs grăvĭtātĕ sĕnīlī

Aēăcŭs ēt quaē sīt vĕnĭēndī caūsă rĕquīrīt.

Ādmŏnĭtūs pătrĭī lūctūs sūspīrăt ĕt īllī

dīctă rĕfērt rēctōr pŏpŭlōrūm tālĭă cēntūm:

"Ārmă iŭvēs ōrō prō gnātō sūmptă pĭaēquĕ

pārs sīs mīlĭtĭaē; tŭmŭlō sōlācĭă pōscō."

Huīc Āsōpĭădēs: "Pĕtĭs īrrĭtă" dīxĭt "ĕt ūrbī

nōn făcĭēndă mĕaē; nĕque ĕnīm cōniūnctĭŏr ūllă

Cēcrŏpĭdīs hāc ēst tēllūs; ĕă foēdĕră nōbīs."

Trīstĭs ăbīt: "Stābūnt"quĕ "tĭbī tŭă foēdĕră māgnō."

Dīxĭt ĕt ūtĭlĭūs bēllūm pŭtăt ēssĕ mĭnārī

quām gĕrĕre ātquĕ sŭās ĭbĭ praēcōnsūmĕrĕ vīrēs.

Clāssĭs ăb Oēnŏpĭīs ĕtĭāmnūm Lŷctĭă mūrīs

spēctārī pŏtĕrāt, cūm plēnō cōncĭtă vēlō

Āttĭcă pūppĭs ădēst īn pōrtūsque īntrăt ămīcōs,

quaē Cĕphălūm pătrĭaēquĕ sĭmūl māndātă fĕrēbāt.

Aēăcĭdaē lōngō iŭvĕnēs pōst tēmpŏrĕ vīsūm

āgnōvērĕ tămēn Cĕphălūm dēxtrāsquĕ dĕdērĕ

īnquĕ pătrīs dūxērĕ dŏmūm; spēctābĭlĭs hērōs

ēt vĕtĕrīs rĕtĭnēns ĕtĭāmnūm pīgnŏră fōrmaē

īngrĕdĭtūr rāmūmquĕ tĕnēns pŏpŭlārĭs ŏlīvaē

ā dēxtrā laēvāquĕ dŭōs aētātĕ mĭnōrēs

māiŏr hăbēt, Clўtŏn ēt Būtēn, Pāllāntĕ crĕātōs.

Pōstquām cōngrēssūs prīmī sŭă vērbă tŭlērūnt,

Cēcrŏpĭdaē Cĕphălūs pĕrăgīt māndātă rŏgātquĕ

aūxĭlĭūm foēdūsquĕ rĕfērt ēt iūră părēntūm

īmpĕrĭūmquĕ pĕtī tōtīŭs Ăchāĭdŏs āddīt.

Sīc ŭbĭ māndātām iūvīt fācūndĭă caūsām,

Aēăcŭs, īn căpŭlō scēptrī nītēntĕ sĭnīstrā:

"Nē pĕtĭte aūxĭlĭūm, sēd sūmĭtĕ", dīxĭt "Ăthēnaē,

nēc dŭbĭē vīrēs, quās haēc hăbĕt īnsŭlă, vēstrās

dūcĭte ĕt ōmnĭă, quaē rērūm stătŭs īstĕ mĕārūm.

***

Rōbŏră nōn dēsūnt, sŭpĕrāt mĭhĭ mīlĕs ĕt hōstī.

Grātĭă dīs, fēlīx ĕt ĭnēxcūsābĭlĕ tēmpūs."

"Īmmo ĭtă sīt", Cĕphălūs "crēscāt tŭă cīvĭbŭs ōptō

ūrbs;" ăĭt "ādvĕnĭēns ĕquĭdēm mŏdŏ gaūdĭă cēpī,

cūm tām pūlchră mĭhī, tām pār aētātĕ iŭvēntūs

ōbvĭă prōcēssīt; mūltōs tămĕn īndĕ rĕquīrō,

quōs quōndām vīdī vēstrā prĭŭs ūrbĕ rĕcēptūs."

Aēăcŭs īngĕmŭīt trīstīque ĭtă vōcĕ lŏcūtūs:

"Flēbĭlĕ prīncĭpĭūm mĕlĭōr fōrtūnă sĕcūta ēst.

Hānc ŭtĭnām pōssēm vōbīs mĕmŏrārĕ sĭne īllō!

Ōrdĭnĕ nūnc rĕpĕtām; neū lōnga āmbāgĕ mŏrēr vōs,

ōssă cĭnīsquĕ iăcēnt, mĕmŏrī quōs mēntĕ rĕquīrīs;

ēt quŏtă pārs īllī rērūm pĕrĭērĕ mĕārūm!

Dīră lŭēs īrā pŏpŭlīs Iūnōnĭs ĭnīquaē

īncĭdĭt, ēxōsaē dīctās ā paēlĭcĕ tērrās.

Dūm vīsūm mōrtālĕ mălūm tāntaēquĕ lătēbāt

caūsă nŏcēns clādīs, pūgnātum ēst ārtĕ mĕdēndī;

ēxĭtĭūm sŭpĕrābăt ŏpēm, quaē vīctă iăcēbāt.

Prīncĭpĭō caēlūm spīssā cālīgĭnĕ tērrās

prēssĭt ĕt īgnāvōs īnclūsīt nūbĭbŭs aēstūs;

dūmquĕ quătēr iūnctīs ēxplēvīt cōrnĭbŭs ōrbēm

Lūnă, quătēr plēnūm tĕnŭātă rĕtēxŭĭt ōrbēm,

lētĭfĕrīs călĭdī spīrārūnt flātĭbŭs Aūstrī.

Cōnstăt ĕt īn fōntīs vĭtĭūm vēnīssĕ lăcūsquĕ

mīlĭăque īncūltōs sērpēntūm mūltă pĕr āgrōs

ērrāsse ātquĕ sŭīs flŭvĭōs tĕmĕrāssĕ vĕnēnīs.

Strāgĕ cănūm prīmō vŏlŭcrūmque ŏvĭūmquĕ bŏūmquĕ

īnquĕ fĕrīs sŭbĭtī dēprēnsă pŏtēntĭă mōrbī.

Cōncĭdĕre īnfēlīx vălĭdōs mīrātŭr ărātōr

īntĕr ŏpūs taūrōs mĕdĭōquĕ rĕcūmbĕrĕ sūlcō;

lānĭgĕrīs grĕgĭbūs bālātūs dāntĭbŭs aēgrōs

spōntĕ sŭā lānaēquĕ cădūnt ēt cōrpŏră tābēnt.

Ācĕr ĕquūs quōndām māgnaēque īn pūlvĕrĕ fāmaē

dēgĕnĕrāt pālmās vĕtĕrūmque ōblītŭs hŏnōrūm

ād praēsēpĕ gĕmīt lētō mŏrĭtūrŭs ĭnērtī.

Nōn ăpĕr īrāscī mĕmĭnīt, nōn fīdĕrĕ cūrsū

cērvă; nĕc ārmēntīs īncūrrĕrĕ fōrtĭbŭs ūrsī.

Ōmnĭă lānguŏr hăbēt; sīlvīsque āgrīsquĕ vĭīsquĕ

cōrpŏră foēdă iăcēnt; vītiāntŭr ŏdōrĭbŭs aūraē.

Mīră lŏquār; nōn īllă cănēs ăvĭdaēquĕ vŏlūcrēs,

nōn cānī tĕtĭgērĕ lŭpī; dīlāpsă lĭquēscūnt

āfflātūquĕ nŏcēnt ĕt ăgūnt cōntāgĭă lātē.

Pērvēnti ād mĭsĕrōs dāmnō grăvĭōrĕ cŏlōnōs

pēstĭs ĕt īn māgnaē dŏmĭnātūr moēnĭbŭs ūrbīs.

Vīscĕră tōrrēntūr prīmō flāmmaēquĕ lătēntīs

īndĭcĭūm rŭbŏr ēst ēt dūctŭs ănhēlĭtŭs īgnī;

āspĕră līnguă tŭmēt tĕpĭdīsque ārēntĭă vēntīs

ōră pătēnt aūraēquĕ grăvēs cāptāntŭr hĭātū.

Nōn strātūm, nōn ūllă pătī vēlāmĭnă pōssūnt,

dūră sĕd īn tērrā pōnūnt praēcōrdĭă, nēc fīt

cōrpŭs hŭmō gĕlĭdūm, sĕd hŭmūs dē cōrpŏrĕ fērvēt.

Nēc mŏdĕrātŏr ădēst īnque īpsōs saēvă mĕdēntēs

ērūmpīt clādēs ōbsūntque aūctōrĭbŭs ārtēs.

Quō prŏpĭōr quīsque ēst sērvītquĕ fĭdēlĭbŭs aēgrō,

īn pārtēm lētī cĭtĭūs vĕnĭt; ūtquĕ sălūtīs

spēs ăbĭīt fīnēmquĕ vĭdēnt īn fūnĕrĕ mōrbī,

īndūlgēnt ănĭmīs ēt nūllă, quĭd ūtĭlĕ, cūra ēst;

ūtĭle ĕnīm nĭhĭl ēst; pāssīm pŏsĭtōquĕ pŭdōrĕ

fōntĭbŭs ēt flŭvĭīs pŭtĕīsquĕ căpācĭbŭs haērēnt,

nēc sĭtĭs ēst ēxstīnctă prĭūs quām vītă bĭbēndō.

Īndĕ grăvēs mūltī nĕquĕūnt cōnsūrgĕre ĕt īpsīs

īmmōriūntŭr ăquīs; ălĭquīs tămĕn haūrĭt ĕt īllās.

Tāntăquĕ sūnt mĭsĕrīs īnvīsī taēdĭă lēctī,

prōsĭlĭūnt, aūt, sī prŏhĭbēnt cōnsīstĕrĕ vīrēs,

cōrpŏră dēvōlvūnt ĭn hŭmūm fŭgĭūntquĕ pĕnātēs

quīsquĕ sŭōs; sŭă cuīquĕ dŏmūs fūnēstă vĭdētūr,

ēt, quĭă caūsă lătēt, lŏcŭs ēst īn crīmĭnĕ pārvūs.

Sēmiănĭmēs ērrārĕ vĭīs, dūm stārĕ vălēbānt,

āspĭcĕrēs, flēntēs ălĭōs tērrāquĕ iăcēntēs

lāssăquĕ vērsāntēs sūprēmō lūmĭnă mōtū;

mēmbrăquĕ pēndēntīs tēndūnt ād sīdĕră caēlī,

hīc īllīc, ŭbĭ mōrs dēprēndĕrăt, ēxhālāntēs.

Quīd mĭhĭ tūnc ănĭmī fŭĭt? Ān, quōd dēbŭĭt ēssĕ,

ūt vītam ōdīssem ēt cŭpĕrēm pārs ēssĕ mĕōrūm?

Quō sē cūmque ăcĭēs ŏcŭlōrūm flēxĕrăt, īllīc

vūlgŭs ĕrāt strātūm, vĕlŭtī cūm pūtrĭă mōtīs

pōmă cădūnt rāmīs ăgĭtātāque īlĭcĕ glāndēs.

Tēmplă vĭdēs cōntrā grădĭbūs sūblīmĭă lōngīs;

Iūppĭtĕr īllă tĕnēt; quīs nōn āltārĭbŭs īllīs

īrrĭtă tūră dĕdīt? Quŏtĭēns prō cōniŭgĕ cōniūnx,

prō gnātō gĕnĭtōr, dūm vērbă prĕcāntĭă dīcīt,

nōn ēxōrātīs ănĭmām fīnīvĭt ĭn ārīs

īnquĕ mănū tūrīs pārs īncōnsūmptă rĕpērta ēst!

Ādmōtī quŏtĭēns tēmplīs, dūm vōtă săcērdōs

cōncĭpĭt ēt fūndīt tūrum īntēr cōrnŭă vīnūm,

haūd ēxspēctātō cĕcĭdērūnt vūlnĕrĕ taūrī!

Īpse ĕgŏ sācră Iŏvī prō mē pătrĭāquĕ trĭbūsquĕ

cūm făcĕrēm nātīs, mūgītūs vīctĭmă dīrōs

ēdĭdĭt ēt sŭbĭtō cōllāpsă sĭne īctĭbŭs ūllīs

ēxĭgŭō tīnxīt sūbiēctōs sānguĭnĕ cūltrōs.

Ēxtă quŏque aēgră nŏtās vērī mŏnĭtūsquĕ dĕōrūm

pērdĭdĕrānt; trīstēs pĕnĕtrānt ād vīscĕră mōrbī.

Āntĕ săcrōs vīdī prōiēctă cădāvĕră pōstēs;

ānte īpsās, quō mōrs fŏrĕt īnvĭdĭōsĭŏr, ārās

pārs ănĭmām lăquĕō claūdūnt mōrtīsquĕ tĭmōrēm

mōrtĕ fŭgānt ūltrōquĕ vŏcānt vĕnĭēntĭă fātă.

Cōrpŏră mīssă nĕcī nūllīs dē mōrĕ fĕrūntūr

fūnĕrĭbūs; nĕque ĕnīm căpĭēbānt fūnĕră pōrtaē;

aūt ĭnhŭmātă prĕmūnt tērrās, aūt dāntŭr ĭn āltōs

īndōtātă rŏgōs; ēt iām rĕvĕrēntĭă nūlla ēst

dēquĕ rŏgīs pūgnānt ălĭēnīsque īgnĭbŭs ārdēnt.

Quī lăcrĭmēnt, dēsūnt īndēflētaēquĕ văgāntūr

nātōrūmquĕ vĭrūmque ănĭmaē iŭvĕnūmquĕ sĕnūmquĕ,

nēc lŏcŭs īn tŭmŭlōs, nēc sūffĭcĭt ārbŏr ĭn īgnēs.

Āttŏnĭtūs tāntō mĭsĕrārūm tūrbĭnĕ rērūm:

"Iūppĭtĕr ō!" dīxī "sī tē nōn fālsă lŏquūntūr

dīctă sŭb āmplēxūs Aēgīnae Āsōpĭdŏs īssĕ,

nēc tē, māgnĕ pătēr, nōstrī pŭdĕt ēssĕ părēntēm,

aūt mĭhĭ rēddĕ mĕōs, aūt mē quŏquĕ cōndĕ sĕpūlcrō."

Īllĕ nŏtām fūlgōrĕ dĕdīt tŏnĭtrūquĕ sĕcūndō.

"Āccĭpĭō sīntque īstă, prĕcōr, fēlīcĭă mēntīs

sīgnă tŭaē;" dīxī "quōd dās mĭhĭ, pīgnĕrŏr ōmēn."

Fōrtĕ fŭīt iūxtā pătŭlīs rārīssĭmă rāmīs

sācră Iŏvī quērcūs dē sēmĭnĕ Dōdōnaēō.

Hīc nōs frūgĭlĕgās āspēxĭmŭs āgmĭnĕ lōngō

grānde ŏnŭs ēxĭgŭō fōrmīcās ōrĕ gĕrēntēs

rūgōsōquĕ sŭūm sērvāntēs cōrtĭcĕ cāllēm.

Dūm nŭmĕrūm mīrōr: "Tŏtĭdēm, pătĕr ōptĭmĕ," dīxī

"tū mĭhĭ dā cīvēs ĕt ĭnānĭă moēnĭă sūpplē."

Īntrĕmŭīt rāmīsquĕ sŏnūm sĭnĕ flāmĭnĕ mōtīs

āltă dĕdīt quērcūs; păvĭdō mĭhĭ mēmbră tĭmōrĕ

hōrrŭĕrānt stābāntquĕ cŏmaē; tămĕn ōscŭlă tērraē

rōbŏrĭbūsquĕ dĕdī nēc mē spērārĕ fătēbār;

spērābām tămĕn ātque ănĭmō mĕă vōtă fŏvēbām.

Nōx sŭbĭt ēt cūrīs ēxērcĭtă cōrpŏră sōmnūs

ōccŭpăt; ānte ŏcŭlōs ĕădēm mĭhĭ quērcŭs ădēssĕ

ēt rāmī tŏtĭdēm tŏtĭdēmque ănĭmālĭă rāmīs

fērrĕ sŭīs vīsa ēst părĭtērquĕ trĕmēscĕrĕ mōtū

grānĭfĕrūmque āgmēn sūbiēctīs spārgĕre ĭn ārvīs;

crēscĕrĕ quōd sŭbĭtō māiūs māiūsquĕ vĭdētūr

āc sē tōllĕre hŭmō rēctōque āssīstĕrĕ trūncō

ēt măcĭēm nŭmĕrūmquĕ pĕdūm nīgrūmquĕ cŏlōrēm

pōnĕre ĕt hūmānām mēmbrīs īndūcĕrĕ fōrmām.

Sōmnŭs ăbīt; dāmnō vĭgĭlāns mĕă vīsă quĕrōrquĕ

īn sŭpĕrīs ŏpĭs ēssĕ nĭhīl; ăt ĭn aēdĭbŭs īngēns

mūrmŭr ĕrāt vōcēsque hŏmĭnum ēxaūdīrĕ vĭdēbār

iām mĭhĭ dēsuētās; dūm sūspĭcŏr hās quŏquĕ sōmnī

ēssĕ, vĕnīt Tĕlămōn prŏpĕrūs fŏrĭbūsquĕ rĕclūsīs:

"Spēquĕ fĭdēquĕ, pătēr," dīxīt "māiōră vĭdēbīs.

Ēgrĕdĕre." Ēgrĕdĭōr; quālēsque ĭn ĭmāgĭnĕ sōmnī

vīsŭs ĕrāt vīdīssĕ vĭrōs, ēx ōrdĭnĕ tālēs

āspĭcĭō nōscōque; ădĕūnt rēgēmquĕ sălūtānt.

Vōtă Iŏvī sōlvō pŏpŭlīsquĕ rĕcēntĭbŭs ūrbēm

pārtĭŏr ēt văcŭōs prīscīs cūltōrĭbŭs āgrōs

Mŷrmĭdŏnāsquĕ vŏcō nĕc ŏrīgĭnĕ nōmĭnă fraūdō.

Cōrpŏră vīdīstī; mōrēs, quōs āntĕ gĕrēbānt,

nūnc quŏque hăbēnt; pārcūm gĕnŭs ēst pātiēnsquĕ lăbōrūm

quaēsītīquĕ tĕnāx ēt quōd quaēsītă rĕsērvēt.

Hī te ād bēllă părēs ānnīs ănĭmīsquĕ sĕquēntūr,

cūm prīmūm, quī tē fēlīcĭtĕr āttŭlĭt, Eūrūs"

(Eūrŭs ĕnim āttŭlĕrāt) "fŭĕrīt mūtātŭs ĭn Aūstrōs."

Tālĭbŭs ātque ălĭīs lōngūm sērmōnĭbŭs īllī

īmplēvērĕ dĭēm; lūcīs pārs ōptĭmă mēnsaē

ēst dătă, nōx sōmnīs; iŭbăr aūrĕŭs ēxtŭlĕrāt sōl,

flābăt ădhūc Eūrūs rĕdĭtūrăquĕ vēlă tĕnēbāt;

ād Cĕphălūm Pāllāntĕ sătī, cuī grāndĭŏr aētās,

ād rēgēm Cĕphălūs sĭmŭl ēt Pāllāntĕ crĕātī

cōnvĕnĭūnt; sĕd ădhūc rēgēm sŏpŏr āltŭs hăbēbāt.

Ēxcĭpĭt Aēăcĭdēs īllōs īn līmĭnĕ Phōcūs;

nām Tĕlămōn frātērquĕ vĭrōs ād bēllă lĕgēbānt;

Phōcŭs ĭn īntĕrĭūs spătĭūm pūlchrōsquĕ rĕcēssūs

Cēcrŏpĭdās dūcīt, cūm quīs sĭmŭl īpsĕ rĕsēdīt.

Āspĭcĭt Aēŏlĭdēn īgnōta ēx ārbŏrĕ fāctūm

fērrĕ mănū iăcŭlūm, cūiūs fŭĭt aūrĕă cūspīs.

Paūcă prĭūs mĕdĭīs sērmōnĭbŭs īllĕ lŏcūtūs:

"Sūm nĕmŏrūm stŭdĭōsŭs" ăīt "caēdīsquĕ fĕrīnaē;

quā tămĕn ē sīlvās tĕnĕās hāstīlĕ rĕcīsūm,

iāmdūdūm dŭbĭtō; cērtē sī frāxĭnŭs ēssēt,

fūlvă cŏlōrĕ fŏrēt; sī cōrnūs, nōdŭs ĭnēssēt.

Ūndĕ sĭt, īgnōrō, sēd nōn fōrmōsĭŭs īstō

vīdērūnt ŏcŭlī tēlūm iăcŭlābĭlĕ nōstrī."

Ēxcĭpĭt Āctaēīs ē frātrĭbŭs āltĕr ĕt:"Ūsūm

māiōrēm spĕcĭē mīrābĕrĕ" dīxĭt "ĭn īstō.

Cōnsĕquĭtūr quōdcūmquĕ pĕtīt fōrtūnăquĕ mīssūm

nōn rĕgĭt ēt rĕvŏlāt nūllō rĕfĕrēntĕ crŭēntūm."

Tūm vērō iŭvĕnīs Nērēĭŭs ōmnĭă quaērīt,

cūr sĭt ĕt ūndĕ dătūm, quīs tāntī mūnĕrĭs aūctōr.

Quaē pătĭtūr pŭdŏr īllĕ rĕfērt ēt cētĕră nārrāt;

quā tŭlĕrīt mērcēdĕ, sĭlēt tāctūsquĕ dŏlōrĕ

cōniŭgĭs āmīssaē lăcrĭmīs ĭtă fātŭr ŏbōrtīs:

"Hōc mē, nātĕ dĕā, (quīs pōssīt crēdĕrĕ?) tēlūm

flērĕ făcīt făcĭētquĕ dĭū, sī vīvĕrĕ nōbīs

fātă dĭū dĕdĕrīnt; hōc mē cūm cōniŭgĕ cārā

pērdĭdĭt; hōc ŭtĭnām cārvīssēm mūnĕrĕ sēmpēr!

Prōcrĭs ĕrāt, sī fōrtĕ măgīs pērvēnĭt ăd aūrēs

Ōrĭthўīă tŭās, rāptaē sŏrŏr Ōrĭthўīaē;

sī făcĭēm mōrēsquĕ vĕlīs cōnfērrĕ dŭārūm,

dīgnĭŏr īpsă răpī; pătĕr hānc mĭhĭ iūnxĭt Ĕrēchtheūs,

hānc mĭhĭ iūnxĭt ămōr; fēlīx dīcēbăr ĕrāmquĕ.

Nōn ĭtă dīs vīsum ēst, aūt nūnc quŏquĕ fōrsĭtăn ēssēm.

Āltĕr ăgēbātūr pōst sācră iŭgālĭă mēnsīs,

cūm mē cōrnĭgĕrīs tēndēntēm rētĭă cērvīs

vērtĭcĕ dē sūmmō sēmpēr flōrēntĭs Hўmēttī

lūtĕă mānĕ vĭdēt pūlsīs Aūrōră tĕnēbrīs

īnvītūmquĕ răpīt; lĭcĕāt mĭhĭ vēră rĕfērrĕ

pācĕ dĕaē; quōd sīt rŏsĕō spēctābĭlĭs ōrĕ,

quōd tĕnĕāt lūcīs, tĕnĕāt cōnfīnĭă nōctīs,

nēctărĕīs quŏd ălātŭr ăquīs, ĕgŏ Prōcrĭn ămābām,

pēctŏrĕ Prōcrĭs ĕrāt, Prōcrīs mĭhĭ sēmpĕr ĭn ōrĕ.

Sācră tŏrī cŏĭtūsquĕ nŏvōs thălămōsquĕ rĕcēntīs

prīmăquĕ dēsērtī rĕfĕrēbām foēdĕră lēctī.

Mōtă dĕa ēst ēt: "Sīstĕ tŭās, īngrātĕ, quĕrēllās;

Prōcrĭn hăbē;" dīxīt "quōdsī mĕă prōvĭdă mēns ēst,

nōn hăbŭīssĕ vŏlēs;" mēque īlli īrātă rĕmīsīt.

Dūm rĕdĕō mēcūmquĕ dĕaē mĕmŏrātă rĕtrāctō,

ēssĕ mĕtūs coēpīt, nē iūră iŭgālĭă cōniūnx

nōn bĕnĕ sērvāssēt; făcĭēs aētāsquĕ iŭbēbāt

crēdĕre ădūltĕrĭūm, prŏhĭbēbānt crēdĕrĕ mōrēs.

Sēd tămĕn āfŭĕrām, sĕd ĕt haēc ĕrăt, ūndĕ rĕdībām,

crīmĭnĭs ēxēmplūm, sēd cūnctă tĭmēmŭs ămāntēs.

Quaērĕrĕ, quōd dŏlĕām, stătŭō dōnīsquĕ pŭdīcām

sōllĭcĭtārĕ fĭdēm; făvĕt huīc Aūrōră tĭmōrī

īmmūtātquĕ mĕām (vĭdĕōr sēnsīssĕ) fĭgūrām.

Pāllădĭās ĭnĕō nōn cōgnōscēndŭs Ăthēnās

īngrĕdĭōrquĕ dŏmūm; cūlpā dŏmŭs īpsă cărēbāt

cāstăquĕ sīgnă dăbāt dŏmĭnōque ĕrăt ānxĭă rāptō;

vīx ădĭtūs pēr mīllĕ dŏlōs ăd Ĕrēchthĭdă fāctūs.

Ūt vīdi, ōbstŭpŭī mĕdĭtātăquĕ paēnĕ rĕlīquī

tēmptāmēntă fĭdē; mălĕ mē quīn vēră fătērēr

cōntĭnŭī, mălĕ quīn, ŭt ŏpōrtŭĭt, ōscŭlă fērrēm.

Trīstĭs ĕrāt (sēd nūllă tămēn fōrmōsĭŏr īllā

ēssĕ pŏtēst trīstī) dēsīdĕrĭōquĕ dŏlēbāt

cōniŭgĭs ābrēptī; tū cōllĭgĕ quālĭs ĭn īllā

Phōcĕ, dĕcōr fŭĕrīt, quām sīc dŏlŏr īpsĕ dĕcēbāt.

Quīd rĕfĕrām, quŏtĭēns tēmptāmĭnă nōstră pŭdīcī

rēppŭlĕrīnt mōrēs? Quŏtĭēns "ĕgŏ" dīxĕrĭt "ūnī

sērvŏr; ŭbīcūmque ēst, ūnī mĕă gaūdĭă sērvō?"

Cuī nōn īstă fĭdē sătĭs ēxpĕrĭēntĭă sānō

māgnă fŏrēt? Nōn sūm cōntēntŭs ĕt īn mĕă pūgnō

vūlnĕră, dūm cēnsūs dărĕ mē prō nōctĕ lŏquēndō

mūnĕrăque aūgēndō tāndēm dŭbĭtārĕ cŏēgī.

Ēxclāmō: "Mălĕ fīctŭs ădēst, mălĕ fīctŭs ădūltēr;

vērŭs ĕrām cōniūnx; mē, pērfĭdă, tēstĕ tĕnērīs."

Īllă nĭhīl; tăcĭtō tāntūmmŏdŏ vīctă pŭdōrĕ

īnsĭdĭōsă mălō cūm cōniŭgĕ līmĭnă fūgīt

ōffēnsāquĕ mĕī gĕnŭs ōmnĕ pĕrōsă vĭrōrūm

mōntĭbŭs ērrābāt, stŭdĭīs ŏpĕrātă Dĭānaē.

Tūm mĭhĭ dēsērtō vĭŏlēntĭŏr īgnĭs ăd ōssă

pērvĕnĭt; ōrābām vĕnĭam ēt pēccāssĕ fătēbār

ēt pŏtŭīssĕ dătīs sĭmĭlī sūccūmbĕrĕ cūlpaē

mē quŏquĕ mūnĕrĭbūs, sī mūnĕră tāntă dărēntūr.

Hōc mĭhĭ cōnfēssō, laēsūm prĭŭs ūltă pŭdōrēm,

rēddĭtŭr ēt dūlcīs cōncōrdĭtĕr ēxĭgĭt ānnōs.

Dāt mĭhĭ praētĕrĕā, tāmquām sē pārvă dĕdīssēt

dōnă, cănēm mūnūs, quēm cūm sŭă trādĕrĕt īllī

Cŷnthĭă: "Cūrrēndō sŭpĕrābīt" dīxĕrăt "ōmnēs."

Dāt sĭmŭl ēt iăcŭlūm, mănĭbūs quōd (cērnĭs) hăbēmūs.

Āccĭpĕ mīrāndūm; nŏvĭtātĕ mŏvēbĕrĕ fāctī.

Cārmĭnă Lāĭădēs nōn īntēllēctă prĭōrūm

sōlvĕrăt īngĕnĭīs ēt praēcĭpĭtātă iăcēbāt

īmmĕmŏr āmbāgūm vātēs ōbscūră sŭārūm.

[Scīlĭcĕt ālmă Thĕmīs nēc tālĭă līnquĭt ĭnūltă.]

Prōtĭnŭs Āŏnĭīs īmmīttĭtŭr āltĕră Thēbīs

pēstĭs ĕt ēxĭtĭō mūltī pĕcŏrūmquĕ sŭōquĕ

rūrĭgĕnaē pāvērĕ fĕrām; vīcīnă iŭvēntūs

vēnĭmŭs ēt lātōs īndāgĭnĕ cīnxĭmŭs āgrōs.

Īllĕ lĕvī vēlōx sŭpĕrābāt rētĭă sāltū

sūmmăquĕ trānsībāt pŏsĭtārūm lībă plăgārūm.

Cōpŭlă dētrăhĭtūr cănĭbūs; quōs īllă sĕquēntīs

ēffŭgĭt ēt coētūm nōn sēgnĭŏr ālĭtĕ lūdīt.

Pōscŏr ĕt īpsĕ mĕūm cōnsēnsū Laēlăpă māgnō;

mūnĕrĭs hōc nōmēn; iāmdūdūm vīncŭlă pūgnāt

ēxŭĕre īpsĕ sĭbī cōllōquĕ mŏrāntĭă tēndīt.

Vīx bĕnĕ mīssŭs ĕrāt nēc iām pŏtĕrāmŭs, ŭbi ēssēt,

scīrĕ; pĕdūm călĭdūs vēstīgĭă pūlvĭs hăbēbāt,

īpse ŏcŭlīs ērēptŭs ĕrāt; nōn ōcĭŏr īllō

hāstă nĕc ēxūtaē cōntōrtō vērbĕrĕ glāndīs

nēc Gōrtŷnĭăcō călămūs lĕvĭs ēxĭt ăb ārcū.

Cōllĭs ăpēx mĕdĭī sūbiēctīs īmmĭnĕt ārvīs.

Tōllŏr ĕō căpĭōquĕ nŏvī spēctācŭlă cūrsūs,

quō mŏdŏ dēprēndī, mŏdŏ sē sūbdūcĕre ăb īpsō

vūlnĕrĕ vīsă fĕra ēst; nēc līmĭtĕ cāllĭdă rēctō

īn spătĭūmquĕ fŭgīt, sēd dēcĭpĭt ōră sĕquēntīs

ēt rĕdĭt īn gŷrūm, nē sīt sŭŭs īmpĕtŭs hōstī.

Īmmĭnĕt hīc sĕquĭtūrquĕ părēm sĭmĭlīsquĕ tĕnēntī

nōn tĕnĕt ēt vānōs ēxērcĕt ĭn āĕră mōrsūs.

Ād iăcŭlī vērtēbăr ŏpēm; quōd dēxtĕră lībrāt

dūm mĕă, dūm dĭgĭtōs āmēntīs āddĕrĕ tēmptō,

lūmĭnă dēflēxī rĕvŏcātăquĕ rūrsŭs ĕōdēm

rēttŭlĕram; ēt mĕdĭō, mīrūm! dŭŏ mārmŏră cāmpō

āspĭcĭō; fŭgĕre hōc, īllūd lātrārĕ pŭtārēs.

Scīlĭcĕt īnvīctōs āmbō cērtāmĭnĕ cūrsūs

ēssĕ dĕūs vŏlŭīt, sīquīs dĕŭs ādfŭĭt īllīs."

Hāctĕnŭs ēt tăcŭīt. "Iăcŭlō quōd crīmĕn ĭn īpso ēst?"

Phōcŭs ăīt; iăcŭlī sīc crīmĭnă rēddĭdĭt īllĕ:

"Gaūdĭă prīncĭpĭūm nōstrī sūnt, Phōcĕ, dŏlōrīs;

īllă prĭūs rĕfĕrām; iŭvăt ō mĕmĭnīssĕ bĕātī

tēmpŏrĭs, Aēăcĭdā, quō prīmōs rītĕ pĕr ānnōs

cōniŭge ĕrām fēlīx, fēlīx ĕrăt īllă mărītō.

Mūtŭă cūră dŭōs ĕt ămōr sŏcĭālĭs hăbēbāt

nēc Iŏvĭs īllă mĕō thălămōs praēfērrĕt ămōrī

nēc, quaē mē căpĕrēt, nōn sī Vĕnŭs īpsă vĕnīrēt,

ūlla ĕrăt; aēquālēs ūrēbānt pēctŏră flāmmaē.

Sōlĕ fĕrē rădĭīs fĕrĭēntĕ căcūmĭnă prīmīs

vēnātum īn sīlvās iŭvĕnālĭtĕr īrĕ sŏlēbām;

nēc mēcūm fămŭlī nĕc ĕquī nēc nārĭbŭs ācrēs

īrĕ cănēs nēc līnă sĕquī nōdōsă sŏlēbānt;

tūtŭs ĕrām iăcŭlō; sēd cūm sătĭātă fĕrīnaē

dēxtĕră caēdĭs ĕrāt, rĕpĕtēbām frīgŭs ĕt ūmbrās

ēt, quaē dē gĕlĭdīs ēxībāt vāllĭbŭs, aūrām.

Aūră pĕtēbātūr mĕdĭō mĭhĭ lēnĭs ĭn aēstū,

aūram ēxspēctābām; rĕquĭēs ĕrăt īllă lăbōrī.

"Aūră" (rĕcōrdŏr ĕnīm) "vĕnĭās" cāntārĕ sŏlēbām

"mēquĕ iŭvēs īntrēsquĕ sĭnūs, grātīssĭmă, nōstrōs,

ūtquĕ făcīs, rĕlĕvārĕ vĕlīs, quĭbŭs ūrĭmŭr, aēstūs."

Fōrsĭtăn āddĭdĕrīm (sīc mē mĕă fātă trăhēbānt)

blāndĭtĭās plūrēs ēt "tū mĭhĭ māgnă vŏlūptās"

dīcĕrĕ sīm sŏlĭtūs "tū mē rĕfĭcīsquĕ fŏvēsquĕ;

tū făcĭs ūt sīlvās, ŭt ămēm lŏcă sōlă mĕōquĕ

spīrĭtŭs īstĕ tŭūs sēmpēr căpĭātŭr ăb ōrĕ."

Vōcĭbŭs āmbĭgŭīs dēcēptām praēbŭĭt aūrēm

nēscĭŏ quīs nōmēnque aūraē tām saēpĕ vŏcātūm

ēssĕ pŭtāt nŷmphaē, nŷmphām mĭhĭ crēdĭt ămārī.

Crīmĭnĭs ēxtēmplō fīctī tĕmĕrārĭŭs īndēx

Prōcrĭn ădīt līnguāquĕ rĕfērt aūdītă sŭsūrră.

Crēdŭlă rēs ămŏr ēst; sŭbĭtō cōllāpsă dŏlōrĕ,

ūt mĭhĭ nārrātūr, cĕcĭdīt lōngōquĕ rĕfēctă

tēmpŏrĕ sē mĭsĕrām, sē fātī dīxĭt ĭnīquī

dēquĕ fĭdē quēsta ēst; ēt crīmĭnĕ cōncĭtă vānō

quōd nĭhĭl ēst mĕtŭīt, mĕtŭīt sĭnĕ cōrpŏrĕ nōmēn

ēt dŏlĕt īnfēlīx vĕlŭtī dē paēlĭcĕ vērā.

Saēpĕ tămēn dŭbĭtāt spērātquĕ mĭsērrĭmă fāllī

īndĭcĭōquĕ fĭdēm nĕgăt ēt, nĭsĭ vīdĕrĭt īpsă,

dāmnātūră sŭī nōn ēst dēlīctă mărītī.

Pōstĕră dēpŭlĕrānt Aūrōraē lūmĭnă nōctēm;

ēgrĕdĭōr sīlvāmquĕ pĕtō vīctōrquĕ pĕr hērbās:

"Aūră, vĕnī" dīxī "nōstrōquĕ mĕdērĕ lăbōrī;"

ēt sŭbĭtō gĕmĭtūs īntēr mĕă vērbă vĭdēbār

nēscĭŏ quōs aūdīssĕ. "Vĕnī," tămĕn "ōptĭmă," dīcēns,

frōndĕ lĕvēm rūrsūs strĕpĭtūm făcĭēntĕ cădūcā,

sūm rătŭs ēssĕ fĕrām tēlūmquĕ vŏlātĭlĕ mīsī.

Prōcrĭs ĕrāt mĕdĭōquĕ tĕnēns īn pēctŏrĕ vūlnūs:

"Eī mĭhĭ!" cōnclāmāt; vōx ēst ŭbĭ cōgnĭtă fīdaē

cōniŭgĭs, ād vōcēm praēcēps āmēnsquĕ cŭcūrrī.

Sēmiănĭmem ēt spārsās foēdāntēm sānguĭnĕ vēstēs

ēt sŭă, mē mĭsĕrūm! dē vūlnĕrĕ dōnă trăhēntēm

īnvĕnĭō cōrpūsquĕ mĕō mĭhĭ cārĭŭs ūlnīs

mōllĭbŭs āttōllō scīssāque ā pēctŏrĕ vēstĕ

vūlnĕră saēvă lĭgō cōnōrque ĭnhĭbērĕ crŭōrēm;

neū mē mōrtĕ sŭā scĕlĕrātūm dēsĕrăt, ōrō.

Vīrĭbŭs īllă cărēns ēt iām mŏrĭbūndă cŏēgīt

haēc sē paūcă lŏquī: "Pēr nōstrī foēdĕră lēctī

pērquĕ dĕōs sūpplēx ōrō sŭpĕrōsquĕ mĕōsquĕ,

pēr sīquīd mērvī dē tē bĕnĕ pērquĕ mănēntēm

nūnc quŏquĕ, cūm pĕrĕō, caūsām mĭhĭ mōrtĭs, ămōrēm,

nē thălămīs Aūrām pătĭāre īnnūbĕrĕ nōstrīs."

Dīxĭt ĕt ērrōrēm tūm dēnĭquĕ nōmĭnĭs ēssĕ

ēt sēnsi ēt dŏcŭī; sēd quīd dŏcŭīssĕ iŭvābāt?

Lābĭtŭr ēt pārvaē fŭgĭūnt cūm sānguĭnĕ vīrēs

dūmque ălĭquīd spēctārĕ pŏtēst, mē spēctăt ĕt īn mē

īnfēlīcem ănĭmām nōstrōque ēxhālăt ĭn ōrĕ;

sēd vūltū mĕlĭōrĕ mŏrī sēcūră vĭdētūr."

Flēntĭbŭs haēc lăcrĭmāns hērōs mĕmŏrābăt; ĕt ēccĕ

Aēăcŭs īngrĕdĭtūr dŭplĭcī cūm prōlĕ nŏvōquĕ

mīlĭtĕ, quēm Cĕphălūs cūm fōrtĭbŭs āccĭpĭt ārmīs.

Iamque fretum Minyae Pagasaea puppe secabant

perpetuaque trahens inopem sub nocte senectam

Phineus visus erat iuvenesque Aquilone creati

virgineas volucres miseri senis ore fugarant

multaque perpessi claro sub Iasone tandem

contigerant rapidas limosi Phasidos undas.

Dumque adeunt regem Phrixeaque vellera poscunt

visque datur Minyis magnorum horrenda laborum,

concipit interea validos Aeetias ignes

et luctata diu, postquam ratione furorem

vincere non poterat: "Frustra, Medea, repugnas;

nescio quis deus obstat;" ait "mirumque nisi hoc est,

aut aliquid certe simile huic, quod amare vocatur.

Nam cur iussa patris nimium mihi dura videntur?

Sunt quoque dura nimis. Cur, quem modo denique vidi,

ne pereat timeo? Quae tanti causa timoris?

Excute virgineo conceptas pectore flammas,

si potes, infelix. Si possem, sanior essem;

sed trahit invitam nova vis aliudque cupido,

mens aliud suadet; video meliora proboque,

deteriora sequor. Quid in hospite, regia virgo,

ureris et thalamos alieni concipis orbis?

Haec quoque terra potest, quod ames, dare. Vivat an ille

occidat, in dis est. Vivat tamen; idque precari

vel sine amore licet; quid enim commisit Iason?

Quem, nisi crudelem, non tangat Iasonis aetas

et genus et virtus? Quem non, ut cetera desint,

ore movere potest? Certe mea pectora movit.

At nisi opem tulero, taurorum afflabitur ore

concurretque suae segetis tellure creatis

hostibus, ut avido dabitur fera praeda draconi.

Hoc ego si patiar, tum me de tigride natam,

tum ferrum et scopulos gestare in corde fatebor.

Cur non et specto pereuntem oculosque videndo

conscelero? Cur non tauros exhortor in illum

terrigenasque feros insopitumque draconem?

Di meliora velint! Quamquam non ista precanda,

sed facienda mihi. Prodamne ego regna parentis

atque ope nescio quis servabitur advena nostra,

ut per me sospes sine me det lintea ventis

virque sit alterius, poenae Medea relinquar?

Si facere hoc aliamve potest praeponere nobis,

occidat ingratus. Sed non is vultus in illo,

non ea nobilitas animo est, ea gratia formae

ut timeam fraudem meritique oblivia nostri;

et dabit ante fidem cogamque in foedera testes

esse deos. Quid tuta times? Accingere et omnem

pelle moram; tibi se semper debebit Iason,

te face sollemni iunget sibi perque Pelasgas

servatrix urbes matrum celebrabere turba.

Ergo ego germanam fratremque patremque deosque

et natale solum, ventis ablata, relinquam?

Nempe pater saevus, nempe est mea barbara tellus,

frater adhuc infans; stant mecum vota sororis;

maximus intra me deus est. Non magna relinquam,

magna sequar; titulum servatae pubis Achivae

notitiamque loci melioris et oppida, quorum

hic quoque fama viget, cultusque artesque locorum,

quemque ego cum rebus quas totus possidet orbis

Aesoniden mutasse velim; quo coniuge felix

et dis cara ferar et vertice sidera tangam.

Quid quod nescio qui mediis incurrere in undis

dicuntur montes ratibusque inimica Charybdis

nunc sorbere fretum, nunc reddere, cinctaque saevis

Scylla rapax canibus Siculo latrare profundo?

Nempe tenens quod amo gremioque in Iasonis haerens

per freta longa ferar; nihil illum amplexa timebo,

aut, siquid metuam, metuam de coniuge solo.

Coniugiumque putas speciosaque nomina culpae

imponis, Medea, tuae? Quin aspice quantum

aggrediare nefas et, dum licet, effuge crimen."

Dixit et ante oculos rectum pietasque pudorque

constiterant et victa dabat iam terga Cupido.

Ibat ad antiquas Hecates Perseidos aras,

quas nemus umbrosum secretaque silva tegebat,

et iam fortis erat pulsusque resederat ardor,

cum videt Aesoniden, exstinctaque flamma reluxit;

erubuere genae totoque recanduit ore,

utque solet ventis alimenta assumere quaeque

parva sub inducta latuit scintilla favilla

crescere et in veteres agitata resurgere vires,

sic iam lenis amor, iam quem languere putares,

ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit;

et casu solito formosior Aesone natus

illa luce fuit; posses ignoscere amanti.

Spectat et in vultu veluti tum denique viso

lumina fixa tenet nec se mortalia demens

ora videre putat nec se declinat ab illo.

Ut vero coepitque loqui dextramque prehendit

hospes et auxilium submissa voce rogavit

promisitque torum, lacrimis ait illa profusis:

"Quid faciam, video; nec me ignorantia veri

decipiet, sed amor. Servabere munere nostro;

servatus promissa dato." Per sacra triformis

ille deae lucoque foret quod numen in illo

perque patrem soceri cernentem cuncta futuri

eventusque suos, per tanta pericula iurat.

Creditus accepit cantatas protinus herbas

edidicitque usum laetusque in tecta recessit.

Postera depulerat stellas aurora micantes;

conveniunt populi sacrum Mavortis in arvum

consistuntque iugis; medio rex ipse resedit

agmine purpureus sceptroque insignis eburno.

Ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant

aeripedes tauri tactaeque vaporibus herbae

ardent; utque solent pleni resonare camini,

aut ubi terrena silices fornace soluti

concipiunt ignem liquidarum aspergine aquarum;

pectora sic intus clausas volventia flammas

gutturaque usta sonant; tamen illis Aesone natus

obvius it. Vertere truces venientis ad ora

terribiles vultus praefixaque cornua ferro

pulvereumque solum pede pulsavere bisulco

fumificisque locum mugitibus impleverunt.

Deriguere metu Minyae; subit ille nec ignes

sensit anhelatos (tantum medicamina possunt)

pendulaque audaci mulcet palearia dextra

suppositosque iugo pondus grave cogit aratri

ducere et insuetum ferro proscindere campum.

Mirantur Colchi; Minyae clamoribus augent

adiciuntque animos. Galea tum sumit aëna

vipereos dentes et aratos spargit in agros.

Semina mollit humus valido praetincta veneno

et crescunt fiuntque sati nova corpora dentes.

Utque hominis speciem materna sumit in alvo

perque suos intus numeros componitur infans

nec nisi maturus communes exit in auras;

sic ubi visceribus gravidae telluris imago

effecta est hominis, feto consurgit in arvo,

quodque magis mirum est, simul edita concutit arma.

Quos ubi viderunt peracutae cuspidis hastas

in caput Haemonii iuvenis torquere parantes,

demisere metu vultumque animumque Pelasgi.

Ipsa quoque extimuit quae totum fecerat illum;

utque peti vidit iuvenem tot ab hostibus unum,

palluit et subito sine sanguine frigida sedit;

neve parum valeant a se data gramina, carmen

auxiliare canit secretasque advocat artes.

Ille gravem medio silicem iaculatus in hostes

a se depulsum Martem convertit in ipsos;

terrigenae pereunt per mutua vulnera fratres

civilique cadunt acie. Gratantur Achivi

victoremque tenent avidisque amplexibus haerent.

tu quoque victorem complecti, barbara, velles;

obstitit incoepto pudor; at complexa fuisses,

sed te, ne faceres, tenuit reverentia famae.

Quod licet, affectu tacito laetaris agisque

carminibus grates et dis auctoribus horum.

Pervigilem superest herbis sopire draconem,

qui crista linguisque tribus praesignis et uncis

dentibus horrendus custos erat arboris aureae.

Hunc postquam sparsit Lethaei gramine suci

verbaque ter dixit placidos facientia somnos,

quae mare turbatum, quae concita flumina sistunt,

somnus in ignotos oculos ubi venit, et auro

heros Aesonius potitur spolioque superbus,

muneris auctorem secum, spolia altera, portans,

victor Iolciacos tetigit cum coniuge portus.

Haemoniae matres pro gnatis dona receptis

grandaevique ferunt patres congestaque flamma

tura liquefaciunt inductaque cornibus aurum

victima vota facit; sed abest gratantibus Aeson,

iam propior leto fessusque senilibus annis;

cum sic Aesonides: "O cui debere salutem

confiteor, coniunx, quamquam mihi cuncta dedisti,

excessitque fidem meritorum summa tuorum;

si tamen hoc possunt, (quid enim non carmina possunt?)

deme meis annis et demptos adde parenti."

Nec tenuit lacrimas; mota est pietate rogantis

dissimilemque animum subiit Aeeta relictus.

Non tamen affectus talis confessa: "Quod" inquit

"excidit ore tuo, coniunx, scelus? Ergo ego cuiquam

posse tuae videor spatium transcribere vitae?

Nec sinat hoc Hecate, nec tu petis aequa; sed isto

quod petis experiar maius dare munus, Iason.

Arte mea soceri longum temptabimus aevum,

non annis renovare tuis, modo diva triformis

adiuvet et praesens ingentibus annuat ausis."

Tres aberant noctes ut cornua tota coirent

efficerentque orbem; postquam plenissima fulsit

et solida terras spectavit imagine luna,

egreditur tectis vestes induta recinctas,

nuda pedem, nudos umeris infusa capillos,

fertque vagos mediae per muta silentia noctis

incomitata gradus; homines volucresque ferasque

solverat alta quies; [nullo cum murmure serpit

sopitae similis;] nullo cum murmure saepes

immotaeque silent frondes, silet umidus aër;

sidera sola micant; ad quae sua bracchia tendens,

ter se convertit, ter sumptis flumine crinem

inroravit aquis ternisque ululatibus ora

solvit et in dura summisso poplite terra:

"Nox," ait "arcanis fidissima, quaeque diurnis

aurea cum luna succeditis ignibus astra,

tuque triceps Hecate, quae coeptis conscia nostris

adiutrixque venis cantusque artisque magorum,

quaeque magos, Tellus, pollentibus instruis herbis,

auraeque et venti montesque amnesque lacusque,

dique omnes nemorum, dique omnes noctis, adeste;

quorum ope, cum volui, ripis mirantibus, amnes

in fontes rediere suos concussaque sisto,

stantia concutio cantu freta, nubila pello

nubilaque induco, ventos abigoque vocoque,

vipereas rumpo verbis et carmine fauces,

vivaque saxa sua convulsaque robora terra

et silvas moveo, iubeoque tremescere montis

et mugire solum manesque exire sepulcris.

Te quoque, Luna, traho, quamvis Temesaea labores

aera tuos minuant; currus quoque carmine nostro

pallet avi, pallet nostris Aurora venenis.

Vos mihi taurorum flammas hebetastis et unco

impatiens oneris collum pressistis aratro;

vos serpentigenis in se fera bella dedistis

custodemque rudem somno sopistis et aurum,

vindice decepto, Graias misistis in urbes.

Nunc opus est sucis, per quos renovata senectus

in florem redeat primosque recolligat annos;

et dabitis; neque enim micuerunt sidera frustra,

nec frustra volucrum tractus cervice draconum

currus adest;" aderat demissus ab aethere currus.

Quo simul ascendit frenataque colla draconum

permulsit manibusque levis agitavit habenas,

sublimis rapitur subiectaque Thessala Tempe

despicit et certis regionibus applicat angues;

et quas Ossa tulit, quas latus Pelion herbas,

quas Othrys Pindusque et Pindo maior Olympus,

perspicit et placitas partim radice revellit,

partim succidit curvamine falcis aënae.

Multa quoque Eridani placuerunt gramina ripis,

multa quoque Amphrysi; neque eras immunis, Enipeu;

nec non Peneos, nec non Spercheides undae

contribuere aliquid iuncosaque litora Boebes.

Carpsit et Euboica vivax Anthedone gramen,

nondum mutato vulgatum corpore Glauci.

Et iam nona dies curru pennisque draconum

nonaque nox omnes lustrantem viderat agros,

cum rediit; neque erant tacti nisi odore dracones,

et tamen annosae pellem posuere senectae.

Constitit adveniens citra limenque foresque

et tantum caelo tegitur refugitque viriles

contactus; statuitque aras e caespite binas,

dexteriore Hecates, ast laeva parte Iuventae.

Has ubi verbenis silvaque incinxit agresti,

haud procul egesta scrobibus tellure duabus

sacra facit cultrosque in guttura velleris atri

conicit et patulas perfundit sanguine fossas.

Tum super invergens liquidi carchesia vini

alteraque invergens tepidi carchesia lactis,

verba simul fundit terrenaque numina lenit

umbrarumque rogat rapta cum coniuge regem,

ne properent artus anima fraudare senili.

Quos ubi placavit precibusque et murmure longo,

Aesonis effetum proferri corpus ad auras

iussit et in plenos resolutum carmine somnos

exanimi similem stratis porrexit in herbis.

Hinc procul Aesoniden, procul hinc iubet ire ministros

et monet arcanis oculos removere profanos.

Diffugiunt iussi; passis Medea capillis

bacchantum ritu flagrantis circuit aras

multifidasque faces in fossa sanguinis atra

tinguit et intinctas geminis accendit in aris

terque senem flamma, ter aqua, ter sulphure lustrat.

Interea validum posito medicamen aëno

fervet et exsultat spumisque tumentibus albet.

Illic Haemonia radices valle resectas

seminaque floresque et sucos incoquit atros.

Adicit extremo lapides oriente petitos

et quas Oceani refluum mare lavit harenas;

addit et exceptas luna pernocte pruinas

et strigis infames ipsis cum carnibus alas

inque virum soliti vultus mutare ferinos

ambigui prosecta lupi; nec defuit illis

squamea Cinyphii tenuis membrana chelydri

vivacisque iecur cervi, quibus insuper addit

ora caputque novem cornicis saecula passae.

His et mille aliis postquam sine nomine rebus

propositum instruxit mortali barbara maius,

arenti ramo iampridem mitis olivae

omnia confudit summisque immiscuit ima.

Ecce vetus calido versatus stipes aëno

fit viridis primo, nec longo tempore frondes

induit et subito gravidis oneratur olivis.

At quacumque cavo spumas eiecit aëno

ignis et in terram guttae cecidere calentes,

vernat humus floresque et mollia pabula surgunt.

Quae simul ac vidit, stricto Medea recludit

ense senis iugulum veteremque exire cruorem

passa, replet sucis; quos postquam conbibit Aeson

aut ore acceptos aut vulnere, barba comaeque

canitie posita nigrum rapuere colorem;

pulsa fugit macies, abeunt pallorque situsque

adiectoque cavae supplentur corpore rugae

membraque luxuriant; Aeson miratur et olim

ante quater denos hunc se reminiscitur annos.

Viderat ex alto tanti miracula monstri

Liber et admonitus iuvenes nutricibus annos

posse suis reddi, capit hoc a Colchide munus.

Neve doli cessent, odium cum coniuge falsum

Phasias assimulat Peliaeque ad limina supplex

confugit; atque illam, quoniam gravis ipsa senecta est,

excipiunt natae. Quas tempore callida parvo

Colchis amicitiae mendacis imagine cepit;

dumque refert inter meritorum maxima demptos

Aesonis esse situs atque hac in parte moratur,

spes est virginibus Pelia subiecta creatis

arte suum parili revirescere posse parentem;

idque petunt, pretiumque iubent sine fine pacisci.

Illa brevi spatio silet et dubitare videtur

suspenditque animos ficta gravitate rogantes.

Mox ubi pollicita est: "Quo sit fiducia maior

muneris huius," ait "qui vestri maximus aevo est

dux gregis inter oves, agnus medicamine fiet."

Protinus innumeris effectus laniger annis

attrahitur flexo circum cava tempora cornu;

cuius ut Haemonio marcentia guttura cultro

fodit et exiguo maculavit sanguine ferrum,

membra simul pecudis validosque venefica sucos

mergit in aëre cavo; minuunt ea corporis artus

cornuaque exurunt nec non cum cornibus annos

et tener auditur medio balatus aëno.

Nec mora, balatum mirantibus exsilit agnus

lascivitque fuga lactantiaque ubera quaerit.

Obstipuere satae Pelia; promissaque postquam

exhibuere fidem, tum vero impensius instant.

Ter iuga Phoebus equis in Hibero flumine mersis

dempserat et quarta radiantia nocte micabant

sidera, cum rapido fallax Aeetias igni

imponit purum laticem et sine viribus herbas.

Iamque neci similis resoluto corpore regem

et cum rege suo custodes somnus habebat,

quem dederant cantus magicaeque potentia linguae:

intrarant iussae cum Colchide limina natae

ambierantque torum. "Quid nunc dubitatis inertes?

Stringite" ait "gladios veteremque haurite cruorem,

ut repleam vacuas iuvenali sanguine venas;

in manibus vestris vita est aetasque parentis.

Si pietas ulla est nec spes agitatis inanis,

officium praestate patri telisque senectam

exigite et saniem coniecto emittite ferro."

His, ut quaeque pia est, hortatibus impia prima est

et, ne sit scelerata, facit scelus; haud tamen ictus

ulla suos spectare potest oculosque reflectunt

caecaque dant saevis aversae vulnera dextris.

Ille, cruore fluens, cubito tamen allevat artus

semilacerque toro temptat consurgere et inter

tot medius gladios pallentia bracchia tendens:

"Quid facitis, gnatae? Quis vos in fata parentis

armat?" ait. Cecidere illis animique manusque;

plura locuturo cum verbis guttura Colchis

abstulit et calidis laniatum mersit in undis.

Quod nisi pennatis serpentibus isset in auras,

non exempta foret poenae; fugit alta superque

Pelion umbrosum, Philyreia tecta, superque

Othryn et eventu veteris loca nota Cerambi.

Hic ope nympharum sublatus in aëre pennis

cum gravis infuso tellus foret obruta ponto,

Deucalioneas effugit inobrutus undas.

Aeoliam Pitanen a laeva parte relinquit

factaque de saxo longi simulacra draconis

Idaeumque nemus, quo, nati furta, iuvencum

occuluit Liber falsi sub imagine cervi

quaque pater Corythi parva tumulatus harena

et quos Maera novo latratu terruit agros

Eurypylique urbem, qua Coae cornua matres

gesserunt tum cum discederet Herculis agmen,

Phoebeamque Rhodon et Ialysios Telchinas,

quorum oculos ipso vitiantes omnia visu

Iuppiter exosus fraternis subdidit undis.

Transit et antiquae Cartheia moenia Ceae,

qua pater Alcidamas placidam de corpore natae

miraturus erat nasci potuisse columbam.

Inde lacus Hyries videt et Cygneia Tempe,

quae subitus celebravit olor; nam Phyllius illic

imperio pueri volucrisque ferumque leonem

tradiderat domitos; taurum quoque vincere iussus

vicerat et spreto totiens iratus amore

praemia poscenti taurum suprema negabat.

Ille indignatus: "Cupies dare" dixit et alto

desiluit saxo; cuncti cecidisse putabant;

factus olor niveis pendebat in aëre pennis.

At genetrix Hyrie, servari nescia, flendo

dilicuit stagnumque suo de nomine fecit.

Adiacet his Pleuron, in qua trepidantibus alis

Ophias effugit natorum vulnera Combe.

Inde Calaureae Letoidos aspicit arva,

in volucrem versi cum coniuge conscia regis.

Dextra Cyllene est, in qua cum matre Menephron

concubiturus erat saevarum more ferarum.

Cephison procul hinc deflentem fata nepotis

respicit in tumidam phocen ab Apolline versi

Eumelique domum lugentis in aëre natum.

Tandem vipereis Ephyren Pirenida pennis

contigit; hic aevo veteres mortalia primo

corpora vulgarunt pluvialibus edita fungis.

Sed postquam Colchis arsit nova nupta venenis

flagrantemque domum regis mare vidit utrumque,

sanguine natorum perfunditur impius ensis

ultaque se male mater Iasonis effugit arma.

Hinc Titaniacis ablata draconibus intrat

Palladias arces, quae te, iustissima Phene,

teque, senex Peripha, pariter videre volantes

innixamque novis neptem Polypemonis alis.

Excipit hanc Aegeus, facto damnandus in uno;

nec satis hospitium est; thalami quoque foedere iungit.

Iamque aderat Theseus, proles ignara parenti,

et virtute sua bimarem pacaverat Isthmon.

Huius in exitium miscet Medea quod olim

attulerat secum Scythicis aconiton ab oris.

Illud Echidnaeae memorant e dentibus ortum

esse canis; specus est tenebroso caecus hiatu,

est via declivis, per quam Tirynthius heros

restantem contraque diem radiosque micantes

obliquantem oculos nexis adamante catenis

Cerberon adtraxit; rabida qui concitus ira

implevit pariter ternis latratibus auras

et sparsit virides spumis albentibus agros.

Has concresse putant nactasque alimenta feracis

fecundique soli vires cepisse nocendi;

quae quia nascuntur dura vivacia caute,

agrestes aconita vocant; ea coniugis astu

ipse parens Aegeus nato porrexit ut hosti.

Sumpserat ignara Theseus data pocula dextra,

cum pater in capulo gladii cognovit eburno

signa sui generis facinusque excussit ab ore;

effugit illa necem nebulis per carmina motis.

At genitor, quamquam laetatur sospite nato,

attonitus tamen est ingens discrimine parvo

committi potuisse nefas; fovet ignibus aras

muneribusque deos implet feriuntque secures

colla torosa boum vinctorum cornua vittis.

Nullus Erechthidis fertur celebratior illo

illuxisse dies; agitant convivia patres

et medium vulgus; nec non et carmina vino

ingenium faciente canunt: "Te, maxime Theseu,

mirata est Marathon Cretaei sanguine tauri;

quodque suis securus arat Cromyona colonus,

munus opusque tuum est; tellus Epidauria per te

clavigeram vidit Vulcani occumbere prolem;

vidit et inmitem Cephisias ora Procrusten,

Cercyonis letum vidit Cerealis Eleusin.

Occidit ille Sinis, magnis male viribus ausus,

qui poterat curvare trabes et agebat ab alto

ad terram late sparsuras corpora pinus.

Tutus ad Alcathoen, Lelegeia moenia, limes

composito Scirone patet sparsisque latronis

terra negat sedem, sedem negat ossibus unda;

quae iactata diu fertur durasse vetustas

in scopulos; scopulis nomen Scironis inhaeret.

Si titulos annosque tuos numerare velimus,

facta premant annos; pro te, fortissime, vota

publica suscipimus, Bacchi tibi sumimus haustus."

Consonat adsensu populi precibusque faventum

regia nec tota tristis locus ullus in urbe est.

Nec taman (usque adeo nulla est sincera voluptas

sollicitumque aliquid laetis intervenit) Aegeus

gaudia percepit nato secura recepto.

Bella parat Minos; qui quamquam milite, quamquam

classe valet, patria tamen est firmissimus ira

Androgeique necem iustis ulciscitur armis.

Ante tamen bello vires acquirit amicas,

quaque potens habitus, volucri freta classe pererrat.

Hinc Anaphen sibi iungit et Astypaleia regna,

promissis Anaphen, regna Astypaleia bello;

hinc humilem Myconum cretosaque rura Cimoli

florentemque thymo Cythnum planamque Seriphon

marmoreamque Paron quamque impia prodidit Arne

Sithonis; accepto, quod avara poposcerat, auro,

mutata est in avem, quae nunc quoque diligit aurum,

nigra pedes, nigris velata monedula pennis.

At non Oliaros Didymaeque et Tenos et Andros

et Gyaros nitidaeque ferax Peparethos olivae

Gnosiacas iuvere rates; latere inde sinistro

Oenopiam Minos petit, Aeacideia regna;

Oenopiam veteres appellavere, sed ipse

Aeacus Aeginam genetricis nomine dixit.

Turba ruit tantaeque virum cognoscere famae

expetit; occurrunt illi Telamonque minorque

quam Telamon Peleus et proles tertia Phocus;

ipse quoque egreditur tardus gravitate senili

Aeacus et quae sit veniendi causa requirit.

Admonitus patrii luctus suspirat et illi

dicta refert rector populorum talia centum:

"Arma iuves oro pro gnato sumpta piaeque

pars sis militiae; tumulo solacia posco."

Huic Asopiades: "Petis irrita" dixit "et urbi

non facienda meae; neque enim coniunctior ulla

Cecropidis hac est tellus; ea foedera nobis."

Tristis abit: "Stabunt"que "tibi tua foedera magno."

Dixit et utilius bellum putat esse minari

quam gerere atque suas ibi praeconsumere vires.

Classis ab Oenopiis etiamnum Lyctia muris

spectari poterat, cum pleno concita velo

Attica puppis adest in portusque intrat amicos,

quae Cephalum patriaeque simul mandata ferebat.

Aeacidae longo iuvenes post tempore visum

agnovere tamen Cephalum dextrasque dedere

inque patris duxere domum; spectabilis heros

et veteris retinens etiamnum pignora formae

ingreditur ramumque tenens popularis olivae

a dextra laevaque duos aetate minores

maior habet, Clyton et Buten, Pallante creatos.

Postquam congressus primi sua verba tulerunt,

Cecropidae Cephalus peragit mandata rogatque

auxilium foedusque refert et iura parentum

imperiumque peti totius Achaidos addit.

Sic ubi mandatam iuvit facundia causam,

Aeacus, in capulo sceptri nitente sinistra:

"Ne petite auxilium, sed sumite", dixit "Athenae,

nec dubie vires, quas haec habet insula, vestras

ducite et omnia, quae rerum status iste mearum.

***

Robora non desunt, superat mihi miles et hosti.

Gratia dis, felix et inexcusabile tempus."

"Immo ita sit", Cephalus "crescat tua civibus opto

urbs;" ait "adveniens equidem modo gaudia cepi,

cum tam pulchra mihi, tam par aetate iuventus

obvia processit; multos tamen inde requiro,

quos quondam vidi vestra prius urbe receptus."

Aeacus ingemuit tristique ita voce locutus:

"Flebile principium melior fortuna secuta est.

Hanc utinam possem vobis memorare sine illo!

Ordine nunc repetam; neu longa ambage morer vos,

ossa cinisque iacent, memori quos mente requiris;

et quota pars illi rerum periere mearum!

Dira lues ira populis Iunonis iniquae

incidit, exosae dictas a paelice terras.

Dum visum mortale malum tantaeque latebat

causa nocens cladis, pugnatum est arte medendi;

exitium superabat opem, quae victa iacebat.

Principio caelum spissa caligine terras

pressit et ignavos inclusit nubibus aestus;

dumque quater iunctis explevit cornibus orbem

Luna, quater plenum tenuata retexuit orbem,

letiferis calidi spirarunt flatibus Austri.

Constat et in fontis vitium venisse lacusque

miliaque incultos serpentum multa per agros

errasse atque suis fluvios temerasse venenis.

Strage canum primo volucrumque oviumque boumque

inque feris subiti deprensa potentia morbi.

Concidere infelix validos miratur arator

inter opus tauros medioque recumbere sulco;

lanigeris gregibus balatus dantibus aegros

sponte sua lanaeque cadunt et corpora tabent.

Acer equus quondam magnaeque in pulvere famae

degenerat palmas veterumque oblitus honorum

ad praesepe gemit leto moriturus inerti.

Non aper irasci meminit, non fidere cursu

cerva; nec armentis incurrere fortibus ursi.

Omnia languor habet; silvisque agrisque viisque

corpora foeda iacent; vitiantur odoribus aurae.

Mira loquar; non illa canes avidaeque volucres,

non cani tetigere lupi; dilapsa liquescunt

afflatuque nocent et agunt contagia late.

Perventi ad miseros damno graviore colonos

pestis et in magnae dominatur moenibus urbis.

Viscera torrentur primo flammaeque latentis

indicium rubor est et ductus anhelitus igni;

aspera lingua tumet tepidisque arentia ventis

ora patent auraeque graves captantur hiatu.

Non stratum, non ulla pati velamina possunt,

dura sed in terra ponunt praecordia, nec fit

corpus humo gelidum, sed humus de corpore fervet.

Nec moderator adest inque ipsos saeva medentes

erumpit clades obsuntque auctoribus artes.

Quo propior quisque est servitque fidelibus aegro,

in partem leti citius venit; utque salutis

spes abiit finemque vident in funere morbi,

indulgent animis et nulla, quid utile, cura est;

utile enim nihil est; passim positoque pudore

fontibus et fluviis puteisque capacibus haerent,

nec sitis est exstincta prius quam vita bibendo.

Inde graves multi nequeunt consurgere et ipsis

immoriuntur aquis; aliquis tamen haurit et illas.

Tantaque sunt miseris invisi taedia lecti,

prosiliunt, aut, si prohibent consistere vires,

corpora devolvunt in humum fugiuntque penates

quisque suos; sua cuique domus funesta videtur,

et, quia causa latet, locus est in crimine parvus.

Semianimes errare viis, dum stare valebant,

aspiceres, flentes alios terraque iacentes

lassaque versantes supremo lumina motu;

membraque pendentis tendunt ad sidera caeli,

hic illic, ubi mors deprenderat, exhalantes.

Quid mihi tunc animi fuit? An, quod debuit esse,

ut vitam odissem et cuperem pars esse meorum?

Quo se cumque acies oculorum flexerat, illic

vulgus erat stratum, veluti cum putria motis

poma cadunt ramis agitataque ilice glandes.

Templa vides contra gradibus sublimia longis;

Iuppiter illa tenet; quis non altaribus illis

irrita tura dedit? Quotiens pro coniuge coniunx,

pro gnato genitor, dum verba precantia dicit,

non exoratis animam finivit in aris

inque manu turis pars inconsumpta reperta est!

Admoti quotiens templis, dum vota sacerdos

concipit et fundit turum inter cornua vinum,

haud exspectato ceciderunt vulnere tauri!

Ipse ego sacra Iovi pro me patriaque tribusque

cum facerem natis, mugitus victima diros

edidit et subito collapsa sine ictibus ullis

exiguo tinxit subiectos sanguine cultros.

Exta quoque aegra notas veri monitusque deorum

perdiderant; tristes penetrant ad viscera morbi.

Ante sacros vidi proiecta cadavera postes;

ante ipsas, quo mors foret invidiosior, aras

pars animam laqueo claudunt mortisque timorem

morte fugant ultroque vocant venientia fata.

Corpora missa neci nullis de more feruntur

funeribus; neque enim capiebant funera portae;

aut inhumata premunt terras, aut dantur in altos

indotata rogos; et iam reverentia nulla est

deque rogis pugnant alienisque ignibus ardent.

Qui lacriment, desunt indefletaeque vagantur

natorumque virumque animae iuvenumque senumque,

nec locus in tumulos, nec sufficit arbor in ignes.

Attonitus tanto miserarum turbine rerum:

"Iuppiter o!" dixi "si te non falsa loquuntur

dicta sub amplexus Aeginae Asopidos isse,

nec te, magne pater, nostri pudet esse parentem,

aut mihi redde meos, aut me quoque conde sepulcro."

Ille notam fulgore dedit tonitruque secundo.

"Accipio sintque ista, precor, felicia mentis

signa tuae;" dixi "quod das mihi, pigneror omen."

Forte fuit iuxta patulis rarissima ramis

sacra Iovi quercus de semine Dodonaeo.

Hic nos frugilegas aspeximus agmine longo

grande onus exiguo formicas ore gerentes

rugosoque suum servantes cortice callem.

Dum numerum miror: "Totidem, pater optime," dixi

"tu mihi da cives et inania moenia supple."

Intremuit ramisque sonum sine flamine motis

alta dedit quercus; pavido mihi membra timore

horruerant stabantque comae; tamen oscula terrae

roboribusque dedi nec me sperare fatebar;

sperabam tamen atque animo mea vota fovebam.

Nox subit et curis exercita corpora somnus

occupat; ante oculos eadem mihi quercus adesse

et rami totidem totidemque animalia ramis

ferre suis visa est pariterque tremescere motu

graniferumque agmen subiectis spargere in arvis;

crescere quod subito maius maiusque videtur

ac se tollere humo rectoque assistere trunco

et maciem numerumque pedum nigrumque colorem

ponere et humanam membris inducere formam.

Somnus abit; damno vigilans mea visa querorque

in superis opis esse nihil; at in aedibus ingens

murmur erat vocesque hominum exaudire videbar

iam mihi desuetas; dum suspicor has quoque somni

esse, venit Telamon properus foribusque reclusis:

"Speque fideque, pater," dixit "maiora videbis.

Egredere." Egredior; qualesque in imagine somni

visus erat vidisse viros, ex ordine tales

aspicio noscoque; adeunt regemque salutant.

Vota Iovi solvo populisque recentibus urbem

partior et vacuos priscis cultoribus agros

Myrmidonasque voco nec origine nomina fraudo.

Corpora vidisti; mores, quos ante gerebant,

nunc quoque habent; parcum genus est patiensque laborum

quaesitique tenax et quod quaesita reservet.

Hi te ad bella pares annis animisque sequentur,

cum primum, qui te feliciter attulit, Eurus"

(Eurus enim attulerat) "fuerit mutatus in Austros."

Talibus atque aliis longum sermonibus illi

implevere diem; lucis pars optima mensae

est data, nox somnis; iubar aureus extulerat sol,

flabat adhuc Eurus redituraque vela tenebat;

ad Cephalum Pallante sati, cui grandior aetas,

ad regem Cephalus simul et Pallante creati

conveniunt; sed adhuc regem sopor altus habebat.

Excipit Aeacides illos in limine Phocus;

nam Telamon fraterque viros ad bella legebant;

Phocus in interius spatium pulchrosque recessus

Cecropidas ducit, cum quis simul ipse resedit.

Aspicit Aeoliden ignota ex arbore factum

ferre manu iaculum, cuius fuit aurea cuspis.

Pauca prius mediis sermonibus ille locutus:

"Sum nemorum studiosus" ait "caedisque ferinae;

qua tamen e silvas teneas hastile recisum,

iamdudum dubito; certe si fraxinus esset,

fulva colore foret; si cornus, nodus inesset.

Unde sit, ignoro, sed non formosius isto

viderunt oculi telum iaculabile nostri."

Excipit Actaeis e fratribus alter et:"Usum

maiorem specie mirabere" dixit "in isto.

Consequitur quodcumque petit fortunaque missum

non regit et revolat nullo referente cruentum."

Tum vero iuvenis Nereius omnia quaerit,

cur sit et unde datum, quis tanti muneris auctor.

Quae patitur pudor ille refert et cetera narrat;

qua tulerit mercede, silet tactusque dolore

coniugis amissae lacrimis ita fatur obortis:

"Hoc me, nate dea, (quis possit credere?) telum

flere facit facietque diu, si vivere nobis

fata diu dederint; hoc me cum coniuge cara

perdidit; hoc utinam caruissem munere semper!

Procris erat, si forte magis pervenit ad aures

Orithyia tuas, raptae soror Orithyiae;

si faciem moresque velis conferre duarum,

dignior ipsa rapi; pater hanc mihi iunxit Erechtheus,

hanc mihi iunxit amor; felix dicebar eramque.

Non ita dis visum est, aut nunc quoque forsitan essem.

Alter agebatur post sacra iugalia mensis,

cum me cornigeris tendentem retia cervis

vertice de summo semper florentis Hymetti

lutea mane videt pulsis Aurora tenebris

invitumque rapit; liceat mihi vera referre

pace deae; quod sit roseo spectabilis ore,

quod teneat lucis, teneat confinia noctis,

nectareis quod alatur aquis, ego Procrin amabam,

pectore Procris erat, Procris mihi semper in ore.

Sacra tori coitusque novos thalamosque recentis

primaque deserti referebam foedera lecti.

Mota dea est et: "Siste tuas, ingrate, querellas;

Procrin habe;" dixit "quodsi mea provida mens est,

non habuisse voles;" meque illi irata remisit.

Dum redeo mecumque deae memorata retracto,

esse metus coepit, ne iura iugalia coniunx

non bene servasset; facies aetasque iubebat

credere adulterium, prohibebant credere mores.

Sed tamen afueram, sed et haec erat, unde redibam,

criminis exemplum, sed cuncta timemus amantes.

Quaerere, quod doleam, statuo donisque pudicam

sollicitare fidem; favet huic Aurora timori

immutatque meam (videor sensisse) figuram.

Palladias ineo non cognoscendus Athenas

ingrediorque domum; culpa domus ipsa carebat

castaque signa dabat dominoque erat anxia rapto;

vix aditus per mille dolos ad Erechthida factus.

Ut vidi, obstupui meditataque paene reliqui

temptamenta fide; male me quin vera faterer

continui, male quin, ut oportuit, oscula ferrem.

Tristis erat (sed nulla tamen formosior illa

esse potest tristi) desiderioque dolebat

coniugis abrepti; tu collige qualis in illa

Phoce, decor fuerit, quam sic dolor ipse decebat.

Quid referam, quotiens temptamina nostra pudici

reppulerint mores? Quotiens "ego" dixerit "uni

servor; ubicumque est, uni mea gaudia servo?"

Cui non ista fide satis experientia sano

magna foret? Non sum contentus et in mea pugno

vulnera, dum census dare me pro nocte loquendo

muneraque augendo tandem dubitare coëgi.

Exclamo: "Male fictus adest, male fictus adulter;

verus eram coniunx; me, perfida, teste teneris."

Illa nihil; tacito tantummodo victa pudore

insidiosa malo cum coniuge limina fugit

offensaque mei genus omne perosa virorum

montibus errabat, studiis operata Dianae.

Tum mihi deserto violentior ignis ad ossa

pervenit; orabam veniam et peccasse fatebar

et potuisse datis simili succumbere culpae

me quoque muneribus, si munera tanta darentur.

Hoc mihi confesso, laesum prius ulta pudorem,

redditur et dulcis concorditer exigit annos.

Dat mihi praeterea, tamquam se parva dedisset

dona, canem munus, quem cum sua traderet illi

Cynthia: "Currendo superabit" dixerat "omnes."

Dat simul et iaculum, manibus quod (cernis) habemus.

Accipe mirandum; novitate movebere facti.

Carmina Laiades non intellecta priorum

solverat ingeniis et praecipitata iacebat

immemor ambagum vates obscura suarum.

[Scilicet alma Themis nec talia linquit inulta.]

Protinus Aoniis immittitur altera Thebis

pestis et exitio multi pecorumque suoque

rurigenae pavere feram; vicina iuventus

venimus et latos indagine cinximus agros.

Ille levi velox superabat retia saltu

summaque transibat positarum liba plagarum.

Copula detrahitur canibus; quos illa sequentis

effugit et coetum non segnior alite ludit.

Poscor et ipse meum consensu Laelapa magno;

muneris hoc nomen; iamdudum vincula pugnat

exuere ipse sibi colloque morantia tendit.

Vix bene missus erat nec iam poteramus, ubi esset,

scire; pedum calidus vestigia pulvis habebat,

ipse oculis ereptus erat; non ocior illo

hasta nec exutae contorto verbere glandis

nec Gortyniaco calamus levis exit ab arcu.

Collis apex medii subiectis imminet arvis.

Tollor eo capioque novi spectacula cursus,

quo modo deprendi, modo se subducere ab ipso

vulnere visa fera est; nec limite callida recto

in spatiumque fugit, sed decipit ora sequentis

et redit in gyrum, ne sit suus impetus hosti.

Imminet hic sequiturque parem similisque tenenti

non tenet et vanos exercet in aëra morsus.

Ad iaculi vertebar opem; quod dextera librat

dum mea, dum digitos amentis addere tempto,

lumina deflexi revocataque rursus eodem

rettuleram; et medio, mirum! duo marmora campo

aspicio; fugere hoc, illud latrare putares.

Scilicet invictos ambo certamine cursus

esse deus voluit, siquis deus adfuit illis."

Hactenus et tacuit. "Iaculo quod crimen in ipso est?"

Phocus ait; iaculi sic crimina reddidit ille:

"Gaudia principium nostri sunt, Phoce, doloris;

illa prius referam; iuvat o meminisse beati

temporis, Aeacida, quo primos rite per annos

coniuge eram felix, felix erat illa marito.

Mutua cura duos et amor socialis habebat

nec Iovis illa meo thalamos praeferret amori

nec, quae me caperet, non si Venus ipsa veniret,

ulla erat; aequales urebant pectora flammae.

Sole fere radiis feriente cacumina primis

venatum in silvas iuvenaliter ire solebam;

nec mecum famuli nec equi nec naribus acres

ire canes nec lina sequi nodosa solebant;

tutus eram iaculo; sed cum satiata ferinae

dextera caedis erat, repetebam frigus et umbras

et, quae de gelidis exibat vallibus, auram.

Aura petebatur medio mihi lenis in aestu,

auram exspectabam; requies erat illa labori.

"Aura" (recordor enim) "venias" cantare solebam

"meque iuves intresque sinus, gratissima, nostros,

utque facis, relevare velis, quibus urimur, aestus."

Forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant)

blanditias plures et "tu mihi magna voluptas"

dicere sim solitus "tu me reficisque fovesque;

tu facis ut silvas, ut amem loca sola meoque

spiritus iste tuus semper capiatur ab ore."

Vocibus ambiguis deceptam praebuit aurem

nescio quis nomenque aurae tam saepe vocatum

esse putat nymphae, nympham mihi credit amari.

Criminis extemplo ficti temerarius index

Procrin adit linguaque refert audita susurra.

Credula res amor est; subito collapsa dolore,

ut mihi narratur, cecidit longoque refecta

tempore se miseram, se fati dixit iniqui

deque fide questa est; et crimine concita vano

quod nihil est metuit, metuit sine corpore nomen

et dolet infelix veluti de paelice vera.

Saepe tamen dubitat speratque miserrima falli

indicioque fidem negat et, nisi viderit ipsa,

damnatura sui non est delicta mariti.

Postera depulerant Aurorae lumina noctem;

egredior silvamque peto victorque per herbas:

"Aura, veni" dixi "nostroque medere labori;"

et subito gemitus inter mea verba videbar

nescio quos audisse. "Veni," tamen "optima," dicens,

fronde levem rursus strepitum faciente caduca,

sum ratus esse feram telumque volatile misi.

Procris erat medioque tenens in pectore vulnus:

"Ei mihi!" conclamat; vox est ubi cognita fidae

coniugis, ad vocem praeceps amensque cucurri.

Semianimem et sparsas foedantem sanguine vestes

et sua, me miserum! de vulnere dona trahentem

invenio corpusque meo mihi carius ulnis

mollibus attollo scissaque a pectore veste

vulnera saeva ligo conorque inhibere cruorem;

neu me morte sua sceleratum deserat, oro.

Viribus illa carens et iam moribunda coëgit

haec se pauca loqui: "Per nostri foedera lecti

perque deos supplex oro superosque meosque,

per siquid merui de te bene perque manentem

nunc quoque, cum pereo, causam mihi mortis, amorem,

ne thalamis Auram patiare innubere nostris."

Dixit et errorem tum denique nominis esse

et sensi et docui; sed quid docuisse iuvabat?

Labitur et parvae fugiunt cum sanguine vires

dumque aliquid spectare potest, me spectat et in me

infelicem animam nostroque exhalat in ore;

sed vultu meliore mori secura videtur."

Flentibus haec lacrimans heros memorabat; et ecce

Aeacus ingreditur duplici cum prole novoque

milite, quem Cephalus cum fortibus accipit armis.