0 0 0 0 0 0 474 a. C. ? Epinicio Pindarus IV Isthmia Bowra, C. M., Oxford, 1946. 0 4 triadi stesicoree

ˉ˘ˉˉ˘ˉ˘ˉˉ˘ˉ˘ˉˉˉ˘ˉˉ

ˉ˘ˉˉˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉ˘ˉ˘ˉ

ˉ˘˘ˉˉ˘˘˘˘ˉˉˉ˘ˉˉ

ˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉ˘ˉ˘ˉˉ

ˉ˘ˉˉˉ˘ˉˉˉ˘˘ˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉ˘ˉˉ

ˉ˘ˉˉˉ˘ˉˉˉ˘ˉˉ

ˉˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉˉ˘˘ˉ

ˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉ˘

ˉ˘ˉˉˉ˘ˉ

ˉˉ˘ˉˉ˘ˉ˘ˉ

ˉˉ˘˘ˉ˘˘˘ˉˉ˘ˉ˘ˉ

ˉˉ˘ˉˉˉ˘ˉˉˉ˘ˉ

ˉˉ˘˘ˉ˘˘ˉˉ˘ˉˉˉ˘ˉ

ˉˉ˘ˉˉˉ˘˘ˉ˘ˉˉ˘˘ˉˉ˘ˉ

PINDARUS - Isthmia IV - ΜΕΛΙΣΣΩΙ ΘΗΒΑΙΩΙ ΙΠΠΟΙΣ

Α΄ ¨+¯2³6¸:½AÀÃÆKÌÎἜστι μοι θεῶν ἕκατι μυρία παντᾷ κέλευθος,

¨+­´¶8:»ADÄÆÉOÏὦ Μέλισσ', εὐμαχανίαν γὰρ ἔφανας Ἰσθμίοις,

¨*,®13µ¸»@¿Âὑμετέρας ἀρετὰς ὕμνῳ διώκειν·

©+/°24·º½BÄÆαἷσι Κλεωνυμίδαι θάλλοντες αἰεί

   5©-®²´8¹¼ÀEFÇLNÐUWÚÞcãåσὺν θεῷ θνατὸν διέρχονται βιότου τέλος. ἄλλοτε δ' ἀλλοῖος οὖρος

©,¯³¶9»¼¿DÅÈπάντας ἀνθρώπους ἐπαΐσσων ἐλαύνει.


ª-°´·9¼¾¿DÅÈÊPÐÔτοὶ μὲν ὦν Θήβαισι τιμάεντες ἀρχᾶθεν λέγονται

ª,¯´·:;½CEÅÈÎSÔπρόξενοί τ' ἀμφικτιόνων κελαδεννᾶς τ' ὀρφανοί

¨+,°38¼ÀÃHÇÊὕβριος· ὅσσα δ' ἐπ' ἀνθρώπους ἄηται

  10©,.¯35·»¼BÃÅμαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε φωτῶν

¨+®±³7¹¼¾DFÇMOÑUW×Ýdãåἀπλέτου δόξας, ἐπέψαυσαν κατὰ πὰν τέλος· ἀνορέαις δ' ἐσχάταισιν

©+­²µ7º½ÂFÈÊοἴκοθεν στάλαισιν ἅπτονθ' Ἡρακλείαις·


ª­/1´79»ÁÄIKËκαὶ μηκέτι μακροτέραν σπεύδειν ἀρετάν·

¨+.±68º?ἱπποτρόφοι τ' ἐγένοντο,

  15©,­²µ7¹χαλκέῳ τ' Ἄρει ἅδον.

¨­/±4·;¼ἀλλ' ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ

ª­.1³79¼?ÀEÅτραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων

¨¬/±³µ9¼¾ÁFÅἀνδρῶν ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν·

©°35¹;?¾ÃGÇÊÌRÒνῦν δ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα μηνῶν ζόφον

  20ª­/³57¹;¾ÁÃIÊχθὼν ὥτε φοινικέοισιν ἄνθησεν ῥόδοις


Β΄ ª,®3¶:½¿ÁGÈËÎSÕØδαιμόνων βουλαῖς. ὁ κινητὴρ δὲ γᾶς Ὀγχηστὸν οἰκέων

ª-¯±µ89»ADÄÈÌPÏκαὶ γέφυραν ποντιάδα πρὸ Κορίνθου τειχέων,

©,/±57¸¼¾CÄÇτόνδε πορὼν γενεᾷ θαυμαστὸν ὕμνον

¨,.¯24·º¼BÃÄἐκ λεχέων ἀνάγει φάμαν παλαιάν

  25©,­°³7º½ÀFHÊQSÔXZÚÞdãçεὐκλέων ἔργων· ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν· ἀλλ' ἀνεγειρομένα χρῶτα λάμπει,

©,®²³5¸»ÀEÆÊἈοσφόρος θαητὸς ὣς ἄστροις ἐν ἄλλοις·


¨+®³¶9»½ÀEÆÈËOÐÒἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν

¨.±µ·:;¿EGÆÈËOÏἔν τ' Ἀδραστείοις ἀέθλοις Σικυῶνος ὤπασεν

ª+-°48¹¼ÀGÇÉτοιάδε τῶν τότ' ἐόντων φύλλ' ἀοιδᾶν.

  30©+.°24µ¹»@ÁÃοὐδὲ παναγυρίων ξυνᾶν ἀπεῖχον

©,®²µ:¼¿ÁFKËOQÒWYÙÝcâåκαμπύλον δίφρον, Πανελλάνεσσι δ' ἐριζόμενοι δαπάνᾳ χαῖρον ἵππων.

©,¯±³7º½ÀEÄÇτῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί.


¨«13¶7:¼ÁÄIKËἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων,

ª.0³69»¿πρὶν τέλος ἄκρον ἱκέσθαι·

  35©-°µ¸=¿τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ·

ª®1µ¹¾BÂκαὶ κρέσσον' ἀνδρῶν χειρόνων

¨«-0368º¾ÃHÉἔσφαλε τέχνα καταμάρψαισ'· ἴστε μάν

©ª-°³¹;¼ÀÃGÆΑἴαντος ἀλκάν, φοίνιον τὰν ὀψίᾳ

¨¬/2´8:¼¿DÄÇÊOÐἐν νυκτὶ ταμὼν περὶ ᾧ φασγάνῳ μομφὰν ἔχει

  40ª¬/²µ·:½ÂÃJÊπαίδεσσιν Ἑλλάνων ὅσοι Τροίανδ' ἔβαν.


Γ΄ ¨-¯±¶9»½¿EÆÊÌRÔ×ἀλλ' Ὅμηρός τοι τετίμακεν δι' ἀνθρώπων, ὃς αὐτοῦ

©+®±´79»ACÄÇÊOÏπᾶσαν ὀρθώσαις ἀρετὰν κατὰ ῥάβδον ἔφρασεν

©,.¯24µº½BÂÅθεσπεσίων ἐπέων λοιποῖς ἀθύρειν.

ª,/²46¸¼¾AÂÆτοῦτο γὰρ ἀθάνατον φωνᾶεν ἕρπει,

  45©,°³µ8½ÀÃHKËQSÕZ[Üßgåçεἴ τις εὖ εἴπῃ τι· καὶ πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον βέβακεν

¨,®±´8º½ÀEÇÉἐργμάτων ἀκτὶς καλῶν ἄσβεστος αἰεί.


ª-¯´¶:½¿ÅIÊÍÐUÖÙπροφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν, κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων

ª-¯²¶:=¾DFÆÊÌPÏκαὶ Μελίσσῳ, παγκρατίου στεφάνωμ' ἐπάξιον,

¨+,/134¶º½BÄÆἔρνεϊ Τελεσιάδα. τόλμᾳ γὰρ εἰκώς

  50©+.°35·»½CÂÅθυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων

¨,®²´:¼¾ÃFIÉPRÒWYÙÜcâæἐν πόνῳ, μῆτιν δ' ἀλώπηξ, αἰετοῦ ἅ τ' ἀναπιτναμένα ῥόμβον ἴσχει·

ª-°³¶;¾ÀÃHÉÍχρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν.


©¬02µ68¹¼½BDÄοὐ γὰρ φύσιν Ὠαριωνείαν ἔλαχεν·

¨-/±58º¾ἀλλ' ὀνοτὸς μὲν ἰδέσθαι,

  55©,¯µ¸;½συμπεσεῖν δ' ἀκμᾷ βαρύς.

ª®1µ¹»@Áκαί τοί ποτ' Ἀνταίου δόμους

©«.0³67¸¼¿FÆΘηβᾶν ἄπο Καδμεϊᾶν μορφὰν βραχύς,

©«1³·½BÃÅÈOÏψυχὰν δ' ἄκαμπτος, προσπαλαίσων ἦλθ' ἀνήρ

©­/1³79ºÀDÄÇÊOÏτὰν πυροφόρον Λιβύαν, κρανίοις ὄφρα ξένων

  60©ª.±³´69;½ÀFÇναὸν Ποσειδάωνος ἐρέφοντα σχέθοι,


Δ΄ ©*­±³7»½ÀGÇÌÍSÔÖυἱὸς Ἀλκμήνας· ὃς Οὔλυμπόνδ' ἔβα, γαίας τε πάσας

ª-¯²µ9;¼ACÄÇÉOÏκαὶ βαθύκρημνον πολιᾶς ἁλὸς ἐξευρὼν θέναρ,

ª,.°25¸¼¿CÃÆναυτιλίαισί τε πορθμὸν ἡμερώσαις.

©-0µ78º½ÀEÆÉνῦν δὲ παρ' Αἰγιόχῳ κάλλιστον ὄλβον

  65¨+­²´8º¼¿DHÉMOÏUWÙÛeäæἀμφέπων ναίει, τετίματαί τε πρὸς ἀθανάτων φίλος, Ἥβαν τ' ὀπυίει,

ª,­±³6¸½ÀFÇÉχρυσέων οἴκων ἄναξ καὶ γαμβρὸς Ἥρας.


©,¯±µ8º½ÂFÇÊÌQÒÖτῷ μὲν Ἀλεκτρᾶν ὕπερθεν δαῖτα πορσύνοντες ἀστοί

ª-®±³79»?AÂÄÈLÌκαὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν αὔξομεν

¨+-°34¶¹¼AÁÄἔμπυρα χαλκοαρᾶν ὀκτὼ θανόντων,

  70ª.0²57º@¿DÆÈτοὺς Μεγάρα τέκε οἱ Κρεοντὶς υἱούς·

ª,¯³·9½¿ÄIKËPRÒWYÙÝdâåτοῖσιν ἐν δυθμαῖσιν αὐγᾶν φλὸξ ἀνατελλομένα συνεχὲς παννυχίζει,

©+­±´7º½ÀDÅÈαἰθέρα κνισάεντι λακτίζοισα καπνῷ,


ª®02µ7:½¾ÂIJËκαὶ δεύτερον ἆμαρ ἐτείων τέρμ' ἀέθλων

©+.±45¸»γίνεται, ἰσχύος ἔργον.

  75¨+¯±´8ºἔνθα λευκωθεὶς κάρα

©­0´¶º?¾μύρτοις ὅδ' ἀνὴρ διπλόαν

©«.0²46º¼ÁHÈνίκαν ἀνεφάνατο παίδων ‹τε› τρίταν

ª­2´·¹;¿ÀÂHÉπρόσθεν, κυβερνατῆρος οἰακοστρόφου

ª¬/1³79¼¾DÅÈÉNÏγνώμᾳ πεπιθὼν πολυβούλῳ· σὺν Ὀρσέᾳ δέ νιν

  80©«-°³·:¼¿ÁGÇκωμάξομαι τερπνὰν ἐπιστάζων χάριν.