Ἑστίη, ἥ τε ἄνακτος Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο

Πυθοῖ ἐν ἠγαθέῃ ἱερὸν δόμον ἀμφιπολεύεις,

αἰεὶ σῶν πλοκάμων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον·

ἔρχεο τόνδ' ἀνὰ οἶκον, ἐπέρχεο θυμὸν ἔχουσα

σὺν Διὶ μητιόεντι· χάριν δ' ἅμ' ὄπασσον ἀοιδῇ.