fr. 1
ATHEN. XI 462 C
¬°´79»ACÃÈÌPSÓÖ νῦν γὰρ δὴ ζάπεδον καθαρὸν καὶ χεῖρες ἁπάντων
02´º¾ÄIKÌRTÕ καὶ κύλικες· πλεκτοὺς δ' ἀμφιτιθεῖ στεφάνους,
«®µ¶¸=@ÁGHÉNPÑÔ ἄλλος δ' εὐῶδες μύρον ἐν φιάληι παρατείνει·
¯µ¸º¾CFÅJLÌ κρατὴρ δ' ἕστηκεν μεστὸς ἐυφροσύνης,
5«®µ7:½AEÇKMÎRVÖÙ ἄλλος δ' οἶνος ἕτοιμος, ὃς οὔποτέ φησι προδώσειν,
/1´8:½ÁFGÈLNÎ μείλιχος ἐν κεράμοισ' ἄνθεος ὀζόμενος·
«/2µ¹¼¿ÂHJÊNQÐÒ ἐν δὲ μέσοισ' ἁγνὴν ὀδμὴν λιβανωτὸς ἵησι·
¬¯µ8;½ÂHJÌQSÓ ψυχρὸν δ' ἔστιν ὕδωρ καὶ γλυκὺ καὶ καθαρόν·
¬°´¹½ÀÄIKËPTÔÖ πάρκεινται δ' ἄρτοι ξανθοὶ γεραρή τε τράπεζα
10¬¯³68º¾ACÄIKË τυροῦ καὶ μέλιτος πίονος ἀχθομένη·
¬®´79¼BEÅÉÍRTÔØ βωμὸς δ' ἄνθεσιν ἀν τὸ μέσον πάντηι πεπύκασται,
¬¯´7:½ÀDFÈMOÎ μολπὴ δ' ἀμφὶς ἔχει δώματα καὶ θαλίη.
°´¶º@AÂÆÊOQÒÖ χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας
¬®±µ¸½BDÅILÍ εὐφήμοις μύθοις καὶ καθαροῖσι λόγοις·
15®°³7;¾BDÅKNÏRUÕÙ σπείσαντας δὲ καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι
±¸:?ÀÃHLÍQSÓ πρήσσειν ‑ ταῦτα γὰρ ὦν ἐστι προχειρότερον ‑
¬¯²¶¹=@ÀFIÉNPÑT οὐχ ὕβρις πίνειν ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιο
¬.2µ9;¾ÁFHÉMOÎ οἴκαδ' ἄνευ προπόλου μὴ πάνυ γηραλέος.
«¯¶¹¾BEÆLOÎSUÖÙ ἀνδρῶν δ' αἰνεῖν τοῦτον ὃς ἐσθλὰ πιὼν ἀναφαίνει,
20«¯³57¹½BDÅLNÎ ὥς οἱ μνημοσύνη καὶ τόνος ἀμφ' ἀρετῆς,
¬.1³78º¾ÀÂÆJMÍÐ οὔτι μάχας διέπων Τιτήνων οὐδὲ Γιγάντων
¬.2¶º¼ÂGIÊQSÓ οὐδέ ‹τε› Κενταύρων, πλάσματα τῶν προτέρων,
«/1²79»ÁÆÈÍRUÕØ ἢ στάσιας σφεδανάς, τοῖσ' οὐδὲν χρηστὸν ἔνεστι·
27¹¼½ÁDGÈMOÏ θεῶν ‹δὲ› προμηθείην αἰὲν ἔχειν ἀγαθόν.
fr. 2
ATHEN. X 413 F nach 21 C 2: ταῦτ' εἴληφεν ὁ Εὐριπίδης ἐκ τῶν τοῦ Κολοφωνίου ἐλεγείων Ξενοφάνους οὕτως εἰρηκότος·
«±´8:¼@CÃÇÉORÓW ἀλλ' εἰ μὲν ταχυτῆτι ποδῶν νίκην τις ἄροιτο
«®±µ¶º?BÁGIÉ ἢ πενταθλεύων, ἔνθα Διὸς τέμενος
¬°²36¸=AÁFHÊNQÒÓ πὰρ Πίσαο ῥοῆισ' ἐν Ὀλυμπίηι, εἴτε παλαίων
«¯²57¹¼ACÂGJÊ ἢ καὶ πυκτοσύνην ἀλγινόεσσαν ἔχων,
5¬.1µ7:»@CÄJLËQSÓÕ εἴτε τι δεινὸν ἄεθλον ὃ παγκράτιον καλέουσιν,
«¯±¸¹¼ACÃJLÌ ἀστοῖσίν κ' εἴη κυδρότερος προσορᾶν
04µ¸¹?AÁFIÉMPÑU καί κε προεδρίην φανερὴν ἐν ἀγῶσιν ἄροιτο
°´¹º½ACÂIJÊ καί κεν σῖτ' εἴη δημοσίων κτεάνων
«/1²·º=AÂÆÈLMÏÐ ἐκ πόλεως καὶ δῶρον ὅ οἱ κειμήλιον εἴη·
10¬.2´¸ºÀDGÈMPÑ εἴτε καὶ ἵπποισιν, ταῦτά κε πάντα λάχοι ‑
¬°³56¹=AÁÅÇMPÑÓ οὐκ ἐὼν ἄξιος ὥσπερ ἐγώ. ῥώμης γὰρ ἀμείνων
«¯²¶¹¼@BÂGIÈ ἀνδρῶν ἠδ' ἵππων ἡμετέρη σοφίη.
«±´79½ADÄHKÍQTÕÖ ἀλλ' εἰκῆι μάλα τοῦτο νομίζεται, οὐδὲ δίκαιον
°³·¹½BDÄJLË προκρίνειν ῥώμην τῆς ἀγαθῆς σοφίης.
15¬.1µ¸»@BÂÆÈLOÐÑ οὔτε γὰρ εἰ πύκτης ἀγαθὸς λαοῖσι μετείη
¬±´·»¿CFÇLNÎ οὔτ' εἰ πενταθλεῖν οὔτε παλαισμοσύνην,
¬.1µ8:¼@CÃJLÍRVÖØ οὐδὲ μὲν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν, τόπερ ἐστὶ πρότιμον
¬®±¶º½DGÇKNÏ ῥώμης ὅσσ' ἀνδρῶν ἔργ' ἐν ἀγῶνι πέλει,
/1´¸»@CÅIKËPRÔÕ τοὔνεκεν ἂν δὴ μᾶλλον ἐν εὐνομίηι πόλις εἴη.
20°¶:?ÀÃHKÌRTÖ σμικρὸν δ' ἄν τι πόλει χάρμα γένοιτ' ἐπὶ τῶι,
¬/2³·¸¼¿ÂÄGJÌÏ εἴ τις ἀεθλεύων νικῶι Πίσαο παρ' ὄχθας·
¬¯³µ¸¼@CÄJLË οὐ γὰρ πιαίνει ταῦτα μυχοὺς πόλεως.
fr. 3
ATHEN. XII 526 A Κολοφώνιοι δ', ὥς φησι Φύλαρχος [F GrHist. 81 F 66 II 184], τὴν ἀρχὴν ὄντες σκληροὶ ἐν ταῖς ἀγωγαῖς, ἐπεὶ εἰς τρυφὴν ἐξώκειλαν πρὸς Λυδοὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενοι, προήιεσαν διησκημένοι τὰς κόμας χρυσῶι κόσμωι, ὡς καὶ Ξ. φησίν·
«.0²69»@CÃGIÈNPÑÓ ἁβροσύνας δὲ μαθόντες ἀνωφελέας παρὰ Λυδῶν,
«.1³¶·º=AÂHJÊ ὄφρα τυραννίης ἦσαν ἄνευ στυγερῆς,
¬-/³68º@BÃHIÊNQÑÔ ἤιεσαν εἰς ἀγορὴν παναλουργέα φάρε' ἔχοντες,
¬°²µ¸¼@BÃHJÊ οὐ μείους ὥσπερ χίλιοι εἰς ἐπίπαν,
5¬.0²·º=AÁFIÊOQÐÓ αὐχαλέοι, χαίτηισιν ἀγάλμενοι εὐπρεπέεσσιν,
«®±µ¸½ACÅHJË ἀσκητοῖσ' ὀδμὴν χρίμασι δευόμενοι.
fr. 4
POLLUX IX 83 εἴτε Φείδων πρῶτος ὁ Ἀργεῖος ἔκοψε νόμισμα εἴτε Δημοδίκη ἡ Κυμαία συνοικήσασα Μίδαι τῶι Φρυγὶ (παῖς δ' ἦν Ἀγαμέμνονος Κυμαίων βασιλέως) εἴτε Ἀθηναίοις Ἐριχθόνιος καὶ Λύκος, εἴτε Λυδοί, καθά φησι Ξ. Vgl.
Herod. I 94 Λυδοὶ γὰρ δὴ καὶ πρῶτοι ἀνθρώπων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν, νόμισμα χρυσοῦ καὶ ἀργυροῦ κοψάμενοι ἐχρήσαντο.
fr. 5
ATHEN. XI 18. 782 A
¬.1´8:¼BDÄJLÍPSÕ× οὐδέ κεν ἐν κύλικι πρότερον κεράσειέ τις οἶνον
«./³¸º¿DFÆKNÎ ἐγχέας, ἀλλ' ὕδωρ καὶ καθύπερθε μέθυ.
fr. 6
ATHEN. IX 368E Ξ. δ' ὁ Κολοφώνιος ἐν τοῖς ἐλεγείοις φησί·
¬¯³·¹=@ÁGIÊNOÐÑ πέμψας γὰρ κωλῆν ἐρίφου σκέλος ἤραο πῖον
°³µ¸¼@AÂHKÌ ταύρου λαρινοῦ, τίμιον ἀνδρὶ λαχεῖν,
12µ8:½ADÄHKÌRTÔ× τοῦ κλέος Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφίξεται οὐδ' ἀπολήξει,
«03µ·¸¼ACÄIKË ἔστ' ἂν ἀοιδάων ἦι γένος Ἑλλαδικῶν.
fr. 7
DIOG. VIII 36 περὶ δὲ τοῦ ἄλλοτε ἄλλον γεγενῆσθαι Ξενοφάνης ἐν ἐλεγείαι προσμαρτυρεῖ, ἧς ἀρχή 'νῦν ... κέλευθον'. ὃ δὲ περὶ αὐτοῦ φησιν, οὕτως ἔχει 'καί ... ἀίων'.
¬°´7:½ADÄÊÌQTÕ× νῦν αὖτ' ἄλλον ἔπειμι λόγον, δείξω δὲ κέλευθον.
* * *
02µ:=¾BDÅKMÍSUÔ× καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκύλακος παριόντα
¬.1´·º¾CEÆLNÎ φασὶν ἐποικτῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος·
®±´69»BEÅJMÍQSÔ× 'παῦσαι μηδὲ ῤάπιζ', ἐπεὶ ἦ φίλου ἀνέρος ἐστίν
¬®²µ¸½BDÄIJÉ ψυχή, τὴν ἔγνων φθεγξαμένης ἀίων'.
fr. 8
DIOG. IX 18. 19 (vgl. I 113, 21) μακροβιώτατός τε γέγονεν (Xenophanes), ὥς που καὶ αὐτός φησιν·
«²5:»?CÃÅÇNPÐÓ ἤδη δ' ἑπτά τ' ἔασι καὶ ἑξήκοντ' ἐνιαυτοὶ
±³69»ÀEIËPRÓ βληστρίζοντες ἐμὴν φροντίδ' ἀν' Ἑλλάδα γῆν·
«/1³7:¾BEÅIKÌQTÖÛ ἐκ γενετῆς δὲ τότ' ἦσαν ἐείκοσι πέντε τε πρὸς τοῖς,
¬.1³68»ÁEHÉNPÐ εἴπερ ἐγὼ περὶ τῶνδ' οἶδα λέγειν ἐτύμως.
fr. 9
ETYM. GEN. S. V. γῆρας
«¯³µ¸¼ADÅIKË ἀνδρὸς γηρέντος πολλὸν ἀφαυρότερος.
fr. 10
HERODIAN π. διχρ. p. 296, 6 [Cr. An. Ox. III]
«®±59»?BÃHJÊNPÑÔ ἐξ ἀρχῆς καθ' Ὅμηρον ἐπεὶ μεμαθήκασι πάντες ...
fr. 11
SEXT. adv. math. IX 193
¬/2´8:¼@CÃÅËOPÐV πάντα θεοῖσ' ἀνέθηκαν Ὅμηρός θ' Ἡσίοδός τε,
«.1µ¹¼@CÄHIËPRÓÖ ὅσσα παρ' ἀνθρώποισιν ὀνείδεα καὶ ψόγος ἐστίν,
±¶¹»AEÅÈËPRÓÕ κλέπτειν μοιχεύειν τε καὶ ἀλλήλους ἀπατεύειν.
fr. 12
SEXT. adv. math. I 289 Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη
«±¸»¾CFÅJLÌQRÒW ὡς πλεῖστ(α) ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα,
±¶¹»AEÅÈËPRÓÕ κλέπτειν μοιχεύειν τε καὶ ἀλλήλους ἀπατεύειν.
Κρόνος μὲν γὰρ ἐφ' οὗ τὸν εὐδαίμονα βίον γεγονέναι λέγουσι τὸν πατέρα ἠνδροτόμησε καὶ τὰ τέκνα κατέπιεν Ζεύς τε ὁ τούτου παῖς ἀφελόμενος αὐτὸν τῆς ἡγεμονίας 'γαίης νέρθε καθεῖσε' (Ξ 204) κτλ.
fr. 13
GELLIUS N. A. III 11 alii Homerum quam Hesiodum maiorem natu fuisse scripserunt, in quibus Philochorus [fr. 54b FHG I 393] et X., alii minorem.
fr. 14
CLEM. Str. V 109 [II 399, 19 St.] nach B 23
«±5¸;¿CÄÇËPÐ ἀλλ' οἱ βροτοὶ δοκέουσι γεννᾶσθαι θεούς,
¬13µ»¾BDÅÉËQTÔZ τὴν σφετέρην δ' ἐσθῆτα ἔχειν φωνήν τε δέμας τε.
fr. 15
CLEM. Str. v 110 [II 400, 1 St.] nach B 14
«±µ7:¼BCÅÉÏRUÔ× ἀλλ' εἰ χεῖρας ἔχον βόες ‹ἵπποι τ'› ἠὲ λέοντες
«¯²¶¸;AÁFIÊOQÒÖ ἢ γράψαι χείρεσσι καὶ ἔργα τελεῖν ἅπερ ἄνδρες,
«¯²¸¼@CÂHKÍQTÕÖ ἵπποι μέν θ' ἵπποισι βόες δέ τε βουσὶν ὁμοίας
15¶9;¼ADÄÉÌPTÕ× καί ‹κε› θεῶν ἰδέας ἔγραφον καὶ σώματ' ἐποίουν
¯´µ¹¾ÁFHÊNRÒÖ τοιαῦθ' οἷόν περ καὐτοὶ δέμας εἶχον ‹ἕκαστοι›.
fr. 16
CLEM. Str. VII 22 [III 16, 6 St.]
¬./±59»BDÅÊÍSUÕ[ Αἰθίοπές τε ‹θεοὺς σφετέρους› σιμοὺς μέλανάς τε
®°´¹¼ÁÄÈÍQTÔØ Θρῆικές τε γλαυκοὺς καὶ πυρρούς ‹φασι πέλεσθαι›.
fr. 17
SCHOL. ARIST. Equ. 408 (vgl. Hesych. s. v. βάκχος) βάκχους ... τοὺς κλάδους, οὓς οἱ μύσται φέρουσι. μέμνηται δὲ Ξ. ἐν Σίλλοις·
«®°68º¿ÃIKËQSÔX ἑστᾶσιν δ' ἐλάτης ‹βάκχοι› πυκινὸν περὶ δῶμα.
fr. 18
STOB. Ecl. I 8, 2. Flor. 29, 41.
¬/1µ¸¼ADÄÈËQSÔÖ οὔτοι ἀπ' ἀρχῆς πάντα θεοὶ θνητοῖσ' ὑπέδειξαν,
«.2µ¸»@CÄÆÊNQÒÔ ἀλλὰ χρόνωι ζητοῦντες ἐφευρίσκουσιν ἄμεινον.
fr. 19
DIOG. I 23 [vgl. I 67, 21; 21 A 1 I 113, 20] δοκεῖ δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰς ἐκλείψεις καὶ τροπὰς προειπεῖν, ὥς φησιν Εὔδημος ἐν τῆι περὶ τῶν Ἀστρολογουμένων ἱστορίαι [fr. 94 Speng. Vgl. 11 A 5 I 74, 20], ὅθεν αὐτὸν καὶ Ξ. καὶ Ἡρόδοτος θαυμάζει.
fr. 20
I 111 [vgl. I 113, 21] ὡς δὲ Ξ. ὁ Κολοφώνιος ἀκηκοέναι φησί,
τέτταρα πρὸς τοῖς πεντήκοντα καὶ ἑκατόν (sc. ἔτη βιῶναι Ἐπιμενίδην).
fr. 21
SCHOL. ARISTOPH. Pac. 697 ὁ Σιμωνίδης διεβέβλητο ἐπὶ φιλαργυρίαι .... χαριέντως δὲ πάνυ τῶι αὐτῶι λόγωι διέσυρε [β τοῦ ἰαμβοποιοῦ] καὶ μέμνηται ὅτι σμικρολόγος ἦν. ὅθεν Ξενοφάνης κίμβικα αὐτὸν προσαγορεύει. Vgl. 21 A 22.
fr. 21a
SCHOL. HOM. OXYRH. 1087, 40 (OX. Pap. VIII p. 103) τὸ Ἔρυκος παρὰ Ξενοφάνει ἐν ε Σίλλων.
fr. 22
ATHEN. Epit. II p. 54 E Ξ. ὁ Κολοφώνιος ἐν Παρωιδίαις·
¬02¶º¼@CÄÉËORÓÖ πὰρ πυρὶ χρὴ τοιαῦτα λέγειν χειμῶνος ἐν ὥρηι
«°³68»@BÃGIËQRÓX ἐν κλίνηι μαλακῆι κατακείμενον, ἔμπλεον ὄντα,
¬®±57»?CÃÆÈOQÑÕ πίνοντα γλυκὺν οἶνον, ὑποτρώγοντ' ἐρεβίνθους·
13·º¾EGÉMOÐUYÙ_ 'τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν, πόσα τοι ἔτε' ἐστί, φέριστε;
¬.0³9?ÀDGÇKM πηλίκος ἦσθ', ὅθ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο;'
fr. 23
CLEM. Strom. V 109 (II 399, 16 St.) Ξ. ὁ Κολ. διδάσκων ὅτι εἷς καὶ ἀσώματος ὁ θεὸς ἐπιφέρει [vgl. A 30]·
¬01µ9=¾BFÆÊÍQTÔ× εἷς θεός, ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστος,
¬.1³¸»?BÃFGÉMPÏS οὔτι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα.
fr. 24
SEXT. adv. math. IX 144 21 A 1 I 113, 26].
¬.1´¸º@CÃÇÉOTÕ× οὖλος ὁρᾶι, οὖλος δὲ νοεῖ, οὖλος δέ τ' ἀκούει.
fr. 25
SIMPL. Phys. 23, 19 [A 31, 9]
«02µ7:½@CÃIKÌQUÖÙ ἀλλ' ἀπάνευθε πόνοιο νόου φρενὶ πάντα κραδαίνει.
fr. 26
SIMPL. Phys. 23, 10 [A 31, 7]
¬®³¸»¾ÂÅÈLNÐÒ αἰεὶ δ' ἐν ταὐτῶι μίμνει κινούμενος οὐδέν
¬.1³¶º?BÂGJÊOQÑÕ οὐδὲ μετέρχεσθαί μιν ἐπιπρέπει ἄλλοτε ἄλληι.
fr. 27
Aët. IV 5 [vgl. A 36]
«°±µ¹=BÃÇËPSÔ× ἐκ γαίης γὰρ πάντα καὶ εἰς γῆν πάντα τελευτᾶι.
fr. 28
ACHILL. Isag. 4 p. 34, 11 Maass [vgl. A 32. 33, 3 I 122, 26 ff.]
®²68¼@CÃHJËPSÓÖ γαίης μὲν τόδε πεῖρας ἄνω παρὰ ποσσὶν ὁρᾶται
«,.²¶¸?BÂILÍQTÖÙ ἠέρι προσπλάζον, τὸ κάτω δ' ἐς ἄπειρον ἱκνεῖται.
fr. 29
SIMPLIC. Phys. 188, 32 [vgl. A 29 I 121, 10]
γῆ καὶ ὕδωρ πάντ' ἐσθ' ὅσα γίνοντ(αι) ἠδὲ φύονται.
fr. 30
Aët. III 4, 4 [6 21 A 46] SCHOL. GENAV. ad Φ 196 Ξ. ἐν τῶι Περὶ φύσεως·
¬®³69»DFÆËÍTV×Z πηγὴ δ' ἐστὶ θάλασσ(α) ὕδατος, πηγὴ δ' ἀνέμοιο·
¬.1´8:¼ÁÄHKËPRÓV οὔτε γὰρ ἐν νέφεσιν ‹γίνοιτό κε ἲς ἀνέμοιο
«°±48º=AÂÅÉNPÑT ἐκπνείοντος› ἔσωθεν ἄνευ πόντου μεγάλοιο
¬.1³68º¾ÃHJÌRSÔÖ οὔτε ῥοαὶ ποταμῶν οὔτ' αἰ‹θέρος› ὄμβριον ὕδωρ,
«.1³·º@BÂHJÉNPÐV ἀλλὰ μέγας πόντος γενέτωρ νεφέων ἀνέμων τε
02´ καὶ ποταμῶν.
fr. 31
HERACLIT. Alleg. Hom. c. 44 [Etymologie v. ὑπερίων]
«,.¯57¹:=¾ÃÄLNÎÑ ἠέλιός θ' ὑπεριέμενος γαῖάν τ' ἐπιθάλπων.
fr. 32
SCHOL. BLT Eust. ad Hom. Λ 27
«±³79»?CÃÈÌPSÓW ἥν τ' Ἶριν καλέουσι, νέφος καὶ τοῦτο πέφυκε,
¬/1²·»?AÀÅÉMPÐÔ πορφύρεον καὶ φοινίκεον καὶ χλωρὸν ἰδέσθαι.
fr. 33
SEXT. adv. math. X 314
¬¯³¸¹?CÃGIÊOQÑV πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθα.
fr. 34
SEXT. adv. math. VII 49. 110 PLUT. aud. poet. 2 p. 17 E
03·;?ÁEHÈMOÑUXÙÝ καὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲς οὔτις ἀνὴρ ἴδεν οὐδέ τις ἔσται
¬®±47¸=BÂGJÊOQÒÕ εἰδὼς ἀμφὶ θεῶν τε καὶ ἅσσα λέγω περὶ πάντων·
¬¯´7:¼ADÅJLÌQSÕ× εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα τύχοι τετελεσμένον εἰπών,
¬.1³·»?CÃKMÎRUÕÙ αὐτὸς ὅμως οὐκ οἶδε· δόκος δ' ἐπὶ πᾶσι τέτυκται.
fr. 35
PLUT. Sympos. IX 7 p. 746 B
/2´¶¹=AÁEGÉNPÑU ταῦτα δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι ...
fr. 36
HERODIAN. π. διχρ. 296, 9
«.0³·º=AÁEGÉMOÎÒ ὁππόσα δὴ θνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασθαι ...
fr. 37
HERODIAN. π. μον. λέξ. 30, 30
03µ9:¼ADÄJLÍQTÔÖ καὶ μὲν ἐνὶ σπεάτεσσί τεοις καταλείβεται ὕδωρ.
fr. 38
HERODIAN. π. μον. λέξ. p. 41, 5
¬¯³58º=AÀFHÊORÒÕ εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸς μέλι, πολλὸν ἔφασκον
02µ7:¼À γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι.
fr. 39
POLLUX VI 46 κέρασον τὸ δένδρον ἐν τῶι Περὶ φύσεως Ξενοφάνους εὑρών.
fr. 40
ETYM. GEN. S. V. βρόταχον τὸν βάτραχον Ἴωνες [καὶ Ἀριστοφάνης φησὶ] καὶ παρὰ Ξενοφάνει.
fr. 41
TZETZ. ad Dion. Perieg. V. 940 p. 1010 Bernhardy περὶ τῶν εἰς ρος κανών (uëber σιρός)
¬¯2´8»AÂÅÈOÐ σιλλογράφος δέ τις τὸ σι μακρὸν γράφει
°4·»ÀDÅÇÉOQ τῶι ῥῶ, δοκεῖ μοι, τοῦτο μηκύνας τάχα.
σιλλογράφος νῦν ὁ Ξενοφάνης ἐστὶ καὶ ὁ Τίμων καὶ ἕτεροι.
fr. 42
HERODIAN. π. μον. λέξεως 7, 11 καὶ παρὰ Ξενοφάνει ἐν δωι Σίλλων·
46¸º½@CÂÆÉNPÑT καί ‹κ'› ἐπιθυμήσειε νέος νῆς ἀμφιπόλοιο.
fr. 45
SCHOL. HIPPOCR. ad Epid. I 13, 3 [Nachmanson, Erotian. p. 102, 19] βληστρισμός: ὁ ῥιπτασμός· οὕτω Βακχεῖος τίθησιν· ἐν ἐνίοις δὲ ἀντιγράφοις εὕρομεν βλητρισμὸν χωρὶς τοῦ σ. ὄντως δὲ τὸν ῥιπτασμὸν σημαίνει, καθὼς καὶ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιός φησιν· 'ἐγὼ δὲ ἐμαυτὸν πόλιν ἐκ πόλεως φέρων ἐβλήστριζον' ἀντὶ τοῦ ἐρριπταζόμην.