I. Aborigines peri anthropon physeos
1. 156, 19:
itaque, brevi tempore, magna pars in desiderium puparum et sigillorum veniebat
2. 82, 23:
sed neque vetulus canterius quam novellus melior, nec canitudini comes virtus.
3. 114, 24:
grundit tepido lacte satur mola mactatus porcus.
4. 156, 23:
mugit bovis, ovis balat, equi hinniunt, gallina pipat.
5. 171, 25:
ita sublimis speribus iactato nomina, volitantis alios nitens trudito.
II. * Aethrio
6. 91, 1:
ut frigidos nimbos cito ac caduciter ruentis pertimuerunt aquatilis querquedulae natantes.
III. Agatho
7. 46, 28:
neque auro aut genere aut multiplici scientia sufflatus quaerit Socratis vestigia.
8. 99, 15:
numnam caelatus in manu dextra scyphus, caelo dolitus, artem ostentat Mentoris?
9. 187, 8:
quid tristiorem video te esse quam antidhac, Lampadio? numquid familiaris filius amat, nec spes est auxili argentaria, ideoque scapulae metuunt virgindemiam?
10. 4, 1:
haec postquam dixit, cedit citus altus tolutim
11. 167, 4:
pueri obscenis verbis novae nuptulae aures returant
12. 247, 17:
virgo de convivio abducatur ideo quod maiores nostri virginis acerbae auris veneriis vocabulis imbui noluerunt
13. 400, 14:
et pueri in aedibus saepius pedibus offensant, dum musteos in carnario fluitare suspiciunt
14. 46, 33:
quid multa? factus sum vespertilio, neque in muribus plane neque in volucribus sum
15. 345, 1:
doulos eros esti quia meret, hominem se servum facit
IV. Age modo
16. Charisius, G.L.K., I, 118, 8:
Argo citiremem
17. Charisius, G.L.K., I, 120, 32:
hic Aenea
18. Philargirus, ad Verg. Aen. II, 167:
terra culturae causa attributa olim particulatim hominibus, ut Etruria Tuscis, Samnium Sabellis
V. Aiax stramenticius
19. 513, 28:
hac re aeger medicos exquisitim convocabat ut convalesceret
VI. Allos outos Herakles
20. Priscianus, G.L.K., II, 231, 13:
gravidaque mater peperit Iovi puellum
21. Macrobius, Sat. III, 12, 5:
cum de invicto Hercule loqueretur, eundem esse ac Martem probavit
VII. Ammon metreis peri philargyrias
22. 552, 25 et 555, 8:
quem secuntur cum rotundis velites leves parmis, antesignani quadratis multisignibus tecti
23. 395, 16:
etenim quibus seges praebeat domum, escam, potionem, quid desideremus?
24. 179, 10:
quaero ex te utrum hoc adduxerit caeli temperatura an terrae bonitas
25. 117, 13:
nos barbari, quod innocentes in gabalum suffigimus homines; vos non barbari, quod noxios obicitis bestiis?
VIII. Andabatae
26. 483, 1:
candidum lacte e papilla cum fluit, signum putant partuis, quod hic sequatur mulierem et partu liquor
27. 267, 11:
nec manus visco tenaci tinxerat viri castas
28. 384, 29:
mortales multi rursus ac prorsus meant
29. 135, 10:
edepol idem caecus, non lusciosus est
30. 34, 29:
non mirum si caecuttis, aurum enim non mimus praestringit oculos quam ho polys akratos
31. Priscianus, G.L.K., II, 209, 2:
sed quidvis potius homo quam caruncula nostra
32. 426, 26:
in reliquo corpore ab hoc fonte diffusa est anima, hinc animus ad intelligentiam tributus
33. 241, 6:
anima ut conclusa in vesica, quando est arte ligata, si pertuderis, aera reddet
34. 46, 19:
ideoque alterum appellamus a calendo calorem, alterum a fervore febrim
35. 419, 4:
et me Iuppiter Olympiae, Minerva Athenis suis mystagogis vindicassent
36. Priscianus, G.L.K., II, 528, 25:
sed quod haec loca aliquid genunt
IX. Anthropopolis peri genethlakes
37. 379, 8:
non fit thensauris, non auro pectus solutum;
non demunt animis curas ac religiones
Persarum montes, non atria divitis Crassi
38. 174, 15:
vulgoque avarus faenerator spe lucri rem scriptione duplicarat
39. 226, 14:
dotis dato insulam Chrysam, agrum Caecubum, seplasia Capuae, mecellum Romuli
40. 503, 23:
nam "in omnibus - legi - pactis polyuperbaton ne dares, ne polliceres, quod datum est"
41. 551, 6:
et Hymenaeus, qui primo lavere alvum marsuppio solet
42. 471, 11:
non modo vinum dare, sed etiam, ut Plautus ait - murrinam, passum, defrutum -
X. Armorum iudicium
43. 427, 23:
ut in litore cancri digitis primoribus stare
44. 477, 21:
illic viros hortari, ut rixarent praeclari philosophi
XI. Baiae
45. 154, 6:
quod non solum innubae fiunt communis, sed etiam veteres repuerascunt et multi pueri puellascunt
XII. Bimarcus
46. 530, 20:
tropon tropous qui non modo ignorasse me clamat, sed omnino omnis heroas negat nescisse
47. 383, 26:
ebrius es, Marce, Odyssian enim Homeri ruminari incipis, cum peri tropon scripturum te Seio receperis
48. 111, 17:
quod utrum sit magnum an parvum, facile an difficul
49. 55, 10:
ideo fuga hostium graece vocatur trope. Hinc spolia capta fixa in stipitibus appellantur tropaea
50. 223, 4:
katachresis est enim vera, cum in candelabro pendet strigile
51. 153, 4:
ut novum cribrum novo paxillo pendeat
52. 532, 30:
nautae remivagam movent celocem
53. 180, 8:
ut levis tipulla lymphon frigidos transit lacus
54. 201, 1:
avi et atavi nostri, cum alium ac cepe eorum verba olerent, tamen optume animati erant
55. 448, 10:
cum Quintipor Clodius tot comoedias sine ulla fecerit Musa, ego unum libellum non - edolem - ut ait Ennius?
56. 100, 29:
scaena quem senem Latina vidit derisissimum
57. 168, 13:
mihique Iovis, dum stilo nostro papyrino levi scapos capitio novo partu poetico
58. 229, 21:
ne me pedatus iste versuum tardor refrenet arte comprimo rhythmon sertum
59. 543, 7:
Volcanum aecum novae lagoenae ollarum figurator precatur
60. 91, 33:
non te pudet, Mani, cum domi tuae vides commilitonum tuorum cohortes servis tuis ministrare caementa?
61. 248, 7:
sociis es hostis, hostibus socius, bellum ita geris ut bella omnia domum auferas
62. 167, 20:
in invidiam veniant in hoc ipso rapinatores
63. 107, 3:
ipsum propter vix liberti semiatrati exequiantur
64. 484, 25:
cum novissime putaret, quantum sumpti fecerit
65. 25, 8:
chortis cocorum atque hamiotarum aucupumque
66. 210, 6:
nos ergo nihil egimus, quod legem Liciniam luci claro latam eskotosamen.
67. 242, 16:
non Hercules potest, qui Augeae agessit kopron
68. 448, 18:
et pater divum trisulucum fulmen igni fervido actum mittat in tholum macelli
69. 180, 13:
tunc repente caelitum altum tonitribus templum tonescat
70. 17, 14:
magna uti tremescat Roma et magnae mandonum gulae
71. 70, 9:
ipsis istis dicite labdae et vivos contemnite vivi, anticipate atque addite calcar, stultos contemnite docti
XIII. Caprinum proelium peri hedones
72. 302, 21:
non posse se amplius perferre, tamen suadet ut vincat
73. 361, 22:
unam virtutem propriam mortalibus fecit, cetera promisque voluit communia habere
74. 267, 53:
ne vobis censeam, si ad me referetis
XIV. Catamitus
75. Eutyches, G.L.K., V, 468:
scabere
XV. Cave canem
76. 75, 22:
ubi rivus praecipitatu in nemore deorsum rapitur atque offensus aliquo a scopulo lapidoso albicatur
XVI. Columnae Herculis peri doxes
77. 82, 31:
itaque eas inceravi et conscribillavi Herculis athlis
XVII. Cras credo hodie nihil
78. 112, 9:
quibus instabilis animus ardens mutabiliter avet habere et non habere fastidiliter inconstanti pectore
79. 139, 9:
atque ut igni fervido medullitus aquiloniam intus eruat frigedinem
XVIII. Cycnus peri taphes
80. 485, 3:
tua templa ad alta fani properans citus itere
81. 497, 16:
denique si vestimenta ei opus sunt quae fers, cur conscindis? si non opus sunt, cur fers?
82. 230, 16:
quare Heraclides Ponticos plus sapit, qui praecepit ut comburerent, quam Democritus, qui ut in melle servarent. quem si vulgus secutus esset, peream si centum denariis calicem mulsi emere possemus
XIX. Cynicus
83. Priscianus, G.L.K., II, 376, 25:
si mehercule pergunt et deorum cura non satisfacitur rei publicae
XX. De officio mariti
84. Gellius, I, 17, 4 (cfr. Joannes Sarisb., Policr., VI, 26):
vitium uxoris aut tollendum aut ferendum est: qui tollit vitium, uxorem commodiorem praestat; qui fert, sese meliorem facit
XXI. De salute
85. Phylargirius, ad Verg. Georg., II, 336:
Varro in satura quae scribitur de salute ait mundum haud natum esse neque mori
XXII. Desultorius peri tou graphein
86. 534, 23:
alius domini delicias phaselon aptum
e tonsilla in litore mobilem relictum solvit
87. 503, 12:
fervere piratis vastarique omnia circum
88. Arnobius, VI, 23:
ubi denique Apollo divinus, cum a piratis maritimisque praedonibus et spoliatus ita est et incensus, ut ex tot auri ponderibus quae infinita congesserant saecula, ne unum quidem habuerit scripulum, hirundinibus hospitis ... ostenderet?
89. Augustinus, de musica, IV, 13:
ver blandum viget arvis, et adest hospes hirundo
XXIII. Devicti peri philonikias
90. 156, 13:
properate vivere, puerae, qua sinit aetatula, ludere, esse amare et veneris tenere bigas
91. 82, 17:
quis rutundam facere caetram nequeat?
92. 492, 8:
dicat pugilis: spectatores, qui miserum putatis vinci, quaero a vobis, si adversarius supercilia mihi caestis descobinarit, numquis vestrum sua mihi est daturus?
93. 499, 25:
libet me epigrammatia facere, et quoniam nomina non memini, quod in solum mihi venerit, ponam
XXIV. Dis paides hoi gerontes
94. Gellius, VII, 5, 10:
purum putum
XXV. Dolium aut seria
95. Probus, ad Verg. buc., VI, 31:
... appellatur a caelatura "caelum", Graece ab ornatu kosmos, Latine a puritia "mundus":
mundus domus est maxima homulli,
quam quinque alti fragmine zonae
cingunt, per quam limbus pictus
bis sex signis stellumicantibus
altus in obliquo aethere Lunae
bigas acceptat
XXVI. Ecdemeticus
96. Gellius, XIX, 8, 17:
quadrigam
XXVII. Hekatombe peri thysion
97. 466, 21:
pater ut cruore laveret ararum aggeres
98. 521, 4:
at regis ensis sanguine inbutus nigro
99. 131, 10:
Ludon fluens sub Sardibus flumen
tulit aurum, later quod conquadravit regius
100. 213, 23:
ubi illa phalera gemmea atque ephippia
et arma margariticandicantia
101. 27, 15:
Socrates cum in vinculis publicis esset et iam bibisset koneion, in exodio vitae
102. 131, 16:
habes qui et cuius rei causa fecerim hecatomben: in quo ego ut puto, quoniam est luere solvere, lutavi
103. 27, 23:
mea igitur hecatombe pura ac puta
XXVIII. Endymiones
104. 249, 6:
discumbimus invitati, dominus maturo ovo cenam committit
105. 407, 27:
dum sermone cenulam variamus, interea tonuit bene tempestate serena
106. 543, 16:
divitum amphoras Chias ad communem revocat matellam
107. 231, 32:
animum mitto speculatum tota urbe, ut quid facerent homines, cum experrecti sint, me faceret certiorem; siquis melius operam sumeret, ut eius consilio potius vigilium adminicularem nostrum. quid vidit aliud curantem extremo noctis tempore
108. 348, 33:
qui si ut vigilare, mature coepisti, in eo te retinueris
109. 47, 5:
quare si in somnum reccideris et aorei pote eris iterum exporrectus
110. 250, 7:
ut Mercurium Arcadon colonum
111. 356, 33:
sic ad vos citius opinione vertilabundus miser decidi
XXIX. Epitaphiones peri taphon
112. 102, 1:
donec foras nos intus evallaverunt
113. 416, 17:
pleni libri, inquam, ubi maneant epitaphia eorum, quorum in sepulcris nec vola nec vestigium extat
XXX. Est modus matulae peri methes
114. 28, 18:
vino nihil iucundius quisquam bibit:
hoc aegritudinem ad medendam invenerunt,
hoc hilaritatis dulce seminarium,
hoc continet coagulum convivia
115. 172, 25:
Ismenias hic Thebogenes fluit: scaturrex
116. 544, 26:
non vides ipsos deos, siquando volunt gustare vinum, derepere ad hominum fana et temetum ipsi Libero simpuvio vinitari?
117. 83, 24:
cupas vinarias sirpare noli. adde cyathum vini in uxorculae pocillum
118. 146, 8:
dolia atque apothecas, tricliniaris, Melicas, Calenas obbas et Cumanos calices
119. 5, 8:
quis in omni vita heluo pion depas olfacit temetum?
XXXI. Eumenides
120. 8, 32:
quin mihi caperratam tuam frontem, Strobile, omittis
121. 10, 31:
contra cum psalte Pisia et cum Flora lurcare ac strepis
122. 199, 14:
nuc corius ulmum cum tuus depavit, pergis? heia
123. 121, 6:
cum in eo essem occupatus atque in schola curarer, ut scribit Scantius, -
horno per Dionysia -
124. 152, 32:
quod ea die mea erat praebitio, in ianuam - cave canem - inscribi iubeo
125. 345, 2:
primum iste qui meret sestertios vicenos
126. 344, 19:
quia plus - inquit - merere debet, in quo est virtus
127. 181, 6:
quod tunc questus tricinus erat, nunc est uber
128. 235, 15:
capite aperto esse iubet, ante lucem suscitat, frigore torret, venatum
eicit ieiunio vilicum
129. 527, 25:
ex his atque eius modi institutis ac vita vel ad Herculis athla athletae facti erant
130. 550, 13:
Empedocles natos homines ex terra ait ut blitum
131. 201, 21:
quid dubitatis, utrum nunc sitis cercopitheci an colubrae an volvae de Albuci subus Athenis?
132. 201, 8:
in somnis venit, iubett me cepam esse te sisymbrium
133. 55, 32:
postremo nemo aegrotus quicquam somniat tam infandum, quod non aliquis dicat philosophus
134. 344, 1:
tu non insanis, quo tibi vino corpus corrumpis mero?
135. 355, 4:
prius quam responderem, foris nescio quis occupat res indicare
136. 451, 32:
et ceteri scholastici saturis auribus scholica dape atque ebriis festica aperantologia consurgimus ieiunis oculis
137. 498, 13:
ego autem qui essem plenus vini et veneris
138. 529, 13:
en domum praeter matris deum exaudio cymbalorum sonitum
139. 119, 1:
nam quae venustas, hic adest gallantibus, quae casta vestis aetasque adulescentium, quae tenera species
140. 119, 1:
cum illo veni, video gallorum frequentiam in templo, qui cum e scaena coronam adlatam imponeret aedilis signo, synodiam gallantes vario recinebant studio
141. 250, 7:
ut Naides undicolae
142. 334, 14:
Phrygius per ossa cornus liquida canit anima
143. 49, 19:
tibi typana non inanis sonitus matris deum, tonimus tibi nos tonos tibi nunc semiviri teretem comam volantem iactant tibi famuli
144. 245, 28:
simul ac languido corpori solis calidior visa est aura
145. 487, 26:
probitatem se pudorem gallum coepit mihi sic vendere
146. 537, 24:
partim venusta muliebri ornati stola
147. 549, 9 (et 540, 7):
aurorae ostrinum hic indutus supparum,
coronam ex auro et gemmis fulgentem gerit
luce locum afficiens
148. 452, 3:
item tragici prodeunt cum capite gibbero, cum antiqua lege ad frontem superficies accedere debeat
149. 153, 2 (et 421, 34 et 242, 21 et 356, 15):
vix vulgus confluit non furiarum sed puerorum atque ancillarum, qui omnes me bilem atram agitare clamitantes opinionem mihi insaniae meae confirmant
150. 102, 6:
ubi vident se cantando ex ara excantare non posse, deripere incipiunt
151. 49, 25 (et 122, 25):
apage in dierectum, a domo nostro istam isanitatem
152. 252, 32:
stolam calceosque muliebris propter positos capio
153. 480, 29:
ego medicina, Serapi, utor, cotidie precantur, intellego recte scriptum esse Delphis theoi hera
154. 394, 7:
- nunc de te, inquit, meliusculam spem habeo, - qui rem spurcissiam gustare voluerim,
155. 480, 29:
hospes, quid miras nummo curare Serapin quid quasi non curet tanti item Aristoteles
156. 480, 29:
aut ambos mira aut noli mirare deum me
157. 255, 4:
propter percrepas vocibus volitans aureis volgi
158. 86, 25 (et 242, 26):
et ecce de inproviso ad nos accedit cana Veritas, Attices philosophiae alumna
159. 153, 4:
ubi dicatur primus Zenon novam haeresim novo paxillo suspendisse
160. 367, 17:
propter eam porticum situm erat dolium
161. 543, 32:
patella esurienti posita provocat Neapolitanas piscinas
162. 434, 17 (et 295, 21):
sed nos, simul atque in summam speculam venimus
videmus populum furiis instinctum tribus
diversum ferri exterritum formidine
163. 105, 6:
neque furentem eculeum Damacrinum
insanus equiso ex ipsis morbi fluctibus
educet umquam
164. 271, 32:
Aiax tum credit ferro se caedere Vlixem,
cum bacchans silvam caedit porcosque trucidat
165. 392, 1 (et 264, 20):
denique qui sanus sit avarus?
cui si stet totus terrai traditus orbis,
furando tamen a morbo stimulatus eodem
ex sese ipse aliquid quaerat cogatque peculi
166. 35, 13 (et 549, 18):
nam ut arquatis et lutea quae non sunt et quae sunt lutea videntur, sic insanis sani et furiosi videntur esse insani
167. 390, 9:
tertia Poenarum
Infamia stans nixa in vulgi
pectore fluctuanti intonsa coma,
sordida vestitu, ore severo
168. 285, 16:
forenses decernunt ut Existimatio nomen meum in sanorum numerum referat
XXXII. Heuren he lopas to poma peri gegamekoton
169. 478, 2:
ita uti soliti eramus Romae in balnei, plodere coepimus et murmurari
170. 399, 27:
ego, unus scilicet antiquorum hominum subductis superciliis, dicam: gamesei ho noun echon
171. 527, 14:
cuius ubi annis multis masculi animi vestigium inventum est?
XXXIII. Echo se peri tyches
172. 179, 4:
aerea terta nitet galea
173. 277, 33:
tela dextra vibrant, russa sagula emicant,
atque in insignibus Martis torques aureae,
scuta caelata Hibero argento gravi
crebra fulgent
174. 72, 7:
teges, pruina ne iacentem subdiu
dealbet algu dante frigore
175. 324, 17:
sapiens et bonum ferre potest modice et malum fortiter aut leviter
XXXIV. Eos pote peri horon
176. 216, 7:
non posse ostrea se Romae praebere et echinos
177. 27, 14:
vitae cursum ut cognoscare possem, aequae servitutis et libertatis ab origine ad exodium adductae
XXXV. Flexibulae peri eparchion
178. 82, 12:
nec dolorem adiaphoron esse, quod philosophia commalaxarem ea pathe, neque irato mihi habenas dedi unquam, neque cupiditati non imposui frenos
179. 28, 3:
domo exeo, intro, et pedes corrigiis compendio
180. 391, 28:
atque si addam, quanti misericordia mea heredibus mei stet, quot miseros sublevaverim
181. 219, 15:
quid? tu non vides in vineis, quod tria pala habeant, tripales dici?
182. 27, 1:
multi enim qui limina intrarunt integris oculis, strabones sut facti; habet quiddam enim helkystikon provincialis formonsula uxor
183. 458, 32:
quare, o Marce, pransum ac paratum esse hominem oportet
XXXVI. Gerontodidaskalos
184. 214, 24:
quotiens priscus homo ac rusticus Romanus inter nundinum barbam radebat?
185. 195, 15:
noctu cultro coquinari se traiecit; nondum enim invecti erat cultelli empaistoi e Bithynia
186. 337, 12:
tunc vilici, quod nunc satis sibi vix putant, lautum putabant
187. 55, 2:
vehebatur cum uxore vehiculo semel aut bis anno, cum arceram, si non vellet, non sterneret
188. 543, 7:
sed simul manibus trahere lanam, nec non simul oculis observare ollam pultis, ne aduratur
189. 267, 5:
ergo tum sacra religio castaeque fuerunt res omnes
190. 86, 8 (et 451, 19):
in quibus Libyssa cytrus fasciis cingit fores
191. 314, 15 (et 440, 11):
ubi grave pascantur atque alantur pavonum greges
192. 47, 17:
vel decem mensis ubi una saepiant granaria
193. 47, 21:
vineis ubi ampla cella torculum respondeat
194. 112, 22:
confluit mulierum tota Roma: quae noctu fieri initia solita etiam nunc spinea faxs indicat
195. 166, 4:
rapta a nescio quo mulione raptoris ramices rumpit
196. 261, 6:
nam vides apud Ennium esse scriptum - ter sub armis malim vitam cernere, quam semel modo parere -
197. 47, 24:
novos maritus tacitulus taxim uxoris solvebat cingillum
198. 86, 11:
utrum oculi mihi caecuttiunt, an ego vidi servos in armis contra dominos?
199. 18, 27:
Manius Curius consul in Capitolio cum dilectum haberet nec citatus in tribu civis respondisset, vendidit tenebriorem
200. 190, 28:
hoc est magnum censorem esse ac non studere multos aerarios facere
201. 8, 12:
putas eos non citius tricas Atellanas quim id extricaturos?
XXXVII. Gnothi seauton
202. 148, 14:
ut sidera caeli,
divum circum terram atque axem
quae volvuntur motu orbito
203. 266, 33:
candens corpore taurus trivio
lumine Lunae
204. 374, 9 (et 137, 26):
non subsilies ac plaudes et ab Arato posces astricam coronam? quid enim hoc mirius
205. 169, 14:
ut cremento corpora
fierent maiora parvo, ut suctu candidi
lactis
206. 140, 10:
dein certo alvi fluctu ut sucum
pareret mansum, quo venarum
sanguine rivos compleret
207. 69, 28 (et 283, 31):
nil sunt Musae, Polycles, vestrae
quas aerifice duxit
208. 243, 22:
non videtis unus ut parvulus amor ardifeta lampade arida agat amantis aestuantis
209 - 140, 16:
et rex et misellus ille pauper amat habetque ignem intus acrem: hic ephebum mulieravit, hic ad moechada adulescentem cubiculum pudoris primus polluit
210. 25, 21:
nonne hominem scribunt esse grandibus superciliis, silonem, quadratum
211. 49, 12:
non animadvertis cetarios, cum videre volunt in mari thunnos, escendere in malum alte, ut penitus per aquam perspiciant pisces?
212. 402, 20:
qui sint secundum naturam perfecti homines, ut non modo eos spectemus sed etiam imitemur
213. 259, 27:
age nunc contende alterum genus philotheron, ne quid ibi viderit melius
XXXVIII. Hercules Socraticus
214. 168, 16:
quid? sutrinas facere inscius nihil homo agis?
215. 142, 13:
in omnibus rebus bonis cotidianis, cubo in Sardianis tapetibus, chlamys est purpurea amiculo
XXXIX. Hercules tuam fidem
216. 467, 22:
per martitimas oras vagat
217. 532, 30:
procella frigida ante obruat celocem
218. 47, 23:
non Tutilinam, quam ego ipse invoco, quod meae aures abs te obsidentur
219. 47, 32:
noctu Hannibalis cum fugavi exercitum
Tutanus hoc Tutanum Romae nuncupor.
hacpropter omnes qui laborant invocant
XL. Idem Atti quod Titi
220. 40, 1:
quid est? quid latras? quid rabis? quid vis tibi?
XLI. Inglorius peri phthonou
221. 325, 14:
vosque in theatro, qui voluptatem auribus
huc aucupatum concucurristis domo,
adeste et a me quae feramque ignoscite,
domum ut feratis e theatro litteras
222. 148, 1:
tum denique omnis cum lucerna cambusta est
in lucubrando olivitasque consumpta est
XLII. Ippokyon
223. Gellius, III, 18, 5:
Varro equites quosdam dicit pedarios appellatos
224. 36, 29:
Apollonium ideo execuriant, quia nihil habebat
XLIII. Kosmotoryne peri phthoras kosmou
225. 358, 16:
toga tracta est et abolla data est
ad turbam abii, fera militia
munera belli ut praestarem
226. 503, 23:
atque
Aegeos fluctus quam lavit ante Aquilo
saevus ubi posuit Neptuni filius urbem
227. 224, 3:
Africa terribilis contra concurrere civis
civi atque Aeneae misceri sanguine sanguem
228. 233, 33:
detis habenas animae levi
dum nos ventus flamine sudo
suavem ad patriam perducit
229. 83, 10:
singulos lectos stratos ubi habuimus, amisimus propter cariem et tineam
230. 3, 24:
Phrygio qui pulvinar poterat pingere, soliar depingebat
231. 537, 24:
mulieres aliam cerneres cum stola holoporphyroi
232. 4, 20:
propter cunam capulum positum nutrix tradit pollictori
XLIV. Kynodidaskalos
233. Caesius Bassus, de metris, G.L.K., VI, 261:
Varro in cynodidascalo Phalaecion metrum ionicum trimetrum appellat
XLV. Kynoretor
234. Philargirus, ad Verg. georg., II, 477:
eclipsis quando fit, cur luna laboret? et si hoc ridicule credunt, dicant quid laboret
235. Diomedes, 367, 26:
celerius mater amixit
XLVI. Lex Maenia
236. 369, 8 (et 382, 4):
non admirantes, quod sereno lumine
tonuisset oculis caeli rimari plagas
237. 79, 21:
ad biviram venio. cum vellem ostendere, quid vellem, Metamelos Inconstantiae filius me reprehendit
238. 207, 16:
exercebam ambulando, uti capacior ad cenam veniret guttur
239. 106, 5:
siqui patriam, maiorem parentem extinguit, in eo est culpa, quod facit pro sua parte is quid se eunuchat aut ali qui liberos perducit
240. 106, 10:
nemo est tam neglegens, quin summa diligentia eligat asinum, qui suam saliat equilam
241. 225, 22:
neque in bona segete nullum est spicum nequam, neque in mala non aliquod bonum
242. 171, 11:
contra lex Maenia est in pietate, ne fili patribus luci claro suggillent oculos
243. 243, 18:
non hos Pactolus aureas undas agens eripiet umquam e miseriis
244. 397, 20:
signa tunc sacra esse desierunt postea quam homines sunt facti sacri
XLVII. Logomachia
245. 182. 16:
haec lanigeras detonderi dicuit tunicareque homullum
246. Porphyrio, ad Hor. sat. II, 4, 1:
[Epicurei] dicunt summum bonum hedonen sed rerum honestarum. unde Stoici hanc gulae et corporis libidinem criminantur * * * ten ataraxian tes psyches, hoc est nihil timere nec cupere, summum bonum esse. unde Varro dicit logomachian inter illos esse.
XLVIII. Longe fugit qui suos fugit
247. 204, 22:
sed uti serat
haec legumina arte parva pauca, cicer, erviliam,
cepa regia, allia: spernat cetera
248. 271, 9:
solus rex, solus rhetor, solus formonsus, fortis, aecus vel ad aedilicium modium, purus putus: si ad hunc charaktera Kleanthous conveniet, cave attigeris hominem
XLIX. Magnum talentum
249. Priscianus, G.L.K., II, 482, 3:
detotonderat forcipibus vitiarium feris
L. Manius
250. 161, 4:
funere familiari commoti, avito ac patrito more precabamur
251. 79, 28:
Automedo meus, quod apud Plotium rhetorem bubulcitarat, erili dolori non defuit
252. 225, 5:
quod dum administrant, in scrobe fodiendo inveniunt arcam
253. 133, 27:
tum ad me ferunt, quod libellionem esse sciebant
254. 274, 18:
Manius mane se excitat, rostrum suum in rostra adfert, populum in forum conducit
255. 183, 1:
nec natus est nec morietur, viget veget ut pote plurimum
256. 147, 9:
lex neque innocenti propter simultatem obstringillat, neque nocenti propter amicitiam ignoscit
257. 543, 32:
quocirca oportet bonum civem legibus parere, deos colere, in palellam dare mikron kreas
258. 480, 2; non male dicere, pedem in focum non imponere, sacrificari
259. 484, 24:
et cum corrigia disruptast, enatare cum reliqua, pedem paenula scortea pertegere
260. 211, 13:
nec sumptibus finem legibus nec luxu statues finemque modumque
261. 487, 5:
stertit iuventus, quam labos mollem facit
262. 225, 32 (et 168, 19 et 125, 30 et 185, 5):
ager ut derelinqueretur ac periret - squale scabreque inluvie et vastitudine -
263. 237, 13 (et 442, 30):
habens antepositam alimoniam, sedens altus alieno sumptu, neque post respiciens neque ante prospiciens, sed limus intra limites culinae
264. 159, 33:
hunc Ceres cibi ministr frugibus suis porcet
265. 540, 25:
alterum bene acceptum dormire - super amphitapa bene molli -
266. 201, 1:
dulcem aquam bibat salubrem et flebile esitet cepe
267. 113, 12:
tam eum, ad quem veniunt in hospitium, lac humanum fellasse quam ipsos
268. 543, 16; lecto strato matellam, lucernam, ceteras res esui usuique prae se portant
269. 545, 10:
haec adventoribus accidunt: cellae claves claustra carnaria dolia
270. 131, 10:
hic ut quadrato latere stipatae strues
271. 87, 10:
harum aedium summetria confutabat architectones
LI. Marcipor
272. 450, 32 (et 105, 30):
hic in ambivio navem conscendimus palustrem, quam nautici equisones per ulvam ducerent loro
273. 254, 20:
Propontis unda quam liquenti caerula
natantem perfundit, cape
274. 451, 5:
repente noctis circiter meridie,
cum pictus aer fervidis late ignibus
caeli chorean astricen ostenderet
275. 79, 12:
fulmen bipennis tu levis passerculus
276. 45, 32:
nubes aquali frigido velo leve
caeli cavernas aureas abduxerant
aquam vomente inferam mortalibus
277. 46, 4:
ventique frigido se ab axe eruperant
phrenetici septemtrionum filii
secum ferentes tegulas ramos, syros
278. 79, 12:
at nos caduci naufragi ut ciconiae
quarum bipennis fulminis plumas vapor
perussit, alte maesti in terram cecidimus
279. 451, 16:
dixe regi Medeam advectam per aera in raeda anguibus
280. 158, 13:
Pelian Medeae permisisse, ut se vel vivum degluberet, dum modo redderet puellum
281. 344, 12:
eodem coniecisse mera miracula nescio quae
282. 178, 29:
haec in aeno hic terve tudiculasse
283. 126, 10:
astrologi non sunt? qui conscribillarunt pingentes caelum
284. 82, 71:
qui quidem vident et circumstant, non rident. credo ridere. hiantis video, ridentis non audio
285. 318, 19:
ut eat ac rem publicam administret, quod pulli ientent
286. 133, 15 (et 214, 24):
utri magis sunt pueri? hi pusilline, qui expectant nundinas, ut magister dimittat lusum
287. 213, 23:
altera exorat patrem libram ocellatorum, altera virum semodium margaritum
288. 46, 11:
spatula eviravit ones Venerivaga pueros
289. 358, 24:
dein immittit virile veretrum, ut flumen offendit buccam Volumnio
290. 358, 10:
et Diogenes cynicos, qui ab Alexandro rege iussus optare quid vellet se facturum
LII. Marcopolis peri arches
291. 18, 20:
cui celer Dienoslemmatoslogos, Antipatri Stoici filius, rutro caput displanat
292. 199, 18:
nemini Fortuna currum a carcere intimo missum labi inoffensum per aecor candidum ad calcem sivit
293. 81, 9:
natura humanis omnia sunt paria:
qui pote plus, urget, piscis ut saepe minutos
magnus comest, ut avis enicat accipiter
294. 209, 16:
sensus portae, venae hydragogiae, clovaca intestini
295. 233, 33:
noctilucam tollo, ad focum fero, inflo, anima reviviscit
LIII. Meleagri
296. 553, 26 (et 555, 18):
aut ille cervum qui volabili currens
sparo secutus tragulave traiecit
297. 205, 6:
currere vigilare esurire, ecquando haec facere oportet? quam ad finem?
298. 492, 14:
quaero, utrum fructuis an delectationis causa? si fructuis, ut vendatis
299. 99, 25:
sin autem delectationis causa venamini, quanto satius est salvis cruribus in circo spectare quam his descobinatis in silva cursare?
300. 187, 15:
si non malit vir vercius uxorem habere Atalantam
301. 236, 28:
non modo suris apertis, sed paene natibus apertis ambulans
302. 286, 14 (et 536, 17):
cum etiam Thais Menandri tunicam demissam habeat ad talos
303. 253, 26:
quid hic venator non cepit?
304. 252, 33:
quem idcirco terra non cepit et caelum recepit
305. 323 11:
adde hydram Laernaeam et draconem Hesperidum: quot bestiae fuerunt immanes
306. 48, 5:
funus exequiati laute ad sepulcrum antiquo more silicernium confecimus (id est perideipnon) a quo pransi discedentes dicimus alius alii - vale -
LIV. Modius
307. 176, 15 (et 180, 6):
sed, o Petrulle, ne meum taxis librum
si te pigebit haec modo scaenatilis
imitatum me scripsisse
308. 996 12:
si displicebit, tam tibi latum mare
parabit quantum spongiam deletilem
309. 17, 24:
an qui gradario utitur
melius quam molliter vectus linquat cito?
310. -362, 26:
quod tum erant in Graecia coma promissa, rasa barba, pallia trahentes
311. 448, 28:
quam istorum quorum vitreae togae ostentant tunicae clavos
312. 549, 18:
sed Cynicis involucrum et pallium luteum non est
313. 299, 24:
quare meas lubidines ad tibias bilinguos
314. 161, 14:
quis poculis marcentium chorum introibit popino?
315. 365, 12:
capitis corona bacis multis Liberi
faciem et labore flatili viridis premit
316. 5, 7:
trimodiam amphoramque eundem temeti ac farris modum
317. 70, 14 (et 353, 32):
asse vinum, asse pulmentarium: secundas quo natura aurigatur, non necessitudo
318. 55, 18 (et 119, 8):
et hoc interest inter Epicurum et ganeones nostros, quibus modulus est vitae culina
319. 93, 11:
in cubiculo dormire mallem siliceo, potus vinum meum cibarium, quam regiae domi ieiunus cubarem
320. 93, 11:
putat fore hoc quod his comedonibus venit usu, quibus, mota voluptate cum edunt, dum taxat gula gaudet
321. 550, 17:
hanc eandem voluptatem tacitulus taxim consequi lapatio et ptisana possim
322. 176, 19 (et Festus, p. 325, 7):
omnes videmur nobis esse belli festivi, saperdae cum simus saproi
323. 141, 3:
quid aliud est quod Delphice canat columna litteris suis agan methen, quam nos facere ad mortalem modum medioxime, ut quondam patres nostri loquebantur
324. 55, 29:
non eos optume vixisse qui diutissime vixent, sed qui modestissime
LV. Mutuum muli scabunt peri chorismou
325. 234, 31:
ubi locus opacus teneris fruticibus aptus
326. 115, 19:
ut grallatores quis gradiuntur, perticae sunt ligna physei akineta, sed ab homine eo qui in stat agitantur, sic illi animi nostri sunt grallae, crura ac pedes nostri, physei akinetoi, sed ab animo moventur
327. 157, 20:
itaque si plures dies inter medici discessum et adventum pollictoris interfuerunt, et id aestate, videas
328. 228, 25:
ut venalem tuniculam poneret cotidie, ut videret totum, denique etiam si suis manibus lanea tracta ministrasset infectori
LVI. Mysteria
329. 13, 14:
prisca horrida silent oracla crepera in nemoribus
330. 46, 24:
vulpinare modo et concursa qualubet: erras
331. 76, 15:
licet videre multos cotidie hieme in sole apricari
332. 24, 19:
aes defraudasse coponem, bovam luto oblevisse, cum portitore serram duxe
333. 280, 17:
illud urgeo, dos a femina ut auferatur. quae mihi postea quam ad concordiam dicta est
334. 99, 11:
sed tibi fortasse alius molit et depsit?
335. 392, 14:
nascimur enim spissius quam emorimur. vix duo homines decem mensibus edolatum unum reddunt puerum, contra una pestilentia aut hostica acies puncto temporibus immanis acervos facit
LVII. Nescis quid vesper serus vehat
336. 343. Gellius, XIII, 11; (cfr. Joannem Sarisb. Policr., VIII, 7):
lepidissimus liber est M. Varronis ex saturis Menippeis qui inscribitur "nescis quid vesper serus vehat", in quo disserit de apto convivarum numero deque ipsius convivii habitu cultuque. Dicit autem convivarum numerum incipere oportere a Gratiarum numero et progredi ad Musarum, id est proficisci a tribus et consistere in novem, ut cum paucissimi convivae sunt, non pauciores sint quam tres, cum plurimi, non plures quam novem. Nam multos inquit esse non convenit, quod turba plerumque est turbulenta, et Romae quidem stat, sedet Athenis, nusquam autem cubat. Ipsum deinde convivium constat inquit ex rebus quattuor et tum denique omnibus suis numeris absolutum est, si belli homunculi conlecti sunt, si electus locus, si tempus lectum, si apparatus non neglectus. Nec loquaces autem inquit convivas nec mutos legere oportet, quia eloquentia in foro et apud subsellia, silentium vero non in convivio sed in cubiculo esse debet. Sermones igitur id temporis habendos censet non super rebus anxiis aut tortuosis sed iucundos atque invitabiles et cum quadam inlecelebra et voluptate utiles, ex quibus ingenium nostrum venustius fiat et amoenius. Quod profecto inquit eveniet, si de id genus rebus ad communem vitae usum pertinentibus confabulemur, de quibus in for atque in negotiis agendi non est otium. dominum autem inquit convivii esse oportet non tam lautum quam sine sordibus, et: in convivio legi non omnia debent, sed ea potissimum quae simul sint biophele et delectent. Neque non de secundis quoque mensis cuius modi esse eas oporteat, praecipit. his enim verbis utitur. bellaria inquit ea maxime sunt mellita quae mellita non sunt, pemmasin enim cum pepsei societas infida. quod Varro hoc in loco dixit bellaria, ne quis forte in ista voce haereat, significat id vocabulum omne mensae secundae genus, nam quae pemmata Graeci aut tragmata dixerunt, ea veteres nostri bellaria appellaverunt.
344. Gellius, I, 22, 5:
in convivio legi nec omnia debent et ea potissimum quae simul sint biophele et delectent, potius ut id quoque videatur non defuisse quam superfuisse
LVIII. Octogessis peri nomismaton
345. 510, 27 (et 20, 10):
postquam avida libido rapere ac caedere coepit sineque opificio non probiter clepere
346. 78, 3:
in quo nobilius est Philippeum quod accipimus, quam quod bibimus, cum alterum addamus in bulgam, alterum in vesicam
347. Priscianus, G.L.K., II, 209:
non haec res de Venere paeta strabam facit
348. 171, 17:
hoc erat incommodi, quod nesciebamus semel unum singulum esse
349. 513, 16:
vive meque ama mutuiter
LIX. Oedipothyestes
350. 473, 28:
per idem tempus Oedipus Athenas exul venire dicebatur, qui consolaret
LX. Onos lyras
351. 49, 28:
si quis melodiis diis est - onos lyras -
praesepibus se retineat forensibus
352. 16, 15 (et 171, 25):
quibus suam delectet ipse amusiam, et aviditatem speribus lactet suis
353. 87, 32:
Pacuvi discipulus dicor, porro is fuit Enni, Ennius Musarum: Pompilius clueor
354. 176, 29:
Phonaskia sum vocis suscitabulum
cantantiumque gallus gallinacius
355. 176, 15:
ut comici cinaedici scaenatici
356. 30, 22:
qui fabularum collacant exordia
357. 772, 22:
valete et me palmulis producite
358. 79, 32:
primum eam esse physicen, quod sit emphytos ut ipsa vox, basis eius
359. 483, 7:
non vidisti simulacrum leonis ad Idam eo loco, ubi quondam subito eum cum vidissent quadrupedem galli tympanis adeo fecerunt mansuem, ut tractarent manibus?
360. 80, 1:
equi colore dispares item nati
hic badius, iste gilvus, ille murinus
361. 100, 31 (et 183, 1):
quam nobilem divum lyram sol harmoge
quadam gubernans motibus diis veget
362. 101, 1:
neque orthopsalticum attulit psalterium
quibus sonant in Graecia dicteria
363. 230, 16 (et 182, 27):
iurgare coepit dicens: - quae scis atque in vulgum vulgas artemque expromis inertem -
364. 93, 11:
tuus autem ipse frater cibarius fuit Aristoxenus
365. 555, 28 (et 554, 32):
nempe sues silvaticos in montibus sectaris venabulo aut cervos, qui tibi mali nihil fecerunt, verutis: ah artem praelaram
366. 215, 14:
scientia doceat, quemadmodum in psalterio extendamus nervias
367. 7, 9:
saepe totius theatri tibiis crebro flectendo commutari mentes, frigi animos eorum
368. 5, 20:
maerentis ut quietus ac demissior probandus, Achilleos heroikos, Ionikos kinaidou
369. 55, 33:
voces Amphionem tragoedum, iubeas Amphionis agere partis; infantior erit quam meus est mulio
370. 215, 14:
et id dicunt suam Briseidem producere, quae eius nervia tractare solebat
371. 56, 21:
homines rusticos in vindemia incondita cantare, sarcinatricis in machinis
372. 111, 9:
si non plus testiculorum offenderis quam in castrato pecore in Apulia, vincor non esse masculum ad rem
LXI. Papia papae peri enkomion
373. 455, 32:
ante auris modo ex subolibus parvuli intorti demittebantur sex cincinni, oculi suppaetuli nigellis pupulis liquidam hilaritatem significabant animi, rictus parvissimus erat ut frenato risu roseo
374. 218, 26:
quos calliblepharo naturali palpebrae
tinctae vallatos mobili saepto tenent
375. 135, 20:
laculla in mento impressa Amoris digitulo
vestigio demonstrat mollitudinem
376. 529, 10:
collum procerum fictum levi marmore
regillae tunicae distinguitur purpura
377. 478, 2:
hoc Graecis renuntiato, ut facile intellegeres nos ab his amari! commurmurantur auto
378. 281, 21:
dominum, vinum aliudve quid mi laudato
379. 213, 23:
imperito nonnumquam concha videtur margarita, vitrum smaragdos
380. 322, 2:
qui potest laus videri vera, cum mortuus saepe furacissimus ac nequissimus civis iuxta ac P. Africanus celebretur
381. 87, 15:
dum vixi, promiscue avis mei in chortibus pavi
382. 495, 10:
omni opstat in ministerio invidum tabes
383. 26, 16:
quare resides lingulacae optrectatores tui iam nunc murmurantes dicunt: momesetai tis mallon e mimesetai
384. 26, 21:
ille ales gallus qui suscitabat Atticarum Musarum scriptores, an hic qui gregem rabularum?
385. 26, 29:
praetor vester eripuit mihi pecuniam. de ea questum ad annum veniam ad novum magistratum, cum hic rapo umbram quoque spei devorasset
386. 18, 27:
si et accusator et reus erunt tenebriones, uterque utrumque vituperato
LXII. Pappus aut index
387. 12, 17:
nasturcium non vides ideo dici quod nasum torqueat, ut vestispicam quod vestem spiciat?
LXIII. Parmeno
388. 347, 26:
micandum erit cum Graeco, utrum ego illius numerum an ille meum sequatur
389. 28, 3 (et 451, 24):
lepusculi timentis hoc quadrangulum
dedit Diana rete nexile, arkyas
viscum fugarum lineamque compedam
390. 79, 4:
... exeunt citi strepunt bount
391. 192, 33:
e cavo fonte ut umor rigavit cavata
aurium anfracta in silvam vocans
392. 86, 13:
alius caballum arboris ramo in humili alligatum relinquit
393. 79, 12:
ferens ferream umero bipennem securem
394. 486, 10:
caeditur lotos atque, alta fros decidit Palladis, platanus ramis spoliatur
395. 152, 10:
alius teneram abietem solus percellit
396. 178, 32 (et 494, 32):
alia traps pronis in humum accidens proxumae
frangit ramos cadens
397. 251, 6:
cedit velocibus iuvenis membris levis
nitidus oleo
398. 240, 30:
demitis acris pectore curas cantu castaque poesi
399. 423, 27:
pudet me tui et Musarum agnoscere, piget currere et una sequi Graecos
400. 213, 10:
basis huius nascuntur pueri Rhythmus et Melos
401. 428, 6:
poema est lexis enrythmos, id est verba plura modice in quandam coniecta formam, itaque etiam distichon epigrammation vocant poema. poesis est perpetuum argumentum e rhythmis, ut Ilias Homeri et annalis Enni. poetice est ars earum rerum
402. 374, 5:
in quibus partibus in argumentis Caecilius poscit palmam, in ethesin Terentius, in sermonibus Plautus
LXIV. Peri aireseon
403. 351, 22:
tum contremula aquilenta apud alta
litora oreris ac nobilis omnibus reluces
404. 171, 14:
neque in polubro mystico coquam carnes,
quibus satullem corpora ac famem ventris
405. 94, 27:
porro inde ab uno quoque compito ternae viae oriuntur, e quibus singulae estime telos habent proprium. a primo compito dextimam viam muniit Epicurus
LXV. Peri edesmaton
406. Gellius, VI, 16:
M. Varro in satura quam peri edesmaton inscripsit, lepide admodum et scite factis versibus cenarum ciborum exquisitas dedicias comprehendit. Nam pleraque id genus quae heluones isti terra et mari conquirunt, exposuit inclusitque in numeros senarios. Et ipsos quidem versus, cui otium erit, in libro quo dixi positos legat, genera autem nominaque edulium et domicilia ciborum omnibus aliis praestantia, quae profunda ingluvies vestigavit, quae Varro opprobrans executus est, haec sunt ferme, quantum nobis memoriae est: pavus e Samo, Phrygia attagena, grues Melica, haedus ex Ambracia, pelamys Chalcedonia, muraena Tartesia, aselli Pessinuntii, ostrea Tarenti, pectunculus Chius helops Rhodius, scari Cilices, nuces Thasiae, palma Aegyptia, glans Hiberica
407. Gellius, XV, 19, 2:
si quantum operae sumpsisti, ut tuus pistor bonum faceret panem, eius duodecimam philosophiae dedisses, ipse bonus iam pridem esses factus. Nunc illum qui norunt, volunt emere milibus centum, te qui novit, nemo centussis
408. Apicius, VIII, 311:
Varro: si quid de bulbis dixi in aquam, qui Veneris ostium quaerunt. Deinde in legitimis nuptiis in cena ponantur, sed et cum nucleis pineis aut cum erucae sucu et pipere.
LXVI. Peri exagoges
409. 117, 21:
non vituperamus, cum sciamus digitum praecidi oportere, si ob eam rem gangraena non sit ad bracchium ventura.
410. 458, 21:
quam sympathian lumbi ad oculos haberent, quid inguinum interesset, utrum puerum esse devirginatum usurus an manus erosas pueros dum cogito
411. 396, 27:
quaemnam te esse dicam, fera qui manu corporis
fervidos fontium aperis lacus sanguinis teque
vita levas ferreo ensi?
412. 400, 9:
Andromeda vincta et proposita ceto non debuit patri suo, homini stupidissimo, in os spuere vitam?
413. 352, 16:
quid puera rogasset et petasatus capite adnuisset, ac discedens numero venire ait adulescentem
414. 345, 15:
quaerit ibidem ab Hannibale, cur biberit medicamentum:
- quia Romanis, inquit, me Prusiades tradere volebat -
LXVII. Peri keraunou
415. 28, 15:
cognitio enim trium, fulgetri, tonitrui, fulguris, a fulmine orta
416. 263, 18:
cum dixisset Vitulus, ecce tibi caldis pedibus quidam navicularius semustilatus irrumpit se in curiam
417. Macrobius, Sat. III, 12, 2:
testatur Varro maiores solitos decimam Herculi vovere nec decem dies intermittere, quin pollucerent ac populum asymbolon cum corona laurea dimitterent cubitum
LXVIII. Periplous - Liber I
418. 171, 17:
tum vero doces historiam necessariam, semel unum singulum esse
419. 191, 29:
in hac civitate agros colunt habenosos. praeter hos fluit amnis quam olim Albulam dicunt vocitatam
420. 316, 14:
in hac civitate tum regnabat Dionysius, homo garrulus et acer
LXVIII. Periplous - Liber II peri philosophias
421. 131, 21:
nulla ambrosia ac nectar, non alium et sardae, sed - panis pemma lucuns, cibus qui purissimus multo est -
422. 392, 14:
et ne erraremus, ectropas esse multas, omnino tutum esse sed spissum iter
423. 455, 10:
itaque videas barbato rostro illum commentari et unum quodque verbum statera auraria pendere
LXIX. Postumi, cui Seplasia faetet?
424. Probus, ad Verg. ecl. VI, 31:
appellatur a caelatura caelum, graece ab ornatu kosmos Latine a puritia mundus
LXX. Pransus paratus
425. 482, 19:
Luna expectans Hadriam se itiner lougum sermone levare
426. 353, 14:
contra coactus cervus latratu canum fertur bisulcis ungulis nitens humu
LXXI. Prometheus liber
427. 28, 3:
ego infelix non queam
vim propulsare atque inimicum orco immittere?
nequiquam saepe aeratas manuis compedes
conor revellere
428. 199, 25:
tum ut si subernus cortex aut cacumina
morientum in querqueto arborum aritudine
429. 101, 31:
atque
ex artubus exsanguibus dolore evirescat colos
430. 417, 13:
mortalis nemo exaudit, sed late incolens
Scytharum inhospitalis campis vastitas
431. 172, 1:
levis mens numquam somnurnas imagines
affatur, non umbrantur somno populae
432. 71, 22:
humanae quandam gentem stirpis concoquit,
frigus calore atque umore aritudinem miscet
433. 172, 5:
cum sumere coepisset, voluptas detineret, cum sat haberet, satias manum de mensa tolleret
434. 217, 14:
retrimenta cibi qua exirent, per posticum vallem feci
435. 497, 16:
id ut scias, audi hoc: quod falsum dicis esse, nemini oculos opus esse, sic habet
436. 492, 18:
aemulum illius artis atque obstringillatorem, quapropter aliquot annos quaesti nihil fecerit
437. 27, 23:
Chrysosandalos locat sibi amiculam de lacte et cera Tarentina quam apes Milesiae coegerint ex omnibus floribus libantes, sine osse et nervis, sine pelle, sine pilis puram putam proceram candidam teneram formosam
438. 539, 16:
aliae mitram ricinam aut mitram Melitensem
439. 378, 5:
eburneis lectis et plagis sigillatis
440. 120, 20:
in tenebris ac suili vivunt, nisi non forum hara atque homines qui nunc plerique sues sunt existimandi
LXXII. Pseudaeneas
441. Priscianus, G.L.K., II, 81, 6:
per aeviternam hominum domum
tellurem propero gradum
LXXIII. Pseudolus Apollo peri theon diagnoseos
442. 468, 22:
cum sex pueri et puellulae pariter item sex aut septem in utroque cum choro pari vagarunt
443. 478, 13:
quod in eius dei templa calceati intro eunt, nam in oppido quae est aedes Apollinis et quae ibi ad Herculis, ut intro eat, nemo se exscalceatur
LXXIV. Quinquatrus
444. 190, 23 (et 314, 13 et 336, 27):
quid medico mist opus? nempe tuo? absinthium ut bibam gravem et castoreum levemque robur?
445. 99, 22:
hic bipinnis. ille forcipes dentharpagas
446. 145, 1:
quam lympham melius e lacuna fontium
adlatam nido potili permisceam!
447. 71, 13 (et 253, 33):
cape hanc caducam Liberi mollem dapem
de fronde Bromia autumnitatis uvidam
448. 69, 17 (et 371, 12):
an hoc praestat Herophilus Diogeni, quod ille e ventre aquam mittit? et hoc te iactas? at hoc pacto utilior te Tuscus aquilex
449. 260, 2:
qui Tarentinum tuum ad Heraclidem Ponticon contenderet
450. 229, 15:
tu medicum te audes dicere, cum in eborato lecto ac purpureo peristromo cubare videas aegrotum et eius prius alvum quam turdam subducere malis?
451. 86, 4:
quam in testudineo lecto culcita plumea in diem dormire
LXXV. Sardi venales
452. 496, 23:
non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur?
LXXVI. Serranus peri archairesion
453, - 16, 9:
ait consulem mihi pilum cedere. subsilio et hostias et extispices disputantis relinquo
454. 292, 16:
occipitium ambiguo deo ostendo, ex oraclo elimino me
455. 71, 13:
retinet viatorem meridie praetereuntem fontem, quod autumnitas in anni tetrachordo mesen praeterierat
456. 164, 20:
dum in agro studiosius ruror, aspicio Triptolemum sculponeatum bigas sequi cornutas
457. 259, 23:
et petere imperium populi et contendere honores
458. 163, 33:
noster Atticus, hilaris homo, item lectus in curiam, macore macescebat
459. 334, 15:
hunc vocasse e liquida vita in curiae vestrae faecem
460. 477, 21:
dormit alius. nimirum vigilant clamant calent rixant
461. 455, 10; rostrum protrudendo incesserent
462. 104, 26:
recte purgatum scito, quom videbis Romae in foro ante lanienas pueros pila expulsim ludere
LXXVII. Sesculixes
463. 31, 21:
omnes irritans ventos omnesque procellas
464. 231, 18:
ipsum audivi vino invitari poclis large atque benigne
465. 368, 23:
ubi nitidi ephebi veste pulla candidi modeste amicti sophiai pascunt pectora
466. 299, 28:
stelligeras ad aetheris oras explicat aere cavo sonitum hic nocturnus keraules
467. 179, 1:
iugere volitans miluus si auditur aquam e nubibus tortam indicat fore ut tegillum pastor sibi sumat
468. 405, 20:
navibus duodecim domo profectum, decem annos solidos errasse
469. 344, 1:
Diogenem postea pallium solum habuisse et habere Vlixem meram tunicam, pilleum ideo non habere
470. 367, 15:
quod Minerva propter stet, id significare eum propter doctrinam
471. 247, 24 (et 276, 3):
nondum album caelum est neque adversi venti ceciderunt. quod si pergunt diutius mare volvere, vereor ne me quoque, quom domum ad Ilio cossim venero, praeter canem cognoscat nemo
472. 451, 29:
ventus buccas vehementius sufflare et calcar undis admovere
473. 28, 3:
quocumque ire vellemus, obvius flare. ubi corpori aerinas compedes impositas video
474. 131, 10:
ubi dicuntur barbari innumerabiles lateres aureos habuisse
475. 242, 26:
ubi quod lupam alumni fellarunt olim
476. 48, 28:
hic enim omnia erat, idem sacerdos, praetor, parochos, denique idem senatus, idem populus
477. 401, 3:
ante quam militia subactus aliquot annis erat
478. 86, 14:
in castris permansi, inde caballum reduxi ad censorem
479. 44, 32:
itaque tum ecum mordacem calcitronem horridum miles acer non vitabat
480. 49, 1:
nunc emunt trossuli nardo nitidi vulgo Attico talento ecum
481. 248, 8:
quid enim est quod homo masculus lubentius videre debeat bella uxore?
482. 208, 14:
quise in ganeum accensum coniecit amicae
483. 492, 4:
Pieridum comes quae tenent cana putri gelo montium saxa
484. 518, 4:
in Thespiadum choro derepente
485. 99, 30:
unam viam Zenona munisse, duce virtute, hanc esse nobilem. alteram Carneadem desubulasse bona corporis secutum
486. 83, 24:
alteram viam deformasse Carneadem virtutis e cupis acris aceti
487. 538, 6:
suspendit Laribus manicas mollisque pilarum reticula ac strophia ut Veneri nuptura puella
LXXVIII. Sexagessis
488. 106, 15 (et 49, 3):
se circumspexe atque invenisse se, cum dormire coepisset tam glaber quam Socrates, esse factum ericium e pilis albis, cum proboscide
489. 359, 1:
Romam regressus ibi nihil offendi, quod ante annos quinquaginta, cum primum dormire coepi, reliqui
490. 216, 4:
tunc nuptiae videbant ostream Lucrinam
491. 212, 25 (et 431, 13):
ubi tum comitia habebant, ibi nunc fit mercatus
492. 403, 26:
in quarum locum subierunt inquilinae impietas perfidia impudicitia
493. 407, 8 (et 422, 16):
nunc quis patrem decem annorum natus non modo aufert sed tollit - nisi veneno?
494. 283, 17:
avidus iudex reum ducebat esse koinon Hermen
495. 502, 75:
quod leges iubent, non faciunt: dos kai labe fervit omnino
496. 200, 13:
ut nitens pavonis collus nihil extrinsecus sumens
497. 225, 22:
sic canis fit e catello, sic e tritico spica
498. 167, 7:
ergo tum Romae parce pureque pudentis
vixere, in patria, nunc sumus in rutuba
499. 460, 2:
neque qua agilipennis anates remipedas buxeirostris pecudes paludibus nocte nigra ad lumina lampadis sequaris
500. 158, 13:
o stulta nostri pectoris dormitio vigilabilis, quae me puellum impuberem cepisti
501. 112, 22:
adest adest fax involuta incendio
502. 167, 11:
qui nobis ministrarunt pueris diebus festis cicer viride. qui nos provocare, advocare cum audeant, nos illos revocare timemus?
503. 69, 22:
an si equam emisses quadripedem, ut meo asino Reatino admitteres, quantum poposcissem dedisses equimenti?
504. 187, 17:
eo, ut viaticum ex arcula adderem in bulgam
505. 214, 12:
acciti sumus, ut depontaremur. murmur fit ferus
506. 86, 20:
- vix effatus erat - cum more maiorum ultro casnares arripiunt, de ponte in Tiberim deturbant
507. 86, 24:
senibus crassis Romuli non videmus quid fiat
508. 480, 23:
- erras, inquit, Marce: accusare nos ruminans antiquitates desine -
LXXIX. Skiamachia peri typhou
509. Gellius, XIII, 23, 4:
te Anna ac Peranna. Panda Cela, te Pales,
Nerienes et Minerva, Fortuna ac Ceres
510. 10, 12:
postremo quaero: parebis legibus an non?
anne exlex solus vivis?
511. 131, 21:
vinum pemma lucuns; nihil adiuvat. ista ministrat
512. 489, 14:
- ego, inquit, ei eam suppetias, quicum mihi nec res nec ratio est "dissociataque ac nefantia"?
513. 202, 3:
hoc dico, compendiaria sine ulla sollicitudine ac molestia ducundi ad eandem voluptatem posse perveniri
LXXX. Synephebus peri emmones
514. 355, 3:
crede mihi, plures dominos servi comederunt quam canes ... quod si Actaeon occupasset et ipse prius suos canes comedisset, non nugas saltatoribus in theatro fieret
515. 216, 6:
o di, si possumus quod debemus populo, in foro medio luci claro decoquere
516. 226, 16:
hic narium seplasiae, hic hedychrous Neapolis
517. 136, 31:
verere ne manu non mittat? - cum tot Romae vicarios homini avidissimo dare possis, mittet. quod si non mittet, fugies, si me audies. cum tempus revocat, ea praecox est fuga?
518. 324, 20:
quid te facere oportet litteris imbutum solis Minervae?
LXXXI. Taphe Menippou
519. 333, 21:
Menippus ille nobilis quondam canis
hic liquit homines omnes in terra pila
520. 318, 12:
saltem infernus timetur, kakos daimon atque habet homines sollicito, quod eum peius formidant quam fullo ululam
521. 230, 32 (et 249, 8):
Diogenem litteras scisse, tum usioni quod satis esset, hunc quod etiam acroasi bellorum hominum
522. 249, 8:
in charteo stadio epitaphion ago agona quo quis certasset animo, bellus homo magis delectatus sit Stoicorum pancratio quam athletarum
523. 86, 18:
sed ut canis sine coda
524. 27, 14:
quod coeperas modo in via narrare, ut ad exodium ducas
525. 106, 14:
- ubi lubet, ire licet accubitum - accepto strenue sussilimus, quod esurigo findebat costas
526. 217, 14 (et 491, 21):
perrexit in interiores partis domuis posticae, ut ait Plautus, - penitissimae -
527. 542, 1:
nihilo magis decere mulierem quam de muliebri ricinio pallium simplex demittere
528. 152, 13:
nec pistorem ullum nossent nisi eum qui in pistrino pinseret farinam
529. 492, 14:
aliquot Romae sunt qui cellas vinarias fructuis causa fecerunt
530. 48, 13:
antiqui nostri in dominus latericiis paululum modo lapidibus suffundatis, ut umorem effugerent, habitabant
531. 251, 30:
at in segetibus post messem colligebant stramenta, qui domicilia colerent
532. 308, 32:
ut hirundines culmis oblitis luto tegulas fingebant
533. 129, 4:
lithostrota pavimenta et parietes incrustatos
534. 140, 2:
periechonta varia mihi facies maeandrata et vermiculata, atque etiam adpinges orbem terrae
535. 544, 16:
sed quae necessitas te iubet aquam effundere domi tuae? si vasa habes pertusa, plumbum non habes? ad quam rem nobis est confluvium, ad quam rem urnarium?
536. 48, 23 (et 488, 5):
in pavimento non audes facere lacunam, at in humu calces facis elixos
537. 152, 19:
non vides in publico ante tabernas, qua populus ambulando proinde ut in arato porcas reddit
538. 169, 10:
non vides in magnis peristyliis, qui cryptas domi non habent, sabulum iacere a pariete, aut in xystis, ubi ambulare possint?
539. 214, 24:
confluebant olim Roman psammaxosioi non qui in urbe inter nundinum calunniarentur
540. 48, 17:
philanalotai edones Romam, ut turba incendant annonam, et propter phagones ficedulam pinguem aut turdum nisi volantem non video
541. 416, 17:
haec Numa Pompilius fieri si videret, sciret suorum institutorum nec volam nec vestigium apparere
542. 152, 23;
inde putidas uvas acinis electis et comestis extendit in lecti sponda
LXXXII. Testamentum peri diathekon
543. 158, 14:
sic ille puellus Veneris repente Adon
cecidit cruentus olim
544. 77, 27:
venio nunc ad alterum genus testamenti, quod dicitur physicon, in quo Graeci belliores quam Romani nostri
545. 478, 17:
e mea Philophthoniai natis, quo Menippea haeresis nutricata est, tutores do - qui rem Romanam Latiumque augescere vultis -
546. Gellius, III, 16, 13:
si quis mihi filius unus pluresve in decem mensibus gignantur, ii si erunt onoi lyras, exheredes sunto. quod si quis undecimo mense kata Aristotelen natus est, Attio idem quod Titio ius esto apud me
LXXXIII. Tithonus peri geros
547. 193, 7:
qua voluptate aevitatis extimam attigit metam
548. 123, 6 (et 433, 16):
quam dereliquit multicupida iuvenilitas
549. 156, 18:
ac mammam lactis sugentem pascere pupum
550. 199, 25:
sic invitata a natura anima corporeum corticem facile relinquit
551. 342, 17:
risi multum, lusi modice ambos
LXXXIV. To epi teii phakeii myron peri eukairias
552. 216, 4:
nec multunummus piscis ex salo captus
helops neque ostrea illi magna captata
quivit palatum suscitare
553. 71, 30:
ac tu quidem ut taceas censeo, quoniam tu quoque adhuc adulescentiaris
554. 156, 26:
legendo autem et scribendo vitam procudito
LXXXV. Tou patros to paidion peri paidopoiias
555. 344, 1:
ac liberos parare cui necesse sit, non est merum, ne tu edepol quid simules tuis
556. 77, 22:
annos multos quod parere ea non poterat, mulierem foras baetere iussit
557. 181, 12:
an etiam si audisset, reddere potuisset mulieri tetricam ducat, Apulam, moribus bonis
558. 9, 5:
quare si diligens est ad amussim, per me licet adsumat genethliakon
LXXXVI. Trikaranos
559. Appianus, bellum civile, II, 9:
Pompeius Crassus Caesar tres viri anno urbis 694 tas Chreias allelois syneranithon, kai tis auton tende ten symphrosynen syngrapheus Ovarrhon heni biblioi perilabon epegrapse Trikaranon
LXXXVII. Triodites tripylios peri aretes kteseos
560. Servius, ad Verg. georg. I, 34:
Varro ait se legisse Empedotimo cuidam Syracusano a quadam potestate divina mortalem aspectum detersum eumque inter cetera tres portas vidisse tresque vias: unam ad signum scorpionis, qua Hercules ad deos isse diceretur; alteram per limitem qui est inter leonem et cancrum; tertiam esse inter aquarium et pisces
561. 208, 6:
nec coruscus imber nubilo cadens multas
grandine implicatus albo
562. 410, 2:
illud vero quod animae meae est
ut ego non metuam fulmen, non haruspicem
tristem, simul ac dicit non quaero
563. 4, 1 (et 105, 30):
nam ut ecus qui ad vehendum est natus tamen hic traditur magistro ut equiso doceat tolutim
564. 166, 4:
prius quam in orchestra pythaules inflet tibias, domi suae ramices rumpit
LXXXVIII. Triphallos peri arrhenotetos
565. 131, 29:
ego nihil, Varro, video: ita hic obscurat qui ante me est nescio qui longurio
566. Charisius, G.L.K., I, 80, 11:
calamistra
LXXXIX. Vinalia peri aphrodision
567. 7, 27:
etenim sic vide: utrum mercedem accipit is qui meas venit segetes ut sariat, an ego ab illo? sic ego cum tuus sim sartor, si tu plus laboras quam ego do
XC. Virgula divina
568. 47, 13:primum venit in urbem atque intra muros, deinde accedit propius atque intro it domum
569. 7, 9:
et pullos peperit fritinnientis
570. 336, 19:
quos non lacte novo levata pascat
571. 264, 26 (et 332, 13):
sed pancarpineo cibo coacta
libamenta legens caduca victus
572. 336, 5 (et 529, 8):
ad quos cum volucris venit pusillos
usque ad limina nidica esca vilis
573. 223, 29 (et 538, 20):
cum neque aptam mollis umeris fibulam sagus ferret
574. Porphyrio, ad Hor. sat. I, 8, 48:
- ego nunc postulem Agamemno, meum -:
tantis coturnis accipit Critionas caliandrum
575. 537, 6:
non quaerenda est homini, qui habet virtutem, paenula in imbri?
576. 478, 2:
praesertim cum ventrem meum coerceam nec murmurari patiar
577. 550, 10:
oleum in lucubrationem servabimus, quam in asparagos totam lecythum evertamus
XCI. Hydrokyon
578. Gellius, XIII, 31:
non vides apud Mnesitheum scribi tria genera esse vini, nigrum, album, medium quod vocant Kirrhin, et novum, vetus, medium? et efficere nigrum viris, album urinam, medium pepsin, novum refrigerare, vetus calefacere, medium esse prandium caninum? Saturae incertae
579. Servius, ad Verg. Aen. I, 448:
trisulcae fores
pessulis liberatae dehiscunt graves,
atque innituntur in cardinum tardulos
580. Iulianus, G.L.K., V, 324:
ponam bisulcam et crebrinodam arundinem
581. Liber glossarum, C. Gl. L., V, 252, 6 et VII, 392:
hanc festuculae pallio amictam vallus mitis iacta venti ventilat lenem ad auram crassaque aufert paleae tunicas cortices
582. Tertullianus, ad nat. I, 10; apol., 14:
Romani stili Diogenes Varro trecentos Ioves - seu Iuppiteres dicendum est - sine capitibus inducit
583. Seneca, Apokolokynthosis, 8:
Epikoureios theos non potest esse: oute autos pragma echei ti oute allois parechei? Stoicus? quomodo potest rotundus esse, ut ait Varro, sine capite, sine praeputio?
584. Priscianus, G.L.K., II, 487:
capite permulso
585. Macrobius, Sat. V, 20, 13:
psammaxosia pro multis Varro saepe in Menippeis suis posuit
586. 206, 24:
proverbium vetus quo Varro utitur saepius: fulmenta lectum scandunt
587. 59, 20:
hercle si iam in regiam arcam impancrarunt
588. 100, 1;
quid mihi somno, si dormitio tollitur
589. 36, 23:
quid mirum? ex agri depolitionibus eiciuntur, hic in cenaculo polito
recipiuntur
590. De dubiis nom., G.L.K., V, 587:
- est ibi, inquit, si festinas pilleum -
591. Diomedes, G.L.K., I, 400:
et tamen non demolio rostra
EPHEMERIS NAVALIS
1. Itiner. Alex. 3: testimonium.
2. Priscianus, G.L.K., II, 256, 20
postea honoris virtutum causa Iulii Caesaris, qui fastus porrexit, mensis Iulius est appellatus.