P. OVIDII NASONIS - HEROIDES XVIII - LEANDER HERONI

1

[Mīttĭt Ăbŷdēnūs, quām māllēt fērrĕ, sălūtēm,

sī cădăt ūndă mărīs, ‖ Sēstĭ pŭēllă, tĭbī].

Sī mĭhĭ dī făcĭlēs ēt sūnt ĭn ămōrĕ sĕcūndī,

īnvītīs ŏcŭlīs ‖ haēc mĕă vērbă lĕgēs.

Sēd nōn sūnt făcĭlēs. nām cūr mĕă vōtă mŏrāntūr,

cūrrĕrĕ mē nōtā ‖ nēc pătĭūntŭr ăquā?

Īpsă vĭdēs caēlūm pĭcĕ nīgrĭŭs ēt frĕtă vēntīs

tūrbĭdă pērquĕ căvās ‖ vīx ădĕūndă rătēs.

Ūnŭs, ĕt hīc aūdāx, ā quō tĭbĭ līttĕră nōstră

rēddĭtŭr, ē pōrtū ‖ nāvĭtă mōvĭt, ĭtēr.

Āscēnsūrŭs ĕrām, nĭsĭ quōd, cūm vīncŭlă prōraē

sōlvĕrĕt, īn spĕcŭlīs ‖ ōmnĭs Ăbŷdŏs ĕrāt.

Nōn pŏtĕrām cēlārĕ mĕōs, vĕlŭt āntĕ, părēntēs,

quēmquĕ tĕgī vŏlŭmūs, ‖ nōn lătŭīssĕt ămōr.

Prōtĭnŭs haēc scrībēns: "fēlīx, ī, līttĕră, dīxī;

iām tĭbĭ fōrmōsām ‖ pōrrĭgĕt īllă mănūm.

Fōrsĭtăn ādmōtīs ĕtĭām tāngērĕ lăbēllīs,

rūmpĕrĕ dūm nĭvĕō ‖ vīncŭlă dēntĕ vŏlēt."

Tālĭbŭs ēxĭgŭō dīctīs mĭhĭ mūrmŭrĕ vērbīs

cētĕră cūm chārtā ‖ dēxtră lŏcūtă mĕāst.

Āt quāntō māllēm, quām scrībĕrĕt, īllă nătārēt,

mēquĕ pĕr ādsuētās ‖ sēdŭlă fērrĕt ăquās!

Āptĭŏr īllă quĭdēm plăcĭdō dărĕ vērbĕră pōntō;

ēst tămĕn ēt sēnsūs ‖ āptă mĭnīstră mĕī.

Sēptĭmă nōx ăgĭtūr, spătĭūm mĭhĭ lōngĭŭs ānnō,

sōllĭcĭtūm raūcīs ‖ ūt mărĕ fērvĕt ăquīs.

Hīs ĕgŏ sī vīdī mūlcēntēm pēctŏră sōmnūm

nōctĭbŭs, īnsānī ‖ sīt mŏră lōngă frĕtī!

Rūpĕ sĕdēns ălĭquā spēctō tŭă lītŏră trīstīs,

ēt, quō nōn pōssūm ‖ cōrpŏrĕ, mēntĕ fĕrōr.

Lūmĭnă quīn ĕtĭām sūmmā vĭgĭlāntĭă tūrrĕ

aūt vĭdĕt aūt ăcĭēs ‖ nōstră vĭdērĕ pŭtāt.

Tēr mĭhĭ dēpŏsĭta ēst īn sīccā vēstĭs hărēnā;

tēr grăvĕ tēmptāvī ‖ cārpĕrĕ nūdŭs ĭtēr;

ōbstĭtĭt īncēptīs tŭmĭdūm iŭvĕnālĭbŭs aēquōr,

mērsĭt ĕt ādvērsīs ‖ ōră nătāntĭs ăquīs.

Āt tū, dē răpĭdīs īmmānsuētīssĭmĕ vēntīs,

quīd mēcūm cērtā ‖ proēlĭă mēntĕ gĕrīs?

Īn mē, sī nēscīs, Bŏrĕā, nōn aēquŏră, saēvīs.

Quīd făcĕrēs, ēssēt ‖ nī tĭbĭ nōtŭs ămōr?

Tām gĕlĭdūs quōd sīs, nūm tē tămĕn, īmprŏbĕ, quōndām

īgnĭbŭs Āctaēīs ‖ īncălŭīssĕ nĕgās?

Gaūdĭă rāptūrō sīquīs tĭbĭ claūdĕrĕ vēllēt

āĕrĭōs ădĭtūs, ‖ quō pătĕrērĕ mŏdō?

Pārcĕ, prĕcōr, făcĭlēmquĕ mŏvē mŏdĕrātĭŭs aūrām.

Īmpĕrĕt Hīppŏtădēs ‖ sīc tĭbĭ trīstĕ nĭhīl.

Vānă pĕtō, prĕcĭbūsquĕ mĕīs ōbmūrmŭrăt īpsĕ,

quāsquĕ quătīt, nūllā ‖ pārtĕ cŏērcĕt ăquās.

Nūnc dărĕt aūdācēs ŭtĭnām mĭhĭ Daēdălŭs ālās,

Īcărĭūm quāmvīs ‖ hīc prŏpĕ lītŭs ădēst.

Quīdquĭd ĕrīt, pătĭār, lĭcĕāt mŏdŏ cōrpŭs ĭn aūrās

tōllĕrĕ, quōd dŭbĭā ‖ saēpĕ pĕpēndĭt ăquā.

Īntĕrĕā, dūm cūnctă nĕgānt vēntīquĕ frĕtūmquĕ,

mēnte ăgĭtō fūrtī ‖ tēmpŏră prīmă mĕī.

Nōx ĕrăt īncĭpĭēns (nāmque ēst mĕmĭnīssĕ vŏlūptās),

cūm fŏrĭbūs pătrĭīs ‖ ēgrĕdĭēbăr ămāns.

Nēc mŏră, dēpŏsĭtō părĭtēr cūm vēstĕ tĭmōrĕ,

iāctābām lĭquĭdō ‖ brācchĭă lēntă mărī.

Lūnă fĕrē trĕmŭlūm praēbēbāt lūmĕn ĕūntī

ūt cŏmĕs īn nōstrās ‖ ōffĭcĭōsă vĭās.

Hānc ĕgŏ sūspĭcĭēns: "Făvĕās, dĕă cāndĭdă" dīxī,

"ēt sŭbĕānt ănĭmō ‖ Lātmĭă sāxă tŭō.

Nōn sĭnĭt Ēndўmĭōn tē pēctŏrĭs ēssĕ sĕvērī;

flēctĕ, prĕcōr, vūltūs ‖ ād mĕă fūrtă tŭōs.

Tū, dĕă, mōrtālēm caēlō dēlāpsă pĕtēbās.

Vēră lŏquī lĭcĕāt, ‖ quām sĕquŏr īpsă dĕāst;

neū rĕfĕrām mōrēs caēlēstī pēctŏrĕ dīgnōs;

fōrmă nĭsi īn vērās ‖ nōn cădĭt īllă dĕās.

Ā Vĕnĕrīs făcĭē nōn ēst prĭŏr ūllă tŭāquĕ;

nēvĕ mĕīs crēdās ‖ vōcĭbŭs, īpsă vĭdē.

Quāntūm, cūm fūlgēs rădĭīs ārgēntĕă pūrīs,

cōncēdūnt flāmmīs ‖ sīdĕră cūnctă tŭīs

tāntō fōrmōsīs fōrmōsĭŏr ōmnĭbŭs īllāst;

sī dŭbĭtās, caēcūm, ‖ Cŷnthĭă, lūmĕn hăbēs."

Haēc ĕgŏ, vēl cērtē nōn hīs dīvērsă, lŏcūtūs

pēr mĭhĭ cēdēntēs ‖ ūsquĕ fĕrēbăr ăquās;

ūndă rĕpērcūssaē rădĭābăt ĭmāgĭnĕ lūnaē,

ēt nĭtŏr īn tăcĭtā ‖ nōctĕ dĭūrnŭs ĕrāt;

nūllăquĕ vōx ūsquām, nūllūm vĕnĭēbăt ăd aūrēs

praētēr dīmōtaē ‖ cōrpŏrĕ mūrmŭr ăquaē;

ālcўŏnēs sōlaē, mĕmŏrēs Cēŷcĭs ămātī,

nēscĭŏ quīd vīsaē ‖ sūnt mĭhĭ dūlcĕ quĕrī.

Iāmquĕ fătīgātīs ŭmĕrō sŭb ŭtrōquĕ lăcērtīs

fōrtĭtĕr īn sūmmās ‖ ērĭgŏr āltŭs ăquās.

Ūt prŏcŭl āspēxī lūmēn: "mĕŭs īgnĭs ĭn īllōst;

īllă mĕūm, dīxī, ‖ lītŏră nūmĕn hăbēnt",

ēt sŭbĭtō lāssīs vīrēs rĕdĭērĕ lăcērtīs,

vīsăquĕ, quām fŭĕrāt, ‖ mōllĭŏr ūndă mĭhī.

Frīgŏră nē pōssīm gĕlĭdī sēntīrĕ prŏfūndī,

quī călĕt īn cŭpĭdō ‖ pēctŏrĕ, praēstăt ămōr.

Quō măgĭs āccēdō prŏpĭōrăquĕ lītŏră fīūnt

quōquĕ mĭnūs rēstāt, ‖ plūs lĭbĕt īrĕ mĭhī.

Cūm vērō pōssūm cērnī quŏquĕ, prōtĭnŭs āddīs

spēctātrīx ănĭmōs, ‖ ūt vălĕāmquĕ făcīs.

Nūnc ĕtĭām nāndō dŏmĭnaē plăcŭīssĕ lăbōrō

ātque ŏcŭlīs iāctō ‖ brācchĭă nōstră tŭīs.

Tē tŭă vīx prŏhĭbēt nūtrīx dēscēndĕre ĭn āltūm

(hōc quŏque ĕnīm vīdī ‖ nēc mĭhĭ vērbă dăbās)

nēc tămĕn ēffēcīt, quāmvīs rĕtĭnēbăt ĕūntēm,

nē fĭĕrēt prīmā ‖ pēs tŭŭs ūdŭs ăquā.

Ēxcĭpĭs āmplēxū fēlīcĭăque ōscŭlă iūngīs,

ōscŭlă, dī māgnī, ‖ trāns mărĕ dīgnă pĕtī,

ēquĕ tŭīs dēmptōs ŭmĕrīs mĭhĭ trādĭs ămīctūs

ēt mădĭdām sīccās ‖ aēquŏrĭs īmbrĕ cŏmām.

Cētĕră nōx ēt nōs ēt tūrrīs cōnscĭă nōvīt

quōdquĕ mĭhī lūmēn ‖ pēr vădă mōnstrăt ĭtēr.

Nōn măgĭs īllīūs nŭmĕrārī gaūdĭă nōctīs

Hēllēspōntĭăcī ‖ quām mărĭs ālgă pŏtēst.

Quō brĕvĭūs spătĭūm nōbīs ād fūrtă dăbātūr,

hōc măgĭs ēst caūtūm ‖ nē fŏrĕt īllŭd ĭnērs.

Iāmquĕ fŭgātūrā Tīthōnī cōniŭgĕ nōctēm

praēvĭŭs Aūrōraē ‖ Lūcĭfĕr ōrtŭs ĕrāt.

Ōscŭlă cōngĕrĭmūs prŏpĕrātă sĭne ōrdĭnĕ rāptīm

ēt quĕrĭmūr pārvās ‖ nōctĭbŭs ēssĕ mŏrās.

Ātque ĭtă cūnctātūs mŏnĭtū nūtrīcĭs ămārō

frīgĭdă dēsērtā ‖ lītŏră tūrrĕ pĕtō.

Dīgrĕdĭmūr flēntēs rĕpĕtōque ĕgŏ vīrgĭnĭs aēquōr,

rēspĭcĭēns dŏmĭnām, ‖ dūm lĭcĕt, ūsquĕ mĕām.

Sīquă fĭdēs vēro ēst, vĕnĭēns hīnc ēssĕ nătātōr,

cūm rĕdĕō, vĭdĕōr ‖ naūfrăgŭs ēssĕ mĭhī;

hōc quŏquĕ, sī crēdīs; ād tē vĭă prōnă vĭdētūr;

ā tē cūm rĕdĕō, ‖ dīvŭs ĭnērtĭs ăquaē.

Īnvītūs rĕpĕtō pătrĭām (quīs crēdĕrĕ pōssīt?),

īnvītūs cērtē ‖ nūnc mŏrŏr ūrbĕ mĕā.

Eī mĭhĭ! cūr ănĭmīs iūnctī sēcērnĭmŭr ūndīs,

ūnăquĕ mēns, tēllūs ‖ nōn hăbĕt ūnă dŭōs?

Vēl tŭă mē Sēstūs, vēl tē mĕă sūmăt Ăbŷdōs;

tām tŭă tērră mĭhī ‖ quām tĭbĭ nōstră plăcēt.

Cūr ĕgŏ cōnfūndōr quŏtĭēns cōnfūndĭtŭr aēquōr?

Cūr mĭhĭ caūsă lĕvīs, ‖ vēntŭs, ŏbēssĕ pŏtēst?

Iām nōstrōs cūrvī nōrūnt dēlphīnĕs ămōrēs,

īgnōtūm nēc mē ‖ pīscĭbŭs ēssĕ rĕōr;

iām pătĕt āttrītūs sŏlĭtārūm līmĕs ăquārūm,

nōn ălĭtēr mūltā ‖ quām vĭă prēssă rŏtā.

Quōd mĭhĭ nōn ēssēt nĭsĭ sīc ĭtĕr, āntĕ quĕrēbār;

āt nūnc pēr vēntōs ‖ hōc quŏquĕ deēssĕ quĕrōr.

Flūctĭbŭs īmmŏdĭcīs Ăthămāntĭdŏs aēquŏră cānēnt

vīxquĕ mănēt pōrtū ‖ tūtă cărīnă sŭō.

Hōc mărĕ, cūm prīmūm dē vīrgĭnĕ nōmĭnă mērsā,

quaē tĕnĕt, ēst nānctūm, ‖ tālĕ fŭīssĕ pŭtō;

ēt sătĭs āmīssā lŏcŭs hīc īnfāmĭs ăb Hēlle ēst,

ūtquĕ mĭhī pārcāt, ‖ nōmĭnĕ crīmĕn hăbēt.

Īnvĭdĕō Phrīxō, quēm pēr frĕtă trīstĭă tūtūm

aūrĕă lānĭgĕrō ‖ vēllĕrĕ vēxĭt ŏvīs;

nēc tămĕn ōffĭcĭūm pĕcŏrīs nāvīsvĕ rĕquīrō,

dūmmŏdŏ, quās fīndām ‖ cōrpŏrĕ, dēntŭr ăquaē;

ārte ĕgĕō nūllā; fīāt mŏdŏ cōpĭă nāndī,

īdēm nāvĭgĭūm, ‖ nāvĭtă, vēctŏr ĕrō.

Nēc sĕquŏr aūt Hĕlĭcēn, aūt, quā Tўrŏs ūtĭtŭr, Ārctōn;

pūblĭcă nōn cūrāt ‖ sīdĕră nōstĕr ămōr;

Āndrŏmĕdān ălĭūs spēctēt clārāmquĕ Cŏrōnām,

quaēquĕ mĭcāt gĕlĭdō ‖ Pārrhăsĭs Ūrsă pŏlō;

āt mĭhĭ, quōd Pērseūs ēt cūm Iŏvĕ Lībĕr ămārūnt,

īndĭcĭūm dŭbĭaē ‖ nōn plăcĕt ēssĕ vĭaē.

Ēst ălĭūd lūmēn, mūltō mĭhĭ cērtĭŭs īstīs,

nōn ērrāt tĕnĕbrīs ‖ quō dŭcĕ nōstĕr ămōr;

hōc ĕgŏ dūm spēctēm, Cōlchōs ĕt ĭn ūltĭmă Pōntī,

quāquĕ vĭām fēcīt ‖ Thēssălă pīnŭs, ĕām

ēt iŭvĕnēm pōssīm sŭpĕrārĕ Pălaēmŏnă nāndō

mīrăquĕ quēm sŭbĭtō ‖ rēddĭdĭt hērbă dĕūm.

Saēpĕ pĕr ādsĭdŭōs lānguēnt mĕă brācchĭă mōtūs

vīxquĕ pĕr īmmēnsās ‖ fēssă trăhūntŭr ăquās;

hīs ĕgŏ cūm dīxī: "prĕtĭūm nōn vīlĕ lăbōrīs,

iām dŏmĭnaē vōbīs ‖ cōllă tĕnēndă dăbō",

prōtĭnŭs īllă vălēnt ātque ād sŭă praēmĭă tēndūnt,

ūt cĕlĕr Ēlēō ‖ cārcĕrĕ mīssŭs ĕquūs.

Īpsĕ mĕōs ĭgĭtūr sērvō, quĭbŭs ūrŏr, ămōrēs

tēquĕ, măgīs caēlō ‖ dīgnă pŭēllă, sĕquōr.

Dīgnă quĭdēm caēlo ēs, sēd nūnc tēllūrĕ mŏrārĕ

aūt dīc ād sŭpĕrōs ‖ ēt mĭhĭ quā sĭt ĭtēr.

Hīc ĕs, ĕt ēxĭgŭē mĭsĕrō cōntīngĭs ămāntī,

cūmquĕ mĕā fīūnt ‖ tūrbĭdă mēntĕ frĕtă.

Quīd mĭhĭ, quōd lātō nōn sēpărŏr aēquŏrĕ, prōdēst?

Nūm mĭnŭs haēc nōbīs ‖ tām brĕvĭs ōbstăt ăquă?

Ān mālīm dŭbĭtō tōtō prŏcŭl ōrbĕ rĕmōtūs

cūm dŏmĭnā lōngē ‖ spēm quŏque hăbērĕ mĕām.

Quō prŏpĭūs nūnc ēs, flāmmā prŏpĭōrĕ călēscō,

ēt rēs nōn sēmpēr, ‖ spēs mĭhĭ sēmpĕr ădēst.

Paēnĕ mănū, quŏd ămō (tānta ēst vīcīnĭă) tāngō,

saēpĕ sĕd heū! lăcrĭmās ‖ hōc mĭhĭ paēnĕ mŏvēt.

Vēllĕ quĭd ēst ălĭūd fŭgĭēntĭă prēndĕrĕ pōmă

spēmquĕ sŭō rĕfŭgī ‖ flūmĭnĭs ōrĕ sĕquī?

Ērgo ĕgŏ tē nūmquām, nĭsĭ cūm vŏlĕt ūndă, tĕnēbō,

ēt mē fēlīcēm ‖ nūllă vĭdēbĭt hĭēmps,

cūmquĕ mĭnūs fīrmūm nīl sīt quām vēntŭs ĕt ūndă,

īn vēntīs ĕt ăquā ‖ spēs mĕă sēmpĕr ĕrīt?

Aēstŭs ădhūc tămĕn ēst; quīd, cūm mĭhĭ laēsĕrĭt aēquōr

Plīăs ĕt Ārctŏphўlāx ‖ Ōlĕnĭūmquĕ pĕcūs?

Aūt ĕgŏ nōn nōvī quām sīm tĕmĕrārĭŭs, aūt mē

īn frĕtă nōn caūtūs ‖ tūm quŏquĕ mīttĕt Ămōr.

Nēvĕ pŭtēs īd mē, quŏd ăbēst, prōmīttĕrĕ tēmpūs,

pīgnŏră pōllĭcĭtī ‖ nōn tĭbĭ tārdă dăbō.

Sīt tŭmĭdūm paūcīs ĕtĭāmnūnc nōctĭbŭs aēquōr,

īrĕ pĕr īnvītās ‖ ēxpĕrĭēmŭr ăquās;

aūt mĭhĭ cōntīngēt fēlīx aūdācĭă sālvō,

aūt mōrs sōllĭcĭtī ‖ fīnĭs ămōrĭs ĕrīt.

Ōptābō tămĕn ūt pārtīs ēxpēllăr ĭn īstās

ēt tĕnĕānt pōrtūs ‖ naūfrăgă mēmbră tŭōs.

Flēbĭs ĕnīm tāctūquĕ mĕūm dīgnābĕrĕ cōrpūs

ēt "mōrtīs" dīcēs ‖ "huīc ĕgŏ caūsă fŭī."

Scīlĭcĕt īntĕrĭtūs ōffēndĕrĭs ōmĭnĕ nōstrī,

līttĕrăque īnvīsa ēst ‖ hāc mĕă pārtĕ tĭbī.

Dēsĭnŏ; pārcĕ quĕrī. sĕd ŭtī mărĕ fīnĭăt īrām,

āccēdānt, quaēsō, ‖ fāc tŭă vōtă mĕīs.

Pācĕ brĕvī nōbīs ŏpŭs ēst, dūm trānsfĕrŏr īstō;

cūm tŭă cōntĭgĕrō ‖ lītŏră, pērstĕt hĭēmps.

Īstīc ēst āptūm nōstraē nāvālĕ cărīnaē

ēt mĕlĭūs nūllā ‖ stāt mĕă pūppĭs ăquā.

Īllīc mē claūdāt Bŏrĕās, ŭbĭ dūlcĕ mŏrārīst.

Tūnc pĭgĕr ād nāndūm, ‖ tūnc ĕgŏ caūtŭs ĕrō

nēc făcĭām sūrdīs cōnvīcĭă flūctĭbŭs ūllă

trīstĕ nătātūrō ‖ nēc quĕrăr ēssĕ frĕtūm.

Mē părĭtēr vēntī tĕnĕānt tĕnĕrīquĕ lăcērtī,

pēr caūsās īstīc ‖ īmpĕdĭārquĕ dŭās.

Cūm pătĭētŭr hĭēmps, rēmīs ĕgŏ cōrpŏrĭs ūtār;

lūmĕn ĭn āspēctū ‖ tū mŏdŏ sēmpĕr hăbē.

Īntĕrĕā prō mē pērnōctĕt ĕpīstŭlă tēcūm,

quām prĕcŏr ūt mĭnĭmā ‖ prōsĕquăr īpsĕ mŏrā.

[Mittit Abydenus, quam mallet ferre, salutem,

si cadat unda maris, Sesti puella, tibi].

Si mihi di faciles et sunt in amore secundi,

inuitis oculis haec mea uerba leges.

Sed non sunt faciles. nam cur mea uota morantur,

currere me nota nec patiuntur aqua?

Ipsa uides caelum pice nigrius et freta uentis

turbida perque cauas uix adeunda rates.

Vnus, et hic audax, a quo tibi littera nostra

redditur, e portu nauita mouit, iter.

Ascensurus eram, nisi quod, cum uincula prorae

solueret, in speculis omnis Abydos erat.

Non poteram celare meos, uelut ante, parentes,

quemque tegi uolumus, non latuisset amor.

Protinus haec scribens: "felix, i, littera, dixi;

iam tibi formosam porriget illa manum.

Forsitan admotis etiam tangere labellis,

rumpere dum niueo uincula dente uolet."

Talibus exiguo dictis mihi murmure uerbis

cetera cum charta dextra locuta meast.

At quanto mallem, quam scriberet, illa nataret,

meque per adsuetas sedula ferret aquas!

Aptior illa quidem placido dare uerbera ponto;

est tamen et sensus apta ministra mei.

Septima nox agitur, spatium mihi longius anno,

sollicitum raucis ut mare feruet aquis.

His ego si uidi mulcentem pectora somnum

noctibus, insani sit mora longa freti!

Rupe sedens aliqua specto tua litora tristis,

et, quo non possum corpore, mente feror.

Lumina quin etiam summa uigilantia turre

aut uidet aut acies nostra uidere putat.

Ter mihi deposita est in sicca uestis harena;

ter graue temptaui carpere nudus iter;

obstitit inceptis tumidum iuuenalibus aequor,

mersit et aduersis ora natantis aquis.

At tu, de rapidis immansuetissime uentis,

quid mecum certa proelia mente geris?

In me, si nescis, Borea, non aequora, saeuis.

Quid faceres, esset ni tibi notus amor?

Tam gelidus quod sis, num te tamen, improbe, quondam

ignibus Actaeis incaluisse negas?

Gaudia rapturo siquis tibi claudere uellet

aërios aditus, quo paterere modo?

Parce, precor, facilemque moue moderatius auram.

Imperet Hippotades sic tibi triste nihil.

Vana peto, precibusque meis obmurmurat ipse,

quasque quatit, nulla parte coërcet aquas.

Nunc daret audaces utinam mihi Daedalus alas,

Icarium quamuis hic prope litus adest.

Quidquid erit, patiar, liceat modo corpus in auras

tollere, quod dubia saepe pependit aqua.

Interea, dum cuncta negant uentique fretumque,

mente agito furti tempora prima mei.

Nox erat incipiens (namque est meminisse uoluptas),

cum foribus patriis egrediebar amans.

Nec mora, deposito pariter cum ueste timore,

iactabam liquido bracchia lenta mari.

Luna fere tremulum praebebat lumen eunti

ut comes in nostras officiosa uias.

Hanc ego suspiciens: "Faueas, dea candida" dixi,

"et subeant animo Latmia saxa tuo.

Non sinit Endymion te pectoris esse seueri;

flecte, precor, uultus ad mea furta tuos.

Tu, dea, mortalem caelo delapsa petebas.

Vera loqui liceat, quam sequor ipsa deast;

neu referam mores caelesti pectore dignos;

forma nisi in ueras non cadit illa deas.

A Veneris facie non est prior ulla tuaque;

neue meis credas uocibus, ipsa uide.

Quantum, cum fulges radiis argentea puris,

concedunt flammis sidera cuncta tuis

tanto formosis formosior omnibus illast;

si dubitas, caecum, Cynthia, lumen habes."

Haec ego, uel certe non his diuersa, locutus

per mihi cedentes usque ferebar aquas;

unda repercussae radiabat imagine lunae,

et nitor in tacita nocte diurnus erat;

nullaque uox usquam, nullum ueniebat ad aures

praeter dimotae corpore murmur aquae;

alcyones solae, memores Ceycis amati,

nescio quid uisae sunt mihi dulce queri.

Iamque fatigatis umero sub utroque lacertis

fortiter in summas erigor altus aquas.

Vt procul aspexi lumen: "meus ignis in illost;

illa meum, dixi, litora numen habent",

et subito lassis uires rediere lacertis,

uisaque, quam fuerat, mollior unda mihi.

Frigora ne possim gelidi sentire profundi,

qui calet in cupido pectore, praestat amor.

Quo magis accedo propioraque litora fiunt

quoque minus restat, plus libet ire mihi.

Cum uero possum cerni quoque, protinus addis

spectatrix animos, ut ualeamque facis.

Nunc etiam nando dominae placuisse laboro

atque oculis iacto bracchia nostra tuis.

Te tua uix prohibet nutrix descendere in altum

(hoc quoque enim uidi nec mihi uerba dabas)

nec tamen effecit, quamuis retinebat euntem,

ne fieret prima pes tuus udus aqua.

Excipis amplexu feliciaque oscula iungis,

oscula, di magni, trans mare digna peti,

eque tuis demptos umeris mihi tradis amictus

et madidam siccas aequoris imbre comam.

Cetera nox et nos et turris conscia nouit

quodque mihi lumen per uada monstrat iter.

Non magis illius numerari gaudia noctis

Hellespontiaci quam maris alga potest.

Quo breuius spatium nobis ad furta dabatur,

hoc magis est cautum ne foret illud iners.

Iamque fugatura Tithoni coniuge noctem

praeuius Aurorae Lucifer ortus erat.

Oscula congerimus properata sine ordine raptim

et querimur paruas noctibus esse moras.

Atque ita cunctatus monitu nutricis amaro

frigida deserta litora turre peto.

Digredimur flentes repetoque ego uirginis aequor,

respiciens dominam, dum licet, usque meam.

Siqua fides uero est, ueniens hinc esse natator,

cum redeo, uideor naufragus esse mihi;

hoc quoque, si credis; ad te uia prona uidetur;

a te cum redeo, diuus inertis aquae.

Inuitus repeto patriam (quis credere possit?),

inuitus certe nunc moror urbe mea.

Ei mihi! cur animis iuncti secernimur undis,

unaque mens, tellus non habet una duos?

Vel tua me Sestus, uel te mea sumat Abydos;

tam tua terra mihi quam tibi nostra placet.

Cur ego confundor quotiens confunditur aequor?

Cur mihi causa leuis, uentus, obesse potest?

Iam nostros curui norunt delphines amores,

ignotum nec me piscibus esse reor;

iam patet attritus solitarum limes aquarum,

non aliter multa quam uia pressa rota.

Quod mihi non esset nisi sic iter, ante querebar;

at nunc per uentos hoc quoque deesse queror.

Fluctibus immodicis Athamantidos aequora canent

uixque manet portu tuta carina suo.

Hoc mare, cum primum de uirgine nomina mersa,

quae tenet, est nanctum, tale fuisse puto;

et satis amissa locus hic infamis ab Helle est,

utque mihi parcat, nomine crimen habet.

Inuideo Phrixo, quem per freta tristia tutum

aurea lanigero uellere uexit ouis;

nec tamen officium pecoris nauisue requiro,

dummodo, quas findam corpore, dentur aquae;

arte egeo nulla; fiat modo copia nandi,

idem nauigium, nauita, uector ero.

Nec sequor aut Helicen, aut, qua Tyros utitur, Arcton;

publica non curat sidera noster amor;

Andromedan alius spectet claramque Coronam,

quaeque micat gelido Parrhasis Vrsa polo;

at mihi, quod Perseus et cum Ioue Liber amarunt,

indicium dubiae non placet esse uiae.

Est aliud lumen, multo mihi certius istis,

non errat tenebris quo duce noster amor;

hoc ego dum spectem, Colchos et in ultima Ponti,

quaque uiam fecit Thessala pinus, eam

et iuuenem possim superare Palaemona nando

miraque quem subito reddidit herba deum.

Saepe per adsiduos languent mea bracchia motus

uixque per immensas fessa trahuntur aquas;

his ego cum dixi: "pretium non uile laboris,

iam dominae uobis colla tenenda dabo",

protinus illa ualent atque ad sua praemia tendunt,

ut celer Eleo carcere missus equus.

Ipse meos igitur seruo, quibus uror, amores

teque, magis caelo digna puella, sequor.

Digna quidem caelo es, sed nunc tellure morare

aut dic ad superos et mihi qua sit iter.

Hic es, et exigue misero contingis amanti,

cumque mea fiunt turbida mente freta.

Quid mihi, quod lato non separor aequore, prodest?

Num minus haec nobis tam breuis obstat aqua?

An malim dubito toto procul orbe remotus

cum domina longe spem quoque habere meam.

Quo propius nunc es, flamma propiore calesco,

et res non semper, spes mihi semper adest.

Paene manu, quod amo (tanta est uicinia) tango,

saepe sed heu! lacrimas hoc mihi paene mouet.

Velle quid est aliud fugientia prendere poma

spemque suo refugi fluminis ore sequi?

Ergo ego te numquam, nisi cum uolet unda, tenebo,

et me felicem nulla uidebit hiemps,

cumque minus firmum nil sit quam uentus et unda,

in uentis et aqua spes mea semper erit?

Aestus adhuc tamen est; quid, cum mihi laeserit aequor

Plias et Arctophylax Oleniumque pecus?

Aut ego non noui quam sim temerarius, aut me

in freta non cautus tum quoque mittet Amor.

Neue putes id me, quod abest, promittere tempus,

pignora polliciti non tibi tarda dabo.

Sit tumidum paucis etiamnunc noctibus aequor,

ire per inuitas experiemur aquas;

aut mihi continget felix audacia saluo,

aut mors solliciti finis amoris erit.

Optabo tamen ut partis expellar in istas

et teneant portus naufraga membra tuos.

Flebis enim tactuque meum dignabere corpus

et "mortis" dices "huic ego causa fui."

Scilicet interitus offenderis omine nostri,

litteraque inuisa est hac mea parte tibi.

Desino; parce queri. sed uti mare finiat iram,

accedant, quaeso, fac tua uota meis.

Pace breui nobis opus est, dum transferor isto;

cum tua contigero litora, perstet hiemps.

Istic est aptum nostrae nauale carinae

et melius nulla stat mea puppis aqua.

Illic me claudat Boreas, ubi dulce morarist.

Tunc piger ad nandum, tunc ego cautus ero

nec faciam surdis conuicia fluctibus ulla

triste nataturo nec querar esse fretum.

Me pariter uenti teneant tenerique lacerti,

per causas istic impediarque duas.

Cum patietur hiemps, remis ego corporis utar;

lumen in aspectu tu modo semper habe.

Interea pro me pernoctet epistula tecum,

quam precor ut minima prosequar ipse mora.